Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

probus

  • 1 probus

    prŏbus, a, um [st2]1 [-] bon, de bonne qualité. [st2]2 [-] habile à, propre à. [st2]3 [-] vertueux, honnête, intègre, probe, loyal, droit. [st2]4 [-] chaste, pudique.    - clavae probae, Plaut.: massues solides.    - probum navigium, Cic.: bon navire.    - probum os, Plin.: belle figure.    - probus sapor, Col.: goût agréable.    - probus praestigiator, Plaut.: passé maître en fait de fourberie.    - istic est probus ad... Plaut.: il a tout ce qu'il faut pour...    - probus quis nobiscum vivit? Hor.: avons-nous au milieu de nous un homme de bien?    - rex probior, Cic.: prince plus loyal.    - juvenis probissimus, Plin.-jn.: jeune homme irréprochable.
    * * *
    prŏbus, a, um [st2]1 [-] bon, de bonne qualité. [st2]2 [-] habile à, propre à. [st2]3 [-] vertueux, honnête, intègre, probe, loyal, droit. [st2]4 [-] chaste, pudique.    - clavae probae, Plaut.: massues solides.    - probum navigium, Cic.: bon navire.    - probum os, Plin.: belle figure.    - probus sapor, Col.: goût agréable.    - probus praestigiator, Plaut.: passé maître en fait de fourberie.    - istic est probus ad... Plaut.: il a tout ce qu'il faut pour...    - probus quis nobiscum vivit? Hor.: avons-nous au milieu de nous un homme de bien?    - rex probior, Cic.: prince plus loyal.    - juvenis probissimus, Plin.-jn.: jeune homme irréprochable.
    * * *
        Probus, Adiectiuum. Plaut. Bon.
    \
        Sanctus et probus homo. Cic. Un bon preudhomme, Homme de bien.
    \
        Merx proba. Plaut. Bonne et loyale marchandise.
    \
        Moribus probus. Plin. iunior. Qui est de bonnes meurs.

    Dictionarium latinogallicum > probus

  • 2 probus

    probus probus, a, um порядочный, честный

    Латинско-русский словарь > probus

  • 3 probus

    probus probus, a, um добротный, хороший

    Латинско-русский словарь > probus

  • 4 probus

    probus, a, um (zu pro, wie superbus zu super), probehaltig, gut, tüchtig, brav, a) in phys.u. intellekt. Hinsicht: merx, Plaut.: color, Colum.: res, Cic.: navigium, Cic.: argentum, Liv. – artifex, Ter.: ingenium, ein guter Kopf, Cic. – b) moralisch gut, rechtschaffen, tugendhaft, sittsam, bescheiden, anspruchslos, genügsam, filius, Cic.: mulier, Ter.: homo probior, Cic.: vir probissimus, Plin. ep.: oratio, tugendhafte Rede, Cic. – c) zahm, v. Tieren, Tert. de anim 32.

    lateinisch-deutsches > probus

  • 5 probus

    probus, a, um (zu pro, wie superbus zu super), probehaltig, gut, tüchtig, brav, a) in phys.u. intellekt. Hinsicht: merx, Plaut.: color, Colum.: res, Cic.: navigium, Cic.: argentum, Liv. – artifex, Ter.: ingenium, ein guter Kopf, Cic. – b) moralisch gut, rechtschaffen, tugendhaft, sittsam, bescheiden, anspruchslos, genügsam, filius, Cic.: mulier, Ter.: homo probior, Cic.: vir probissimus, Plin. ep.: oratio, tugendhafte Rede, Cic. – c) zahm, v. Tieren, Tert. de anim 32.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > probus

  • 6 probus

        probus adj.    with comp, estimable, good, serviceable, excellent, superior, upright, honest, honorable, virtuous: artifex, skilful, T.: mulier, T.: hoc homine probior esse: navigium: fruges.—As subst m.: probi oratio, a good man's.
    * * *
    proba, probum ADJ
    good, honest

