Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

proveho

  • 1 proveho

    prō-veho, vēxī, vectum, ere
    1) подвигать, вести дальше, увозить вперёд ( ratem per freta VF); pass. уезжать, выезжать (equo provectus L); отплывать (provĕhi pelago V; naves in altum provectae Cs)
    provectus aetate или provectā aetate C — старый, престарелый
    2) выдвигать, возвышать, возвеличивать ( aliquem ad amplissimos honores Su); pass. подниматься, возвышаться, доходить ( e gregariis ad summa militiae T)
    3)
    а) увлекать, завлекать (spes provĕhit aliquem L etc.)
    gaudio provehente L — в порыве радости, на радостях
    б) pass. быть увлечённым, увлекаться, заходить далеко (provĕhi amore C; provectus eo audaciae T; provehi in maledicta L)
    eo usque provectus, ut... T — дошедший до того, что...
    4) затягивать ( orationem C); pass. распространяться

    Латинско-русский словарь > proveho

  • 2 proveho

    prō-veho, vēxī, vectum, ere, vor-, vorwärtsführen, -fahren, fortführen, -fahren, I) aktiv: A) eig.: pol provexi, avehere non quivi, Plaut. – aër a tergo quasi provehit, Lucr.: alvos apum mulis, Plin.: saxa navis provehit, Plin. ep. – im Bilde, vitam in altum, aufs hohe (stürmische) Meer der Gefahr, Lucr. – B) übtr.: 1) übh., fort-, zu weit führen, verführen ( verleiten), hinreißen, fortreißen, Passiv provehi = sich hinreißen od. fortreißen lassen (s. M. Müller Liv. 2, 50, 5), v. lebl. Subjj., vestra benignitas provexit orationem meam, Cic.: haec spes provexit, ut etc., Liv.: ultra privatum pecuniae modum fortuna te provehet, Sen.: gaudio provehente (sc. me), Liv.: epulantium comitas provexit omnes ad largius vinum, Curt.: Passiv, studio rerum rusticarum provectus sum, die Vorliebe für das Landleben hat mich zu weit geführt, Cic.: amore provehor, Liv.: provectus est intemperantiā linguae in maledicta, Liv.: aviditate certā provecti, hingerissen, Liv.: largitione, ambitu eo usque corruptionis provectus est, ut etc., trieb er es in der Verführung so weit, daß er usw., Tac. – 2) zu einem Ziele weiterführen, vim temperatam in maius, gedeihen lassen, Hor. carm. 3, 4, 66. – u. bes. jmd. weiterbringen, emporbringen, heben, befördern, avancieren, studiosus amat, fovet, provehit, Plin. ep.: ecquo te tua virtus provexisset? Cic. – bes. auf dem Felde der Ehren, alqm ad summos honores, Liv.: alqm ad amplissimos honores, Suet.: alqm ad ordines militiae, Frontin.: alqm virtutis causā, Iustin.: alqm in consulatus, censuras et triumphos, Vell.: ii, quos Hadrianus provexerat, Capit.: dignitatem a Domitiano longius provectam, weiter befördert, Tac.: m. dopp. Acc., alqm militiae rectorem (zum usw.), Amm. 26, 5, 2: alqm correctorem Lucaniae, Aur. Vict. epit. 35, 7. – II) Passiv provehor medial, fortfahren ( fortsegeln), fortreiten, ausrücken, vorrücken, vordringen, A) eig.: a) v. Pers., u. zwar v. Schiffern, portu, Verg.: in eam insulam non posse ultra quasdam columnas provehi, Plin.: leni Africo provectus, Caes.: in altum provectus, Liv. fr.: provectus navigio in altum, Plin.: im Bilde, ipsa sibi imbecillitas indulget in altumque provehitur imprudens, fährt unvorsichtig ins Weite hinaus, Cic. – v. Reitern, paulum ab suis equo provectus, Liv.: provectus ante stationes equo, Liv. – b) v. Schiffen: serius a terra provectae naves, Caes.: naves provectae in altum, Caes. – B) übtr.: 1) im allg., in etw. fortgehen, weiter-, zu weit gehen, longius in amicitia provehi, den Weg in der Fr. etwas weiter (miteinander) fortsetzen, Cic.: sentio me longius provectum, quam etc., weiter gegangen als usw., Cic.: quid ultra provehor? was rede ich noch weiter? Verg. Aen. 3, 480 sq. – 2) insbes.: a) der Zeit nach vorrücken, (bellum) enim longius provectum est, er zog sich weiter hinaus, Tac. – u. vorrücken = zunehmen, provecta nox erat, Tac.: provecto die, Apul. – bes. dem Alter, den Jahren nach, postquam provecta iam senectus, Tac.: provectae aetatis mulieres od. uxores, Firm. math.: so auch provectus aetate, annis, im Alter vorgerückt, in vorgerückteren Jahren, Nep. u. Liv.: longius aetate provectus, Cic.: provectior aetate, Iul. Val., senectute, Arnob.: ebenso virgo provectior (bejahrtere), Ggstz. puella, Sen.: sim provectior Nestore, Auson.: equi provectiores, Pallad. – b) zu einem Ziele vorrücken, fortschreiten, ut in eo provehatur (im Lernen), Quint.: ne ultra nostra provehantur, Quint. – bes. auf dem Felde der Ehren, e gregariis ad summa militiae provectus, befördert, Tac.: Agrippinae gratiā provectus, emporgekommen, Tac.

