Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

primo+aspectu

  • 21 conspectus

    1.
    conspectus, a, um, Part. and P. a., from conspicio.
    2.
    conspectus, ūs, m. [conspicio], a seeing, looking at, a look, sight, view, the range or reach of sight, the power of sceing (freq., and class. in prose and poetry).
    I.
    Lit.: casurusne in conspectum videatur animus, an tanta sit ejus tenuitas, ut fugiat aciem, Cic. Tusc. 1, 22, 50:

    quo longissime conspectum oculi ferebant,

    Liv. 1, 18, 8:

    obscuritas lucis Romanis non adimebat in omnis partes conspectum,

    id. 37, 41, 3:

    conspectu urbis frui,

    Cic. Sull. 9, 26:

    suorum,

    id. Mur. 41, 89: sese dare in conspectum, Enn. Ann. ap. Cic. Div. 1, 20, 41:

    dare se in conspectum alicui,

    Ter. Phorm. 2, 1, 31; Cic. Verr. 2, 5, 33, § 86; cf.:

    alicui in conspectum prodire,

    Ter. Phorm. 2, 4, 3:

    prodire ad aliquem in conspectum,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 84; id. Most. 5, 2, 33:

    paene in conspectu exercitūs nostri,

    before the eyes, Caes. B. G. 1, 11:

    illam e conspectu amisi meo,

    Ter. Eun. 2, 3, 2:

    venire in conspectum alicujus,

    Cic. Fin. 1, 7, 24; Nep. Con. 3, 3 al.:

    fugere e conspectu alicujus,

    Ter. Hec. 1, 2, 107; Cic. Verr. 2, 5, 34, § 88:

    ex hominum conspectu morte decedere,

    Nep. Timol. 1, 6:

    fugare aliquem e conspectu,

    Lucr. 3, 49:

    conspectum fugere,

    Ov. M. 2, 594.—
    2.
    Pregn., public attention, notice:

    subito consilium cepi ut ante quam luceret exirem, ne qui conspectus fieret aut sermo,

    Cic. Att. 7, 10 init.
    II.
    Meton.
    A.
    Presence, proximity (very freq.; in many connections coinciding with the foregoing, as the phrase venire in conspectum can be translated to come before the eyes or to come near; so also e conspectu fugere, etc.).
    1.
    Of persons:

    etsi scio, eis fore meum conspectum invisum hodie,

    Ter. Hec. 5, 2, 22:

    (tibi) cujus prope in conspectu Aegyptus est,

    Cic. Fam. 1, 7, 5; so, in conspectu, in the presence or vicinity, before the eyes, before the face of, in sight, id. Agr. 1, 3, 7; Caes. B. G. 2, 25 fin.; Liv. 1, 31, 2; Verg. A. 1, 184.—
    2.
    Of inanimate things:

    quercus, quae est in oppidi conspectu,

    Varr. R. R. 1, 7, 6:

    procul a conspectu imperii,

    Cic. Agr. 2, 32, 87: spectet patriam;

    in conspectu legum libertatisque moriatur,

    id. Verr. 2, 5, 66, § 170.—
    B.
    Appearance (cf. adspectus;

    very rare): videamus animi partis, quarum est conspectus inlustrior,

    Cic. Fin. 5, 18, 48 Madv. ad loc.:

    Hieronymus... primo statim aspectu omnia quam disparia essent ostendit,

    i. e. at the first view the public had of him, Liv. 24, 5, 2; 6, 8, 6.—
    III.
    Trop., the mental view, glance, survey, consideration (rare, but in good prose):

    quae ponunt in conspectu animi, quae cernere et videre non possumus,

    Cic. de Or. 3, 40, 161:

    et cognitio naturae,

    id. Leg. 1, 23, 61:

    uno in conspectu omnia videre,

    id. Brut. 4, 15; id. Leg. 3, 5, 12; Quint. 10, 1, 6; 7, 1, 4; Liv. 10, 25, 12:

    ut ea ne in conspectu quidem relinquantur,

    never come into consideration, are scarcely observed, Cic. Fin. 5, 31, 93.—
    B.
    In Gellius concr., like the Gr. sunopsis, a short view, sketch, synopsis, Gell. 17, 21, 2; 19, 10, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > conspectus

