Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

profundus

  • 41 edo

    1.
    ĕdo, ēdi, ēsum, 3 ( sup.:

    esum,

    Plaut. Curc. 2, 1, 13; id. Men. 3, 1, 11; id. Stich. 1, 3, 28:

    esu,

    id. Ps. 3, 2, 35.—The contr. forms es, est, estis, etc., are very freq. in prose and poetry:

    est,

    Verg. A. 4, 66; 5, 683; Hor. S. 2, 2, 57:

    esset,

    id. ib. 2, 6, 89; Verg. G. 1, 151:

    esse,

    Quint. 11, 3, 136; Juv. 15, 102:

    esto,

    Cato R. R. 156, 1.—Hence, also in the pass.:

    estur,

    Plaut. Most. 1, 3, 78; id. Poen. 4, 2, 13; Cels. 27, 3; Ov. Pont. 1, 1, 69; and:

    essetur,

    Varr. L. L. 5, § 106 Müll.—Archaic forms of the subj. praes.:

    edim,

    Plaut. Aul. 3, 2, 16; id. Trin. 2, 4, 73; 74; Caecil. and Pompon. ap. Non. 507, 7:

    edis,

    Plaut. Poen. 4, 2, 45; id. Trin. 2, 4, 72:

    edit,

    Cato R. R. 1, 56, 6; 1, 57, 9 sq.; Plaut. Capt. 3, 1, 1; 3; id. Aul. 4, 6, 6; id. Poen. prol. 9; Hor. Epod. 3, 3; id. S. 2, 8, 90:

    edimus,

    Plaut. Poen. 3, 1, 34:

    editis, Nov. ap. Non. l. l.: edint,

    Cic. Fin. 2, 7, 22), v. a. [Sanscr. ad-mi, eat; Gr. ed-ô, esthiô; Lat. edax, esca, esurio, etc.; cf. also Gr. odous, odont- Aeol. plur. edontes, dens], to eat (for syn. cf.: comedo, vescor, pascor, devoro, haurio, mando, ceno, epulor).
    I.
    Lit.: ille ipse astat, quando edit, Naev. ap. Prisc. p. 893; cf.

    so uncontr.,

    Cic. Att. 13, 52:

    miserrimus est, qui cum esse cupit, quod edit non habet,

    Plaut. Capt. 3, 1, 3:

    ut de symbolis essemus,

    Ter. Eun. 3, 4, 2:

    mergi eos (sc. pullos) in aquam jussit, ut biberent, quoniam esse nollent,

    Cic. N. D. 2, 3, 7 et saep.—
    2.
    Prov.
    a.
    Multos modios salis simul edisse, to have eaten bushels of salt with another, i. e. to be old friends, Cic. Lael. 19.—
    b.
    De patella, i. e. to show contempt for religion (v. patella), Cic. Fin. 2, 7 fin.
    c.
    Pugnos, to taste one's fists, i. e. to get a good drubbing, Plaut. Am. 1, 1, 153.—
    B.
    Transf.
    1.
    Bona, to squander, dissipate, Plaut. Truc. 4, 2, 29.—
    2.
    Of inanimate subjects, qs. to eat up, i. e. to consume, destroy ( poet.):

    ut mala culmos Esset robigo,

    Verg. G. 1, 151:

    carinas lentus vapor (i. e. flamma),

    id. A. 5, 683:

    corpora virus,

    Ov. Ib. 608 al. —
    II.
    Trop., to corrode, consume, devour (almost exclusively poet.):

    si quid est animum,

    Hor. Ep. 1, 2, 39; cf.:

    nimium libenter edi sermonem tuum,

    have devoured, Plaut. Aul. 3, 6, 1:

    nec te tantus edat tacitam dolor,

    Verg. A. 12, 801:

    nec edunt oblivia laudem,

    Sil. 13, 665 et saep.
    2.
    ē-do, dĭdi, dĭtum, 3, v. a., to give out, put forth, bring forth (freq. and class.).
    I.
    In gen.:

    foras per os est editus aër,

    Lucr. 3, 122; cf.:

    sputa per fauces tussi,

    id. 6, 1189:

    urinam,

    Plin. 28, 4, 7, § 38; cf.

