Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

praedictum

  • 1 praedictum

        praedictum ī, n    [P. neut. of 2 praedico], something previously said: velut ex predicto, as if by preconcert, L.— A foretelling, prediction, prophecy: Chaldaeorum praedicta: vatium.— An order, command: dictatoris, ne, etc., L.
    * * *
    prediction; forewarning; command

    Latin-English dictionary > praedictum

  • 2 praedictum

    praedictum, i, v. 2. praedico fin.

    Lewis & Short latin dictionary > praedictum

  • 3 praedico

    1.
    prae-dĭco, āvi, ātum, 1, v. a.
    I. A.
    Lit., of a public crier:

    ut praeco praedicat,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 17:

    auctionem praedicem, ipse ut venditem,

    id. Stich. 1, 3, 41; cf.:

    si palam praeco praedicasset,

    Cic. Verr. 2, 3, 16, § 40; Cic. Quint. 15, 50; id. Off. 3, 13, 55; id. Fam. 5, 12, 8.—
    B.
    Transf.
    1.
    In gen., to make publicly known, to announce, proclaim, to say, relate, state, declare (syn.:

    moneo, ante denuntio,

    Cic. Verr. 1, 12, 36; 1, 15, 43;

    class.): audes mihi praedicare id, Domi te esse?

    Plaut. Am. 2, 1, 11:

    vera praedico,

    id. ib. 3, 2, 20:

    aliam nunc mihi orationem despoliato praedicas, atque olim,

    you tell a different story, speak another language, id. As. 1, 3, 52:

    utrum taceamne an praedicem?

    Ter. Eun. 4, 4, 53:

    si quidem haec vera praedicat,

    id. And. 3, 1, 7.—With obj.-clause:

    qui ingenti magnitudine corporum Germanos esse praedicabant,

    Caes. B. G. 1, 39; Sall. C. 48, 9; Caes. B. C. 3, 106, 4:

    barbari paucitatemque nostrorum militum suis praedicaverunt,

    reported, id. B. G. 4, 34:

    injuriam in eripiendis legionibus praedicat,

    displays, id. B. C. 1, 32, 6:

    ut praedicas,

    as you assert, Cic. Cat. 1, 9, 23:

    quod mihi praedicabas vitium, id tibi est,

    that you attribute to me, Plaut. Am. 1, 1, 249:

    avus tuus tibi aediliciam praedicaret repulsam,

    would tell you of the repulse that P. Nasica suffered respecting the edileship, Cic. Planc. 21, 51.—
    2.
    In partic., to praise, laud, commend, vaunt, extol (syn.: laudo, celebro); constr. with aliquid ( de aliquo), de aliquā re, and absol., Plaut. Merc. 2, 2, 18:

    quid ego ejus tibi nunc faciem praedicem aut laudem?

    Ter. Eun. 3, 5, 17:

    beata vita glorianda et praedicanda est,

    Cic. Tusc. 5, 17, 50; Plin. 19, 4, 19, § 57:

    aliquid miris laudibus,

    id. 25, 5, 18, § 40; 13, 24, 47, § 130; Plin. Ep. 1, 14, 10; Plaut. Trin. 2, 2, 54.—With obj.-clause:

    Galli se omnes ab Dite patre prognatos praedicant,

    Caes. B. G. 6, 17:

    quae de illo viro Sulla, quam graviter saepe praedicaverunt!

    Cic. Phil. 11, 13, 33:

    qui possit idem de se praedicare, numquam se plus agere, etc.,

    id. Rep. 1, 17, 27; cf. id. Pis. 1, 2.—With de aliquā re:

    qui de meis in vos meritis praedicaturus non sum,

    Caes. B. C. 2, 32.— Absol.:

    qui benefacta sua verbis adornant, non ideo praedicare, quia fecerint, sed, ut praedicarent, fecisse creduntur,

    Plin. Ep. 1, 8, 15:

    verecundia in praedicando,

    Tac. Agr. 8 fin.
    3.
    To preach the gospel (eccl. Lat.):

    evangelium,

    Vulg. Matt. 4, 23:

    baptismum,

    id. Marc. 1, 4; absol., id. Matt. 4, 17 et saep.—
    II.
    For praedicere, to foretell, predict (eccl. Lat.):

    persecutiones eos passuros praedicabat,

    Tert. Fug. in Persec. 6; so,

    persecutiones praedicatae,

    id. ib. 12.
    2.
    prae-dīco, xi, ctum, 3, v. a., to say or mention before or beforehand, to premise.
    I.
    In gen. (mostly post-Aug.; cf.

    praefor),

    Ter. And. 4, 4, 54:

    hoc primum in hac re praedico tibi,

    id. ib. 1, 1, 19:

