provinciatim

prōvinciātim, Adv. (provincia), provinzenweise, Suet. Aug. 49, 1. Amm. 31, 4. § 4.

а) разделять, разбивать ( copias in tres partes Cs); распределять (d. naves legatis Cs); развёрстывать

б) раздавать ( minutas summulas servis Sen); размещать (legiones provinciatim Su); расчленять (causam in crimen et in audaciam C; partitionem C)

dis-trĭbŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a., to divide, distribute (class.; cf.: divido, impertio, dispenso, participo, communico).

Lit.:

argentum,

Ter. Ad. 3, 3, 17:

partiendum sibi ac latius distribuendum exercitum putavit,

Caes. B. G. 3, 10 fin.:

distribuisti partes Italiae,

Cic. Cat. 1, 4, 9; cf. id. ib. 3, 4, 8:

reliquum populum distribuit in quinque classes,

Cic. Rep. 2, 22; cf. id. Leg. 3, 3, 7; Ov. F. 6, 84:

copias in tres partes,

Caes. B. G. 6, 32, 3; id. B. C. 1, 55, 2:

pueros in classes,

Quint. 1, 2, 23:

orbem in duodecim partes,

Cic. Tusc. 1, 28 et saep.:

milites circum familias conventus Campani,

Caes. B. C. 1, 14 fin.; cf.:

gladiatorias familias Capuam et in cetera municipia,

Sall. C. 30 fin.:

Numidas in hiberna in proximis Thessalis urbibus,

Liv. 42, 67:

legiones et auxilia provinciatim,

Suet. Aug. 49:

milites in legiones,

Caes. B. C. 3, 4, 2; cf. Front. Strat. 4, 1, 43:

gladiatores binos singulis patribus familiarum,

distributed among them, apportioned to them, Cic. Att. 7, 14, 2:

naves quaestori, legatis, praefectis, equitibus,

Caes. B. G. 4, 22, 3 and 5:

equos Germanis,

id. ib. 7, 65 fin.:

pecunias exercitui,

id. B. C. 1, 39, 3 al.; cf.

also: pecuniam in judices,

Cic. Clu. 27, 74:

naves in legiones,

Tac. A. 2, 8:

pecus viritim,

Caes. B. G. 7, 71, 7:

capita singula ex captivis toto exercitu praedae nomine,

id. ib. 7, 89 fin.:

Poenorum arma inter suos,

Front. Strat. 4, 7, 12 et saep. Rarely of the distributing of a service among several:

alterum (genus) emendi, quod praeterea civitatibus aequaliter esset distributum,

Cic. Verr. 2, 3, 70 Zumpt. —

Of abstract objects:

quae observata sunt in usu ac tractatione dicendi, haec partibus distributa sunt,

Cic. de Or. 1, 23, 109; Quint. 9, 3, 93; cf. id. 9, 1, 34:

meministis me ita distribuisse initio causam,

Cic. Rosc. Am. 42:

vitae opera hac (honesti) regulā,

Sen. Ben. 7, 2.—Hence, distrĭ-būte, adv., orderly, methodically (very rare):

neque distincte neque distribute scribere,

Cic. Tusc. 2, 3, 7:

distributius tractare,

id. Inv. 2, 59, 177.

dis-trĭbŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a., to divide, distribute (class.; cf.: divido, impertio, dispenso, participo, communico).

Lit.:

argentum,

Ter. Ad. 3, 3, 17:

partiendum sibi ac latius distribuendum exercitum putavit,

Caes. B. G. 3, 10 fin.:

distribuisti partes Italiae,

Cic. Cat. 1, 4, 9; cf. id. ib. 3, 4, 8:

reliquum populum distribuit in quinque classes,

Cic. Rep. 2, 22; cf. id. Leg. 3, 3, 7; Ov. F. 6, 84:

copias in tres partes,

Caes. B. G. 6, 32, 3; id. B. C. 1, 55, 2:

pueros in classes,

Quint. 1, 2, 23:

orbem in duodecim partes,

Cic. Tusc. 1, 28 et saep.:

milites circum familias conventus Campani,

Caes. B. C. 1, 14 fin.; cf.:

gladiatorias familias Capuam et in cetera municipia,

Sall. C. 30 fin.:

Numidas in hiberna in proximis Thessalis urbibus,

Liv. 42, 67:

legiones et auxilia provinciatim,

Suet. Aug. 49:

milites in legiones,

Caes. B. C. 3, 4, 2; cf. Front. Strat. 4, 1, 43:

gladiatores binos singulis patribus familiarum,

distributed among them, apportioned to them, Cic. Att. 7, 14, 2:

naves quaestori, legatis, praefectis, equitibus,

Caes. B. G. 4, 22, 3 and 5:

equos Germanis,

id. ib. 7, 65 fin.:

pecunias exercitui,

id. B. C. 1, 39, 3 al.; cf.

also: pecuniam in judices,

Cic. Clu. 27, 74:

naves in legiones,

Tac. A. 2, 8:

pecus viritim,

Caes. B. G. 7, 71, 7:

capita singula ex captivis toto exercitu praedae nomine,

id. ib. 7, 89 fin.:

Poenorum arma inter suos,

Front. Strat. 4, 7, 12 et saep. Rarely of the distributing of a service among several:

alterum (genus) emendi, quod praeterea civitatibus aequaliter esset distributum,

Cic. Verr. 2, 3, 70 Zumpt. —

Of abstract objects:

quae observata sunt in usu ac tractatione dicendi, haec partibus distributa sunt,

Cic. de Or. 1, 23, 109; Quint. 9, 3, 93; cf. id. 9, 1, 34:

meministis me ita distribuisse initio causam,

Cic. Rosc. Am. 42:

vitae opera hac (honesti) regulā,

Sen. Ben. 7, 2.—Hence, distrĭ-būte, adv., orderly, methodically (very rare):

neque distincte neque distribute scribere,

Cic. Tusc. 2, 3, 7:

distributius tractare,

id. Inv. 2, 59, 177.