Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

political+faith

  • 1 faith

    عَقِيدَة \ belief: sth. believed: a set of beliefs.. doctrine: sth. which is taught (religious belief, political belief, etc.). faith: religious belief: the Muslim faith; the Christian faith. principle: a rule that guides sb.’s life: It is against my principles to play cards for money. \ See Also مبدأ (مَبْدَأ)‏

    Arabic-English glossary > faith

  • 2 кредо

    Russian-english dctionary of diplomacy > кредо

  • 3 политическое кредо

    1) Diplomatic term: political creed
    2) Advertising: political faith

    Универсальный русско-английский словарь > политическое кредо

  • 4 Институт религии и общественной политики (США)

    Political economy: the Faith and Politics Institute

    Универсальный русско-английский словарь > Институт религии и общественной политики (США)

  • 5 Институт религии и общественной политики

    Political economy: (США) the Faith and Politics Institute

    Универсальный русско-английский словарь > Институт религии и общественной политики

  • 6 əqidə

    faith (dini)
    siyasi əqidə – political conviction
    möhkəm əqidə – firm belief
    əqidəli – convinced
    əqidəsiz – faithless; having no conviction

    Məktəblilər üçün Azərbaycanca-İngiliscə lüğət > əqidə

  • 7 fede

    f faith
    ( fedeltà) loyalty
    anello wedding ring
    aver fede in qualcosa have faith in someone
    * * *
    fede s.f.
    1 ( il credere) faith, belief: fede in Dio, faith in God; perdere, ritrovare la fede, to lose, to regain one's faith; avere fede in Dio, nel progresso, to believe in God, in progress // persona di poca fede, untrusting person
    2 ( confessione, religione) faith, creed: la fede cristiana, the Christian faith; professione di fede, profession of faith; scuola aperta a tutte le fedi, school open to every creed; predicare la fede, to preach the faith // i conforti della fede, the comforts of religion // uomo di fede, man of faith // atto di fede, (anche fig.) act of faith // difensore della fede, ( titolo dei sovrani d'Inghilterra) Defender of the Faith
    3 (estens.) creed, convictions (pl.), beliefs (pl.): la sua fede politica, his political convictions (o views) // venire meno alla propria fede, not to live up to one's beliefs
    4 ( fiducia) faith, trust; confidence: degno di fede, trustworthy (o reliable); ho fede nel tuo avvenire, I feel confident about (o I have faith in) your future; ho fede nelle sue promesse, I trust his promises; ho fede che non mi deluderà, I feel sure he won't let me down; riponi la tua fede in Dio, put your trust in God // abbi fede e vedrai che andrà tutto bene, have faith and you'll see that everything will turn out allright; abbi fede in me, just trust me // prestare fede a una diceria, to give credit to a rumour; prestare fede a qlcu., to believe (o to trust) s.o.
    5 ( lealtà, fedeltà) faith, faithfulness, loyalty: fede coniugale, marital fidelity; tener fede ai propri principi, to remain faithful to one's principles; tener fede a una promessa, to keep a promise; (dir.) violazione della fede data, breach of faith // in fede ( mia), upon my honour; ( come esclamazione) honestly
    6 ( anello) wedding ring: portare la fede al dito, to wear a wedding ring
    7 ( certificato, attestazione) certificate, warrant: fede di nascita, birth certificate // (comm.): fede di deposito, (warehouse) warrant; fede di deposito doganale, dock warrant // (banca) fede di credito, certificate of credit // fare fede di qlco., to bear witness to sthg.
    * * *
    ['fede]
    sostantivo femminile
    2) (salda convinzione) creed, belief
    3) (fiducia) faith, trust

    avere fede nella giustizia to believe in justice; prestare fede a qcs. to give credence to sth., to place credit o put faith in sth.; degno di fede — trustworthy

    tenere fede a — to remain faithful to [ principi]; to keep [ promessa]; to stand by [ impegni]

    6) (anello nuziale) wedding ring, wedding band
    7) burocr.

    "fa fede il timbro postale" — "date as postmark"

    * * *
    fede
    /'fede/
    sostantivo f.
     1 (credo religioso) faith; perdere la fede to lose one's faith; atto di fede act of faith
     2 (salda convinzione) creed, belief; fede politica political creed
     3 (fiducia) faith, trust; uomo di poca fede man of little faith; abbi fede! have faith! avere fede nella giustizia to believe in justice; prestare fede a qcs. to give credence to sth., to place credit o put faith in sth.; degno di fede trustworthy
     5 (fedeltà) tenere fede a to remain faithful to [ principi]; to keep [ promessa]; to stand by [ impegni]
     6 (anello nuziale) wedding ring, wedding band
     7 burocr. "fa fede il timbro postale" "date as postmark".

    Dizionario Italiano-Inglese > fede

  • 8 Glaubensbekenntnis

    n
    1. Formel: creed; das Glaubensbekenntnis sprechen oder beten say ( oder recite) the creed
    2. Konfession: denomination; weitS. religion
    3. POL. etc. creed; sein politisches Glaubensbekenntnis ablegen make a political profession of faith, declare one’s political principles
    * * *
    das Glaubensbekenntnis
    creed; denomination; confession; credo; profession of faith
    * * *
    Glau|bens|be|kennt|nis
    nt
    creed
    * * *
    ((a short statement of) one's (especially religious) beliefs.) creed
    * * *
    Glau·bens·be·kennt·nis
    nt
    1. (Religionszugehörigkeit) profession [of faith]
    2. kein pl (formelhafte Glaubenslehre) creed, confession [of faith]
    das \Glaubensbekenntnis The Creed
    * * *
    das o. Pl. (auch fig.): (Überzeugung) creed
    * * *
    1. Formel: creed;
    beten say ( oder recite) the creed
    2. Konfession: denomination; weitS. religion
    3. POL etc creed;
    sein politisches Glaubensbekenntnis ablegen make a political profession of faith, declare one’s political principles
    * * *
    das o. Pl. (auch fig.): (Überzeugung) creed
    * * *
    n.
    confession of faith n.
    creed n.
    religion n.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Glaubensbekenntnis

  • 9 voluntad

    f.
    1 will, willpower.
    tiene mucha/poca (fuerza de) voluntad she has a very strong/weak will
    2 will (deseo).
    no existe la voluntad política de resolver el problema there isn't the political will to solve the problem
    contra la voluntad de alguien against somebody's will
    por causas ajenas a mi voluntad for reasons beyond my control
    por voluntad propia of one's own free will
    última voluntad last will and testament
    3 intention.
    mala voluntad ill will
    buena voluntad goodwill
    4 free will.
    ¿qué le debo? — la voluntad what do I owe you? — whatever you think fit
    5 bulesis.
    * * *
    1 (cualidad) will
    3 (deseo) wish
    4 (propósito) intention, purpose
    5 (afecto) affection
    \
    a voluntad at will
    ganarse la voluntad de alguien to win somebody over
    hacer uno su santa voluntad familiar to have one's way, do as one likes
    hágase tu voluntad RELIGIÓN Thy will be done
    por causas ajenas a nuestra voluntad due to reasons beyond our control
    ¿qué quiere? -la voluntad ¿what do you want? -whatever you think right
    buena voluntad goodwill
    última voluntad last wish
    voluntad de Dios God's will
    voluntad de hierro / voluntad férrea will of iron, iron will
    * * *
    noun f.
    1) will
    * * *
    SF
    1) (=capacidad decisoria) will
    2) (=deseo) wish

    no lo dije con voluntad de ofenderle — I did not say it with any wish to offend you, I had no desire to offend you

    última voluntad — last wish; (Jur) last will and testament

    hágase tu voluntad — (Rel) Thy will be done

    3) (=determinación) (tb: fuerza de voluntad) willpower

    le cuesta, pero tiene mucha voluntad — it's difficult for him, but he has a lot of willpower o a strong will

    voluntad de hierro, voluntad férrea — iron will

    4) (=disposición) will

    buena voluntad, lo solucionaremos con un poco de buena voluntad — with a bit of good will we'll find a solution

    lo sugerí con buena voluntad — I suggested it with the best of intentions, I suggested it in good faith

    los hombres de buena voluntad — (Rel) men of goodwill

    mala voluntad, hay muy mala voluntad contra el presidente — there is a lot of ill will against the president

    - ganarse la voluntad de algn
    5)

    a voluntad — at will

    6)

    -¿cuánto es? -la voluntad — "how much is it?" - "as much as you think it's worth"

    7) (=afecto) fondness, affection

    tener voluntad a algn — to be fond of sb, feel affection for sb

    * * *
    1)
    a) ( facultad) will
    b) ( deseo) wish

    voluntad de + inf — wish to + inf

    hágase tu voluntad — (Relig) Thy will be done

    a voluntad: se puede comer a voluntad you can eat to your heart's content; la donación es a voluntad — donations are at one's discretion

    3) (disposición, intención)

    ganarse la voluntad de alguien — to win somebody's favor*

    * * *
    = will.
    Ex. 'I only wanted to write an interesting tale,' he will say, ignoring that the interest of a story almost always comes from seeing the human will in action -- against chaos or against order.
    ----
    * acomodarse a la voluntad de Alguien = bend itself to + Posesivo + will.
    * a voluntad = at will.
    * buena voluntad = goodwill [good will].
    * con la mejor voluntad del mundo = in good faith.
    * contra la voluntad de Alguien = against + Posesivo + will.
    * de buena voluntad = in good faith.
    * falta de voluntad = reluctance.
    * fuerza de voluntad = force of will, willpower [will power].
    * mala voluntad = ill will.
    * por su propia voluntad = of its own accord.
    * por voluntad propia = voluntarily.
    * voluntad de hierro = iron will, will of iron.
    * voluntad de mantener Algo en secreto = secretiveness.
    * voluntad de ocultar Algo = secretiveness.
    * voluntad férrea = iron will, will of iron.
    * voluntad personal = personal will.
    * * *
    1)
    a) ( facultad) will
    b) ( deseo) wish

    voluntad de + inf — wish to + inf

    hágase tu voluntad — (Relig) Thy will be done

    a voluntad: se puede comer a voluntad you can eat to your heart's content; la donación es a voluntad — donations are at one's discretion

    3) (disposición, intención)

    ganarse la voluntad de alguien — to win somebody's favor*

    * * *
    = will.

    Ex: 'I only wanted to write an interesting tale,' he will say, ignoring that the interest of a story almost always comes from seeing the human will in action -- against chaos or against order.

    * acomodarse a la voluntad de Alguien = bend itself to + Posesivo + will.
    * a voluntad = at will.
    * buena voluntad = goodwill [good will].
    * con la mejor voluntad del mundo = in good faith.
    * contra la voluntad de Alguien = against + Posesivo + will.
    * de buena voluntad = in good faith.
    * falta de voluntad = reluctance.
    * fuerza de voluntad = force of will, willpower [will power].
    * mala voluntad = ill will.
    * por su propia voluntad = of its own accord.
    * por voluntad propia = voluntarily.
    * voluntad de hierro = iron will, will of iron.
    * voluntad de mantener Algo en secreto = secretiveness.
    * voluntad de ocultar Algo = secretiveness.
    * voluntad férrea = iron will, will of iron.
    * voluntad personal = personal will.

    * * *
    A
    1 (facultad) will
    2 (deseo) wish
    debemos respetar su voluntad we must respect their wishes
    por expresa voluntad de los familiares by express wish of the family
    lo hago contra mi voluntad I'm doing it against my will
    siempre tiene que hacer su santa voluntad he always has to have his (own) way o to have things his way
    renunció al cargo por propia voluntad he resigned from the post of his own free will o of his own volition
    la voluntad política del pueblo the political will o wishes of the people
    voluntad DE + INF wish to + INF
    sin voluntad de ofender without wishing to offend anyone
    reiteró su voluntad de dejar los hábitos he reaffirmed his wish to leave the priesthood
    por causas ajenas a nuestra voluntad for reasons beyond our control
    hágase tu voluntad ( Relig) Thy will be done
    a voluntad: se puede comer y beber a voluntad you can eat and drink to your heart's content
    no tienes que hacerlo si no quieres, es a voluntad you don't have to do it if you don't want to, it's entirely up to you
    la donación es a voluntad donations are at one's discretion
    la voluntad ( Esp): ¿cuánto le debo? — la voluntad how much is it? — whatever you like o whatever you can spare
    Compuesto:
    divine will, God's will
    no tiene voluntad para dejar la bebida he doesn't have the willpower to give up drinking
    es un hombre de mucha voluntad he has great willpower o determination
    Compuesto:
    will of iron, iron will
    C
    (disposición, intención): lo hice con mi mejor voluntad I did it with the best of intentions
    paz a los hombres de buena voluntad peace to men of goodwill
    agradezco tu buena voluntad pero prefiero hacerlo sola I appreciate your willingness to help but I'd prefer to do it on my own
    lo dijo con mala voluntad she was trying to cause trouble when she said it, she said it with evil intent ( frml)
    ganarse la voluntad de algn to win sb's favor*
    * * *

     

    voluntad sustantivo femenino
    1

    b) ( deseo) wish;


    lo hizo por (su) propia voluntad he did it of his own free will;
    manifestó su voluntad de renunciar he expressed his wish to resign;
    por causas ajenas a su voluntad for reasons beyond his control
    2 ( firmeza de intención) tb

    3 (disposición, intención):

    agradezco tu buena voluntad I appreciate your willingness to help;
    mostrar buena voluntad hacia algn to show goodwill to o toward(s) sb
    voluntad sustantivo femenino
    1 will
    por mi propia voluntad, of my own free will
    fuerza de voluntad, willpower
    2 (deseo) wish
    contra la voluntad de su madre, against his mother's wishes
    última voluntad, last wish
    3 (intención) con su mejor voluntad, with the best of intentions
    ' voluntad' also found in these entries:
    Spanish:
    ajena
    - ajeno
    - arbitrio
    - disposición
    - férrea
    - férreo
    - flaquear
    - gana
    - grado
    - pueblo
    - santa
    - santo
    - someterse
    - coartar
    - debilitar
    - dispuesto
    - fuerza
    - inquebrantable
    - querer
    - último
    English:
    afraid
    - break
    - goodwill
    - inclination
    - iron
    - strength
    - strong-willed
    - unwillingness
    - volition
    - weak-willed
    - will
    - willingness
    - willpower
    - would
    - beyond
    - control
    - free
    - gesture
    - good
    - impose
    - voluntarily
    - willingly
    - wish
    * * *
    1. [determinación] will, willpower;
    tiene mucha/poca (fuerza de) voluntad she has a very strong/weak will;
    no lo conseguirá por falta de voluntad she'll never manage it because she hasn't got the willpower;
    pone mucha voluntad en su trabajo she's a very willing worker
    voluntad férrea iron will;
    2. [deseo] will, wishes;
    no existe la voluntad política de resolver el problema there isn't the political will to solve the problem;
    expresaron su voluntad de entregar las armas they said they were willing to hand over their weapons;
    no era ésa mi voluntad that wasn't my intention, that's not what I wanted;
    contra la voluntad de alguien against sb's will;
    no podemos ir contra la voluntad popular we cannot go against the popular will;
    hágase tu voluntad Thy will be done;
    al final impuso su voluntad she got her way in the end;
    por causas ajenas a mi voluntad for reasons beyond my control;
    por voluntad de alguien: fue arquitecto por voluntad de su padre he was an architect because that's what his father wanted;
    dimitió por voluntad propia she resigned of her own free will o of her own volition;
    última voluntad last will and testament;
    Fam
    hizo su santa voluntad he did just as he pleased
    3. [intención] intention;
    buena voluntad goodwill;
    gentes de buena voluntad people of goodwill;
    mala voluntad ill will
    4. [albedrío] free will;
    puedes usarlo a voluntad you can use it as much as you like;
    lo dejo a tu voluntad I'll leave it up to you;
    ¿qué le debo? – la voluntad what do I owe you? – whatever you think fit
    * * *
    f will;
    buena/mala voluntad good/ill will;
    voluntad de hierro fig iron will;
    última voluntad last wish;
    por voluntad propia of one’s own free will;
    a voluntad at will
    * * *
    1) : will, volition
    2) deseo: desire, wish
    3) intención: intention
    4)
    a voluntad : at will
    5)
    buena voluntad : good will
    6)
    mala voluntad : ill will
    7)
    fuerza de voluntad : will-power
    * * *
    1. (capacidad) will
    2. (deseo) wish

    Spanish-English dictionary > voluntad

  • 10 discurso político

    (n.) = political discourse, political speech, spin
    Ex. His use of religious and political discourse during the presidential campaign reaffirmed people's faith in America and served as a source of identification with evangelicals and religionists.
    Ex. Whilst political speech enjoys the highest possible protection under the First Amendment to the US Constitution, 'speech' concerning child pornography and obscenity is allowed none.
    Ex. The spin sold to the world by the Arabs is that they were one nation in their homeland 'from time immemorial'.
    * * *
    (n.) = political discourse, political speech, spin

    Ex: His use of religious and political discourse during the presidential campaign reaffirmed people's faith in America and served as a source of identification with evangelicals and religionists.

    Ex: Whilst political speech enjoys the highest possible protection under the First Amendment to the US Constitution, 'speech' concerning child pornography and obscenity is allowed none.
    Ex: The spin sold to the world by the Arabs is that they were one nation in their homeland 'from time immemorial'.

    Spanish-English dictionary > discurso político

  • 11 bonae

    bŏnus (old form dŭonus, Carm. Sall. ap. Varr. L. L. 7, § 26 Mull.; cf. Paul. ex Fest. p. 67 Mull.), a, um, adj. [for duonus, cf. bellum, bis, and cf. root dvi-; hence deidô, deos], good; comp. melior, us [cf. Gr. mala, mallon], better; sup. optimus ( optumus, ante-class. and often class.) [root opof ops, opes; cf. copia, apiscor], best.
    I.
    Attributively.
    A.
    As adjunct of nouns denoting persons.
    1.
    Vir bonus.
    (α).
    A man morally good (kalos kagathos):

    quoniam boni me viri pauperant, improbi alunt,

    Plaut. Poen. 5, 4, 60:

    omnibus virtutibus instructos et ornatos tum sapientes, tum viros bonos dicimus,

    Cic. Tusc. 5, 10, 28:

    ille vir bonus qui... intolerabili dolore lacerari potius quam aut officium prodat aut fidem,

    id. Ac. 2, 8, 23:

    sive vir bonus est is qui prodest quibus potest, nocet nemini, certe istum virum bonum non facile reperimus,

    id. Off. 3, 15, 64:

    qui se ita gerunt ut eorum probitas, fides, integritas, etc.... hos viros bonos... appellandos putemus,

    id. Lael. 5, 19:

    non intellegunt se de callido homine loqui, non de bono viro,

    id. Att. 7, 2, 4:

    ut quisque est vir optimus, ita difficillime esse alios improbos suspicatur,

    id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 12:

    nec enim melior vir fuit Africano quisquam, nec clarior,

    id. Lael. 2, 6; id. Leg. 1, 14, 41; 1, 18, 48; id. Planc. 4, 9; id. Par. 3, 1, 21; id. Marcell. 6, 20; id. Fam. 7, 21; id. Off. 2, 16, 57.—
    (β).
    An honest man:

    justitia, ex qua viri boni nominantur,

    Cic. Off. 1, 7, 21; 1, 44, 155; 2, 11, 39; 2, 12, 42; 2, 20, 71;

    3, 12, 50: cum is sponsionem fecisset ni vir bonus esset,

    id. ib. 3, 19, 77:

    quoniam Demosthenes nec vir bonus esset, nec bene meritus de civitate,

    id. Opt. Gen. 7, 20; cf. id. Rosc. Am. 40, 116.—
    (γ).
    A man of good standing in the community:

    id viri boni arbitratu deducetur,

    Cato, R. R. 143; so id. ib. 149:

    tuam partem viri bono arbitratu... dari oportet,

    Dig. 17, 1, [p. 244] 35;

    37, 6, 2, § 2: quem voles virum bonum nominato,

    Cic. Verr. 2, 4, 25, § 55:

    vir bonus est... quo res sponsore, et quo causae teste tenentur,

    Hor. Ep. 1, 16, 40.—Hence, ironically of wealthy men:

    praetores jus dicunt, aediles ludos parant, viri boni usuras perscribunt,

    Cic. Att. 9, 12, 3.—
    (δ).
    Ironically of bad men:

    sed eccum lenonem Lycum, bonum virum,

    Plaut. Poen. 5, 5, 52; Ter. Eun. 5, 3, 9; 4, 3, 18; id. Ad. 3, 4, 30:

    expectabam quinam isti viri boni testes hujus manifesto deprehensi veneni dicerentur,

    Cic. Cael. 26, 63:

    nam socer ejus, vir multum bonus est,

    id. Agr. 3, 3, 13;

    so especially in addresses (mostly comic.): age tu, illuc procede, bone vir!

    Plaut. Capt. 5, 2, 1; id. Curc. 5, 2, 12; id. Ps. 4, 7, 48; id. Pers. 5, 2, 11; Ter. And. 3, 5, 10; 5, 2, 5; id. Ad. 4, 2, 17; id. Eun. 5, 2, 11:

    quid tu, vir optime? Ecquid habes quod dicas?

    Cic. Rosc. Am. 36, 104.—
    (ε).
    Sometimes boni viri = boni, in the sense of optimates (v. I. A. 3.):

    bonis viris quid juris reliquit tribunatus C. Gracchi?

    Cic. Leg. 3, 9, 20.—
    (ζ).
    As a conventional courtesy:

    homines optimi non intellegunt, etc.,

    Cic. Fin. 1, 7, 25:

    bone accusator,

    id. Rosc. Am. 21, 58:

    sic illum amicum vocasti, quomodo omnes candidatos bonos viros dicimus,

    gentlemen, Sen. Ep. 3, 1.—For bonus vir, a good husband, v. 3.; and for vir optimus, as a laudatory epithet, v. 5.—
    2.
    Boni homines (rare) = boni, better classes of society, v. II. A. 3:

    in foro infimo boni homines atque dites ambulant,

    Plaut. Curc. 4, 1, 14.—
    3.
    With nouns denoting persons in regard to their functions, offices, occupations, and qualities, denoting excellence:

    bonus consul,

    Liv. 4, 40, 6; 22, 39, 2 (different: consules duos, bonos quidem, sed dumtaxat bonos, amisimus, consuls of good sentiments, almost = bad consuls, Cic. ad Brut. 1, 3, 4):

    boni tribuni plebis,

    Cic. Phil. 1, 10, 25:

    bonus senator,

    id. Prov. Cons. 15, 37:

    senator bonus,

    id. Dom. 4, 8:

    bonus judex,

    id. Verr. 2, 4, 15, § 34:

    bonus augur (ironically),

    id. Phil. 2, 32, 80:

    bonus vates,

    Plaut. Mil. 3, 3, 27:

    bonus imperator,

    Sall. C. 60, 4:

    bonus dux,

    Quint. 12, 1, 43 (cf. trop.:

    naturam, optimam ducem,

    the best guide, Cic. Sen. 2, 5):

    bonus miles,

    Sall. C. 60, 4; Sen. Vit. Beat. 15, 5:

    bonus orator,

    Cic. Fin. 1, 3, 10:

    optimus orator,

    id. Opt. Gen. 1, 3:

    poeta bonus,

    id. de Or. 1, 3, 11; 2, 46, 194; id. Fin. 1, 3, 10:

    scriptor bonus,

    Quint. 10, 1, 104:

    bonus advocatus,

    id. 5, 13, 10:

    bonus defensor,

    id. 5, 13, 3:

    bonus altercator,

    a good debater, id. 6, 4, 10:

    bonus praeceptor,

    id. 5, 13, 44; 10, 5, 22:

    bonus gubernator,

    Cic. Ac. 2, 31, 100:

    optimus opifex,

    Hor. S. 1, 3, 133:

    sutor bonus,

    id. ib. 1, 3, 125:

    actor optimus,

    Cic. Sest. 57, 122:

    cantor optimus est modulator,

    Hor. S. 1, 3, 130:

    melior gladiator,

    Ov. Tr. 4, 6, 33: agricola (colonus, dominus) bonus, Cato, R. R. prooem.; Cic. Sen. 16, 56:

    bonus paterfamilias,

    a thrifty head of the house, Nep. Att. 13, 1:

    bonus servus,

    Plaut. Trin. 4, 3, 58; id. Am. 2, 1, 46; id. Men. 5, 6, 1; Cic. Mil. 22, 58:

    dominus bonus,

    Cato, R. R. 14:

    bonus custos,

    Plaut. Truc. 4, 3, 38.—Ironically, Ter. Phorm. 2, 1, 57:

    filius bonus,

    Plaut. Am. 3, 4, 9:

    patres,

    Quint. 11, 3, 178:

    parens,

    id. 6, prooem. 4: bonus (melior, optimus), viz. a good husband, Cic. Inv. 1, 31, 51 sq.; Liv. 1, 9, 15:

    uxor melior,

    Cic. Inv. 1, 31, 52:

    amicus,

    id. Fam. 2, 15, 3:

    amicus optimus,

    Plaut. Cas. 3, 3, 18:

    optimus testis,

    Cic. Fam. 7, 27, 2:

    auctor, in two senses,

    good authority, id. Att. 5, 12, 3;

    and = bonus scriptor (post-class.),

    Quint. 10, 1, 74.—Esp.:

    bonus civis (rarely civis bonus): in re publica ea velle quae tranquilla et honesta sint: talem enim solemus et sentire bonum civem et dicere, Cic.-Off. 1, 34, 124: eaque est summa ratio et sapientia boni civis, commoda civium non divellere, atque omnes aequitate eadem continere,

    id. ib. 2, 23, 83:

    eum esse civem et fidelem et bonum,

    Plaut. Pers. 1, 2, 15; Cic. Fam. 2, 8, 2; 1, 9, 10; 3, 12, 1; 6, 6, 11; id. Off. 1, 44, 155; Liv. 22, 39, 3; Sall. H. Fragm. 1, 10 Dietsch:

    optimus et fortissimus civis,

    Cic. Fam. 12, 2, 3; id. Sest. 17, 39.—
    4.
    Bonus and optimus as epithets of the gods.
    (α).
    In gen.:

    sed te bonus Mercurius perdat,

    Plaut. Cas. 2, 3, 23:

    fata... bonique divi,

    Hor. C. 4, 2, 38:

    divis orte bonis,

    id. ib. 4, 5, 1:

    O bone deus!

    Scrib. Comp. 84 fin.: BONORVM DEORVM, Inscr. ap. Cic. N. D. 3, 34, 84: totidem, pater optime, dixi, Tu mihi da cives, referring to Jupiter, Ov. M. 7, 627.—
    (β).
    Optimus Maximus, a standing epithet of Jupiter:

    (Juppiter) a majoribus nostris Optimus Maximus (nominatur), et quidem ante optimus, id est beneficentissimus, quam Maximus,

    Cic. N. D. 2, 25, 64:

    Jovem optimum et maximum ob eas res appellant, non quod, etc.,

    id. ib. 3, 36, 87:

    in templo Jovis Optimi Maximi,

    id. Sest. 56, 129; id. Prov. Cons. 9, 22:

    nutu Jovis Optimi Maximi,

    id. Cat. 3, 9, 21; Liv. 1, 12, 7; id. 6, 16, 2.—
    (γ).
    Di boni, O di boni, expressing indignation, sorrow, or surprise:

    di boni, hunc visitavi antidhac!

    Plaut. Ep. 4, 1, 16:

    di boni, boni quid porto!

    Ter. And. 2, 2, 1:

    di boni, quid hoc morbi est,

    id. Eun. 2, 1, 19; id. Heaut. 2, 3, 13; id. Ad. 3, 3, 86:

    alter, O di boni, quam taeter incedebat!

    Cic. Sest. 8, 19; id. Brut. 84, 288; id. Phil. 2, 8, 20; 2, 32, 80; id. Att. 1, 16, 5; 14, 21, 2; Val. Max. 3, 5, 1; Sen. Vit. Beat. 2, 3.—
    (δ).
    Bona Dea, etc., v. 6.—
    5.
    Optimus as a laudatory epithet.
    (α).
    Vir optimus:

    per vos nobis, per optimos viros optimis civibus periculum inferre conantur,

    Cic. Sest. 1, 2:

    virum optimum et constantissimum M. Cispium,

    id. ib. 35, 76:

    fratrem meum, virum optimum, fortissimum,

    id. ib.:

    consolabor hos praesentes, viros optimos,

    id. Balb. 19, 44; id. Planc. 21, 51; 23, 55; id. Mil. 14, 38; id. Marcell. 4, 10; id. Att. 5, 1, 5; Hor. S. 1, 6, 53.—
    (β).
    Femina bona, optima:

    tua conjunx bona femina,

    Cic. Phil. 3, 6, 16:

    hujus sanctissimae feminae atque optimae pater,

    id. ib. —
    (γ).
    Senex, pater, frater, etc.:

    optimus: parentes ejus, prudentissimi atque optimi senis,

    Cic. Planc. 41, 97:

    insuevit pater optimus hoc me,

    Hor. S. 1, 4, 105; 2, 1, 12:

    C. Marcelli, fratris optimi,

    Cic. Fam. 4, 7, 6; id. Q. Fr. 2, 6 (8), 2; 2, 4, 2.—
    (δ).
    With proper names ( poet.):

    optimus Vergilius,

    Hor. S. 1, 6, 54:

    Maecenas optimus,

    id. ib. 1, 5, 27:

    optime Quinti,

    id. Ep. 1, 16, 1.—
    (ε).
    Esp. as an epithet of the Roman emperors:

    quid tam civile, tam senatorium quam illud, additum a nobis Optimi cognomen?

