Перевод: со всех языков на болгарский

с болгарского на все языки

pragmatic+ru

  • 1 pragmatic

    {præg'mætik}
    I. 1. фил. прагматически
    2. догматичен, със самомнение
    3. който обича да се меси в чужди работи, натрапчив
    4. практичен, реален, реалистичен (не идеалистичен)
    5. ост. държавен
    PRAGMATIC sanction указ на държавен глава със сила на основен закон
    II. 1. човек, който обича да се меси в чужди работи, човек със самомнение
    2. PRAGMATIC sanction
    * * *
    {prag'matik} I. a 1. фил. прагматически; 2. догматичен; със
    * * *
    реалистичен; практичен;
    * * *
    1. i. фил. прагматически 2. ii. човек, който обича да се меси в чужди работи, човек със самомнение 3. pragmatic sanction 4. pragmatic sanction указ на държавен глава със сила на основен закон 5. догматичен, със самомнение 6. който обича да се меси в чужди работи, натрапчив 7. ост. държавен 8. практичен, реален, реалистичен (не идеалистичен)
    * * *
    pragmatic(al) [præg´mætik(l)] I. adj 1. филос. (обикн. pragmatic) прагматичен; FONT face=Times_Deutsch◊ adv pragmatically[¸præg´matikli]; 2. (обикн. pragmatical) догматичен; 3. (обикн. pragmatical) който обича да се меси в чужди работи, натрапник; 4. ост. (обикн. pragmatic) държавен; \pragmatic sanction указ на държавен глава, който има сила на основен закон; II. n ( само pragmatic) 1. човек, който обича да се меси в чужди работи, натрапник; 2. = \pragmatic sanction.

    English-Bulgarian dictionary > pragmatic

  • 2 pragmatical

    {præg'mætikl}
    вж. pragmatic
    * * *
    {prag'matikl} pragmatic I. 1., 2., З.
    * * *
    прагматически; догматичен;
    * * *
    вж. pragmatic

    English-Bulgarian dictionary > pragmatical

См. также в других словарях:

  • pragmatic — PRAGMÁTIC, Ă, pragmatici, e, adj. 1. Referitor la pragmatism; bazat pe pragmatism. 2. (înv.; în expr.) Istorie pragmatică = prezentare istorică care se ocupă numai de succesiunea evenimentelor politice şi militare, fără a ţine seama de complexul… …   Dicționar Român

  • Pragmatic — Prag*mat ic, Pragmatical Prag*mat ic*al, a. [L. pragmaticus busy, active, skilled in business, especially in law and state affairs, systematic, Gr. ?, fr. ? a thing done, business, fr. ? to do: cf. F. pragmatique. See {Practical}.] 1. Of or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Pragmatic — Prag*mat ic, n. 1. One skilled in affairs. [1913 Webster] My attorney and solicitor too; a fine pragmatic. B. Jonson. [1913 Webster] 2. A solemn public ordinance or decree. [1913 Webster] A royal pragmatic was accordingly passed. Prescott. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • pragmatic — [prag mat′ik] adj. [L pragmaticus, skilled in business or law < Gr pragmatikos < pragma, business, orig. a thing done < prassein, to do] 1. Rare a) busy or active, esp. in a meddlesome way b) dogmatic; opinionated 2. having to do with… …   English World dictionary

  • pragmatic — I adjective clear thinking, expedient, feasible, matter of fact, practical, rational, realistic, reasonable, sensible, serviceable, sound, straight thinking, unidealistic, unromantic, unsentimental, useful, utilitarian II index constructive… …   Law dictionary

  • pragmatic — (adj.) 1540s, from M.Fr. pragmatique, from L. pragmaticus skilled in business or law, from Gk. pragmatikos versed in business, from pragma (gen. pragmatos) civil business, deed, act, from prassein to do, act, perform …   Etymology dictionary

  • pragmatic — [adj] sensible businesslike, commonsensical, down to earth, efficient, hard, hard boiled*, hardheaded*, logical, matterof fact, practical, realistic, sober, unidealistic, utilitarian; concepts 401,542 Ant. idealistic, unreasonable …   New thesaurus

  • pragmatic — ► ADJECTIVE 1) dealing with things in a practical rather than theoretical way. 2) relating to philosophical or political pragmatism. DERIVATIVES pragmatically adverb. ORIGIN Greek pragmatikos relating to fact …   English terms dictionary

  • pragmatic — adj. VERBS ▪ be, seem ▪ become ▪ remain ADVERB ▪ extremely, fairly, very …   Collocations dictionary

  • pragmatic — [[t]prægmæ̱tɪk[/t]] ADJ GRADED: usu ADJ n A pragmatic way of dealing with something is based on practical considerations, rather than theoretical ones. A pragmatic person deals with things in a practical way. Robin took a pragmatic look at her… …   English dictionary

  • pragmatic — also pragmatical adjective Etymology: Latin pragmaticus skilled in law or business, from Greek pragmatikos, from pragmat , pragma deed, from prassein to do more at practical Date: 1616 1. archaic a. (1) busy (2) officious …   New Collegiate Dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»