    stercus,

    Col. 2, 14: animam, to breathe out, i. e. to die, expire, Cic. Sest. 38, 83; Ov. H. 9, 62; cf.:

    extremum vitae spiritum,

    Cic. Phil. 12, 9:

    vitam,

    id. Fin. 5, 2, 4; id. Planc. 37, 90:

    clamorem,

    to send forth, utter, id. Div. 2, 23; cf.:

    miros risus,

    id. Q. Fr. 2, 10, 2:

    fremitum patulis sub naribus (equus),

    Lucr. 5, 1076:

    voces,

    Cic. Tusc. 2, 8:

    dulces modos,

    Ov. F. 1, 444:

    questus,

    id. M. 4, 588:

    hinnitus,

    id. ib. 2, 669:

    latratus,

    id. ib. 4, 451 et saep.:

    Maeander in sinum maris editur,

    discharges itself, Liv. 38, 13; 39, 53 fin.:

    clanculum ex aedibus me edidi foras,

    have slipped out, Plaut. Most. 3, 2, 9.
    II.
    In partic., to bring forth any thing new, to produce, beget, form, etc.
    A.
    Of what is born, begotten (mostly poet. and in post-Aug. prose):

    progeniem in oras luminis,

    Lucr. 2, 617:

    crocodilos dicunt, cum in terra partum ediderint, obruere ova, deinde discedere,

    Cic. N. D. 2, 52; so,

    partum,

    Liv. 1, 39; cf.:

    aliquem partu,

    Verg. A. 7, 660; Ov. M. 4, 210; 13, 487:

    aliquem maturis nisibus,

    id. F. 5, 172:

    geminos Latona,

    id. M. 6, 336:

    nepotem Atlantis (Pleïas),

    id. F. 5, 664 al.: (draconem) Qui luci ediderat genitor Saturnius, idem Abdidit, Cic. Poëta Div. 2, 30, 64; cf.:

    Electram maximus Atlas Edidit,

    Verg. A. 8, 137.—In the pass.:

    hebetes eduntur,

    Quint. 1, 1, 2. —More freq. in the part.: in lucem editus, Poëta ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115 (a transl. of the Euripid. ton phunta); cf. Ov. M. 15, 221:

    editus partu,

    id. ib. 5, 517; 9, 678; id. F. 5, 26:

    Venus aquis,

    id. H. 7, 60; cf.:

    Limnate flumine Gange,

    id. M. 5, 48;

    for which: de flumine,

    id. H. 5, 10 (cf. Zumpt, Gramm. §

    451): ille hac,

    Ov. M. 10, 298; cf.:

    Maecenas atavis regibus,

    Hor. C. 1, 1, 1:

    infans ex nepte Julia,

    Suet. Aug. 65 et saep.—
    2.
    Transf.:

    (tellus) Edidit innumeras species,

    Ov. M. 1, 436; cf. Liv. 21, 41:

    frondem ulmus,

    puts forth, Col. 5, 6, 2:

    ea (sc. academia) praestantissimos in eloquentia viros edidit,

    Quint. 12, 2, 25.—
    B.
    Of literary productions, to put forth, to publish (class.):

    de republica libros,

    Cic. Brut. 5, 19; so,

    librum contra suum doctorem,

    id. Ac. 2, 4, 12:

    annales suos,

    id. Att. 2, 16, 4:

    orationem scriptam,

    Sall. C. 31, 6:

    aliquid,

    Cic. Leg. 1, 2, 7; Quint. 5, 10, 120; 3, 1, 18; 2, 1, 11; Hor. A. P. 390 et saep.—
    C.
    Transf., to set forth, publish, relate, tell, utter, announce, declare = exponere;

    esp. of the responses of priests and oracles, the decrees of authorities, etc.: apud eosdem (sc. censores) qui magistratu abierint edant et exponant, quid in magistratu gesserint,

    Cic. Leg. 3, 20, 47; cf. Hor. S. 2, 5, 61:

    ede illa, quae coeperas, et Bruto et mihi,

    Cic. Brut. 5, 20:

    nomen parentum,

    Ov. M. 3, 580; 9, 531; Hor. S. 2, 4, 10:

    veros ortus,

    Ov. M. 2, 43; cf.:

    auctor necis editus,

    id. ib. 8, 449:

    mea fata tibi,

    id. 11, 668 et saep. —With acc. and inf.:

    Apollo Pythius oraculum edidit, Spartam nulla re alia esse perituram, etc.,

    Cic. Off. 2, 22, 77; cf. Liv. 40, 45; 22, 10; 42, 2.—With dupl. acc.:

    auctorem doctrinae ejus falso Pythagoran edunt,

    id. 1, 18; cf. id. 1, 46; 27, 27 fin.:

    haec mihi, quae canerem Titio, deus edidit ore,

    Tib. 1, 4, 73:

    iis editis imperiis,

    id. 29, 25; cf.:

    edito alio tempore ac loco (with constitutum tempus et locus),

    Quint. 4, 2, 98:

    opinio in vulgus edita,

    spread abroad, Caes. B. C. 3, 29, 3; cf. Nep. Dat. 6, 4:

    consilia hostium,

    i. e. to divulge, betray, Liv. 10, 27 et saep.— Poet.:

    arma violentaque bella,

    i. e. to sing, celebrate in song, Ov. Am. 1, 1, 1.—Hence,
    2.
    Jurid. and polit. t. t., to give out, promulgate, proclaim, ordain:

    qua quisque actione agere volet, eam prius edere debet. Nam aequissimum videtur, eum, qui acturus est, edere actionem, etc.,

    Dig. 2, 13 (tit. De edendo), 1 sq.:

    verba,

    Cic. Quint. 20, 63; cf.

    judicium,

    id. ib. 21: tribus, said of the plaintiff in a causa sodaliciorum, to name the tribus (since he had the right, in order to choose the judges, to propose to the defendant four tribus, from which the latter could reject only one, and then to choose the judges according to his own pleasure out of the remaining three, Cic. Planc. 15, 36 sqq.:

    judices editi (= editicii),

    id. ib. 17, 41; cf.

    Wund. Cic. Planc. p. LXXVI. sq., and see editicius: socium tibi in hujus bonis edidisti Quintium,

    hast mentioned, Cic. Quint. 24 fin.:

    quantum Apronius edidisset deberi, tantum ex edicto dandum erat,

    id. Verr. 2, 3, 29; 2, 2, 42: mandata edita, Liv. 31, 19; cf. id. 34, 35:

    ederet (consul) quid fieri velit,

    to command, id. 40, 40; cf. id. 45, 34.—
    (β).
    Transf. beyond the jurid. sphere:

    postquam hanc rationem cordi ventrique edidi, etc.,

    Plaut. Aul. 2, 8, 12.—
    D.
    Of other objects, to produce, perform, bring about, cause (freq. and class.):

    oves nullum fructum edere ex se sine cultu hominum et curatione possent,

    Cic. N. D. 2, 63, 158:

    vitales motus,

    Lucr. 3, 560:

    proelia pugnasque,

    id. 2, 119; 4, 1010; Liv. 8, 9; 21, 43 al.; cf.

    caedem,

    id. 5, 13; 10, 45 al.:

    strages,

    Verg. A. 9, 785 and 527:

    aliquantum trepidationis,

    Liv. 21, 28; cf.

    tumultum,

    id. 36, 19:

    ruinas,

    Cic. Leg. 1, 13 fin.:

    scelus, facinus,

    to perpetrate, id. Phil. 13, 9 fin.:

    annuam operam,

    i. e. to perform, Liv. 5, 4; cf. id. 3, 63; Suet. Tib. 35:

    munus gladiatorium (with parare),

    to exhibit, Liv. 28, 21; Suet. Calig. 18; cf.

    ludos,

    Tac. A. 1, 15; 3, 64; Suet. Caes. 10 al.:

    spectaculum,

    Tac. A. 14, 17; id. H. 2, 67; Suet. Caes. 44 et saep.:

    gladiatores,

    Suet. Aug. 45 et saep.:

    exemplum severitatis,

    Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 5;

    so more freq.: exempla in aliquem,

    Ter. Eun. 5, 6, 21; Caes. B. G. 1, 31, 12; Liv. 29, 9 fin. and 27; cf.:

    scelus in aliquem,

    Cic. Sest. 27.
    III.
    To raise up, lift, elevate:

    corpus celerem super equum,

    Tib. 4, 1, 114.—Hence,
    1.
    ēdĭtus, a, um, P. a. (set forth, heightened; hence, like excelsus).
    A.
    Prop., of places, elevated, high, lofty (cf.:

    altus, celsus, excelsus, sublimis, procerus, arduus, praeceps, profundus), opp. to flat, level (cf.: collis paululum ex planitie editus,

    Caes. B. G. 2, 8, 3; id. B. C. 1, 43, 2; Sall. J. 92, 5; Tac. A. 15, 27—very freq. and class.):