    Plin. Pan. 2, 7:

    gratias, inquit, ago, optime Princeps!

    Sen. Tranq. 14. 4:

    ex epistula optimi imperatoris Antonini,

    Gai. Inst. 1, 102; cf.:

    bene te patriae pater optime Caesar,

    Ov. F. 2, 637:

    optime Romulae Custos gentis,

    Hor. C. 4, 5, 1.—
    6.
    Bonus and Bona, names of deities.
    (α).
    Bona Dea, the goddess of Chastity, whose temple could not be entered by males (cf. Macr. S. 1, 12; Lact. 1, 22):

    Bonae Deae pulvinaribus,

    Cic. Pis. 39, 95; id. Mil. 31, 86; id. Fam. 1, 9, 15; cf.

    in mal. part.,

    Juv. 2, 86 sq.; 6, 314 sq.; 6, 335 sq.—
    (β).
    Bonus Eventus, Varr. R. R. 1, 1 med.; Amm. 29, 6, 19; Inscr. Orell. 907; 1780 sq.—
    (γ).
    Bona Fortuna:

    si bona Fortuna veniat, ne intromiseris,

    Plaut. Aul. 1, 3, 22:

    Bonae Fortunae (signum),

    Cic. Verr. 2, 4, 3, § 7:

    FORTVNAE BONAE DOMESTICAE,

    Inscr. Orell. 1743 sq. —
    (δ).
    Bona Spes:

    Spes Bona, obsecro, subventa mihi,

    Plaut. Rud. 1, 4, 12:

    BONAE SPEI,

    Aug. Inscr. Grut. 1075, 1.—
    (ε).
    BONA MENS, Inscr. Orell. 1818 sqq.:

    Mens Bona, si qua dea es, tua me in sacraria dono,

    Prop. 3, 24, 19.
    B.
    With nouns denoting things.
    1.
    Things concrete, denoting excellence:

    navis bona dicitur non quae pretiosis coloribus picta est... sed stabilis et firma,

    Sen. Ep. 76, 13:

    gladium bonum dices, non cui auratus est balteus, etc., sed cui et ad secandum subtilis acies est, et, etc.,

    id. ib. 76, 14:

    id vinum erit lene et bono colore,

    Cato, R. R. 109; Lucr. 2, 418; Ov. Am. 2, 7, 9:

    tabulas... collocare in bono lumine,

    Cic. Brut. 75, 261: ex quavis olea oleum... bonum fieri potest. Cato, R. R. 3:

    per aestatem boves aquam bonam et liquidam bibant semper curato,

    id. ib. 73; cf.:

    bonae aquae, ironically compared to wine,

    Prop. 2, 33 (3, 31), 28:

    praedium bonum caelum habeat,

    good temperature, Cato, R. R. 1:

    bona tempestate,

    in good weather, Cic. Q. Fr. 2, 2, 4:

    (praedium) solo bono valeat,

    by good soil, Cato, R. R. 1:

    bonae (aedes) cum curantur male,

    Plaut. Most. 1, 2, 24:

    villam bonam,

    Cic. Off. 3, 13, 55:

    bonus pons,

    Cat. 17, 5:

    scyphi optimi (= optime facti),

    Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32:

    perbona toreumata,

    id. ib. 2, 4, 18, §

    38: bona domicilia,

    comfortable residences, id. N. D. 2, 37, 95:

    agrum Meliorem nemo habet,

    Ter. Heaut. 1, 1, 12:

    fundum meliorem,

    Cic. Inv. 1, 31, 52: fundos optimos et fructuosissimos, id. Agr. 3, 4, 14:

    equus melior,

    id. Inv. 1, 31, 52:

    bona cena,

    Cat. 13, 3:

    boni nummi,

    good, not counterfeit, Plaut. As. 3, 3, 144; Cic. Off. 3, 23, 91:

    super omnia vultus accessere boni,

    good looks, Ov. M. 8, 678:

    mulier bona forma,

    of a fine form, Ter. Heaut. 3, 2, 13:

    equus formae melioris,

    Hor. S. 2, 7, 52:

    tam bona cervix, simul ac jussero, demetur,

    fine, beautiful, Suet. Calig. 33:

    fruges bonae,

    Cat. 34, 19:

    ova suci melioris,

    of better flavor, Hor. S. 2, 4, 13.— Trop.:

    animus aequus optimum est aerumnae condimentum,

    Plaut. Rud. 2, 3, 71: bona dextra, a lucky hand (cf.:

    bonum omen, 2. e.),

    Quint. 6, 3, 69:

    scio te bona esse voce, ne clama nimis,

    good, sound, loud voice, Plaut. Most. 3, 1, 43; so,

    bona firmaque vox,

    Quint. 11, 3, 13.—
    2.
    Things abstract.
    a.
    Of physical well-being:

    ut si qui neget sine bona valetudine posse bene vivi,

    Cic. Inv. 1, 51, 93; Sen. Vit. Beat. 22, 2; Lucr. 3, 102; Val. Max. 2, 5, 6; Quint. 10, 3, 26; 11, 2, 35 et saep.:

    non bonus somnus de prandio est,

    Plaut. Most. 3, 2, 8:

    bona aetas,

    prime of life, Cic. Sen. 14, 48:

    optima aetate,

    id. Fam. 10, 3, 3.—Ironically:

    bona, inquis, aetate, etc.,

    Sen. Ep. 76, 1.—
    b.
    Of the mind and soul:

    meliore esse sensu,

    Cic. Sest. 21, 47:

    optima indoles,

    id. Fin. 5, 22, 61:

    bona conscientia,

    Quint. 6, 1, 33; 9, 2, 93; Sen. Vit. Beat. 20, 5:

    bono ingenio me esse ornatam quam auro multo mavolo,

    with a good heart, Plaut. Poen. 1, 2, 91; id. Stich. 1, 21, 59; Sall. C. 10, 5:

    mens melior,

    Ter. Ad. 3, 3, 78; Cic. Phil. 3, 5, 13; Liv. 39, 16, 5; Sen. Ben. 1, 11, 4; id. Ep. 10, 4; Pers. 2, 8; Petr. 61.—Personified, Prop. 3 (4), 24, 19; Ov. Am. 1, 2, 31:

    duos optimae indolis filios,

    Val. Max. 5, 7, 2; Sen. Ben. 6, 16, 6; Quint. 1, 2, 5:

    bonum consilium,

    Plaut. Merc. 2, 3, 6; id. Rud. 4, 3, 18; Cic. Off. 1, 33, 121:

    bona voluntas,

    a good purpose, Quint. 12, 11, 31:

    memoria bona,

    Cic. Att. 8, 4, 2:

    bona ratio cum perdita... confligit,

    id. Cat. 2, 11, 25:

    bonae rationes,

    Ter. Ad. 5, 3, 50:

    pronuntiatio bona,

    Auct. Her. 3, 15, 27.—
    c.
    Of moral relations:

    ego si bonam famam mihi servasso, sat ero dives,

    Plaut. Most. 1, 3, 71; Cic. Sest. 66, 139; Liv. 6, 11, 7; Hor. S. 1, 2, 61 (cf. Cic. Att. 7, 26, 1;

    v. e. infra): si ego in causa tam bona cessi tribuni plebis furori,

    Cic. Sest. 16, 36; id. Planc. 36, 87; Ov. M. 5, 220:

    fac, sis, bonae frugi sies,

    of good, regular habits, Plaut. Curc. 4, 2, 35; id. Cas. 2, 4, 5; 2, 5, 19; id. Ps. 1, 5, 53; id. Truc. 1, 1, 13; id. Capt. 5, 2, 3 sq. (v. frux, II. B. 1. b.): vilicus disciplina bona utatur. Cato, R. R. 5:

    bona studia,

    moral pursuits, Auct. Her. 4, 17, 25:

    quidquid vita meliore parasti,

    Hor. S. 2, 3, 15: ad spem mortis melioris, an honorable death; so as an epithet of religious exercises:

    Juppiter, te bonas preces precor,

    Cato, R. R. 134; 139.—
    d.
    Of external, artistic, and literary value and usefulness:

    bono usui estis nulli,

    Plaut. Curc. 4, 2, 15:

    Optumo optume optumam operam das,

    id. Am. 1, 1, 122:

    bonam dedistis mihi operam,

    a valuable service to me, id. Poen. 2, 3, 70; 3, 6, 11; id. Pers. 4, 7, 11; id. Rud. 3, 6, 11 (in a different sense: me bona opera aut mala Tibi inventurum esse auxilium argentarium, by fair or unfair means, id. Ps. 1, 1, 102;

    v. e. infra): optima hereditas a patribus traditur liberis... gloria virtutis rerumque gestarum,

    Cic. Off. 1, 33, 121:

    bonum otium,

    valuable leisure, Sall. C. 4, 1:

    bonis versibus,

    Cic. Ac. 2, 23, 74:

    versus meliores,

    Plaut. Trin. 3, 2, 81:

    meliora poemata,

    Hor. A. P. 303:

    in illa pro Ctesiphonte oratione longe optima,

    Cic. Or. 8, 26:

    optimas fabulas,

    id. Off. 1, 31, 114:

    melius munus,

    id. Ac. 1, 2, 7.—
    e.
    Favorable, prosperous, lucky, fortunate:

    de Procilio rumores non boni,

    unfavorable rumors, Cic. Att. 4, 16, 5:

    bona de Domitio, praeclara de Afranio fama est,

    about their success in the war, id. ib. 7, 26, 1:

    si fuisset in discipulo comparando meliore fortuna,

    id. Pis. 29, 71; cf.

    fortuna optima esse,

    to be in the best pecuniary circumstances, id. ad Brut. 1, 1, 2:

    occasio tam bona,

    Plaut. Most. 2, 2, 9:

    senex est eo meliore condicione quam adulesoens cum, etc.,

    Cic. Sen. 19, 68; id. Fam. 4, 32:

    bona navigatio,

    id. N. D. 3, 34, 83;

    esp. in phrase bona spes.—Object.: ergo in iis adulescentibus bonam spem esse dicemus et magnam indolem quos, etc.,

    Cic. Fin. 2, 35, 117.—Subject.:

    ego sum spe bona,

    Cic. Fam. 12, 28, 3; id. Cat. 2, 11, 25; [p. 245] id. Att. 14, 1 a, 3; id. Q. Fr. 1, 2, 5, § 16:

    optima spe,

    id. Fam. 12, 11, 2.—Pregn., = spes bonarum rerum, Sall. C. 21, 1;

    v. C. 1. c. infra: meliora responsa,

    more favorable, Liv. 7, 21, 6:

    melior interpretatio,

    Tac. H. 3, 65:

    cum laude et bonis recordationibus,

    id. A. 4, 38:

    amnis Doctus iter melius,

    i. e. less injurious, Hor. A. P. 68:

    omen bonum,

    a good, lucky omen, Cic. Pis. 13, 31; cf.

    Liv. praef. § 13: melius omen,

    Ov. F. 1, 221;

    optimum,

    Cic. Fam. 3, 12, 2:

    bona scaeva,

    Plaut. Stich. 5, 2, 24:

    auspicio optumo,

    id. ib. 3, 2, 6; cf.:

    memini bene, sed meliore Tempore dicam = opportuniore tempore,

    Hor. S. 1, 9, 68.—
    f.
    Of public affairs, si mihi bona re publica frui non licuerit, Cic. Mil. 34, 93:

    optima res publica,

    id. Or. 1, 1, 1; id. Phil. 1, 8, 19:

    minus bonis temporibus,

    id. Dom. 4, 8; so,

    optimis temporibus,

    id. Sest. 3, 6:

    nostrae res meliore loco videbantur,

    id. ad Brut. 1, 3, 1:

    lex optima,

    id. Pis. 16, 37; id. Sest. 64, 137; id. Phil, 1, 8, 19.—
    g.
    Good = large, considerable:

    bono atque amplo lucro,

    Plaut. Am. prol. 6:

    bona librorum copia,

    Hor. Ep. 1, 18, 109; cf.:

    bona copia cornu,

    Ov. M. 9, 88; v. bona pars, C. 8. g.—
    h.
    Noble; with genus, good family, noble extraction, honorable birth: quali me arbitraris genere prognatum? Eu. Bono, Plaut. Aul. 2, 2, 35; so id. Ep. 1, 2, 4; 2, 1, 3; id. Pers. 4, 4, 94:

    si bono genere natus sit,

    Auct. Her. 3, 7, 13.—
    k.
    Referring to good-will, kindness, faithfulness, in certain phrases.
    (α).
    Bona venia or cum bona venia, with the kind permission of a person addressed, especially bona venia orare, expetere, etc.:

    primum abs te hoc bona venia expeto,

    Ter. Phorm. 2, 3, 31:

    bona tua venia dixerim,

    Cic. Leg. 3, 15, 34:

    oravit bona venia Quirites, ne, etc.,

    Liv. 7, 41, 3:

    obsecro vos.. bona venia vestra liceat, etc.,

    id. 6, 40, 10:

    cum bona venia quaeso audiatis, etc.,

    id. 29, 17, 6; Arn. c. Gent. 1, p. 5; cf.

    . sed des veniam bonus oro = venia bona oro,

    Hor. S. 2, 4, 5.—
    (β).
    Bona pax, without quarrelling:

    bona pax sit potius,

    let us have no quarrel about that, Plaut. Pers. 2, 2, 7;

    so especially cum bona pace, or bona pace: Hannibal ad Alpis cum bona pace incolentium... pervenit,

    without a difficulty with the inhabitants, Liv. 21, 32, 6; 21, 24, 5; 1, 24, 3; 28, 37, 4; 8, 15, 1; cf.: si bonam (pacem) dederitis, = a fair peace, under acceptable conditions, id. 8, 21, 4.—
    (γ).
    Amicitia bona = bona fide servata, faithful, undisturbed friendship:

    igitur amicitia Masinissae bona atque honesta nobis permansit,

    Sall. J. 5, 5.—
    (δ).
    Bona societas, alliance:

    Segestes, memoria bonae societatis, impavidus,

    Tac. A. 1, 58.
    C.
    In particular phrases.
    1.
    Bonae res.
    a.
    = Vitae commoda, comforts of life, abstract or concrete:

    concedatur bonis rebus homines morte privari,

    Cic. Tusc. 1, 36, 87:

    optimis rebus usus est,

    he had every most desirable thing, Nep. Att. 18, 1.—
    b.
    = Res secundae, opp. res adversae, prosperity:

    bonis rebus tuis, meas irrides malas,

    Plaut. Trin. 2, 4, 45:

    in bonis rebus,

    Hor. C. 2, 3, 2. —
    c.
    Res bona = res familiaris bona, wealth ( poet.): in re bona esse, Laber. ap. Gell. 10, 17, 4.—Also an object of value:

    homines quibus mala abunde omnia erant, sed neque res neque spes bona ulla,

    who had no property, nor the hope of any, Sall. C. 21, 1. —
    d.
    Costly things, articles of luxury:

    capere urbem in Arabia plenam bonarum rerum,

    Plaut. Pers. 4, 3, 46; 4, 4, 82:

    nimium rei bonae,

    id. Stich. 2, 3, 55:

    ignorantia bonarum rerum,

    Nep. Ages. 8, 5 ' bonis rebus gaudere, Hor. S. 2, 6, 110:

    re bona copiosum esse,

    Gell. 16, 19, 7.—
    e.
    Moral, morally good:

    illi cum res non bonas tractent,

    Cic. Ac. 2, 33, 72:

    ut de virtutibus et vitiis, omninoque de bonis rebus et malis quaererent,

    id. ib. 1, 4, 15:

    quid habemus in rebus bonis et malis explorati?

    id. ib. 2, 42, 129; so id. Or. 1, 10, 42; id. Leg. 1, 22, 58:

    quae tamen omnia dulciora fuint et moribus bonis et artibus,

    id. Sen. 18, 65.—
    f.
    In literary composition, important or interesting matter, subjects, or questions:

    res bonas verbis electis dictas quis non legat?

    Cic. Fin. 1, 3, 8:

    studiis generorum, praesertim in re bona,

    Plaut. Am. 8, 26.—
    2.
    Bonae artes.
    (α).
    A good, laudable way of dealing:

    qui praeclari facinoris aut artis bonae famam quaerit,

    Sall. C. 2, 9:

    huic bonae artes desunt, dolis atque fallaciis contendit,

    id. ib. 11, 2:

    quod is bonarum artium cupiens erat,

    Tac. A. 6, 46.—
    (β).
    Liberal arts and sciences:

    litteris aut ulli bonae arti,

    Quint. 12, 1, 7:

    conservate civem bonarum artium, bonarum partium, bonorum virorum,

    Cic. Sest. 32, 77. —Esp.:

    optimae artes: optimarum artium scientia,

    Cic. Fin. 1, 3, 4; id. Ac. 2, 1, 1; id. Cael. 10, 24; id. Marcell. 1, 4.—
    3.
    Bona fides, or fides bona.
    a.
    Good faith, i. e. conscious honesty in acts or words: qui nummos fide bona solvit, who pays (the price of labor) in good faith, i. e. as it is honestly earned, Cato, R. R. 14:

    dic, bona fide, tu id aurum non subripuisti?

    Plaut. Aul. 4, 10, 46; 4, 10, 47; id. Capt. 4, 2, 111; id. Most. 3, 1, 137; id. Poen. 1, 3, 30; id. Pers. 4, 3, 16; id. Ps. 4, 6, 33:

    si tibi optima fide omnia concessit,

    Cic. Rosc. Am. 49, 144; Quint. 10, 3, 23.—Hence, bonae fidei vir, a conscientious man, Quint. 10, 7, 1.—
    b.
    Jurid. t. t.
    (α).
    Good faith in contracts and legal acts in general, opposed to dolus malus, honesty and fairness in dealing with another:

    ad fidem bonam statuit pertinere, notum esse emptori vitium quod nosset venditor,

    Cic. Off. 3, 16, 67.—Hence, alienam rem bona fide emere, to buy, believing the seller to be the rightful owner, Dig. 41, 3, 10; 41, 3, 13, § 1. bonae fidei possessor (also possessio), believing that he is the rightful owner, ib. 5, 3, 25, § 11; 5, 3, 22; 41, 3, 15, § 2;

    41, 3, 24: conventio contra bonam fidem et mores bonos,

    ib. 16, 31, § 7: bonam fidem praestare, to be responsible for one ' s good faith, ib. 17, 1, 10 prooem.—Hence,
    (β).
    Bonae fidei actiones or judicia, actions in equity, i. e. certain classes of actions in which the strict civil law was set aside by the praetorian edict in favor of equity:

    actiones quaedam bonae fidei sunt, quaedam stricti juris. Bonae fidei sunt haec: exempto vendito, locato conducto, etc.,

    Just. Inst. 4, 6, 28, § 19.—In the republican time the praetor added in such actions to his formula for the judex the words ex fide bona, or, in full:

    quidquid dare facere oportet ex fide bona,

    Cic. Off. 3, 16, 66:

    iste dolus malus et legibus erat vindicatus, et sine lege, judiciis in quibus additur ex fide bona,

    id. ib. 3, 15, 61; cf. id. ib. 3, 17, 70.—
    4.
    Bona verba.
    (α).
    Kind words:

    Bona verba quaeso,

    Ter. And. 1, 2, 33.—
    (β).
    Words of good omen (v. omen):

    dicamus bona verba,

    Tib. 2, 2, 1:

    dicite suffuso ter bona verba mero,

    Ov. F. 2, 638.—
    (γ).
    Elegant or well-chosen expressions:

    quid est tam furiosum quam verborum vel optimorum atque ornatissimorum sonitus inanis,

    Cic. Or. 1, 12, 51:

    verborum bonorum cursu,

    id. Brut. 66, 233:

    omnia verba sunt alicubi optima,

    Quint. 10, 1, 9.—
    (δ).
    Moral sayings:

    non est quod contemnas bona verba et bonis cogitationibus plena praecordia,

    Sen. Vit. Beat. 20, 1. —
    5.
    Bona dicta.
    (α).
    Polite, courteous language:

    hoc petere me precario a vobis jussit leniter dictis bonis,

    Plaut. Am. prol. 25.—
    (β).
    Witticisms ( bon-mots): flammam a sapiente facilius ore in ardente opprimi, quam bona dicta teneat, Enn. ap. Cic. Or. 2, 54, 222:

    dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus quibus solebam menstruales epulas ante adipiscier,

    Plaut. Capt. 3, 1, 22:

    ibo intro ad libros ut discam de dictis melioribus,

    id. Stich. 2, 3, 75.—
    6.
    Bona facta.
    (α).
    = bene facta (v. bene, I. B. 2. b.), laudable deeds:

    nobilitas ambobus et majorum bona facta (sc. erant),

    Tac. A. 3, 40.—
    (β).
    Bonum factum est, colloq., = bene est, bene factum est (v. bene, I. B. 2. b.):

    bonum factum est, ut edicta servetis mea,

    Plaut. Poen. prol. 16:

    haec imperata quae sunt pro imperio histrico, bonum hercle factum (est) pro se quisque ut meminerit,

    id. ib. 45.— Hence,
    (γ).
    Elliptically, introducing commands which cannot be enforced, = if you will do so, it will be well:

    peregrinis in senatum allectis, libellus propositus est: bonum factum, ne quis senatori novo curiam monstrare velit,

    Suet. Caes. 80:

    et Chaldaeos edicere: bonum factum, ne Vitellius... usquam esset,

    id. Vit. 14:

    hac die Carthaginem vici: bonum factum, in Capitolium eamus, et deos supplicemus,

    Aur. Vict. 49; cf.:

    o edictum, cui adscribi non poterit bonum factum,

    Tert. Pud. 1.—
    7.
    Bona gratia.
    (α).
    A friendly understanding:

    cur non videmus inter nos haec potius cum bona Ut componantur gratia quam cum mala?

    Ter. Phorm. 4, 3, 17; so,

    per gratiam bonam abire,

    to part with good feelings, Plaut. Mil. 4, 3, 33.—In jest: sine bona gratia abire, of things cast away, Plaut Truc. 2, 7, 15.—
    (β).
    Pleon., in the phrase bonam gratiam habere, = gratiam habere, to thank (v. B. 2. k.), Plaut. Rud. 2, 5, 32; id. Bacch. 4, 8, 99.—
    8.
    Bona pars.
    (α).
    The well-disposed part of a body of persons:

    ut plerumque fit, major pars (i. e. of the senate) meliorem vicit,

    Liv. 21, 4, 1:

    pars melior senatus ad meliora responsa trahere,

    id. 7, 21, 6.—
    (β).
    The good party, i. e. the optimates (gen. in plur.):

    civem bonarum partium,

    Cic. Sest. 32, 77:

    (fuit) meliorum partium aliquando,

    id. Cael. 6, 13:

    qui sibi gratiam melioris partis velit quaesitam,

    Liv. 2, 44, 3.—Paronom.: (Roscius) semper partium in re publica tam quam in scaena optimarum, i. e. party and part in a drama, Cic. Sest. 56, 120.—
    (γ).
    Of things or persons, a considerable part (cf. a good deal):

    bonam partem ad te adtulit,

    Ter. Eun. 1, 2, 43:

    bonam partem sermonis in hunc diem esse dilatam,

    Cic. Or. 2, 3, 14:

    bonam magnamque partem exercitus,

    Val. Max. 5, 2, ext. 4:

    bona pars noctium,

    Quint. 12, 11, 19:

    bona pars hominum,

    Hor. S. 1, 1, 61:

    meae vocis... bona pars,

    id. C. 4, 2, 46; so id. A. P. 297; Ov. P. 1, 8, 74:

    melior pars diei,

    Verg. A. 9, 156.—
    (δ).
    Rarely, and mostly eccl. Lat.: optima pars, the best part or lot:

    nostri melior pars animus est,

    Sen. Q. N. 1, prooem. § 14; cf.:

    quae pars optima est in homine,

    best, most valuable, Cic. Tusc. 5, 23, 67:

    major pars aetatis, certe melior reipublicae data sit,

    Sen. Brev. Vit. 18, 1:

    Maria optimam partem elegit, quae non auferetur ab ea,

    Vulg. Luc. 10, 42.—
    (ε).
    Adverb.:

    bonam partem = ex magna parte,

    Lucr. 6, 1249.—
    (ζ).
    Aliquem in optimam partem cognoscere, to know somebody from his most favorable side, Cic. Off. 2, 13, 46: aliquid in optimam partem accipere, to take something in good part, interpret it most favorably:

    Caesar mihi ignoscit quod non venerim, seseque in optimam partem id accipere dicit,

    id. Att. 10, 3 a, 2; id. ad Brut. 1, 2, 3:

    quaeso ut hoc in bonam partem accipias,

    id. Rosc. Am. 16, 45.—
    9.
    Dies bonus or bona.
    (α).
    A day of good omen, a fortunate day (= dies laetus, faustus):

    tum tu igitur die bono, Aphrodisiis, addice, etc.,

    Plaut. Poen. 2, 49:

    nunc dicenda bona sunt bona verba die,

    Ov. F. 1, 72.—
    (β).
    A beautiful, serene day, Sen. Vit. Beat. 22, 3.—
    10.
    Bonus mos.
    (α).
    Boni mores, referring to individuals, good, decent, moral habits:

    nihil est amabilius quam morum similitudo bonorum,

    Cic. Off. 1, 17, 56:

    nam hic nimium morbus mores invasit bonos,

    Plaut. Trin. 1, 1, 6:

    domi militiaeque boni mores colebantur,

    Sall. C. 9, 1:

    propter ejus suavissimos et optimos mores,

    Cic. Phil. 3, 5, 13:

    cum per tot annos matronae optimis moribus vixerint,

    Liv. 34, 6, 9:

    mores meliores,

    Plaut. Aul. 3, 5, 18.—
    (β).
    Bonus mos or boni mores, in the abstract, morality, the laws, rules of morality: ei vos morigerari mos bonu'st, it is a rule of morality that you should, etc., Plaut. Capt. 2, 1, 4:

    ex optimo more et sanctissima disciplina,

    Cic. Phil. 2, 28, 69:

    neglegentia boni moris,

    Sen. Ep. 97, 1.—Jurid. t. t.:

    conventio, mandatum contra bonos mores,

    in conflict with morality, Quint. 3, 1, 57; Dig. 16, 3, 1, § 7; Gai. Inst. 3, 157 et saep. —
    11.
    Adverbial phrases.
    a.
    Bono animo esse, or bonum animum habere.
    (α).
    To be of good cheer or courage:

    bono animo es! Liberabit ille te homo,

    Plaut. Merc 3, 1, 33; so id. Aul. 4, 10, 61; id. Mil. 4, 8, 32; id. Rud. 3, 3, 17; Ter. Eun. 1, 2, 4; id. Heaut. 4, 6, 18; id. Ad. 2, 4, 20; 3, 5, 1; 4, 2, 4; 4, 5, 62; id. Phorm. 5, 8, 72:

    animo bono es,

    Plaut. Ps. 1, 3, 103; id. Am. 2, 2, 48; 5, 2, 1:

    bono animo es, inquit Scrofa, et fiscinam expedi,

    Varr. R. R. 1, 26:

    bono animo sint et tui et mei familiares,

    Cic. Fam. 6, 18, 1; 6, 10, 29:

    bono animo esse jubere eam consul,

    Liv. 39, 13, 7:

    habe modo bonum animum,

    Plaut. Capt. 1, 2, 58; so id. Am. 1, 3, 47; id. Truc. 2, 6, 44; id. Aul. 2, 2, 15:

    habe animum bonum,

    id. Cas. 2, 6, 35; id. Ep. 2, 2, 1; 4, 2, 31:

    bonum animum habe,

    Liv. 45, 8, 5:

    clamor ortus ut bonum animum haberet,

    id. 8, 32, 1; so Sen. Ep. 87, 38.—
    (β).
    Bono animo esse, or facere aliquid, to be of a good or friendly disposition, or to do with good, honest intentions:

    audire jubet vos imperator histricus, bonoque ut animo sedeant in subselliis qui, etc.,

    Plaut. Poen. prol. 5: sunt enim (consules) [p. 246] optimo animo, summo consilio, of the best disposition, Cic. Phil. 3, 1, 2:

    bono te animo tum populus Romanus... dicere existimavit ea quae sentiebatis, sed, etc.,

    id. Imp. Pomp. 19, 56:

    quod nondum bono animo in populum Romanum viderentur,

    Caes. B. G. 1, 6; Quint. 7, 4, 15.—
    (γ).
    Bonus animus, good temper, patience:

    bonus animus in mala re dimidium mali est,

    Plaut. Ps. 1, 5, 37:

    vos etiam hoc animo meliore feratis,

    Ov. M. 9, 433.—
    b.
    Bono modo.
    (α).
    = placide, with composure, moderation:

    si quis quid deliquerit, pro noxa bono modo vindicet,

    Cato, R. R. 5:

    haec tibi tam sunt defendenda quam moenia, mihi autem bono modo, tantum quantum videbitur,

    Cic. Ac. 2, 44, 137.—
    (β).
    In a decent manner:

    neu quisquam prohibeto filium quin amet... quod bono fiat modo,

    Plaut. Merc. 5, 4, 62. —
    c.
    Jure optimo or optimo jure, with good, perfect right:

    te ipse jure optumo incuses licet,

    Plaut. Most. 3, 2, 23; id. Rud. 2, 6, 53:

    ut jure optimo me deserere posses,

    Cic. Fam. 3, 8, 6; Sen. Ot. Sap. 2 (29), 2.—With pass. or intr. verb, deservedly:

    ne jure optimo irrideamur,

    Cic. Off. 1, 31, 111; cf. id. ib. 1, 42, 151; id. Marcell. 1, 4;

    similarly, optimo judicio,

    Val. Max. 2, 9, 2.
    II.
    As subst.
    A.
    bŏnus, boni, m.; of persons.
    1.
    In sing. or plur. orig. = bonus vir, boni viri; v. I. A. 1. a. b, supra, a morally good man.
    (α).
    Plur.:

    bonis quod bene fit haud perit,

    Plaut. Rud. 4, 3, 2; id. Capt. 2, 2, 108; id. Trin. 2, 1, 55; id. Pers. 4, 5, 2:

    melius apud bonos quam apud fortunatos beneficium collocari puto,

    Cic. Off. 2, 20, 71:

    verum esse ut bonos boni diligant, quamobrem... bonis inter bonos quasi necessariam (esse) benevolentiam,

    id. Lael. 14, 50:

    diverso itinere malos a bonis loca taetra... habere,

    Sall. C. 52, 13; 7, 2; 52, 22:

    oderunt peccare boni virtutis amore,

    Hor. Ep. 1, 16, 52:

    tam bonis quam malis conduntur urbes,

    Sen. Ben. 4, 28, 4; so id. Vit. Beat. 15, 6; Quint. 9, 2, 76.—Rarely bŏnae, arum, f., good women:

    quia omnes bonos bonasque adcurare addecet, etc.,

    Plaut. Trin. 1, 2, 41.—
    (β).
    Sing.:

    malus bonum malum esse volt ut sit sui similis,

    Plaut. Trin. 2, 2, 8:

    nec enim cuique bono mali quidquam evenire potest,

    Cic. Tusc. 1, 41, 99; cf.:

    qui meliorem audax vocet in jus,

    Hor. S. 2, 5, 29.—
    2.
    Bonus, a man of honor.
    (α).
    A brave man:

    pro qua (patria) quis bonus dubitet mortem oppetere si ei sit profuturus?

