Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

prōsper

  • 1 prosper

    prosper prosper, era, erum счастливый

    Латинско-русский словарь > prosper

  • 2 prosper

    prosper prosper, era, erum благоприятный

    Латинско-русский словарь > prosper

  • 3 prosper

    prosper, and more freq. prospĕrus, a. um, adj. [pro-spero, answering to hope; cf. spes], agreeable to one's wishes, favorable, fortunate, prosperous (freq. and class.; cf.:

    faustus, propitius): sperem veteres pro spem dixerunt, unde et prospere dicimus, hoc est, pro spe,

    Non. 171, 25:

    auspicium prosperum,

    Naev. 4, 2; cf. in sup.:

    prosperrimum augurium,

    Plin. 10, 8, 9, § 21:

    prospera adversaque fortuna,

    Cic. N. D. 3, 37, 89:

    magnis autem viris prosperae semper omnes res,

    id. ib. 2, 66, 167:

    prosperae res,

    id. Brut. 3, 12:

    non jam id ago, ut prosperos exitus consequar,

    id. Att. 9, 7, 1: successus, Liv. praef. fin.:

    prosperrimo rerum eventu,

    Vell. 2, 122, 2.— Comp.:

    prosperior civium amor,

    Tac. A. 6, 51:

    mox cecinit laudes prosperiore lyrā,

    Ov. A. A. 3, 50:

    prosperius fatum,

    id. F. 3, 614:

    nomina,

    of good omen, Plin. 28, 2, 5, § 22; so,

    verba,

    Ov. P. 4, 4, 38.—In nom. sing.: prosper dicendi successus, Auct. ap. Prisc. p. 693 P.; Anthol. Lat. 5, 132:

    deinde est hominum generi prosperus et salutaris ille fulgor, qui dicitur Jovis,

    propitious, favorable, Cic. Rep. 6, 17, 17 (cited in Prisc. p. 693 P.):

    immoriens magnis non prosperus ausis,

    Sil. 10, 202:

    prosperus in Africam transitus,

    Val. Max. 3, 7, 1.—With evenio (cf. prospere):

    omnia quae prospera tibi evenere,

    Liv. 28, 42, 15:

    si cetera prospera evenissent,

    id. 21, 21, 9:

    quod bellum... ut id prosperum eveniret,

    id. 42, 28, 7; 37, 47, 4.—
    (β).
    With gen. ( poet.):

    noctilucam. Prosperam frugum,

    beneficial to fruits, Hor. C. 4, 6, 39.—
    II.
    Subst., in plur.: prospĕra, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune, prosperity (postAug.):

    prospera belli,

    Luc. 5, 782:

    rerum,

    id. 7, 107:

    tam mala Pompeii quam prospera mundus adoret,

    id. 7, 708:

    Germani prosperis feroces,

    Tac. H. 5, 15; Plin. Pan. 7.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    pro-spĕrē, agreeably to one's wishes, favorably, luckily, fortunately, prosperously (class.):

    omnia profluenter, prospere,

    Cic. Tusc. 5, 18, 53:

    procedere,

    id. Fam. 12, 9, 2:

    cedere alicui,

    Nep. Dat. 1, 2:

    succedere,

    id. ib. 6, 1:

    cui ut omnia prospere evenirent,

    Liv. 23, 27, 12:

    cadere,

    Tac. A. 2, 46.— Comp.:

    aves quae prosperius evolant,

    with better augury, Gell. 6, 6, 8:

    res eventura prosperius,

    id. 1, 13, 1; Col. 4, 32, 1.— Sup.: prosperrĭme geruntur omnia. Vell. 2, 97, 1:

    dimicare,

    Suet. Caes. 36.—
    * B.
    prospĕ-rĭter, favorably, fortunately, Enn. ap. Prisc. p. 1010 P.

