-
1 poufały
poufa|ły\poufałyli, \poufałyIszy фамильярный;\poufałyłe stosunki фамильярные отношения;
żyć na \poufałyłej stopie z kimś быть с кем-л. на короткой ноге* * *poufali, poufalszyфамилья́рныйpoufałe stosunki — фамилья́рные отноше́ния
żyć na poufałej stopie z kimś — быть с ке́м-л. на коро́ткой ноге́
Syn: -
2 familiarny
прил.• фамильярный* * *familiarn|y\familiarnyi фамильярный+poufały;
zażyły* * *фамилья́рныйSyn: -
3 konfidencjonalny
прил.• знакомый• интимный• конфиденциальный• обычный• фамильярный* * *konfidencjonaln|y\konfidencjonalnyi 1. фамильярный, приятельский;2. конфиденциальный, доверительный+1. poufały, zażyły, familiarny 2. poufny, sekretny
* * *1) фамилья́рный, прия́тельский2) конфиденциа́льный, довери́тельныйSyn: -
4 zażyły
прил.• близкий• внутренний• интимный• личный* * *zaży|ły\zażyłyli, \zażyłylszy близкий, дружеский, короткий;\zażyłyłe stosunki близкие (короткие) отношения
+ przyjazny, przyjacielski, poufały* * *zażyli, zażylszyбли́зкий, дру́жеский, коро́ткийzażyłe stosunki — бли́зкие (коро́ткие) отноше́ния
Syn: -
5 familiär
-
6 vertraulich
ver'traulich poufny; ( familiär) poufały (-le);streng vertraulich absolutnie poufny
См. также в других словарях:
poufały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, poufałyali, poufałyalszy {{/stl 8}}{{stl 7}} nacechowany brakiem dystansu, świadczący o bliskich stosunkach; swobodny, przyjacielski, zażyły, bezceremonialny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poufałe gesty. Poufała pogawędka.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poufały — poufałyali, poufałyalszy «odnoszący się w stosunku do kogoś w sposób świadczący o bliskich stosunkach; będący wyrazem zażyłości; bezceremonialny, swobodny, familiarny, przyjacielski» Poufała rozmowa. Być z kimś na poufałej stopie. Był bardziej… … Słownik języka polskiego
bezceremonialny — bezceremonialnyni «nie przestrzegający skrupulatnie form towarzyskich, pełen prostoty, swobodny; także: zbyt poufały» Bezceremonialne powitanie, słowa. Ktoś jest bezceremonialny w zachowaniu. Zachowywać się w bezceremonialny sposób … Słownik języka polskiego
brat — m IV, DB. a, C. u, Ms. bracie; lm M. bracia, DB. braci, N. braćmi 1. «każdy z synów mających wspólnych rodziców w stosunku do drugiego syna lub córki» Starszy, młodszy brat. Rodzony brat. ∆ Brat przyrodni «syn tego samego ojca i innej matki lub… … Słownik języka polskiego
buduarowy — 1. «dotyczący buduaru, odbywający się w buduarze; intymny, poufały» Buduarowe sekrety, intrygi. 2. «podobny do buduaru, urządzony na wzór buduaru» Gabinecik buduarowy … Słownik języka polskiego
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego
dziecina — ż IV, CMs. dziecinanie; lm D. dziecinain 1. «pieszczotliwie lub z politowaniem o dziecku, zwłaszcza małym» Kazano w kraju niewinnej dziecinie modlić się za mnie co dzień. (Słowacki) 2. tylko w wołaczu «poufały, serdeczny zwrot do osoby dorosłej»… … Słownik języka polskiego
dziecinka — ż III, CMs. dziecinkance; lm D. dziecinkanek 1. «pieszczotliwie o dziecku» 2. tylko w wołaczu «poufały, serdeczny zwrot do osoby dorosłej» … Słownik języka polskiego
dziecko — n II, N. dzieckokiem; lm MDB. dzieci, N. dziećmi 1. «człowiek od urodzenia do wieku młodzieńczego; każdy, niezależnie od wieku potomek w stosunku do rodziców; syn, córka» Rodzone, dorosłe, nieletnie dziecko. Rozkapryszone, rozpuszczone,… … Słownik języka polskiego
familiarny — familiarnyni «poufały, zażyły, bezceremonialny» Familiarne stosunki. Być familiarnym względem kogoś. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
konfidencjonalny — 1. «poufały, zażyły, familiarny» Konfidencjonalny uśmiech, spojrzenie. 2. «poufny, sekretny» Informacja konfidencjonalna … Słownik języka polskiego