    Cic. Off. 1, 17, 57:

    libertatem quam nemo bonus nisi cum anima simul amittat,

    Sall. C. 33, 5:

    fortes creantur fortibus et bonis,

    Hor. C. 4, 4, 29 (opp. ignavi):

    fama impari boni atque ignavi erant,

    Sall. J. 57, 6; 53, 8; id. C. 11, 2. —
    (β).
    A gentleman:

    quis enim umquam, qui paululum modo bonorum consuetudinem nosset, litteras ad se ab amico missas... in medium protulit?

    Cic. Phil. 2, 4, 7.—
    3.
    Boni, the better (i. e. higher) classes of society.
    (α).
    In gen. (of political sentiments, = optimates, opp. populares, seditiosi, perditi cives, etc.;

    so usu. in Cic.): meam causam omnes boni proprie enixeque susceperant,

    Cic. Sest. 16, 38:

    audaces homines et perditi nutu impelluntur... boni, nescio quomodo, tardiores sunt, etc.,

    id. ib. 47, 100:

    ego Kal. Jan. senatum et bonos omnes legis agrariae... metu liberavi,

    id. Pis. 2, 4:

    etenim omnes boni, quantum in ipsis fuit, Caesarem occiderunt,

    id. Phil. 2, 13, 29; id. Fam. 5, 2, 8; 5, 21, 2; id. Sest. 2, 5; 16, 36; 48, 103; id. Planc. 35, 86; id. Mil. 2, 5; id. Off. 2. 12, 43:

    maledictis increpat omnes bonos,

    Sall. C. 21, 4; 19, 2; 33, 3; Hirt. B. G. 8, 22; so,

    optimi,

    Cic. Leg. 3, 17, 37; and, ironically, boni identified with the rich:

    bonorum, id est lautorum et locupletum,

    id. Att. 8, 1, 3.—
    (β).
    Without reference to political views;

    opp. vulgus (rare): nihil ego istos moror fatuos mores quibus boni dedecorant se,

    Plaut. Trin. 2, 2, 22:

    semper in civitate quibus opes nullae sunt bonis invident,

    Sall. C. 37, 3:

    elatus est sine ulla pompa funeris, comitantibus omnibus bonis, maxima vulgi frequentia,

    Nep. Att. 22, 2.—So, mĕlĭōres, um, m., one ' s betters:

    ut quaestui habeant male loqui melioribus,

    Plaut. Poen. 3, 3, 13:

    da locum melioribus,

    Ter. Phorm. 3, 2, 37.—
    4.
    Boni, bone, in addresses, as an expression of courtesy, Hor. S. 2, 2, 1; 2, 6, 51; 2, 6, 95; id. Ep. 2, 2, 37; ironice, id. S. 2, 3, 31.—
    5.
    Optimus quisque = quivis bonus, omnes boni.
    (α).
    Referring to morality:

    esse aliquid natura pulcrum quod optimus quisque sequeretur,

    every good man, Cic. Sen. 13, 43:

    qui ita se gerebant ut sua consilia optimo cuique probarent, optimates habebantur,

    id. Sest. 45, 96; id. Off. 1, 43, 154; id. Fin. 1, 7, 24; id. Sest. 54, 115; and = even the best:

    quare deus optimum quemque mala valetudine adficit?

    Sen. Prov. 4, 8.—
    (β).
    Of the educated classes:

    adhibenda est quaedam reverentia adversus homines, et optimi cujusque et reliquorum,

    Cic. Off. 1, 28, 99; cf. id. ib. 1, 25, 85:

    Catilina plerisque consularibus, praeterea optumo cuique, litteras mittit,

    Sall. C. 34, 2:

    optimo cuique infesta libertas,

    Sen. Ot. Sap. 8, 2 (32 fin.).—
    (γ).
    Honorable, brave:

    optumus quisque cadere et sauciari, ceteris metus augeri,

    Sall. J. 92, 8.—
    (δ).
    In gen., excellent:

    optimus quisque facere quam dicere... malebat,

    Sall. C. 8, 5.—
    (ε).
    Distributively:

    ita imperium semper ad optumum quemque a minus bono transfertur,

    to the best man in each instance, Sall. C. 2, 6.—
    (ζ).
    Referring to another superlative ( = quo quisque melior eo magis, etc.):

    hic aditus laudis qui semper optimo cuique maxime patuit,

    Cic. Imp. Pomp. 1, 1; so id. Lael. 4, 14; id. Inv. 2, 11, 36; Sen. Vit. Beat. 18, 1.—
    (η).
    Attributively, with a noun:

    optimam quamque causam,

    Cic. Sest. 43, 93:

    optima quaeque dies,

    Verg. G. 3, 66.
    2.
    bŏnum, i, n., plur. bona; mĕlĭus, ōris, n.; optĭmum, i, n. (v. infra); of things in gen.
    1.
    Bonum, or plur. bona, a good, or goods in a moral and metaphysical sense, a moral good, a blessing: sunt autem hae de finibus defensae sententiae: nihil bonum nisi honestum, ut Stoici; nihil bonum nisi voluptatem, ut Epicurus;

    nihil bonum nisi vacuitatem doloris, ut Hieronymus... tria genera bonorum, maxima animi, secunda corporis, externa tertia, ut Peripatetici, etc.,

    Cic. Tusc. 5, 30, 84 sq.:

    quid est igitur bonum? Si quid recte fit et honeste et cum virtute, id bene fieri vere dicitur, et quod rectum et honestum et cum virtute est, id solum opinor bonum,

    id. Par. 1, 1, 9:

    ut quis intellegat, quid sit illud simplex et verum bonum quod non possit ab honestate sejungi,

    id. Ac. 1, 2, 7:

    non-est igitur voluptas bonum,

    id. Fin. 1, 11, 39: finis bonorum et malorum (telos agathôn) = summa bona et mala:

    sunt nonnullae disciplinae quae, propositis bonorum et malorum finibus, officium omne pervertant. Nam qui summum bonum sic instituit ut, etc.,

    id. Off. 1, 2, 5; cf. id. Par. 1, 3, 14; id. Ac. 2, 9, 29; 2, 36, 114; 2, 42, 129; id. Fin. 1, 9, 29; 1, 12, 42; id. Tusc. 4, 31, 66; Sen. Vit. Beat. 24, 5; id. Ep. 117, 1 et saep.—
    2.
    Bonum, what is valuable, beneficial, estimable, favorable, pleasant, physically or mentally:

    quoi boni Tantum adfero quantum ipsus a diis optat,

    Plaut. Capt. 4, 1, 9:

    multa bona vobis volt facere,

    will do you much good, id. Poen. 5, 4, 60; id. Am. prol. 43, 49; id. Pers. 4, 8, 4; 2, 3, 14; id. Cas. 2, 8, 32:

    tum demum nostra intellegemus bona quom ea amisimus,

    id. Capt. 1, 2, 33:

    multa tibi di dent bona,

    id. Poen. 1, 1, 80; cf. id. ib. 3, 3, 54; 3, 3, 74; id. Mil. 3, 1, 120; id. Men. 3, 3, 34; id. Pers. 4, 3, 23; id. Truc. 1, 2, 23; id. Merc. 1, 2, 40; id. Most. 1, 1, 47:

    omnia Bona dicere,

    to speak in the highest terms of one, Ter. And. 1, 1, 70:

    sed ne vivus quidem bono caret, si eo non indiget,

    Cic. Tusc. 1, 36, 88:

    cum quaecumque bona Peripateticis, eadem Stoicis commoda viderentur,

    id. ib. 5, 41, 120:

    nihil enim boni nosti,

    nothing that is good for any thing, id. Phil. 2, 7, 16:

    mala pro bonis legere dementia est,

    Sen. Vit. Beat. 6, 1; Val. Max. 5, 3, ext. 3 fin.; Hor. S. 1, 2, 73:

    quia bonum sit valere,

    a good thing, Cic. Fin. 4, 23, 62 (cf. III. A. 5. infra):

    melius: quo quidem haud scio an... quidquam melius sit homini a dis immortalibus datum,

    id. Lael. 6, 20:

    meliora... Aristotelem de istis rebus scripsisse,

    id. Or. 1, 10, 43:

    optimum: difficillimum est formam exponere optimi,

    id. ib. 11, 36.— Here belongs the phrase boni consulere;

    v. consulo.—So after prepositions: in bonum vertere, v. under verto: in melius ire,

    to change for the better, Tac. A. 12, 68.—In the same sense: in melius aliquid referre, or reflectere ( poet.), Verg. A. 1, 281; 11, 426; 10, 632:

    ad melius transcurrere,

    to pass over to something better, Hor. S. 2, 2, 82.—
    3.
    Bonum or bona, prosperity:

    fortiter malum qui patitur, idem post patitur bonum,

    Plaut. As. 2, 2, 58:

    nulli est homini perpetuum bonum,

    id. Curc. 1, 3, 33:

    unā tecum bona, mala tolerabimus,

    Ter. Phorm. 3, 3, 23:

    quibus in bonis fuerint et nunc quibus in malis sint, ostenditur ( = in secundis, in adversis rebus),

    Cic. Inv. 1, 55, 107.—
    4.
    Good qualities, gifts:

    omnia adsunt bona, quem penes'st virtus,

    Plaut. Am. 2, 2, 30:

    magnis illi et divinis bonis hanc licentiam adsequebantur,

    Cic. Off. 1, 41, 148:

    nisi qui se suā gravitate et castimoniā... tum etiam naturali quodam bono defenderet, etc.,

    id. Cael. 5, 11:

    hunc meā sententiā divinis quibusdam bonis instructum atque ornatum puto,

    id. ib. 17, 39:

    non intellego quod bonum cuiquam sit apud tales viros profuturum,

    id. Balb. 28, 63:

    gaude isto tuo tam excellenti bono,

    id. Marcell. 6, 19; so id. Imp. Pomp. 16, 49.—
    5.
    Advantage, benefit:

    si plus adipiscare, re explicatā, boni, quam addubitatā mali,

    Cic. Off. 1, 24, 83:

    saepe cogitavi bonine an mali plus adtulerit... eloquentiae studium,

    id. Inv. 1, 1, 1; 2, 35, 106; id. Off. 2, 2, 5; id. Sest. 10, 24:

    maximum bonum in celeritate ponebat,

    Sall. C. 43, 4; so, bono publico (abl.), for the public good:

    hoc ita si fit, publico fiat bono,

    Plaut. Trin. 1, 2, 183; Liv. 2, 44, 3; Dig. 41, 3, 1.—
    6.
    With aequum, what is fair and good, the fair ( thing), fairness, equity:

    si bonum aequomque oras,

    Plaut. Most. 3, 1, 149; so id. Pers. 3, 1, 71; id. Rud. 1, 2, 94; id. Men. 4, 2, 11:

    si tu aliquam partem aequi bonique dixeris,

    Ter. Phorm. 4, 3, 32; id. Heaut. 4, 1, 29; id. Ad. 1, 1, 39:

    a quo vivo nec praesens nec absens quidquam aequi bonique impetravit,

    Cic. Phil. 2, 37, 94.—Hence, aequo et bono, or ex aequo et bono, in ( with) fairness, in equity, Ter. Ad. 5, 9, 30; Auct. Her. 2, 10, 14; 2, 12, 18; 2, 13, 20; Gai. Inst. 3, 137: aequi bonique, as gen. of value, with facere:

    istuc, Chreme, Aequi bonique facio,

    I place a fair and proper value on it, Ter. Heaut. 4, 5, 40.—
    7.
    Bona, one ' s property, fortunes, almost always denoting the whole of one's possessions.
    a.
    In gen.:

    paterna oportet reddi filio bona,

    Plaut. Poen. 5, 2, 120:

    bona sua med habiturum omnia,

    id. Truc. 2, 4, 49; cf. id. ib. 2, 7, 6; 4, 2, 29; id. Rud. 2, 6, 22; id. Most. 1, 3, 77; id. Trin. 4, 4, 3; Ter. Eun. 2, 2, 4:

    bona mea diripiebantur atque ad consulem deferebantur,

    Cic. Sest. 24, 54:

    cum de capite, civis et de bonis proscriptio ferretur,

    id. ib. 30, 65:

    bona, fortunas, possessiones omnium,

    id. Caecin. 13, 38:

    at mulctantur bonis exsules,

    id. Tusc. 5, 37, 106; id. Off. 2, 23, 81; id. Par. 1, 1, 7; id. Sest. 19, 42; 43, 94; 52, 111; id. Phil. 2, 26, 64; Caes. B. G. 7, 3; Liv. 2, 3, 5; 2, 5, 5; 4, 15, 8; Tac. A. 2, 48; Quint. 6, 1, 19 et saep.—
    b.
    Bonorum possessio, the possession of one ' s property by another.
    (α).
    Bonorum possessio in consequence of bonorum cessio, i. e. an assignment of one ' s property for the benefit of creditors, Dig. 42, tit. 3.—
    (β).
    Bonorum possessio granted by the prætor against a contumacious or insolvent debtor (in bona mittere, in bona ire jubere, bona possidere jubere, etc.); cf. Dig. 42, tit. 4:

    postulat a Burrieno Naevius ut ex edicto bona possidere liceat,

    Cic. Quint. 6, 25, and the whole of c. 8:

    edixit... neu quis militis... bona possideret aut venderet,

    Liv. 2, 24, 6:

    bona proscribere,

    to offer the property thus transferred for sale, Cic. Quint. 6, 25.—
    (γ).
    Chiefly referring to the property of a defunct person (hereditas), where the prætor, till the heir had proved his right, granted a bonorum possessio secundum tabulas or contra tabulas, Dig. 37, tit. 4; 37, tit. 11.—
    c.
    In bonis esse;

    with reference to the older civil law, which distinguished between civil property (habere rem ex jure Quiritium) and natural property (rem in bonis habere, res in bonis est),

    Gai. Inst. 2, 40, 41; Dig. 40, 12, 38, § 2; 37, 6, 2, § 1; 37, 6, 3, § 2; ib. Fragm. 1, 16; Gai. Inst. 1, 22; 1, 35; 1, 222; 1, 167; Dig. 1, 8, 1; 27, 10, 10:

    neque bonorum possessorum, neque... res pleno jure fiunt, sed in bonis efficiuntur,

    ib. Fragm. 3, 80.—Hence, nullam omnino arbitrabamur de eā hereditate controversiam eum habiturum, et est hodie in bonis, i. e. [p. 247] the bonorum possessio has been granted to him, which did not give full ownership, but effected only that the hereditas was in bonis. Cic. Fam. 13, 30, 1.
    III.
    Predicative use.
    A.
    With nouns or pronouns as subjects.
    1.
    Bonum esse, to be morally good, honest:

    nunc mihi bonae necessum est esse ingratiis, Quamquam esse nolo,

    Plaut. Cist. 2, 3, 82:

    bonam ego quam beatam me esse nimio dici mavolo,

    id. Poen. 1, 2, 93; so id. Capt. 2, 1, 44; id. Men. 4, 2, 6; id. Rud. prol. 29:

    itaque viros fortes magnanimos eosdem, bonos et simplices... esse volumus,

    Cic. Off. 1, 19, 63; cf. id. ib. 3, 21, 84; id. Att. 15, 6, 1:

    Cato esse quam videri bonus malebat,

    Sall. C. 54, 5:

    ut politiora, non ut meliora fiant ingenia,

    Val. Max. 5, 4, ext. 5 fin.
    2.
    To be beneficial, prosperous, advantageous, valuable, favorable, serviceable, correct, with reference to both persons and things as subjects, and in regard to physical and mental relations:

    jam istuc non bonumst,

    Plaut. Merc. 2, 2, 29; Cato, R. R. 157:

    oleum viridius et melius fiet,

    id. ib. 3:

    vinum ut alvum bonam faciat,

    to correct the bowels, id. ib. 156:

    quid est homini salute melius?

    Plaut. As. 3, 3, 127:

    non optuma haec sunt, verum meliora quam deterruma,

    id. Trin. 2, 3, 1:

    quid est quod huc possit quod melius sit accedere?

    Cic. Fin. 1, 12, 41; 1, 18, 57; id. Tusc. 1, 41, 99:

    in quo (vestitu), sicut in plerisque rebus, mediocritas optima est,

    id. Off. 1, 36, 130; 2, 17, 59; id. Inv. 1, 31, 51; id. Or. 2, 6; 11, 36:

    meliorem tamen militem... in futura proelia id certamen fecit,

    Liv. 2, 51, 3:

    parvus ut est cygni melior canor, ille gruum quam Clamor,

    Lucr. 4, 181; 4, 191:

    si meliora dies, ut vina, poemata reddit,

    Hor. Ep. 2, 1, 34.—So in the optative formula:

    quod bonum, faustum, felixque sit,

    Liv. 1, 28, 7; 1, 17, 10; 39, 15, 1; 3, 54;

    3, 34.—Also, quod bonum atque fortunatum mihi sit,

    Plaut. Cas. 2, 6, 50;

    and with a noun as subject: ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix, fortunataque evenat,

    Plaut. Trin. 1, 2, 3.—
    3.
    To be kind:

    bonus cum probis'st (erus), malus cum malis,

    Plaut. Most. 4, 1, 22:

    hic si vellet bonus ac benignus Esse,

    Hor. S. 1, 2, 52.—
    4.
    With reference to the gods:

    ecastor ambae (Fortuna et Salus sunt bonae,

    Plaut. As. 3, 3, 129:

    Palladis aut oculos ausa negare bonos (esse),

    Prop. 3, 24, 12 (2, 28, 12).—
    B.
    Impers.
    1.
    Bonum est (very rare for the class. bene est; v. bene).
    (α).
    Without a subject:

    bonum sit!

    may it be fortunate, favorable! Verg. E. 8, 106.—
    (β).
    With subject inf.:

    nam et stulte facere, et stulte fabularier in aetate haud bonum est,

    Plaut. Trin. 2, 4, 61:

    bonum est pauxillum amare, insane non bonum est,

    id. Curc. 1, 3,20.—
    2.
    Melius est.
    (α).
    With subject inf.:

    melius sanam est mentem sumere,

    Plaut. Men. 5, 2, 51:

    nihil sentire est melius quam tam prava sentire,

    Cic. Ac. 2, 40, 125; cf. id. Fin. 1, 19, 62; id. Off. 1, 43, 156; so,

    melius fuit, fuisset, or fuerat,

    it would have been better, id. N. D. 3, 33; id. Sen. 23, 82; id. Off. 3, 25, 94:

    proinde quiesse erit melius,

    Liv. 3, 48, 3; 3, 41, 3; Verg. A. 11, 303.—
    (β).
    With subject inf.-clause:

    meliu'st te quae sunt mandata tibi praevortier,

    Plaut. Merc. 2, 3, 125; id. Men. 5, 9, 32.—
    (γ).
    With ut-clause:

    quid melius quam ut hinc intro abeam et me suspendam clanculum,

    Plaut. Rud. 4, 4, 145; so id. Ps. 4, 7, 18.—
    (δ).
    With subjectclause in the subjunctive:

    nunc quid mihi meliu'st quam ilico hic opperiar erum,

    Plaut. Rud. 2, 2, 22.—
    3.
    Optimum est.
    (α).
    With subject inf.:

    optimum visum est, captivos quam primum deportare,

    Liv. 23, 34, 8:

    si quis dicit optimum esse navigare,

    Sen. Ot. Sap. 8, 4 (32 fin.); so, optimum fuit, it would have been better, and optimum erat, it would be better, Quint. 6, prooem. 3; 11, 2, 33; Hor. S. 2, 1, 7.—
    (β).
    With inf.-clause:

    constituerunt optimum esse, domum suam quemque reverti,

    Caes. B. G. 2, 10: optimum visum est, in fluctuantem aciem tradi equos, etc., Liv 6, 24, 10; 22, 27, 6.—
    (γ).
    With ut and subj:

    hoc vero optimum, ut is qui, etc., id ultimum bonorum, id ipsum quid et quale sit nesciat,

    Cic. Fin. 2, 3, 6.—
    (δ).
    With quod:

    illa vero optima (sunt) quod cum Haluntium venisset Archagathum vocari jussit,

    Cic. Verr. 2, 4, 23, § 51:

    optimum vero (est) quod dictaturae nomen in perpetuum de re publica sustulisti,

    id. Phil. 2, 36, 91.—
    (ε).
    With second sup., in the phrase optumum factu est (where factu is redundant):

    sed hoc mihi optumum factu arbitror,

    Plaut. Stich. 1, 2, 16:

    optimum factu esse duxerant frumento... nostros prohibere,

    Caes. B. G. 4, 30:

    optumum factu credens exercitum augere,

    Sall. C. 32, 1 (Kritz, factum); 57, 5 (Kritz, factum).
    IV.
    Ellipt. use: di meliora, i. e. dent or velint, i. e. let the gods grant better things than what you say, etc.; God forbid! in full:

    di melius duint,

    Ter. Phorm. 5, 9, 16:

    di meliora velint!

    Ov. M. 7, 37.—Ellipt.:

    di meliora! inquit,

    Cic. Sen. 14, 47:

    id ubi mulier audivit, perturbata, dii meliora inquit, etc.,

    Liv. 39, 10, 2; 9, 9, 6; Verg. G. 3, 513;

    similarly, di melius, i. e. fecerunt,

    Val. Max. 6, 1, ext. 3.
    V.
    With object expressed,
    1.
    By dat.
    (α).
    = good, useful, beneficial for:

    ambula, id lieni optumum est,

    Plaut. Curc. 2, 1, 25:

    quia vobis eadem quae mihi bona malaque esse intellexi,

    Sall. C. 20, 3:

    bona bello Cornus, jaculis, etc.,

    Verg. G. 2, 447.—
    (β).
    = benignus or propitius, kind to:

    vicinis bonus esto,

    Cato, R. R. 4:

    bene merenti mala es, male merenti bona es,

    Plaut. As. 1, 2, 3:

    vos o mihi Manes, Este boni,

    Verg. A. 12, 647.—
    (γ).
    = idoneus, fit for, adapted to:

    qui locus vino optimus dicetur esse,

    Cato, R. R. 6:

    tum erit ei rei optumum tempus,

    id. ib. 26:

    terra cui putre solum, Optima frumentis,

    Verg. G. 2, 205; 2, 319; 1, 286.—
    (δ).
    With sum and dat., in the phrase alicui bono est, it is of service to one, profits him:

    accusant in quibus occidi patrem Sex. Roscii bono fuit,

    Cic. Rosc. Am. 5, 13:

    bono fuisse Romanis adventum eorum constabat,

    Liv. 7, 12, 4.—Hence, with rel. dat.: cui bono (est), for whose advantage it is:

    quod si quis usurpet illud Cassianum cui bono fuerit, etc.,

    Cic. Phil. 2, 14, 35:

    cui bono fuisset,

    id. Rosc. Am. 30, 84; id. Mil. 12, 32 Ascon. ad loc.; cf.

    ellipt. form cui bono?

    Prisc. p. 1208 P.—
    (ε).
    With dat. gerund:

    ager oleto conserundo qui in Favonium spectavit, aliis bonus nullus erit,

    Cato, R. R. 6; Varr. R. R. 1, 24:

    (mons) quia pecori bonus alendo erat,

    Liv. 29, 31; 9, 10.—
    2.
    By ad and acc.:

    refert et ad quam rem bona aut non bona sit,

    Varr. R. R. 1, 91:

    occasio quaeritur idoneane fuerit ad rem adoriendam, an alia melior,

    Auct. Her. 2, 4, 7:

    non campos modo militi Romano ad proelium bonos, etc.,

    Tac. A. 2, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > bonae

  • 12 bonus

    bŏnus (old form dŭonus, Carm. Sall. ap. Varr. L. L. 7, § 26 Mull.; cf. Paul. ex Fest. p. 67 Mull.), a, um, adj. [for duonus, cf. bellum, bis, and cf. root dvi-; hence deidô, deos], good; comp. melior, us [cf. Gr. mala, mallon], better; sup. optimus ( optumus, ante-class. and often class.) [root opof ops, opes; cf. copia, apiscor], best.
    I.
    Attributively.
    A.
    As adjunct of nouns denoting persons.
    1.
    Vir bonus.
    (α).
    A man morally good (kalos kagathos):

    quoniam boni me viri pauperant, improbi alunt,

    Plaut. Poen. 5, 4, 60:

    omnibus virtutibus instructos et ornatos tum sapientes, tum viros bonos dicimus,

    Cic. Tusc. 5, 10, 28:

    ille vir bonus qui... intolerabili dolore lacerari potius quam aut officium prodat aut fidem,

    id. Ac. 2, 8, 23:

    sive vir bonus est is qui prodest quibus potest, nocet nemini, certe istum virum bonum non facile reperimus,

    id. Off. 3, 15, 64:

    qui se ita gerunt ut eorum probitas, fides, integritas, etc.... hos viros bonos... appellandos putemus,

    id. Lael. 5, 19:

    non intellegunt se de callido homine loqui, non de bono viro,

    id. Att. 7, 2, 4:

    ut quisque est vir optimus, ita difficillime esse alios improbos suspicatur,

    id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 12:

    nec enim melior vir fuit Africano quisquam, nec clarior,

    id. Lael. 2, 6; id. Leg. 1, 14, 41; 1, 18, 48; id. Planc. 4, 9; id. Par. 3, 1, 21; id. Marcell. 6, 20; id. Fam. 7, 21; id. Off. 2, 16, 57.—
    (β).
    An honest man:

    justitia, ex qua viri boni nominantur,

    Cic. Off. 1, 7, 21; 1, 44, 155; 2, 11, 39; 2, 12, 42; 2, 20, 71;

    3, 12, 50: cum is sponsionem fecisset ni vir bonus esset,

    id. ib. 3, 19, 77:

    quoniam Demosthenes nec vir bonus esset, nec bene meritus de civitate,

    id. Opt. Gen. 7, 20; cf. id. Rosc. Am. 40, 116.—
    (γ).
    A man of good standing in the community:

    id viri boni arbitratu deducetur,

    Cato, R. R. 143; so id. ib. 149:

    tuam partem viri bono arbitratu... dari oportet,

    Dig. 17, 1, [p. 244] 35;

    37, 6, 2, § 2: quem voles virum bonum nominato,

    Cic. Verr. 2, 4, 25, § 55:

    vir bonus est... quo res sponsore, et quo causae teste tenentur,

    Hor. Ep. 1, 16, 40.—Hence, ironically of wealthy men:

    praetores jus dicunt, aediles ludos parant, viri boni usuras perscribunt,

    Cic. Att. 9, 12, 3.—
    (δ).
    Ironically of bad men:

    sed eccum lenonem Lycum, bonum virum,

    Plaut. Poen. 5, 5, 52; Ter. Eun. 5, 3, 9; 4, 3, 18; id. Ad. 3, 4, 30:

    expectabam quinam isti viri boni testes hujus manifesto deprehensi veneni dicerentur,

    Cic. Cael. 26, 63:

    nam socer ejus, vir multum bonus est,

    id. Agr. 3, 3, 13;

    so especially in addresses (mostly comic.): age tu, illuc procede, bone vir!

    Plaut. Capt. 5, 2, 1; id. Curc. 5, 2, 12; id. Ps. 4, 7, 48; id. Pers. 5, 2, 11; Ter. And. 3, 5, 10; 5, 2, 5; id. Ad. 4, 2, 17; id. Eun. 5, 2, 11:

    quid tu, vir optime? Ecquid habes quod dicas?

