Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

propugnator

  • 1 propugnator

    propugnātŏr, ōris, m. [st2]1 [-] défenseur, combattant, protecteur. [st2]2 [-] champion.
    * * *
    propugnātŏr, ōris, m. [st2]1 [-] défenseur, combattant, protecteur. [st2]2 [-] champion.
    * * *
        Propugnator, penult. prod. Verbale mas. Caesar. Combatant et defendant, Propugnateur, Defenseur.
    \
        Acerrimus propugnator communis libertatis. Cic. Vaillant champion et defenseur de la liberté commune.

    Dictionarium latinogallicum > propugnator

  • 2 propugnator

    prōpūgnātor, ōris, m. (propugno), der Verteidiger, Streiter, I) eig.: a) übh.: propugnatorum labor, Val. Max.: nudati propugnatoribus muri, Tac.: duplici propugnatorum ordine defendi, Caes.: ne nudentur propugnatoribus signa, Liv.: nec prius est a propugnatoribus vacuus relictus locus quam etc, Caes. – b) der Schiffssoldat, Seesoldat, dimissio propugnatorum, Cic.: ex remigum propugnatorumque numero, Caes.: nullum propugnatorem afuisse, Cic.: telis obruuntur propugnatores, Liv.: naves propugnatoribus instruere, Auct. b. Alex. – II) übtr., der Verfechter, Verteidiger, senatus, Cic.: amicorum, Sen.: communis libertatis, Cic.: impietatis Arrii apertissimus pr., Hieron.: Mucius paterni iuris defensor et quasi patrimonii propugnator sui, Cic.: agunt propugnatores sceleris, sie werfen sich auf als usw., Iustin.

    lateinisch-deutsches > propugnator

  • 3 propugnator

    prōpūgnātor, ōris, m. (propugno), der Verteidiger, Streiter, I) eig.: a) übh.: propugnatorum labor, Val. Max.: nudati propugnatoribus muri, Tac.: duplici propugnatorum ordine defendi, Caes.: ne nudentur propugnatoribus signa, Liv.: nec prius est a propugnatoribus vacuus relictus locus quam etc, Caes. – b) der Schiffssoldat, Seesoldat, dimissio propugnatorum, Cic.: ex remigum propugnatorumque numero, Caes.: nullum propugnatorem afuisse, Cic.: telis obruuntur propugnatores, Liv.: naves propugnatoribus instruere, Auct. b. Alex. – II) übtr., der Verfechter, Verteidiger, senatus, Cic.: amicorum, Sen.: communis libertatis, Cic.: impietatis Arrii apertissimus pr., Hieron.: Mucius paterni iuris defensor et quasi patrimonii propugnator sui, Cic.: agunt propugnatores sceleris, sie werfen sich auf als usw., Iustin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > propugnator

  • 4 propugnator

    prōpugnātor, ōris m. [ propugno ]
    ратник, боец Cs, Nep, T etc.; защитник (libertatis C; scelĕris Just)

    Латинско-русский словарь > propugnator

  • 5 prōpūgnātor

        prōpūgnātor ōris, m    [propugno], one who fights in defence, a defender, soldier: a propugnatoribus relictus locus, Cs.—Esp., in a ship, a marine, soldier: remigum propugnatorumque numerus, Cs.: classis inops propter dimissionem propugnatorum.—Fig., a defender, maintainer, champion: patrimoni sui: senatūs.
    * * *
    defender; champion

    Latin-English dictionary > prōpūgnātor

  • 6 propugnator

    prō-pugnātor, ōris, m. [propugno], one who fights in defence of a place, a defender, soldier (class.).
    I.
    Lit.:

    classis inops propter dimissionem propugnatorum,

    of the marines, Cic. Verr. 2, 5, 33, § 86:

    a propugnatoribus relictus locus,

    Caes. B. G. 7, 25:

    nudati propugnatoribus muri,

    Tac. A. 13, 39; Plin. 8, 7, 7, § 22; Nep. Eum. 3, 3; Amm. 20, 6, 1.—
    II.
    Trop., a defender, maintainer, champion:

    paterni juris defensor, et quasi patrimonii propugnator sui,

    Cic. de Or. 1, 57, 244:

    senatūs,

    id. Mil. 7, 16:

    fortunarum mearum,

    id. Red. in Sen. 15, 37:

    sceleris,

    Just. 8, 2, 10:

    tribuno plebis auctorem se propugnatoremque praestitit,

    Suet. Caes. 16.— An epithet of Jupiter, Inscr. Grut. 300, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > propugnator