    Henna est loco perexcelso atque edito,

    Cic. Verr. 2, 4, 48; Caes. B. G. 3, 19, 1 (with acclivis); 7, 18, 3; id. B. C. 3, 37, 4; Sall. J. 92, 5; 98, 3; Liv. 2, 50 et saep.— Comp., Caes. B. C. 1, 7, 5; 1, 43, 2; Sen. N. Q. 7, 5. — Sup., Auct. B. Alex. 28; 31; 72; Just. 2, 1, 17 al.—
    * B.
    Trop.:

    viribus editior,

    stronger, Hor. S. 1, 3, 110.— Adv. does not occur.—
    2.
    ēdĭtum, i, n.
    A.
    A height:

    in edito,

    Suet. Aug. 72:

    ex edito,

    Plin. 31, 3, 27.— Plur.:

    edita montium,

    Tac. A. 4, 46; 12, 56: in editis, Treb. Trig. Tyr. 26.—
    B.
    Transf., a command, order, Ov. M. 11, 647; cf. Liv. 25, 12, 4.
    3.
    ĕdo, ōnis, m. [1. edo], a glutton, Varr. ap. Non. 48, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > edo

  • 42 profunde

    prŏfundē, adv., v. profundus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > profunde

  • 43 profunditas

    prŏfundĭtas, ātis, f. [profundus], depth (post - class.).
    I.
    Lit.:

    corporum tres sunt dimensiones, longitudo, latitudo, profunditas,

    Macr. Somn. Scip. 1, 6, 36:

    aquarum,

    Cassiod. Var. 2, 21.—
    II.
    Trop., vastness, immensity, Hadrian. ap. Vop. Sat. 8:

    disciplinae,

    Macr. Somn. Scip. 1, 7, 3:

    prudentiae,

    id. ib. 1, 3, 12:

    ingenii,

    id. ib. 2, 2, 1.—
    2.
    Depth, intensity, darkness:

    tenebrarum,

    Macr. S. 1, 20, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > profunditas

  • 44 profundum

    prŏ-fundus, a, um, adj., deep, profound, vast (class.; syn. altus).
    I.
    Lit.:

    mare profundum et immensum,

    Cic. Planc. 6, 15; Curt. 9, 4, 18:

    per inane profundum,

    Lucr. 1, 1108:

    pontus,

    Verg. A. 5, 614:

    Acheron,

    Lucr. 3, 978:

    Danubius,

    Hor. C. 4, 15, 21:

    fornax,

    Ov. M. 2, 229:

    valles,

    Stat. Th. 10, 95:

    terrae foramen,

    Just. 24, 6, 9:

    atque hiavit humus multa, vasta, et profunda,

    Sall. H. 4, 37 Dietsch:

    vulnera,

    Eum. Pan. Constant. 14.— Sup.:

    profundissimus libidinum gurges,

    Cic. Sest. 43, 93.—
    2.
    Subst.: prŏfundum, i, n., depth.
    a.
    In gen.:

    esse in profundo (aquae),

    Cic. Fin. 3, 14, 48 [p. 1460] 4, 23, 64:

    maris,

    Suet. Tib. 40; Ov. Hal. 84:

    immensa ac profunda camporum,

    Just. 41, 1, 11.—
    b.
    In partic.
    (α).
    The depths of the sea, the deep, the sea (class.): ex profundo molem ad caelum erigit, Att. ap. Cic. N. D. 2, 35, 89:

    jecissem ipse me potius in profundum, ut ceteros conservarem, quam, etc.,

    Cic. Sest. 20, 45:

    profundo Vela dabit,

    Verg. A. 12, 263:

    vastum,

    Val. Fl. 8, 314; Sil. 4, 246:

    summum,

    Ov. M. 2, 267:

    indomitum,

    id. Tr. 1, 11, 39:

    pater ipse profundi,

    i.e. Neptune, Val. Fl. 2, 606:

    genitor profundi,

    Ov. M. 11, 202:

    Pamphylium,

    Col. 8, 16, 9:

    profundi imperium,

    Juv. 13, 49; Hor. C. 4, 4, 65; Ov. H. 18, 89; id. M. 5, 439; 11, 197.—
    (β).
    In comic. lang., an abyss, meaning the stomach, in a lusus verbb. with fundus, Plaut. Capt. 1, 2, 79.—
    B.
    Transf.
    1.
    Thick, dense ( poet. and in post - class. prose):

    Erebi nox,

    Verg. A. 4, 26:

    silvae,

    Lucr. 5, 41; Curt. 7, 7, 4:

    ursi villis profundioribus,

    Sol. 26.—
    2.
    Like altus, high ( poet.):

    caelum profundum,

    Verg. G. 4, 222:

    caelum,

    id. E. 4, 51; id. A. 1, 58; Val. Fl. 7, 478:

    altitudo,

    Liv. 38, 23; Tac. A. 2, 61.—
    b.
    Subst.: prŏfundum, i, n., height:

    altum caeli,

    Manil. 5, 719.—
    3.
    In a great quantity, copious, unlimited, without stint ( poet.):

    merum,

    Stat. Th. 5, 262.—
    4.
    Of the underworld, infernal ( poet.):