    Lewis & Short latin dictionary > prosper

  • 4 prosper

    prōsper (prōsperus), spera, sperum [ pro + spero ]
    1) благоприятный, благополучный, удачный, счастливый ( exitus C)

    Латинско-русский словарь > prosper

  • 5 prosper

    prōsper u. prōsperus, a, um (pro u. Wz. *spēi-, gedeihen, Erfolg haben), eig. der Hoffnung entsprechend, dah. I) erwünscht, günstig, glücklich, fortuna, Cic.: res (Plur.), Cic.: prosperas res habere, Glück haben, Tac.: exitus (Plur.), Cic.: successus, Liv.: eventus, Curt.: eventus (Plur.) rerum, Lact.: prosperus illius in Africam transitus, Val. Max.: tesserarum iactus, Liv.: oratorum actiones, Vorträge, die einen günstigen Eindruck gemacht hatten, Suet.: eventus prosperior, Amm.: fatum prosperius, Ov.: numquam prosperiore aleā usum esse, Suet.: prosperrimus rerum eventus, Vell.: prosperrimā valetudine uti, Suet. – subst., prōspera, ōrum, n., glückliche Umstände, glückliche Fälle (Ggstz. adversa), Pacuv. fr., Ov., Tac. u.a.: m. Genet., prospera belli, Lucan.: prospera rerum, Lucan. u. Sil. – II) aktiv = beglückend, günstig, Bellona, Ov.: Christus, Prud.: m. Genet., prospera frugum (Luna), Hor. carm. 4, 6, 39. – / Nom. Sing. prosperus zB. Cic. de rep. 6, 17. Val. Max. 3, 7, 1. Sil. 10, 201. Schol. Iuven. 12, 67. – Genet. Plur. prosperûm, Pacuv. tr. 307. Amm. 23, 5, 24.

    lateinisch-deutsches > prosper

  • 6 prosper

    prōsper u. prōsperus, a, um (pro u. Wz. *spēi-, gedeihen, Erfolg haben), eig. der Hoffnung entsprechend, dah. I) erwünscht, günstig, glücklich, fortuna, Cic.: res (Plur.), Cic.: prosperas res habere, Glück haben, Tac.: exitus (Plur.), Cic.: successus, Liv.: eventus, Curt.: eventus (Plur.) rerum, Lact.: prosperus illius in Africam transitus, Val. Max.: tesserarum iactus, Liv.: oratorum actiones, Vorträge, die einen günstigen Eindruck gemacht hatten, Suet.: eventus prosperior, Amm.: fatum prosperius, Ov.: numquam prosperiore aleā usum esse, Suet.: prosperrimus rerum eventus, Vell.: prosperrimā valetudine uti, Suet. – subst., prōspera, ōrum, n., glückliche Umstände, glückliche Fälle (Ggstz. adversa), Pacuv. fr., Ov., Tac. u.a.: m. Genet., prospera belli, Lucan.: prospera rerum, Lucan. u. Sil. – II) aktiv = beglückend, günstig, Bellona, Ov.: Christus, Prud.: m. Genet., prospera frugum (Luna), Hor. carm. 4, 6, 39. – Nom. Sing. prosperus zB. Cic. de rep. 6, 17. Val. Max. 3, 7, 1. Sil. 10, 201. Schol. Iuven. 12, 67. – Genet. Plur. prosperûm, Pacuv. tr. 307. Amm. 23, 5, 24.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > prosper

  • 7 prosper

    c. prosperus.
    * * *
    c. prosperus.
    * * *
        Prosper, prospera, prosperum, pen. cor. Qui nous donne prosperité, et porte bon heur.
    \
        Exitus prosper. Cic. Bonne issue.
    \
        Fama prospera. Tacit. Bonne renommee.
    \
        Prospera et aduersa fortuna. Cic. Prosperité et adversité.
    \
        Lux prospera. Ouid. Jour heureux.
    \
        Successus prosperos dare. Liu. Donner bonne issue.
    \
        Valetudo prospera. Sueton. Bonne santé.