    Latin-English dictionary > probus

  • 7 probus

    probus, a, um, upright, excellent, approved, R. 16:10.*

    English-Latin new dictionary > probus

  • 8 Probus

    1.
    prŏbus, a, um, adj. [Sanscr. prabhus, prominent, strong, from pra (v. pro) and bhu = fio], good, proper, serviceable, excellent, superior, able; esp. in a moral point of view, upright, honest, honorable, excellent, virtuous, etc. (class.).
    A.
    Of persons:

    frugi et probum esse,

    Plaut. Most. 1, 2, 53:

    probum patrem esse oportet, qui gnatum suom esse probiorem, quam ipsus fuerit, postulat,

    id. Ps. 1, 5, 23:

    cantores probos,

    skilful, excellent, fine, id. ib. 3, 132:

    faber,

    id. Poen. 4, 2, 93:

    architectus,

    id. Mil. 3, 3, 40:

    artifex,

    Ter. Phorm. 2, 1, 29:

    lena,

    Plaut. Truc. 2, 1, 14:

    amator,

    id. ib. 20:

    ad aliquam rem,

    fit, id. Poen. 3, 3, 67. —
    2.
    In partic., well-behaved, well-conducted:

    quam cives vero rumificant probam,

    Plaut. Am. 2, 2, 46:

    proba et modesta (mulier),

    Ter. Ad. 5, 8, 7.—
    B.
    Of things abstr. and concr.:

    affer huc duas clavas, sed probas,

    Plaut. Rud. 3, 5, 20:

    argentum,

    id. Pers. 4, 3, 57:

    nummi,

    id. ib. 3, 3, 33:

    materies,

    id. Poen. 4, 2, 93:

    occasio,

    id. Cas. 5, 4, 2:

    navigium,

    Cic. Ac. 2, 31, 100:

    res,

    id. Or. 51, 170:

    ager,

    Col. Arbor. 3, 6:

    sapor,

    id. ib. 3, 7?? color, id. ib. 8, 2.—Prov.:

    proba merx facile emtorem reperit,

    the best goods sell themselves, Plaut. Poen. 1, 2, 129; cf.: probae fruges suāpte naturā enitent, Acc. ap. Cic. Tusc. 2, 5, 13.—As subst.: prŏbus, i, a good, worthy, upright man:

    poëta peccat, cum probi orationem adfingit improbo stultove sapienti,

    Cic. Or. 22, 74.— Adv., in two forms.
    A.
    Form prŏbē, rightly, well, properly, fitly, opportunely, excellently (class.):

    milites armati atque animati probe,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 18:

    aedes factae probe,

    id. Most. 1, 2, 19?? probe lepideque concinnatus, id. Men. 3, 2, 1:

    usque adhuc actum est probe,

    id. Mil. 2, 6, 107:

    probe curare aliquid,

    id. Rud. 2, 3, 50:

    satis scite et probe,

    id. Trin. 3, 3, 56:

    narras,

    Ter. And. 5, 6, 6:

    intellegere,

    id. Eun. 4, 6, 30:

    Antipater, quem tu probe meministi,

    Cic. de Or. 3, 50, 194:

    de aquaeductu probe fecisti,

    id. Att. 13, 6, 1:

    scire,

    id. Fam. 2, 12, 2:

    exercitus satis probe ornatus auxiliis,

    id. ib. 2, 10, 2:

    illud probe judicas,

    id. Att. 7, 3, 3:

    de Servio probe dicis,

    id. Brut. 41, 151; id. Off. 1, 19, 62:

    scire,

    id. Brut. 2, 12; Liv. 22, 15.—
    2.
    Transf., in gen., well, fitly, thoroughly, very, very much, greatly, finely, capitally, bravely (syn.:

    plane, omnino, sine dubio): appotus probe,

    Plaut. Am. 1, 1, 126:

    percutere aliquem,

    id. ib. 1, 1, v. 162:

    decipere,

    id. ib. 1, 1, v. 268:

    errare,

    id. ib. 3, 3, 20:

    vide, ut sit acutus culter probe,

    id. Mil. 5, 4:

    tui similis est probe,

    Ter. Heaut. 5, 3, 18:

    perdocta est probe,

    id. ib. 2, 3, 120. —In responses, as a token of applause, well done! good! bravo! unde agis te? Ca. Unde homo ebrius. Philo. Probe, Plaut. Most. 1, 4, 28: miles concubinam intro abiit oratum suam, ab se ut abeat. Acr Eu, probe! id. Mil. 4, 4, 9:

    probissime,

    very well, Ter. Ad. 3, 3, 65; id. Eun. 4, 7, 3.—
    B.
    Form prŏbĭter, well, fitly, capitally (ante-class.), Varr. ap. Non. 510, 29; cf. Prisc. p. 1010.
    2.
    Prŏbus, i, m., a Roman surname, Suet. Gram. 24.— Prŏbĭānus, a, um, adj., of or named from a Probus:

    purpura,

    Lampr. Alex. Sev. 40.