    lateinisch-deutsches > proveho

  • 3 proveho

    prō-veho, vēxī, vectum, ere, vor-, vorwärtsführen, - fahren, fortführen, -fahren, I) aktiv: A) eig.: pol provexi, avehere non quivi, Plaut. – aër a tergo quasi provehit, Lucr.: alvos apum mulis, Plin.: saxa navis provehit, Plin. ep. – im Bilde, vitam in altum, aufs hohe (stürmische) Meer der Gefahr, Lucr. – B) übtr.: 1) übh., fort-, zu weit führen, verführen ( verleiten), hinreißen, fortreißen, Passiv provehi = sich hinreißen od. fortreißen lassen (s. M. Müller Liv. 2, 50, 5), v. lebl. Subjj., vestra benignitas provexit orationem meam, Cic.: haec spes provexit, ut etc., Liv.: ultra privatum pecuniae modum fortuna te provehet, Sen.: gaudio provehente (sc. me), Liv.: epulantium comitas provexit omnes ad largius vinum, Curt.: Passiv, studio rerum rusticarum provectus sum, die Vorliebe für das Landleben hat mich zu weit geführt, Cic.: amore provehor, Liv.: provectus est intemperantiā linguae in maledicta, Liv.: aviditate certā provecti, hingerissen, Liv.: largitione, ambitu eo usque corruptionis provectus est, ut etc., trieb er es in der Verführung so weit, daß er usw., Tac. – 2) zu einem Ziele weiterführen, vim temperatam in maius, gedeihen lassen, Hor. carm. 3, 4, 66. – u. bes. jmd. weiterbringen, emporbringen, heben, befördern, avancieren, studiosus amat, fovet, provehit, Plin. ep.: ecquo te tua virtus provexisset? Cic. – bes. auf dem
    ————
    Felde der Ehren, alqm ad summos honores, Liv.: alqm ad amplissimos honores, Suet.: alqm ad ordines militiae, Frontin.: alqm virtutis causā, Iustin.: alqm in consulatus, censuras et triumphos, Vell.: ii, quos Hadrianus provexerat, Capit.: dignitatem a Domitiano longius provectam, weiter befördert, Tac.: m. dopp. Acc., alqm militiae rectorem (zum usw.), Amm. 26, 5, 2: alqm correctorem Lucaniae, Aur. Vict. epit. 35, 7. – II) Passiv provehor medial, fortfahren ( fortsegeln), fortreiten, ausrücken, vorrücken, vordringen, A) eig.: a) v. Pers., u. zwar v. Schiffern, portu, Verg.: in eam insulam non posse ultra quasdam columnas provehi, Plin.: leni Africo provectus, Caes.: in altum provectus, Liv. fr.: provectus navigio in altum, Plin.: im Bilde, ipsa sibi imbecillitas indulget in altumque provehitur imprudens, fährt unvorsichtig ins Weite hinaus, Cic. – v. Reitern, paulum ab suis equo provectus, Liv.: provectus ante stationes equo, Liv. – b) v. Schiffen: serius a terra provectae naves, Caes.: naves provectae in altum, Caes. – B) übtr.: 1) im allg., in etw. fortgehen, weiter-, zu weit gehen, longius in amicitia provehi, den Weg in der Fr. etwas weiter (miteinander) fortsetzen, Cic.: sentio me longius provectum, quam etc., weiter gegangen als usw., Cic.: quid ultra provehor? was rede ich noch weiter? Verg. Aen. 3, 480 sq. – 2) insbes.: a) der Zeit nach vorrücken, (bellum) enim longius provectum est, er
    ————
    zog sich weiter hinaus, Tac. – u. vorrücken = zunehmen, provecta nox erat, Tac.: provecto die, Apul. – bes. dem Alter, den Jahren nach, postquam provecta iam senectus, Tac.: provectae aetatis mulieres od. uxores, Firm. math.: so auch provectus aetate, annis, im Alter vorgerückt, in vorgerückteren Jahren, Nep. u. Liv.: longius aetate provectus, Cic.: provectior aetate, Iul. Val., senectute, Arnob.: ebenso virgo provectior (bejahrtere), Ggstz. puella, Sen.: sim provectior Nestore, Auson.: equi provectiores, Pallad. – b) zu einem Ziele vorrücken, fortschreiten, ut in eo provehatur (im Lernen), Quint.: ne ultra nostra provehantur, Quint. – bes. auf dem Felde der Ehren, e gregariis ad summa militiae provectus, befördert, Tac.: Agrippinae gratiā provectus, emporgekommen, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > proveho

