-
1 próżniaczy
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > próżniaczy
-
2 próżniaczy
próżniaczy pej życie müßig, untätig -
3 próżniaczy
прил.• бесполезный• бесцельный• ленивый• напрасный• незанятый• пустой• тщетный* * *próżniacz|yпраздный, бездельный pot. ленивый;prowadzić \próżniaczye życie вести праздную жизнь
+ próżniacki* * *пра́здный, безде́льный pot., лени́выйprowadzić próżniacze życie — вести́ пра́здную жизнь
Syn: -
4 próżniaczy
1. oiseux2. oisif -
5 próżniaczy
1 díomhaoin 2 falsa -
6 próżniaczy
1 Pabayâ2 batugan3 pagayongayon4 tamad5 tangá -
7 próżniaczy
bikär; çaman; ezenek; peýwagtna; ýalta; ýaltanmak -
8 gnuśny
прил.• вялый• инертный• ленивый• незанятый• неповоротливый• неработающий• праздный• пустой* * *gnuśn|y\gnuśnyi, \gnuśnyiejszy 1. ленивый, сонный, апатичный;\gnuśny człowiek лентяй;
2. праздный, бессмысленный;\gnuśnyе życie праздная жизнь+1. apatyczny, ospały;
niemrawy 2. próżniaczy* * *gnuśni, gnuśniejszy1) лени́вый, со́нный, апати́чныйgnuśny człowiek — лентя́й
2) пра́здный, бессмы́сленныйgnuśne życie — пра́здная жизнь
Syn: -
9 müßig
müßig ['my:sɪç]I. adjII. adv1) ( überflüssig)es ist \müßig darüber nachzudenken nie ma co się nad tym zastanawiać
См. также в других словарях:
próżniaczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} charakterystyczny dla próżniaka, wypełniony próżnowaniem, upływający na próżnowaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robić wszystko z próżniaczą opieszałością. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
próżniaczy — «charakterystyczny dla próżniaka, upływający na próżnowaniu» Próżniaczy tryb życia … Słownik języka polskiego
byczyć się — ndk VIb, byczyć sięczę się, byczyć sięczysz się, bycz się, byczyć sięył się posp. «prowadzić próżniaczy tryb życia; wylegiwać się, próżnować» … Słownik języka polskiego
pasożytnictwo — n III, Ms. pasożytnictwowie, blm 1. «forma współżycia organizmów dwu różnych gatunków, z których jeden (pasożyt) bytuje stale lub czasowo kosztem drugiego (żywiciela) wykorzystując go jako środowisko życia i źródło pokarmu» Pasożytnictwo czasowe … Słownik języka polskiego
piecuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów pot. «człowiek lubiący wygodę, próżniaczy tryb życia; leniuch, wygodniś» … Słownik języka polskiego
żywot — m IV, D. a, Ms. żywotocie; lm M. y 1. książk. «życie, bieg życia; sposób, tryb życia» Długi, krótki żywot. Żywot tułaczy, zakonny. Prowadzić pędzić beztroski, nędzny, pracowity, próżniaczy żywot. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz.… … Słownik języka polskiego
próżniacki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co próżniaczy: Próżniackie skłonności. Próżniackie życie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgnuśniały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zgnuśniałyali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiony energii, chęci do pracy, do wykonywania jakichkolwiek czynności; leniwy, apatyczny, ociężały, ospały, niemrawy : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień