-
1 prō-ripiō
prō-ripiō puī, reptus, ere, to drag forth: hominem proripi iubet: nudos pedes, i. e. spring forth, O.: se ex curiā repente proripuit, rushed out: se ex curiā domum, S.: se portā foras, Cs.: se undique in publicum, rush into the street, L.: quo deinde ruis? quo proripis? (sc. te) V.—Fig., to drive out, hurry forth, impel: ne virilis Cultus in caedem et Lycias proriperet catervas? H.: quae libido non se proripiet? break out openly. -
2 ad-ripiō (arr-)
ad-ripiō (arr-) ipuī, eptus, ere [ad + rapio], to snatch, catch hurriedly, grasp, seize: telum: arcūs, O.: manum, H.—To seize, lay hold of: alqm medium, T.: quem adripuit, has buttonholed, H.: alqm comā, O.: adreptus de pecuniis repetundis, arrested for: abeuntes magistratu, L.—To take, appropriate, seize, embrace: facultatem laedendi: sibi imperium, usurp, Cs.: tempore adrepto, V.: impedimentum pro occasione, L.: (tellurem) velis, make haste to, V.: aliquid ad reprehendendum: gestūs aliunde: cognomen sibi ex imaginibus: maledictum ex trivio: tu mihi id, etc., seize (as a reproach) to me, etc. — To seize upon, learn with avidity: haec: (litterarum) studium, N.: celeriter res: litteras adripui.—To ridicule, attack, satirize: primores populi, H.: Nomentanum mecum, H. -
3 proripio
prō-rĭpĭo, pŭi, reptum, 3, v. a.I.To drag or snatch forth (class.).A.Lit.:B.hominem proripi jubet,
Cic. Verr. 2, 5, 62, § 161:nudos pedes,
i. e. spring forth, Ov. Am. 3, 7, 82.—With se, to rush out, to hasten or hurry forth or away:quo illum hunc hominem proripuisse foras se dicam ex aedibus?
Plaut. Capt. 3, 4, 1:se ex curiā repente proripuit,
Cic. Har. Resp. 1, 2:se ex curiā domum,
Sall. C. 32, 1:se porta foras,
Caes. B. C. 2, 11 fin. (12 init.);1, 80: se domo,
Liv. 29, 9; 8, 30:ex totā urbe,
id. 2, 24.—Trop.:II. A.quae libido non se proripiet ac proiciet occultatione propositā?
Cic. Fin. 2, 22, 73.—Lit.:B.se in publicum,
to rush into the street, Liv. 8, 28; 2, 23:se in silvam,
to take refuge, Suet. Oth. 6:se custodibus,
Tac. A. 4, 45:se cursu,
to run away, App. M. 7, p. 196, 15.—Without se ( poet.):quo deinde ruis? quo proripis?
Verg. A. 5, 741.—Trop. ( poet.):ne virilis Cultus in caedem, et Lycias proriperet catervas?
Hor. C. 1, 8, 16. -
4 adripio
ar-rĭpĭo ( adr-, B. and K.; arr-, Lachm., Ritschl, Fleck., Merk., Rib., K. and H., Weissenb., Halm), rĭpŭi, reptum, 3, v. a. [rapio], to seize, snatch, lay hold of, draw a person or thing to one's self (esp. with haste).I.In gen.A.Lit.:B.ut eum eriperet, manum arripuit mordicus: Vix foras me abripui atque effugi,
Plaut. Curc. 5, 1, 7; cf.the first of the words following, formed by Plaut. after the manner of Aristophanes: Quodsemelarripides Numquampostreddonides,
Pers. 4, 6, 23 Ritschl:gladium,
id. Capt. 4, 4, 7; Vulg. Gen. 22, 10:pugionem,
ib. Num. 25, 7:securim,
ib. Jud. 9, 48:arma,
Liv. 35, 36:cultrum,
id. 3, 48:telum, vestimenta,
Nep. Alcib. 10, 5:arcus Arripit,
Ov. M. 5, 64:ensem,
id. ib. 13, 386:saxum,
Curt. 6, 9:pileum vel galerum,
Suet. Ner. 26:scutum e strage,
Tac. A. 3, 23:sagittam et scutum,
Vulg. Jer. 6, 23:clipeum,
ib. Isa. 21, 5:aliquem barbā,
Plaut. Rud. 3, 4, 64:manu,
Liv. 6, 8:aliquam comā,
Ov. M. 6, 552:caput capillo,
Suet. Galb. 20: manum alicujus, Auct. B. G. 8, 23; Hor. S. 1, 9, 4.—Trop., to take to one's self, procure, appropriate, seize:II.Arripe opem auxiliumque ad hanc rem,
