-
1 precipitar
precipitar -
2 precipitar
precipitar -
3 precipitar-se
[presepi`taxsi]Verbo Pronominal se précipiter* * *não te precipites!ne te précipites pas! -
4 precipitar
precipitar verbo transitivo
1 (una acción, un acontecimiento) to hurry, rush
2 (un objeto) to throw, hurl
3 Quím to precipitate ' precipitar' also found in these entries: English: precipitate -
5 precipitar
v.1 to throw or hurl down.2 to hasten, to speed up.3 to precipitate (chemistry).* * *1 (apresurar) to rush; (adelantar) to bring forward2 QUÍMICA to precipitate3 (lanzar) to push, throw1 (apresurarse) to rush, be hasty2 (caer) to fall; (arrojarse) to throw os* * *1. VT1) (=arrojar) to hurl down, throw ( desde from)2) (=apresurar) to hasten, precipitate frmaquello precipitó su salida — that affair hastened o frm precipitated his departure
la dimisión precipitó la crisis — her resignation brought on o frm precipitated the crisis
3) (Quím) to precipitate2.See:* * *1.verbo transitivo1) ( acelerar) crisis/incidente to hasten, precipitate (frml)2) (lanzar, arrojar)lo precipitó al vacío — she pushed him out of the window (o over the cliff etc)
3) (Quím) to precipitate2.precipitarse v pron1) (en decisión, juicio)no te precipites — don't rush into anything, don't be hasty
2) ( apresurarse) to rushprecipitarse A + INF — to rush to + inf
3)a) ( caer) to plungeb) (refl) ( arrojarse) to throw oneself* * *= precipitate.Ex. What precipitated that furor was that Panizzi's volume represented a uncompromising rejection of the comfortable ideology of the finding catalog.----* no precipitarse = keep + a cool head, play it + cool.* precipitarse = plunge into, rush ahead, plunge into, gallop, rush, fall off, career, jump + the gun, careen, stampede.* precipitarse al vacío = fall into + the void, fall into + (empty) space.* precipitarse en masa a = swarm (into/in).* precipitarse por = crash through.* * *1.verbo transitivo1) ( acelerar) crisis/incidente to hasten, precipitate (frml)2) (lanzar, arrojar)lo precipitó al vacío — she pushed him out of the window (o over the cliff etc)
3) (Quím) to precipitate2.precipitarse v pron1) (en decisión, juicio)no te precipites — don't rush into anything, don't be hasty
2) ( apresurarse) to rushprecipitarse A + INF — to rush to + inf
3)a) ( caer) to plungeb) (refl) ( arrojarse) to throw oneself* * *= precipitate.Ex: What precipitated that furor was that Panizzi's volume represented a uncompromising rejection of the comfortable ideology of the finding catalog.
* no precipitarse = keep + a cool head, play it + cool.* precipitarse = plunge into, rush ahead, plunge into, gallop, rush, fall off, career, jump + the gun, careen, stampede.* precipitarse al vacío = fall into + the void, fall into + (empty) space.* precipitarse en masa a = swarm (into/in).* precipitarse por = crash through.* * *precipitar [A1 ]vtA (acelerar, apresurar) to hasten, precipitate ( frml)no precipites los acontecimientos don't rush thingsaquellos incidentes precipitaron la caída del régimen those incidents precipitated o hastened the downfall of the regimeB(lanzar, arrojar): lo precipitó al vacío she pushed him into space, she pushed him out of the window ( o over the cliff etc)C ( Quím) to precipitateA(en una decisión, un juicio): no te precipites, piénsalo bien don't rush into anything o don't be hasty, think about it carefullyte precipitaste juzgándolo así you were rash to judge him like thatB (apresurarse) to rush precipitarse A + INF to rush to + INFel camarero se precipitó a abrirnos la puerta the waiter rushed to open the door for usla muchedumbre se precipitó hacia la salida de emergencia the crowd rushed toward(s) the emergency exitel coche se precipitó a toda velocidad contra el muro the car hurtled into the wall at full speedlos acontecimientos se precipitaron y tuve que emprender viaje inmediatamente things happened very quickly o I was overtaken by events and I had to set off immediatelyC1 (caer) to plunge2 ( refl) (arrojarse) to throw oneselfse precipitó al vacío desde un noveno piso he threw himself from the ninth floor* * *
precipitar verbo transitivo
1 (una acción, un acontecimiento) to hurry, rush
2 (un objeto) to throw, hurl
3 Quím to precipitate
' precipitar' also found in these entries:
English:
precipitate
* * *♦ vt1. [arrojar] to throw o hurl down2. [acelerar] to hasten, to speed up;su dimisión precipitó las elecciones his resignation hastened o precipitated the elections;no precipitemos los acontecimientos let's not rush things, let's not jump the gun;la muerte de su mujer precipitó su vuelta his wife's death caused him to return early3. Quím to precipitate♦ viQuím to precipitate* * *v/t1 ( lanzar) throw, hurl2 ( acelerar) hasten3 QUÍM precipitate* * *precipitar vt1) apresurar: to hasten, to speed up2) arrojar: to hurl, to throw -
6 precipitar