  • 22 exprimo

    ex-prĭmo, pressi, pressum, 3, v. a. [premo], to press or squeeze out, to force out (class.).
    I.
    Lit.:

    oleum ex malobathro,

    Plin. 12, 26, 59, § 129:

    sucum expresso semini,

    id. 20, 1, 2, § 3:

    sucum flore,

    id. 21, 19, 74, § 127:

    sucum radici,

    id. 27, 13, 109, § 136; cf.: vinum palmis, oleum sesamae (dat.), id. 6, 28, 32, § 161:

    oleum amygdalis,

    id. 13, 1, 2, § 8:

    sudorem de corpore,

    Lucr. 5, 487:

    lacrimulam oculos terendo,

    Ter. Eun. 1, 1, 23:

    si nubium conflictu ardor expressus se emiserit, id esse fulmen,

    Cic. Div. 2, 19, 44:

    liquorem per densa foramina (cribri),

    Ov. M. 12, 438; cf.:

    aquam in altum,

    Plin. 31, 3, 23, § 39:

    aquam in altitudinem,

    Vitr. 8, 7:

    quantum has (turres) quotidianus agger expresserat,

    had carried up, raised, Caes. B. G. 7, 22, 4 Oud.:

    pecuniam alicui,

    Suet. Oth. 5; id. Vesp. 4.—
    B.
    Transf.
    1.
    With an object denoting that out of which something is pressed or squeezed, to press, squeeze, wring:

    spongiam ex oleo vel aceto,

    Cels. 5, 24 med.:

    lanam ex vino vel aceto,

    Plin. 29, 2, 9, § 31; cf.:

    Venus madidas exprimit imbre comas,

    Ov. A. A. 3, 224:

    spongiae expressae inter duas tabulas,

    Plin. 31, 11, 47, § 128:

    oleam,

    id. 12, 27, 60, § 130:

    folia rosae,

    id. 21, 18, 73, § 122:

    tuberculum,

    id. 11, 11, 12, § 29.—
    2.
    To form by pressure, to represent, form, model, portray, express (mostly poet. and in postAug. prose;

    freq. in the elder Pliny): (faber) et ungues exprimet et molles imitabitur aere capillos,

    Hor. A. P. 33; cf.:

    alicujus furorem... verecundiae ruborem,

    Plin. 34, 14, 40, § 140:

    expressa in cera ex anulo imago,

    Plaut. Ps. 1, 1, 54:

    imaginem hominis gypso e facie ipsa,

    Plin. 35, 12, 44, § 153; cf.:

    effigiem de signis,

    id. ib.:

    optime Herculem Delphis et Alexandrum, etc.,

    id. 34, 8, 19, § 66 et saep.:

    vestis stricta et singulos artus exprimens,

    exhibiting, showing, Tac. G. 17:

    pulcher aspectu sit athleta, cujus lacertos exercitatio expressit,

    has well developed, made muscular, Quint. 8, 3, 10.
    II.
    Trop.
    A.
    To squeeze or wring out, to extort, wrest, elicit: lex, quam ex natura ipsa arripuimus, hausimus, expressimus, qs. pressed out, Cic. Mil. 4, 10:

    utilitas expressit nomina rerum,

    has imposed, Lucr. 5, 1029: cf.:

    cum ab iis saepius quaereret, neque ullam omnino vocem exprimere posset,

    Caes. B. G. 1, 32, 3:

    expressa est Romanis necessitas obsides dandi,

    Liv. 2, 13, 4:

    confessionem concessi maris hosti,

    id. 37, 31, 5:

    confessionem cruciatu,

    Suet. Galb. 10:

    deditionem ultimā necessitate,

    Liv. 8, 2, 6:

    pecunia vi expressa et coacta,

    Cic. Verr. 2, 2, 69, § 165:

    tu si tuis blanditiis a Sicyoniis nummulorum aliquid expresseris,

    Cic. Att. 1, 19, 9:

    risum magis quam gemitum,

    Plin. Ep. 4, 7, 7 et saep.—With ut:

    expressi, ut conficere se tabulas negaret,

    have constrained, Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112:

    expressit, ut polliceretur,

    Curt. 6, 7. —
    B.
    Transf. (acc. to I. B. 2.), to imitate, copy, represent, to portray, describe, express, esp. in words (cf. reddo):

    cum magnitudine animi tum liberalitate vitam patris et consuetudinem expresserit,

    i. e. imitated, Cic. Rab. Post. 2, 4:

    lex expressa ad naturam,

    id. Leg. 2, 5, 13:

    vitia imitatione ex aliquo expressa,

    id. de Or. 3, 12, 47:

    rem ante oculos ponit, cum exprimit omnia perspicue, ut res prope dicam manu tentari possit,

    Auct. Her. 4, 40, 62; cf. id. ib. §

    63: hanc speciem Pasiteles caelavit argento et noster expressit Archias versibus,

    Cic. Div. 1, 36, 79:

    mores alicujus oratione,

    id. de Or. 2, 43, 184:

    multas nobis imagines fortissimorum virorum expressas scriptores Graeci et Latini reliquerunt,

    id. Arch. 6, 14; cf. id. ib. 12, 30:

    in Platonis libris omnibus fere Socrates exprimitur,

    id. de Or. 3, 4, 15: Mithridaticum bellum magnum atque difficile totum ab hoc expressum est, depicted to the life, id. Arch. 9, 21; cf.:

    ut Euryalum exprimat infans,

    may resemble, Juv. 6, 81.—With rel.-clause as object:

    diligenter, quae vis subjecta sit vocibus,

    id. Fin. 2, 2, 6:

    exprimere non possum, quanto sim gaudio affectus,

    tell, express, Plin. Ep. 5, 15, 2; Vell. 2, 124, 1:

    verbis exprimere quid quis sentiat,

    Plin. Ep. 5, 16, 7:

    quod exprimere dicendo sensa possumus,

    Cic. de Or. 1, 8, 32:

    mores in scriptis exprimere,

    Suet. Vit. Ter. 4.—Of translating into another language, to render, translate:

    si modo id exprimere Latine potuero,

    Cic. Rep. 1, 43; cf. id. ib. 1, 44: katalêpsin, verbum e verbo exprimentes comprehensionem dicemus, id. Ac. 2, 10, 31:

    nec tamen exprimi verbum e verbo necesse erit,

    id. Fin. 3, 4, 15; cf.:

    verbum de verbo expressum extulit,

    Ter. Ad. prol. 11:

    fabellae Latinae ad verbum de Graecis expressae,

    Cic. Fin. 1, 2, 4; Plin. Ep. 4, 18, 1.—Of words, to pronounce, utter:

    nolo exprimi litteras putidius nolo obscurari neglegentius,

    with affected distinctness, Cic. de Or. 3, 11, 41:

    verba,

    Quint. 1, 2, 6; 9, 4, 10; 40 al.—Rarely of a personal object:

    oratorem imitando effingere atque exprimere,

    Cic. de Or. 2, 22, 90:

    moderatorem rei publicae nostris libris diligenter expressimus,

    id. Att. 8, 11, 1.—Hence, expressus, a, um, P. a., clearly exhibited, prominent, distinct, visible, manifest, clear, plain, express (syn. solidus, opp. adumbratus).
    A.
    Lit.:

    species deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi, nihil eminentis,