  • 4 proveho

    provehere, provexi, provectus V
    carry; pass, be carried, ride, sail

    Latin-English dictionary > proveho

  • 5 proveho

    to carry on, carry forward, advance, promote,

    Latin-English dictionary of medieval > proveho

  • 6 proveho

    prō-vĕho, xi, ctum, 3, v. a., to carry or conduct forwards, to carry or convey along, to conduct, convey, transport, etc., to a place; and freq. pass. in mid. signif., to go, proceed, advance, move, drive, ride, sail, etc., to a place (freq. and class.).
    I.
    Lit.:

    eam pol provexi: avehere non quivi,

    I took her on board the ship, Plaut. Rud. 3, 6, 24:

    alvos apum mulis,

    Plin. 21, 13, 43, § 74:

    aër a tergo quasi provehat atque propellat,

    Lucr. 6, 1026.—Mid.:

    cum classe freto provehi,

    Caes. B. C. 2, 3; id. B. G. 5, 8:

    provehimur portu,

    Verg. A. 3, 72:

    huc se provecti deserto in litore condunt,

    id. ib. 2, 24; Plin. 6, 31, 36, § 199:

    provectus equo,

    Liv. 23, 47:

    a terrā provectae naves,

    Caes. B. C. 3, 8:

    naves provectae in altum,

    id. B. G. 4, 28 fin.
    II.
    Trop., to carry on, along, or forwards, to lead on; to promote, advance, exalt, raise:

    ecquo te tua virtus provexisset?