Plaut. Mil. 2, 2, 65:vox et gestus subito sumi et aliunde adripi non potest,
Cic. Or. 1, 59, 252:cognomen sibi ex Aeliorum imaginibus adripuit,
id. Sest. 32:non debes adripere maledictum ex trivio aut ex scurrarum aliquo convicio,
id. Mur. 6:libenter adripere facultatem laedendi,
id. Fl. 8, 19:aliquid ad reprehendendum,
id. N. D. 2, 65, 162:impedimentum pro occasione arripere,
Liv. 3, 35 al. —Transf.A.In gen., to seize, lay hold of, take possession of, secure:B.Sublimem medium arriperem, et capite pronum in terram statuerem,
Ter. Ad. 3, 2, 18:simul arripit ipsum Pendentem,
Verg. A. 9, 561:medium arripit Servium,
Liv. 1, 48:quando arripuerit te spiritus Domini malus,
Vulg. 1 Reg. 16, 16; so ib. Luc. 8, 29:Existit sacer ignis et urit corpore serpens, Quamcumque arripuit partim,
Lucr. 6, 661:quemcumque patrem familias adripuissetis ex aliquo circulo,
you might have taken, Cic. de Or. 1, 34, 159:nisi forte eum (dolorem) dicis, qui simul atque adripuit, interficit,
id. Fin. 2, 28, 93:vitulum,
Vulg. Deut. 9, 21:leones,
ib. Dan. 6, 24:navem,
ib. Act. 27, 15:arrepto repente equo,
Liv. 6, 8:cohortes arreptas in urbem inducit,
id. 34, 20.— Trop., of the mind, to seize upon with eagerness or haste, to learn quickly or with avidity:pueri celeriter res innumerabiles adripiunt,
Cic. Sen. 21, 78:quas (sc. Graecas litteras) quidem sic avide adripui, quasi diuturnam sitim explere cupiens,
id. ib. 8, 26; cf. id. Mur. 30:Quarum studium etsi senior arripuerat,
Nep. Cato, 3, 2:quaerit Socrates unde animum adripuerimus, si nullus fuerit in mundo,
Cic. N. D. 3, 11, 26:quod animus adriperet aut exciperet extrinsecus ex divinitate,
id. Div. 2, 11, 26.—As a judicial t. t., to bring or summon before a tribunal, to complain of, accuse (cf. rapio;C.esp. freq. of those who are complained of after leaving their office): eum te adripuisse, a quo non sis rogatus,
Cic. Planc. 22, 54:ad quaestionem ipse adreptus est,
id. Clu. 33:tribunus plebis consules abeuntes magistratu arripuit,
Liv. 2, 54:arreptus a P. Numitorio Sp. Oppius,
id. 3, 58:arreptus a viatore,
id. 6, 16:quaestor ejus in praejudicium aliquot criminibus arreptus est,
Suet. Caes. 23:inter Sejani conscios arreptus,
id. Vit. 2.—Hence,In Horace, to attack with ridicule or reproach, to ridicule, satirize: Primores populi arripuit populumque tributim, Sat. 2, 1, 69:luxuriam et Nomentanum arripe mecum,
id. 2, 3, 224. -
5 arripio
ar-rĭpĭo ( adr-, B. and K.; arr-, Lachm., Ritschl, Fleck., Merk., Rib., K. and H., Weissenb., Halm), rĭpŭi, reptum, 3, v. a. [rapio], to seize, snatch, lay hold of, draw a person or thing to one's self (esp. with haste).I.In gen.A.Lit.:B.ut eum eriperet, manum arripuit mordicus: Vix foras me abripui atque effugi,
Plaut. Curc. 5, 1, 7; cf.the first of the words following, formed by Plaut. after the manner of Aristophanes: Quodsemelarripides Numquampostreddonides,
Pers. 4, 6, 23 Ritschl:gladium,
id. Capt. 4, 4, 7; Vulg. Gen. 22, 10:pugionem,
ib. Num. 25, 7:securim,
ib. Jud. 9, 48:arma,
Liv. 35, 36:cultrum,
id. 3, 48:telum, vestimenta,
Nep. Alcib. 10, 5:arcus Arripit,
Ov. M. 5, 64:ensem,
id. ib. 13, 386:saxum,
Curt. 6, 9:pileum vel galerum,
Suet. Ner. 26:scutum e strage,