    Lewis & Short latin dictionary > Probus

  • 9 probus

    1.
    prŏbus, a, um, adj. [Sanscr. prabhus, prominent, strong, from pra (v. pro) and bhu = fio], good, proper, serviceable, excellent, superior, able; esp. in a moral point of view, upright, honest, honorable, excellent, virtuous, etc. (class.).
    A.
    Of persons:

    frugi et probum esse,

    Plaut. Most. 1, 2, 53:

    probum patrem esse oportet, qui gnatum suom esse probiorem, quam ipsus fuerit, postulat,

    id. Ps. 1, 5, 23:

    cantores probos,

    skilful, excellent, fine, id. ib. 3, 132:

    faber,

    id. Poen. 4, 2, 93:

    architectus,

    id. Mil. 3, 3, 40:

    artifex,

    Ter. Phorm. 2, 1, 29:

    lena,

    Plaut. Truc. 2, 1, 14:

    amator,

    id. ib. 20:

    ad aliquam rem,

    fit, id. Poen. 3, 3, 67. —
    2.
    In partic., well-behaved, well-conducted:

    quam cives vero rumificant probam,

    Plaut. Am. 2, 2, 46:

    proba et modesta (mulier),

    Ter. Ad. 5, 8, 7.—
    B.
    Of things abstr. and concr.:

    affer huc duas clavas, sed probas,

    Plaut. Rud. 3, 5, 20:

    argentum,

    id. Pers. 4, 3, 57:

    nummi,

    id. ib. 3, 3, 33:

    materies,

    id. Poen. 4, 2, 93:

    occasio,

    id. Cas. 5, 4, 2:

    navigium,

    Cic. Ac. 2, 31, 100:

    res,

    id. Or. 51, 170:

    ager,

    Col. Arbor. 3, 6:

    sapor,

    id. ib. 3, 7?? color, id. ib. 8, 2.—Prov.:

    proba merx facile emtorem reperit,

    the best goods sell themselves, Plaut. Poen. 1, 2, 129; cf.: probae fruges suāpte naturā enitent, Acc. ap. Cic. Tusc. 2, 5, 13.—As subst.: prŏbus, i, a good, worthy, upright man:

    poëta peccat, cum probi orationem adfingit improbo stultove sapienti,

    Cic. Or. 22, 74.— Adv., in two forms.
    A.
    Form prŏbē, rightly, well, properly, fitly, opportunely, excellently (class.):

    milites armati atque animati probe,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 18:

    aedes factae probe,

    id. Most. 1, 2, 19?? probe lepideque concinnatus, id. Men. 3, 2, 1:

    usque adhuc actum est probe,

    id. Mil. 2, 6, 107:

    probe curare aliquid,

    id. Rud. 2, 3, 50:

    satis scite et probe,

    id. Trin. 3, 3, 56:

    narras,

    Ter. And. 5, 6, 6:

    intellegere,

    id. Eun. 4, 6, 30:

    Antipater, quem tu probe meministi,

    Cic. de Or. 3, 50, 194:

    de aquaeductu probe fecisti,

    id. Att. 13, 6, 1:

    scire,

    id. Fam. 2, 12, 2:

    exercitus satis probe ornatus auxiliis,

    id. ib. 2, 10, 2:

    illud probe judicas,

    id. Att. 7, 3, 3:

    de Servio probe dicis,

    id. Brut. 41, 151; id. Off. 1, 19, 62:

    scire,

    id. Brut. 2, 12; Liv. 22, 15.—
    2.
    Transf., in gen., well, fitly, thoroughly, very, very much, greatly, finely, capitally, bravely (syn.:

    plane, omnino, sine dubio): appotus probe,

    Plaut. Am. 1, 1, 126:

    percutere aliquem,

    id. ib. 1, 1, v. 162:

    decipere,

    id. ib. 1, 1, v. 268:

    errare,

    id. ib. 3, 3, 20:

    vide, ut sit acutus culter probe,

    id. Mil. 5, 4:

