Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

proboszcz

См. также в других словарях:

  • proboszcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. owie || rzad. e, D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} ksiądz katolicki będący zwierzchnikiem parafii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proboszcz i wikary. <czes. z łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • proboszcz — m II, DB. a; lm M. owie ( e), DB. ów «duchowny katolicki, ksiądz zarządzający parafią» Wiejski proboszcz. ‹czes. z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • Stanisław Poniatowski (1676–1762) — Count Stanisław (or Stanislas) Poniatowski (Chojnik or Dereczyn, September 15/16, 1676ndash Ryki, August 2/30, 1762) was a Polish–Lithuanian noble, Knight of the Order of the White Eagle since 1726.He was a Swedish General, General of the… …   Wikipedia

  • Adam Studziński — Fr. Adam Studziński (2 June 1911 ndash; 2 April 2008) was a Polish Roman Catholic priest (of the Dominican Order). Studzinski served as chaplain of the Polish Armed Forces in the West during World War II. cite news |first=|last=|title=War time… …   Wikipedia

  • Bund der Polen in Deutschland — e. V. Zweck: Förderung der polnischen Kultur, Spr …   Deutsch Wikipedia

  • porządek — 1. Coś jest na porządku dziennym «coś się powtarza, często się zdarza, występuje»: Wiele nauczyłam się też w Stanach, gdzie współpraca nauki z przemysłem jest na porządku dziennym. WO 08/01/2000. 2. Coś jest (nie jest) w porządku «coś nie odbiega …   Słownik frazeologiczny

  • paroch — m III, DB. a; lm M. owie, DB. ów rel. «proboszcz, pleban, zwłaszcza obrządku greckokatolickiego» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • pleban — m IV, DB. a, Ms. plebananie; lm M. i, DB. ów przestarz. «ksiądz zarządzający parafią katolicką; proboszcz» ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

  • proboszczowy — proboszczowywi przym. od proboszcz …   Słownik języka polskiego

  • wielebny — wielebnyni «przymiotnik używany przy tytułowaniu osób duchownych, zwracaniu się do nich» Wielebny ksiądz proboszcz. Wielebna siostra …   Słownik języka polskiego

  • prabaščius — ×prãbaščius (l. proboszcz) sm. (1) [K], Šln, Ds, Č; N, S.Dauk, Žem katalikų parapijos valdytojas, klebonas: Prãbaščius rašo gromatą an dzekoną, klausia rodos VoL373. O senasis prabaštė̃lis dar gyvas? Skrd …   Dictionary of the Lithuanian Language

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»