  • 7 Поборник

    - propugnator; tutor; patronus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Поборник

  • 8 Ратник

    - propugnator; pugnator; bellator;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Ратник

  • 9 Republikaner

    Republikaner, reipublicae liberae civis (!Bürger eines Freistaats). – rei publicae liberae amicus. communis libertatis propugnator (republikanisch Gesinnter). – Ist es = Demokrat, s. d. – ein eifriger R., acerrimus rei publicae liberae propugnator.

    deutsch-lateinisches > Republikaner

  • 10 praeses

    1. sidis [ praesideo ]
    adj. защищающий, охраняющий ( dextra SenT)
    ars salutis humanae p. CC — искусство, стоящее на страже человеческого здоровья, т. е. медицина
    locus p. Plубежище
    2. subst. m., f.
    хранитель, покровитель, защитник
    senatus rei publicae custos, p., propugnator C — сенат — страж, хранитель (и) защитник государства
    p. provinciae Su — наместник (в) провинции, т. е. проконсул

    Латинско-русский словарь > praeses

  • 11 defensor

    dēfēnsor, ōris, m. (defendo), I) der Abwehrer, calamitatum suarum, Cic.: necis, Cic.: periculi, Cic. – II) der Verteidiger, 1) im allg., a) v. Pers., bes. als milit. t. t. (im Plur. oft = Besatzung, Bedeckung), paucitas defensorum, Caes.: oppidum vacuum a defensoribus, Liv.: classis vacua a defensoribus (Besatzung), Auct. b. Afr.: moenia vacua defensoribus, Liv.: urbs deserta a defensoribus, Iustin.: def. templorum atque tectorum, Cic.: interioris munitionis defensores, Caes.: defensores oppidi, Auct. b. Afr. – alqm datis defensoribus (unter Bed.) ad alqm dimittere, Tac.: depellere defensores vallo munitionibusque, Caes.: muros defensoribus nudare, Liv. (u. so murus defensoribus nudatus est, Caes.): speciem defensorum praebent, Caes.: Alexandro defensore adversus Bruttios uti, Iustin. 18, 1, 2. – b) v. Hunde, als Vert. der Ziegen gegen den Wolf, Varro r. r. 2, 9, 1. – c) v. Lebl.: his defensoribus, durch deren (der (Strebepfeiler) Abwehr, Caes. b. G.4, 17, 10. – 2) der Verteidiger, Verfechter, Vertreter, sowohl im Staats- u. Privatleben, als insbes. vor Gericht (Ggstz. adversarius, petitor od. accusator): a) übh.: defensores vestri, Sall.: def. optimatium (v. den Aristokraten), Cic.: ebenso def. bonarum partium, Cic.: tribunus plebis custos defensorque iuris et libertatis, Cic.: actor hic defensorque causae meae, Cic.: def. eius sententiae, Cic.: propugnator mearum fortunarum et defensor assiduus, Cic.: apud consulem deprecatorem defensoremque alci adesse, Liv.: adoptare sibi alqm defensorem sui iuris, Cic.: constituere alci defensorem, Cic.: ab alqo defensorem constitui et deligi, Cic.: exsistere salutis defensorem, Cic.: sic ex defensore senatoriae causae repente patronus plebis evasit, Iustin.: fieri defensorem alcis, Cic.: parare alqm ingenti mercede defensorem (als V.), Suet. – v. weibl. Pers., etsi mulier defensor alicuius exstiterit, Ulp. dig. 16, 1, 2 extr. – b) insbes. (in der spät. Kaiserzt.), def. civitatis, plebis, loci u. dgl., eine Magistratsperson in den Provinzialstädten zum Schutz gegen die Bedrückungen der Statthalter, zugleich Polizeibeamter u. Richter in Sachen bis zu einer gewissen Summe, spät. ICt.