    tui similis est probe,

    Ter. Heaut. 5, 3, 18:

    perdocta est probe,

    id. ib. 2, 3, 120. —In responses, as a token of applause, well done! good! bravo! unde agis te? Ca. Unde homo ebrius. Philo. Probe, Plaut. Most. 1, 4, 28: miles concubinam intro abiit oratum suam, ab se ut abeat. Acr Eu, probe! id. Mil. 4, 4, 9:

    probissime,

    very well, Ter. Ad. 3, 3, 65; id. Eun. 4, 7, 3.—
    B.
    Form prŏbĭter, well, fitly, capitally (ante-class.), Varr. ap. Non. 510, 29; cf. Prisc. p. 1010.
    2.
    Prŏbus, i, m., a Roman surname, Suet. Gram. 24.— Prŏbĭānus, a, um, adj., of or named from a Probus:

    purpura,

    Lampr. Alex. Sev. 40.

    Lewis & Short latin dictionary > probus

  • 10 Probus

    римский император Марк Аврелий Пробус (Marcus Aurelius Probus, 232-282) отменил монополию на итальянские вина и разрешил виноделие в придунайских областях. Считается основоположником австрийского виноделия
    см. тж. Weinbau

    Австрия. Лингвострановедческий словарь > Probus

  • 11 probus

    a, um
    1) хороший, добротный ( merx Pl); доброкачественный (argentum Pl, L)
    2) испытанный, порядочный, честный (mores H; mulier Ter); дельный ( faber Pl); скромный ( vir PJ)

    Латинско-русский словарь > probus

  • 12 Probus

    Христианство: Провий, Пров (имя святого)

    Универсальный англо-русский словарь > Probus

  • 13 Probus

    n ч. ім'я
    Проубус

    English-Ukrainian dictionary > Probus

  • 14 probus

    (adi.) верный, хороший, quindecim (mutua numerata) proba recte dari (1. 40 D. 12, 1);

    speciei probae solidi (l. 1 C. 11, 10); честный, благородный (1. 19 pr. D. 21, 1. 1. 1 § 1 D. 27, 10);

    probe (adv.) дельно, хорошо, probe se gerere (1. 1 § 9 D. 1, 12. 1. 27 § 4 D. 36, 1. 1. 13 § 11 D. 39, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > probus

  • 15 probus

    , proba, probum (m,f,n)
      порядочный, хороший, честный

    Dictionary Latin-Russian new > probus

  • 16 Доброкачественный

    - probus; bonus; benignus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Доброкачественный

  • 17 Испытанный

    - probus; probatus; vetus (imperator); expertus; experimento probatus / exploratus; experientia cognitus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Испытанный

  • 18 Порядочный

    - probus (vir, mulier); honestus; diligens; bonatus; festivus (copia librorum); luculentus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Порядочный

  • 19 Честный

    - probus (mulier, vir); sincerus; honestus; verus; verax; innocens; innocuus; justus; bonus; fidus; simplex; ingenuus; abstinens; religiosus; pudens (viri); candidus (judex; anima);

    • если не будет доказано противное, каждый считается честным - bonus quilibet praesumitur, nisi contrarium probetur;

    • честное слово - fide mea!

