Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

probity

  • 1 probitas

    probity, uprightness, honesty.

    Latin-English dictionary of medieval > probitas

  • 2 probitās

        probitās ātis, f    [probus], goodness, worth, uprightness, honesty, probity: probitatis commendatio: probitas laudatur et alget, Iu.
    * * *
    uprightness, honesty, probity

    Latin-English dictionary > probitās

  • 3 honestās

        honestās ātis, f    [honos], honor received from others, repute, consideration, honor, reputation, character, respectability, credit: adipiscendaeque honestatis causā: honestate spoliatus: aliena, L.: honestatem omnem amittere, respect: honestatibus alqm privare (i. e. honoribus).— Plur, honorable men, men of standing: causa, in quā omnes honestates civitatis una consentiunt.—Of things, beauty, grace, merit: testudinis: in rebus.—Fig., uprightness, honor, honesty, probity, integrity, virtue, character: propter se expetenda.
    * * *
    honor, integrity, honesty; wealth (Plater)

    Latin-English dictionary > honestās

  • 4 sānctitūdō

        sānctitūdō inis, f    [sanctus], sacredness, sanctity: sepulturae.
    * * *
    scanctity, holiness; moral purity, probity

    Latin-English dictionary > sānctitūdō

  • 5 honestas

    hŏnestas, ātis, f. [honestus], honorableness.
    I.
    (Acc. to honestus, I.) Honorable consideration which a man enjoys, honor, reputation, character, respectability, credit, opp. to turpitudo (class.; cf.: existimatio, dignitas).
    A.
    Lit.: quid est honestas nisi honor perpetuus ad aliquem secundo populi rumore delatus. Lact. 3, 8, fin.:

    unde pudor, continentia, fuga turpitudinis, appetentia laudis et honestatis?

    Cic. Rep. 1, 2; cf.:

    fugiendae turpitudinis adipiscendaeque honestatis causa,

    id. Tusc. 2, 27, 66; Gell. 1, 3, 23 sq.:

    nihil esse in vita magnopere expetendum nisi laudem atque honestatem,

    Cic. Arch. 6, 14; cf.:

    omnia, quae putant homines expetenda, honestas, gloria, tranquillitas animi atque jucunditas,

    id. Lael. 22, 84; id. Phil. 7, 5, 14: cogita, ea nobis erepta esse, quae hominibus [p. 861] non minus quam liberi cara esse debent, honestatem, dignitatem, honores omnes, id. Fam. 4, 5, 2:

    quas familias honestatis amplitudinisque gratia nomino,

    on account of their character, id. Rosc. Am. 6, 15:

    honestate spoliatus,

    id. Rab. Post. 16, 44; cf.: omni jure atque honestate interdictus, Q. Metell. ap. Gell. 17, 2, 7:

    fautor infimi generis hominum, odio alienae honestatis,

    Liv. 1, 47, 11:

    honestatem omnem amittere,

    consideration, respect, Cic. Rosc. Am. 39, 114:

    in eoque (officio) et colendo sita vitae est honestas omnis et in negligendo turpitudo,

    id. Off. 1, 2, 4; Gell. 1, 3, 24: honestati alicujus convenire (with subj. clause), Paul. Sent. 3, 5, 2.—In plur. (= honores):

    ceteris ante partis honestatibus atque omni dignitate fortunaque aliquem privare,

    Cic. Mur. 40, 87.—
    B.
    Transf., concr.:

    causa, in qua omnes honestates civitatis, omnes aetates, omnes ordines una consentiunt,

    honorable, reputable persons, Cic. Sest. 51, 109.—
    II.
    (Acc. to honestus, II.)
    A.
    Honorableness of character, honorable feeling, honor, honesty, probity, integrity, virtue (class.):

    ubi est autem dignitas, nisi ubi honestas?

