Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

prōvīsĭo

  • 1 provisio

    prōvīsĭo, ōnis, f. [provideo].
    I.
    A foreseeing, foreknowing:

    provisio animi,

    Cic. Tusc. 3, 14, 30.—
    II.
    Foresight, providence:

    genus longā animi provisione fugiendum,

    Cic. Or. 56, 189.—
    III.
    Forethought, precaution for a thing:

    posteri temporis,

    Cic. Part. 20, 69: annonaria, i. e. a providing with provisions, purveying, Treb. XXX. Tyrann. 18.—
    2.
    Hindrance, prevention of a thing:

    horum incommodorum una cautio est atque una provisio, ut, etc.,

    Cic. Lael. 21, 78.

    Lewis & Short latin dictionary > provisio

  • 2 provisio

    prōvīsio, ōnis, f. (provideo), I) das Vorhersehen, a) Vorherwissen, animi, Cic. Tusc. 3, 30. – b) die Vorsicht, animi, Cic. or. 189. – II) die Vorsorge, Fürsorge, Vorkehrung, a) für etw.: temporis posteri, Cic.: omni diligentiae provisione, mit aller möglichen Sorgfalt, Eutr.: annonaria, Verproviantierung, Treb. Poll.: m. subj. Genet., provisione maiestatis tuae, Veget. mil.: provisione Severi et Traiani, Lampr. – Plur., honestae provisiones, Firm. math. 1, 2, 8: huiusmodi provisiones, Amm. 17, 3. § 3: egregiae et salutares provisiones, Corp. inscr. Lat. 6, 1741. – b) gegen etw.: omnium horum vitiorum atque incommodorum una cautio est atque una provisio, ut ne etc., gegen alle diese Mängel u. Nachteile sich zu wahren u. vorzusehen gibt es nur das eine Mittel, daß usw., Cic. de amic. 78.

    lateinisch-deutsches > provisio

  • 3 provisio

    prōvīsio, ōnis, f. (provideo), I) das Vorhersehen, a) Vorherwissen, animi, Cic. Tusc. 3, 30. – b) die Vorsicht, animi, Cic. or. 189. – II) die Vorsorge, Fürsorge, Vorkehrung, a) für etw.: temporis posteri, Cic.: omni diligentiae provisione, mit aller möglichen Sorgfalt, Eutr.: annonaria, Verproviantierung, Treb. Poll.: m. subj. Genet., provisione maiestatis tuae, Veget. mil.: provisione Severi et Traiani, Lampr. – Plur., honestae provisiones, Firm. math. 1, 2, 8: huiusmodi provisiones, Amm. 17, 3. § 3: egregiae et salutares provisiones, Corp. inscr. Lat. 6, 1741. – b) gegen etw.: omnium horum vitiorum atque incommodorum una cautio est atque una provisio, ut ne etc., gegen alle diese Mängel u. Nachteile sich zu wahren u. vorzusehen gibt es nur das eine Mittel, daß usw., Cic. de amic. 78.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > provisio

  • 4 prōvīsiō

        prōvīsiō ōnis, f    [pro+VID-], a foreseeing, foreknowing: animi.— Foresight, providence: longa animi: posteri temporis, precaution for.—Provision against, prevention: horum incommodorum est una provisio, ut, etc.

    Latin-English dictionary > prōvīsiō

  • 5 provisio

    prōvīsio, ōnis f. [ provideo ]
    1) предвидение (posteri temporis C); прозорливость (p. animi et praeparatio C)
    2) предусмотрительность, осторожность (longa animi p. C)
    3) забота, попечение ( alicujus rei C)

    Латинско-русский словарь > provisio

  • 6 provisio

    l) предусмотрение, заботливость (1. 18 § 1 D. 50, 4. 1. 2 pr. C. 1, 3). 2) распоряжение (1. 21 § 6 C. Th. 6, 4. 1. 1 C. Th. 14, 1). 3) хитрость (1. 35 C. Th. 16, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > provisio