    Dictionarium latinogallicum > prosper

  • 8 prosper

    prospere (adv.) благоприятный (1. 8. 9 D. 48, 16. 1. 1 C. 12, 64);

    prosperitas, благополучие, счастье (1. 28 C. 5; 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > prosper

  • 9 prosper

    prospera, prosperum ADJ
    fortunate, favorable, lucky, prosperous

    Latin-English dictionary > prosper

  • 10 prosper

    favorable, fortunate, lucky, prosperous.

    Latin-English dictionary of medieval > prosper

  • 11 prosper

    , prospera, prosperum (m,f,n)
      1) благоприятный, благополучный, счастливый;
      2) благоприятствующий

    Dictionary Latin-Russian new > prosper

  • 12 prospera

    prosper, and more freq. prospĕrus, a. um, adj. [pro-spero, answering to hope; cf. spes], agreeable to one's wishes, favorable, fortunate, prosperous (freq. and class.; cf.:

    faustus, propitius): sperem veteres pro spem dixerunt, unde et prospere dicimus, hoc est, pro spe,

    Non. 171, 25:

    auspicium prosperum,

    Naev. 4, 2; cf. in sup.:

    prosperrimum augurium,

    Plin. 10, 8, 9, § 21:

    prospera adversaque fortuna,

    Cic. N. D. 3, 37, 89:

    magnis autem viris prosperae semper omnes res,

    id. ib. 2, 66, 167:

    prosperae res,

    id. Brut. 3, 12:

    non jam id ago, ut prosperos exitus consequar,

    id. Att. 9, 7, 1: successus, Liv. praef. fin.:

    prosperrimo rerum eventu,

    Vell. 2, 122, 2.— Comp.:

    prosperior civium amor,

    Tac. A. 6, 51:

    mox cecinit laudes prosperiore lyrā,

    Ov. A. A. 3, 50:

    prosperius fatum,

    id. F. 3, 614:

    nomina,

    of good omen, Plin. 28, 2, 5, § 22; so,

    verba,

    Ov. P. 4, 4, 38.—In nom. sing.: prosper dicendi successus, Auct. ap. Prisc. p. 693 P.; Anthol. Lat. 5, 132:

    deinde est hominum generi prosperus et salutaris ille fulgor, qui dicitur Jovis,

    propitious, favorable, Cic. Rep. 6, 17, 17 (cited in Prisc. p. 693 P.):

    immoriens magnis non prosperus ausis,

    Sil. 10, 202:

    prosperus in Africam transitus,

    Val. Max. 3, 7, 1.—With evenio (cf. prospere):

    omnia quae prospera tibi evenere,

    Liv. 28, 42, 15:

    si cetera prospera evenissent,

    id. 21, 21, 9:

    quod bellum... ut id prosperum eveniret,

    id. 42, 28, 7; 37, 47, 4.—
    (β).
    With gen. ( poet.):

    noctilucam. Prosperam frugum,

    beneficial to fruits, Hor. C. 4, 6, 39.—
    II.
    Subst., in plur.: prospĕra, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune, prosperity (postAug.):

    prospera belli,

    Luc. 5, 782:

    rerum,

    id. 7, 107:

    tam mala Pompeii quam prospera mundus adoret,

    id. 7, 708:

    Germani prosperis feroces,

    Tac. H. 5, 15; Plin. Pan. 7.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    pro-spĕrē, agreeably to one's wishes, favorably, luckily, fortunately, prosperously (class.):

    omnia profluenter, prospere,

    Cic. Tusc. 5, 18, 53:

    procedere,

    id. Fam. 12, 9, 2:

    cedere alicui,

    Nep. Dat. 1, 2:

    succedere,

    id. ib. 6, 1:

    cui ut omnia prospere evenirent,

    Liv. 23, 27, 12:

    cadere,

    Tac. A. 2, 46.— Comp.:

    aves quae prosperius evolant,

    with better augury, Gell. 6, 6, 8:

    res eventura prosperius,

    id. 1, 13, 1; Col. 4, 32, 1.— Sup.: prosperrĭme geruntur omnia. Vell. 2, 97, 1:

    dimicare,

    Suet. Caes. 36.—
    * B.
    prospĕ-rĭter, favorably, fortunately, Enn. ap. Prisc. p. 1010 P.

