-
1 powód
z powodu choroby wegen Krankheit, krankheitsbedingt;z tego powodu aus diesem Grunde, deshalb;bez żadnego powodu ohne jeden Grund;nie bez powodu nicht ohne Grund -
2 powód
I -odu, -ody; loc sg - odzie; m( przyczyna) cause; ( uzasadnienie) reasonII -oda, -odowie; loc sg - odzie; m; PRAWOz powodu — +gen because of, due to
* * *mi-o- Gen. -u pl. -y1. (= przyczyna) cause ( czegoś of sth); reason ( czegoś for sth); nie dać komuś powodu do gniewu give sb no reason to be angry; mieć powody do obaw have cause for concern; nieobecny z powodu choroby absent due to illness; mieć powody, by coś zrobić have just cause to do sth, be justified in doing sth.2. (= uprzęż) harness.mp-o- Gen. -a pl. - owie prawn. plaintiff; Br. (zwł. w sprawie rozwodowej) petitioner.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powód
-
3 powód
1.z powodu czegoś wegen +gen einer S., aufgrund [ lub auf Grund] einer S. +genz tego powodu deshalb, aus diesem Grund[nie] bez powodu [nicht] grundlos, [nicht] ohne Grundmieć \powód do czegoś [allen] Grund zu etw haben -
4 powód
сущ.• благоразумие• дело• жалобщик• истец• мотив• повод• причина• проситель• разум• разумность• рассудок• резон• ум* * *pow|ód♂ 1. Р. \powódodu повод; причина ž;z \powódodu из-за, по причине; z byle \powódodu по малейшему поводу;
2. Р. \powódoda, мн. И. \powódodowie юр. истец, жалобщик+1. przyczyna
* * *м1) Р powodu по́вод; причи́на żz powodu — из-за, по причи́не
z byle powodu — по мале́йшему по́воду
2) Р powoda, мн, И powodowie юр. исте́ц, жа́лобщикSyn:przyczyna 1) -
5 powód|ka
f Prawo plaintiff, complainant, petitionerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powód|ka
-
6 powód
1. cause2. demandeur3. motif4. plaignant5. raison6. requérant -
7 powód
1 ciall 2 nóiméad 3 saighid 4 ócáid 5 údar -
8 powód
sebep -
9 powód
-
10 powód
motyvaspriežastis -
11 powód
ч1. привід, причина;2. позивач (юрид.);3. повід -
12 powód
säbäp ar., sıltau -
13 powód
1 dahilán2 kadahilanan3 katwíran4 mapapangyari5 sanghî6 tagapagsakdal -
14 powód
prowokatsiýa -
15 powód
1) αιτία2) ενάγων -
16 powód
1) הביס2) הנובת -
17 powod|ować
impf Ⅰ vt 1. (być powodem) to cause, to bring about a. on- powodować kaszel/zadyszkę to bring on a cough/to cause breathlessness- powodować niezadowolenie/rozgoryczenie to cause discontent/distress- powodować wesołość to cause a. provoke mirth ⇒ spowodować2. przest. (kierować) nie dał sobą powodować he wouldn’t have a. let anybody tell him what to do- powodowało nią pragnienie zemsty she was driven by a desire for revengeⅡ powodować się to be driven (czymś by sth)- powodować się litością/współczuciem to act out of pity/compassion- powodować się chwilowym impulsem to act on a sudden impulse a. on the spur of the momentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powod|ować
-
18 powód pow·ód
-odu, -ody; loc sg - odziem1) (= przyczyna) cause2) (= uzasadnienie) reasonz powodu + gen — because of
-
19 powód niepolityczny
не имеющийOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > powód niepolityczny
-
20 powodować powod·ować
См. также в других словарях:
powód — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. powódwodu, Mc. powódwodzie {{/stl 8}}{{stl 7}} czynnik wywołujący w sposób bezpośredni lub pośredni dane zjawisko; uzasadniona przyczyna czegoś; racja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błahy, dostateczny, istotny, ważny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powód — m IV, D. powódwodu, Ms. powódwodzie; lm M. powódwody 1. «przyczyna, racja; pobudka» Błahy, dostateczny, istotny, prawdziwy, ważny powód. Powód niezadowolenia, gniewu. Powód do rozmowy, do rozwodu, do wdzięczności, do zobaczenia się z kimś. Dać… … Słownik języka polskiego
pohod — POHÓD s.n. v. povod. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 pohód, pohóduri, s.n. (reg.) obicei. Trimis de blaurb, 06.10.2006. Sursa: DAR pohód (pohóduri), s.n. – Ocazie, motiv, raţiune. – var. p … Dicționar Român
dno — 1. Beczka, studnia, worek bez dna «o kimś lub o czymś, w co wkłada się dużo pracy, pieniędzy bez widocznego efektu»: Stęknął boleśnie: – Jesteście jak beczka bez dna! A czasy ciężkie. Złoto? Skąd ja mam wziąć dla ciebie złota? J. Dobraczyński,… … Słownik frazeologiczny
kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… … Słownik frazeologiczny
karb — 1. Brać, wziąć kogoś w karby, w kluby, w ryzy «poddać kogoś dyscyplinie»: Później Tadzio na szczęście został wzięty w karby przez żonę. H. Malewska, Apokryf. Raz wzmocniwszy siły, mógł król później wziąć w ryzy i ziemiaństwo także. P. Jasienica,… … Słownik frazeologiczny
kozera — Nie bez kozery «mając jakiś powód, cel»: Przemycona na południowe obszary USA kokaina i marihuana z reguły nie pozostaje na miejscu. Słynna autostrada z Miami do New Jersey nie bez kozery uzyskała przecież miano narkotykowego rurociągu. H. Mąka,… … Słownik frazeologiczny
płaszczyk — Pod płaszczykiem czegoś «podając coś jako zmyślony powód, pretekst; pod pozorem, pod przykrywką czegoś»: Zwalczano socjalizm komunistyczny, ale nie tykano korupcji rozwijającej się pod płaszczykiem dobra publicznego. J. Balwierz, Od Krakowa.… … Słownik frazeologiczny
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
spokój — 1. Dać komuś (święty) spokój «przestać się wtrącać do kogoś, nie przeszkadzać komuś, nie niepokoić kogoś»: (...) dajcie mi święty spokój, sami sobie właźcie do zimnej wody, jeśli wola, a mnie nie zawracajcie głowy. Z. Żurakowska, Jutro. 2. Dać… … Słownik frazeologiczny
błahy — błahyhszy «nie mający istotnego znaczenia, wartości, niegodny uwagi» Błahy powód. Martwić się z błahych przyczyn. Błaha sprawa … Słownik języka polskiego