    promoted, exalted, Cic. Phil. 13, 11, 24:

    ad summos honores alios scientia juris provexit,

    Liv. 39, 40, 5; so,

    quosdam infimi generis ad amplissimos honores,

    Suet. Caes. 72; and:

    aliquem in consulatūs, censuras et triumphos,

    Vell. 2, 128; cf.:

    studiosos amat, fovet, provehit,

    Plin. Ep. 8, 12, 1:

    vim temperatam di quoque provehunt In majus,

    Hor. C. 3, 4, 66: haec spes provexit, ut ad conspecta procul pecora decurrerent, carried them so far, brought them to such a pitch, that, etc., Liv. 2, 50, 5; cf. absol.:

    illo etiam (forsitan pravo) gaudio provehente, quod, etc.,

    id. 40, 14:

    quem e gregario milite Alexander virtutis causā provexerat,

    Just. 13, 4, 10:

    quos (reges) ad fastigium majestatis spectata moderatio provehebat,

    id. 1, 1, 1:

    quos provexerat, fortuna destitit,

    Sen. Contr. 1, 1, 5:

    in consulare provectus fuerat vestigium,

    Vell. 2, 69, 1: vitam in altum, qs. to drive it into a sea, i. e. into disquietude, Lucr. 5, 1434.—
    B.
    Mid., to advance, proceed, go onwards, make progress, etc.:

    ne videlicet ultra quam homini datum est nostra provehantur,

    Quint. 6, prooem. §

    10: sentio me esse longius provectum quam proposita ratio postularet,

    have been carried farther, have gone farther, Cic. Fin. 3, 22, 74:

    quod si qui longius in amicitiā provecti essent,

    id. Lael. 10, 34: provectus longius quam voluit, id. Har. [p. 1480] Resp. 20, 43:

    imbecillitas in altum provehitur,

    id. Tusc. 4, 18, 42:

    provehi in maledicta,

    Liv. 35, 48:

    per altercationem ad continuas et infestas orationes provecti sunt,

    Tac. H. 4, 7.—
    2.
    Of speech, to draw out, protract, prolong:

    orationem,

    Cic. Dom. 12, 32:

    quid ultra Provehor?

    why do I say more? Verg. A. 3, 481.—Hence, prōvectus, a, um, P. a. of time, advanced:

    eum colere coepi non admodum grandem natu, sed tamen jam aetate provectum,

    Cic. Sen. 4, 10:

    provectā aetate mortua est,

    id. Tusc. 1, 39, 94:

    provecta nox erat,

    Tac. A. 13, 20:

    cum aetate jam provectus esset,

    Nep. Timol. 4, 1:

    senectute provectior,

    Arn. 6, 195; Aus. Epigr. 19:

    equis provectioribus tempora cavari incipiunt,

    Pall. 4, 13, 9:

    aetatis provectae,

    Vulg. Gen. 18, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > proveho

  • 7 proveho

    , provexi, provectum, provehere 3
      продвигать, увлекать

    Dictionary Latin-Russian new > proveho

  • 8 provectus

    I 1. prōvectus, a, um
    part. pf. к proveho
    2. adj. II prōvectus, ūs m. [ proveho ]
    повышение, продвижение (honestiorum AV; animorum Aug); рост, преуспеяние (praesentia domini p. est agri Pall); увеличение, нарастание

    Латинско-русский словарь > provectus

  • 9 provectus

    1. prōvectus, a, um, s. proveho, bes. (m. Compar.) no. II, B, 2, a.
    ————————
    2. prōvectus, ūs, m., I) (v. proveho) die Beförderung, a) übh. die Förderung, actio provectusque iustitiae, die Betätigung u. Förderung der G., Augustin. de civ. dei 11, 12. – b) die Beförderung zu Ehren, honestiorum provectu, Aur. Vict. de Caes. 39. § 45. – II) (v. provehor) das Vorrücken, a) die Zunahme des Alters, provectu aetatis, mit zunehmenden Jahren, Sidon. epist. 4, 4, 1. – b) das Wachstum, Gedeihen, praesentia domini provectus est agri, Pallad. 1, 6, 1: übtr., prov. animorum, die Erhebung, der Aufschwung, Augustin. de civ. dei 9, 18 in. – c) die Beförderung, das Emporkommen, in actione provectuque iustitiae perseveraturum usque in finem, in Betätigung u. Förderung der G., Augustin. de civ. dei 11, 12: provectus occasionem habere, Cassiod. var. 1, 24, 1: Plur., Amm. 28, 4, 20.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > provectus

