-
1 powalać
I.powalać1pf.(= zabrudzić, umazać) soil.II.powalać2ipf.1. (= przewracać) knock down; powalać kogoś ciosem send sb sprawling; powalać kogoś na deski boks knock sb to the canvas; ( o chorobie) strike down; powalać kogoś na kolana przen. bring the house down, blow sb's mind, knock sb out.2. (= uśmiercać strzałem) cut down.pf.1. get soiled l. smeared.2. fall.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powalać
-
2 powalać
-
3 powalać
1. atterrer2. encrasser3. salir4. terrasser -
4 powalać
eňtermek -
5 powalać się
-
6 powalać\ się
сов. запачкаться, испачкаться+ubrudzić się, umazać się
-
7 ubrudzić
глаг.• выпачкать• загрязнять• запачкать• марать• пакостить• пачкать* * *ubrudz|ić\ubrudzićę, \ubrudzićony сов. запачкать, выпачкать+zabrudzić, powalać
* * *ubrudzę, ubrudzony сов.запа́чкать, вы́пачкатьSyn: -
8 zabrudzić
глаг.• вымарать• выпачкать• замарать• запачкать• запятнать• засаливать• марать• пачкать• порочить• пятнать* * *zabrudz|ić\zabrudzićę, \zabrudzićony сов. запачкать, загрязнить+pobrudzić, powalać
* * *zabrudzę, zabrudzony сов.запа́чкать, загрязни́тьSyn: -
9 zamorusać
zamorusa|ć\zamorusaćny сов. разг. запачкать, испачкать, измазать, вымазать+pobrudzić, powalać
* * *zamorusany сов. разг.запа́чкать, испа́чкать, изма́зать, вы́мазатьSyn: -
10 powala|ć2
pf pot. Ⅰ vt to soil [ubranie]; to smear [twarz]- ręce powalane atramentem hands smeared with ink- ubranie powalane ziemią clothes soiled with dirtⅡ powalać się to get dirty- powalać się sadzą/błotem to get sooty/muddyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powala|ć2
-
11 powalić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powalić
-
12 ubrudzić się
-
13 zamorusać się
-
14 zawalać
-
15 zawalać się
I несов.зава́ливаться; прова́ливаться; ру́шиться; ср. zawalić sięII сов.запа́чкаться, загрязни́тьсяSyn: -
16 ubrudzić\ się
сов. запачкаться, выпачкаться+zabrudzić się, powalać się
-
17 zamorusać\ się
сов. разг. запачкаться, испачкаться, измазаться, вымазаться -
18 powal|ić
pf — powal|ać1 impf Ⅰ vt 1. (przewrócić) [osoba, wiatr] to fell [osobę, drzewo]- powalić kogoś na ziemię jednym ciosem to fell sb with a single blow- powalić kogoś na kolana to bring sb to their knees także przen.- drzewa powalone przez wichurę the wind-felled trees2. (zabić) to bring [sth] down [łosia, dzika, niedźwiedzia] 3. [choroba] to strike [sb] down- powaliła go grypa he was struck down by (the) fluⅡ powalić się — powalać się pot. [osoba, drzewo] to fall- powalił się na podłogę bez czucia he fell senseless on the floorThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powal|ić
-
19 niederknüppeln
nieder|knüppelnvt powalać [ perf powalić] pałkami -
20 niederringen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
powalać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, powalaćam, powalaća, powalaćają, powalaćany {{/stl 8}}– powalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, powalaćlę, powalaćli, powalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przewracać kogoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powalać — I dk I, powalaćam, powalaćasz, powalaćają, powalaćaj, powalaćał, powalaćany «zabrudzić, umazać czymś; poplamić» Powalać ręce atramentem. Powalać spodnie o brudną ławkę. powalać się «pobrudzić się, ulec powalaniu, zostać powalanym» Powalać się… … Słownik języka polskiego
powalać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pobrudzić się, umazać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powalać się farbą, błotem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulec powalaniu : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powalać — Powalić kogoś na kolana zob. kolano 4. Powalić kogoś na (obie) łopatki zob. łopatka … Słownik frazeologiczny
ubłocić — dk VIa, ubłocićcę, ubłocićcisz, ubłoć, ubłocićcił, ubłocićcony «ubrudzić, pochlapać, powalać błotem; zostawić ślady błota na czymś» Ubłocić (sobie) ubranie. Ubłocone buty. Ubłocić podłogę. ubłocić się 1. «ubrudzić, pochlapać, powalać sobie błotem … Słownik języka polskiego
uszargać — dk I, uszargaćam, uszargaćasz, uszargaćają, uszargaćaj, uszargaćał, uszargaćany «powalać, pochlapać czymś, zwłaszcza błotem; zaszargać» Uszargać sobie spodnie. Uszargana odzież. uszargać się «powalać, pochlapać błotem siebie, swoje ubranie;… … Słownik języka polskiego
wymazać — dk IX, wymazaćmażę, wymazaćmażesz, wymazaćmaż, wymazaćał, wymazaćany wymazywać ndk VIIIa, wymazaćzuję, wymazaćzujesz, wymazaćzuj, wymazaćywał, wymazaćywany 1. zwykle dk «mocno, dokładnie czymś pomazać; wysmarować, ubrudzić, powalać» Wymazać sobie … Słownik języka polskiego
otłuścić — dk VIa, otłuszczę, otłuścisz, otłuść, otłuścićcił, otłuszczony rzad. «pokryć, posmarować, powalać tłuszczem; zatłuścić» Otłuszczony papier po maśle. Otłuszczone ręce. Otłuszczona szklanka … Słownik języka polskiego
pobielić — dk VIa, pobielićlę, pobielićlisz, pobielićbiel, pobielićlił, pobielićlony pobielać ndk I, pobielićam, pobielićasz, pobielićają, pobielićaj, pobielićał, pobielićany 1. «uczynić coś białym, bielszym, jaśniejszym niż było; pomalować na biało (zwykle … Słownik języka polskiego
pobrudzić — dk VIa, pobrudzićdzę, pobrudzićdzisz, pobrudzićbrudź, pobrudzićdził, pobrudzićdzony «uczynić brudnym, zanieczyścić, powalać» Pobrudzić książkę, obrus, podłogę, ubranie. Pobrudzić sobie ręce, twarz, spodnie. Chusteczka pobrudzona szminką.… … Słownik języka polskiego
pokalać — dk I, pokalaćam, pokalaćasz, pokalaćają, pokalaćaj, pokalaćał, pokalaćany 1. książk. «zhańbić, skompromitować, zbezcześcić» Nigdy nie pokalał rąk biciem. Pokalał własne nazwisko. 2. przestarz. «zanieczyścić, powalać kałem» Zły to ptak, który… … Słownik języka polskiego