-
1 pracownik
сущ.• работник• рабочий• служащий• служитель* * *♂ работник;\pracownik fizyczny работник физического труда, рабочий; \pracownik umysłowy работник умственного труда; служащий
* * *мрабо́тникpracownik fizyczny — рабо́тник физи́ческого труда́, рабо́чий
pracownik umysłowy — рабо́тник у́мственного труда́; слу́жащий
-
2 pracownik
m работник; служащийKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > pracownik
-
3 pracownik kontraktowy
внешта́тный сотру́дник (рабо́тник), рабо́тающий по догово́ру -
4 cywilny pracownik
гражданский работникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > cywilny pracownik
-
5 dobry pracownik
выгодный работникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dobry pracownik
-
6 kadrowy pracownik
кадровый работникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > kadrowy pracownik
-
7 młody pracownik
молодой работникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > młody pracownik
-
8 pański pracownik
господний работникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > pański pracownik
-
9 policyjny pracownik
полицейский работникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > policyjny pracownik
-
10 solidny pracownik
солидный работникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > solidny pracownik
-
11 wieloletni pracownik
многолетний работникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wieloletni pracownik
-
12 bezwartościowy
прил.• бесполезный* * *bezwartościow|y\bezwartościowyi не имеющий ценности; ничего не стоящий;\bezwartościowy utwór произведение, не имеющее никакой ценности (никаких достоинств); \bezwartościowy pracownik никуда не годный работник
* * *не име́ющий це́нности; ничего́ не сто́ящийbezwartościowy utwór — произведе́ние, не име́ющее никако́й це́нности (никаки́х досто́инств)
bezwartościowy pracownik — никуда́ не го́дный рабо́тник
-
13 cenić
глаг.• дорожить• лелеять• оценивать• оценить• расценить• уважать• ценить* * *ceni|ć\cenićony несов. ценить;\cenić sobie coś дорожить чём-л.;\cenićony pracownik ценный работник
* * *ceniony несов.цени́тьcenić sobie coś — дорожи́ть че́м-л.
ceniony pracownik — це́нный рабо́тник
-
14 etatowy
прил.• штатный* * *etatow|y\etatowyi штатный;pracownik \etatowy штатный сотрудник (работник)
* * *шта́тныйpracownik etatowy — шта́тный сотру́дник (рабо́тник)
-
15 fizyczny
прил.• материальный• телесный• физический* * *fizyczn|y\fizycznyi физический;budowa \fizycznya телосложение; kultura \fizycznyа физическая культура, физкультура; praca \fizycznya физический труд; pracownik \fizyczny чернорабочий,разнорабочий
* * *физи́ческийbudowa fizyczna — телосложе́ние
kultura fizyczna — физи́ческая культу́ра, физкульту́ра
praca fizyczna — физи́ческий труд
pracownik fizyczny — чернорабо́чий, разнорабо́чий
-
16 funkcjonariusz
сущ.• офицер• служащий• функционер• чиновник* * *♂ должностное лицо; служащий ♂, сотрудник;\funkcjonariusz poczty работник почты, почтовый служащий
+ pracownik* * *мдолжностно́е лицо́; слу́жащий m, сотру́дникfunkcjonariusz poczty — рабо́тник по́чты, почто́вый слу́жащий
Syn: -
17 kontraktowy
прил.• договорный* * *kontraktow|y\kontraktowyi контрактовый; договорный;● pracownik \kontraktowy внештатный сотрудник (работник), работающий по договору
* * *контра́ктовый; догово́рный -
18 niezastąpiony
\niezastąpionyeni незаменимый;\niezastąpiony pracownik незаменимый работник
* * *незамени́мыйniezastąpiony pracownik — незамени́мый рабо́тник
-
19 świetny