    Cic. Att. 7, 11, 1:

    nemo est inventus tam perditus, tam ab omni non modo honestate sed etiam simulatione honestatis relictus, qui, etc.,

    id. Rab. Perd. 8, 23 and 24:

    (qui summum bonum) suis commodis, non honestate metitur... honestatem propter se expetere,

    id. Off. 1, 2, 5 and 6; cf.:

    cum omnis honestas manet a partibus quatuor, quarum, etc.,

    id. ib. 1, 43, 152; and:

    habes undique expletam et perfectam formam honestatis, quae tota his quatuor virtutibus continetur,

    id. Fin. 2, 15, 48; Quint. 3, 8, 26:

    et in laude justitia utilitasque tractantur, et in consiliis honestas,

    id. 3, 4, 16: sunt qui tradant tanta eum (Staberium Erotem) honestate praeditum, ut, etc., such an honorable, noble character; Fr. honnēteté, Suet. Gramm. 13:

    quod factum causā publicae honestatis vindictam exspectat,

    Paul. Sent. 5, 4, 21.—
    B.
    Transf., of things, beauty, grace (very rare):

    testudinis,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 1, § 2:

    si est honestas in rebus ipsis, de quibus dicitur, exsistit ex rei natura quidam splendor in verbis,

    id. de Or. 3, 31, 125.

    Lewis & Short latin dictionary > honestas

  • 6 probitas

    prŏbĭtas, ātis, f. [1. probus], goodness, worth, uprightness, honesty, probity; modesty (class.):

    virtus, probitas, integritas in candidato requiri solet,

    Cic. Planc. 25, 62; id. Fam. 13, 10, 3:

    probitatis commendatio,

    id. de Or. 1, 26, 122:

    spectatae probitatis femina,

    Tac. A. 13, 12; Quint. 6, 4, 11 fin.:

    exempla probitatis sinceritatisque,

    Gell. 14, 2, 5.—Prov.:

    probitas laudatur et alget,

    Juv. 1, 74.

    Lewis & Short latin dictionary > probitas

См. также в других словарях:

  • probity — pro‧bi‧ty [ˈprəʊbti ǁ ˈproʊ ] noun [uncountable] formal honesty and correctness: • An accountant provides assurance of fiscal probity to businesses. • The people managing these large pension funds are models of probity. * * * probity UK US… …   Financial and business terms

  • Probity — Prob i*ty, n. [F. probit[ e], fr. L. probitas, fr. probus good, proper, honest. Cf. {Prove}.] Tried virtue or integrity; approved moral excellence; honesty; rectitude; uprightness. Probity of mind. Pope. [1913 Webster] Syn: {Probity}, {Integrity} …   The Collaborative International Dictionary of English

  • probity — I noun candidness, candor, conscience, dependability, deservingness, equitableness, equity, fair play, fairness, faith, frankness, good faith, goodness, guilelessness, high principles, honesty, honor, honorableness, impartiality, incorruptibility …   Law dictionary

  • probity — (n.) early 15c., from M.Fr. probité, from L. probitatem (nom. probitas) uprightness, honesty, from probus worthy, good (see PROVE (Cf. prove)) …   Etymology dictionary

  • probity — *honesty, honor, integrity Analogous words: uprightness, justness, conscientiousness, scrupulousness (see corresponding adjectives at UPRIGHT): *truth, veracity: rectitude, *goodness, virtue …   New Dictionary of Synonyms

  • probity — [n] fairness, honesty equity, fidelity, goodness, honor, integrity, justice, morality, rectitude, righteousness, rightness, sincerity, trustworthiness, truthfulness, uprightness, virtue, worth; concepts 411,645 Ant. deceit, dishonesty, unfairness …   New thesaurus

  • probity — ► NOUN ▪ honesty and decency. ORIGIN Latin probitas, from probus good …   English terms dictionary

  • probity — [prō′bə tē, präb′ətē] n. [L probitas < probus, good, proper: see PROBE] uprightness in one s dealings; integrity …   English World dictionary

  • Probity — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Probity >N GRP: N 1 Sgm: N 1 probity probity integrity rectitude Sgm: N 1 uprightness uprightness &c. >Adj. Sgm: N 1 honesty honesty faith Sgm: N 1 honor honor Sgm …   English dictionary for students

  • probity — [[t]pro͟ʊbɪti[/t]] N UNCOUNT Probity is a high standard of correct moral behaviour. [FORMAL] He asserted his innocence and his financial probity …   English dictionary

  • probity — noun [ˈprɘʊbɘ/ɪti] integrity ...they can but bend our hearts to the love of probity and true honour,... Syn: honesty, goodness, decency, honor, virtue, godliness, saintliness …   Wiktionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»