  • 7 annonarius

    Латинско-русский словарь > annonarius

  • 8 annonarius

    annōnārius, a, um (annona), zu den Lebensmitteln gehörig, species, Arten der Lebensmittel, Veget. mil.: provisio, Verproviantierung, Treb. Poll.: causa, ICt.: caritas, Getreideteuerung, Arnob.: regio, Treb. Poll.: lex, über die Getreideausteilung ans Volk, Ascon. in Cic. Pis. 9. p. 7, 23 K. – subst., annōnārius, ī, m., der Provianteinnehmer in den Provinzen, Cod. Theod. 8, 1, 3.

    lateinisch-deutsches > annonarius

  • 9 praeparatio

    praeparātio, ōnis, f. (praeparo), I) die Vorbereitung auf etw., die Rüstung, belli, Vell.: futurae impensae, Frontin. aqu.: in omnibus negotiis priusquam aggrediare adhibenda est praeparatio diligens, Cic.: multum potest provisio animi et praeparatio ad minuendum dolorem, Cic. – II) als rhetor. t. t., die Vorbereitung der Zuhörer auf das, was gesagt wird, griech. προπαρασκευή, Quint. 4, 2, 55 u. 9, 2, 17: praeparatio quasi vestibulum orationis est, Donat. Ter. Andr. 1, 1, 50.

    lateinisch-deutsches > praeparatio

  • 10 annonarius

    annōnārius, a, um (annona), zu den Lebensmitteln gehörig, species, Arten der Lebensmittel, Veget. mil.: provisio, Verproviantierung, Treb. Poll.: causa, ICt.: caritas, Getreideteuerung, Arnob.: regio, Treb. Poll.: lex, über die Getreideausteilung ans Volk, Ascon. in Cic. Pis. 9. p. 7, 23 K. – subst., annōnārius, ī, m., der Provianteinnehmer in den Provinzen, Cod. Theod. 8, 1, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > annonarius

  • 11 praeparatio

    praeparātio, ōnis, f. (praeparo), I) die Vorbereitung auf etw., die Rüstung, belli, Vell.: futurae impensae, Frontin. aqu.: in omnibus negotiis priusquam aggrediare adhibenda est praeparatio diligens, Cic.: multum potest provisio animi et praeparatio ad minuendum dolorem, Cic. – II) als rhetor. t. t., die Vorbereitung der Zuhörer auf das, was gesagt wird, griech. προπαρασκευή, Quint. 4, 2, 55 u. 9, 2, 17: praeparatio quasi vestibulum orationis est, Donat. Ter. Andr. 1, 1, 50.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praeparatio

  • 12 possum

        possum (possiem, possiet, T.), potuī, posse (old potesse), irreg.    [potis+sum], to be able, have power, can: quantum valeam, quantumque possim: ut, quoad possem numquam discederem: Caesari te commendavi, ut gravissime potui, as earnestly as I possibly could: potest fieri, ut fallar, it may be: non possum quin exclamem, I cannot but: ut nihil ad te dem litterarum, facere non possum, I cannot help writing to you: aequitatem tuam non potui non probare, I could not avoid approving: non potest, it is impossible, T.: nos dignitatem, ut potest, retinebimus, as far as possible: comprendi iube (eum), quantum potest, T.: posse loqui, the power of speech, O.: posse moveri, O.—Esp., as an auxiliary, represented in English by the potential mood, to have power, be able: plurima proferre possumus, I might adduce many more, N.: munitiones Caesaris prohibere non poterat, nisi, etc., he could not have hindered, Cs.: quamquam et illud dicere poteram, might have said, L.: consul esse qui potui, nisi tenuissem, etc., might have been consul: ut, si hostem habuisset consul, magna clades accipi potuerit, L.— To be able, be strong, be powerful, have influence, be efficacious, avail, accomplish: non dubium, quin totius Galliae plurimum Helvetii possent, Cs.: quod poterant, id audebant: apud me plurimum: quoniam multum potest provisio animi ad minuendum dolorem: ad beate vivendum satis posse virtutem: non omnia possumus omnes, V. —Ellipt.: quod vi non poterant, fraude adsequi temptant, Cu.: ut collegam vi, si aliter non possent, de foro abducerent, L.
    * * *
    posse, potui, - V
    be able, can

    multum posse -- have much/more/most influence/power

    Latin-English dictionary > possum

  • 13 cauitio

    cautĭo (old uncontr. form cauĭtĭo, acc. to Paul. ex Fest. p. 61 Müll.), ōnis, f. [caveo], a guarding or taking care of one ' s self, wariness, precaution, caution, heedfulness, circumspection, eulabeia (besides the comic poets, mostly in Cic.).
    I.
    In gen.: a malis natură declinamus: quae declinatio, si cum ratione fiet, cautio appelletur;