  • 10 provectus

    1.
    prōvectus, a, um, Part. and P. a., from proveho.
    2.
    prōvectus, ūs, m. [proveho] (postclass.).
    I.
    Advancement, promotion to places of honor:

    honestiorum,

    Aur. Vict. Caes. 39 fin.
    II.
    Progress, increase, furtherance:

    aetatis,

    Sid. Ep. 4, 4:

    praesentia domini provectus est agri,

    Pall. 1, 6, 1.— Plur., Amm. 28, 4, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > provectus

  • 11 provexi

    Латинско-русский словарь > provexi

  • 12 provectibilis

    prōvectibilis, e (proveho), des Fortschrittes fähig, Fulg. contin. Verg. p. 147 M.

    lateinisch-deutsches > provectibilis

  • 13 provectio

    prōvectio, ōnis, f. (proveho), I) das Fortschreiten, der Fortgang, quasi ad contrarium iter prioris itineris provectio, Chalcid. Tim. 74. – II) die Beförderung, Lact. 5, 11, 8.

    lateinisch-deutsches > provectio

  • 14 provectus [2]

    2. prōvectus, ūs, m., I) (v. proveho) die Beförderung, a) übh. die Förderung, actio provectusque iustitiae, die Betätigung u. Förderung der G., Augustin. de civ. dei 11, 12. – b) die Beförderung zu Ehren, honestiorum provectu, Aur. Vict. de Caes. 39. § 45. – II) (v. provehor) das Vorrücken, a) die Zunahme des Alters, provectu aetatis, mit zunehmenden Jahren, Sidon. epist. 4, 4, 1. – b) das Wachstum, Gedeihen, praesentia domini provectus est agri, Pallad. 1, 6, 1: übtr., prov. animorum, die Erhebung, der Aufschwung, Augustin. de civ. dei 9, 18 in. – c) die Beförderung, das Emporkommen, in actione provectuque iustitiae perseveraturum usque in finem, in Betätigung u. Förderung der G., Augustin. de civ. dei 11, 12: provectus occasionem habere, Cassiod. var. 1, 24, 1: Plur., Amm. 28, 4, 20.

    lateinisch-deutsches > provectus [2]

  • 15 provectibilis

    prōvectibilis, e (proveho), des Fortschrittes fähig, Fulg. contin. Verg. p. 147 M.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > provectibilis

  • 16 provectio

    prōvectio, ōnis, f. (proveho), I) das Fortschreiten, der Fortgang, quasi ad contrarium iter prioris itineris provectio, Chalcid. Tim. 74. – II) die Beförderung, Lact. 5, 11, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > provectio

  • 17 promoveo

    prō-mōvĕo, mōvi, mōtum ( pluperf. promorat. Hor Epod. 11, 14:

    promosset,

    Ov. Am 2, 9, 17 Jahn), 2, v. a., to move forward, cause to advance, push onward, advance.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    saxa vectibus, Caes B. C. 2, 11: onera,

