-
1 pozabijać
pf.1. ( uśmiercić) kill.2. ( przybić) (np. okna deskami) board up.pf.1. ( jeden drugiego) kill one another.2. (o wielu: stracić życie) kill.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pozabijać
-
2 wytłuc
(-kę, -czesz); vt perf(pot: pozabijać) to wipe out (pot)* * *pf.1. zob. wytłukiwać.2. pot. (= zbić kogoś) beat sb up, give sb a thrashing.3. pot. (= zamordować) kill off, murder.pf.1. (= stłuc się doszczętnie) get broken; wszystkie talerze się wytłukły all the plates got broken.2. pot. (= pozabijać się) wipe out.3. pot. (= pobić się z wieloma) beat sb up, give sb a thrashing.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytłuc
-
3 narżnąć
pf.-ij1. zob. narzynać.2. + Gen. (= pociąć) cut (up); (= pozabijać nożem) butcher, slaughter.3. wulg. (= nasrać) crap.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > narżnąć
-
4 porżnąć
pf.1. ( na części) cut into pieces.2. (= porysować) scratch.3. (= pozabijać, pomordować) butcher, slaughter.pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porżnąć
-
5 wystrzelać
(-am, -asz); vt perf(zużyć: amunicję) to use up; ( pozabijać) to shoot (dead)* * *pf.zob. wystrzeliwać.pf.shoot each other l. one another (dead).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wystrzelać
-
6 wystrzeliwać
1. (-uję, -ujesz); perf wystrzelić; vt(strzałę, pocisk) to shoot; ( rakietę) to launch2. vi( z broni palnej) to fire, to shoot; (o rakiecie, iskrach) to shoot; ( o broni) to fire* * *ipf.- wuję -wujesz, - wuj1. (= pozabijać) shoot (dead).2. (= strzelając, zużyć amunicję) use up all one's ammunition.3. (= strzelać z broni palnej) fire, shoot; wystrzelić rakietę launch a rocket.4. (= wznosić się w górę) soar, rise.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wystrzeliwać
-
7 natłu|c
pf (natłukę, natłuczesz, natłukł, natłukła, natłukli) Ⅰ vt pot. 1. (zmiażdżyć) to break, to smash- natłuc cynamonu/pieprzu to pestle a. to pound cinnamon bark/pepper grains- natłuc orzechów to crack nuts ⇒ tłuc2. (rozbić) to break (a lot of)- natłuc szyb/szklanek to break windows/glasses ⇒ tłuc3. pot. (pozabijać) to slaughter, to shoot- natłuc much/komarów to kill plenty of flies/mosquitoes ⇒ tłucⅡ natłuc się 1. (potłuc się) to get broken- podczas transportu natłukło się dużo jajek a lot of eggs got broken during transport ⇒ tłuc się2. pot. (napodróżować się) to travel a lot- natłukłem się po różnych krajach I’ve travelled around different countries- natłukłem się po świecie I’ve seen the world ⇒ tłuc sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > natłu|c
-
8 wytęp|ić
pf Ⅰ vt 1. (pozabijać) to wipe [sb] out, to wipe out, to exterminate [ludność]; to kill off [zwierzynę, ptactwo, muchy] ⇒ tępić 2. (zlikwidować) [zło, przesądy] to eradicate, to destroy ⇒ tępić Ⅱ wytępić się (wyniszczyć się wzajemnie) to destroy one another ⇒ tępić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytęp|ić
-
9 wytra|cić
pf — wytra|cać impf Ⅰ vt 1. książk. (pozabijać) to kill off [osoby, zwierzęta] 2. (zmniejszyć) to lose- wytracić prędkość to lose speed, to slow down- wytracić impet [sprawy] to lose momentum; [osoba] to lose one’s driveⅡ wytracić się — wytracać się to lose oneselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytra|cić
-
10 wytrzeb|ić