    lateinisch-deutsches > defensor

  • 12 patrimonium

    patrimōnium, iī, n. (pater), das vom Vater geerbte Gut, das väterliche Erbgut, Erbvermögen, Vermögen, patr. satis amplum, satis lautum, Cic.: artum (spärliches), Val. Max.: amplum et copiosum, Cic.: lautum et copiosum, Cic.: exiguum, Val. Max. u. Iustin.: luculentissimum, Cic.: ornatissimum (wohlbestellte, schönste), Cic.: publicum, Staatsvermögen, Cic.: patrimonii inops, Val. Max.: fundus in Veienti, caput (Hauptteil) patrimonii, Liv.: patrimonii possidendi communio, Gütergemeinschaft, Val. Max.: non amplissimae patrimonii copiae, Cic.: naufragium patrimonii luculentissimi, Cic.: patrimonii tertia pars, Plin. ep.: patr. populi Romani, Cic. – paterni iuris defensor et quasi patrimonii propugnator (Verfechter), Cic. – accipere duo lauta et copiosa patrimonia, Cic.: aequare patrimonia, Iustin.: quadrantes aggerere patrimonio, Phaedr.: acquirere magnum patrimonium, Hygin.: amittere patrimonium, Nep. u. Sall.: amplificare patrimonium, Colum.: augere patrimonium, Cic.: comedere patrimonium, Cic.: concedere alci patrimonii partes, Iustin.: conferre patrimonii tertiam partem in ea, quae solo continerentur, auf liegende Güter verwenden, Plin. ep.: patrimonium conficere (verbrauchen, vertun) cum alqo, Cic.: consequi amplissimum patrimonium, Val. Max.: ut frater meus existimet adiuncto isto fundo patrimonium fore suum per te constitutum (geregelt), Cic.: devorare patrimonium, Cic.: dimittitur patrimonium, wild verschleudert, Cic.: dissipare patrimonium Graecorum conviviis (in Schm. mit Gr.), Cic.: lege Semproniā patrimonium publicum dissipari, Cic.: distribuere liberis patrimonium, unter die K. verteilen, Val. Max.: ebenso dividere patrimonium omne suum amicis, Iustin.: non patrimoniis ditare Scythas (v. unfruchtbarem Boden), Iustin.: effundere (vergeuden) patrimonium suum, patrimonia, Cic.: eripere alci patrimonium, Cic.: expellere alqm e patrimonio tamquam e naufragio nudum, Cic.: obtinere (behaupten) alcis tam amplum et copiosum patrimonium, Cic.: partiri (inter se) exigua patrimonia, Iustin.: redigere patrimonium in nummos, zu Gelde machen, Lact.: relinquere (hinterlassen) patrimonium, Colum. (vgl. unten bildl.): retinere (zu behaupten suchen) patrimonium, Cic.: patrimonium alcis liberis incolume servare, Val. Max.: spoliari patrimonio ornatissimo, Cic.: patrimonium ne ad exsequiarum quidem impensam sufficit, Val. Max. – Bildl., filio meo satis amplum patrimonium relinquam memoriam nominis mei, Cic.: liberis nostris satis amplum patrimonium paterni nominis ac memoriae nostrae relinquemus, Cic.

    lateinisch-deutsches > patrimonium

  • 13 propugnatrix

    prōpūgnātrīx, trīcis, f. (Femin. zu propugnator), die Verfechterin, Verteidigerin, meorum periculorum, Corp. inser. Lat 6, 1527. lin. 61.

    lateinisch-deutsches > propugnatrix

  • 14 Kämpfer

    Kämpfer, pugnator. – miles. armatus (Soldat, Bewaffneter übh.). – gladiator (im Zirkus etc. auf Leben u. Tod fechtender Sklave). – luctator (Ringer). – pugil (Faustkämpfer). – venator (der K. mit wilden Tieren im Zirkus, [1417] Tierfechter). – propugnator (der Verteidiger eines Ortes u. bildl. einer Sache).