    Cic. Rosc. Am. 36, 104.—
    (ε).
    Sometimes boni viri = boni, in the sense of optimates (v. I. A. 3.):

    bonis viris quid juris reliquit tribunatus C. Gracchi?

    Cic. Leg. 3, 9, 20.—
    (ζ).
    As a conventional courtesy:

    homines optimi non intellegunt, etc.,

    Cic. Fin. 1, 7, 25:

    bone accusator,

    id. Rosc. Am. 21, 58:

    sic illum amicum vocasti, quomodo omnes candidatos bonos viros dicimus,

    gentlemen, Sen. Ep. 3, 1.—For bonus vir, a good husband, v. 3.; and for vir optimus, as a laudatory epithet, v. 5.—
    2.
    Boni homines (rare) = boni, better classes of society, v. II. A. 3:

    in foro infimo boni homines atque dites ambulant,

    Plaut. Curc. 4, 1, 14.—
    3.
    With nouns denoting persons in regard to their functions, offices, occupations, and qualities, denoting excellence:

    bonus consul,

    Liv. 4, 40, 6; 22, 39, 2 (different: consules duos, bonos quidem, sed dumtaxat bonos, amisimus, consuls of good sentiments, almost = bad consuls, Cic. ad Brut. 1, 3, 4):

    boni tribuni plebis,

    Cic. Phil. 1, 10, 25:

    bonus senator,

    id. Prov. Cons. 15, 37:

    senator bonus,

    id. Dom. 4, 8:

    bonus judex,

    id. Verr. 2, 4, 15, § 34:

    bonus augur (ironically),

    id. Phil. 2, 32, 80:

    bonus vates,

    Plaut. Mil. 3, 3, 27:

    bonus imperator,

    Sall. C. 60, 4:

    bonus dux,

    Quint. 12, 1, 43 (cf. trop.:

    naturam, optimam ducem,

    the best guide, Cic. Sen. 2, 5):

    bonus miles,

    Sall. C. 60, 4; Sen. Vit. Beat. 15, 5:

    bonus orator,

    Cic. Fin. 1, 3, 10:

    optimus orator,

    id. Opt. Gen. 1, 3:

    poeta bonus,

    id. de Or. 1, 3, 11; 2, 46, 194; id. Fin. 1, 3, 10:

    scriptor bonus,

    Quint. 10, 1, 104:

    bonus advocatus,

    id. 5, 13, 10:

    bonus defensor,

    id. 5, 13, 3:

    bonus altercator,

    a good debater, id. 6, 4, 10:

    bonus praeceptor,

    id. 5, 13, 44; 10, 5, 22:

    bonus gubernator,

    Cic. Ac. 2, 31, 100:

    optimus opifex,

    Hor. S. 1, 3, 133:

    sutor bonus,

    id. ib. 1, 3, 125:

    actor optimus,

    Cic. Sest. 57, 122:

    cantor optimus est modulator,

    Hor. S. 1, 3, 130:

    melior gladiator,

    Ov. Tr. 4, 6, 33: agricola (colonus, dominus) bonus, Cato, R. R. prooem.; Cic. Sen. 16, 56:

    bonus paterfamilias,

    a thrifty head of the house, Nep. Att. 13, 1:

    bonus servus,

    Plaut. Trin. 4, 3, 58; id. Am. 2, 1, 46; id. Men. 5, 6, 1; Cic. Mil. 22, 58:

    dominus bonus,

    Cato, R. R. 14:

    bonus custos,

    Plaut. Truc. 4, 3, 38.—Ironically, Ter. Phorm. 2, 1, 57:

    filius bonus,

    Plaut. Am. 3, 4, 9:

    patres,

    Quint. 11, 3, 178:

    parens,

    id. 6, prooem. 4: bonus (melior, optimus), viz. a good husband, Cic. Inv. 1, 31, 51 sq.; Liv. 1, 9, 15:

    uxor melior,

    Cic. Inv. 1, 31, 52:

    amicus,

    id. Fam. 2, 15, 3:

    amicus optimus,

    Plaut. Cas. 3, 3, 18:

    optimus testis,

    Cic. Fam. 7, 27, 2:

    auctor, in two senses,

    good authority, id. Att. 5, 12, 3;

    and = bonus scriptor (post-class.),

    Quint. 10, 1, 74.—Esp.:

    bonus civis (rarely civis bonus): in re publica ea velle quae tranquilla et honesta sint: talem enim solemus et sentire bonum civem et dicere, Cic.-Off. 1, 34, 124: eaque est summa ratio et sapientia boni civis, commoda civium non divellere, atque omnes aequitate eadem continere,

    id. ib. 2, 23, 83:

    eum esse civem et fidelem et bonum,

    Plaut. Pers. 1, 2, 15; Cic. Fam. 2, 8, 2; 1, 9, 10; 3, 12, 1; 6, 6, 11; id. Off. 1, 44, 155; Liv. 22, 39, 3; Sall. H. Fragm. 1, 10 Dietsch:

    optimus et fortissimus civis,

    Cic. Fam. 12, 2, 3; id. Sest. 17, 39.—
    4.
    Bonus and optimus as epithets of the gods.
    (α).
    In gen.:

    sed te bonus Mercurius perdat,

    Plaut. Cas. 2, 3, 23:

    fata... bonique divi,

    Hor. C. 4, 2, 38:

    divis orte bonis,

    id. ib. 4, 5, 1:

    O bone deus!

    Scrib. Comp. 84 fin.: BONORVM DEORVM, Inscr. ap. Cic. N. D. 3, 34, 84: totidem, pater optime, dixi, Tu mihi da cives, referring to Jupiter, Ov. M. 7, 627.—
    (β).
    Optimus Maximus, a standing epithet of Jupiter:

    (Juppiter) a majoribus nostris Optimus Maximus (nominatur), et quidem ante optimus, id est beneficentissimus, quam Maximus,

    Cic. N. D. 2, 25, 64:

    Jovem optimum et maximum ob eas res appellant, non quod, etc.,

    id. ib. 3, 36, 87:

    in templo Jovis Optimi Maximi,

    id. Sest. 56, 129; id. Prov. Cons. 9, 22:

    nutu Jovis Optimi Maximi,

    id. Cat. 3, 9, 21; Liv. 1, 12, 7; id. 6, 16, 2.—
    (γ).
    Di boni, O di boni, expressing indignation, sorrow, or surprise:

    di boni, hunc visitavi antidhac!

    Plaut. Ep. 4, 1, 16:

    di boni, boni quid porto!

    Ter. And. 2, 2, 1:

    di boni, quid hoc morbi est,

    id. Eun. 2, 1, 19; id. Heaut. 2, 3, 13; id. Ad. 3, 3, 86:

    alter, O di boni, quam taeter incedebat!

    Cic. Sest. 8, 19; id. Brut. 84, 288; id. Phil. 2, 8, 20; 2, 32, 80; id. Att. 1, 16, 5; 14, 21, 2; Val. Max. 3, 5, 1; Sen. Vit. Beat. 2, 3.—
    (δ).
    Bona Dea, etc., v. 6.—
    5.
    Optimus as a laudatory epithet.
    (α).
    Vir optimus:

    per vos nobis, per optimos viros optimis civibus periculum inferre conantur,

    Cic. Sest. 1, 2:

    virum optimum et constantissimum M. Cispium,

    id. ib. 35, 76:

    fratrem meum, virum optimum, fortissimum,

    id. ib.:

    consolabor hos praesentes, viros optimos,

    id. Balb. 19, 44; id. Planc. 21, 51; 23, 55; id. Mil. 14, 38; id. Marcell. 4, 10; id. Att. 5, 1, 5; Hor. S. 1, 6, 53.—
    (β).
    Femina bona, optima:

    tua conjunx bona femina,

    Cic. Phil. 3, 6, 16:

    hujus sanctissimae feminae atque optimae pater,

    id. ib. —
    (γ).
    Senex, pater, frater, etc.:

    optimus: parentes ejus, prudentissimi atque optimi senis,

    Cic. Planc. 41, 97:

    insuevit pater optimus hoc me,

    Hor. S. 1, 4, 105; 2, 1, 12:

    C. Marcelli, fratris optimi,

    Cic. Fam. 4, 7, 6; id. Q. Fr. 2, 6 (8), 2; 2, 4, 2.—
    (δ).
    With proper names ( poet.):

    optimus Vergilius,

    Hor. S. 1, 6, 54:

    Maecenas optimus,

    id. ib. 1, 5, 27:

    optime Quinti,

    id. Ep. 1, 16, 1.—
    (ε).
    Esp. as an epithet of the Roman emperors:

    quid tam civile, tam senatorium quam illud, additum a nobis Optimi cognomen?

    Plin. Pan. 2, 7:

    gratias, inquit, ago, optime Princeps!

    Sen. Tranq. 14. 4:

    ex epistula optimi imperatoris Antonini,

    Gai. Inst. 1, 102; cf.:

    bene te patriae pater optime Caesar,

    Ov. F. 2, 637:

    optime Romulae Custos gentis,

    Hor. C. 4, 5, 1.—
    6.
    Bonus and Bona, names of deities.
    (α).
    Bona Dea, the goddess of Chastity, whose temple could not be entered by males (cf. Macr. S. 1, 12; Lact. 1, 22):

    Bonae Deae pulvinaribus,

    Cic. Pis. 39, 95; id. Mil. 31, 86; id. Fam. 1, 9, 15; cf.

    in mal. part.,

    Juv. 2, 86 sq.; 6, 314 sq.; 6, 335 sq.—
    (β).
    Bonus Eventus, Varr. R. R. 1, 1 med.; Amm. 29, 6, 19; Inscr. Orell. 907; 1780 sq.—
    (γ).
    Bona Fortuna:

    si bona Fortuna veniat, ne intromiseris,

    Plaut. Aul. 1, 3, 22:

    Bonae Fortunae (signum),

    Cic. Verr. 2, 4, 3, § 7:

    FORTVNAE BONAE DOMESTICAE,

    Inscr. Orell. 1743 sq. —
    (δ).
    Bona Spes:

    Spes Bona, obsecro, subventa mihi,

    Plaut. Rud. 1, 4, 12:

    BONAE SPEI,

    Aug. Inscr. Grut. 1075, 1.—
    (ε).
    BONA MENS, Inscr. Orell. 1818 sqq.:

    Mens Bona, si qua dea es, tua me in sacraria dono,

    Prop. 3, 24, 19.
    B.
    With nouns denoting things.
    1.
    Things concrete, denoting excellence:

    navis bona dicitur non quae pretiosis coloribus picta est... sed stabilis et firma,

    Sen. Ep. 76, 13:

    gladium bonum dices, non cui auratus est balteus, etc., sed cui et ad secandum subtilis acies est, et, etc.,

    id. ib. 76, 14:

    id vinum erit lene et bono colore,

    Cato, R. R. 109; Lucr. 2, 418; Ov. Am. 2, 7, 9:

    tabulas... collocare in bono lumine,

    Cic. Brut. 75, 261: ex quavis olea oleum... bonum fieri potest. Cato, R. R. 3:

    per aestatem boves aquam bonam et liquidam bibant semper curato,

    id. ib. 73; cf.:

    bonae aquae, ironically compared to wine,

    Prop. 2, 33 (3, 31), 28:

    praedium bonum caelum habeat,

    good temperature, Cato, R. R. 1:

    bona tempestate,

    in good weather, Cic. Q. Fr. 2, 2, 4:

    (praedium) solo bono valeat,

    by good soil, Cato, R. R. 1:

    bonae (aedes) cum curantur male,

    Plaut. Most. 1, 2, 24:

    villam bonam,

    Cic. Off. 3, 13, 55:

    bonus pons,

    Cat. 17, 5:

    scyphi optimi (= optime facti),

    Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32:

    perbona toreumata,

    id. ib. 2, 4, 18, §

    38: bona domicilia,

    comfortable residences, id. N. D. 2, 37, 95:

    agrum Meliorem nemo habet,

    Ter. Heaut. 1, 1, 12:

    fundum meliorem,

    Cic. Inv. 1, 31, 52: fundos optimos et fructuosissimos, id. Agr. 3, 4, 14:

    equus melior,

    id. Inv. 1, 31, 52:

    bona cena,

    Cat. 13, 3:

    boni nummi,

    good, not counterfeit, Plaut. As. 3, 3, 144; Cic. Off. 3, 23, 91:

    super omnia vultus accessere boni,

    good looks, Ov. M. 8, 678:

    mulier bona forma,

    of a fine form, Ter. Heaut. 3, 2, 13:

    equus formae melioris,

    Hor. S. 2, 7, 52:

    tam bona cervix, simul ac jussero, demetur,

    fine, beautiful, Suet. Calig. 33:

    fruges bonae,

    Cat. 34, 19:

    ova suci melioris,

    of better flavor, Hor. S. 2, 4, 13.— Trop.:

    animus aequus optimum est aerumnae condimentum,

    Plaut. Rud. 2, 3, 71: bona dextra, a lucky hand (cf.:

    bonum omen, 2. e.),

    Quint. 6, 3, 69:

    scio te bona esse voce, ne clama nimis,

    good, sound, loud voice, Plaut. Most. 3, 1, 43; so,

    bona firmaque vox,

    Quint. 11, 3, 13.—
    2.
    Things abstract.
    a.
    Of physical well-being:

    ut si qui neget sine bona valetudine posse bene vivi,

    Cic. Inv. 1, 51, 93; Sen. Vit. Beat. 22, 2; Lucr. 3, 102; Val. Max. 2, 5, 6; Quint. 10, 3, 26; 11, 2, 35 et saep.:

    non bonus somnus de prandio est,

    Plaut. Most. 3, 2, 8:

    bona aetas,

    prime of life, Cic. Sen. 14, 48:

    optima aetate,

    id. Fam. 10, 3, 3.—Ironically:

    bona, inquis, aetate, etc.,

    Sen. Ep. 76, 1.—
    b.
    Of the mind and soul:

    meliore esse sensu,

    Cic. Sest. 21, 47:

    optima indoles,

    id. Fin. 5, 22, 61:

    bona conscientia,

    Quint. 6, 1, 33; 9, 2, 93; Sen. Vit. Beat. 20, 5:

    bono ingenio me esse ornatam quam auro multo mavolo,

    with a good heart, Plaut. Poen. 1, 2, 91; id. Stich. 1, 21, 59; Sall. C. 10, 5:

    mens melior,

    Ter. Ad. 3, 3, 78; Cic. Phil. 3, 5, 13; Liv. 39, 16, 5; Sen. Ben. 1, 11, 4; id. Ep. 10, 4; Pers. 2, 8; Petr. 61.—Personified, Prop. 3 (4), 24, 19; Ov. Am. 1, 2, 31:

    duos optimae indolis filios,

    Val. Max. 5, 7, 2; Sen. Ben. 6, 16, 6; Quint. 1, 2, 5:

    bonum consilium,

    Plaut. Merc. 2, 3, 6; id. Rud. 4, 3, 18; Cic. Off. 1, 33, 121:

    bona voluntas,

    a good purpose, Quint. 12, 11, 31:

    memoria bona,

    Cic. Att. 8, 4, 2:

    bona ratio cum perdita... confligit,

    id. Cat. 2, 11, 25:

    bonae rationes,

    Ter. Ad. 5, 3, 50:

    pronuntiatio bona,

    Auct. Her. 3, 15, 27.—
    c.
    Of moral relations:

    ego si bonam famam mihi servasso, sat ero dives,

    Plaut. Most. 1, 3, 71; Cic. Sest. 66, 139; Liv. 6, 11, 7; Hor. S. 1, 2, 61 (cf. Cic. Att. 7, 26, 1;

    v. e. infra): si ego in causa tam bona cessi tribuni plebis furori,

    Cic. Sest. 16, 36; id. Planc. 36, 87; Ov. M. 5, 220:

    fac, sis, bonae frugi sies,

    of good, regular habits, Plaut. Curc. 4, 2, 35; id. Cas. 2, 4, 5; 2, 5, 19; id. Ps. 1, 5, 53; id. Truc. 1, 1, 13; id. Capt. 5, 2, 3 sq. (v. frux, II. B. 1. b.): vilicus disciplina bona utatur. Cato, R. R. 5:

    bona studia,

    moral pursuits, Auct. Her. 4, 17, 25:

    quidquid vita meliore parasti,

    Hor. S. 2, 3, 15: ad spem mortis melioris, an honorable death; so as an epithet of religious exercises:

    Juppiter, te bonas preces precor,

    Cato, R. R. 134; 139.—
    d.
    Of external, artistic, and literary value and usefulness:

    bono usui estis nulli,

    Plaut. Curc. 4, 2, 15:

    Optumo optume optumam operam das,

    id. Am. 1, 1, 122:

    bonam dedistis mihi operam,

    a valuable service to me, id. Poen. 2, 3, 70; 3, 6, 11; id. Pers. 4, 7, 11; id. Rud. 3, 6, 11 (in a different sense: me bona opera aut mala Tibi inventurum esse auxilium argentarium, by fair or unfair means, id. Ps. 1, 1, 102;

    v. e. infra): optima hereditas a patribus traditur liberis... gloria virtutis rerumque gestarum,

    Cic. Off. 1, 33, 121:

    bonum otium,

    valuable leisure, Sall. C. 4, 1:

    bonis versibus,

    Cic. Ac. 2, 23, 74:

    versus meliores,

    Plaut. Trin. 3, 2, 81:

    meliora poemata,

    Hor. A. P. 303:

    in illa pro Ctesiphonte oratione longe optima,

    Cic. Or. 8, 26:

    optimas fabulas,

    id. Off. 1, 31, 114:

    melius munus,

    id. Ac. 1, 2, 7.—
    e.
    Favorable, prosperous, lucky, fortunate:

    de Procilio rumores non boni,

    unfavorable rumors, Cic. Att. 4, 16, 5:

    bona de Domitio, praeclara de Afranio fama est,

    about their success in the war, id. ib. 7, 26, 1:

    si fuisset in discipulo comparando meliore fortuna,

    id. Pis. 29, 71; cf.

    fortuna optima esse,

    to be in the best pecuniary circumstances, id. ad Brut. 1, 1, 2:

    occasio tam bona,

    Plaut. Most. 2, 2, 9:

    senex est eo meliore condicione quam adulesoens cum, etc.,

    Cic. Sen. 19, 68; id. Fam. 4, 32:

    bona navigatio,

    id. N. D. 3, 34, 83;

    esp. in phrase bona spes.—Object.: ergo in iis adulescentibus bonam spem esse dicemus et magnam indolem quos, etc.,

    Cic. Fin. 2, 35, 117.—Subject.:

    ego sum spe bona,

    Cic. Fam. 12, 28, 3; id. Cat. 2, 11, 25; [p. 245] id. Att. 14, 1 a, 3; id. Q. Fr. 1, 2, 5, § 16:

    optima spe,

    id. Fam. 12, 11, 2.—Pregn., = spes bonarum rerum, Sall. C. 21, 1;

    v. C. 1. c. infra: meliora responsa,

    more favorable, Liv. 7, 21, 6:

    melior interpretatio,

    Tac. H. 3, 65:

    cum laude et bonis recordationibus,

    id. A. 4, 38:

    amnis Doctus iter melius,

    i. e. less injurious, Hor. A. P. 68:

    omen bonum,

    a good, lucky omen, Cic. Pis. 13, 31; cf.

    Liv. praef. § 13: melius omen,

    Ov. F. 1, 221;

    optimum,

    Cic. Fam. 3, 12, 2:

    bona scaeva,

    Plaut. Stich. 5, 2, 24:

    auspicio optumo,

    id. ib. 3, 2, 6; cf.:

    memini bene, sed meliore Tempore dicam = opportuniore tempore,

    Hor. S. 1, 9, 68.—
    f.
    Of public affairs, si mihi bona re publica frui non licuerit, Cic. Mil. 34, 93:

    optima res publica,

    id. Or. 1, 1, 1; id. Phil. 1, 8, 19:

    minus bonis temporibus,

    id. Dom. 4, 8; so,

    optimis temporibus,

    id. Sest. 3, 6:

    nostrae res meliore loco videbantur,

    id. ad Brut. 1, 3, 1:

    lex optima,

    id. Pis. 16, 37; id. Sest. 64, 137; id. Phil, 1, 8, 19.—
    g.
    Good = large, considerable:

    bono atque amplo lucro,

    Plaut. Am. prol. 6:

    bona librorum copia,

    Hor. Ep. 1, 18, 109; cf.:

    bona copia cornu,

    Ov. M. 9, 88; v. bona pars, C. 8. g.—
    h.
    Noble; with genus, good family, noble extraction, honorable birth: quali me arbitraris genere prognatum? Eu. Bono, Plaut. Aul. 2, 2, 35; so id. Ep. 1, 2, 4; 2, 1, 3; id. Pers. 4, 4, 94:

    si bono genere natus sit,

    Auct. Her. 3, 7, 13.—
    k.
    Referring to good-will, kindness, faithfulness, in certain phrases.
    (α).
    Bona venia or cum bona venia, with the kind permission of a person addressed, especially bona venia orare, expetere, etc.:

    primum abs te hoc bona venia expeto,

    Ter. Phorm. 2, 3, 31:

    bona tua venia dixerim,

    Cic. Leg. 3, 15, 34:

    oravit bona venia Quirites, ne, etc.,

    Liv. 7, 41, 3:

    obsecro vos.. bona venia vestra liceat, etc.,

    id. 6, 40, 10:

    cum bona venia quaeso audiatis, etc.,

    id. 29, 17, 6; Arn. c. Gent. 1, p. 5; cf.

    . sed des veniam bonus oro = venia bona oro,

    Hor. S. 2, 4, 5.—
    (β).
    Bona pax, without quarrelling:

    bona pax sit potius,

    let us have no quarrel about that, Plaut. Pers. 2, 2, 7;

    so especially cum bona pace, or bona pace: Hannibal ad Alpis cum bona pace incolentium... pervenit,

    without a difficulty with the inhabitants, Liv. 21, 32, 6; 21, 24, 5; 1, 24, 3; 28, 37, 4; 8, 15, 1; cf.: si bonam (pacem) dederitis, = a fair peace, under acceptable conditions, id. 8, 21, 4.—
    (γ).
    Amicitia bona = bona fide servata, faithful, undisturbed friendship:

    igitur amicitia Masinissae bona atque honesta nobis permansit,

    Sall. J. 5, 5.—
    (δ).
    Bona societas, alliance:

    Segestes, memoria bonae societatis, impavidus,

    Tac. A. 1, 58.
    C.
    In particular phrases.
    1.
    Bonae res.
    a.
    = Vitae commoda, comforts of life, abstract or concrete:

    concedatur bonis rebus homines morte privari,

    Cic. Tusc. 1, 36, 87:

    optimis rebus usus est,

    he had every most desirable thing, Nep. Att. 18, 1.—
    b.
    = Res secundae, opp. res adversae, prosperity:

    bonis rebus tuis, meas irrides malas,

    Plaut. Trin. 2, 4, 45:

    in bonis rebus,

    Hor. C. 2, 3, 2. —
    c.
    Res bona = res familiaris bona, wealth ( poet.): in re bona esse, Laber. ap. Gell. 10, 17, 4.—Also an object of value:

    homines quibus mala abunde omnia erant, sed neque res neque spes bona ulla,

    who had no property, nor the hope of any, Sall. C. 21, 1. —
    d.
    Costly things, articles of luxury:

    capere urbem in Arabia plenam bonarum rerum,

    Plaut. Pers. 4, 3, 46; 4, 4, 82:

    nimium rei bonae,

    id. Stich. 2, 3, 55:

    ignorantia bonarum rerum,

    Nep. Ages. 8, 5 ' bonis rebus gaudere, Hor. S. 2, 6, 110:

    re bona copiosum esse,

    Gell. 16, 19, 7.—
    e.
    Moral, morally good:

    illi cum res non bonas tractent,

    Cic. Ac. 2, 33, 72:

    ut de virtutibus et vitiis, omninoque de bonis rebus et malis quaererent,

    id. ib. 1, 4, 15:

    quid habemus in rebus bonis et malis explorati?

    id. ib. 2, 42, 129; so id. Or. 1, 10, 42; id. Leg. 1, 22, 58:

    quae tamen omnia dulciora fuint et moribus bonis et artibus,

    id. Sen. 18, 65.—
    f.
    In literary composition, important or interesting matter, subjects, or questions:

    res bonas verbis electis dictas quis non legat?

    Cic. Fin. 1, 3, 8:

    studiis generorum, praesertim in re bona,

    Plaut. Am. 8, 26.—
    2.
    Bonae artes.
    (α).
    A good, laudable way of dealing:

    qui praeclari facinoris aut artis bonae famam quaerit,

    Sall. C. 2, 9:

    huic bonae artes desunt, dolis atque fallaciis contendit,

    id. ib. 11, 2:

    quod is bonarum artium cupiens erat,

    Tac. A. 6, 46.—
    (β).
    Liberal arts and sciences:

    litteris aut ulli bonae arti,

    Quint. 12, 1, 7:

    conservate civem bonarum artium, bonarum partium, bonorum virorum,

    Cic. Sest. 32, 77. —Esp.:

    optimae artes: optimarum artium scientia,

    Cic. Fin. 1, 3, 4; id. Ac. 2, 1, 1; id. Cael. 10, 24; id. Marcell. 1, 4.—
    3.
    Bona fides, or fides bona.
    a.
    Good faith, i. e. conscious honesty in acts or words: qui nummos fide bona solvit, who pays (the price of labor) in good faith, i. e. as it is honestly earned, Cato, R. R. 14:

    dic, bona fide, tu id aurum non subripuisti?

    Plaut. Aul. 4, 10, 46; 4, 10, 47; id. Capt. 4, 2, 111; id. Most. 3, 1, 137; id. Poen. 1, 3, 30; id. Pers. 4, 3, 16; id. Ps. 4, 6, 33:

    si tibi optima fide omnia concessit,

    Cic. Rosc. Am. 49, 144; Quint. 10, 3, 23.—Hence, bonae fidei vir, a conscientious man, Quint. 10, 7, 1.—
    b.
    Jurid. t. t.
    (α).
    Good faith in contracts and legal acts in general, opposed to dolus malus, honesty and fairness in dealing with another:

    ad fidem bonam statuit pertinere, notum esse emptori vitium quod nosset venditor,

    Cic. Off. 3, 16, 67.—Hence, alienam rem bona fide emere, to buy, believing the seller to be the rightful owner, Dig. 41, 3, 10; 41, 3, 13, § 1. bonae fidei possessor (also possessio), believing that he is the rightful owner, ib. 5, 3, 25, § 11; 5, 3, 22; 41, 3, 15, § 2;

    41, 3, 24: conventio contra bonam fidem et mores bonos,

    ib. 16, 31, § 7: bonam fidem praestare, to be responsible for one ' s good faith, ib. 17, 1, 10 prooem.—Hence,
    (β).
    Bonae fidei actiones or judicia, actions in equity, i. e. certain classes of actions in which the strict civil law was set aside by the praetorian edict in favor of equity:

    actiones quaedam bonae fidei sunt, quaedam stricti juris. Bonae fidei sunt haec: exempto vendito, locato conducto, etc.,

    Just. Inst. 4, 6, 28, § 19.—In the republican time the praetor added in such actions to his formula for the judex the words ex fide bona, or, in full:

    quidquid dare facere oportet ex fide bona,

    Cic. Off. 3, 16, 66:

    iste dolus malus et legibus erat vindicatus, et sine lege, judiciis in quibus additur ex fide bona,

    id. ib. 3, 15, 61; cf. id. ib. 3, 17, 70.—
    4.
    Bona verba.
    (α).
    Kind words:

    Bona verba quaeso,

    Ter. And. 1, 2, 33.—
    (β).
    Words of good omen (v. omen):

    dicamus bona verba,

    Tib. 2, 2, 1:

    dicite suffuso ter bona verba mero,

    Ov. F. 2, 638.—
    (γ).
    Elegant or well-chosen expressions:

    quid est tam furiosum quam verborum vel optimorum atque ornatissimorum sonitus inanis,

    Cic. Or. 1, 12, 51:

    verborum bonorum cursu,

    id. Brut. 66, 233:

    omnia verba sunt alicubi optima,

    Quint. 10, 1, 9.—
    (δ).
    Moral sayings:

    non est quod contemnas bona verba et bonis cogitationibus plena praecordia,

    Sen. Vit. Beat. 20, 1. —
    5.
    Bona dicta.
    (α).
    Polite, courteous language:

    hoc petere me precario a vobis jussit leniter dictis bonis,

    Plaut. Am. prol. 25.—
    (β).
    Witticisms ( bon-mots): flammam a sapiente facilius ore in ardente opprimi, quam bona dicta teneat, Enn. ap. Cic. Or. 2, 54, 222:

    dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus quibus solebam menstruales epulas ante adipiscier,

    Plaut. Capt. 3, 1, 22:

    ibo intro ad libros ut discam de dictis melioribus,

    id. Stich. 2, 3, 75.—
    6.
    Bona facta.
    (α).
    = bene facta (v. bene, I. B. 2. b.), laudable deeds:

    nobilitas ambobus et majorum bona facta (sc. erant),

    Tac. A. 3, 40.—
    (β).
    Bonum factum est, colloq., = bene est, bene factum est (v. bene, I. B. 2. b.):

    bonum factum est, ut edicta servetis mea,

    Plaut. Poen. prol. 16:

    haec imperata quae sunt pro imperio histrico, bonum hercle factum (est) pro se quisque ut meminerit,

    id. ib. 45.— Hence,
    (γ).
    Elliptically, introducing commands which cannot be enforced, = if you will do so, it will be well:

    peregrinis in senatum allectis, libellus propositus est: bonum factum, ne quis senatori novo curiam monstrare velit,

    Suet. Caes. 80:

    et Chaldaeos edicere: bonum factum, ne Vitellius... usquam esset,

    id. Vit. 14:

    hac die Carthaginem vici: bonum factum, in Capitolium eamus, et deos supplicemus,

    Aur. Vict. 49; cf.:

    o edictum, cui adscribi non poterit bonum factum,

    Tert. Pud. 1.—
    7.
    Bona gratia.
    (α).
    A friendly understanding:

    cur non videmus inter nos haec potius cum bona Ut componantur gratia quam cum mala?