pf vt 1. (wykarczować) to fell [drzewa] ⇒ trzebić 2. (pozabijać) to kill off ⇒ trzebić 3. przen. (usunąć) to destroy, to uproot- wytrzebić zło to eradicate evil ⇒ trzebić4. Wet. (wykastrować) to geld ⇒ trzebićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytrzeb|ić
-
11 zatłu|c
pf (zatłukę, zatłuczesz, zatłucze, zatłukł, zatłukła, zatłukli) Ⅰ vt pot. (zabić) to club- zatłuc żmiję/szczura to club a viper/rat to deathⅡ vi (o sercu, tętnie) to thump Ⅲ zatłuc się 1. (pozabijać się wzajemnie) to batter each other to death- zatłukli się kijami they clubbed each other to death2. (o sercu, tętnie) to thump- serce zatłukło mu się w piersi z trwogi his heart thumped with frightThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatłu|c
См. также в других словарях:
pozabijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pozabijaćam, pozabijaća, pozabijaćają, pozabijaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zabić wielu, pomordować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozabijali ich z premedytacją. Pozabijali… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozabijać — dk I, pozabijaćam, pozabijaćasz, pozabijaćają, pozabijaćaj, pozabijaćał, pozabijaćany 1. «zabić, uśmiercić wielu ludzi lub wiele zwierząt; pomordować» Na polu bitwy leżały pozabijane konie. 2. «przez zabicie czymś (przybicie czegoś) zatkać,… … Słownik języka polskiego
pozabijać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o większej liczbie ludzi: zabić jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozabijali się na miejscu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o większej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postrzelać — dk I, postrzelaćam, postrzelaćasz, postrzelaćają, postrzelaćaj, postrzelaćał, postrzelaćany 1. «spędzić pewien czas na strzelaniu» Trzeba postrzelać dla wprawy. 2. «zranić strzałami kogoś lub coś w wielu miejscach; strzelając poranić, pozabijać… … Słownik języka polskiego
wystrzelić — dk VIa, wystrzelićlę, wystrzelićlisz, wystrzelićstrzel, wystrzelićlił, wystrzelićlony wystrzelać ndk a. dk I, wystrzelićam, wystrzelićasz, wystrzelićają, wystrzelićaj, wystrzelićał, wystrzelićany, wystrzeliwać ndk VIIIb, wystrzelićwuję,… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
jatka — ż III, CMs. jatkatce; lm D. jatkatek 1. przestarz. «kram, sklep z mięsem» Końska jatka. 2. daw. «miejsce uboju bydła, rzeźnia, ubój» dziś tylko we fraz. i przen.: Uczynić, urządzić jatkę albo jatki z kogoś «posiekać, pokaleczyć kogoś; pozabijać… … Słownik języka polskiego
namłócić — dk VIa, namłócićcę, namłócićcisz, namłócićmłóć, namłócićcił, namłócićcony «wymłócić pewną ilość, wiele czegoś» Namłócić żyta, pszenicy, grochu. przen. rub. «pobić, pozabijać dużą liczbę osób» Namłócili wielu wrogów w walce. namłócić się… … Słownik języka polskiego
natłuc — dk XI, natłuctłukę, natłuctłuczesz, natłuctłucz, natłuctłukł, natłuctłuczony, natłuctłukłszy 1. «tłukąc, wiele czegoś zmiażdżyć, rozkruszyć» Natłuc cynamonu, pieprzu. 2. «tłukąc, wiele czegoś rozbić» Natłuc szyb, szklanek. 3. pot. «zabić wiele… … Słownik języka polskiego
po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… … Słownik języka polskiego
podźgać — dk I, podźgaćam, podźgaćasz, podźgaćają, podźgaćaj, podźgaćał, podźgaćany «pokaleczyć w wielu miejscach, pozabijać (wielu) kłując, uderzając czymś ostrym» Podźgać kogoś nożem, sztyletem … Słownik języka polskiego