    Cic. N. D. 1, 27, 75; cf.:

    litterae lituraeque omnes assimulatae, expressae,

    id. Verr. 2, 2, 77, § 189:

    corpora lacertis expressa,

    powerful, muscular, Quint. 8 praef. §

    19: protinus omnibus membris, expressus infans,

    fully formed, id. 2, 4, 6.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.:

    habuit Catilina permulta maximarum non expressa signa, sed adumbrata virtutum,

    Cic. Cael. 5, 12; cf.:

    est gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,

    id. Tusc. 3, 2, 3 (v. Madv. ad Cic. Fin. 5, 22, 62, p. 723 sq.):

    indicia solida et expressa,

    id. Planc. 12; cf.:

    veri juris germanaeque justitiae solida et expressa effigies,

    id. Off. 3, 17, 69:

    expressa sceleris vestigia,

    id. Rosc. Am. 22, 62:

    expressiora et illustriora,

    id. Fam. 1, 7, 9; cf. Plin. Ep. 5, 15, 3; and:

    quid expressius atque signatius in hanc causam?

    Tert. Res. Carn. 3.—
    2.
    Expressa carmina Battiadae, translated, Cat. 65, 16.—Of distinct pronunciation:

    vitia oris emendet, ut expressa sint verba, ut suis quaeque litterae sonis enuntientur,

    Quint. 1, 11, 4:

    expressior sermo,

    id. 1, 1, 37:

    expressior loquacitas generi picarum est,

    Plin. 10, 42, 59, § 118. —In a bad sense, of a too emphatic, affected pronunciation: sonus erat dulcis: litterae neque expressae neque oppressae, ne aut obscurum esset aut putidum, Cic Off. 1, 37, 133.—Hence, adv.: expressē.
    * 1.
    Lit., with pressure, strongly:

    artus expressius fricare,

    Scrib. Comp. 198.—
    2.
    Trop., expressly, distinctly, clearly:

    conscripta exempla,

    Auct. Her. 4, 7, 10:

    quod ipsum expressius Hesiodus hoc versu significavit,

    Col. 11, 1, 29.—Of pronunciation, distinctly:

    ut ea (R littera) a nullo expressius efferretur,

    Val. Max. 8, 7, 1 ext.

    Lewis & Short latin dictionary > exprimo

  • 23 primores

    prīmōris, e ( nom. sing. not in use), adj. [primus], the first, first (class. in plur.).
    I.
    In gen. (rare):

    imbres,

    Varr. R. R. 2, 2:

    dentes,

    the front teeth, Plin. 7, 16, 15, § 70:

    in primore pueritiā,

    in earliest childhood, Gell. 10, 19, 3:

    anni,

    first, earliest, Sil. 1, 511: primori Marte, in the first part or beginning of the war, id. 11, 143:

    primore aspectu,

    at first sight, Gell. 2, 7, 6.—
    II.
    In partic.
    A.
    The foremost part, forepart, tip, end, extremity (class.;

    syn. primus): sumere aliquid digitulis primoribus,

    with the tips of one's fingers, Plaut. Bacch. 4, 4, 24:

    versabatur mihi (nomen) in labris primoribus,

    is at my tongue's end, id. Trin. 4, 2, 65:

    aliquid primoribus labris attingere,

    to touch slightly, Cic. de Or. 1, 19, 87; cf. id. Cael. 12, 28; id. Fragm. ap. Non. 428, 3:

    surculum primorem praeacuito obliquum primores digitos duos,

    Cato, R. R. 40, 3; Lucil. ap. Non. 427, 27:

    eduxique animam in primoribu' naribus,

    id. ib. 427, 32:

    nasi primoris acumen,

    Lucr. 6, 1193:

    (pilo) primori inest pyxis ferrea,

    Plin. 18, 11, 29, § 112; 10, 33, 51, § 99:

    cauda late fusa primori parte,

    id. 8, 54, 80, § 216:

    vestibulum esse partem domus primorem,

    Gell. 16, 5, 2:

    in primore libro,

    at the beginning of the book, Gell. 1, 18, 3:

    usque in primores manus ac prope in digitos,

    as far as the forepart of the hands, id. 7, 12:

    primori in acie versari,

    Tac. H. 3, 21.—
    B.
    The first in rank or dignity, chief, principal ( poet. and postclass.—In Liv. 24, 20, 13, Weissenb. reads: inpigre conscriptā; v. also Madvig. ad Cic. Fin. 3, 16, 52):

