-
1 popłoch
m 1. sgt (G popłochu) scare, panic- pierzchnąć/uciec w popłochu to flee in (a) panic- wywołać popłoch to create a. cause panic- wpaść w popłoch to get into a panic- wszyscy w popłochu rzucili się do wyjścia there was a stampede for the exit2. (G popłochu a. popłocha) Bot. cotton thistle, Scotch thistle* * *-u* * *mi1. (= panika) panic, scare; wpaść w popłoch panic.2. bot. thistle ( Onopordon).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > popłoch
-
2 popłoch
Panik fuciekać w \popłochu in Panik ausbrechenwpaść w \popłoch in Panik geraten -
3 popłoch
w popłochu in panischer Angst -
4 popłoch
сущ.• испуг• паника• переполох• татарник• тревога* * *♂, Р. \popłochu 1. паника ž; переполох, суматоха ž;uciekać w \popłochu бежать в панике;
2. бот. татарник+1. panika, przerażenie, trwoga
* * *м, P popłochu1) па́ника ż; переполо́х, сумато́ха żuciekać w popłochu — бежа́ть в па́нике
2) бот. тата́рникSyn: -
5 popłoch
1. affolement2. alarme3. panique4. sauve-qui-peut -
6 popłoch
1 rabhadh 2 scanrú 3 scaoll 4 táinrith -
7 popłoch
kushtrim -
8 popłoch
panik -
9 popłoch
panika -
10 popłoch
ч переполох, паніка -
11 popłoch
1 Kaguló2 babalà3 gulat4 guló5 gumitlá6 kakilabután7 kilabot8 magpagibík9 pagibík10 sindak11 sumindak12 síndak13 takot14 takutin15 tumakot -
12 popłoch
dowul; howsala; rahatsyzlandyrmak; trewoga; ynjalyksyzl -
13 popłoch
1) πανικός2) συναγερμός -
14 popłoch
اشفتگي ; تشويش ; هراس -
15 mętny popłoch
мутный татарникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > mętny popłoch
-
16 prawdziwy popłoch
настоящий татарникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prawdziwy popłoch
-
17 śmiertelny popłoch
смертельный татарникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > śmiertelny popłoch
-
18 wielki popłoch
страстный татарникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wielki popłoch
-
19 паника
сущ.• panika• popłoch* * *panika, popłoch -
20 переполох
См. также в других словарях:
popłoch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nagły, obezwładniający strach; przerażenie, panika : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielki, nieopisany popłoch. Uciekać w popłochu.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}wpaść w popłoch… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popłoch — m III, D. u 1. blm «strach nagle ogarniający ludzi lub zwierzęta; tumult, niepokój, zamieszanie wywołane trwogą; panika» Ogólny popłoch. Pierzchnąć, uciec w popłochu. Opanować popłoch. Wywołać popłoch. Zapanował popłoch. ∆ Wpaść w popłoch «ulec… … Słownik języka polskiego
popłoch — kardažolė statusas T sritis vardynas apibrėžtis Astrinių (Asteraceae) šeimos augalų gentis (Onopordum). atitikmenys: lot. Onopordum angl. cotton thistle; giant thistle; Scotch thistle vok. Eseldistel rus. татарник lenk. popłoch … Dekoratyvinių augalų vardynas
popłoch pospolity — dygliuotoji kardažolė statusas T sritis vardynas apibrėžtis Astrinių šeimos dekoratyvinis, vaistinis augalas (Onopordum acanthium), paplitęs pietų Europoje ir pietvakarių Azijoje. atitikmenys: lot. Onopordum acanthium angl. cotton thistle; cotton … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
wpaść w popłoch — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulec panice, stracić kontrolę nad sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiedy wybuchł pożar, tłum wpadł w popłoch i runął do wyjścia z sali kinowej, depcząc się i tratując. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozsypka — Iść, pójść w rozsypkę «zwykle o wojsku: złamać, łamać szyk, rozbiec się, rozbiegać się, ulec, ulegać dezorganizacji, rozproszeniu»: Abram uderzył na obóz ze wszystkich stron pod osłoną nocy i wywołał taki popłoch wśród zaskoczonych nieprzyjaciół … Słownik frazeologiczny
alarm — m IV, D. u, Ms. alarmmie; lm M. y 1. «sygnał, najczęściej akustyczny, ostrzegający przed niebezpieczeństwem; w wojsku: sygnał lub rozkaz ostrzegający przed niebezpieczeństwem napadu, wzywający do gotowości bojowej; stan gotowości w wypadku… … Słownik języka polskiego
alarmować — ndk IV, alarmowaćmuję, alarmowaćmujesz, alarmowaćmuj, alarmowaćował, alarmowaćowany 1. «zawiadamiać o grożącym niebezpieczeństwie lub sytuacji wymagającej działania, wzywać do czujności, do gotowości bojowej» Alarmować straż pożarną. Alarmować… … Słownik języka polskiego
dzień — m I, D. dnia; lm M. dnie a. dni (przy liczebnikach tylko: dni) D. dni 1. «okres od wschodu do zachodu słońca; także światło spowodowane znajdowaniem się słońca nad horyzontem» Dzień słoneczny, skwarny, upalny. Dzień bezsłoneczny, mglisty,… … Słownik języka polskiego
niebywały — «nie zdarzający się; niezwykły, nadzwyczajny, rzadki» Niebywały fakt. Niebywały popłoch. Niebywałe sukcesy … Słownik języka polskiego
opisanie — n I rzecz. od opisać ∆ Coś (np. hałas, zamieszanie, popłoch) nie do opisania «coś trudne do opowiedzenia, wyrażenia słowami, niesłychane, niezwykłe, ogromne» … Słownik języka polskiego