    Manes,

    Verg. G. 1, 243:

    Chaos,

    Val. Fl. 7, 401:

    Juppiter, i. e. Pluto,

    Stat. Th. 1, 615:

    Juno, = Proserpina,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 2.—
    II.
    Trop.
    A.
    Deep, bottomless, profound, boundless, immoderate (class.):

    profundae libidines,

    Cic. Pis. 21, 48:

    avaritia,

    Sall. J. 81, 1:

    cupido imperii et divitiarum,

    id. H. 4, 61, 5:

    vitia animi,

    Plin. 30, 2, 5, § 14:

    cupiditas confundendi omnia,

    Vell. 2, 125, 2:

    securitas,

    Gell. 1, 15, 2:

    otium,

    Nazar. Pan. Constant. 35:

    profundissimā pace florere (=summā),

    Mamert. Pan. Maxim. 14:

    caedes,

    Stat. Th. 10, 831:

    tempestas,

    id. Achill. 1, 45:

    gula,

    Suet. Vit. 13:

    venter,

    Curt. 10, 2, 26:

    immensusque ruit profundo Pindarus ore,

    i.e. with inexhaustible copiousness of expression, Hor. C. 4, 2, 7:

    scientia,

    Macr. S. 3, 2, 7:

    cum me somnus profundus in imum barathrum demergit,

    App. M. 2, p. 125 fin.:

    in profundam ruinam cupidinis se praecipitare,

    id. ib. 8, p. 202, 1.—
    B.
    Deep, obscure, unknown (post-Aug.):

    in profundo esse,

    to be unknown, Dig. 32, 15.—
    C.
    Subst.: prŏfun-dum, i, n., a depth, abyss (class.):

    in profundo veritatem penitus abstrudere,

    Cic. Ac. 2, 10, 32:

    Democritus (dixit) in profundo veritatem esse demersam,

    id. ib. 1, 12, 44:

    in profundum ultimarum miseriarum abjectus,

    Val. Max. 2, 10, 6:

    immergere aliquem miserabiliter profundo cladium,

    id. 2, 6, 9, ext. 7:

    in profundum injuriarum et turpitudinis decidere,

    id. 2, 9, 1, ext. 2; cf.:

    de profundis clamavi ad te,

    Vulg. Psa. 129, 1.—Hence, adv.: prŏfun-dē, deeply (post-Aug.):

    in bibendo profundius nares mergere,

    Plin. 8, 42, 66, § 165; Vulg. Osee, 9, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > profundum

См. также в других словарях:

  • PROFUNDUS — apud Vopisc. in Aureliano, c. 13. Cape tunicam palamatam, togam pictam, subarmalem profundum, sellam eboratum, nam te Consulem hodie designo: color est intensior et sa turatior Car. du Fresne, quem Scriptores medii aevi Fundatum, Glli Fonce… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • profundus — SYN: deep. [L.] * * * profundus see FLEXOR DIGITORUM PROFUNDUS * * * pro·fun·dus (pro funґdəs) [L.] [TA] deep; a term denoting a structure situated deeper than another from the surface of the body …   Medical dictionary

  • Profundus — gilusis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Profundus ryšiai: platesnis terminas – kūno dalių padėties ir plokštumų terminai …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Profundus — De profundis, schrie der Kapuziner, als er im Rausch ins Häusli fiel. – Klosterspiegel, 13, 19 …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • profundus — …   Useful english dictionary

  • Pliciloricus profundus — Pliciloricus profundus …   Wikipédia en Français

  • Pliciloricus profundus — Pliciloricus profundus …   Wikipédia en Français

  • Flexor digitorum profundus muscle — Infobox Muscle Name = PAGENAME Latin = musculus flexor digitorum profundus GraySubject = 125 GrayPage = 448 Caption = Ventral view of the deep muscles of the forearm. FDP is shown in blue. Caption2 = Origin = ulna Insertion = distal phalanges… …   Wikipedia

  • Anocellidus profundus — Anocellidus profundus …   Wikipédia en Français

  • Pavoclinus profundus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Actin …   Wikipedia

  • Nervus fibularis profundus — Der Nervus peron(a)eus communis (lat., „gemeinsamer Wadenbeinnerv“, Synonym: Nervus fibularis communis) ist einer der beiden Hauptäste des Nervus ischiadicus. Er zieht seitlich des Knies, am Wadenbeinkopf vorbei. Dort teilt er sich in seine… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»