    Lewis & Short latin dictionary > prospera

  • 13 eventus

    ēventus, ūs, m. (evenio), I) der Ausgang, die Folge, der Erfolg, die Entscheidung, 1) im allg.: ev. rei, Caes. u. Curt., rerum, Curt.: eventus rerum qui accĭderunt, Cic.: belli, Caes. u.a.: eius diei, Caes.: duorum militum ev., der Ausgang, den der Kampf der beiden Soldaten genommen hatte, Liv.: in eventu eius urbis (seines Angriffs gegen die St.) positum esse, Liv. – ev. felix, Vell., laetus, Plin. ep.: prosper, Curt.: belli ev. prosper, Liv.: eventus varii, Caes., varii orationis, Cic.: sine successu et bono eventu, Varro: pugnare dubio eventu od. cum dubio eventu, Liv. epit.: totius facti iudicium non tam ex consilio tuo quam ex eventu homines esse facturos, Cic.: ubi haud quaquam ad spem eventus respondit, Liv.: precibus eventum vestris senatus, quem videbitur, dabit, Liv. – 2) insbes.: a) der Ausgang, das Ende, die Katastrophe, α) eines Theaterstückes, semper ad eventum festinat, Hor. de art. poët. 148. – β) einer Person, impiorum fratrum, Liv. 45, 19, 16: horum, Ov. met. 10, 600: eventus illos meruisse, Ov. met. 13, 575. – b) der (günstige) Erfolg, das Gelingen, casus eventusque rerum, Cic. u. Tac.: per eventus suos iurat, Ov.: utendum eventu, Tac.: nec eventus defuit, Tac.: nec audaciae eius eventus defuit, Iustin. – II) der Zufall, die Begebenheit, das Ereignis, Cic. u.a. – dah. das Begegnis = das Schicksal, Geschick einer Person od. Sache (vgl. Held Caes. b. G. 4, 31, auditur Decii eventus, Liv.: ex eventu navium suarum, Caes.: qui quosque eventus exciperent, welches Geschick jeden treffen würde, Caes. – III) personifiziert, Bonus Eventus, eine Gottheit des römischen Landmanns, das gute-, fruchtbare Gedeihen der Feldfrüchte, Varro r. r. 1, 1, 6. Plin. 34, 77. Corp. inscr. Lat. 7, 77: im Dat. auch Bono Evento, Corp. inscr. Lat. 5, 3218; vgl. deo sancto Evento, ibid. 2, 2413.

    lateinisch-deutsches > eventus

  • 14 improsper

    im-prōsper, a, um (in u. prosper), unglücklich, ungünstig, claritudo, Tac.: fama, Tac.: partus, Gell. – m. Dat., quod esset improsperum rei publicae, Schol. Bob. ad Cic. Mil. 38. no. 2. p. 290, 20 B.

