-
1 powstawać
глаг.• возникать• возникнуть• восставать• зиждиться• появляться• родиться• создавать• создаваться• создаться• учреждать* * *powsta|wać%1, \powstawaćje, \powstawaćwaj несов. 1. возникать, образовываться; создаваться;2. вставать, подниматься; 3. восставать, поднимать восстание; ср. powstać* * *I powstaje, powstawaj несов.1) возника́ть, образо́вываться; создава́ться2) встава́ть, поднима́ться3) восстава́ть, поднима́ть восста́ние; ср. powstaćII сов.повстава́ть ( о многих) -
2 budzić się
несов.1) пробужда́ться, просыпа́тьсяbudzić się się o świcie — просыпа́ться на рассве́те
2) перен. зарожда́ться, пробужда́тьсяbudzą się wątpliwości w kimś — у кого́-л. возника́ют сомне́ния
Syn:rodzić się, powstawać 2) -
3 kluć się
несов.1) вылу́пливаться, выклёвываться2) перен. затева́ться, зарожда́тьсяSyn: -
4 lęgnąć się
lęgnie się, lągł się, lęgła się несов.1) вылупля́ться, выводи́ться2) перен. зарожда́ться; вына́шиватьсяSyn: -
5 nasuwać się
несов.1) надвига́ться2) представля́ться, подвёртываться3) приходи́ть в го́лову; возника́ть; ср. nasunąć sięSyn: -
6 stwarzać się
-
7 wytwarzać się
-
8 budzić\ się
budz|ić sięнесов. 1. пробуждаться, просыпаться;\budzić\ się się o świcie просыпаться на рассвете;
2. перен. зарождаться, пробуждаться;\budzić\ sięа się wątpliwości w kimś y кого-л. возникают сомнения+2. rodzić się, powstawać
-
9 kluć\ się
klu|ć sięнесов. 1. вылупливаться, выклёвываться;2. перен. затеваться, зарождаться+1. wyk-luwać się 2. lęgnąć się, rodzić się, powstawać
-
10 lęgnąć
глаг.• лечь* * *lęgn|ąćsie;\lęgnąćie sie;
lągł sie;lęgła się несов. 1. вылупляться, выводиться; 2. перен. зарождаться; вынашиваться+1. ląc się;
2. powstawać, rodzić się -
11 nasuwać\ się
несов. 1. надвигаться;2. представляться, подвёртываться; 3. приходить в голову; возникать; ср. nasunąć się+1. nadciągać 2. nawijać się, nastręczać się 3. powstawać
-
12 stwarzać\ się
несов. создаваться; образовываться, возникать+tworzyć się, powstawać
-
13 wytwarzać\ się
несов. создаваться, образовываться, возникать; ср. wytworzyć się+tworzyć się, powstawać
См. также в других словарях:
powstawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, powstawaćwstaję, powstawaćwstaje, powstawaćwaj {{/stl 8}}– powstać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, powstawaćwstanę, powstawaćwstanie, powstawaćwstań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powstawać — Powstać jak Feniks z popiołów zob. Feniks … Słownik frazeologiczny
powstawać — IX, powstawaćwstaję, powstawaćwstajesz, powstawaćwstawaj, powstawaćwstawał 1. ndk → powstać 2. dk «o wielu: wstać (szczególnie wstać z łóżka)» Widzowie powstawali z miejsc. Dziś wszyscy wcześnie powstawali … Słownik języka polskiego
zawiązywać się – zawiązać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powstawać, organizować się, tworzyć się samorzutnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawiązują się lokalne inicjatywy. Zawiązało się porozumienie. Zawiązał się komitet na rzecz budowy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grzyb — 1. posp. Po jakiego, kiego grzyba? «po co, w jakim celu?»: (...) po kiego grzyba zapatrywać się na tych patafianów inteligencików? K.T. Toeplitz, Wybór. 2. Wyrastać, rosnąć itp. jak grzyby po deszczu «powstawać szybko, nieoczekiwanie, pojawiać… … Słownik frazeologiczny
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
budzić — ndk VIa, budzićdzę, budzićdzisz, budź, budzićdził, budzićdzony 1. «przerywać czyjś sen» Budziło ją bicie zegara. Budzić kogoś do pracy, na śniadanie, ze snu, z drzemki. □ Nie budź licha, póki śpi.przen. Wiosenne słońce budziło przyrodę do życia.… … Słownik języka polskiego
drożdże — blp, D. drożdżedży 1. biol. chem. «Saccharomyces, grzyby saprofityczne, jednokomórkowe z klasy workowców, rozmnażające się przez pączkowanie; żyją na podłożu zawierającym cukier, wywołując w warunkach beztlenowych fermentację alkoholową» 2. «masa … Słownik języka polskiego
dźwigać — ndk I, dźwigaćam, dźwigaćasz, dźwigaćają, dźwigaćaj, dźwigaćał, dźwigaćany dźwignąć dk Va, dźwigaćnę, dźwigaćniesz, dźwigaćnij, dźwigaćnął, dźwigaćnęła, dźwigaćnęli, dźwigaćnięty, dźwigaćnąwszy 1. «podnosić, unosić z wysiłkiem w górę zwykle coś… … Słownik języka polskiego
formować — ndk IV, formowaćmuję, formowaćmujesz, formowaćmuj, formowaćował, formowaćowany 1. «nadawać czemuś określoną formę, kształt; kształtować, wyrabiać» Formować czyjś charakter, pogląd na świat, umysł. 2. «organizować coś, ustanawiać, powoływać do… … Słownik języka polskiego
grzyb — m IV, D. a, B.=D. a. M., Ms. grzybbie; lm M. y «Fungus, roślina plechowa, cudzożywna (pasożytnicza lub saprofityczna), nie mająca ciałek zieleni, należąca do typu o tej samej nazwie obejmującego wiele gatunków, wśród nich także jadalne rosnące w… … Słownik języka polskiego