    Ter. Phorm. 4, 3, 17; so,

    per gratiam bonam abire,

    to part with good feelings, Plaut. Mil. 4, 3, 33.—In jest: sine bona gratia abire, of things cast away, Plaut Truc. 2, 7, 15.—
    (β).
    Pleon., in the phrase bonam gratiam habere, = gratiam habere, to thank (v. B. 2. k.), Plaut. Rud. 2, 5, 32; id. Bacch. 4, 8, 99.—
    8.
    Bona pars.
    (α).
    The well-disposed part of a body of persons:

    ut plerumque fit, major pars (i. e. of the senate) meliorem vicit,

    Liv. 21, 4, 1:

    pars melior senatus ad meliora responsa trahere,

    id. 7, 21, 6.—
    (β).
    The good party, i. e. the optimates (gen. in plur.):

    civem bonarum partium,

    Cic. Sest. 32, 77:

    (fuit) meliorum partium aliquando,

    id. Cael. 6, 13:

    qui sibi gratiam melioris partis velit quaesitam,

    Liv. 2, 44, 3.—Paronom.: (Roscius) semper partium in re publica tam quam in scaena optimarum, i. e. party and part in a drama, Cic. Sest. 56, 120.—
    (γ).
    Of things or persons, a considerable part (cf. a good deal):

    bonam partem ad te adtulit,

    Ter. Eun. 1, 2, 43:

    bonam partem sermonis in hunc diem esse dilatam,

    Cic. Or. 2, 3, 14:

    bonam magnamque partem exercitus,

    Val. Max. 5, 2, ext. 4:

    bona pars noctium,

    Quint. 12, 11, 19:

    bona pars hominum,

    Hor. S. 1, 1, 61:

    meae vocis... bona pars,

    id. C. 4, 2, 46; so id. A. P. 297; Ov. P. 1, 8, 74:

    melior pars diei,

    Verg. A. 9, 156.—
    (δ).
    Rarely, and mostly eccl. Lat.: optima pars, the best part or lot:

    nostri melior pars animus est,

    Sen. Q. N. 1, prooem. § 14; cf.:

    quae pars optima est in homine,

    best, most valuable, Cic. Tusc. 5, 23, 67:

    major pars aetatis, certe melior reipublicae data sit,

    Sen. Brev. Vit. 18, 1:

    Maria optimam partem elegit, quae non auferetur ab ea,

    Vulg. Luc. 10, 42.—
    (ε).
    Adverb.:

    bonam partem = ex magna parte,

    Lucr. 6, 1249.—
    (ζ).
    Aliquem in optimam partem cognoscere, to know somebody from his most favorable side, Cic. Off. 2, 13, 46: aliquid in optimam partem accipere, to take something in good part, interpret it most favorably:

    Caesar mihi ignoscit quod non venerim, seseque in optimam partem id accipere dicit,

    id. Att. 10, 3 a, 2; id. ad Brut. 1, 2, 3:

    quaeso ut hoc in bonam partem accipias,

    id. Rosc. Am. 16, 45.—
    9.
    Dies bonus or bona.
    (α).
    A day of good omen, a fortunate day (= dies laetus, faustus):

    tum tu igitur die bono, Aphrodisiis, addice, etc.,

    Plaut. Poen. 2, 49:

    nunc dicenda bona sunt bona verba die,

    Ov. F. 1, 72.—
    (β).
    A beautiful, serene day, Sen. Vit. Beat. 22, 3.—
    10.
    Bonus mos.
    (α).
    Boni mores, referring to individuals, good, decent, moral habits:

    nihil est amabilius quam morum similitudo bonorum,

    Cic. Off. 1, 17, 56:

    nam hic nimium morbus mores invasit bonos,

    Plaut. Trin. 1, 1, 6:

    domi militiaeque boni mores colebantur,

    Sall. C. 9, 1:

    propter ejus suavissimos et optimos mores,

    Cic. Phil. 3, 5, 13:

    cum per tot annos matronae optimis moribus vixerint,

    Liv. 34, 6, 9:

    mores meliores,

    Plaut. Aul. 3, 5, 18.—
    (β).
    Bonus mos or boni mores, in the abstract, morality, the laws, rules of morality: ei vos morigerari mos bonu'st, it is a rule of morality that you should, etc., Plaut. Capt. 2, 1, 4:

    ex optimo more et sanctissima disciplina,

    Cic. Phil. 2, 28, 69:

    neglegentia boni moris,

    Sen. Ep. 97, 1.—Jurid. t. t.:

    conventio, mandatum contra bonos mores,

    in conflict with morality, Quint. 3, 1, 57; Dig. 16, 3, 1, § 7; Gai. Inst. 3, 157 et saep. —
    11.
    Adverbial phrases.
    a.
    Bono animo esse, or bonum animum habere.
    (α).
    To be of good cheer or courage:

    bono animo es! Liberabit ille te homo,

    Plaut. Merc 3, 1, 33; so id. Aul. 4, 10, 61; id. Mil. 4, 8, 32; id. Rud. 3, 3, 17; Ter. Eun. 1, 2, 4; id. Heaut. 4, 6, 18; id. Ad. 2, 4, 20; 3, 5, 1; 4, 2, 4; 4, 5, 62; id. Phorm. 5, 8, 72:

    animo bono es,

    Plaut. Ps. 1, 3, 103; id. Am. 2, 2, 48; 5, 2, 1:

    bono animo es, inquit Scrofa, et fiscinam expedi,

    Varr. R. R. 1, 26:

    bono animo sint et tui et mei familiares,

    Cic. Fam. 6, 18, 1; 6, 10, 29:

    bono animo esse jubere eam consul,

    Liv. 39, 13, 7:

    habe modo bonum animum,

    Plaut. Capt. 1, 2, 58; so id. Am. 1, 3, 47; id. Truc. 2, 6, 44; id. Aul. 2, 2, 15:

    habe animum bonum,

    id. Cas. 2, 6, 35; id. Ep. 2, 2, 1; 4, 2, 31:

    bonum animum habe,

    Liv. 45, 8, 5:

    clamor ortus ut bonum animum haberet,

    id. 8, 32, 1; so Sen. Ep. 87, 38.—
    (β).
    Bono animo esse, or facere aliquid, to be of a good or friendly disposition, or to do with good, honest intentions:

    audire jubet vos imperator histricus, bonoque ut animo sedeant in subselliis qui, etc.,

    Plaut. Poen. prol. 5: sunt enim (consules) [p. 246] optimo animo, summo consilio, of the best disposition, Cic. Phil. 3, 1, 2:

    bono te animo tum populus Romanus... dicere existimavit ea quae sentiebatis, sed, etc.,

    id. Imp. Pomp. 19, 56:

    quod nondum bono animo in populum Romanum viderentur,

    Caes. B. G. 1, 6; Quint. 7, 4, 15.—
    (γ).
    Bonus animus, good temper, patience:

    bonus animus in mala re dimidium mali est,

    Plaut. Ps. 1, 5, 37:

    vos etiam hoc animo meliore feratis,

    Ov. M. 9, 433.—
    b.
    Bono modo.
    (α).
    = placide, with composure, moderation:

    si quis quid deliquerit, pro noxa bono modo vindicet,

    Cato, R. R. 5:

    haec tibi tam sunt defendenda quam moenia, mihi autem bono modo, tantum quantum videbitur,

    Cic. Ac. 2, 44, 137.—
    (β).
    In a decent manner:

    neu quisquam prohibeto filium quin amet... quod bono fiat modo,

    Plaut. Merc. 5, 4, 62. —
    c.
    Jure optimo or optimo jure, with good, perfect right:

    te ipse jure optumo incuses licet,

    Plaut. Most. 3, 2, 23; id. Rud. 2, 6, 53:

    ut jure optimo me deserere posses,

    Cic. Fam. 3, 8, 6; Sen. Ot. Sap. 2 (29), 2.—With pass. or intr. verb, deservedly:

    ne jure optimo irrideamur,

    Cic. Off. 1, 31, 111; cf. id. ib. 1, 42, 151; id. Marcell. 1, 4;

    similarly, optimo judicio,

    Val. Max. 2, 9, 2.
    II.
    As subst.
    A.
    bŏnus, boni, m.; of persons.
    1.
    In sing. or plur. orig. = bonus vir, boni viri; v. I. A. 1. a. b, supra, a morally good man.
    (α).
    Plur.:

    bonis quod bene fit haud perit,

    Plaut. Rud. 4, 3, 2; id. Capt. 2, 2, 108; id. Trin. 2, 1, 55; id. Pers. 4, 5, 2:

    melius apud bonos quam apud fortunatos beneficium collocari puto,

    Cic. Off. 2, 20, 71:

    verum esse ut bonos boni diligant, quamobrem... bonis inter bonos quasi necessariam (esse) benevolentiam,

    id. Lael. 14, 50:

    diverso itinere malos a bonis loca taetra... habere,

    Sall. C. 52, 13; 7, 2; 52, 22:

    oderunt peccare boni virtutis amore,

    Hor. Ep. 1, 16, 52:

    tam bonis quam malis conduntur urbes,

    Sen. Ben. 4, 28, 4; so id. Vit. Beat. 15, 6; Quint. 9, 2, 76.—Rarely bŏnae, arum, f., good women:

    quia omnes bonos bonasque adcurare addecet, etc.,

    Plaut. Trin. 1, 2, 41.—
    (β).
    Sing.:

    malus bonum malum esse volt ut sit sui similis,

    Plaut. Trin. 2, 2, 8:

    nec enim cuique bono mali quidquam evenire potest,

    Cic. Tusc. 1, 41, 99; cf.:

    qui meliorem audax vocet in jus,

    Hor. S. 2, 5, 29.—
    2.
    Bonus, a man of honor.
    (α).
    A brave man:

    pro qua (patria) quis bonus dubitet mortem oppetere si ei sit profuturus?

    Cic. Off. 1, 17, 57:

    libertatem quam nemo bonus nisi cum anima simul amittat,

    Sall. C. 33, 5:

    fortes creantur fortibus et bonis,

    Hor. C. 4, 4, 29 (opp. ignavi):

    fama impari boni atque ignavi erant,

    Sall. J. 57, 6; 53, 8; id. C. 11, 2. —
    (β).
    A gentleman:

    quis enim umquam, qui paululum modo bonorum consuetudinem nosset, litteras ad se ab amico missas... in medium protulit?

    Cic. Phil. 2, 4, 7.—
    3.
    Boni, the better (i. e. higher) classes of society.
    (α).
    In gen. (of political sentiments, = optimates, opp. populares, seditiosi, perditi cives, etc.;

    so usu. in Cic.): meam causam omnes boni proprie enixeque susceperant,

    Cic. Sest. 16, 38:

    audaces homines et perditi nutu impelluntur... boni, nescio quomodo, tardiores sunt, etc.,

    id. ib. 47, 100:

    ego Kal. Jan. senatum et bonos omnes legis agrariae... metu liberavi,

    id. Pis. 2, 4:

    etenim omnes boni, quantum in ipsis fuit, Caesarem occiderunt,

    id. Phil. 2, 13, 29; id. Fam. 5, 2, 8; 5, 21, 2; id. Sest. 2, 5; 16, 36; 48, 103; id. Planc. 35, 86; id. Mil. 2, 5; id. Off. 2. 12, 43:

    maledictis increpat omnes bonos,

    Sall. C. 21, 4; 19, 2; 33, 3; Hirt. B. G. 8, 22; so,

    optimi,

    Cic. Leg. 3, 17, 37; and, ironically, boni identified with the rich:

    bonorum, id est lautorum et locupletum,

    id. Att. 8, 1, 3.—
    (β).
    Without reference to political views;

    opp. vulgus (rare): nihil ego istos moror fatuos mores quibus boni dedecorant se,

    Plaut. Trin. 2, 2, 22:

    semper in civitate quibus opes nullae sunt bonis invident,

    Sall. C. 37, 3:

    elatus est sine ulla pompa funeris, comitantibus omnibus bonis, maxima vulgi frequentia,

    Nep. Att. 22, 2.—So, mĕlĭōres, um, m., one ' s betters:

    ut quaestui habeant male loqui melioribus,

    Plaut. Poen. 3, 3, 13:

    da locum melioribus,

    Ter. Phorm. 3, 2, 37.—
    4.
    Boni, bone, in addresses, as an expression of courtesy, Hor. S. 2, 2, 1; 2, 6, 51; 2, 6, 95; id. Ep. 2, 2, 37; ironice, id. S. 2, 3, 31.—
    5.
    Optimus quisque = quivis bonus, omnes boni.
    (α).
    Referring to morality:

    esse aliquid natura pulcrum quod optimus quisque sequeretur,

    every good man, Cic. Sen. 13, 43:

    qui ita se gerebant ut sua consilia optimo cuique probarent, optimates habebantur,

    id. Sest. 45, 96; id. Off. 1, 43, 154; id. Fin. 1, 7, 24; id. Sest. 54, 115; and = even the best:

    quare deus optimum quemque mala valetudine adficit?

    Sen. Prov. 4, 8.—
    (β).
    Of the educated classes:

    adhibenda est quaedam reverentia adversus homines, et optimi cujusque et reliquorum,

    Cic. Off. 1, 28, 99; cf. id. ib. 1, 25, 85:

    Catilina plerisque consularibus, praeterea optumo cuique, litteras mittit,

    Sall. C. 34, 2:

    optimo cuique infesta libertas,

    Sen. Ot. Sap. 8, 2 (32 fin.).—
    (γ).
    Honorable, brave:

    optumus quisque cadere et sauciari, ceteris metus augeri,

    Sall. J. 92, 8.—
    (δ).
    In gen., excellent:

    optimus quisque facere quam dicere... malebat,

    Sall. C. 8, 5.—
    (ε).
    Distributively:

    ita imperium semper ad optumum quemque a minus bono transfertur,

    to the best man in each instance, Sall. C. 2, 6.—
    (ζ).
    Referring to another superlative ( = quo quisque melior eo magis, etc.):

    hic aditus laudis qui semper optimo cuique maxime patuit,

    Cic. Imp. Pomp. 1, 1; so id. Lael. 4, 14; id. Inv. 2, 11, 36; Sen. Vit. Beat. 18, 1.—
    (η).
    Attributively, with a noun:

    optimam quamque causam,

    Cic. Sest. 43, 93:

    optima quaeque dies,

    Verg. G. 3, 66.
    2.
    bŏnum, i, n., plur. bona; mĕlĭus, ōris, n.; optĭmum, i, n. (v. infra); of things in gen.
    1.
    Bonum, or plur. bona, a good, or goods in a moral and metaphysical sense, a moral good, a blessing: sunt autem hae de finibus defensae sententiae: nihil bonum nisi honestum, ut Stoici; nihil bonum nisi voluptatem, ut Epicurus;

    nihil bonum nisi vacuitatem doloris, ut Hieronymus... tria genera bonorum, maxima animi, secunda corporis, externa tertia, ut Peripatetici, etc.,

    Cic. Tusc. 5, 30, 84 sq.:

    quid est igitur bonum? Si quid recte fit et honeste et cum virtute, id bene fieri vere dicitur, et quod rectum et honestum et cum virtute est, id solum opinor bonum,

    id. Par. 1, 1, 9:

    ut quis intellegat, quid sit illud simplex et verum bonum quod non possit ab honestate sejungi,

    id. Ac. 1, 2, 7:

    non-est igitur voluptas bonum,

    id. Fin. 1, 11, 39: finis bonorum et malorum (telos agathôn) = summa bona et mala:

    sunt nonnullae disciplinae quae, propositis bonorum et malorum finibus, officium omne pervertant. Nam qui summum bonum sic instituit ut, etc.,

    id. Off. 1, 2, 5; cf. id. Par. 1, 3, 14; id. Ac. 2, 9, 29; 2, 36, 114; 2, 42, 129; id. Fin. 1, 9, 29; 1, 12, 42; id. Tusc. 4, 31, 66; Sen. Vit. Beat. 24, 5; id. Ep. 117, 1 et saep.—
    2.
    Bonum, what is valuable, beneficial, estimable, favorable, pleasant, physically or mentally:

    quoi boni Tantum adfero quantum ipsus a diis optat,

    Plaut. Capt. 4, 1, 9:

    multa bona vobis volt facere,

    will do you much good, id. Poen. 5, 4, 60; id. Am. prol. 43, 49; id. Pers. 4, 8, 4; 2, 3, 14; id. Cas. 2, 8, 32:

    tum demum nostra intellegemus bona quom ea amisimus,

    id. Capt. 1, 2, 33:

    multa tibi di dent bona,

    id. Poen. 1, 1, 80; cf. id. ib. 3, 3, 54; 3, 3, 74; id. Mil. 3, 1, 120; id. Men. 3, 3, 34; id. Pers. 4, 3, 23; id. Truc. 1, 2, 23; id. Merc. 1, 2, 40; id. Most. 1, 1, 47:

    omnia Bona dicere,

    to speak in the highest terms of one, Ter. And. 1, 1, 70:

    sed ne vivus quidem bono caret, si eo non indiget,

    Cic. Tusc. 1, 36, 88:

    cum quaecumque bona Peripateticis, eadem Stoicis commoda viderentur,

    id. ib. 5, 41, 120:

    nihil enim boni nosti,

    nothing that is good for any thing, id. Phil. 2, 7, 16:

    mala pro bonis legere dementia est,

    Sen. Vit. Beat. 6, 1; Val. Max. 5, 3, ext. 3 fin.; Hor. S. 1, 2, 73:

    quia bonum sit valere,

    a good thing, Cic. Fin. 4, 23, 62 (cf. III. A. 5. infra):

    melius: quo quidem haud scio an... quidquam melius sit homini a dis immortalibus datum,

    id. Lael. 6, 20:

    meliora... Aristotelem de istis rebus scripsisse,

    id. Or. 1, 10, 43:

    optimum: difficillimum est formam exponere optimi,

    id. ib. 11, 36.— Here belongs the phrase boni consulere;

    v. consulo.—So after prepositions: in bonum vertere, v. under verto: in melius ire,

    to change for the better, Tac. A. 12, 68.—In the same sense: in melius aliquid referre, or reflectere ( poet.), Verg. A. 1, 281; 11, 426; 10, 632:

    ad melius transcurrere,

    to pass over to something better, Hor. S. 2, 2, 82.—
    3.
    Bonum or bona, prosperity:

    fortiter malum qui patitur, idem post patitur bonum,

    Plaut. As. 2, 2, 58:

    nulli est homini perpetuum bonum,

    id. Curc. 1, 3, 33:

    unā tecum bona, mala tolerabimus,

    Ter. Phorm. 3, 3, 23:

    quibus in bonis fuerint et nunc quibus in malis sint, ostenditur ( = in secundis, in adversis rebus),

    Cic. Inv. 1, 55, 107.—
    4.
    Good qualities, gifts:

    omnia adsunt bona, quem penes'st virtus,

    Plaut. Am. 2, 2, 30:

    magnis illi et divinis bonis hanc licentiam adsequebantur,

    Cic. Off. 1, 41, 148:

    nisi qui se suā gravitate et castimoniā... tum etiam naturali quodam bono defenderet, etc.,

    id. Cael. 5, 11:

    hunc meā sententiā divinis quibusdam bonis instructum atque ornatum puto,

    id. ib. 17, 39:

    non intellego quod bonum cuiquam sit apud tales viros profuturum,

    id. Balb. 28, 63:

    gaude isto tuo tam excellenti bono,

    id. Marcell. 6, 19; so id. Imp. Pomp. 16, 49.—
    5.
    Advantage, benefit:

    si plus adipiscare, re explicatā, boni, quam addubitatā mali,

    Cic. Off. 1, 24, 83:

    saepe cogitavi bonine an mali plus adtulerit... eloquentiae studium,

    id. Inv. 1, 1, 1; 2, 35, 106; id. Off. 2, 2, 5; id. Sest. 10, 24:

    maximum bonum in celeritate ponebat,

    Sall. C. 43, 4; so, bono publico (abl.), for the public good:

    hoc ita si fit, publico fiat bono,

    Plaut. Trin. 1, 2, 183; Liv. 2, 44, 3; Dig. 41, 3, 1.—
    6.
    With aequum, what is fair and good, the fair ( thing), fairness, equity:

    si bonum aequomque oras,

    Plaut. Most. 3, 1, 149; so id. Pers. 3, 1, 71; id. Rud. 1, 2, 94; id. Men. 4, 2, 11:

    si tu aliquam partem aequi bonique dixeris,

    Ter. Phorm. 4, 3, 32; id. Heaut. 4, 1, 29; id. Ad. 1, 1, 39:

    a quo vivo nec praesens nec absens quidquam aequi bonique impetravit,

    Cic. Phil. 2, 37, 94.—Hence, aequo et bono, or ex aequo et bono, in ( with) fairness, in equity, Ter. Ad. 5, 9, 30; Auct. Her. 2, 10, 14; 2, 12, 18; 2, 13, 20; Gai. Inst. 3, 137: aequi bonique, as gen. of value, with facere:

    istuc, Chreme, Aequi bonique facio,

    I place a fair and proper value on it, Ter. Heaut. 4, 5, 40.—
    7.
    Bona, one ' s property, fortunes, almost always denoting the whole of one's possessions.
    a.
    In gen.:

    paterna oportet reddi filio bona,

    Plaut. Poen. 5, 2, 120:

    bona sua med habiturum omnia,

    id. Truc. 2, 4, 49; cf. id. ib. 2, 7, 6; 4, 2, 29; id. Rud. 2, 6, 22; id. Most. 1, 3, 77; id. Trin. 4, 4, 3; Ter. Eun. 2, 2, 4:

    bona mea diripiebantur atque ad consulem deferebantur,

    Cic. Sest. 24, 54:

    cum de capite, civis et de bonis proscriptio ferretur,

    id. ib. 30, 65:

    bona, fortunas, possessiones omnium,

    id. Caecin. 13, 38:

    at mulctantur bonis exsules,

    id. Tusc. 5, 37, 106; id. Off. 2, 23, 81; id. Par. 1, 1, 7; id. Sest. 19, 42; 43, 94; 52, 111; id. Phil. 2, 26, 64; Caes. B. G. 7, 3; Liv. 2, 3, 5; 2, 5, 5; 4, 15, 8; Tac. A. 2, 48; Quint. 6, 1, 19 et saep.—
    b.
    Bonorum possessio, the possession of one ' s property by another.
    (α).
    Bonorum possessio in consequence of bonorum cessio, i. e. an assignment of one ' s property for the benefit of creditors, Dig. 42, tit. 3.—
    (β).
    Bonorum possessio granted by the prætor against a contumacious or insolvent debtor (in bona mittere, in bona ire jubere, bona possidere jubere, etc.); cf. Dig. 42, tit. 4:

    postulat a Burrieno Naevius ut ex edicto bona possidere liceat,

    Cic. Quint. 6, 25, and the whole of c. 8:

    edixit... neu quis militis... bona possideret aut venderet,

    Liv. 2, 24, 6:

    bona proscribere,

    to offer the property thus transferred for sale, Cic. Quint. 6, 25.—
    (γ).
    Chiefly referring to the property of a defunct person (hereditas), where the prætor, till the heir had proved his right, granted a bonorum possessio secundum tabulas or contra tabulas, Dig. 37, tit. 4; 37, tit. 11.—
    c.
    In bonis esse;

    with reference to the older civil law, which distinguished between civil property (habere rem ex jure Quiritium) and natural property (rem in bonis habere, res in bonis est),

    Gai. Inst. 2, 40, 41; Dig. 40, 12, 38, § 2; 37, 6, 2, § 1; 37, 6, 3, § 2; ib. Fragm. 1, 16; Gai. Inst. 1, 22; 1, 35; 1, 222; 1, 167; Dig. 1, 8, 1; 27, 10, 10:

    neque bonorum possessorum, neque... res pleno jure fiunt, sed in bonis efficiuntur,

    ib. Fragm. 3, 80.—Hence, nullam omnino arbitrabamur de eā hereditate controversiam eum habiturum, et est hodie in bonis, i. e. [p. 247] the bonorum possessio has been granted to him, which did not give full ownership, but effected only that the hereditas was in bonis. Cic. Fam. 13, 30, 1.
    III.
    Predicative use.
    A.
    With nouns or pronouns as subjects.
    1.
    Bonum esse, to be morally good, honest:

    nunc mihi bonae necessum est esse ingratiis, Quamquam esse nolo,

    Plaut. Cist. 2, 3, 82:

    bonam ego quam beatam me esse nimio dici mavolo,

    id. Poen. 1, 2, 93; so id. Capt. 2, 1, 44; id. Men. 4, 2, 6; id. Rud. prol. 29:

    itaque viros fortes magnanimos eosdem, bonos et simplices... esse volumus,

    Cic. Off. 1, 19, 63; cf. id. ib. 3, 21, 84; id. Att. 15, 6, 1:

    Cato esse quam videri bonus malebat,

    Sall. C. 54, 5:

    ut politiora, non ut meliora fiant ingenia,

    Val. Max. 5, 4, ext. 5 fin.
    2.
    To be beneficial, prosperous, advantageous, valuable, favorable, serviceable, correct, with reference to both persons and things as subjects, and in regard to physical and mental relations:

    jam istuc non bonumst,

    Plaut. Merc. 2, 2, 29; Cato, R. R. 157:

    oleum viridius et melius fiet,

    id. ib. 3:

    vinum ut alvum bonam faciat,

    to correct the bowels, id. ib. 156:

    quid est homini salute melius?

    Plaut. As. 3, 3, 127:

    non optuma haec sunt, verum meliora quam deterruma,

    id. Trin. 2, 3, 1:

    quid est quod huc possit quod melius sit accedere?

    Cic. Fin. 1, 12, 41; 1, 18, 57; id. Tusc. 1, 41, 99:

    in quo (vestitu), sicut in plerisque rebus, mediocritas optima est,

    id. Off. 1, 36, 130; 2, 17, 59; id. Inv. 1, 31, 51; id. Or. 2, 6; 11, 36:

    meliorem tamen militem... in futura proelia id certamen fecit,

    Liv. 2, 51, 3:

    parvus ut est cygni melior canor, ille gruum quam Clamor,

    Lucr. 4, 181; 4, 191:

    si meliora dies, ut vina, poemata reddit,

    Hor. Ep. 2, 1, 34.—So in the optative formula:

    quod bonum, faustum, felixque sit,

    Liv. 1, 28, 7; 1, 17, 10; 39, 15, 1; 3, 54;

    3, 34.—Also, quod bonum atque fortunatum mihi sit,

    Plaut. Cas. 2, 6, 50;

    and with a noun as subject: ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix, fortunataque evenat,

    Plaut. Trin. 1, 2, 3.—
    3.
    To be kind:

    bonus cum probis'st (erus), malus cum malis,

    Plaut. Most. 4, 1, 22:

    hic si vellet bonus ac benignus Esse,

    Hor. S. 1, 2, 52.—
    4.
    With reference to the gods:

    ecastor ambae (Fortuna et Salus sunt bonae,

    Plaut. As. 3, 3, 129:

    Palladis aut oculos ausa negare bonos (esse),

    Prop. 3, 24, 12 (2, 28, 12).—
    B.
    Impers.
    1.
    Bonum est (very rare for the class. bene est; v. bene).
    (α).
    Without a subject:

    bonum sit!

    may it be fortunate, favorable! Verg. E. 8, 106.—
    (β).
    With subject inf.:

    nam et stulte facere, et stulte fabularier in aetate haud bonum est,

    Plaut. Trin. 2, 4, 61:

    bonum est pauxillum amare, insane non bonum est,

    id. Curc. 1, 3,20.—
    2.
    Melius est.
    (α).
    With subject inf.:

    melius sanam est mentem sumere,

    Plaut. Men. 5, 2, 51:

    nihil sentire est melius quam tam prava sentire,

    Cic. Ac. 2, 40, 125; cf. id. Fin. 1, 19, 62; id. Off. 1, 43, 156; so,

    melius fuit, fuisset, or fuerat,

    it would have been better, id. N. D. 3, 33; id. Sen. 23, 82; id. Off. 3, 25, 94:

    proinde quiesse erit melius,

    Liv. 3, 48, 3; 3, 41, 3; Verg. A. 11, 303.—
    (β).
    With subject inf.-clause:

    meliu'st te quae sunt mandata tibi praevortier,

    Plaut. Merc. 2, 3, 125; id. Men. 5, 9, 32.—
    (γ).
    With ut-clause:

    quid melius quam ut hinc intro abeam et me suspendam clanculum,

    Plaut. Rud. 4, 4, 145; so id. Ps. 4, 7, 18.—
    (δ).
    With subjectclause in the subjunctive:

    nunc quid mihi meliu'st quam ilico hic opperiar erum,

    Plaut. Rud. 2, 2, 22.—
    3.
    Optimum est.
    (α).
    With subject inf.:

    optimum visum est, captivos quam primum deportare,

    Liv. 23, 34, 8:

    si quis dicit optimum esse navigare,

    Sen. Ot. Sap. 8, 4 (32 fin.); so, optimum fuit, it would have been better, and optimum erat, it would be better, Quint. 6, prooem. 3; 11, 2, 33; Hor. S. 2, 1, 7.—
    (β).
    With inf.-clause:

    constituerunt optimum esse, domum suam quemque reverti,

    Caes. B. G. 2, 10: optimum visum est, in fluctuantem aciem tradi equos, etc., Liv 6, 24, 10; 22, 27, 6.—
    (γ).
    With ut and subj:

    hoc vero optimum, ut is qui, etc., id ultimum bonorum, id ipsum quid et quale sit nesciat,

    Cic. Fin. 2, 3, 6.—
    (δ).
    With quod:

    illa vero optima (sunt) quod cum Haluntium venisset Archagathum vocari jussit,

    Cic. Verr. 2, 4, 23, § 51:

    optimum vero (est) quod dictaturae nomen in perpetuum de re publica sustulisti,

    id. Phil. 2, 36, 91.—
    (ε).
    With second sup., in the phrase optumum factu est (where factu is redundant):

    sed hoc mihi optumum factu arbitror,

    Plaut. Stich. 1, 2, 16:

    optimum factu esse duxerant frumento... nostros prohibere,

    Caes. B. G. 4, 30:

    optumum factu credens exercitum augere,

    Sall. C. 32, 1 (Kritz, factum); 57, 5 (Kritz, factum).
    IV.
    Ellipt. use: di meliora, i. e. dent or velint, i. e. let the gods grant better things than what you say, etc.; God forbid! in full:

    di melius duint,

    Ter. Phorm. 5, 9, 16:

    di meliora velint!

    Ov. M. 7, 37.—Ellipt.:

    di meliora! inquit,

    Cic. Sen. 14, 47:

    id ubi mulier audivit, perturbata, dii meliora inquit, etc.,

    Liv. 39, 10, 2; 9, 9, 6; Verg. G. 3, 513;

    similarly, di melius, i. e. fecerunt,

    Val. Max. 6, 1, ext. 3.
    V.
    With object expressed,
    1.
    By dat.
    (α).
    = good, useful, beneficial for:

    ambula, id lieni optumum est,

    Plaut. Curc. 2, 1, 25:

    quia vobis eadem quae mihi bona malaque esse intellexi,

    Sall. C. 20, 3:

    bona bello Cornus, jaculis, etc.,

    Verg. G. 2, 447.—
    (β).
    = benignus or propitius, kind to:

    vicinis bonus esto,

    Cato, R. R. 4:

    bene merenti mala es, male merenti bona es,

    Plaut. As. 1, 2, 3:

    vos o mihi Manes, Este boni,

    Verg. A. 12, 647.—
    (γ).
    = idoneus, fit for, adapted to:

    qui locus vino optimus dicetur esse,

    Cato, R. R. 6:

    tum erit ei rei optumum tempus,

    id. ib. 26:

    terra cui putre solum, Optima frumentis,

    Verg. G. 2, 205; 2, 319; 1, 286.—
    (δ).
    With sum and dat., in the phrase alicui bono est, it is of service to one, profits him:

    accusant in quibus occidi patrem Sex. Roscii bono fuit,

    Cic. Rosc. Am. 5, 13:

    bono fuisse Romanis adventum eorum constabat,

    Liv. 7, 12, 4.—Hence, with rel. dat.: cui bono (est), for whose advantage it is:

    quod si quis usurpet illud Cassianum cui bono fuerit, etc.,

    Cic. Phil. 2, 14, 35:

    cui bono fuisset,

    id. Rosc. Am. 30, 84; id. Mil. 12, 32 Ascon. ad loc.; cf.

    ellipt. form cui bono?

    Prisc. p. 1208 P.—
    (ε).
    With dat. gerund:

    ager oleto conserundo qui in Favonium spectavit, aliis bonus nullus erit,

    Cato, R. R. 6; Varr. R. R. 1, 24:

    (mons) quia pecori bonus alendo erat,

    Liv. 29, 31; 9, 10.—
    2.
    By ad and acc.:

    refert et ad quam rem bona aut non bona sit,

    Varr. R. R. 1, 91:

    occasio quaeritur idoneane fuerit ad rem adoriendam, an alia melior,

    Auct. Her. 2, 4, 7:

    non campos modo militi Romano ad proelium bonos, etc.,

    Tac. A. 2, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > bonus

  • 13 meliores

    bŏnus (old form dŭonus, Carm. Sall. ap. Varr. L. L. 7, § 26 Mull.; cf. Paul. ex Fest. p. 67 Mull.), a, um, adj. [for duonus, cf. bellum, bis, and cf. root dvi-; hence deidô, deos], good; comp. melior, us [cf. Gr. mala, mallon], better; sup. optimus ( optumus, ante-class. and often class.) [root opof ops, opes; cf. copia, apiscor], best.
    I.
    Attributively.
    A.
    As adjunct of nouns denoting persons.
    1.
    Vir bonus.
    (α).
    A man morally good (kalos kagathos):

    quoniam boni me viri pauperant, improbi alunt,

    Plaut. Poen. 5, 4, 60:

    omnibus virtutibus instructos et ornatos tum sapientes, tum viros bonos dicimus,

    Cic. Tusc. 5, 10, 28:

    ille vir bonus qui... intolerabili dolore lacerari potius quam aut officium prodat aut fidem,

    id. Ac. 2, 8, 23:

    sive vir bonus est is qui prodest quibus potest, nocet nemini, certe istum virum bonum non facile reperimus,

    id. Off. 3, 15, 64:

    qui se ita gerunt ut eorum probitas, fides, integritas, etc.... hos viros bonos... appellandos putemus,

    id. Lael. 5, 19:

    non intellegunt se de callido homine loqui, non de bono viro,

    id. Att. 7, 2, 4:

    ut quisque est vir optimus, ita difficillime esse alios improbos suspicatur,

    id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 12:

    nec enim melior vir fuit Africano quisquam, nec clarior,

    id. Lael. 2, 6; id. Leg. 1, 14, 41; 1, 18, 48; id. Planc. 4, 9; id. Par. 3, 1, 21; id. Marcell. 6, 20; id. Fam. 7, 21; id. Off. 2, 16, 57.—
    (β).
    An honest man:

    justitia, ex qua viri boni nominantur,

    Cic. Off. 1, 7, 21; 1, 44, 155; 2, 11, 39; 2, 12, 42; 2, 20, 71;

    3, 12, 50: cum is sponsionem fecisset ni vir bonus esset,

    id. ib. 3, 19, 77:

    quoniam Demosthenes nec vir bonus esset, nec bene meritus de civitate,

    id. Opt. Gen. 7, 20; cf. id. Rosc. Am. 40, 116.—
    (γ).
    A man of good standing in the community:

    id viri boni arbitratu deducetur,

    Cato, R. R. 143; so id. ib. 149:

    tuam partem viri bono arbitratu... dari oportet,

    Dig. 17, 1, [p. 244] 35;

    37, 6, 2, § 2: quem voles virum bonum nominato,

    Cic. Verr. 2, 4, 25, § 55:

    vir bonus est... quo res sponsore, et quo causae teste tenentur,

    Hor. Ep. 1, 16, 40.—Hence, ironically of wealthy men:

    praetores jus dicunt, aediles ludos parant, viri boni usuras perscribunt,

    Cic. Att. 9, 12, 3.—
    (δ).
    Ironically of bad men:

    sed eccum lenonem Lycum, bonum virum,

    Plaut. Poen. 5, 5, 52; Ter. Eun. 5, 3, 9; 4, 3, 18; id. Ad. 3, 4, 30:

    expectabam quinam isti viri boni testes hujus manifesto deprehensi veneni dicerentur,

    Cic. Cael. 26, 63:

    nam socer ejus, vir multum bonus est,

    id. Agr. 3, 3, 13;

    so especially in addresses (mostly comic.): age tu, illuc procede, bone vir!

    Plaut. Capt. 5, 2, 1; id. Curc. 5, 2, 12; id. Ps. 4, 7, 48; id. Pers. 5, 2, 11; Ter. And. 3, 5, 10; 5, 2, 5; id. Ad. 4, 2, 17; id. Eun. 5, 2, 11:

    quid tu, vir optime? Ecquid habes quod dicas?

    Cic. Rosc. Am. 36, 104.—
    (ε).
    Sometimes boni viri = boni, in the sense of optimates (v. I. A. 3.):

    bonis viris quid juris reliquit tribunatus C. Gracchi?

    Cic. Leg. 3, 9, 20.—
    (ζ).
    As a conventional courtesy:

    homines optimi non intellegunt, etc.,

    Cic. Fin. 1, 7, 25:

    bone accusator,

    id. Rosc. Am. 21, 58:

    sic illum amicum vocasti, quomodo omnes candidatos bonos viros dicimus,

    gentlemen, Sen. Ep. 3, 1.—For bonus vir, a good husband, v. 3.; and for vir optimus, as a laudatory epithet, v. 5.—
    2.
    Boni homines (rare) = boni, better classes of society, v. II. A. 3:

    in foro infimo boni homines atque dites ambulant,

    Plaut. Curc. 4, 1, 14.—
    3.
    With nouns denoting persons in regard to their functions, offices, occupations, and qualities, denoting excellence:

    bonus consul,

    Liv. 4, 40, 6; 22, 39, 2 (different: consules duos, bonos quidem, sed dumtaxat bonos, amisimus, consuls of good sentiments, almost = bad consuls, Cic. ad Brut. 1, 3, 4):

    boni tribuni plebis,

    Cic. Phil. 1, 10, 25:

    bonus senator,

    id. Prov. Cons. 15, 37:

    senator bonus,

    id. Dom. 4, 8:

    bonus judex,

    id. Verr. 2, 4, 15, § 34:

    bonus augur (ironically),

    id. Phil. 2, 32, 80:

    bonus vates,

    Plaut. Mil. 3, 3, 27:

    bonus imperator,

    Sall. C. 60, 4:

    bonus dux,

    Quint. 12, 1, 43 (cf. trop.:

    naturam, optimam ducem,

    the best guide, Cic. Sen. 2, 5):

    bonus miles,

    Sall. C. 60, 4; Sen. Vit. Beat. 15, 5:

    bonus orator,

    Cic. Fin. 1, 3, 10:

    optimus orator,

    id. Opt. Gen. 1, 3:

    poeta bonus,

    id. de Or. 1, 3, 11; 2, 46, 194; id. Fin. 1, 3, 10:

    scriptor bonus,

    Quint. 10, 1, 104:

    bonus advocatus,

    id. 5, 13, 10:

    bonus defensor,

    id. 5, 13, 3:

    bonus altercator,

    a good debater, id. 6, 4, 10:

    bonus praeceptor,

    id. 5, 13, 44; 10, 5, 22:

    bonus gubernator,

    Cic. Ac. 2, 31, 100:

    optimus opifex,

    Hor. S. 1, 3, 133:

    sutor bonus,

    id. ib. 1, 3, 125:

    actor optimus,

    Cic. Sest. 57, 122:

    cantor optimus est modulator,

    Hor. S. 1, 3, 130:

    melior gladiator,

    Ov. Tr. 4, 6, 33: agricola (colonus, dominus) bonus, Cato, R. R. prooem.; Cic. Sen. 16, 56:

    bonus paterfamilias,

    a thrifty head of the house, Nep. Att. 13, 1:

    bonus servus,

    Plaut. Trin. 4, 3, 58; id. Am. 2, 1, 46; id. Men. 5, 6, 1; Cic. Mil. 22, 58:

    dominus bonus,

    Cato, R. R. 14:

    bonus custos,

    Plaut. Truc. 4, 3, 38.—Ironically, Ter. Phorm. 2, 1, 57:

    filius bonus,

    Plaut. Am. 3, 4, 9:

    patres,

    Quint. 11, 3, 178:

    parens,

    id. 6, prooem. 4: bonus (melior, optimus), viz. a good husband, Cic. Inv. 1, 31, 51 sq.; Liv. 1, 9, 15:

    uxor melior,

    Cic. Inv. 1, 31, 52:

    amicus,

    id. Fam. 2, 15, 3:

    amicus optimus,

    Plaut. Cas. 3, 3, 18:

    optimus testis,

    Cic. Fam. 7, 27, 2:

    auctor, in two senses,

    good authority, id. Att. 5, 12, 3;

    and = bonus scriptor (post-class.),

    Quint. 10, 1, 74.—Esp.:

    bonus civis (rarely civis bonus): in re publica ea velle quae tranquilla et honesta sint: talem enim solemus et sentire bonum civem et dicere, Cic.-Off. 1, 34, 124: eaque est summa ratio et sapientia boni civis, commoda civium non divellere, atque omnes aequitate eadem continere,

    id. ib. 2, 23, 83:

    eum esse civem et fidelem et bonum,

    Plaut. Pers. 1, 2, 15; Cic. Fam. 2, 8, 2; 1, 9, 10; 3, 12, 1; 6, 6, 11; id. Off. 1, 44, 155; Liv. 22, 39, 3; Sall. H. Fragm. 1, 10 Dietsch:

    optimus et fortissimus civis,

    Cic. Fam. 12, 2, 3; id. Sest. 17, 39.—
    4.
    Bonus and optimus as epithets of the gods.
    (α).
    In gen.:

    sed te bonus Mercurius perdat,

    Plaut. Cas. 2, 3, 23:

    fata... bonique divi,

    Hor. C. 4, 2, 38:

    divis orte bonis,

    id. ib. 4, 5, 1:

    O bone deus!

    Scrib. Comp. 84 fin.: BONORVM DEORVM, Inscr. ap. Cic. N. D. 3, 34, 84: totidem, pater optime, dixi, Tu mihi da cives, referring to Jupiter, Ov. M. 7, 627.—
    (β).
    Optimus Maximus, a standing epithet of Jupiter:

    (Juppiter) a majoribus nostris Optimus Maximus (nominatur), et quidem ante optimus, id est beneficentissimus, quam Maximus,

    Cic. N. D. 2, 25, 64:

    Jovem optimum et maximum ob eas res appellant, non quod, etc.,

    id. ib. 3, 36, 87:

    in templo Jovis Optimi Maximi,

    id. Sest. 56, 129; id. Prov. Cons. 9, 22:

    nutu Jovis Optimi Maximi,

    id. Cat. 3, 9, 21; Liv. 1, 12, 7; id. 6, 16, 2.—
    (γ).
    Di boni, O di boni, expressing indignation, sorrow, or surprise:

    di boni, hunc visitavi antidhac!

    Plaut. Ep. 4, 1, 16:

    di boni, boni quid porto!

    Ter. And. 2, 2, 1:

    di boni, quid hoc morbi est,

    id. Eun. 2, 1, 19; id. Heaut. 2, 3, 13; id. Ad. 3, 3, 86:

    alter, O di boni, quam taeter incedebat!

    Cic. Sest. 8, 19; id. Brut. 84, 288; id. Phil. 2, 8, 20; 2, 32, 80; id. Att. 1, 16, 5; 14, 21, 2; Val. Max. 3, 5, 1; Sen. Vit. Beat. 2, 3.—
    (δ).
    Bona Dea, etc., v. 6.—
    5.
    Optimus as a laudatory epithet.
    (α).
    Vir optimus:

    per vos nobis, per optimos viros optimis civibus periculum inferre conantur,

    Cic. Sest. 1, 2:

    virum optimum et constantissimum M. Cispium,

    id. ib. 35, 76:

    fratrem meum, virum optimum, fortissimum,

    id. ib.:

    consolabor hos praesentes, viros optimos,

    id. Balb. 19, 44; id. Planc. 21, 51; 23, 55; id. Mil. 14, 38; id. Marcell. 4, 10; id. Att. 5, 1, 5; Hor. S. 1, 6, 53.—
    (β).
    Femina bona, optima:

    tua conjunx bona femina,

    Cic. Phil. 3, 6, 16:

    hujus sanctissimae feminae atque optimae pater,

    id. ib. —
    (γ).
    Senex, pater, frater, etc.:

    optimus: parentes ejus, prudentissimi atque optimi senis,

    Cic. Planc. 41, 97:

    insuevit pater optimus hoc me,

    Hor. S. 1, 4, 105; 2, 1, 12:

    C. Marcelli, fratris optimi,

    Cic. Fam. 4, 7, 6; id. Q. Fr. 2, 6 (8), 2; 2, 4, 2.—
    (δ).
    With proper names ( poet.):

    optimus Vergilius,

    Hor. S. 1, 6, 54:

    Maecenas optimus,

    id. ib. 1, 5, 27:

    optime Quinti,

    id. Ep. 1, 16, 1.—
    (ε).
    Esp. as an epithet of the Roman emperors:

    quid tam civile, tam senatorium quam illud, additum a nobis Optimi cognomen?

    Plin. Pan. 2, 7:

    gratias, inquit, ago, optime Princeps!

    Sen. Tranq. 14. 4:

    ex epistula optimi imperatoris Antonini,

    Gai. Inst. 1, 102; cf.:

    bene te patriae pater optime Caesar,

    Ov. F. 2, 637:

    optime Romulae Custos gentis,

    Hor. C. 4, 5, 1.—
    6.
    Bonus and Bona, names of deities.
    (α).
    Bona Dea, the goddess of Chastity, whose temple could not be entered by males (cf. Macr. S. 1, 12; Lact. 1, 22):

    Bonae Deae pulvinaribus,

    Cic. Pis. 39, 95; id. Mil. 31, 86; id. Fam. 1, 9, 15; cf.

    in mal. part.,

    Juv. 2, 86 sq.; 6, 314 sq.; 6, 335 sq.—
    (β).
    Bonus Eventus, Varr. R. R. 1, 1 med.; Amm. 29, 6, 19; Inscr. Orell. 907; 1780 sq.—
    (γ).
    Bona Fortuna:

    si bona Fortuna veniat, ne intromiseris,

    Plaut. Aul. 1, 3, 22:

    Bonae Fortunae (signum),

    Cic. Verr. 2, 4, 3, § 7:

    FORTVNAE BONAE DOMESTICAE,

    Inscr. Orell. 1743 sq. —
    (δ).
    Bona Spes:

    Spes Bona, obsecro, subventa mihi,

    Plaut. Rud. 1, 4, 12:

    BONAE SPEI,

    Aug. Inscr. Grut. 1075, 1.—
    (ε).
    BONA MENS, Inscr. Orell. 1818 sqq.:

    Mens Bona, si qua dea es, tua me in sacraria dono,

    Prop. 3, 24, 19.
    B.
    With nouns denoting things.
    1.
    Things concrete, denoting excellence:

    navis bona dicitur non quae pretiosis coloribus picta est... sed stabilis et firma,

    Sen. Ep. 76, 13:

    gladium bonum dices, non cui auratus est balteus, etc., sed cui et ad secandum subtilis acies est, et, etc.,

    id. ib. 76, 14:

    id vinum erit lene et bono colore,

    Cato, R. R. 109; Lucr. 2, 418; Ov. Am. 2, 7, 9:

    tabulas... collocare in bono lumine,

    Cic. Brut. 75, 261: ex quavis olea oleum... bonum fieri potest. Cato, R. R. 3:

    per aestatem boves aquam bonam et liquidam bibant semper curato,

    id. ib. 73; cf.:

    bonae aquae, ironically compared to wine,

    Prop. 2, 33 (3, 31), 28:

    praedium bonum caelum habeat,

    good temperature, Cato, R. R. 1:

    bona tempestate,

    in good weather, Cic. Q. Fr. 2, 2, 4:

    (praedium) solo bono valeat,

    by good soil, Cato, R. R. 1:

    bonae (aedes) cum curantur male,

    Plaut. Most. 1, 2, 24:

    villam bonam,

    Cic. Off. 3, 13, 55:

    bonus pons,

    Cat. 17, 5:

    scyphi optimi (= optime facti),

    Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32:

    perbona toreumata,

    id. ib. 2, 4, 18, §

    38: bona domicilia,

    comfortable residences, id. N. D. 2, 37, 95:

    agrum Meliorem nemo habet,

    Ter. Heaut. 1, 1, 12:

    fundum meliorem,

    Cic. Inv. 1, 31, 52: fundos optimos et fructuosissimos, id. Agr. 3, 4, 14:

    equus melior,

    id. Inv. 1, 31, 52:

    bona cena,

    Cat. 13, 3:

    boni nummi,

    good, not counterfeit, Plaut. As. 3, 3, 144; Cic. Off. 3, 23, 91:

    super omnia vultus accessere boni,

    good looks, Ov. M. 8, 678:

    mulier bona forma,

    of a fine form, Ter. Heaut. 3, 2, 13:

    equus formae melioris,

    Hor. S. 2, 7, 52:

    tam bona cervix, simul ac jussero, demetur,

    fine, beautiful, Suet. Calig. 33:

    fruges bonae,

    Cat. 34, 19:

    ova suci melioris,

    of better flavor, Hor. S. 2, 4, 13.— Trop.:

    animus aequus optimum est aerumnae condimentum,

    Plaut. Rud. 2, 3, 71: bona dextra, a lucky hand (cf.:

    bonum omen, 2. e.),

    Quint. 6, 3, 69:

    scio te bona esse voce, ne clama nimis,

    good, sound, loud voice, Plaut. Most. 3, 1, 43; so,

    bona firmaque vox,

    Quint. 11, 3, 13.—
    2.
    Things abstract.
    a.
    Of physical well-being:

    ut si qui neget sine bona valetudine posse bene vivi,

    Cic. Inv. 1, 51, 93; Sen. Vit. Beat. 22, 2; Lucr. 3, 102; Val. Max. 2, 5, 6; Quint. 10, 3, 26; 11, 2, 35 et saep.:

    non bonus somnus de prandio est,

    Plaut. Most. 3, 2, 8:

    bona aetas,

    prime of life, Cic. Sen. 14, 48:

    optima aetate,

    id. Fam. 10, 3, 3.—Ironically:

    bona, inquis, aetate, etc.,

    Sen. Ep. 76, 1.—
    b.
    Of the mind and soul:

    meliore esse sensu,

    Cic. Sest. 21, 47:

    optima indoles,

    id. Fin. 5, 22, 61:

    bona conscientia,

    Quint. 6, 1, 33; 9, 2, 93; Sen. Vit. Beat. 20, 5:

    bono ingenio me esse ornatam quam auro multo mavolo,

    with a good heart, Plaut. Poen. 1, 2, 91; id. Stich. 1, 21, 59; Sall. C. 10, 5:

    mens melior,

    Ter. Ad. 3, 3, 78; Cic. Phil. 3, 5, 13; Liv. 39, 16, 5; Sen. Ben. 1, 11, 4; id. Ep. 10, 4; Pers. 2, 8; Petr. 61.—Personified, Prop. 3 (4), 24, 19; Ov. Am. 1, 2, 31:

    duos optimae indolis filios,

    Val. Max. 5, 7, 2; Sen. Ben. 6, 16, 6; Quint. 1, 2, 5:

    bonum consilium,

    Plaut. Merc. 2, 3, 6; id. Rud. 4, 3, 18; Cic. Off. 1, 33, 121:

    bona voluntas,

    a good purpose, Quint. 12, 11, 31:

    memoria bona,

    Cic. Att. 8, 4, 2:

    bona ratio cum perdita... confligit,

    id. Cat. 2, 11, 25:

    bonae rationes,

    Ter. Ad. 5, 3, 50:

    pronuntiatio bona,

    Auct. Her. 3, 15, 27.—
    c.
    Of moral relations:

    ego si bonam famam mihi servasso, sat ero dives,

    Plaut. Most. 1, 3, 71; Cic. Sest. 66, 139; Liv. 6, 11, 7; Hor. S. 1, 2, 61 (cf. Cic. Att. 7, 26, 1;

    v. e. infra): si ego in causa tam bona cessi tribuni plebis furori,

    Cic. Sest. 16, 36; id. Planc. 36, 87; Ov. M. 5, 220:

    fac, sis, bonae frugi sies,

    of good, regular habits, Plaut. Curc. 4, 2, 35; id. Cas. 2, 4, 5; 2, 5, 19; id. Ps. 1, 5, 53; id. Truc. 1, 1, 13; id. Capt. 5, 2, 3 sq. (v. frux, II. B. 1. b.): vilicus disciplina bona utatur. Cato, R. R. 5:

    bona studia,

    moral pursuits, Auct. Her. 4, 17, 25:

    quidquid vita meliore parasti,

    Hor. S. 2, 3, 15: ad spem mortis melioris, an honorable death; so as an epithet of religious exercises:

    Juppiter, te bonas preces precor,

    Cato, R. R. 134; 139.—
    d.
    Of external, artistic, and literary value and usefulness:

    bono usui estis nulli,

    Plaut. Curc. 4, 2, 15:

    Optumo optume optumam operam das,

    id. Am. 1, 1, 122:

    bonam dedistis mihi operam,

    a valuable service to me, id. Poen. 2, 3, 70; 3, 6, 11; id. Pers. 4, 7, 11; id. Rud. 3, 6, 11 (in a different sense: me bona opera aut mala Tibi inventurum esse auxilium argentarium, by fair or unfair means, id. Ps. 1, 1, 102;

    v. e. infra): optima hereditas a patribus traditur liberis... gloria virtutis rerumque gestarum,

    Cic. Off. 1, 33, 121:

    bonum otium,

    valuable leisure, Sall. C. 4, 1:

    bonis versibus,

    Cic. Ac. 2, 23, 74:

    versus meliores,

    Plaut. Trin. 3, 2, 81:

    meliora poemata,

    Hor. A. P. 303:

    in illa pro Ctesiphonte oratione longe optima,

    Cic. Or. 8, 26:

    optimas fabulas,

    id. Off. 1, 31, 114:

    melius munus,

    id. Ac. 1, 2, 7.—
    e.
    Favorable, prosperous, lucky, fortunate:

    de Procilio rumores non boni,

    unfavorable rumors, Cic. Att. 4, 16, 5:

    bona de Domitio, praeclara de Afranio fama est,

    about their success in the war, id. ib. 7, 26, 1:

    si fuisset in discipulo comparando meliore fortuna,

    id. Pis. 29, 71; cf.

    fortuna optima esse,

    to be in the best pecuniary circumstances, id. ad Brut. 1, 1, 2:

    occasio tam bona,

    Plaut. Most. 2, 2, 9:

    senex est eo meliore condicione quam adulesoens cum, etc.,

    Cic. Sen. 19, 68; id. Fam. 4, 32:

    bona navigatio,

    id. N. D. 3, 34, 83;

    esp. in phrase bona spes.—Object.: ergo in iis adulescentibus bonam spem esse dicemus et magnam indolem quos, etc.,

    Cic. Fin. 2, 35, 117.—Subject.:

    ego sum spe bona,

    Cic. Fam. 12, 28, 3; id. Cat. 2, 11, 25; [p. 245] id. Att. 14, 1 a, 3; id. Q. Fr. 1, 2, 5, § 16:

    optima spe,

    id. Fam. 12, 11, 2.—Pregn., = spes bonarum rerum, Sall. C. 21, 1;

    v. C. 1. c. infra: meliora responsa,

    more favorable, Liv. 7, 21, 6:

    melior interpretatio,

    Tac. H. 3, 65:

    cum laude et bonis recordationibus,

    id. A. 4, 38:

    amnis Doctus iter melius,

    i. e. less injurious, Hor. A. P. 68:

    omen bonum,

    a good, lucky omen, Cic. Pis. 13, 31; cf.

    Liv. praef. § 13: melius omen,

    Ov. F. 1, 221;

    optimum,

    Cic. Fam. 3, 12, 2:

    bona scaeva,

    Plaut. Stich. 5, 2, 24:

    auspicio optumo,

    id. ib. 3, 2, 6; cf.:

    memini bene, sed meliore Tempore dicam = opportuniore tempore,

    Hor. S. 1, 9, 68.—
    f.
    Of public affairs, si mihi bona re publica frui non licuerit, Cic. Mil. 34, 93:

    optima res publica,

    id. Or. 1, 1, 1; id. Phil. 1, 8, 19:

    minus bonis temporibus,

    id. Dom. 4, 8; so,

    optimis temporibus,

    id. Sest. 3, 6:

    nostrae res meliore loco videbantur,

    id. ad Brut. 1, 3, 1:

    lex optima,

    id. Pis. 16, 37; id. Sest. 64, 137; id. Phil, 1, 8, 19.—
    g.
    Good = large, considerable:

    bono atque amplo lucro,

    Plaut. Am. prol. 6:

    bona librorum copia,

    Hor. Ep. 1, 18, 109; cf.:

    bona copia cornu,

    Ov. M. 9, 88; v. bona pars, C. 8. g.—
    h.
    Noble; with genus, good family, noble extraction, honorable birth: quali me arbitraris genere prognatum? Eu. Bono, Plaut. Aul. 2, 2, 35; so id. Ep. 1, 2, 4; 2, 1, 3; id. Pers. 4, 4, 94:

    si bono genere natus sit,

    Auct. Her. 3, 7, 13.—
    k.
    Referring to good-will, kindness, faithfulness, in certain phrases.
    (α).
    Bona venia or cum bona venia, with the kind permission of a person addressed, especially bona venia orare, expetere, etc.:

    primum abs te hoc bona venia expeto,

    Ter. Phorm. 2, 3, 31:

    bona tua venia dixerim,

    Cic. Leg. 3, 15, 34:

    oravit bona venia Quirites, ne, etc.,

    Liv. 7, 41, 3:

    obsecro vos.. bona venia vestra liceat, etc.,

    id. 6, 40, 10:

    cum bona venia quaeso audiatis, etc.,

    id. 29, 17, 6; Arn. c. Gent. 1, p. 5; cf.