    deutsch-lateinisches > Kämpfer

  • 15 verfechten

    verfechten, pugnare od. propugnare pro alqa re (für etwas fechten). – defendere alqd (etwas verteidigen). – Verfechter, propugnator. – defensor. patrōnus (Verteidiger). – Verfechtung, propugnatio. – defensio. patrocinium (Verteidigung); verb. propugnatio ac defensio.

    deutsch-lateinisches > verfechten

  • 16 Verteidiger

    Verteidiger, defensor (übh. der feindliche Angriffe abwehrt, auch vor Gericht; vgl. »Advokat«). – propugnator (der Verfechter). – tutor (der Beschützer). – patrōnus (der Vertreter vor Gericht u. übh., z.B. plebis). – als V. auftreten, den V. (vor Gericht) machen, defendere; defensoris partes sustinere. Verteidigerin, defenstrix. – patrōna (die Vertreterin). – sich jmd. zur V. wählen, alqam patronam sibi capere.

    deutsch-lateinisches > Verteidiger

  • 17 Vorfechter

    Vorfechter, propugnator (eig. u. bildl.). – inter primores pugnans (eig.).

    deutsch-lateinisches > Vorfechter

  • 18 patrimonium

    patrimōnium, iī, n. (pater), das vom Vater geerbte Gut, das väterliche Erbgut, Erbvermögen, Vermögen, patr. satis amplum, satis lautum, Cic.: artum (spärliches), Val. Max.: amplum et copiosum, Cic.: lautum et copiosum, Cic.: exiguum, Val. Max. u. Iustin.: luculentissimum, Cic.: ornatissimum (wohlbestellte, schönste), Cic.: publicum, Staatsvermögen, Cic.: patrimonii inops, Val. Max.: fundus in Veienti, caput (Hauptteil) patrimonii, Liv.: patrimonii possidendi communio, Gütergemeinschaft, Val. Max.: non amplissimae patrimonii copiae, Cic.: naufragium patrimonii luculentissimi, Cic.: patrimonii tertia pars, Plin. ep.: patr. populi Romani, Cic. – paterni iuris defensor et quasi patrimonii propugnator (Verfechter), Cic. – accipere duo lauta et copiosa patrimonia, Cic.: aequare patrimonia, Iustin.: quadrantes aggerere patrimonio, Phaedr.: acquirere magnum patrimonium, Hygin.: amittere patrimonium, Nep. u. Sall.: amplificare patrimonium, Colum.: augere patrimonium, Cic.: comedere patrimonium, Cic.: concedere alci patrimonii partes, Iustin.: conferre patrimonii tertiam partem in ea, quae solo continerentur, auf liegende Güter verwenden, Plin. ep.: patrimonium conficere (verbrauchen, vertun) cum alqo, Cic.: consequi amplissimum patrimonium, Val. Max.: ut frater meus existimet adiuncto isto fundo patrimonium fore suum per te
    ————
    constitutum (geregelt), Cic.: devorare patrimonium, Cic.: dimittitur patrimonium, wild verschleudert, Cic.: dissipare patrimonium Graecorum conviviis (in Schm. mit Gr.), Cic.: lege Semproniā patrimonium publicum dissipari, Cic.: distribuere liberis patrimonium, unter die K. verteilen, Val. Max.: ebenso dividere patrimonium omne suum amicis, Iustin.: non patrimoniis ditare Scythas (v. unfruchtbarem Boden), Iustin.: effundere (vergeuden) patrimonium suum, patrimonia, Cic.: eripere alci patrimonium, Cic.: expellere alqm e patrimonio tamquam e naufragio nudum, Cic.: obtinere (behaupten) alcis tam amplum et copiosum patrimonium, Cic.: partiri (inter se) exigua patrimonia, Iustin.: redigere patrimonium in nummos, zu Gelde machen, Lact.: relinquere (hinterlassen) patrimonium, Colum. (vgl. unten bildl.): retinere (zu behaupten suchen) patrimonium, Cic.: patrimonium alcis liberis incolume servare, Val. Max.: spoliari patrimonio ornatissimo, Cic.: patrimonium ne ad exsequiarum quidem impensam sufficit, Val. Max. – Bildl., filio meo satis amplum patrimonium relinquam memoriam nominis mei, Cic.: liberis nostris satis amplum patrimonium paterni nominis ac memoriae nostrae relinquemus, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > patrimonium