    quae autem sine ratione, nominetur metus,

    Cic. Tusc. 4, 6, 13:

    cautio et timiditas,

    id. de Or. 2, 74, 300:

    omnium horum vitiorum atque incommodorum una cautio est atque una provisio, ut ne,

    id. Lael. 21, 78:

    cautio ac diligentia,

    id. Font. 1, 2; id. Att. 1, 19, 8;

    initium suspitionis et cautionis et diligentiae,

    id. Fam. 9, 24, 1.—
    b.
    (Mihi) cautio est = cavendum est, caution is necessary (a colloquial phrase), Plaut. Bacch. 4, 2, 15; id. Poen. 1, 3, 36; id. Ps. 1, 2, 38; Ter. And. 2, 3, 26; id. Ad. 3, 3, 67:

    mea cautio est,

    I must see to it, Cic. Att. 5, 4, 4 (al. captio).—
    c.
    Res cautionem habet.
    (α).
    The matter requires caution:

    habet multas cautiones,

    Cic. Off. 1, 14, 42.—
    (β).
    The matter admits of caution, Cic. Fam. 11, 21, 3.—
    II.
    T. t., in law, that by which one places himself or another in safety, an obligation, security, bond, warranty, Uail ( written or oral): quoniam vestrae cautiones infirmae sunt, Graeculam tibi misi cautionem chirographi mei, Cic. Fam. 7, 18, 1; v. such a written bond in Dig. 12, 1, 40:

    prolatis cautionibus,

    Sen. Ben. 3, 7, 7:

    cavere,

    Dig. 46, 8, 6:

    offerre,

    ib. 40, 4, 50:

    interponere,

    ib. 44, 1, 11:

    cautionem praebere alicui indemnitatis,

    ib. 3, 5, 30 et saep.—With acc. and inf., Suet. Aug. 98.— Of an oral warranty, pledge, Cic. Sest. 7, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > cauitio

  • 14 cautio

    cautĭo (old uncontr. form cauĭtĭo, acc. to Paul. ex Fest. p. 61 Müll.), ōnis, f. [caveo], a guarding or taking care of one ' s self, wariness, precaution, caution, heedfulness, circumspection, eulabeia (besides the comic poets, mostly in Cic.).
    I.
    In gen.: a malis natură declinamus: quae declinatio, si cum ratione fiet, cautio appelletur;

    quae autem sine ratione, nominetur metus,

    Cic. Tusc. 4, 6, 13:

    cautio et timiditas,

    id. de Or. 2, 74, 300:

    omnium horum vitiorum atque incommodorum una cautio est atque una provisio, ut ne,

    id. Lael. 21, 78:

    cautio ac diligentia,

    id. Font. 1, 2; id. Att. 1, 19, 8;

    initium suspitionis et cautionis et diligentiae,

    id. Fam. 9, 24, 1.—
    b.
    (Mihi) cautio est = cavendum est, caution is necessary (a colloquial phrase), Plaut. Bacch. 4, 2, 15; id. Poen. 1, 3, 36; id. Ps. 1, 2, 38; Ter. And. 2, 3, 26; id. Ad. 3, 3, 67:

    mea cautio est,

    I must see to it, Cic. Att. 5, 4, 4 (al. captio).—
    c.
    Res cautionem habet.
    (α).
    The matter requires caution:

    habet multas cautiones,

    Cic. Off. 1, 14, 42.—
    (β).
    The matter admits of caution, Cic. Fam. 11, 21, 3.—
    II.
    T. t., in law, that by which one places himself or another in safety, an obligation, security, bond, warranty, Uail ( written or oral): quoniam vestrae cautiones infirmae sunt, Graeculam tibi misi cautionem chirographi mei, Cic. Fam. 7, 18, 1; v. such a written bond in Dig. 12, 1, 40:

    prolatis cautionibus,

    Sen. Ben. 3, 7, 7:

    cavere,

    Dig. 46, 8, 6:

    offerre,

    ib. 40, 4, 50:

    interponere,

    ib. 44, 1, 11:

    cautionem praebere alicui indemnitatis,

    ib. 3, 5, 30 et saep.—With acc. and inf., Suet. Aug. 98.— Of an oral warranty, pledge, Cic. Sest. 7, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > cautio