    lateinisch-deutsches > improsper

  • 15 eventus

    ēventus, ūs, m. (evenio), I) der Ausgang, die Folge, der Erfolg, die Entscheidung, 1) im allg.: ev. rei, Caes. u. Curt., rerum, Curt.: eventus rerum qui accĭderunt, Cic.: belli, Caes. u.a.: eius diei, Caes.: duorum militum ev., der Ausgang, den der Kampf der beiden Soldaten genommen hatte, Liv.: in eventu eius urbis (seines Angriffs gegen die St.) positum esse, Liv. – ev. felix, Vell., laetus, Plin. ep.: prosper, Curt.: belli ev. prosper, Liv.: eventus varii, Caes., varii orationis, Cic.: sine successu et bono eventu, Varro: pugnare dubio eventu od. cum dubio eventu, Liv. epit.: totius facti iudicium non tam ex consilio tuo quam ex eventu homines esse facturos, Cic.: ubi haud quaquam ad spem eventus respondit, Liv.: precibus eventum vestris senatus, quem videbitur, dabit, Liv. – 2) insbes.: a) der Ausgang, das Ende, die Katastrophe, α) eines Theaterstückes, semper ad eventum festinat, Hor. de art. poët. 148. – β) einer Person, impiorum fratrum, Liv. 45, 19, 16: horum, Ov. met. 10, 600: eventus illos meruisse, Ov. met. 13, 575. – b) der (günstige) Erfolg, das Gelingen, casus eventusque rerum, Cic. u. Tac.: per eventus suos iurat, Ov.: utendum eventu, Tac.: nec eventus defuit, Tac.: nec audaciae eius eventus defuit, Iustin. – II) der Zufall, die Begebenheit, das Ereignis, Cic. u.a. – dah. das Begegnis = das Schicksal, Geschick einer Person
    ————
    od. Sache (vgl. Held Caes. b. G. 4, 31, auditur Decii eventus, Liv.: ex eventu navium suarum, Caes.: qui quosque eventus exciperent, welches Geschick jeden treffen würde, Caes. – III) personifiziert, Bonus Eventus, eine Gottheit des römischen Landmanns, das gute-, fruchtbare Gedeihen der Feldfrüchte, Varro r. r. 1, 1, 6. Plin. 34, 77. Corp. inscr. Lat. 7, 77: im Dat. auch Bono Evento, Corp. inscr. Lat. 5, 3218; vgl. deo sancto Evento, ibid. 2, 2413.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > eventus

  • 16 improsper

    im-prōsper, a, um (in u. prosper), unglücklich, ungünstig, claritudo, Tac.: fama, Tac.: partus, Gell. – m. Dat., quod esset improsperum rei publicae, Schol. Bob. ad Cic. Mil. 38. no. 2. p. 290, 20 B.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > improsper

  • 17 auctō

        auctō —, —, āre, freq.    [augeo], to increase much, prosper: te Iupiter auctet, Ct.
    * * *
    auctare, auctavi, auctatus V TRANS
    increase/enlarge (much), grow; prosper/bless (with) (w/ABL)

    Latin-English dictionary > auctō

  • 18 fortūnō

        fortūnō āvī, ātus, āre    [fortuna], to make prosperous, make happy, speed, further, prosper, bless: tibi patrimonium dei fortunent: quod faxitis, deos velim fortunare, L.: tibi horam, H.
    * * *
    fortunare, fortunavi, fortunatus V TRANS
    make happy, bless, prosper

    Latin-English dictionary > fortūnō

  • 19 secundō

        secundō —, —, āre    [secundus], to favor, further, second, prosper: aura secundet aquas, O.: di nostra incepta secundent, V.: Rite visūs, i. e. bring to a favorable issue, V.
    * * *
    secundare, -, - V TRANS
    make conditions favorable (winds/dieties), favor; adjust, adapt; prosper

    Latin-English dictionary > secundō

  • 20 prospero

    prospĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [prosper].
    I.
    To cause a thing to succeed, to render fortunate or happy, to prosper (syn. secundo; not in Cic.): vos precor, uti populo Romano Quiritium vim victoriamque prosperetis, an old form of prayer in Liv. 8, 9, 7:

    ut consilia sua reipublicae prosperarent,

    Tac. A. 3, 56:

    deos precatus, ut coepta prosperarent,

    id. H. 4, 53; cf.:

    patrum decreta,

    Hor. C. S. 18: hanc tibi veniam prospero, i. e. make you happy with, etc., Plaut. Cas. 5, 4, 26:

    prosperata felicitas,

    desired happiness, Tert. Apol. 6:

    mala averruncare, bona prosperare,

    App. de Deo Socr. 16, p. 51.— Absol.:

    amico meo prosperabo,

    will make my friend happy, Plaut. Pers. 2, 3, 11:

    non prosperantibus avibus,

    the birds not giving favorable omens, Val. Max. 7, 2, 5.—With inf.:

    qui prosperavit mundari locum,

    Vulg. 2 Macc. 10, 7.— Pass.:

    via impiorum prosperatur,

    Vulg. Jer. 12, 1.—
    II.
    To render favorable or propitious, to propitiate (post-class.): prosperatus deus, Prud. steph. 10, 365:

    o Domine, bene prosperare,

    Vulg. Psa. 117 (118), 25.

    Lewis & Short latin dictionary > prospero

См. также в других словарях:

  • Prosper — ist ein männlicher Vorname, siehe Prosper (Vorname) – dort auch Namensträger Prosper heißen Prosper (Texas), eine Stadt in Texas in den Vereinigten Staaten das Bergwerk Prosper Haniel in Bottrop die dazugehörige Zeche Prosper die nahegelegene… …   Deutsch Wikipedia

  • Prosper — Saltar a navegación, búsqueda Prosper hace referencia a: Prosper Jolyot, dramaturgo francés; Prosper Ménière, médico francés; Prosper (Texas), un pueblo en el estado de Texas; Véase también Próspero Próspero (desambiguación) Obtenido de Prosper… …   Wikipedia Español

  • prosper — PROSPÉR, Ă, prosperi, e, adj. Care se află sau se dezvoltă în condiţii fericite, favorabile; înfloritor. ♦ Care dovedeşte o stare bună, favorabilă. – Din fr. prospère. Trimis de ana zecheru, 20.04.2004. Sursa: DEX 98  PROSPÉR adj. 1. înfloritor …   Dicționar Român

  • Prosper — Le nom est porté dans la Haute Garonne et le Calvados, ainsi que dans les départements d Outre Mer. C est un nom de baptême qui correspond au latin Prosper, lui même formé sur prosperus (= heureux). Il a été notamment popularisé par un théologien …   Noms de famille

  • Prosper — m French and English: from the Latin name Prosperus, derived from the adjective prosper fortunate, prosperous (originally ‘according to one s wishes’, Latin pro spe). This was the name of various early saints, including a 5th century theologian… …   First names dictionary

  • prosper — pros‧per [ˈprɒspə ǁ ˈprɑːspər] verb [intransitive] to be successful and become rich: • As families prosper, consumer demand for meat increases. • With hard work and long hours, our business prospered. * * * prosper UK US /ˈprɒspər/ verb [I] ► to… …   Financial and business terms

  • Prosper — Pros per, v. t. [imp. & p. p. {Prospered}; p. pr. & vb. n. {Prospering}.] [F. prosp[ e]rer v. i., or L. prosperare, v. i., or L. prosperare, v. t., fr. prosper or prosperus. See {Prosperous}.] To favor; to render successful. Prosper thou our… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Prosper — Pros per, v. i. 1. To be successful; to succeed; to be fortunate or prosperous; to thrive; to make gain. [1913 Webster] They, in their earthly Canaan placed, Long time shall dwell and prosper. Milton. [1913 Webster] 2. To grow; to increase.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Prosper — Prosper, TX U.S. town in Texas Population (2000): 2097 Housing Units (2000): 717 Land area (2000): 4.950138 sq. miles (12.820799 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 4.950138 sq. miles (12.820799 sq.… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Prosper, TX — U.S. town in Texas Population (2000): 2097 Housing Units (2000): 717 Land area (2000): 4.950138 sq. miles (12.820799 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 4.950138 sq. miles (12.820799 sq. km) FIPS… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • prosper — [präs′pər] vi. [ME prosperen < MFr prosperer < L prosperare, to cause to prosper < prosperus, favorable < prospere, fortunately < pro spere < pro, according to (see PRO 2) + stem of spes, hope < IE base * spēi , to flourish,… …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»