-
1 primogenitus
prīmōgĕnĭtus, a, um premier-né, aîné. --- * Plin. 11, 234 ; Pall. 1, 39, 2 ; Lact. 1, 5, 7. - primogenita, n. plur.: droit d'aînesse. --- Aug. Conf. 7, 9.* * *prīmōgĕnĭtus, a, um premier-né, aîné. --- * Plin. 11, 234 ; Pall. 1, 39, 2 ; Lact. 1, 5, 7. - primogenita, n. plur.: droit d'aînesse. --- Aug. Conf. 7, 9.* * *Primogenitus, primogeniti, pen. corr. Plin. Premier né, L'aisné. -
2 primogenitus
primogenitus primogenitus, a, um первородный -
3 primogenitus
prīmōgenitus, a, um (primus u. genitus), zuerst geboren, vitulus, Pallad. 1, 39, 2: primogenita omnia deo offerenda, Sulp. Sev. chron. 1, 18, 8. – v. Christus, Lact. 3, 6, 2: v. dems., filius, Lact. 4, 11, 7: u. deus, Lact. 1, 5, 7: primogenitus, non primocreatus, Ambros. de fide 1, 7. § 48. – subst., prīmōgenita, ōrum, n., das Recht der Erstgeburt, Vulg. genes. 10, 33. Augustin. conf. 7, 9. – / Plin. 11, 234 jetzt primitis genitis.
-
4 primogenitus
prīmōgenitus, a, um (primus u. genitus), zuerst geboren, vitulus, Pallad. 1, 39, 2: primogenita omnia deo offerenda, Sulp. Sev. chron. 1, 18, 8. – v. Christus, Lact. 3, 6, 2: v. dems., filius, Lact. 4, 11, 7: u. deus, Lact. 1, 5, 7: primogenitus, non primocreatus, Ambros. de fide 1, 7. § 48. – subst., prīmōgenita, ōrum, n., das Recht der Erstgeburt, Vulg. genes. 10, 33. Augustin. conf. 7, 9. – ⇒ Plin. 11, 234 jetzt primitis genitis.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > primogenitus
-
5 primogenitus
prīmōgenitus, a, umпервородный (vitulus Pall; filius Lact) -
6 primogenitus
prīmōgĕnĭtus, a, um, adj. [primusgenitus], first-born (post-Aug. for maximus natu, etc.), Plin. 11, 40, 95, § 234 (al. primis genitis):vitulus,
Pall. 1, 39:primogenita omnia deo offerenda,
Sulp. Sev. Chron. 1, 18, 8:filius,
Lact. 4, 11, 7; 3, 6, 2.—As subst.: prīmōgĕnĭta, ōrum, n., the right of the first-born, birthright, Vulg. Gen. 25, 33; Aug. Conf. 7, 9. -
7 primogenitus
primogenitus, a, um, first-born, or first-begotten, L. 2:7; Co. 1:15 ff. -
8 primogenitus
primogenita, primogenitum ADJfirst-born; oldest (chlid) -
9 primogenitus
, primogenita, primogenitum (m,f,n)перворождённый; первородный -
10 Первородный
- primogenitus; major natu; -
11 primogenita
prīmōgĕnĭtus, a, um, adj. [primusgenitus], first-born (post-Aug. for maximus natu, etc.), Plin. 11, 40, 95, § 234 (al. primis genitis):vitulus,
Pall. 1, 39:primogenita omnia deo offerenda,
Sulp. Sev. Chron. 1, 18, 8:filius,
Lact. 4, 11, 7; 3, 6, 2.—As subst.: prīmōgĕnĭta, ōrum, n., the right of the first-born, birthright, Vulg. Gen. 25, 33; Aug. Conf. 7, 9. -
12 primogenitalis
prīmōgenitālis, e Tert = primogenitus -
13 postgenitus
post-genitus, a, um, nachgeboren (Ggstz. primogenitus), Augustin. c. Sec. Manich. 5. Interpr. Iren. 2, 14, 9. – Plur. subst., postgenitī, ōrum, m., die Nachgeborenen, die Nachkommen, Hor. carm. 3, 24, 30 M.
-
14 primocreatus
prīmōcreātus, a, um (primus u. creo), zuerst erschaffen, primogenitus, non primocreatus (von Christus), Ambros. de fide 1, 7. § 48.