  • 15 possum

    possum, pŏtŭi, posse, v. n. irreg. (old forms, potis sum, for possum, Plaut. Poen. 5, 2, 26; id. Curc. 5, 3, 23; so,

    potis est,

    id. Ps. 1, 1, 41:

    potis sunt, for possunt,

    id. Poen. 1, 2, 17: POTISIT, S. C. de Bacchan.: potisset, for posset, and potisse, for posse, Lucil. ap. Non. 484, 32, and 445, 29:

    potesse, for posse, very freq.,

    Plaut. Aul. 2, 4, 30; id. Cist. 1, 1, 32; id. Truc. 1, 1, 73; id. Ep. 2, 2, 43; id. Bacch. 3, 6, 30 al.; Lucr. 1, 665; 2, 225; 1010:

    possiem,

    Plaut. Bacch. 4, 5, 2; id. Stich. 3, 2, 25:

    potis sis,

    id. Poen. 4, 2, 53:

    potis siem,

    id. Merc. 2, 2, 59: possies, Enn. ap. Gell. 2, 29 fin., or Sat. v. 38 Vahl.; Plaut. As. 4, 2, 10; id. Aul. 4, 10, 17; id. Most. 2, 2, 34; 3, 2, 147; id. Men. 5, 9, 45:

    possiet,

    id. Cist. 1, 3, 37; id. Bacch. 3, 1, 3; id. Most. 1, 1, 13 al.; cf. Brix ad Plaut. Mil. 884; Fleck. Krit. Misc. p. 45 sq.—In pass.: potestur, Enn. ap. Diom. p. 380 P. (Ann. [p. 1404] v. 594 Vahl.): Pac. ap. Non. 508, 29; Quadrig. ap. id. 508, 30; Lucr. 3, 1010: poteratur, Cael. ap. Non. 508, 27: possitur, Lex. Servil. p. 59 Haubold; Scaurus ap. Diom. p. 381 P.: possetur, Quadrig. ap. Non. 508, 18) [potis-sum].
    I.
    In gen., to be able, have power; I ( thou, he, etc.) can (syn. queo):

    quantum valeam, quantumque possim,

    Cic. Fam. 6, 5, 1:

    consilio, quantum potero, labore plus paene quam potero exeubabo,

    id. Phil. 6, 7, 18:

    ut, quoad possem et liceret, a senis latere nunquam discederem,

    id. Lael. 1, 1:

    timor igitur ab iis aegritudinem potuit repellere, ratio non poterit?

    id. Tuse. 3, 27, 66.—With sup.:

    Caesari te commendavi et tradidi, ut gravissime diligentissimeque potui,

    as earnestly and warmly as I possibly could, Cic. Fam. 7, 17, 2: potest fieri, it may be, is possible:

    potest fieri, ut fallar,

    id. ib. 13, 73, 2: non possum quin, I can not but: non possum quin exclamem, ut ait ille in Trinummo (Plaut. Trin. 3, 2, 79; cf. id. Mil. 2, 2, 107); Cic. de Or. 2, 10, 39:

    ut nihil ad te dem litterarum, facere non possum,

    I cannot help writing to you, id. Att. 8, 14, 1:

    facere non potui quin tibi sententiam declararem meam,

    id. Fam. 6, 13, 1; cf.:

    non possum non: aequitatem tuam non potui non probare,

    id. ib. 1, 9, 26:

    non possum te non accusare,

    id. ib. 5, 14, 2:

    is non potest eam (mortem) non timere,

    id. Fin. 3, 8, 29.— Absol.: potest (sc. fieri), it may be, is possible:

    potest, ut alii ita arbitrentur,

    Plaut. Ps. 2, 2, 38: non, non sic futurum est;

    non potest,

    Ter. Phorm. 2, 1, 73; Plaut. Mil. 3, 1, 100 Brix; cf. id. Trin. 3, 3, 3:

    quae (mala) si potest singula consolando levare, etc.,

    Cic. Fin. 5, 28, 84:

    nos dignitatem, ut potest, retinebimus,

    id. Fam. 1, 2, 4.—Quantum or ut potest, as much or as far as possible:

    ibo atque arcessam medicum, quantum potest,

    Plaut. Men. 5, 2; id. Most. 3, 2, 71; Ter. Eun. 5, 1, 20:

    nos in senatu dignitatem nostram, ut potest in tantā hominum perfidiā, retinebimus,

    Cic. Fam. 1, 2, 4.—In urgent questions:

    possum scire, quo profectus, cujus sis, aut quid veneris?

    may I know? can I learn? pray, will you tell me? Plaut. Am. 1, 1, 190:

    possumne ego hodie ex te exsculpere Verum?

