-
1 posiąść
-dę, -dziesz; imp -dź; vt perf(znajomość języka, wiedzę) to acquire* * *pf.1. (= przyswoić sobie) master; posiąść znajomość języka obcego master a foreign language; posiąść wszystkie rozumy be a smart alec, be a know-all.2. (= doprowadzić do stosunku płciowego) take ( a woman).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > posiąść
-
2 posiąść*
-
3 posiąść
-
4 posiąść
глаг.• владеть• иметь• обладать• овладеть• приобрести* * *posi|ąść\posiąśćądę, \posiąśćądzie/\posiąśćędzie, \posiąśćadł, \posiąśćedli сов. со приобрести что, овладеть чем; ср. posiadać+* * *posiądę, posiądzie / posiędzie, posiadł, posiedli сов. coSyn: -
5 posiąść
1. avoir2. posséder -
6 posiąść
faigh -
7 posiąść
-
8 posiąść
посісти; оволодіти -
9 posiąść
adykmak -
10 posiąść
Ter -
11 posiąść
اندوخت ; پيداكردن -
12 posiąść wszystkie rozumy
= pozjadać wszystkie rozumy -
13 posiąść sekret
приобрести секретомOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > posiąść sekret
-
14 posiąść umiejętność
овладеть умениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > posiąść umiejętność
-
15 szczęście posiąść
счастьем овладетьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > szczęście posiąść
-
16 pozjadać wszystkie rozumy
= posiąść wszystkie rozumy набра́ться прему́дрости -
17 rozum
сущ.• благоразумие• голова• дух• душа• интеллект• мозг• мотив• остроумие• повод• понимание• понятливость• призрак• причина• разум• разумность• рассудок• резон• согласие• соглашение• сообразительность• уговор• ум* * *♂, Р. \rozumu ум; разум;zdrowy \rozum здравый ум (разум); niespełna \rozumu не в своём уме; na mój \rozum по-моему, я думаю; ● nauczyć \rozumu научить уму-разуму; odchodzić od \rozumu сходить с ума; pozjadać (posiąść) wszystkie \rozumу набраться премудрости; со głowa, to \rozum погов. сколько голов, столько умов
+ umysł* * *м, P rozumuум; р́азумzdrowy rozum — здра́вый ум (ра́зум)
niespełna rozumu — не в своём уме́
- odchodzić od rozumuna mój rozum — по-мо́ему, я ду́маю
- pozjadać wszystkie rozumy
- posiąść wszystkie rozumy
- co głowa
- to rozumSyn: -
18 владеть
-
19 иметь
глаг.• jeść• konotować• miewać• mieć• posiadać• posiąść* * *mieć, (время от времени; часто) miewać, posiadać -
20 обладать
- 1
- 2
См. также в других словарях:
posiąść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXf, posiąśćsiądę, posiąśćsiądzie, posiąśćsiądź, posiąśćsiadł, posiąśćsiedli {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opanować jakąś umiejętność, wiedzę z … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posiąść — Komuś się zdaje, wydaje, ktoś myśli, że posiadł wszystkie rozumy zob. rozum 3 … Słownik frazeologiczny
posiąść — → posiadać … Słownik języka polskiego
posiadać — ndk I, posiadaćam, posiadaćasz, posiadaćają, posiadaćaj, posiadaćał, posiadaćany posiąść dk XI, posiadaćsiądę, posiadaćsiądziesz, posiadaćsiądź, posiadaćsiadł, posiadaćsiedli 1. zwykle ndk «mieć coś jako swoją własność, być właścicielem czegoś,… … Słownik języka polskiego
poznać — dk I, poznaćznam, poznaćznasz, poznaćznają, poznaćznaj, poznaćznał, poznaćznany poznawać ndk IX, poznaćznaję, poznaćznajesz, poznaćwaj, poznaćwał, poznaćwany 1. «przeniknąć coś myślą, uświadomić sobie związki, zależności między elementami czegoś; … Słownik języka polskiego
sekret — m IV, D. u, Ms. sekretecie; lm M. y 1. «sprawa, którą trzeba ukrywać, której nie należy rozgłaszać; tajemnica» Wielki sekret. Sekrety rodzinne. Sekrety między koleżankami. Dochować, dotrzymać, strzec sekretu. Utrzymać, zachować sekret. Wyciągnąć … Słownik języka polskiego
tajemnica — ż II, DCMs. tajemnicacy; lm D. tajemnicaic 1. «rzecz (sprawa, fakt, wiadomość), której nie należy rozgłaszać, która nie powinna wyjść na jaw, sekret; określona przez przepisy prawne wiadomość, której poznanie lub ujawnienie jest zakazane przez… … Słownik języka polskiego
zapoznać — dk I, zapoznaćznam, zapoznaćznasz, zapoznaćznają, zapoznaćznaj, zapoznaćznał, zapoznaćznany zapoznawać ndk IX, zapoznaćznaję, zapoznaćznajesz, zapoznaćwaj, zapoznaćwał, zapoznaćwany 1. «umożliwić komuś poznanie czegoś; nauczyć» Zapoznać kogoś z… … Słownik języka polskiego
zyskać — dk I, zyskaćam, zyskaćasz, zyskaćają, zyskaćaj, zyskaćał, zyskaćany zyskiwać ndk VIIIb, zyskaćkuję, zyskaćkujesz, zyskaćkuj, zyskaćiwał, zyskaćiwany 1. «osiągnąć z czegoś zysk, korzyść, otrzymać coś w zysku; zarobić, skorzystać» Zyskać na jakiejś … Słownik języka polskiego