-
1 prae-mūniō
prae-mūniō īvī, ītus, īre, to fortify in front: aditūs magnis operibus, Cs.: non praemunito vallo, L.—Fig., to fortify, protect, secure: genus (dicendi) praemunitum: ut ante praemuniat, prepare his defences (of an orator).—To set forth as a defence: quae praemuniuntur reliquo sermoni, are premised to anticipate objections: illud praefulci et praemuni, ut, etc., secure beforehand. -
2 praemunio
prae-mūnĭo ( praemoenio, Gell. 13, 27; 14, 2), īvi, ītum, 4, v. a., to fortify or defend in front (class.).I.Lit.:II.aditus magnis operibus,
Caes. B. C. 3, 58:loca necessaria,
id. ib. 3, 112:Isthmum,
id. ib. 3, 55:fossa,
Tac. H. 3, 21.—Trop.A.To fortify, protect, secure:B.metu venenorum praemuniri medicamentis,
of securing himself, Suet. Calig. 29:praemuniendae regalis potentiae gratiā,
Vell. 2, 6, 2:genus (dicendi) praemunitum, et ex omni parte causae septum,
Cic. de Or. 3, 9, 32:praemunitus scientiā linguarum,
fortified, Aug. Doct. Chr. 3, 1.— Absol.:ut ante praemuniat, of an orator's art,
Cic. Or. 40, 137.—To place a thing before another for defence or strengthening:quae praemuniuntur omnia reliquo sermoni, quo facilius, etc.,
are premised to obviate objections, said by way of premunition, Cic. Leg. 1, 12, 34: illa, quae ex accusatorum oratione praemuniri intellegebam, brought forward or adduced in defence, id. Cael. 8, 19: primum illud praefulci et praemuni, quaeso, ut simus annui, take care of or secure beforehand, id. Att. 5, 13, 3.
См. также в других словарях:
premunition — A state of existing resistance of a host to infection or reinfection with a parasite; used especially in malaria epidemiology. [L. praemunitio, fortification in advance, fr. prae , + munio, to fortify] * * * pre·mu·ni·tion .prē myu̇ nish ən … Medical dictionary