    Davus dudum praedixit mihi,

    id. ib. 5, 1, 21; 1, 2, 34; Quint. 4, 2, 57:

    tria, quae praediximus,

    have mentioned before, id. 3, 6, 89; 2, 4, 24:

    praedicta ratio,

    id. 8, 6, 52: ratio ejus in medicinā similis praedictis. Plin. 33, 13, 37, § 136; Plin. Ep. 4, 14, 8.—
    II.
    In partic.
    A.
    To foretell, predict; to forebode (class.):

    defectiones solis et lunae multo ante praedicere,

    Cic. Sen. 14, 49; so,

    eclipsim,

    Plin. 2, 12, 9, § 53:

    futura,

    Cic. Div. 1, 1, 2; Petr. [p. 1417] 137 fin.:

    nihil adversi accidit non praedicente me,

    that I had not predicted, id. Fam. 6, 6:

    aliquid,

    Sen. Q. N. 2, 32, 5:

    malum hoc nobis De caelo tactas memini praedicere quercus,

    Verg. E. 1, 17:

    hos luctus,

    id. A. 3, 713.—
    B.
    To give notice or warning of, to appoint, fix (mostly post-Aug.), Naev. ap. Non. 197, 16:

    ubi praetor reo atque accusatoribus diem praedixisset,

    Tac. A. 2, 79:

    praedictā die,

    id. ib. 11, 27:

    insula Batavorum in quam convenirent praedicta,

    id. ib. 2, 6; cf. Plin. 10, 23, 31, § 61:

    praedicta hora,

    Suet. Claud. 8.—
    C.
    To say what one should do, to advise, warn, admonish, inform, charge, command (class.; syn.: praecipio, moneo); usually constr. with ut or ne:

    Pompeius suis praedixerat, ut, etc.,

    Caes. B. C. 3, 92; Nep. Them. 7, 3; Liv. 2, 10, 4; 22, 60; 39, 19, 2:

    ei visam esse Junonem praedicere, ne id faceret,

    Cic. Div. 1, 24, 48; Liv. 10, 41:

    praedixit, ne destinatum iter peterent,

    Vell. 2, 82, 2; Tac. A. 13, 36; cf. in the abl. absol.:

    praedicto, ne in re publicā haberetur,

    id. ib. 16, 33.—With acc.:

    unum illud tibi... Praedicam,

    Verg. A. 3, 436; cf. with an obj.-clause:

    Mummius jussit praedici conducentibus, si eas (statuas) perdidissent, novas eos reddituros,

    Vell. 1, 13, 4; absol. of a physician, Curt. 3, 6, 3.—
    D.
    To proclaim, announce at an auction, etc. (cf. 1. praedico, I. A.):

    si in auctione praedictum est, ne, etc.,

    Gai. Inst. 4, 126.—Hence, praedictus, a, um, P. a., previously named, before mentioned, preceding:

    vicina praedictae sed amplior virtus est,

    Quint. 8, 3, 83:

    nomen,

    id. 9, 3, 66:

    posterior ex praedictis locus,

    id. 2, 4, 24; 10, 1, 74:

    simul pedes, eques, classis aput praedictum amnem convenere,

    Tac. A. 1, 60; Plin. 10, 23, 31, § 76.— praedictum, i, n.
    A.
    (Acc. to II. A.) A foretelling, prediction (class.;

    syn. praesagium): Chaldaeorum praedicta,

    Cic. Div. 2, 42, 89:

    astrologorum,

    id. ib. 2, 42, 88:

    vatum,

    id. Leg. 2, 12, 30; Verg. A. 4, 464:

    haruspicis,

    Suet. Oth. 6; Plin. 2, 7, 5, § 24:

    deorum,

    Val. Fl. 4, 460.—
    B.
    (Acc. to II. C.) An order, command (Livian):

    praedictum erat dictatoris ne quid absente eo rei gereret,

    Liv. 23, 19, 5.—
    C.
    An agreement, concert:

    velut ex praedicto,

    Liv. 33, 6, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > praedico

  • 4 praedictus

        praedictus    P. of 2 praedico.
    * * *
    praedicta, praedictum ADJ
    preceding, previously named, afore mentioned; predicted, foretold, warned

    Latin-English dictionary > praedictus

  • 5 definitio

    dēfīnītĭo, ōnis, f. [definio].
    * I.
    A bounding, a boundary:

    AREA INTRA HANC DEFINITIONEM CIPPORVM CLAVSA VERVBVS,

    Inscr. Orell. 736.—
    II.
    A limiting, prescribing, defining; a definition, explanation (freq. only in Cicero; cf.

    definio): ut quodcumque accidisset praedictum videretur hominum et temporum definitione sublata,

    Cic. Div. 2, 54, 110:

    judiciorum aequorum,

    id. Clu. 2: definitio est earum rerum, quae sunt ejus rei propriae, quam definire volumus, brevis et circumscripta quaedam explicatio, id. de Or. 1, 42, 189; cf. id. Or. 33, 116; id. Fin. 2, 2, 5; id. Off. 1, 2 fin. et saep.; Quint. 1, 6, 29:

    definitio pars sit translationis,

    id. 3, 6, 42 et saep.—
    III.
    Transf., that which is decreed, decided:

    perpetrata quippe est definitio,

    Vulg. Dan. 11, 36.