  • 19 propugnatrix

    prōpūgnātrīx, trīcis, f. (Femin. zu propugnator), die Verfechterin, Verteidigerin, meorum periculorum, Corp. inser. Lat 6, 1527. lin. 61.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > propugnatrix

  • 20 patrimōnium

        patrimōnium ī, n    [pater], an inheritance from a father, paternal estate, inheritance, patrimony: amisso patrimonio, S.: lauta et copiosa: luculentum: patrimonia effundere: summa patrimoni, H.—Fig., an inheritance, patrimony: populi R.: Mucius quasi patrimonii propugnator sui.
    * * *

    Latin-English dictionary > patrimōnium

См. также в других словарях:

  • PROPUGNATOR — epitheton apud Romanos Iovis, cuiusaedes in Palatio fuit, memorata in in veter. Inscr. P. Marcius. Verus. Imp. Commodo. VI. et. Petronio. Septimiano. Cos. A. N. P. R. C. DCCCC. XLI. K. Dec. in Palatio. in aede. Iovis. Propugnato ris. in. locum. P …   Hofmann J. Lexicon universale

  • propugnator — noun ( s) Etymology: Middle English propugnatoure, from Latin propugnator, from propugnatus (past participle of propugnare) + or obsolete : defender, vindicator …   Useful english dictionary

  • List of English monarchs — For the various rulers of the kingdoms within England prior to its formal unification, during the so called Heptarchy, see Bretwalda. For British monarchs since the Union of England and Scotland, see List of British monarchs. For monarchs that… …   Wikipedia

  • Марс италийское божество — (Mars, Mamers, Mavors, Marmar, Maurs) считался одним из коренных италийских божеств, которому поклонялись на всем протяжении Италийского п ова, а позже и в провинциях, где культ аналогичных туземных божеств слился с культом национального… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Марс (итал. божеств.) — (Mars, Mamers, Mavors, Marmar, Maurs) считался одним из коренных италийских божеств, которому поклонялись на всем протяжении Италийского п ова, а позже и в провинциях, где культ аналогичных туземных божеств слился с культом национального… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Jupiter (Mythologie) — Jupiter (römische Kamee) Jupiter (lateinisch Iuppiter, seltener Iupiter, Genitiv: Iovis) oder Diēspiter, seltener Juppiter, oft mit erweitertem Namen Iuppiter Optimus Maximus („bester und größter Jupiter“; in Inschriften meist abgekürzt zu IOM),… …   Deutsch Wikipedia

  • Historia de Córcega — Este artículo o sección puede ser demasiado extenso(a). Algunos navegadores pueden tener dificultades al mostrar este artículo. Por favor, considera separar cada sección por artículos independientes, y luego resumir las secciones presentes en… …   Wikipedia Español

  • Promachvs [3] — PROMĂCHVS, i, ein Beynamen des Herkules, unter welchem ihn die Thebaner verehreten. Seine Bildsäule war aus weissem Marmor von dem Xenokritus und Eubius verfertiget worden, da die erstere selbst Dädalus von Holze gemacht hatte. Pausan. Bœot. c.… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Марс — (Mars, Mamers, Mavors, Marmar, Maurs) считался одним изкоренных италийских божеств, которому поклонялись на всем протяженииИталийского полуова, а позже и в провинциях, где культ аналогичныхтуземных божеств слился с культом национального… …   Энциклопедия Брокгауза и Ефрона

  • побарать — Поборник, поборствовать, побороть, побарать. [Слово поборник] зарегистрировано уже в «Материалах для словаря древнерусского языка» И. И. Срезневского (2, с. 987 988). Здесь помещается следующее гнездо слов: «Побарати, побараю сражаться, биться за …   История слов

  • Alexandre Guillaume de Melun — Pour les articles homonymes, voir Melun (homonymie). Alexandre Guillaume de Melun Pays  Royaume de France …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»