    Col. 11, 1, 8; Plin. 19, 5, 23, § 64:

    assa in alterum apodyterii anguium,

    Cic. Q. Fr 3, 1, 1, § 2:

    legiones,

    Hirt. B. G. 8, 16: castra ad Carthaginem, to move onward, Liv 28, 44 fin.:

    exercitu in Aetoliam promoto,

    Just. 14, 1, 6:

    cornua utrimque (in acie),

    Quint. 2, 13, 3:

    scalas et machinamenta,

    Tac. A. 15, 4 fin.:

    calculum,

    to push forward, move, Quint. 11, 2, 38; 11, 3, 113:

    unum pedem triclinio,

    to put forth, move from, Phaedr. 4, 23, 28:

    ibi te videbo et promovebo,

    will take you along with me, Cic. Att. 4, 12 fin.
    B.
    In partic., to extend, enlarge. moenia Ostia tenus, Suet Ner 16:

    imperium, Ov P 2, 2, 72: vires in immensum orbem,

    id. Am. 2, 9, 17.—
    C.
    Med. t. t., to put out of joint, dislocate, displace:

    in palmā quoque ossa interdum suis sedibus promoventur,

    Cels. 8, 18 init.:

    femur in omnes quattuor partes promovetur, saepissime in interiorem,

    id. 8, 20 init.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to bring to pass, effect, accomplish (ante- and post-class.):

    promovere parum,

    Ter. Hec. 4, 4, 81:

    aliquis dicat, Nihil promoveris,

    id. And. 4, 1, 17:

    meditatio nihil ad vitam tuendam promovens,

    Gell. 10, 22, 24; cf.

    in a lusus verbb. with movere se,

    Ter. Eun. 5, 3, 4.— Absol.:

    cum in studio facundiae abunde promovisset,

    Gell. 5, 10, 7.—
    B.
    In partic.
    1.
    To enlarge, increase: doctrina vim promovet insitam, Hor C. 4, 4, 33; so, promovere aliquem, to advance, prefer, promote (post-Aug.; cf.:

    perduco, produco, proveho): vetus miles ad eum gradum promotus,

    Curt. 6, 11, 1:

    promotus ad amplissimas procurationes,

    Plin. Ep. 7, 31, 3; Suet. Oth. 1; id. Vesp. 16; Lampr. Elag. 12; 20; Plin. Pan. 90, 6; Vulg. Dan. 3, 97.—
    2.
    To bring to light, reveal: arcana promorat loco (i. e. ex intimo corde), Hor Epod. 11, 14.—
    3.
    To put off, defer, postpone:

    nuptias alicui,

    Ter. And. 4, 2, 28.—Hence, prōmōtus, a, um, P a.
    A.
    Of time, advanced, i. e. late:

    nocte promotā,

    late at night, far into the night, App. M. 4, p. 152, 38; 7, p. 190, 30.—
    B.
    Subst.: prōmōta, ōrum, n., in the lang. of the Stoics, things that are to be preferred, pref. erable things, as being next in degree to absolute good; a literal transl. of the Gr. proêgmeua, Cic. Fin. 3, 16, 52.

    Lewis & Short latin dictionary > promoveo

  • 18 provectibilis

    prōvectĭbĭlis, e, adj. [proveho], capable of progress (post-class.), Fulg. Cont. Virg. p. 747 Stav.

    Lewis & Short latin dictionary > provectibilis

См. также в других словарях:

  • King's High School, Dunedin — Infobox NZ school name = King s High School badge = motto = Perceptum Proveho Penitus Vires Learning Promotes Inner Strength type = Boys Secondary established = 1936 address = 270 Bayview Road, Dunedin… …   Wikipedia

  • ԽԱՂԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 1 0916 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 8c, 10c, 13c ն. μεταίρω, ἑξαίρω, ἁπάγω, ἑπανάγω, ἑκπεράω transfero, aufero, abdfuco, proveho, traduco. տալ խաղալ տեղւոջէ ʼի տեղի. փոխադրել. փոխել. վարել. անցուցանել. ...… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՅԱՌԱՋԵՄ — (եցի.) NBH 2 0337 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 12c, 14c ն. φθάνω praevenio, praeverto. Կանխել. զառաջս առնուլ. *Յառաջեաց զնենգութիւն հերովդի՝ տեսիլն հրեշտակին: Յառաջեաց զհպարտութիւնն ամբարտաւանութեան նորա փելիքս. Եւս …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»