прил.• блестящий• блистательный• великолепный• выдающийся• замечательный• знаменитый• отличный• отменный• первоклассный• превосходный* * *świetn|y\świetnyi, \świetnyiejszy 1. превосходный, прекрасный, отличный;\świetnyа książka прекрасная книга; \świetny pracownik отличный работник;
2. великолепный, пышный;3. уст. славный, знаменитый+1. doskonały, wyśmienity 2. wspaniały, okazały 3. sławny, znakomity
* * *świetni, świetniejszy1) превосхо́дный, прекра́сный, отли́чныйświetna książka — прекра́сная кни́га
świetny pracownik — отли́чный рабо́тник
2) великоле́пный, пы́шный3) уст. сла́вный, знамени́тыйSyn: -
20 umysłowy
прил.• духовный• душевный• интеллектуальный• мнемонический• мысленный• мыслительный• рассудочный• умственный* * *umysłow|y\umysłowyi 1. умственный;pracownik \umysłowy работник умственного труда; служащий;
2. \umysłowyу ♂ разг. работник умственного труда; служащий* * *1) у́мственныйpracownik umysłowy — рабо́тник у́мственного труда́; слу́жащий
2) umysłowy м, разг. рабо́тник у́мственного труда́; слу́жащий
- 1
- 2
См. также в других словарях:
pracownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. pracownikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba pracująca zarobkowo w jakimś zakładzie pracy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracownik etatowy, sezonowy, kontraktowy, fizyczny, umysłowy. Długoletni, doświadczony, zasłużony,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pracownik — m III, DB. a, N. pracownikkiem; lm M. pracownikicy, DB. ów «osoba pracująca, zatrudniona w jakimś zakładzie pracy, wykonująca płatną pracę fizyczną lub umysłową» Pracownik fizyczny, umysłowy, etatowy, stały, sezonowy. Pracownik fabryczny, biurowy … Słownik języka polskiego
goryl — Pracownik ochrony osobistej Eng. A bodyguard … Słownik Polskiego slangu
ochroniarz — Pracownik ochrony osobistej Eng. A bodyguard … Słownik Polskiego slangu
umysłowy — Pracownik umysłowy, zwłaszcza urzędnik Eng. An educated employee who works mentally rather than physically, especially a clerical worker … Słownik Polskiego slangu
bagażowy — «dotyczący bagażu; służący do przewożenia bagażu» Wagon bagażowy. Wózek bagażowy. Kwit bagażowy. bagażowy bagażowyowi w użyciu rzecz. 1. «pracownik kolei, który za opłatą przenosi lub przewozi rzeczy podróżnych do pociągu lub z pociągu; numerowy» … Słownik języka polskiego
kontraktowy — kontraktowywi przym. od kontrakt Suma kontraktowa. ∆ Pracownik, robotnik kontraktowy «pracownik, robotnik zatrudniony na podstawie kontraktu, umowy na pewien okres; pracownik nieetatowy» … Słownik języka polskiego
redaktor — m IV, DB. a, Ms. redaktororze; lm M. redaktororzy, DB. ów 1. «pracownik redakcji wydawnictw książkowych, dzienników, czasopism, radia, telewizji zajmujący się pisaniem tekstów lub zbieraniem, ocenianiem, opracowywaniem i przygotowywaniem do druku … Słownik języka polskiego
adiunkt — m IV, DB. a, Ms. adiunktkcie; lm M. adiunktkci, DB. ów 1. «tytuł pracownika naukowo dydaktycznego w szkołach wyższych i naukowo badawczego w instytucjach naukowych, wyższy od tytułu starszego asystenta; pracownik mający ten tytuł» Adiunkt katedry … Słownik języka polskiego
asystent — m IV, DB. a, Ms. asystentncie; lm M. asystentnci, DB. ów 1. «osoba pomagająca specjaliście przy wykonywanej przez niego pracy, np. lekarzowi przy operacji» 2. «tytuł pomocniczego pracownika naukowego na wyższej uczelni lub w instytucie naukowo… … Słownik języka polskiego
chronometrażysta — m odm. jak ż IV, CMs. chronometrażystayście; lm M. chronometrażystayści, DB. chronometrażystatów 1. «pracownik zajmujący się chronometrażem, np. czuwający nad normowaniem pracy według chronometrażu» 2. lotn. «pracownik lotniska zapisujący godziny … Słownik języka polskiego