Tac. A. 3, 23:sagittam et scutum,
Vulg. Jer. 6, 23:clipeum,
ib. Isa. 21, 5:aliquem barbā,
Plaut. Rud. 3, 4, 64:manu,
Liv. 6, 8:aliquam comā,
Ov. M. 6, 552:caput capillo,
Suet. Galb. 20: manum alicujus, Auct. B. G. 8, 23; Hor. S. 1, 9, 4.—Trop., to take to one's self, procure, appropriate, seize:II.Arripe opem auxiliumque ad hanc rem,
Plaut. Mil. 2, 2, 65:vox et gestus subito sumi et aliunde adripi non potest,
Cic. Or. 1, 59, 252:cognomen sibi ex Aeliorum imaginibus adripuit,
id. Sest. 32:non debes adripere maledictum ex trivio aut ex scurrarum aliquo convicio,
id. Mur. 6:libenter adripere facultatem laedendi,
id. Fl. 8, 19:aliquid ad reprehendendum,
id. N. D. 2, 65, 162:impedimentum pro occasione arripere,
Liv. 3, 35 al. —Transf.A.In gen., to seize, lay hold of, take possession of, secure:B.Sublimem medium arriperem, et capite pronum in terram statuerem,
Ter. Ad. 3, 2, 18:simul arripit ipsum Pendentem,
Verg. A. 9, 561:medium arripit Servium,
Liv. 1, 48:quando arripuerit te spiritus Domini malus,
Vulg. 1 Reg. 16, 16; so ib. Luc. 8, 29:Existit sacer ignis et urit corpore serpens, Quamcumque arripuit partim,
Lucr. 6, 661:quemcumque patrem familias adripuissetis ex aliquo circulo,
you might have taken, Cic. de Or. 1, 34, 159:nisi forte eum (dolorem) dicis, qui simul atque adripuit, interficit,
id. Fin. 2, 28, 93:vitulum,
Vulg. Deut. 9, 21:leones,
ib. Dan. 6, 24:navem,
ib. Act. 27, 15:arrepto repente equo,
Liv. 6, 8:cohortes arreptas in urbem inducit,
id. 34, 20.— Trop., of the mind, to seize upon with eagerness or haste, to learn quickly or with avidity:pueri celeriter res innumerabiles adripiunt,
Cic. Sen. 21, 78:quas (sc. Graecas litteras) quidem sic avide adripui, quasi diuturnam sitim explere cupiens,
id. ib. 8, 26; cf. id. Mur. 30:Quarum studium etsi senior arripuerat,
Nep. Cato, 3, 2:quaerit Socrates unde animum adripuerimus, si nullus fuerit in mundo,
Cic. N. D. 3, 11, 26:quod animus adriperet aut exciperet extrinsecus ex divinitate,
id. Div. 2, 11, 26.—As a judicial t. t., to bring or summon before a tribunal, to complain of, accuse (cf. rapio;C.esp. freq. of those who are complained of after leaving their office): eum te adripuisse, a quo non sis rogatus,
Cic. Planc. 22, 54:ad quaestionem ipse adreptus est,
id. Clu. 33:tribunus plebis consules abeuntes magistratu arripuit,
Liv. 2, 54:arreptus a P. Numitorio Sp. Oppius,
id. 3, 58:arreptus a viatore,
id. 6, 16:quaestor ejus in praejudicium aliquot criminibus arreptus est,
Suet. Caes. 23:inter Sejani conscios arreptus,
id. Vit. 2.—Hence,In Horace, to attack with ridicule or reproach, to ridicule, satirize: Primores populi arripuit populumque tributim, Sat. 2, 1, 69:luxuriam et Nomentanum arripe mecum,
id. 2, 3, 224.
См. также в других словарях:
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia
El Bolsón — Saltar a navegación, búsqueda El Bolsón … Wikipedia Español
Historia de Salvador Mazza (Salta) — Este artículo o sección sobre historia y sociedad necesita ser wikificado con un formato acorde a las convenciones de estilo. Por favor, edítalo para que las cumpla. Mientras tanto, no elimines este aviso puesto el 12 de julio de 2009. También… … Wikipedia Español
Primero de Mayo (Entre Ríos) — Saltar a navegación, búsqueda Primero de Mayo Bandera … Wikipedia Español