    Argivorum viri,

    Cat. 68, 87:

    feminae,

    Tac. A. 2, 29:

    venti,

    chief, cardinal, Gell. 2, 22.—Hence, subst.: prīmō-res, um, m.
    (α).
    The front rank in battle, etc.:

    dum inter primores promptius dimicat, sagittā ictus est,

    Curt. 4, 6, 17.—
    (β).
    The men of the first rank, the chiefs, nobles, patricians (cf. princeps):

    Amphitruo delegit viros primorum principes,

    Plaut. Am. 1, 1, 49:

    odio alienae honestatis ereptus primoribus ager,

    Liv. 1, 47, 11:

    primores populi arripuit,

    Hor. S. 2, 1, 69:

    civitatum primores atque optimates,

    Col. 12, 3, 10:

    primores, ac duces,

    Juv. 15, 40:

    ex primoribus,

    Tac. A. 13, 30; 4, 33; Vulg. 2 Macc. 8, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > primores

  • 24 primoris

    prīmōris, e ( nom. sing. not in use), adj. [primus], the first, first (class. in plur.).
    I.
    In gen. (rare):

    imbres,

    Varr. R. R. 2, 2:

    dentes,

    the front teeth, Plin. 7, 16, 15, § 70:

    in primore pueritiā,

    in earliest childhood, Gell. 10, 19, 3:

    anni,

    first, earliest, Sil. 1, 511: primori Marte, in the first part or beginning of the war, id. 11, 143:

    primore aspectu,

    at first sight, Gell. 2, 7, 6.—
    II.
    In partic.
    A.
    The foremost part, forepart, tip, end, extremity (class.;

    syn. primus): sumere aliquid digitulis primoribus,

    with the tips of one's fingers, Plaut. Bacch. 4, 4, 24:

    versabatur mihi (nomen) in labris primoribus,

    is at my tongue's end, id. Trin. 4, 2, 65:

    aliquid primoribus labris attingere,

    to touch slightly, Cic. de Or. 1, 19, 87; cf. id. Cael. 12, 28; id. Fragm. ap. Non. 428, 3:

    surculum primorem praeacuito obliquum primores digitos duos,

    Cato, R. R. 40, 3; Lucil. ap. Non. 427, 27:

    eduxique animam in primoribu' naribus,

    id. ib. 427, 32:

    nasi primoris acumen,

    Lucr. 6, 1193:

    (pilo) primori inest pyxis ferrea,

    Plin. 18, 11, 29, § 112; 10, 33, 51, § 99:

    cauda late fusa primori parte,

    id. 8, 54, 80, § 216:

    vestibulum esse partem domus primorem,

    Gell. 16, 5, 2:

    in primore libro,

    at the beginning of the book, Gell. 1, 18, 3:

    usque in primores manus ac prope in digitos,

    as far as the forepart of the hands, id. 7, 12:

    primori in acie versari,

    Tac. H. 3, 21.—
    B.
    The first in rank or dignity, chief, principal ( poet. and postclass.—In Liv. 24, 20, 13, Weissenb. reads: inpigre conscriptā; v. also Madvig. ad Cic. Fin. 3, 16, 52):

    Argivorum viri,

    Cat. 68, 87:

    feminae,

    Tac. A. 2, 29:

    venti,

    chief, cardinal, Gell. 2, 22.—Hence, subst.: prīmō-res, um, m.
    (α).
    The front rank in battle, etc.:

    dum inter primores promptius dimicat, sagittā ictus est,

    Curt. 4, 6, 17.—
    (β).
    The men of the first rank, the chiefs, nobles, patricians (cf. princeps):