    Ter. Eun. 4, 4, 44.—
    II.
    In partic.
    A. 1.
    With neutr. acc. used adverbially (class.; cf.

    polleo): vocat me, quae in me plus potest,

    Plaut. Truc. 4, 2, 42:

    plus potest qui plus valet,

    id. ib. 4, 3, 38:

    qui tum et poterant per vim et scelus plurimum, et quod poterant, id audebant,

    Cic. Quint. 21, 69:

    quid ergo? hoc pueri possunt, viri non poterunt?

    id. Tusc. 2, 14, 34:

    qui apud me et amicitiā, et beneficiis, et dignitate plurimum possunt,

    id. Rosc. Am. 1, 4:

    plus aliquanto apud te pecuniae cupiditas, quam judicii metus potuit,

    id. Verr. 2, 3, 57, § 131; id. de Or. 2, 42, 180:

    quid aristolochia ad morsus serpentum possit,

    id. Div. 1, 10, 16:

    quoniam multum potest provisio animi ad minuendum dolorem,

    id. Tusc. 3, 14, 30:

    ad beate vivendum satis posse virtutem,

    id. ib. 5, 5, 12: multum posse ad salutem alterius... parum potuisse ad exitium, Cic. Opp. ap. Amm. 30, 8, 7.—
    2.
    In gen., and without neutr. acc. (late Lat.):

    posse litteras ejus ad perniciem, non posse ad salutem,

    App. Mag. 79, p. 324.—
    B.
    Posse aliquem, to be able to embrace one ( poet.), Mart. 3, 32.—
    C.
    Posse as subst. ( poet.):

    posse loqui,

    the power of speech, Ov. M. 2, 483:

    posse moveri = facultatem se movendi,

    id. ib. 11, 177.—
    D.
    Freq. in elliptical sentences:

    quod vi non poterant, fraude assequi temptant,

    Curt. 5, 10, 8:

    Ismenias, etsi publicis non poterat, privatis tamen viribus adjuvabat,

    Just. 5, 9, 8:

    ut auxilium quod misericordiā non poterat, jure cognationis obtineret,

    id. 28, 1, 9:

    ut collegam vi, si aliter non possent, de foro abducerent,

    Liv. 2, 56.—
    E.
    In apodosis of conditional sentences, analogous to the auxiliaries of the Engl. potential mood (v. Roby, § 1520; Zumpt, § 519).
    1.
    Indic.:

    ille potuit exspectatior venire, qui te nuntiaret mortuom (= si quis nuntiaret, etc.),

    Plaut. Most. 1, 2, 12:

    nec vero ipsam amicitiam tueri possumus, nisi aeque amicos et nosmet ipsos diligamus,

    Cic. Fin. 1, 20, 67:

    Pompeius munitiones Caesaris prohibere non poterat, nisi praelio decertare vellet,

    Caes. B. C. 3, 44: consul esse qui potui, nisi eum vitae cursum tenuissem, Cic. Rep. 1, 6, 10:

    (res publica) poterat esse perpetua, si patriis viveretur institutis,

    id. ib. 3, 29, 41:

    deleri totus exercitus potuit, si fugientis persecuti victores essent,

    Liv. 32, 12, 6:

    nisi felicitas in socordiam vertisset exuere jugum potuerunt,

    Tac. Agr. 31.—
    2.
    Subj.:

    qui denique ex bestiis fructus, nisi homines adjuvarent, percipi posset,

    Cic. Off. 2, 4, 14; cf.:

    ventum quidem erat eo, ut, si hostem similem antiquis Macedonum regibus habuisset consul, magna clades accipi potuerit,

    Liv. 44, 4, 9.—So when the condition is implied, or is contained in an adverbial clause:

    quae res egestati et aeri alieno tuo praeter mortem Caesaris subvenire potuisset?

