-
1 posunięcie
сущ.• движение• жест• перемещение• повышение• шаг* * *posunięci|e☼ 1. шаг ♂, мероприятие, начинание;\posunięciea dyplomatyczne дипломатические шаги;
2. ход m;\posunięcie pionem ход пешкой+1. krok, czyn, postępek
* * *c1) шаг m, мероприя́тие, начина́ниеposunięcia dyplomatyczne — дипломати́ческие шаги́
2) ход mposunięcie pionem — ход пе́шкой
Syn: -
2 chód
сущ.• движение• действие• жест• поступь• походка• прогулка• ступень• ступенька• ход• шаг• шествие* * *поступь, походка, шаги, ходьбаsport. chód спорт. ходьбаchód ход (напр. человека)posunięcie, ruch, wyjście ход (в играх)przen. wolna droga ход (возможность продвижения)przejście, wejście ход (вход, проход)procesja ход (крестный)bieg, ruch ход (напр. поезда)chwyt, posunięcie ход (приём)bieg, przebieg, rozwój, tok ход (течение)techn. skok, suw техн. ход (перемещение)techn. bieg, praca, ruch техн. ход (работа)techn. układ jezdny, koła техн. ход (ходовая часть машины)* * *♂, Р. chodu 1. походка ž;lekki \chód лёгкая походка;
2. тех. ход;3. спорт. ходьба ž; 4. шахм. ход;\chód pionka ход пешкой;
● mieć chody разг. иметь связи;być na chodzie а) быть в исправности (на ходу); б) (о человеке) быть ещё хоть куда* * *м, Р chodu1) похо́дка żlekki chód — лёгкая похо́дка
2) тех. ход3) спорт. ходьба́ ż4) шахм. ходchód pionka — ход пе́шкой
•- być na chodzie -
3 chwyt
сущ.• дело• занятие• захват• клешня• ручка• способ• хватка* * *♂, Р. \chwytu 1. хватка ž;2. приём, манёвр; уловка ž+2. sposób, środek, posunięcie
* * *м, Р chwytu1) хва́тка ż2) приём, манёвр; уло́вка żSyn: -
4 pociągnięcie
pociągnięci|er шаг ♂, мероприятие;\pociągnięcieа dyplomatyczne дипломатические шаги; ● jednym \pociągnięcieem pióra одним росчерком пера
+ posunięcie, krok* * *cшаг m, мероприя́тиеpociągnięcia dyplomatyczne — дипломати́ческие шаги́
Syn: -
5 ryzykancki
прил.• авантюрный* * *ryzykanc|ki\ryzykanckiсу рискованный; рисковый, лихой, удалой;\ryzykanckika jazda лихая езда; \ryzykanckikie posunięcie рискованный шаг
* * *риско́ванный; риско́вый, лихо́й, удало́йryzykancka jazda — лиха́я езда́
ryzykanckie posunięcie — риско́ванный шаг
См. также в других словарях:
posunięcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. posunąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}posunięcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. posunięcieęć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posunięcie — n I 1. rzecz. od posunąć. 2. lm D. posunięcieęć «w niektórych grach (np. w szachy, warcaby itp.): przestawienie pionka, figury na szachownicy, tablicy zgodnie z zasadami gry; ruch» Teraz twoje posunięcie. Nie mieć możliwości dogodnego posunięcia … Słownik języka polskiego
fałszywy — krok «nierozważne posunięcie, pociągające za sobą przykre następstwa»: Większość młodych aktorów, którym udało się nagle zabłysnąć, boi się zrobić fałszywy krok, więc stara się budować karierę z zegarmistrzowską precyzją, wybierając jedynie… … Słownik frazeologiczny
gra — 1. Czysta gra a) «gra zgodna z regułami»: Była to czysta gra (...) rywalizacja zespołowa w najlepszej formie. Roz bezp 1996. b) «postępowanie uczciwe, zgodne z zasadami»: Polityka nie jest czystą grą. Nie można jednocześnie być politykiem i sobą … Słownik frazeologiczny
pas — 1. Cios, chwyt poniżej pasa «posunięcie niezgodne z przyjętymi normami etycznymi, postępek nieszlachetny, nieetyczny» 2. Coś (jest) za pasem «coś wkrótce nastąpi, już się zbliża»: Był zmierzch i grudzień za pasem, ale czas łagodny i cichy. M.… … Słownik frazeologiczny
wytrącić — komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki argument… … Słownik frazeologiczny
wytrącać — Wytrącić komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki… … Słownik frazeologiczny
bezwyjściowy — «nie mający wyjścia, nie dający się rozstrzygnąć, załatwić pomyślnie; beznadziejny» Bezwyjściowa sytuacja. Bezwyjściowe posunięcie … Słownik języka polskiego
błąd — m IV, D. błędu, Ms. błędzie; lm M. błędy 1. «niezgodność z obowiązującymi regułami pisania, liczenia, wymowy itp.; odstępstwo od normy; pomyłka» Błąd ortograficzny, gramatyczny. Błąd zecerski. Błąd wymowy. Błąd w rachunku. Rysunek pełen błędów.… … Słownik języka polskiego
chwyt — m IV, D. u, Ms. chwycie; lm M. y 1. «chwycenie (zwykle ręką lub narzędziem), ujęcie, złapanie» Mocny, silny, zwinny chwyt. Dozwolone chwyty w zapasach. Chwyt piłki. ∆ wojsk. Chwyty bronią «ruchy polegające na dokładnym i pewnym władaniu bronią… … Słownik języka polskiego
cios — m IV, D. u, Ms. ciossie; lm M. y 1. «uderzenie, raz» Silny, śmiertelny cios. Cios włóczni. Cios w brzuch, w głowę, w szczękę. Grad ciosów spadł na kogoś. Zadać, wymierzyć komuś cios pięścią, nożem, siekierą. Odparować cios … Słownik języka polskiego