Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

polluctum

  • 1 polluctum

    polluctum, i, n. [st2]1 [-] portion de la victime réservée au peuple. [st2]2 [-] sacrifice, banquet sacré.
    * * *
    polluctum, i, n. [st2]1 [-] portion de la victime réservée au peuple. [st2]2 [-] sacrifice, banquet sacré.
    * * *
        Polluctum, pollucti. Plin. Un magnifique banquet et riche.
    \
        Si esset quicquam pollucti domi. Plaut. S'il y avoit quelque bonne viande chez moy.

    Dictionarium latinogallicum > polluctum

  • 2 polluctum

    pollūctum, ī n. [ polluceo ]

    Латинско-русский словарь > polluctum

  • 3 polluctum

    pollūcĕo, xi, ctum, 2, v. a. [old prep. port = Gr. proti, pros, and liceor; root licof linquo; Gr. leipô; cf. licet].
    I.
    Lit., in relig. lang., to place upon the altar as a sacrifice to the deity, to offer, offer up:

    Jovi dapali culignam vini quantumvis polluceto... cum pollucere oportebit, sic facies, etc.,

    Cato, R. R. 132: polluxi tibi iam publicando epulo Herculis decumas, Naev. ap. Prisc. p. 874 P. (Com. Rel. p. 9 Rib.):

    decumam partem Herculi,

    Plaut. Stich. 1, 3, 80: pisces, Cass. Hem. ap. Plin. 32, 2, 10, § 20:

    pollucere merces (quas cuivis deo) liceat, sunt far, polenta, vinum, panis fermentalis, ficus passa, suilla, bubula, agnina, casei, ovilla, alica, sesama et oleum, pisces quibus est squama praeter scarum: Herculi autem omnia esculenta, potulenta,

    Fest. p. 253 Müll.—
    II.
    Transf.
    A.
    To serve up as a dish: non ego sum pollucta pago, I am no dish for the village (like the Engl. saying, I am meat for your master), Plaut. Rud. 2, 4, 11.—
    B.
    To entertain, to treal with a thing (ante- and post-class.).
    * 1.
    Lit., jocosely:

    polluctus virgis servus,

    Plaut. Curc. 1, 3, 37.—
    * 2.
    Trop., to cause to share in or partake of, Arn. 5, 164.—Hence,
    A.
    pol-luctum, i, n., the thing offered, an offering; also, a sacrificial banquet:

    polluctum quod a porricendo est fictum. Cum enim ex mercibus libamenta porrecta sunt Herculi in aram, tum polluctum est,

    Varr. L. L. 6, § 54 Müll.: ad polluctum emere, Cass. Hem. ap. Plin. 32, 2, 10, § 20:

    polluctum Herculis,

    Macr. S. 2, 12 fin.; Plaut. Rud. 5, 3, 63.—
    B.
    polluctē, adv., with rich offerings, sumptuously, magnificently: pollucte prodigus, Plaut. Fragm. ap. Fest. s. v. prodegeris, p. 229 Müll. (dub.).

    Lewis & Short latin dictionary > polluctum

  • 4 polluceo

    pollūcĕo, xi, ctum, 2, v. a. [old prep. port = Gr. proti, pros, and liceor; root licof linquo; Gr. leipô; cf. licet].
    I.
    Lit., in relig. lang., to place upon the altar as a sacrifice to the deity, to offer, offer up:

    Jovi dapali culignam vini quantumvis polluceto... cum pollucere oportebit, sic facies, etc.,

    Cato, R. R. 132: polluxi tibi iam publicando epulo Herculis decumas, Naev. ap. Prisc. p. 874 P. (Com. Rel. p. 9 Rib.):

    decumam partem Herculi,

    Plaut. Stich. 1, 3, 80: pisces, Cass. Hem. ap. Plin. 32, 2, 10, § 20:

    pollucere merces (quas cuivis deo) liceat, sunt far, polenta, vinum, panis fermentalis, ficus passa, suilla, bubula, agnina, casei, ovilla, alica, sesama et oleum, pisces quibus est squama praeter scarum: Herculi autem omnia esculenta, potulenta,

    Fest. p. 253 Müll.—
    II.
    Transf.
    A.
    To serve up as a dish: non ego sum pollucta pago, I am no dish for the village (like the Engl. saying, I am meat for your master), Plaut. Rud. 2, 4, 11.—
    B.
    To entertain, to treal with a thing (ante- and post-class.).
    * 1.
    Lit., jocosely:

    polluctus virgis servus,

    Plaut. Curc. 1, 3, 37.—
    * 2.
    Trop., to cause to share in or partake of, Arn. 5, 164.—Hence,
    A.
    pol-luctum, i, n., the thing offered, an offering; also, a sacrificial banquet:

    polluctum quod a porricendo est fictum. Cum enim ex mercibus libamenta porrecta sunt Herculi in aram, tum polluctum est,

    Varr. L. L. 6, § 54 Müll.: ad polluctum emere, Cass. Hem. ap. Plin. 32, 2, 10, § 20:

    polluctum Herculis,

    Macr. S. 2, 12 fin.; Plaut. Rud. 5, 3, 63.—
    B.
    polluctē, adv., with rich offerings, sumptuously, magnificently: pollucte prodigus, Plaut. Fragm. ap. Fest. s. v. prodegeris, p. 229 Müll. (dub.).

    Lewis & Short latin dictionary > polluceo

  • 5 polluceo

    pollūceo, luctum, ēre (por = pro u. luceo), aufsetzen auf die Tafel, I) im allg.: pisces, Cass. Hem. b. Plin.: non ego sum pollucta pago, bin kein Gericht für das Dorf, für gemeine Leute (sagt eine Buhlerin, die sich nicht mit jedermann abgeben will), Plaut.: virgis polluctus, mit Schlägen gleichs. bewirtet od. bedient, Plaut. – II) insbes., als t. t. der Religionssprache, als Opfer vorsetzen, -darbringen, opfern, Iovi vinum, Cato: Herculi decimam partem, Plaut. – Partic. subst., polluctum, ī, n., der Opferschmaus, das Opfer, Plaut.: Herculis, Macr.: ad polluctum emere, Hemina b. Plin.

    lateinisch-deutsches > polluceo

  • 6 polluceo

    pollūceo, luctum, ēre (por = pro u. luceo), aufsetzen auf die Tafel, I) im allg.: pisces, Cass. Hem. b. Plin.: non ego sum pollucta pago, bin kein Gericht für das Dorf, für gemeine Leute (sagt eine Buhlerin, die sich nicht mit jedermann abgeben will), Plaut.: virgis polluctus, mit Schlägen gleichs. bewirtet od. bedient, Plaut. – II) insbes., als t. t. der Religionssprache, als Opfer vorsetzen, -darbringen, opfern, Iovi vinum, Cato: Herculi decimam partem, Plaut. – Partic. subst., polluctum, ī, n., der Opferschmaus, das Opfer, Plaut.: Herculis, Macr.: ad polluctum emere, Hemina b. Plin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > polluceo

  • 7 polluceo

    pollūcĕo, ēre, luxi, luctum - intr. et tr. - [st2]1 [-] offrir en sacrifice, offrir; offrir un sacrifice. [st2]2 [-] offrir (à table), servir.
    * * *
    pollūcĕo, ēre, luxi, luctum - intr. et tr. - [st2]1 [-] offrir en sacrifice, offrir; offrir un sacrifice. [st2]2 [-] offrir (à table), servir.
    * * *
        Polluceo, polluces, pen. prod. polluxi, polluctum, pollucere, pen. prod. Plaut. Apprester un honneste banquet.
    \
        Pollucere. Columel. Fort luire.

    Dictionarium latinogallicum > polluceo

  • 8 nei

    (old orthography nei, v. in the foll.), adv. and conj. [identical with ne and the prim. form, whence nisi, i. e. si ni].
    I.
    Adv., like ne, an absolutely negative particle, not. —So only in the combinations,
    A.
    Quid ni? or, in one word, quidni? why not? quid ego ni ita censeam? Plaut. Mil. 4, 3, 27:

    quid ego ni fleam?

    id. ib. 4, 8, 1: quidni, inquit, meminerim? etc., Auct. ap. Cic. de Or. 2, 67, 273 et saep.; v. quidni.—
    B.
    Nimirum, lit. not wonderful; v. nimirum.—
    II.
    Conj., like ne, in imperative and intentional clauses, not, that not (ante-class. and poet.):

    ni quid tibi hinc in spem referas,

    Plaut. Ep. 3, 2, 3: vinum aliudve quid ni laudato, Varr. ap. Non. 281, 31: Numa constituit, ut pisces, qui squamosi non essent, ni pollucerent... ni qui ad polluctum emerent, Cass. Hem. ap. Plin. 32, 2, 10, § 20; cf.:

    QVEM QVISQVE EORVM AGRVM POSIDEBIT, INVITIS EIS NIQVIS SICET NIVE PASCAT NIVE FRVATVR, etc.,

    Inscr. Orell. 3121, p. 40:

    IS EVM AGRVM NEI HABETO NIVE FRVIMINO, ib.: ROGO PER DEOS, NI VELITIS OSSA MEA VIOLARE,

    Inscr. Grut. 996, 12; Cenotaph. Pis. ap. Inscr. Orell. 643:

    (lege) edictā flemus diu, ni nos divideret,

    Prop. 2, 7, 2:

    obstabat vallum, ni instent acies,

    Sil. 1, 374 (al. ne):

    monent... ni teneant cursus,

    Verg. A. 3, 686 (antiqui ni pro ne ponebant, Serv. ad loc.).—
    III.
    As a conditional negative (= si non, nisi), if not, unless, but that.
    A.
    In gen.
    (α).
    With indic.: SI IN IVS VOCAT, NI IT, ANTESTATOR, IGITVR EM CAPITO, if he summon him before court, if he go not, then he shall, etc., Tab. XII. 1 init.:

    nam ni illum recipit, nihil est quo me recipiam,

    Plaut. Capt. 1, 1, 35:

    ni offerumentas habebis plures in tergo tuo, etc.,

    id. Rud. 3, 4, 48:

    mirum ni domi est,

    Ter. And. 3, 4, 19:

    moriar ni puto, etc.,

    Cic. Fam. 7, 13, 1:

    ni frustra augurium vani docuere parentes,

    Verg. A. 1, 392:

    si is homo moritur, probe factum... ni moritur, tum, etc.,

    Liv. 8, 10, 12; 13.—
    (β).
    With subj.: quid ploras, pater?—Mirum ni cantem: condemnatus sum, it's a wonder I don't sing (ironically), Nov. ap. Cic. de Or. 2, 69, 279:

    dicerem, quae ante futura dixissem, ni vererer, ne, etc.,

    Cic. Fam. 6, 6, 4:

    ni ita se res haberet,

    id. Tusc. 5, 39, 115; cf. id. Fin. 3, 20, 66: ni tamen exciderit, id. poët. Fragm. ap. Quint. 8, 6, 73:

    ni faciat,

    Verg. A. 1, 58:

    omina ni repetant Argis numenque reducant,

    id. ib. 2, 178:

    nec Boi detrectāssent pugnam, ni fama... animos fregisset,

    Liv. 32, 31, 2:

    ea se dicturum, quae ni fiant, nulla sit pacis condicio,

    id. 32, 33, 2; 2, 22, 1; 1, 22, 6.—
    B.
    In partic.
    1.
    In formal lang. of law, in agreements, promises, stipulations, etc.:

    cum is sponsionem fecisset ni vir bonus esset,

    Cic. Off. 3, 19, 77:

    judicem ferre, ni vindicias dederit,

    Liv. 3, 57:

    tum illud quod dicitur sive nive irrident, etc.,

    Cic. Caecin. 23, 65:

    cedo qui cum habeam judicem, Ni dolo malo instipulatus sis. nive etiam dum siem Quinque et viginti annos natus,

    Plaut. Rud. 5, 3 (4), 25 (v. the passage in connection); so id. ib. 3, 4, 9: id ni fit, mecum pignus, si quis volt, dato in urnam mulsi, that it is not so, bet me, etc., id. Cas. prol. 75; id. Ep. 5, 2, 35; id. Poen. 5, 4, 72. —
    2.
    Ni quis scivit (if any one has not voted), the name of a centuria created by Servius Tullius for those to vote in who had not voted in their own centuriae, acc. to Paul. ex Fest. p. 177 Müll.—
    * 3.
    For nisi quod, Amm. 22, 11 fin.
    4.
    Ni forte, for nisi forte:

    ni forte satius est, etc.,

    Curt. 5, 25, 12 (Foss, nisi), Quint. 11, 2, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > nei

  • 9 ni

    (old orthography nei, v. in the foll.), adv. and conj. [identical with ne and the prim. form, whence nisi, i. e. si ni].
    I.
    Adv., like ne, an absolutely negative particle, not. —So only in the combinations,
    A.
    Quid ni? or, in one word, quidni? why not? quid ego ni ita censeam? Plaut. Mil. 4, 3, 27:

    quid ego ni fleam?

    id. ib. 4, 8, 1: quidni, inquit, meminerim? etc., Auct. ap. Cic. de Or. 2, 67, 273 et saep.; v. quidni.—
    B.
    Nimirum, lit. not wonderful; v. nimirum.—
    II.
    Conj., like ne, in imperative and intentional clauses, not, that not (ante-class. and poet.):

    ni quid tibi hinc in spem referas,

    Plaut. Ep. 3, 2, 3: vinum aliudve quid ni laudato, Varr. ap. Non. 281, 31: Numa constituit, ut pisces, qui squamosi non essent, ni pollucerent... ni qui ad polluctum emerent, Cass. Hem. ap. Plin. 32, 2, 10, § 20; cf.:

    QVEM QVISQVE EORVM AGRVM POSIDEBIT, INVITIS EIS NIQVIS SICET NIVE PASCAT NIVE FRVATVR, etc.,

    Inscr. Orell. 3121, p. 40:

    IS EVM AGRVM NEI HABETO NIVE FRVIMINO, ib.: ROGO PER DEOS, NI VELITIS OSSA MEA VIOLARE,

    Inscr. Grut. 996, 12; Cenotaph. Pis. ap. Inscr. Orell. 643:

    (lege) edictā flemus diu, ni nos divideret,

    Prop. 2, 7, 2:

    obstabat vallum, ni instent acies,

    Sil. 1, 374 (al. ne):

    monent... ni teneant cursus,

    Verg. A. 3, 686 (antiqui ni pro ne ponebant, Serv. ad loc.).—
    III.
    As a conditional negative (= si non, nisi), if not, unless, but that.
    A.
    In gen.
    (α).
    With indic.: SI IN IVS VOCAT, NI IT, ANTESTATOR, IGITVR EM CAPITO, if he summon him before court, if he go not, then he shall, etc., Tab. XII. 1 init.:

    nam ni illum recipit, nihil est quo me recipiam,

    Plaut. Capt. 1, 1, 35:

    ni offerumentas habebis plures in tergo tuo, etc.,

    id. Rud. 3, 4, 48:

    mirum ni domi est,

    Ter. And. 3, 4, 19:

    moriar ni puto, etc.,

    Cic. Fam. 7, 13, 1:

    ni frustra augurium vani docuere parentes,

    Verg. A. 1, 392:

    si is homo moritur, probe factum... ni moritur, tum, etc.,

    Liv. 8, 10, 12; 13.—
    (β).
    With subj.: quid ploras, pater?—Mirum ni cantem: condemnatus sum, it's a wonder I don't sing (ironically), Nov. ap. Cic. de Or. 2, 69, 279:

    dicerem, quae ante futura dixissem, ni vererer, ne, etc.,

    Cic. Fam. 6, 6, 4:

    ni ita se res haberet,

    id. Tusc. 5, 39, 115; cf. id. Fin. 3, 20, 66: ni tamen exciderit, id. poët. Fragm. ap. Quint. 8, 6, 73:

    ni faciat,

    Verg. A. 1, 58:

    omina ni repetant Argis numenque reducant,

    id. ib. 2, 178:

    nec Boi detrectāssent pugnam, ni fama... animos fregisset,

    Liv. 32, 31, 2:

    ea se dicturum, quae ni fiant, nulla sit pacis condicio,

    id. 32, 33, 2; 2, 22, 1; 1, 22, 6.—
    B.
    In partic.
    1.
    In formal lang. of law, in agreements, promises, stipulations, etc.:

    cum is sponsionem fecisset ni vir bonus esset,

    Cic. Off. 3, 19, 77:

    judicem ferre, ni vindicias dederit,

    Liv. 3, 57:

    tum illud quod dicitur sive nive irrident, etc.,

    Cic. Caecin. 23, 65:

    cedo qui cum habeam judicem, Ni dolo malo instipulatus sis. nive etiam dum siem Quinque et viginti annos natus,

    Plaut. Rud. 5, 3 (4), 25 (v. the passage in connection); so id. ib. 3, 4, 9: id ni fit, mecum pignus, si quis volt, dato in urnam mulsi, that it is not so, bet me, etc., id. Cas. prol. 75; id. Ep. 5, 2, 35; id. Poen. 5, 4, 72. —
    2.
    Ni quis scivit (if any one has not voted), the name of a centuria created by Servius Tullius for those to vote in who had not voted in their own centuriae, acc. to Paul. ex Fest. p. 177 Müll.—
    * 3.
    For nisi quod, Amm. 22, 11 fin.
    4.
    Ni forte, for nisi forte:

    ni forte satius est, etc.,

    Curt. 5, 25, 12 (Foss, nisi), Quint. 11, 2, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > ni

  • 10 pollucte

    polluctē, adv., and polluctum, i, n., v. polluceo fin.

    Lewis & Short latin dictionary > pollucte

  • 11 profano

    1.
    prōfāno, āvi, ātum, 1, v. a. [pro-fanum], to bring any thing to a god before the temple, i. e. to dedicate, consecrate, offer in sacrifice (ante-class.):

    daps profanata,

    Cato, R. R. 50:

    profanato sine contagione,

    id. ib. 132: decimam Herculi, Massur. Sabin. ap. Macr. S. 3, 6: ad aram decimam bovum, Fest. s. v. potitium, p. 237 Müll.; Aur. Vict. Orig. Gent. Rom. 6: polluctum cum profanatum dicitur, id est proinde ut sit fani factum;

    itaque olim fano consumebatur omne quod profanum erat,

    Varr. L. L. 6, § 54 Müll. (the passage is corrupt).
    2.
    prŏfāno, āvi, atum, 1, v. a. [profanus].
    I.
    Lit., to render unholy, deprive of sanctity, to unhallow, desecrate, profane (perh. not ante - Aug.):

    dies festos, sacra, sacerdotes,

    Liv. 31, 44:

    sacrum,

    Ov. Am. 3, 9, 19:

    festum,

    id. M. 4, 390:

    sacra,

    Petr. 89:

    funus,

    Stat. Th. 9, 8:

    sabbata,

    Vulg. Ezech. 23, 38:

    justitias,

    id. Psa. 88, 32.—
    II.
    Transf.
    A.
    To violate, pollute:

    pudorem,

    Curt. 5, 1, 38:

    os,

    Quint. 11, 1, 84:

    nomen,

    id. Decl. 10.—
    B.
    To disclose, reveal, betray:

    secreta,

    App. M. 5, p. 164, 13:

    res profanata non valeat,

    Pall. 1, 35, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > profano

См. также в других словарях:

  • POLLUCTUM — sacrificium vel sacrum epulum, in Deorum honorem institutum, Iovis Dapalis, Herculis inprimis, aliorumve. Cato. Iovi Dapali culignam vini quantam vis polluceto. Varro, Profanatum, quod in sacrario polluctum. Atque Hercull decuma data est ab eo,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MERCATURA — inventum Poenorum est, si Plinio credimus l. 7. c. 6. Mercurii, fi Diodorum audimus l. 6. quem proin cum sacellos seu marsupio, a zona pendulo, pictum et a Mercatoribus Idibus Maiis Romae sollenniter cultum: quemadmodum et apud Cretenses… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PISCES carentes squamis vel pinnis — in ege, pro immundis habiti, Levit. c. 11. v. 9. 10. Imo et squamosis Iudaei cantharum reiciunt. quia stercore vescitur et versatur in luto, plane ut terrestris cantharus, quamvis coetera dissimillimus. Etiam apud romanos non nisi squamosos… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • POLLINCTOR vel POLLICTOR — POLLINCTOR, vel POLLICTOR qui pollincit, vel pollingit, Graece Ενταφιαςτὴς, Νεκροκόμος, Σοροπηγὸς, Νεκροφόρος, Perotto, quasi pollutor, a polluendo: Fulgentio, quasi pollutorum unctor: Turnebo, l. 28. Adversar. c. 31. quasi pellts unctor, eo quod …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PRIMITIAE frugum aliarumque rerum — eô fine Deo offerri consuevêre, ut in iis reliquae omnes sanctisicarentur. Sic Primitiae arborum offerri iussae sunt Levit. c. 19. v. 23. 24. quod hôc ordine fiebat: Tribus primis, a quo plantatae erant, annis, praeputiatae censebantur, adeoque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SQUAMA — inter partes piscis proprie dictas, ei integumenti vice data est, Hebr. Gap desc: Hebrew ab asperitate: unde per analogiam lorica squamata dicitur 1. Sam. c. 17. v. 5. quae ferreis lamellis, tamquam squamis erat conserta. Sic λεπίδα Graece,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • banquet — Banquet, Coena, Concoenatio, Conuiuium, Symposium. Banquets, quand on convie l un l autre, Circumpotatio. Petit banquet et repeüe franche, ou l argent que bailloient les riches Romains à ceux qui au matin à leur lever leur venoient faire la cour …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»