-
1 ἐπ-αγγέλλω
ἐπ-αγγέλλω, ankündigen, 1) anzeigen, bekannt machen; εἴσω Od. 4, 775; Her. 3, 36 u. A.; bes. von Staatswegen öffentlich bekannt machen, μὴ ἐπηγγέλϑαι πω τὰς σπονδὰς ἐς Λακεδαίμονα Thuc. 5, 49, vgl. 8, 10; πόλεμον, Krieg ankündigen, Plat. Legg. III, 702 d. – 2) eine Leistung bekannt machen, den Befehl wozu ergehen lassen; στρατιὰν ἐς τοὺς συμμάχους, ein Heer zu stellen, Thuc. 7, 17; κατὰ πόλεις τεσσαράκοντα νεῶν πλῆϑος 3, 16, wie imperare; λέγειν Lys. 2, 1; mit acc. c. inf., ἐπαγγείλας τοὺς Λακεδαιμονίους παρεῖναι Her. 1, 77; τινὶ στρατεύειν Xen. Cyr. 4, 4, 11; Dem. 59, 101; ἐπαγγελλέτω ὁ δήμαρχος τοῖς προςήκουσιν (αὐτοὺς) ἀναιρεῖν 43, 57. So auch Sp., bes. Hdn. Auch im med., ᾔδη σ' ἀποῤῥίψουσαν ἃ 'πηγγελλόμην Soph. El. 1018; ἐπηγγέλλετο ἑτοιμάζειν στρατιήν Her. 7, 1; ὅπως, 5, 98; ὅτι χρὴ δρᾶν Plat. Legg. XI, 915 a, vgl. Gorg. 458 d. – Dah. fordern, Ar. Lys. 1049, τινί, von Einem, Xen. Cyr. 8, 4, 33. Auch erbitten, Dion. Hal. 5, 65, wie das med. bei Dem. 19, 193. – 31 in attischer Gerichtssprache, eine δοκιμασία ankündigen (s. ἐπαγγελία), τῇ βουλῇ Andoc. 1, 15; auch = den Beklagten auffordern, sich einen neuen Termin anberaumen zu lassen, Dem. 58, 43. – 4) ankündigen, verheißen, versprechen; ξείνοις δεῖπνα Pind. P. 4, 31; ϑεοῖς εὐχάς Aesch. Ch. 211. Gew. im med. (Thom. Mag. bemerkt ἐπαγγέλλω ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ μὲν τὸ αἰτῶ, σπανίως δὲ τὸ ὑπισχνοῦμαι· ἐπαγγέλλομαι δὲ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ μὲν τὸ ὑπισχνοῠμαι, σπανίως δὲ καὶ τὸ αἰτῶ), eigtl. von sich aussagen, daß man Etwas thun könne od. wolle, Eur. Med. 721; πόλεων ἐπαγγελλομένων καὶ αὐτῶν συμπολεμεῖν Thuc. 6, 88; ὥστε βοηϑεῖν 8, 86; τεϑνάναι Xen. An. 7, 1, 33; διδάσκειν Isocr. 1, 19; οἷοί τε εἶναι ποιῆσαι καλόν Plat. Lach. 186 c; bes. von Sophisten, die Etwas zu lehren versprechen, wie profiteri, Etwas als sein Fach, das, worin man unterrichtet, angeben, z. B. ἀρετήν Xen. Mem. 1, 2, 7; τί ἐστιν ὃ ἐπαγγέλλεται καὶ διδάσκει Plat. Gorg. 447 c; Arist. Eth. 10, 10 u. Sp. Im Ggstz von ὑπισχνέομαι ist es = unaufgefordert versprechen, sich zu einer Leistung anheischig machen. – Bei Sp. erst von leblosen Dingen, wie Alciphr. 1, 10 ἄνεμοι τὸ πέλαγος κινήσειν ἐπαγγελλόμενοι.
