apatyczny

См. также в других словарях:

• apatyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, apatycznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} znajdujący się w stanie apatii, będący przejawem apatii; obojętny, nieczuły, niewrażliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Apatyczne zachowanie, usposobienie. Apatyczny wyraz twarzy. Być… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• apatyczny — apatycznyni «niezdolny do odczuwania wzruszeń; niewrażliwy, nieczuły, obojętny, odrętwiały» Apatyczne usposobienie. Apatyczny wyraz twarzy …   Słownik języka polskiego

• napiąć — 1. Napięta uwaga «uwaga całkowicie skupiona na jakimś przedmiocie, na jakiejś sprawie; natężona uwaga»: Kierowanie ciężkim pojazdem wymaga stale napiętej uwagi – każdy manewr zajmuje przecież więcej czasu i miejsca. Motor 37/1975. 2. Napięty plan …   Słownik frazeologiczny

• apatycznie — przysłów. od apatyczny Zachowywać się apatycznie …   Słownik języka polskiego

• apatyczność — ż V, DCMs. apatycznośćści, blm rzecz. od apatyczny Apatyczność charakteru …   Słownik języka polskiego

• chcieć — ndk, chcę, chcesz, chciej, chciał, chcieli, chciany 1. «mieć chęć, ochotę, wolę; pragnąć, życzyć sobie; także: zamierzać» Chcieć chleba. Chcieć wyjechać. Chcieć jak najlepiej. Chcieć, żeby było lepiej. Człowiek chcący spokoju. Urodzić dziecko nie …   Słownik języka polskiego

• nastrój — m I, D. nastrójroju; lm M. nastrójroje, D. nastrójrojów «utrzymujący się przez pewien czas ogólny stan psychiczny z charakterystyczną przewagą uczuć określonego rodzaju i skłonnością do reagowania zgodnie z tymi uczuciami; usposobienie, atmosfera …   Słownik języka polskiego

• niemrawy — niemrawywi «powolny, niezdarny, ślamazarny, nieenergiczny, ospały, apatyczny; będący wyrazem, świadectwem takich cech» Niemrawe dziecko. Niemrawy przewodnik wycieczki. Niemrawe ruchy. Niemrawa dyskusja. przen. Niemrawy dzień …   Słownik języka polskiego

• osowiały — osowiałyali «smutny, przygnębiony, apatyczny; będący wyrazem czyjegoś smutku, przygnębienia» Siedział osowiały, do nikogo się nie odzywając. Osowiałe spojrzenie. Osowiała mina …   Słownik języka polskiego

• ospały — ospałyali, ospałyalszy 1. «lubiący dużo spać, odczuwający stale potrzebę snu; śpiący, senny» Ospały wyrostek. przen. «ociężały, powolny, gnuśny, apatyczny» Ospałe towarzystwo. 2. «będący wyrazem czyjejś senności» Ospałe ruchy. Ospały wyraz twarzy …   Słownik języka polskiego

• tępy — tępypi 1. «mający nieostrą, nie wyostrzoną krawędź, część służącą do cięcia; źle tnący, słabo kłujący; nieostry, nie naostrzony» Tępe nożyczki, narzędzia. Tępy nóż. ◊ Tępy cios, tępe uderzenie «cios, uderzenie zadane czymś nieostrym, nie tnącym»… …   Słownik języka polskiego