    . sed des veniam bonus oro = venia bona oro,

    Hor. S. 2, 4, 5.—
    (β).
    Bona pax, without quarrelling:

    bona pax sit potius,

    let us have no quarrel about that, Plaut. Pers. 2, 2, 7;

    so especially cum bona pace, or bona pace: Hannibal ad Alpis cum bona pace incolentium... pervenit,

    without a difficulty with the inhabitants, Liv. 21, 32, 6; 21, 24, 5; 1, 24, 3; 28, 37, 4; 8, 15, 1; cf.: si bonam (pacem) dederitis, = a fair peace, under acceptable conditions, id. 8, 21, 4.—
    (γ).
    Amicitia bona = bona fide servata, faithful, undisturbed friendship:

    igitur amicitia Masinissae bona atque honesta nobis permansit,

    Sall. J. 5, 5.—
    (δ).
    Bona societas, alliance:

    Segestes, memoria bonae societatis, impavidus,

    Tac. A. 1, 58.
    C.
    In particular phrases.
    1.
    Bonae res.
    a.
    = Vitae commoda, comforts of life, abstract or concrete:

    concedatur bonis rebus homines morte privari,

    Cic. Tusc. 1, 36, 87:

    optimis rebus usus est,

    he had every most desirable thing, Nep. Att. 18, 1.—
    b.
    = Res secundae, opp. res adversae, prosperity:

    bonis rebus tuis, meas irrides malas,

    Plaut. Trin. 2, 4, 45:

    in bonis rebus,

    Hor. C. 2, 3, 2. —
    c.
    Res bona = res familiaris bona, wealth ( poet.): in re bona esse, Laber. ap. Gell. 10, 17, 4.—Also an object of value:

    homines quibus mala abunde omnia erant, sed neque res neque spes bona ulla,

    who had no property, nor the hope of any, Sall. C. 21, 1. —
    d.
    Costly things, articles of luxury:

    capere urbem in Arabia plenam bonarum rerum,

    Plaut. Pers. 4, 3, 46; 4, 4, 82:

    nimium rei bonae,

    id. Stich. 2, 3, 55:

    ignorantia bonarum rerum,

    Nep. Ages. 8, 5 ' bonis rebus gaudere, Hor. S. 2, 6, 110:

    re bona copiosum esse,

    Gell. 16, 19, 7.—
    e.
    Moral, morally good:

    illi cum res non bonas tractent,

    Cic. Ac. 2, 33, 72:

    ut de virtutibus et vitiis, omninoque de bonis rebus et malis quaererent,

    id. ib. 1, 4, 15:

    quid habemus in rebus bonis et malis explorati?

    id. ib. 2, 42, 129; so id. Or. 1, 10, 42; id. Leg. 1, 22, 58:

    quae tamen omnia dulciora fuint et moribus bonis et artibus,

    id. Sen. 18, 65.—
    f.
    In literary composition, important or interesting matter, subjects, or questions:

    res bonas verbis electis dictas quis non legat?

    Cic. Fin. 1, 3, 8:

    studiis generorum, praesertim in re bona,

    Plaut. Am. 8, 26.—
    2.
    Bonae artes.
    (α).
    A good, laudable way of dealing:

    qui praeclari facinoris aut artis bonae famam quaerit,

    Sall. C. 2, 9:

    huic bonae artes desunt, dolis atque fallaciis contendit,

    id. ib. 11, 2:

    quod is bonarum artium cupiens erat,

    Tac. A. 6, 46.—
    (β).
    Liberal arts and sciences:

    litteris aut ulli bonae arti,

    Quint. 12, 1, 7:

    conservate civem bonarum artium, bonarum partium, bonorum virorum,

    Cic. Sest. 32, 77. —Esp.:

    optimae artes: optimarum artium scientia,

    Cic. Fin. 1, 3, 4; id. Ac. 2, 1, 1; id. Cael. 10, 24; id. Marcell. 1, 4.—
    3.
    Bona fides, or fides bona.
    a.
    Good faith, i. e. conscious honesty in acts or words: qui nummos fide bona solvit, who pays (the price of labor) in good faith, i. e. as it is honestly earned, Cato, R. R. 14:

    dic, bona fide, tu id aurum non subripuisti?

    Plaut. Aul. 4, 10, 46; 4, 10, 47; id. Capt. 4, 2, 111; id. Most. 3, 1, 137; id. Poen. 1, 3, 30; id. Pers. 4, 3, 16; id. Ps. 4, 6, 33:

    si tibi optima fide omnia concessit,

    Cic. Rosc. Am. 49, 144; Quint. 10, 3, 23.—Hence, bonae fidei vir, a conscientious man, Quint. 10, 7, 1.—
    b.
    Jurid. t. t.
    (α).
    Good faith in contracts and legal acts in general, opposed to dolus malus, honesty and fairness in dealing with another:

    ad fidem bonam statuit pertinere, notum esse emptori vitium quod nosset venditor,

    Cic. Off. 3, 16, 67.—Hence, alienam rem bona fide emere, to buy, believing the seller to be the rightful owner, Dig. 41, 3, 10; 41, 3, 13, § 1. bonae fidei possessor (also possessio), believing that he is the rightful owner, ib. 5, 3, 25, § 11; 5, 3, 22; 41, 3, 15, § 2;

    41, 3, 24: conventio contra bonam fidem et mores bonos,

    ib. 16, 31, § 7: bonam fidem praestare, to be responsible for one ' s good faith, ib. 17, 1, 10 prooem.—Hence,
    (β).
    Bonae fidei actiones or judicia, actions in equity, i. e. certain classes of actions in which the strict civil law was set aside by the praetorian edict in favor of equity:

    actiones quaedam bonae fidei sunt, quaedam stricti juris. Bonae fidei sunt haec: exempto vendito, locato conducto, etc.,

    Just. Inst. 4, 6, 28, § 19.—In the republican time the praetor added in such actions to his formula for the judex the words ex fide bona, or, in full:

    quidquid dare facere oportet ex fide bona,

    Cic. Off. 3, 16, 66:

    iste dolus malus et legibus erat vindicatus, et sine lege, judiciis in quibus additur ex fide bona,

    id. ib. 3, 15, 61; cf. id. ib. 3, 17, 70.—
    4.
    Bona verba.
    (α).
    Kind words:

    Bona verba quaeso,

    Ter. And. 1, 2, 33.—
    (β).
    Words of good omen (v. omen):

    dicamus bona verba,

    Tib. 2, 2, 1:

    dicite suffuso ter bona verba mero,

    Ov. F. 2, 638.—
    (γ).
    Elegant or well-chosen expressions:

    quid est tam furiosum quam verborum vel optimorum atque ornatissimorum sonitus inanis,

    Cic. Or. 1, 12, 51:

    verborum bonorum cursu,

    id. Brut. 66, 233:

    omnia verba sunt alicubi optima,

    Quint. 10, 1, 9.—
    (δ).
    Moral sayings:

    non est quod contemnas bona verba et bonis cogitationibus plena praecordia,

    Sen. Vit. Beat. 20, 1. —
    5.
    Bona dicta.
    (α).
    Polite, courteous language:

    hoc petere me precario a vobis jussit leniter dictis bonis,

    Plaut. Am. prol. 25.—
    (β).
    Witticisms ( bon-mots): flammam a sapiente facilius ore in ardente opprimi, quam bona dicta teneat, Enn. ap. Cic. Or. 2, 54, 222:

    dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus quibus solebam menstruales epulas ante adipiscier,

    Plaut. Capt. 3, 1, 22:

    ibo intro ad libros ut discam de dictis melioribus,

    id. Stich. 2, 3, 75.—
    6.
    Bona facta.
    (α).
    = bene facta (v. bene, I. B. 2. b.), laudable deeds:

    nobilitas ambobus et majorum bona facta (sc. erant),

    Tac. A. 3, 40.—
    (β).
    Bonum factum est, colloq., = bene est, bene factum est (v. bene, I. B. 2. b.):

    bonum factum est, ut edicta servetis mea,

    Plaut. Poen. prol. 16:

    haec imperata quae sunt pro imperio histrico, bonum hercle factum (est) pro se quisque ut meminerit,

    id. ib. 45.— Hence,
    (γ).
    Elliptically, introducing commands which cannot be enforced, = if you will do so, it will be well:

    peregrinis in senatum allectis, libellus propositus est: bonum factum, ne quis senatori novo curiam monstrare velit,

    Suet. Caes. 80:

    et Chaldaeos edicere: bonum factum, ne Vitellius... usquam esset,

    id. Vit. 14:

    hac die Carthaginem vici: bonum factum, in Capitolium eamus, et deos supplicemus,

    Aur. Vict. 49; cf.:

    o edictum, cui adscribi non poterit bonum factum,

    Tert. Pud. 1.—
    7.
    Bona gratia.
    (α).
    A friendly understanding:

    cur non videmus inter nos haec potius cum bona Ut componantur gratia quam cum mala?

    Ter. Phorm. 4, 3, 17; so,

    per gratiam bonam abire,

    to part with good feelings, Plaut. Mil. 4, 3, 33.—In jest: sine bona gratia abire, of things cast away, Plaut Truc. 2, 7, 15.—
    (β).
    Pleon., in the phrase bonam gratiam habere, = gratiam habere, to thank (v. B. 2. k.), Plaut. Rud. 2, 5, 32; id. Bacch. 4, 8, 99.—
    8.
    Bona pars.
    (α).
    The well-disposed part of a body of persons:

    ut plerumque fit, major pars (i. e. of the senate) meliorem vicit,

    Liv. 21, 4, 1:

    pars melior senatus ad meliora responsa trahere,

    id. 7, 21, 6.—
    (β).
    The good party, i. e. the optimates (gen. in plur.):

    civem bonarum partium,

    Cic. Sest. 32, 77:

    (fuit) meliorum partium aliquando,

    id. Cael. 6, 13:

    qui sibi gratiam melioris partis velit quaesitam,

    Liv. 2, 44, 3.—Paronom.: (Roscius) semper partium in re publica tam quam in scaena optimarum, i. e. party and part in a drama, Cic. Sest. 56, 120.—
    (γ).
    Of things or persons, a considerable part (cf. a good deal):

    bonam partem ad te adtulit,

    Ter. Eun. 1, 2, 43:

    bonam partem sermonis in hunc diem esse dilatam,

    Cic. Or. 2, 3, 14:

    bonam magnamque partem exercitus,

    Val. Max. 5, 2, ext. 4:

    bona pars noctium,

    Quint. 12, 11, 19:

    bona pars hominum,

    Hor. S. 1, 1, 61:

    meae vocis... bona pars,

    id. C. 4, 2, 46; so id. A. P. 297; Ov. P. 1, 8, 74:

    melior pars diei,

    Verg. A. 9, 156.—
    (δ).
    Rarely, and mostly eccl. Lat.: optima pars, the best part or lot:

    nostri melior pars animus est,

    Sen. Q. N. 1, prooem. § 14; cf.:

    quae pars optima est in homine,

    best, most valuable, Cic. Tusc. 5, 23, 67:

    major pars aetatis, certe melior reipublicae data sit,

    Sen. Brev. Vit. 18, 1:

    Maria optimam partem elegit, quae non auferetur ab ea,

    Vulg. Luc. 10, 42.—
    (ε).
    Adverb.:

    bonam partem = ex magna parte,

    Lucr. 6, 1249.—
    (ζ).
    Aliquem in optimam partem cognoscere, to know somebody from his most favorable side, Cic. Off. 2, 13, 46: aliquid in optimam partem accipere, to take something in good part, interpret it most favorably:

    Caesar mihi ignoscit quod non venerim, seseque in optimam partem id accipere dicit,

    id. Att. 10, 3 a, 2; id. ad Brut. 1, 2, 3:

    quaeso ut hoc in bonam partem accipias,

    id. Rosc. Am. 16, 45.—
    9.
    Dies bonus or bona.
    (α).
    A day of good omen, a fortunate day (= dies laetus, faustus):

    tum tu igitur die bono, Aphrodisiis, addice, etc.,

    Plaut. Poen. 2, 49:

    nunc dicenda bona sunt bona verba die,

    Ov. F. 1, 72.—
    (β).
    A beautiful, serene day, Sen. Vit. Beat. 22, 3.—
    10.
    Bonus mos.
    (α).
    Boni mores, referring to individuals, good, decent, moral habits:

    nihil est amabilius quam morum similitudo bonorum,

    Cic. Off. 1, 17, 56:

    nam hic nimium morbus mores invasit bonos,

    Plaut. Trin. 1, 1, 6:

    domi militiaeque boni mores colebantur,

    Sall. C. 9, 1:

    propter ejus suavissimos et optimos mores,

    Cic. Phil. 3, 5, 13:

    cum per tot annos matronae optimis moribus vixerint,

    Liv. 34, 6, 9:

    mores meliores,

    Plaut. Aul. 3, 5, 18.—
    (β).
    Bonus mos or boni mores, in the abstract, morality, the laws, rules of morality: ei vos morigerari mos bonu'st, it is a rule of morality that you should, etc., Plaut. Capt. 2, 1, 4:

    ex optimo more et sanctissima disciplina,

    Cic. Phil. 2, 28, 69:

    neglegentia boni moris,

    Sen. Ep. 97, 1.—Jurid. t. t.:

    conventio, mandatum contra bonos mores,

    in conflict with morality, Quint. 3, 1, 57; Dig. 16, 3, 1, § 7; Gai. Inst. 3, 157 et saep. —
    11.
    Adverbial phrases.
    a.
    Bono animo esse, or bonum animum habere.
    (α).
    To be of good cheer or courage:

    bono animo es! Liberabit ille te homo,

    Plaut. Merc 3, 1, 33; so id. Aul. 4, 10, 61; id. Mil. 4, 8, 32; id. Rud. 3, 3, 17; Ter. Eun. 1, 2, 4; id. Heaut. 4, 6, 18; id. Ad. 2, 4, 20; 3, 5, 1; 4, 2, 4; 4, 5, 62; id. Phorm. 5, 8, 72:

    animo bono es,

    Plaut. Ps. 1, 3, 103; id. Am. 2, 2, 48; 5, 2, 1:

    bono animo es, inquit Scrofa, et fiscinam expedi,

    Varr. R. R. 1, 26:

    bono animo sint et tui et mei familiares,

    Cic. Fam. 6, 18, 1; 6, 10, 29:

    bono animo esse jubere eam consul,

    Liv. 39, 13, 7:

    habe modo bonum animum,

    Plaut. Capt. 1, 2, 58; so id. Am. 1, 3, 47; id. Truc. 2, 6, 44; id. Aul. 2, 2, 15:

    habe animum bonum,

    id. Cas. 2, 6, 35; id. Ep. 2, 2, 1; 4, 2, 31:

    bonum animum habe,

    Liv. 45, 8, 5:

    clamor ortus ut bonum animum haberet,

    id. 8, 32, 1; so Sen. Ep. 87, 38.—
    (β).
    Bono animo esse, or facere aliquid, to be of a good or friendly disposition, or to do with good, honest intentions:

    audire jubet vos imperator histricus, bonoque ut animo sedeant in subselliis qui, etc.,

    Plaut. Poen. prol. 5: sunt enim (consules) [p. 246] optimo animo, summo consilio, of the best disposition, Cic. Phil. 3, 1, 2:

    bono te animo tum populus Romanus... dicere existimavit ea quae sentiebatis, sed, etc.,

    id. Imp. Pomp. 19, 56:

    quod nondum bono animo in populum Romanum viderentur,

    Caes. B. G. 1, 6; Quint. 7, 4, 15.—
    (γ).
    Bonus animus, good temper, patience:

    bonus animus in mala re dimidium mali est,

    Plaut. Ps. 1, 5, 37:

    vos etiam hoc animo meliore feratis,

    Ov. M. 9, 433.—
    b.
    Bono modo.
    (α).
    = placide, with composure, moderation:

    si quis quid deliquerit, pro noxa bono modo vindicet,

    Cato, R. R. 5:

    haec tibi tam sunt defendenda quam moenia, mihi autem bono modo, tantum quantum videbitur,

    Cic. Ac. 2, 44, 137.—
    (β).
    In a decent manner:

    neu quisquam prohibeto filium quin amet... quod bono fiat modo,

    Plaut. Merc. 5, 4, 62. —
    c.
    Jure optimo or optimo jure, with good, perfect right:

    te ipse jure optumo incuses licet,

    Plaut. Most. 3, 2, 23; id. Rud. 2, 6, 53:

    ut jure optimo me deserere posses,

    Cic. Fam. 3, 8, 6; Sen. Ot. Sap. 2 (29), 2.—With pass. or intr. verb, deservedly:

    ne jure optimo irrideamur,

    Cic. Off. 1, 31, 111; cf. id. ib. 1, 42, 151; id. Marcell. 1, 4;

    similarly, optimo judicio,

    Val. Max. 2, 9, 2.
    II.
    As subst.
    A.
    bŏnus, boni, m.; of persons.
    1.
    In sing. or plur. orig. = bonus vir, boni viri; v. I. A. 1. a. b, supra, a morally good man.
    (α).
    Plur.:

    bonis quod bene fit haud perit,

    Plaut. Rud. 4, 3, 2; id. Capt. 2, 2, 108; id. Trin. 2, 1, 55; id. Pers. 4, 5, 2:

    melius apud bonos quam apud fortunatos beneficium collocari puto,

    Cic. Off. 2, 20, 71:

    verum esse ut bonos boni diligant, quamobrem... bonis inter bonos quasi necessariam (esse) benevolentiam,

    id. Lael. 14, 50:

    diverso itinere malos a bonis loca taetra... habere,

    Sall. C. 52, 13; 7, 2; 52, 22:

    oderunt peccare boni virtutis amore,

    Hor. Ep. 1, 16, 52:

    tam bonis quam malis conduntur urbes,

    Sen. Ben. 4, 28, 4; so id. Vit. Beat. 15, 6; Quint. 9, 2, 76.—Rarely bŏnae, arum, f., good women:

    quia omnes bonos bonasque adcurare addecet, etc.,

    Plaut. Trin. 1, 2, 41.—
    (β).
    Sing.:

    malus bonum malum esse volt ut sit sui similis,

    Plaut. Trin. 2, 2, 8:

    nec enim cuique bono mali quidquam evenire potest,

    Cic. Tusc. 1, 41, 99; cf.:

    qui meliorem audax vocet in jus,

    Hor. S. 2, 5, 29.—
    2.
    Bonus, a man of honor.
    (α).
    A brave man:

    pro qua (patria) quis bonus dubitet mortem oppetere si ei sit profuturus?

    Cic. Off. 1, 17, 57:

    libertatem quam nemo bonus nisi cum anima simul amittat,

    Sall. C. 33, 5:

    fortes creantur fortibus et bonis,

    Hor. C. 4, 4, 29 (opp. ignavi):

    fama impari boni atque ignavi erant,

    Sall. J. 57, 6; 53, 8; id. C. 11, 2. —
    (β).
    A gentleman:

    quis enim umquam, qui paululum modo bonorum consuetudinem nosset, litteras ad se ab amico missas... in medium protulit?

    Cic. Phil. 2, 4, 7.—
    3.
    Boni, the better (i. e. higher) classes of society.
    (α).
    In gen. (of political sentiments, = optimates, opp. populares, seditiosi, perditi cives, etc.;

    so usu. in Cic.): meam causam omnes boni proprie enixeque susceperant,

    Cic. Sest. 16, 38:

    audaces homines et perditi nutu impelluntur... boni, nescio quomodo, tardiores sunt, etc.,

    id. ib. 47, 100:

    ego Kal. Jan. senatum et bonos omnes legis agrariae... metu liberavi,

    id. Pis. 2, 4:

    etenim omnes boni, quantum in ipsis fuit, Caesarem occiderunt,

    id. Phil. 2, 13, 29; id. Fam. 5, 2, 8; 5, 21, 2; id. Sest. 2, 5; 16, 36; 48, 103; id. Planc. 35, 86; id. Mil. 2, 5; id. Off. 2. 12, 43:

    maledictis increpat omnes bonos,

    Sall. C. 21, 4; 19, 2; 33, 3; Hirt. B. G. 8, 22; so,

    optimi,

    Cic. Leg. 3, 17, 37; and, ironically, boni identified with the rich:

    bonorum, id est lautorum et locupletum,

    id. Att. 8, 1, 3.—
    (β).
    Without reference to political views;

    opp. vulgus (rare): nihil ego istos moror fatuos mores quibus boni dedecorant se,

    Plaut. Trin. 2, 2, 22:

    semper in civitate quibus opes nullae sunt bonis invident,

    Sall. C. 37, 3:

    elatus est sine ulla pompa funeris, comitantibus omnibus bonis, maxima vulgi frequentia,

    Nep. Att. 22, 2.—So, mĕlĭōres, um, m., one ' s betters:

    ut quaestui habeant male loqui melioribus,

    Plaut. Poen. 3, 3, 13:

    da locum melioribus,

    Ter. Phorm. 3, 2, 37.—
    4.
    Boni, bone, in addresses, as an expression of courtesy, Hor. S. 2, 2, 1; 2, 6, 51; 2, 6, 95; id. Ep. 2, 2, 37; ironice, id. S. 2, 3, 31.—
    5.
    Optimus quisque = quivis bonus, omnes boni.
    (α).
    Referring to morality:

    esse aliquid natura pulcrum quod optimus quisque sequeretur,

    every good man, Cic. Sen. 13, 43:

    qui ita se gerebant ut sua consilia optimo cuique probarent, optimates habebantur,

    id. Sest. 45, 96; id. Off. 1, 43, 154; id. Fin. 1, 7, 24; id. Sest. 54, 115; and = even the best:

    quare deus optimum quemque mala valetudine adficit?

    Sen. Prov. 4, 8.—
    (β).
    Of the educated classes:

    adhibenda est quaedam reverentia adversus homines, et optimi cujusque et reliquorum,

    Cic. Off. 1, 28, 99; cf. id. ib. 1, 25, 85:

    Catilina plerisque consularibus, praeterea optumo cuique, litteras mittit,

    Sall. C. 34, 2:

    optimo cuique infesta libertas,

    Sen. Ot. Sap. 8, 2 (32 fin.).—
    (γ).
    Honorable, brave:

    optumus quisque cadere et sauciari, ceteris metus augeri,

    Sall. J. 92, 8.—
    (δ).
    In gen., excellent:

    optimus quisque facere quam dicere... malebat,

    Sall. C. 8, 5.—
    (ε).
    Distributively:

    ita imperium semper ad optumum quemque a minus bono transfertur,

    to the best man in each instance, Sall. C. 2, 6.—
    (ζ).
    Referring to another superlative ( = quo quisque melior eo magis, etc.):

    hic aditus laudis qui semper optimo cuique maxime patuit,

    Cic. Imp. Pomp. 1, 1; so id. Lael. 4, 14; id. Inv. 2, 11, 36; Sen. Vit. Beat. 18, 1.—
    (η).
    Attributively, with a noun:

    optimam quamque causam,

    Cic. Sest. 43, 93:

    optima quaeque dies,

    Verg. G. 3, 66.
    2.
    bŏnum, i, n., plur. bona; mĕlĭus, ōris, n.; optĭmum, i, n. (v. infra); of things in gen.
    1.
    Bonum, or plur. bona, a good, or goods in a moral and metaphysical sense, a moral good, a blessing: sunt autem hae de finibus defensae sententiae: nihil bonum nisi honestum, ut Stoici; nihil bonum nisi voluptatem, ut Epicurus;

    nihil bonum nisi vacuitatem doloris, ut Hieronymus... tria genera bonorum, maxima animi, secunda corporis, externa tertia, ut Peripatetici, etc.,

    Cic. Tusc. 5, 30, 84 sq.:

    quid est igitur bonum? Si quid recte fit et honeste et cum virtute, id bene fieri vere dicitur, et quod rectum et honestum et cum virtute est, id solum opinor bonum,

    id. Par. 1, 1, 9:

    ut quis intellegat, quid sit illud simplex et verum bonum quod non possit ab honestate sejungi,

    id. Ac. 1, 2, 7:

    non-est igitur voluptas bonum,

    id. Fin. 1, 11, 39: finis bonorum et malorum (telos agathôn) = summa bona et mala:

    sunt nonnullae disciplinae quae, propositis bonorum et malorum finibus, officium omne pervertant. Nam qui summum bonum sic instituit ut, etc.,

    id. Off. 1, 2, 5; cf. id. Par. 1, 3, 14; id. Ac. 2, 9, 29; 2, 36, 114; 2, 42, 129; id. Fin. 1, 9, 29; 1, 12, 42; id. Tusc. 4, 31, 66; Sen. Vit. Beat. 24, 5; id. Ep. 117, 1 et saep.—
    2.
    Bonum, what is valuable, beneficial, estimable, favorable, pleasant, physically or mentally:

    quoi boni Tantum adfero quantum ipsus a diis optat,

    Plaut. Capt. 4, 1, 9:

    multa bona vobis volt facere,

    will do you much good, id. Poen. 5, 4, 60; id. Am. prol. 43, 49; id. Pers. 4, 8, 4; 2, 3, 14; id. Cas. 2, 8, 32:

    tum demum nostra intellegemus bona quom ea amisimus,

    id. Capt. 1, 2, 33:

    multa tibi di dent bona,

    id. Poen. 1, 1, 80; cf. id. ib. 3, 3, 54; 3, 3, 74; id. Mil. 3, 1, 120; id. Men. 3, 3, 34; id. Pers. 4, 3, 23; id. Truc. 1, 2, 23; id. Merc. 1, 2, 40; id. Most. 1, 1, 47:

    omnia Bona dicere,

    to speak in the highest terms of one, Ter. And. 1, 1, 70:

    sed ne vivus quidem bono caret, si eo non indiget,

    Cic. Tusc. 1, 36, 88:

    cum quaecumque bona Peripateticis, eadem Stoicis commoda viderentur,

    id. ib. 5, 41, 120:

    nihil enim boni nosti,

    nothing that is good for any thing, id. Phil. 2, 7, 16:

    mala pro bonis legere dementia est,

    Sen. Vit. Beat. 6, 1; Val. Max. 5, 3, ext. 3 fin.; Hor. S. 1, 2, 73:

    quia bonum sit valere,

    a good thing, Cic. Fin. 4, 23, 62 (cf. III. A. 5. infra):

    melius: quo quidem haud scio an... quidquam melius sit homini a dis immortalibus datum,

    id. Lael. 6, 20:

    meliora... Aristotelem de istis rebus scripsisse,

    id. Or. 1, 10, 43:

    optimum: difficillimum est formam exponere optimi,

    id. ib. 11, 36.— Here belongs the phrase boni consulere;

    v. consulo.—So after prepositions: in bonum vertere, v. under verto: in melius ire,

    to change for the better, Tac. A. 12, 68.—In the same sense: in melius aliquid referre, or reflectere ( poet.), Verg. A. 1, 281; 11, 426; 10, 632:

    ad melius transcurrere,

    to pass over to something better, Hor. S. 2, 2, 82.—
    3.
    Bonum or bona, prosperity:

    fortiter malum qui patitur, idem post patitur bonum,

    Plaut. As. 2, 2, 58:

    nulli est homini perpetuum bonum,

    id. Curc. 1, 3, 33:

    unā tecum bona, mala tolerabimus,

    Ter. Phorm. 3, 3, 23:

    quibus in bonis fuerint et nunc quibus in malis sint, ostenditur ( = in secundis, in adversis rebus),