-
2 ἐπαγγέλλω
ἐπ-αγγέλλω, ankündigen, (1) anzeigen, bekannt machen; bes. von Staatswegen öffentlich bekannt machen; πόλεμον, Krieg ankündigen. (2) eine Leistung bekannt machen, den Befehl wozu ergehen lassen; στρατιὰν ἐς τοὺς συμμάχους, ein Heer zu stellen; κατὰ πόλεις τεσσαράκοντα νεῶν πλῆϑος, wie imperare. Dah. fordern, τινί, von einem. Auch erbitten. (3) in attischer Gerichtssprache, eine δοκιμασία ankündigen ( ἐπαγγελία), τῇ βουλῇ, den Beklagten auffordern, sich einen neuen Termin anberaumen zu lassen. (4) ankündigen, verheißen, versprechen. Gew. eigtl. von sich aussagen, daß man etwas tun könne od. wolle; bes. von Sophisten, die etwas zu lehren versprechen, wie profiteri, etwas als sein Fach, das, worin man unterrichtet, angeben. Im Ggstz von ὑπισχνέομαι ist es = unaufgefordert versprechen, sich zu einer Leistung anheischig machen
См. также в других словарях:
profiteri — index avow, declare, offer (propose) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
profesor — Profiteri era en latín declarar públicamente . De aquí salieron tanto profesar como profesor, palabra que se construyó con el participio professus y el sufijo or, el que actúa, el que hace . El profesor es, pues, el que habla públicamente… … Diccionario del origen de las palabras
professer — [ prɔfese ] v. tr. <conjug. : 1> • 1584; de profession (I) 1 ♦ Littér. Déclarer hautement avoir (un sentiment, une croyance). Professer une opinion, une théorie. « Le marquis professait une haine vigoureuse pour les lumières » (Stendhal). « … Encyclopédie Universelle
Profess — Pro|fẹss I 〈f.; , se〉 Ablegung der Ordensgelübde II 〈m.; en, en〉 Klostermitglied, das die Ordensgelübde abgelegt hat [zu I: <lat. professio „Bekenntnis“; zu profiteri „öffentlich bekennen“; zu II: <lat. professus „einer, der ein öffentl.… … Universal-Lexikon
PROFITENDI nomen suum ritus — in Ludis olim Sacris memoratus Plutarcho, Sympos. 7. Problem. 5. In omnibus enim Agonibus id observatum est, utad illos ad mitteretur nemo, qui non prius apud Ludi praefectos nomen suum esset professus: unde Callistratus Amphictyonibus impositus… … Hofmann J. Lexicon universale
profession — [ prɔfesjɔ̃ ] n. f. • 1155; lat. professio I ♦ 1 ♦ (Dans la loc. faire profession de ) Déclaration ouverte, publique (d une croyance, d une opinion, d un comportement). Faire profession d une religion. Faire profession de libéralisme. Faire… … Encyclopédie Universelle
Professor — Hochschulprofessor; Prof (umgangssprachlich) * * * Pro|fes|sor [pro fɛso:ɐ̯], der; s, Professoren [profɛ so:rən], Pro|fes|so|rin [profɛ so:rɪn], die; , nen: 1. höchster akademischer Titel, der [habilitierten] Lehrer[innen] an Universitäten,… … Universal-Lexikon
ex professo — ex pro|fẹs|so 〈geh.〉 1. von Berufs wegen, von Amts wegen 2. absichtlich, vorsätzlich [lat., „von Amts wegen“; zu profiteri „öffentlich bekennen“] * * * ex pro|fẹs|so [lat., aus: ex = (her)aus u. professo, 2. Part. (Ablativ) von: profiteri, ↑… … Universal-Lexikon
professeur — [ prɔfesɶr ] n. • 1337; en parlant d une femme 1846; lat. professor, de profiteri « enseigner en public » ♦ Personne qui enseigne une discipline, un art, une technique ou des connaissances, d une manière habituelle et le plus souvent organisée. « … Encyclopédie Universelle
Profession — Arbeit; Job; Beruf; Anstellung; Beschäftigung; Maloche (umgangssprachlich); Tätigkeit; Gewerbe; Fachgebiet; Metier * * * Pro|fes|si|on 〈f … Universal-Lexikon
LEGES — I. LEGES Asiae pop. qui una cum Gelis habitant ad Hyrcanum mare. Plutarch. in Pomeio. II. LEGES a Capitulis diversae. Theganus de Conventu Aquisgran. A. C. 819. Interea Capitula quaedam Legibus superaddidit: Nempe Leges solius populi consensu… … Hofmann J. Lexicon universale