-
15 primogenitalis
prīmōgenitālis, e (primogenitus), der allererste der Entstehung nach, Tert. adv. Valent. 20.
-
16 postgenitus
post-genitus, a, um, nachgeboren (Ggstz. primogenitus), Augustin. c. Sec. Manich. 5. Interpr. Iren. 2, 14, 9. – Plur. subst., postgenitī, ōrum, m., die Nachgeborenen, die Nachkommen, Hor. carm. 3, 24, 30 M.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > postgenitus
-
17 primocreatus
prīmōcreātus, a, um (primus u. creo), zuerst erschaffen, primogenitus, non primocreatus (von Christus), Ambros. de fide 1, 7. § 48.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > primocreatus
-
18 primogenitalis
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > primogenitalis
-
19 primogéniture
f. (du lat. primogenitus) първородство; succession par ordre de primogéniture наследяване на принципа на първородството. -
20 primocreatus
prīmōcrĕātus, a, um, adj. [primuscreo]. first-created: primogenitus, non primocreatus, Ambros. de Fide, 1, 7, 48.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
primogenitus — /praymajenatas/ In old English law, a first born or eldest son … Black's law dictionary
primogenitus — The child first born … Ballentine's law dictionary
Dietrich primogenitus (Kleve) — Dietrich primogenitus war der älteste Sohn des Klever Grafen Dietrich IV./VI. Geschichte Dietrich primogenitus wurde wohl um 1214/15 als Sohn Graf Dietrichs IV./VI. von Kleve aus erster Ehe geboren. 1230 wurde er erstmals urkundlich erwähnt und… … Deutsch Wikipedia
PHILIPPUS Primogenitus Ludovici Crassi — Rex coronatus A C. 1129. equi lapsu interiit, An. 1131. Item cognomine Rudis, fil. Philippi Augusti, ex Agnete Merania, Comes primo Claromontis, dein Bononiensis et Dammartinus, ob Mathildem uxorem. Pater Iohannae, quae Scaevolae Castillionaeo… … Hofmann J. Lexicon universale
LEVIR — quasi laevus Vir, vel lavir, ex Gr. Λαὴρ, mariti frater. Huic apud Israelitas, imperatum coniugium, ob prolem pristino marito suscitandam; visitur in Lege sacra, Deut. c. 25. v. 5. Si habitamibus fratribus pariter moriatur et primus ex eis, cui… … Hofmann J. Lexicon universale
Casa de Cominges — Escudo de la rama española de la Casa de Cominges. La Casa de Cominges es una de las familias nobles más antiguas[1] de Francia, la cual ya gobernaba en el siglo X, como príncipes soberanos, los países de Cominges, de Couserans, de C … Wikipedia Español
primogéniture — [ primoʒenityr ] n. f. • fin XVe; du lat. primogenitus « premier né, aîné » ♦ Dr. Antériorité, priorité de naissance entraînant certains droits. Succession par ordre de primogéniture. ● primogéniture nom féminin (latin primogenitus, premier né)… … Encyclopédie Universelle
primogenit — PRIMOGÉNIT, Ă, primogeniţi, te, adj., s.m. şi f. (livr.) (Copil) născut primul (într o familie regală, princiară, feudală etc.); primogenitură. – Din lat. primogenitus. Trimis de ana zecheru, 14.04.2004. Sursa: DEX 98 primogenít s. m., adj … Dicționar Român
Bahnhof Wesel — Wappen Deutschlandkarte … Deutsch Wikipedia
Dietrich IV./VI. (Kleve) — Dietrich IV./VI von Kleve Stam Buch der hochgebornen und beruhmten Grafen und durchleuchtigen Hertzogen 1677 Dietrich IV./VI von Kleve (* um 1185; † 13. Mai oder 26. Juni 1260) (auch: Dietrich Nust) war einziger Sohn des Grafen Dietrich III./V.… … Deutsch Wikipedia
Dietrich V./VII. (Kleve) — Dietrich V./VII. (* um 1226; † 1275) war von 1260 bis 1275 Graf von Kleve. Während er in der älteren Forschung als Dietrich VII. (gelegentlich auch als Dietrich VI.) bezeichnet wird, wird er in der jüngeren, auf Kraus basierenden Forschung, als… … Deutsch Wikipedia