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Честный

  • 20 improbus

    im-probus, a, um (in u. probus), I) unter dem rechten Maße bleibend = nicht gut, schlecht (Ggstz. probus, bonus), 1) eig.: merces, Plaut.: panis, Mart.: postes improbiores, Plaut.: defensio, Cic.: v. Pers., hominum ego avaritiā factus sum improbior (ein weniger angesehener) coquus, Plaut. Pseud. 802. – 2) übtr., moralisch schlecht, unredlich, schelmisch, schurkisch, arg, böse, boshaft, gottlos, unbillig, ungerecht, ungesetzlich, homo, Cic.: factum, Plaut.: dicta, frevelhafte, Ov.: testamentum, Cic.: lex improbissima, Cic.: rumores improbissimi, Cic. – malus improbior fit, Sall.: improbum est (es ist unredlich, unbescheiden) m. folg. Infin., Quint. 5, 6, 1 u. 7, 1, 61. – subst. = der Schlechte, Unredliche, der Schelm, callidus impr., Cic.: u. so Plur. improbi (Ggstz. boni), Cic. – II) das gewöhnliche Maß überschreitend, A) der Größe nach, unermeßlich, allzugroß, übermäßig, genua, Colum. 6, 1, 3: labra, Charis. 102, 2: barbarum villus, Plin. 12, 73: arva, Val. Flacc. 1, 510 u. 2, 631: tegmina, ibid. 6, 702 (aber Sall. hist. fr. 4, 40 ed. Dietsch od. 4, 48 ed. Kritz jetzt in prora), – B) dem Grade nach, übertrieben, übermäßig, arg, 1) eig.: labor, nie rastende Arbeit, rastloser Fleiß, Verg.: conatus, Sen.: lumen, allzu starkes, Sen.: mons, gewaltig erschüttert, mit gewaltiger Wucht, Verg.: ora, gieriger (des Löwen), Verg.: rabies ventris, unersättlicher Hunger, Verg.: somnus, Mart. – so auch anser, anguis, gefräßig, unersättlich, Verg. – 2) übtr.: a) im allg., übertrieben, unsinnig, puer, arg, grausam, Verg.: amor, unsinnige, greuliche, Verg. u. Hor.: res etiam deo improba, sehr schwierig für usw., Plin.: spes improbas habere (hegen), Quint – b) keck, dreist, verwegen, Aeneas, Verg.: ales, Verg.: ausum, Plin.: bes. als mildernder Ausdruck für impius, scelestus, frech, schamlos, unverschämt, Siren, Hor.: facies, Quint.: m. Genet., nympha improba conubii, eine lüsterne, Stat. Theb. 7, 300. – c) schändlich = unkeusch, verba, carmina, Ov.: übtr., satureia, geil machend, Mart.

    lateinisch-deutsches > improbus

См. также в других словарях:

  • Probus [1] — Probus (lat.), der Redliche, Rechtschaffene …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Probus [2] — Probus, 1) Marcus Valerius P., Grammatiker zu Nero s Zeit; er war erst Soldat u. beschäftigte sich dann mit dem Studium der Dichter; es gab auch noch einen andern Grammatiker P.; unter dem Namen P. gibt es Erläuterung zu Virgil u. De notis… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Probus — Probus, 1) Marcus Aurelius, röm. Kaiser, 276–282, aus Sirmium in Pannonien gebürtig und von niederm Stand. Er zeichnete sich in zahlreichen Feldzügen aus und wurde nach des Tacitus Tod 276 n. Chr. von den Truppen des Ostens als Kaiser ausgerufen… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Probus — Probus, Marcus Aurelius, röm. Kaiser 276 282, geb. 19. Aug. 232 zu Sirmium (Pannonien), durch die Legionen erhoben, schützte das Reich gegen die andrängenden Barbaren, 282 bei einem Aufstande erschlagen …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Probus [1] — Probus, lat., redlich, rechtschaffen; probitas, Probität, Rechtschaffenheit …   Herders Conversations-Lexikon

  • Probus [2] — Probus, Marcus Aurelius, zu Sirmium aus niederem Stande geb., schwang sich durch kriegerisches Verdienst zum Heerführer empor und wurde 276 n. Chr. von den Legionen zum Kaiser ausgerufen; er stellte den inneren Frieden her, schlug die Barbaren an …   Herders Conversations-Lexikon

  • Probus [3] — Probus, Marcus Valerius, latein. Grammatiker aus Berytus, lebte im 1. Jahrh. n. Chr.; Schriften verloren, die »Institutionum grammaticarum l. II« aus einer spätern Zeit …   Herders Conversations-Lexikon

  • probus — index honest, moral, upright Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Probus — /prōˈbäs or biz/ noun An association that provides regular gatherings for retired professional and business people ORIGIN: professional and business …   Useful english dictionary

  • Probus — Infobox Roman emperor title=Emperor of the Roman Empire name=Probus full name =Marcus Aurelius Probus (from birth to accession); Caesar Marcus Aurelius Probus Augustus (as emperor) caption =Bust of Probus reign =276 September/October, 282… …   Wikipedia

  • Probus — Den Namen Probus trugen: Probus (Byzanz), Bischof von Byzantion unter Kaiser Diokletian Probus (Kaiser), römischer Kaiser 276 bis 282 dessen Neffe, der Patriarch Probus von Konstantinopel (293–306) Probus (Märtyrer), christlicher Märtyrer und… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»