preθipi'tarv2) CHEM abscheidenverbo transitivo1. [arrojar] hinabstürzen2. [acelerar] übereilen————————precipitarse verbo pronominal1. [caer] hinabstürzen2. [acelerarse] überstürzen3. [apresurarse] sich drängen4. [obrar irreflexivamente] überstürzt handelnprecipitarprecipitar [preθipi'tar]num3num (acontecimientos) sich überstürzen; (personas) überstürzt handeln; ¡no se precipite! nur keine Hast! -
7 precipitar
-
8 precipitar
pre.ci.pi.tar[presipit‘ar] vt 1 précipiter. 2 accélérer, hâter, avancer, brusquer. vpr 3 se précipiter, se lancer. 4 accourir.* * *verbo2 (decisão, acontecimentos) précipiterhâter -
9 precipitar
-
10 precipitar-se
1) бросаться, устремляться -
11 precipitar-se
-
12 precipitar
v to hurry -
13 precipitar
гл.1) общ. сбрасывать, подвергать опасности, свергать, сшибать, ускорять2) устар. свергнуть3) книжн. (сбрасывать) низвергать, (сбрасывать) низвергнуть, низринуть4) хим. осадить, осаживать, осаждать -
14 precipitar
vt1) a uno; algo a un sitio; desde un sitio; por un espacio (с)бро́сить, столкну́ть кого; что куда, вы́бросить, вы́кинуть, вы́толкнуть кого; что откуда (с большой высоты); в; через ( к-л пространство)precipitó la silla | desde | por | la ventana — он вы́бросил стул | из окна́ | в окно́
2) уско́рить, подтолкну́ть, прибли́зить ( к-л событие)4) a uno; algo en algo перен пове́ргнуть, вве́ргнуть кого; что в ( бедственное состояние); обре́чь кого; что на что -
15 precipitar
• accelerate the occurrence of• quicken -
16 precipitar
• chem. koagulovat• chem. srážet• rozrušit* * *• přivést do záhuby• shodit (dolů)• svrhnout (dolů)• urychlit (průběh čeho)• uspíšit (průběh čeho)• zrychlit (chůzi) -
17 precipitar
-
18 precipitar
despeñar. v. Qaqapachiy, urmaykachiy, tanqaykuy, wikch'uykuy, wikapay. -
19 precipitar
1. tr 1) събарям; 2) повалям; 3) ускорявам; 4) хим. правя да се утаява; 5) прен. излагам на гибел, подбуждам към разруха; 2. prnl 1) хвърлям се; 2) бързам; 3) действам прибързано, необмислено; 4) разг. притичвам се. -
20 precipitar
См. также в других словарях:
precipitar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: precipitar precipitando precipitado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. precipito precipitas precipita… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
precipitar — 1. sustancia que se ha separado de una solución o que ha sedimentado. 2. que se produce de forma precipitada o inesperada. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
precipitar — v. tr. 1. Lançar em precipício; despenhar; arrojar de alto. 2. Lançar (em desgraça ou em situação desfavorável). 3. Apressar. • v. intr. 4. [Química] Separar se (uma substância sólida) depositando se como sedimento ou ficando suspensa no líquido … Dicionário da Língua Portuguesa
precipitar — (Del lat. praecipitāre). 1. tr. Despeñar, arrojar o derribar de un lugar alto. U. t. c. prnl.) 2. Provocar la aceleración de unos hechos. U. t. c. prnl.) 3. Exponer a alguien o incitarle a una ruina espiritual o temporal. 4. Quím. Producir en una … Diccionario de la lengua española
precipitar — {{#}}{{LM P31346}}{{〓}} {{ConjP31346}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynP32101}} {{[}}precipitar{{]}} ‹pre·ci·pi·tar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}Referido a un hecho,{{♀}} desencadenarlo o acelerarlo: • Las pruebas encontradas precipitaron su… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
precipitar — (Del lat. praecipitare.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Tirar a una persona o una cosa desde un lugar alto: ■ las precipitó desde la terraza; se precipitó el coche por el barranco. REG. PREPOSICIONAL + desde, por SINÓNIMO arrojar despeñar 2… … Enciclopedia Universal
precipitar — pre|ci|pi|tar Mot Agut Verb transitiu i pronominal … Diccionari Català-Català
precipitar — (v) (Intermedio) lanzar a una persona o cosa de cierta altura Ejemplos: Estaba tan furioso que precipitó la silla desde la ventana. ¡Ten cuidado con la porcelana y no la precipites! Sinónimos: echar, tirar, lanzar, arrojar, echarse, tirarse,… … Español Extremo Basic and Intermediate
precipitar — v tr (Se conjuga como amar) 1 Acelerar el desarrollo de algo más allá de lo adecuado; hacer que una cosa suceda antes de lo previsto o de manera apresurada: La enfermedad de su hermana precipitó su viaje , No precipites las cosas 2 prnl… … Español en México
precipitar(se) — Sinónimos: ■ tirar, despeñar, arrojar, lanzar, abalanzarse, echarse ■ acelerar, adelantar, apresurar, correr, impacientarse Antónimos: ■ tranquilizarse, contenerse … Diccionario de sinónimos y antónimos
precipitar — transitivo y pronominal 1) arrojar, lanzar, despeñar, derrumbar. 2) acelerar*, apresurar, atropellar. ≠ detener, contener. Por ejemplo: no sé si me he precipitado al tomar esa decisión … Diccionario de sinónimos y antónimos