    Cic. Phil. 2, 14, 36:

    quis opifex praeter naturam... tantam sollertiam persequi potuisset in sensibus?

    id. N. D. 2, 57, 142; id. Tusc. 4, 19, 44:

    plurima proferre possemus, sed modus adhibendus est,

    Nep. Epam. 4, 6:

    possem hic Ciceronis respondere verbis, sed, etc.,

    Quint. 2, 21, 14.—Hence, pŏtens, entis ( gen. plur. potentum, Verg. A. 12, 519; Claud. Laud. Stil. 2, 114), P. a.
    A.
    In gen., able, mighty, powerful, potent (class.):

    amplae atque potentes civitates,

    Cic. Inv. 2, 56, 169:

    familiae clarae ac potentes,

    Liv. 23, 4:

    amici magni et potentes,

    Suet. Aug. 56:

    ne quis ex plebe contra potentiorem auxilii egeret,

    Caes. B. G. 6, 10:

    duo potentissimi reges,

    Cic. Imp. Pomp. 2, 4:

    potentissimus et clarissimus civis,

    id. Planc. 21, 51.—
    (β).
    With gen.:

    quanta sit humani ingenii vis, quam potens efficiendi quae velit,

    Quint. 12, 11, 10.—
    (γ).
    With abl.:

    Roma potens opibus,

    Ov. F. 4, 255:

    pecuniā et orbitate,

    Tac. H. 1, 73.—
    (δ).
    With inf.:

    compensare potens,

    Dig. 16, 2, 10.—
    B.
    In partic.
    1.
    Having power over, ruling over, master of a thing; with gen.:

    dum liber, dum mei potens sum,

    as long as I am my own master, Liv. 26, 13, 14:

    sanus mentisque potens,

    in his right mind, Ov. Tr. 2, 139:

    potens mei non eram,

    Curt. 4, 13, 23:

    potentes rerum suarum atque urbis,

    having made themselves masters of, Liv. 23, 16, 6; so, facere aliquem potentem alicujus rei, to make one master of any thing, to give one the power over a thing:

    consilii,

    id. 8, 13, 14:

    imperii,

    id. 22, 42, 12: diva potens Cypri, that reigns over Cyprus, i.e. Venus, Hor. C. 1, 3, 1:

    Naïadum potens (Bacchus),

    id. ib. 3, 25, 14:

    silvarum potens Diana,

    id. C. S. 1:

    diva potens uteri,

    i.e. Lucina, Ov. M. 9, 315:

    rerum omnium potens Juppiter,

    Tac. H. 4, 84:

    lyrae Musa potens,

    that presides over lyric poetry, Hor. C. 1, 6, 10:

    irae,

    master of his anger, Curt. 4, 2, 5:

    mariti,

    ruling her husband, Tac. A. 14, 60:

    animal potens leti,

    that can kill, deadly, Luc. 6, 485; cf. id. 5, 199 Corte ad loc.—
    2.
    Fit for, capable of any thing; with gen.:

    potens regni,

    Liv. 24, 2: hostes neque pugnae, neque fugae satis potentes caeduntur, unable either to fight or flee, id. 8, 39.—
    3.
    Partaking of, having attained a thing; with gen. ( poet.):

    pacis potentes,

    Plaut. Poen. 5, 4, 9:

    voti,

    Ov. M. 8, 80:

    jussi,

    having fulfilled the command, id. ib. 4, 509.—
    4.
    Strong, mighty, powerful, efficacious, potent (mostly poet. and in post-Aug. prose):

    fortuna in res bellicas potens,

    Liv. 9, 17:

    herba potens ad opem,

    Ov. H. 5, 147:

    verba,

    id. Am. 3, 11, 31:

    herba potens adversus ranas,

    Plin. 25, 10, 81, § 130:

    passum ex uvis contra haemorrhoida potens,

    id. 23, 1, 12, § 15.— Comp.:

    nihil esse potentius auro,

    Ov. Am. 3, 8, 29:

    quaedam ad efficiendum potentiora,

    Quint. 6, 1, 26.— Sup.:

    potentissimae cantharides,

    Plin. 29, 4, 30, § 94:

    argumenta,

    Quint. 6, 4, 22.—Hence, adv.: pŏtenter, strongly, mightily, powerfully, effectually ( poet. and in post-Aug. prose):

    se ipsam potenter atque efficaciter defendere,

    Val. Max. 1, 1, 1:

    dicere,

    Quint. 12, 10, 72. — Comp.:

    aurum... perrumpere amat saxa potentius Ictu fulmineo,

    Hor. C. 3, 16, 9; Quint. 6, 4, 18.—
    B.
    According to one's ability or powers ( poet.):

    lecta potenter res,

    Hor. A. P. 40.

    Lewis & Short latin dictionary > possum

  • 16 praeparatio

    praepărātĭo, ōnis, f. [praeparo].
    I.
    A getting or making ready, a preparing, preparation (class.):

    priusquam aggrediare, adhibenda est praeparatio diligens,

    Cic. Off. 1, 21, 73:

    provisio animi et praeparatio ad minuendum dolorem,

    id. Tusc. 3, 14, 30:

    belli,

    Vell. 1, 12, 6:

    futurae impensae,

    Front. Aquaed. 124:

    cordis,

    Vulg. Psa. 9, 17 (37): pugnae, id. Judith, 4, 4.—
    II.
    Rhet., a preparation of the hearers for what is to follow, = proparaskeuê, Quint. 7, 10, 12; 4, 2, 55; 9, 2, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > praeparatio

См. также в других словарях:

  • provisió — pro|vi|si|ó Mot Agut Nom femení …   Diccionari Català-Català

  • provisio — fin., bus., econ. • palkkio, bonus, hyvitys, kompensaatio, korvaus, vastike …   Suomi sanakirja synonyymejä

  • quando abest provisio partis, adest provisio legis — /kwondow aebest praviz(h)(i)yow partas, aedest praviz(hXi)yow liyjas/ When the provision of the party is wanting, the provision of the law is at hand …   Black's law dictionary

  • Quando abest provisio partis, adest provisio legis — When the provision of the party is lacking, the provision of the law supplies it …   Ballentine's law dictionary

  • provision — [ prɔvizjɔ̃ ] n. f. • 1316 aussi « prévoyance, précaution »; lat. provisio, de providere → pourvoir I ♦ Cour. 1 ♦ Réunion de choses utiles ou nécessaires à la subsistance, à l entretien ou à la défense. ⇒ approvisionnement , réserve, stock.… …   Encyclopédie Universelle

  • Provision — Bonus; Prämie; Vermittlungsprovision; Courtage; Vermittlungsgebühr; Maklercourtage; Maklerprovision; Provision eines Maklers; Maklergebühr; Vergütung; …   Universal-Lexikon

  • provizie — PROVÍZIE, provizii, s.f. Rezervă de produse (mai ales alimentare) necesare cuiva sau undeva pentru o anumită perioadă de timp. – Din fr. provision, lat. provisio, germ. Provision. Trimis de oprocopiuc, 24.04.2004. Sursa: DEX 98  provízie s. f.… …   Dicționar Român

  • hyvitys — sport • bonus, hyvitys, kompensaatio, korko, korvaus, palkkio, provisio, tasoitus, vastike • korvaus, bonus, hyvitys, kompensaatio, palkkio, provisio, tasoitus, vastike • bonus, hyvitys, kompensaatio, korko, korvaus, palkkio, provisio, tasoitus,… …   Suomi sanakirja synonyymejä

  • ПРОВИЗИЯ — (лат., от providere предусматривать, заботиться о чем). 1) запас съестных припасов. 2) в торговле: вознаграждение за труды лица, принявшего на себя покончить какое либо торговое дело. 3) коммерч. термин, употребляемый при переводных векселях,… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Provision — (lat.), im Handel die Vergütung für Besorgung gewisser Geschäfte im Auftrag eines andern, namentlich das Entgelt, das für die Bemühungen des Kommissionärs und Agenten zu zahlen ist. Übrigens kann jeder Kaufmann, der in Ausübung seines… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • law — / lȯ/ n [Old English lagu, of Scandinavian origin] 1: a rule of conduct or action prescribed or formally recognized as binding or enforced by a controlling authority: as a: a command or provision enacted by a legislature see also statute 1 b:… …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»