    Amphitruo delegit viros primorum principes,

    Plaut. Am. 1, 1, 49:

    odio alienae honestatis ereptus primoribus ager,

    Liv. 1, 47, 11:

    primores populi arripuit,

    Hor. S. 2, 1, 69:

    civitatum primores atque optimates,

    Col. 12, 3, 10:

    primores, ac duces,

    Juv. 15, 40:

    ex primoribus,

    Tac. A. 13, 30; 4, 33; Vulg. 2 Macc. 8, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > primoris

См. также в других словарях:

  • de — I. De, Est une diction indeclinable, et tantost est preposition locale, comme, Je viens de Paris, Venio Lutetia, Tantost de temps, comme, de cent ans en ça on ne vid telle chose, Centum ab hinc annis nil tale visum, Tantost materielle, comme, Ma… …   Thresor de la langue françoyse

  • prime — I. De prime face, Primo, Prima fronte, Prima facie, Primo aspectu. De prime entrée, Primo introitu. Prime barbe, Prima barba, Prima lanugo, Pubes. II. Prime, cerchez Premier. Prime, id est, Tenuis …   Thresor de la langue françoyse

  • PERDA, a PERDO — qui perdit vel Perditor, Graece φθορεὺς, apud Treb. Pollionem in Trig. Tyrannis, c. 18. Aureolus. Quietum Macriani filium, quem perdam suum esse dicebat. Ubi prius legebatur proedam. Sed Palatinus liber planis et min8me dubiosis literis exaratum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • face — La Face, Facies. Face horrible et hideuse, semblable à celle d un corps mort, Cadauerosa facies. Face riante et joyeuse, Tranquilla et serena frons. Une face d estrange sorte, Peregrina facies. Parler d une face joyeuse, Porrectiore fronte loqui …   Thresor de la langue françoyse

  • AENEUS Serpens seu Saraph — Dei iuslu in deserto erectus est, ut morsi a Seraphim, i. e. Hydris seu Chersydris, ut interpretatur vocem Bochart. Israelitae, eius aspectu sanarentur, Numeror. c. 21. v. 9. Hinc Christum adumbravit, Iohan. c. 3. v. 14. cuius rei rationes… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …   Wikipédia en Français

  • CORONA — I. CORONA Urbs Daciae mediterranea forsan Palmissa antiqu. Nunc urbs Transylvaniae ad Burciam amnem, Stephanopolis et Brassovia etiam: munita in regiuncul. Burcza; ubi 3. suburbia, quorum unum Bulgari, 2. Hungari, 3. Saxones incolunt. 12. leuc.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LEO — I. LEO Alabandensis orator, praeter artem de Statibus, composuit Caricorum libros 4. totidemque Lyciacorum, reste Suidâ, qui et scripsisse ait sacrum bellum Phocensium, et Boeotorum. Equidem id negare non ausim, sed tamen fieri poslet, ut eos… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PERSEUS — I. PERSEUS Grammaticus Philosophus, quem, in rebus Deorum Gentilium, Terentii testimoniô utentem, producit Minucius Felix in Octavio. Idem cum Lutatii Praeceptore, ut videtur, de quo hic ad Statium ita; Sed de his rebus ex libris ineffabilis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PICTOR — I. PICTOR cognomentum C. Fabii filii; qui an. Urb. Cond. 550. ut ait Plin. l. 35. c. 4. aedem Salutis pinxit, indeque cognomen hoc familiae primus intulit. Pater fuit C. Fabii, qui anno 585. nempe 35. annis, post pictam a Patre aedem Salutis, cum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SERPENS — callidissimum animal, inter bestias agri, Gen. c. 3. v. 1. hominique ante lapsum gratissimum, ob peculiarem hunc prudentiae characterem, quae non ratione, sed celerrimo spirituum ac membrorum, ad haec illaque obiecta, motu constabat; mox Satanae… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»