    Lewis & Short latin dictionary > definitio

  • 6 eventus

    ēventus, ūs, m. [evenio, II.].
    I.
    An occurrence, accident, event; fortune, fate, lot (rare but class.):

    mihi a peritis in Asia praedictum est, fore eos eventus rerum qui acciderunt,

    Cic. Div. 1, 28:

    in incerto reliqui temporis eventu,

    id. Quint. 26, 83; Tac. Agr. 22; id. A. 2, 26:

    maerere hoc ejus (sc. Scipionis) eventu, vereor ne invidi magis quam amici sit,

    Cic. Lael. 4, 14:

    militum,

    Liv. 7, 26; cf. id. 7, 8; 8, 7 al.:

    navium suarum,

    Caes. B. G. 4, 31:

    patriae,

    Liv. 33, 48 et saep.:

    quid reliquis acciderit, qui quosque eventus exciperent,

    Caes. B. C. 1, 21 fin.; cf. id. ib. 2, 5 fin. —Far more freq.,
    II.
    The ( lucky or unlucky) issue, consequence, result of an action (for syn. cf.: eventum, exitus, successus), in sing. and plur.:

    eventus est alicujus exitus negotii,

    Cic. Inv. 1, 28, 42:

    in rebus magnis memoriaque dignis consilia primum, deinde acta, postea eventus exspectantur,

    id. de Or. 2, 15, 63: etiam amplissimorum virorum consilia ex eventu, non ex voluntate a plerisque probari solent, Balbus et Oppius ap. Cic. Att. 9, 7 A:

    sceleris est poena tristis, et praeter eos eventus, qui sequuntur, per se ipsa maxima est,

    Cic. Leg. 2, 17, 43 et saep.: semper ad eventum festinat (poëta), to the end, issue, event, Hor. A. P. 148:

    interim rei eventum experiri,

    Caes. B. G. 3, 3 fin.; so with gen.:

    belli,

    id. ib. 6, 42, 1; id. B. C. 1, 53 fin.; 2, 32, 10:

    pugnae,

    id. B. G. 7, 49 fin.:

    ejus diei,

    id. B. C. 3, 96, 1:

    orationis,

    Cic. de Or. 1, 26, 120:

    dicendi,

    id. ib. 1, 27, 123 et saep.—

    Prov.: eventus docet... stultorum iste magister est,

    Liv. 22, 39.—
    B.
    Esp., good fortune, success:

    egi ego pro Vareno non sine eventu,

    Plin. Ep. 5, 20, 2:

    atque illi modo cauti prompti post eventum ac magniloqui erant,

    Tac. Agr. 27: cf.:

    satis jam eventuum, satis casuum,

    id. A. 2, 26.—
    C.
    Personified:

    Bonus Eventus,

    Good Success, a guardian deity of the Roman husbandmen, Varr. R. R. 1, 1, 6; Plin. 34, 8, 19, § 77; Inscr. Orell. 1780 sq.; in the dat. also:

    BONO EVENTO,

    ib. 1783; cf.:

    DEO SANCTO EVENTO,

    ib. 1785.

    Lewis & Short latin dictionary > eventus

  • 7 pedes

    pĕdes, itis, m. [pes], one that is or goes on foot.
    I.
    In gen.:

    etiam si pedes incedat,

    on foot, afoot, Liv. 28, 9, 15:

    cum pedes iret in hostem,

    Verg. A. 6, 881:

    silvā pedes errat in altā,

    Ov. M. 14, 364.—Esp., apposit.:

    etiam si pedes incedat,

    Liv. 28, 9, 15:

    Macedones sciverunt ne (Alexander) pedes venaretur,

    Curt. 8, 1, 18:

    ipse equo desiluit, pedesque per nives ingredi coepit,

    id. 5, 6, 14:

    agmen circumibat pedes,

    id. 7, 3, 17.—
    II.
    In partic.
    A.
    A foot-soldier:

    postulavit ne quem peditem ad colloquium Caesar adduceret,

    Caes. B. G. 1, 42: equitum et peditum copiae, foot-soldiers, foot, Pomp. ap. Cic. Att. 8, 12, C, 1:

    tria milia et septingenti pedites ierunt,

    Liv. 35, 40, 5.—
    2.
    Collect., in sing., foot-soldiers, infantry. cum pedes concurrit, Liv. 30, 34:

    in pedite robur,

    Tac. Agr. 12:

    simul pedes, eques, classis apud praedictum amnem convenere,

    Tac. A. 1, 60; id. H. 4, 70.—
    3.
    Transf.: equites pedites, as a general designation for the entire people; cf. colloq. Engl. horse, foot, and dragoons:

    equitum peditumque prolem describunto,

    Cic. Leg. 3, 3, 7:

    omnes cives Romani equites peditesque,

    Liv. 1, 44:

    Romani tollent equites peditesque cachinnum,

    Hor. A. P. 113.— In sing.:

    quodvis genus hominum ibi videas, equitem, peditem,

    Plaut. Poen. 4, 2, 10.—
    B.
    A land-soldier (opp. to a marine, classicus):

    classicae peditumque expeditiones,

    Vell. 2, 121, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > pedes

  • 8 praeostendo

    praeostendo, endi, ensum, 3, v. a., to show beforehand, display before, make clear (late. Lat.): hoc monstrare debent, hoc ostendere vel praeostendere, Aug. Civ. Dei, 21, 8, 6.— Absol.: portenta a portendendo, id est, praeostendendo, Aug. Civ. Dei, 21, 8, 6; cf. Isid. 11, 3, 3.—Hence, praeosten-sus, a, um, Part., foreshown (eccl. Lat.):

    sabbatum praeostensum et praedictum,

    Tert. adv. Jud. 4:

    sacrificia,

    id. ib. 5.

    Lewis & Short latin dictionary > praeostendo

  • 9 praeostensus

    praeostendo, endi, ensum, 3, v. a., to show beforehand, display before, make clear (late. Lat.): hoc monstrare debent, hoc ostendere vel praeostendere, Aug. Civ. Dei, 21, 8, 6.— Absol.: portenta a portendendo, id est, praeostendendo, Aug. Civ. Dei, 21, 8, 6; cf. Isid. 11, 3, 3.—Hence, praeosten-sus, a, um, Part., foreshown (eccl. Lat.):

    sabbatum praeostensum et praedictum,

    Tert. adv. Jud. 4:

    sacrificia,

    id. ib. 5.

    Lewis & Short latin dictionary > praeostensus

См. также в других словарях:

  • praedictum — Same as praedictus …   Ballentine's law dictionary

  • per totum tempos praedictum — During the whole of the time aforesaid …   Ballentine's law dictionary

  • RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Young Dracula — title card Genre Children s Television Created by Danny Robins Dan Tetsell …   Wikipedia

  • MINITERIALES Dominici — qui alias Ministri famuli honorarii in Notit. Imper. sub dipsositione Virispectabilis Castrensis. Vide Pancirollum l. 1. c. 91. Ministeriales et Paedagogiani, in l. 5. Cod. Theod. de divers. Off. Apud veterem Agrimensorem, Ministeriales… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NAZARENUS — a Gap desc: Hebrew per Tzade, cognomen DOMININOSTRI, ob educationem in oppido Nazaret ei inditum, Matthaei c. 2. v. ult. Καὶ ἐλθὼν κατῴκησεν ἐις πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ ὅπως πληρωθῇ τὸ ῤηθὲν διὰ τῶ Προφητῶν, ὅτι Ναζωραῖος κληθήσεται, Et veniens… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Alexander Brott — Alexander Brott, CM, CQ (Joël Brod, * 14. März 1915 in Montreal; † 1. April 2005 ebenda) war ein kanadischer Komponist, Dirigent, Violinist und Musikpädagoge. Leben Brott erhielt ersten Violinunterricht bei Eugene Schneider und Alfred De Sève und …   Deutsch Wikipedia

  • Brott — Alexander Brott (Joël Brod, * 14. März 1915 in Montreal; † 1. April 2005 ebenda) war ein kanadischer Komponist, Dirigent, Violinist und Musikpädagoge. Leben Brott erhielt ersten Violinunterricht bei Eugene Schneider und Alfred De Sève und trat… …   Deutsch Wikipedia

  • Arancedo — Saltar a navegación, búsqueda Arancedo Parroquia de España Entidad Parroquia  • País …   Wikipedia Español

  • Dysmas, S. — S. Dysmas, (25. März), eine andere Schreibweise des Namens des guten Räubers, der mit Christo gekreuzigt wurde. S. S. Dismas. Ende des ersten Bandes. 1 Papst Cölestin I. schrieb an die Synode: Sancimus et monemus sanctam Synodum, ut praedictum… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Systus, S. — S. Systus (5. Juni), war vielleicht ein Bekenner in Africa, und steht an diesem Tage in den Martyrologien. Daß er Bischof und Martyrer zu Carthago gewesen ist, wird von Papebroche bestritten. (I. 422.) 1 So Cointius, welchem auch die Neueren… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»