-
1 proruptus
proruptus, a, um part. passé de prorumpo. [st2]1 [-] poussé avec violence. [st2]2 [-] qui s'échappe avec impétuosité. - au fig. prorupta audacia, Cic.: audace effrénée.* * *proruptus, a, um part. passé de prorumpo. [st2]1 [-] poussé avec violence. [st2]2 [-] qui s'échappe avec impétuosité. - au fig. prorupta audacia, Cic.: audace effrénée.* * *Proruptus, Participium, siue Nomen ex participio: vt Proruptus murus. Derompu.\Prorupta audacia. Ci. Une hardiesse fort oultrecuidee et temeraire.\Proruptae munitiones. Caesar. Rompues.\Mare proruptum. Virgil. Coulant impetueusement. -
2 prorumpo
prō-rumpo, rūpī, ruptum, ere1) бросаться, устремляться, хлынуть, кинуться ( medios in hostes V)тж. se p. или med.-pass. — прорываться, пробиваться (in mare V; prorumpitur in mare venti vis Lcr)2) внезапно появляться, внезапно вспыхивать (pestis prorumpit C; incendium proruperat T); обнаруживаться ( nihil prorupit T); разражатьсяp. ad minas T — разразиться угрозами3) выбрасывать, выталкивать, извергать ( nubem atram ad aethĕra V)part. pass. proruptus — прорвавшийся, хлынувший (mare, sudor V) -
3 prorumpo
prō-rumpo, rūpī, ruptum, ere, I) tr., hervorstürzen-, hervorbrechen lassen, hervordringen lassen, nubem atram ad aethera, Verg. – refl. se pr., hervorbrechen, -stürzen, -dringen, in fugam, Gell.: ebenso medial prorumpi, Lucr. u. Verg.: mare proruptum, das hervorgebrochene Meer, Verg. – II) intr., hervorstürzen, -brechen, -dringen, losbrechen, A) eig.: per medios, Caes.: prorumpit Tiberinus in mare, Verg.: ubi magnus fons aquae prorumpebat ab ea parte, quae etc., Hirt. b. G. – B) übtr., hervor-, ausbrechen ( zum Ausbruche kommen), losbrechen, sich ungescheut versteigen u. dgl., v. Krankeiten, Leidenschaften usw., prorumpit pestis, Cic.: vis morbi, Nep.: eo prorumpere audaciam, Cic.: prorupta audacia, zügellose, Cic. Rosc. Am. 66 Richter (wo Halm u. Müller praerupta). – v. Pers., in necem militum, Tac.: in bellum, Iustin.: in scelera ac dedecora, Tac.: ad id proruperat audaciae, Amm. – ad minas, in Dr. ausbrechen, Tac.: in vocem subitam, Apul.: ad quod victo silentio prorupit (in die Worte ausbrach), Tac.
-
4 prorumpo
prō-rumpo, rūpī, ruptum, ere, I) tr., hervorstürzen-, hervorbrechen lassen, hervordringen lassen, nubem atram ad aethera, Verg. – refl. se pr., hervorbrechen, -stürzen, -dringen, in fugam, Gell.: ebenso medial prorumpi, Lucr. u. Verg.: mare proruptum, das hervorgebrochene Meer, Verg. – II) intr., hervorstürzen, -brechen, -dringen, losbrechen, A) eig.: per medios, Caes.: prorumpit Tiberinus in mare, Verg.: ubi magnus fons aquae prorumpebat ab ea parte, quae etc., Hirt. b. G. – B) übtr., hervor-, ausbrechen ( zum Ausbruche kommen), losbrechen, sich ungescheut versteigen u. dgl., v. Krankeiten, Leidenschaften usw., prorumpit pestis, Cic.: vis morbi, Nep.: eo prorumpere audaciam, Cic.: prorupta audacia, zügellose, Cic. Rosc. Am. 66 Richter (wo Halm u. Müller praerupta). – v. Pers., in necem militum, Tac.: in bellum, Iustin.: in scelera ac dedecora, Tac.: ad id proruperat audaciae, Amm. – ad minas, in Dr. ausbrechen, Tac.: in vocem subitam, Apul.: ad quod victo silentio prorupit (in die Worte ausbrach), Tac.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > prorumpo
См. также в других словарях:
hardiesse — Hardiesse, ou Hardement, Audacia. Voy sa hardiesse et outrecuidance, Vide os hominis. Hardiesse à quelque meschanceté faire, Confidentia. Hardiesse et fiance qu on a de soy mesme, Fiducia sui. Une hardiesse fort temeraire et outrecuidée, Prorupta … Thresor de la langue françoyse