    Cic. Inv. 1, 55, 107.—
    4.
    Good qualities, gifts:

    omnia adsunt bona, quem penes'st virtus,

    Plaut. Am. 2, 2, 30:

    magnis illi et divinis bonis hanc licentiam adsequebantur,

    Cic. Off. 1, 41, 148:

    nisi qui se suā gravitate et castimoniā... tum etiam naturali quodam bono defenderet, etc.,

    id. Cael. 5, 11:

    hunc meā sententiā divinis quibusdam bonis instructum atque ornatum puto,

    id. ib. 17, 39:

    non intellego quod bonum cuiquam sit apud tales viros profuturum,

    id. Balb. 28, 63:

    gaude isto tuo tam excellenti bono,

    id. Marcell. 6, 19; so id. Imp. Pomp. 16, 49.—
    5.
    Advantage, benefit:

    si plus adipiscare, re explicatā, boni, quam addubitatā mali,

    Cic. Off. 1, 24, 83:

    saepe cogitavi bonine an mali plus adtulerit... eloquentiae studium,

    id. Inv. 1, 1, 1; 2, 35, 106; id. Off. 2, 2, 5; id. Sest. 10, 24:

    maximum bonum in celeritate ponebat,

    Sall. C. 43, 4; so, bono publico (abl.), for the public good:

    hoc ita si fit, publico fiat bono,

    Plaut. Trin. 1, 2, 183; Liv. 2, 44, 3; Dig. 41, 3, 1.—
    6.
    With aequum, what is fair and good, the fair ( thing), fairness, equity:

    si bonum aequomque oras,

    Plaut. Most. 3, 1, 149; so id. Pers. 3, 1, 71; id. Rud. 1, 2, 94; id. Men. 4, 2, 11:

    si tu aliquam partem aequi bonique dixeris,

    Ter. Phorm. 4, 3, 32; id. Heaut. 4, 1, 29; id. Ad. 1, 1, 39:

    a quo vivo nec praesens nec absens quidquam aequi bonique impetravit,

    Cic. Phil. 2, 37, 94.—Hence, aequo et bono, or ex aequo et bono, in ( with) fairness, in equity, Ter. Ad. 5, 9, 30; Auct. Her. 2, 10, 14; 2, 12, 18; 2, 13, 20; Gai. Inst. 3, 137: aequi bonique, as gen. of value, with facere:

    istuc, Chreme, Aequi bonique facio,

    I place a fair and proper value on it, Ter. Heaut. 4, 5, 40.—
    7.
    Bona, one ' s property, fortunes, almost always denoting the whole of one's possessions.
    a.
    In gen.:

    paterna oportet reddi filio bona,

    Plaut. Poen. 5, 2, 120:

    bona sua med habiturum omnia,

    id. Truc. 2, 4, 49; cf. id. ib. 2, 7, 6; 4, 2, 29; id. Rud. 2, 6, 22; id. Most. 1, 3, 77; id. Trin. 4, 4, 3; Ter. Eun. 2, 2, 4:

    bona mea diripiebantur atque ad consulem deferebantur,

    Cic. Sest. 24, 54:

    cum de capite, civis et de bonis proscriptio ferretur,

    id. ib. 30, 65:

    bona, fortunas, possessiones omnium,

    id. Caecin. 13, 38:

    at mulctantur bonis exsules,

    id. Tusc. 5, 37, 106; id. Off. 2, 23, 81; id. Par. 1, 1, 7; id. Sest. 19, 42; 43, 94; 52, 111; id. Phil. 2, 26, 64; Caes. B. G. 7, 3; Liv. 2, 3, 5; 2, 5, 5; 4, 15, 8; Tac. A. 2, 48; Quint. 6, 1, 19 et saep.—
    b.
    Bonorum possessio, the possession of one ' s property by another.
    (α).
    Bonorum possessio in consequence of bonorum cessio, i. e. an assignment of one ' s property for the benefit of creditors, Dig. 42, tit. 3.—
    (β).
    Bonorum possessio granted by the prætor against a contumacious or insolvent debtor (in bona mittere, in bona ire jubere, bona possidere jubere, etc.); cf. Dig. 42, tit. 4:

    postulat a Burrieno Naevius ut ex edicto bona possidere liceat,

    Cic. Quint. 6, 25, and the whole of c. 8:

    edixit... neu quis militis... bona possideret aut venderet,

    Liv. 2, 24, 6:

    bona proscribere,

    to offer the property thus transferred for sale, Cic. Quint. 6, 25.—
    (γ).
    Chiefly referring to the property of a defunct person (hereditas), where the prætor, till the heir had proved his right, granted a bonorum possessio secundum tabulas or contra tabulas, Dig. 37, tit. 4; 37, tit. 11.—
    c.
    In bonis esse;

    with reference to the older civil law, which distinguished between civil property (habere rem ex jure Quiritium) and natural property (rem in bonis habere, res in bonis est),

    Gai. Inst. 2, 40, 41; Dig. 40, 12, 38, § 2; 37, 6, 2, § 1; 37, 6, 3, § 2; ib. Fragm. 1, 16; Gai. Inst. 1, 22; 1, 35; 1, 222; 1, 167; Dig. 1, 8, 1; 27, 10, 10:

    neque bonorum possessorum, neque... res pleno jure fiunt, sed in bonis efficiuntur,

    ib. Fragm. 3, 80.—Hence, nullam omnino arbitrabamur de eā hereditate controversiam eum habiturum, et est hodie in bonis, i. e. [p. 247] the bonorum possessio has been granted to him, which did not give full ownership, but effected only that the hereditas was in bonis. Cic. Fam. 13, 30, 1.
    III.
    Predicative use.
    A.
    With nouns or pronouns as subjects.
    1.
    Bonum esse, to be morally good, honest:

    nunc mihi bonae necessum est esse ingratiis, Quamquam esse nolo,

    Plaut. Cist. 2, 3, 82:

    bonam ego quam beatam me esse nimio dici mavolo,

    id. Poen. 1, 2, 93; so id. Capt. 2, 1, 44; id. Men. 4, 2, 6; id. Rud. prol. 29:

    itaque viros fortes magnanimos eosdem, bonos et simplices... esse volumus,

    Cic. Off. 1, 19, 63; cf. id. ib. 3, 21, 84; id. Att. 15, 6, 1:

    Cato esse quam videri bonus malebat,

    Sall. C. 54, 5:

    ut politiora, non ut meliora fiant ingenia,

    Val. Max. 5, 4, ext. 5 fin.
    2.
    To be beneficial, prosperous, advantageous, valuable, favorable, serviceable, correct, with reference to both persons and things as subjects, and in regard to physical and mental relations:

    jam istuc non bonumst,

    Plaut. Merc. 2, 2, 29; Cato, R. R. 157:

    oleum viridius et melius fiet,

    id. ib. 3:

    vinum ut alvum bonam faciat,

    to correct the bowels, id. ib. 156:

    quid est homini salute melius?

    Plaut. As. 3, 3, 127:

    non optuma haec sunt, verum meliora quam deterruma,

    id. Trin. 2, 3, 1:

    quid est quod huc possit quod melius sit accedere?

    Cic. Fin. 1, 12, 41; 1, 18, 57; id. Tusc. 1, 41, 99:

    in quo (vestitu), sicut in plerisque rebus, mediocritas optima est,

    id. Off. 1, 36, 130; 2, 17, 59; id. Inv. 1, 31, 51; id. Or. 2, 6; 11, 36:

    meliorem tamen militem... in futura proelia id certamen fecit,

    Liv. 2, 51, 3:

    parvus ut est cygni melior canor, ille gruum quam Clamor,

    Lucr. 4, 181; 4, 191:

    si meliora dies, ut vina, poemata reddit,

    Hor. Ep. 2, 1, 34.—So in the optative formula:

    quod bonum, faustum, felixque sit,

    Liv. 1, 28, 7; 1, 17, 10; 39, 15, 1; 3, 54;

    3, 34.—Also, quod bonum atque fortunatum mihi sit,

    Plaut. Cas. 2, 6, 50;

    and with a noun as subject: ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix, fortunataque evenat,

    Plaut. Trin. 1, 2, 3.—
    3.
    To be kind:

    bonus cum probis'st (erus), malus cum malis,

    Plaut. Most. 4, 1, 22:

    hic si vellet bonus ac benignus Esse,

    Hor. S. 1, 2, 52.—
    4.
    With reference to the gods:

    ecastor ambae (Fortuna et Salus sunt bonae,

    Plaut. As. 3, 3, 129:

    Palladis aut oculos ausa negare bonos (esse),

    Prop. 3, 24, 12 (2, 28, 12).—
    B.
    Impers.
    1.
    Bonum est (very rare for the class. bene est; v. bene).
    (α).
    Without a subject:

    bonum sit!

    may it be fortunate, favorable! Verg. E. 8, 106.—
    (β).
    With subject inf.:

    nam et stulte facere, et stulte fabularier in aetate haud bonum est,

    Plaut. Trin. 2, 4, 61:

    bonum est pauxillum amare, insane non bonum est,

    id. Curc. 1, 3,20.—
    2.
    Melius est.
    (α).
    With subject inf.:

    melius sanam est mentem sumere,

    Plaut. Men. 5, 2, 51:

    nihil sentire est melius quam tam prava sentire,

    Cic. Ac. 2, 40, 125; cf. id. Fin. 1, 19, 62; id. Off. 1, 43, 156; so,

    melius fuit, fuisset, or fuerat,

    it would have been better, id. N. D. 3, 33; id. Sen. 23, 82; id. Off. 3, 25, 94:

    proinde quiesse erit melius,

    Liv. 3, 48, 3; 3, 41, 3; Verg. A. 11, 303.—
    (β).
    With subject inf.-clause:

    meliu'st te quae sunt mandata tibi praevortier,

    Plaut. Merc. 2, 3, 125; id. Men. 5, 9, 32.—
    (γ).
    With ut-clause:

    quid melius quam ut hinc intro abeam et me suspendam clanculum,

    Plaut. Rud. 4, 4, 145; so id. Ps. 4, 7, 18.—
    (δ).
    With subjectclause in the subjunctive:

    nunc quid mihi meliu'st quam ilico hic opperiar erum,

    Plaut. Rud. 2, 2, 22.—
    3.
    Optimum est.
    (α).
    With subject inf.:

    optimum visum est, captivos quam primum deportare,

    Liv. 23, 34, 8:

    si quis dicit optimum esse navigare,

    Sen. Ot. Sap. 8, 4 (32 fin.); so, optimum fuit, it would have been better, and optimum erat, it would be better, Quint. 6, prooem. 3; 11, 2, 33; Hor. S. 2, 1, 7.—
    (β).
    With inf.-clause:

    constituerunt optimum esse, domum suam quemque reverti,

    Caes. B. G. 2, 10: optimum visum est, in fluctuantem aciem tradi equos, etc., Liv 6, 24, 10; 22, 27, 6.—
    (γ).
    With ut and subj:

    hoc vero optimum, ut is qui, etc., id ultimum bonorum, id ipsum quid et quale sit nesciat,

    Cic. Fin. 2, 3, 6.—
    (δ).
    With quod:

    illa vero optima (sunt) quod cum Haluntium venisset Archagathum vocari jussit,

    Cic. Verr. 2, 4, 23, § 51:

    optimum vero (est) quod dictaturae nomen in perpetuum de re publica sustulisti,

    id. Phil. 2, 36, 91.—
    (ε).
    With second sup., in the phrase optumum factu est (where factu is redundant):

    sed hoc mihi optumum factu arbitror,

    Plaut. Stich. 1, 2, 16:

    optimum factu esse duxerant frumento... nostros prohibere,

    Caes. B. G. 4, 30:

    optumum factu credens exercitum augere,

    Sall. C. 32, 1 (Kritz, factum); 57, 5 (Kritz, factum).
    IV.
    Ellipt. use: di meliora, i. e. dent or velint, i. e. let the gods grant better things than what you say, etc.; God forbid! in full:

    di melius duint,

    Ter. Phorm. 5, 9, 16:

    di meliora velint!

    Ov. M. 7, 37.—Ellipt.:

    di meliora! inquit,

    Cic. Sen. 14, 47:

    id ubi mulier audivit, perturbata, dii meliora inquit, etc.,

    Liv. 39, 10, 2; 9, 9, 6; Verg. G. 3, 513;

    similarly, di melius, i. e. fecerunt,

    Val. Max. 6, 1, ext. 3.
    V.
    With object expressed,
    1.
    By dat.
    (α).
    = good, useful, beneficial for:

    ambula, id lieni optumum est,

    Plaut. Curc. 2, 1, 25:

    quia vobis eadem quae mihi bona malaque esse intellexi,

    Sall. C. 20, 3:

    bona bello Cornus, jaculis, etc.,

    Verg. G. 2, 447.—
    (β).
    = benignus or propitius, kind to:

    vicinis bonus esto,

    Cato, R. R. 4:

    bene merenti mala es, male merenti bona es,

    Plaut. As. 1, 2, 3:

    vos o mihi Manes, Este boni,

    Verg. A. 12, 647.—
    (γ).
    = idoneus, fit for, adapted to:

    qui locus vino optimus dicetur esse,

    Cato, R. R. 6:

    tum erit ei rei optumum tempus,

    id. ib. 26:

    terra cui putre solum, Optima frumentis,

    Verg. G. 2, 205; 2, 319; 1, 286.—
    (δ).
    With sum and dat., in the phrase alicui bono est, it is of service to one, profits him:

    accusant in quibus occidi patrem Sex. Roscii bono fuit,

    Cic. Rosc. Am. 5, 13:

    bono fuisse Romanis adventum eorum constabat,

    Liv. 7, 12, 4.—Hence, with rel. dat.: cui bono (est), for whose advantage it is:

    quod si quis usurpet illud Cassianum cui bono fuerit, etc.,

    Cic. Phil. 2, 14, 35:

    cui bono fuisset,

    id. Rosc. Am. 30, 84; id. Mil. 12, 32 Ascon. ad loc.; cf.

    ellipt. form cui bono?

    Prisc. p. 1208 P.—
    (ε).
    With dat. gerund:

    ager oleto conserundo qui in Favonium spectavit, aliis bonus nullus erit,

    Cato, R. R. 6; Varr. R. R. 1, 24:

    (mons) quia pecori bonus alendo erat,

    Liv. 29, 31; 9, 10.—
    2.
    By ad and acc.:

    refert et ad quam rem bona aut non bona sit,

    Varr. R. R. 1, 91:

    occasio quaeritur idoneane fuerit ad rem adoriendam, an alia melior,

    Auct. Her. 2, 4, 7:

    non campos modo militi Romano ad proelium bonos, etc.,

    Tac. A. 2, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > meliores

  • 14 optimum

    bŏnus (old form dŭonus, Carm. Sall. ap. Varr. L. L. 7, § 26 Mull.; cf. Paul. ex Fest. p. 67 Mull.), a, um, adj. [for duonus, cf. bellum, bis, and cf. root dvi-; hence deidô, deos], good; comp. melior, us [cf. Gr. mala, mallon], better; sup. optimus ( optumus, ante-class. and often class.) [root opof ops, opes; cf. copia, apiscor], best.
    I.
    Attributively.
    A.
    As adjunct of nouns denoting persons.
    1.
    Vir bonus.
    (α).
    A man morally good (kalos kagathos):

    quoniam boni me viri pauperant, improbi alunt,

    Plaut. Poen. 5, 4, 60:

    omnibus virtutibus instructos et ornatos tum sapientes, tum viros bonos dicimus,

    Cic. Tusc. 5, 10, 28:

    ille vir bonus qui... intolerabili dolore lacerari potius quam aut officium prodat aut fidem,

    id. Ac. 2, 8, 23:

    sive vir bonus est is qui prodest quibus potest, nocet nemini, certe istum virum bonum non facile reperimus,

    id. Off. 3, 15, 64:

    qui se ita gerunt ut eorum probitas, fides, integritas, etc.... hos viros bonos... appellandos putemus,

    id. Lael. 5, 19:

    non intellegunt se de callido homine loqui, non de bono viro,

    id. Att. 7, 2, 4:

    ut quisque est vir optimus, ita difficillime esse alios improbos suspicatur,

    id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 12:

    nec enim melior vir fuit Africano quisquam, nec clarior,

    id. Lael. 2, 6; id. Leg. 1, 14, 41; 1, 18, 48; id. Planc. 4, 9; id. Par. 3, 1, 21; id. Marcell. 6, 20; id. Fam. 7, 21; id. Off. 2, 16, 57.—
    (β).
    An honest man:

    justitia, ex qua viri boni nominantur,

    Cic. Off. 1, 7, 21; 1, 44, 155; 2, 11, 39; 2, 12, 42; 2, 20, 71;

    3, 12, 50: cum is sponsionem fecisset ni vir bonus esset,

    id. ib. 3, 19, 77:

    quoniam Demosthenes nec vir bonus esset, nec bene meritus de civitate,

    id. Opt. Gen. 7, 20; cf. id. Rosc. Am. 40, 116.—
    (γ).
    A man of good standing in the community:

    id viri boni arbitratu deducetur,

    Cato, R. R. 143; so id. ib. 149:

    tuam partem viri bono arbitratu... dari oportet,

    Dig. 17, 1, [p. 244] 35;

    37, 6, 2, § 2: quem voles virum bonum nominato,

    Cic. Verr. 2, 4, 25, § 55:

    vir bonus est... quo res sponsore, et quo causae teste tenentur,

    Hor. Ep. 1, 16, 40.—Hence, ironically of wealthy men:

    praetores jus dicunt, aediles ludos parant, viri boni usuras perscribunt,

    Cic. Att. 9, 12, 3.—
    (δ).
    Ironically of bad men:

    sed eccum lenonem Lycum, bonum virum,

    Plaut. Poen. 5, 5, 52; Ter. Eun. 5, 3, 9; 4, 3, 18; id. Ad. 3, 4, 30:

    expectabam quinam isti viri boni testes hujus manifesto deprehensi veneni dicerentur,

    Cic. Cael. 26, 63:

    nam socer ejus, vir multum bonus est,

    id. Agr. 3, 3, 13;

    so especially in addresses (mostly comic.): age tu, illuc procede, bone vir!

    Plaut. Capt. 5, 2, 1; id. Curc. 5, 2, 12; id. Ps. 4, 7, 48; id. Pers. 5, 2, 11; Ter. And. 3, 5, 10; 5, 2, 5; id. Ad. 4, 2, 17; id. Eun. 5, 2, 11:

    quid tu, vir optime? Ecquid habes quod dicas?

    Cic. Rosc. Am. 36, 104.—
    (ε).
    Sometimes boni viri = boni, in the sense of optimates (v. I. A. 3.):

    bonis viris quid juris reliquit tribunatus C. Gracchi?

    Cic. Leg. 3, 9, 20.—
    (ζ).
    As a conventional courtesy:

    homines optimi non intellegunt, etc.,

    Cic. Fin. 1, 7, 25:

    bone accusator,

    id. Rosc. Am. 21, 58:

    sic illum amicum vocasti, quomodo omnes candidatos bonos viros dicimus,

    gentlemen, Sen. Ep. 3, 1.—For bonus vir, a good husband, v. 3.; and for vir optimus, as a laudatory epithet, v. 5.—
    2.
    Boni homines (rare) = boni, better classes of society, v. II. A. 3:

    in foro infimo boni homines atque dites ambulant,

    Plaut. Curc. 4, 1, 14.—
    3.
    With nouns denoting persons in regard to their functions, offices, occupations, and qualities, denoting excellence:

    bonus consul,

    Liv. 4, 40, 6; 22, 39, 2 (different: consules duos, bonos quidem, sed dumtaxat bonos, amisimus, consuls of good sentiments, almost = bad consuls, Cic. ad Brut. 1, 3, 4):

    boni tribuni plebis,

    Cic. Phil. 1, 10, 25:

    bonus senator,

    id. Prov. Cons. 15, 37:

    senator bonus,

    id. Dom. 4, 8:

    bonus judex,

    id. Verr. 2, 4, 15, § 34:

    bonus augur (ironically),

    id. Phil. 2, 32, 80:

    bonus vates,

    Plaut. Mil. 3, 3, 27:

    bonus imperator,

    Sall. C. 60, 4:

    bonus dux,

    Quint. 12, 1, 43 (cf. trop.:

    naturam, optimam ducem,

    the best guide, Cic. Sen. 2, 5):

    bonus miles,

    Sall. C. 60, 4; Sen. Vit. Beat. 15, 5:

    bonus orator,

    Cic. Fin. 1, 3, 10:

    optimus orator,

    id. Opt. Gen. 1, 3:

    poeta bonus,

    id. de Or. 1, 3, 11; 2, 46, 194; id. Fin. 1, 3, 10:

    scriptor bonus,

    Quint. 10, 1, 104:

    bonus advocatus,

    id. 5, 13, 10:

    bonus defensor,

    id. 5, 13, 3:

    bonus altercator,

    a good debater, id. 6, 4, 10:

    bonus praeceptor,

    id. 5, 13, 44; 10, 5, 22:

    bonus gubernator,

    Cic. Ac. 2, 31, 100:

    optimus opifex,

    Hor. S. 1, 3, 133:

    sutor bonus,

    id. ib. 1, 3, 125:

    actor optimus,

    Cic. Sest. 57, 122:

    cantor optimus est modulator,

    Hor. S. 1, 3, 130:

    melior gladiator,

    Ov. Tr. 4, 6, 33: agricola (colonus, dominus) bonus, Cato, R. R. prooem.; Cic. Sen. 16, 56:

    bonus paterfamilias,

    a thrifty head of the house, Nep. Att. 13, 1:

    bonus servus,

    Plaut. Trin. 4, 3, 58; id. Am. 2, 1, 46; id. Men. 5, 6, 1; Cic. Mil. 22, 58:

    dominus bonus,

    Cato, R. R. 14:

    bonus custos,

    Plaut. Truc. 4, 3, 38.—Ironically, Ter. Phorm. 2, 1, 57:

    filius bonus,

    Plaut. Am. 3, 4, 9:

    patres,

    Quint. 11, 3, 178:

    parens,

    id. 6, prooem. 4: bonus (melior, optimus), viz. a good husband, Cic. Inv. 1, 31, 51 sq.; Liv. 1, 9, 15:

    uxor melior,

    Cic. Inv. 1, 31, 52:

    amicus,

    id. Fam. 2, 15, 3:

    amicus optimus,

    Plaut. Cas. 3, 3, 18:

    optimus testis,

    Cic. Fam. 7, 27, 2:

    auctor, in two senses,

    good authority, id. Att. 5, 12, 3;

    and = bonus scriptor (post-class.),

    Quint. 10, 1, 74.—Esp.:

    bonus civis (rarely civis bonus): in re publica ea velle quae tranquilla et honesta sint: talem enim solemus et sentire bonum civem et dicere, Cic.-Off. 1, 34, 124: eaque est summa ratio et sapientia boni civis, commoda civium non divellere, atque omnes aequitate eadem continere,

    id. ib. 2, 23, 83:

    eum esse civem et fidelem et bonum,

    Plaut. Pers. 1, 2, 15; Cic. Fam. 2, 8, 2; 1, 9, 10; 3, 12, 1; 6, 6, 11; id. Off. 1, 44, 155; Liv. 22, 39, 3; Sall. H. Fragm. 1, 10 Dietsch:

    optimus et fortissimus civis,

    Cic. Fam. 12, 2, 3; id. Sest. 17, 39.—
    4.
    Bonus and optimus as epithets of the gods.
    (α).
    In gen.:

    sed te bonus Mercurius perdat,

    Plaut. Cas. 2, 3, 23:

    fata... bonique divi,

    Hor. C. 4, 2, 38:

    divis orte bonis,

    id. ib. 4, 5, 1:

    O bone deus!

    Scrib. Comp. 84 fin.: BONORVM DEORVM, Inscr. ap. Cic. N. D. 3, 34, 84: totidem, pater optime, dixi, Tu mihi da cives, referring to Jupiter, Ov. M. 7, 627.—
    (β).
    Optimus Maximus, a standing epithet of Jupiter:

    (Juppiter) a majoribus nostris Optimus Maximus (nominatur), et quidem ante optimus, id est beneficentissimus, quam Maximus,

    Cic. N. D. 2, 25, 64:

    Jovem optimum et maximum ob eas res appellant, non quod, etc.,

    id. ib. 3, 36, 87:

    in templo Jovis Optimi Maximi,

    id. Sest. 56, 129; id. Prov. Cons. 9, 22:

    nutu Jovis Optimi Maximi,

    id. Cat. 3, 9, 21; Liv. 1, 12, 7; id. 6, 16, 2.—
    (γ).
    Di boni, O di boni, expressing indignation, sorrow, or surprise:

    di boni, hunc visitavi antidhac!

    Plaut. Ep. 4, 1, 16:

    di boni, boni quid porto!

    Ter. And. 2, 2, 1:

    di boni, quid hoc morbi est,

    id. Eun. 2, 1, 19; id. Heaut. 2, 3, 13; id. Ad. 3, 3, 86:

    alter, O di boni, quam taeter incedebat!

    Cic. Sest. 8, 19; id. Brut. 84, 288; id. Phil. 2, 8, 20; 2, 32, 80; id. Att. 1, 16, 5; 14, 21, 2; Val. Max. 3, 5, 1; Sen. Vit. Beat. 2, 3.—
    (δ).
    Bona Dea, etc., v. 6.—
    5.
    Optimus as a laudatory epithet.
    (α).
    Vir optimus:

    per vos nobis, per optimos viros optimis civibus periculum inferre conantur,

    Cic. Sest. 1, 2:

    virum optimum et constantissimum M. Cispium,

    id. ib. 35, 76:

    fratrem meum, virum optimum, fortissimum,

    id. ib.:

    consolabor hos praesentes, viros optimos,

    id. Balb. 19, 44; id. Planc. 21, 51; 23, 55; id. Mil. 14, 38; id. Marcell. 4, 10; id. Att. 5, 1, 5; Hor. S. 1, 6, 53.—
    (β).
    Femina bona, optima:

    tua conjunx bona femina,

    Cic. Phil. 3, 6, 16:

    hujus sanctissimae feminae atque optimae pater,

    id. ib. —
    (γ).
    Senex, pater, frater, etc.:

    optimus: parentes ejus, prudentissimi atque optimi senis,

    Cic. Planc. 41, 97:

    insuevit pater optimus hoc me,

    Hor. S. 1, 4, 105; 2, 1, 12:

    C. Marcelli, fratris optimi,

    Cic. Fam. 4, 7, 6; id. Q. Fr. 2, 6 (8), 2; 2, 4, 2.—
    (δ).
    With proper names ( poet.):

    optimus Vergilius,

    Hor. S. 1, 6, 54:

    Maecenas optimus,

    id. ib. 1, 5, 27:

    optime Quinti,

    id. Ep. 1, 16, 1.—
    (ε).
    Esp. as an epithet of the Roman emperors:

    quid tam civile, tam senatorium quam illud, additum a nobis Optimi cognomen?

    Plin. Pan. 2, 7:

    gratias, inquit, ago, optime Princeps!

    Sen. Tranq. 14. 4:

    ex epistula optimi imperatoris Antonini,

    Gai. Inst. 1, 102; cf.:

    bene te patriae pater optime Caesar,

    Ov. F. 2, 637:

    optime Romulae Custos gentis,

    Hor. C. 4, 5, 1.—
    6.
    Bonus and Bona, names of deities.
    (α).
    Bona Dea, the goddess of Chastity, whose temple could not be entered by males (cf. Macr. S. 1, 12; Lact. 1, 22):

    Bonae Deae pulvinaribus,

    Cic. Pis. 39, 95; id. Mil. 31, 86; id. Fam. 1, 9, 15; cf.

    in mal. part.,

    Juv. 2, 86 sq.; 6, 314 sq.; 6, 335 sq.—
    (β).
    Bonus Eventus, Varr. R. R. 1, 1 med.; Amm. 29, 6, 19; Inscr. Orell. 907; 1780 sq.—
    (γ).
    Bona Fortuna:

    si bona Fortuna veniat, ne intromiseris,

    Plaut. Aul. 1, 3, 22:

    Bonae Fortunae (signum),

    Cic. Verr. 2, 4, 3, § 7:

    FORTVNAE BONAE DOMESTICAE,

    Inscr. Orell. 1743 sq. —
    (δ).
    Bona Spes:

    Spes Bona, obsecro, subventa mihi,

    Plaut. Rud. 1, 4, 12:

    BONAE SPEI,

    Aug. Inscr. Grut. 1075, 1.—
    (ε).
    BONA MENS, Inscr. Orell. 1818 sqq.:

    Mens Bona, si qua dea es, tua me in sacraria dono,

    Prop. 3, 24, 19.
    B.
    With nouns denoting things.
    1.
    Things concrete, denoting excellence:

    navis bona dicitur non quae pretiosis coloribus picta est... sed stabilis et firma,

    Sen. Ep. 76, 13:

    gladium bonum dices, non cui auratus est balteus, etc., sed cui et ad secandum subtilis acies est, et, etc.,

    id. ib. 76, 14:

    id vinum erit lene et bono colore,

    Cato, R. R. 109; Lucr. 2, 418; Ov. Am. 2, 7, 9:

    tabulas... collocare in bono lumine,

    Cic. Brut. 75, 261: ex quavis olea oleum... bonum fieri potest. Cato, R. R. 3:

    per aestatem boves aquam bonam et liquidam bibant semper curato,

    id. ib. 73; cf.:

    bonae aquae, ironically compared to wine,

    Prop. 2, 33 (3, 31), 28:

    praedium bonum caelum habeat,

    good temperature, Cato, R. R. 1:

    bona tempestate,

    in good weather, Cic. Q. Fr. 2, 2, 4:

    (praedium) solo bono valeat,

    by good soil, Cato, R. R. 1:

    bonae (aedes) cum curantur male,

    Plaut. Most. 1, 2, 24:

    villam bonam,

    Cic. Off. 3, 13, 55:

    bonus pons,

    Cat. 17, 5:

    scyphi optimi (= optime facti),

    Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32:

    perbona toreumata,

    id. ib. 2, 4, 18, §

    38: bona domicilia,

    comfortable residences, id. N. D. 2, 37, 95:

    agrum Meliorem nemo habet,

    Ter. Heaut. 1, 1, 12:

    fundum meliorem,

    Cic. Inv. 1, 31, 52: fundos optimos et fructuosissimos, id. Agr. 3, 4, 14:

    equus melior,

    id. Inv. 1, 31, 52:

    bona cena,

    Cat. 13, 3:

    boni nummi,

    good, not counterfeit, Plaut. As. 3, 3, 144; Cic. Off. 3, 23, 91:

    super omnia vultus accessere boni,

    good looks, Ov. M. 8, 678:

    mulier bona forma,

    of a fine form, Ter. Heaut. 3, 2, 13:

    equus formae melioris,

    Hor. S. 2, 7, 52:

    tam bona cervix, simul ac jussero, demetur,

    fine, beautiful, Suet. Calig. 33:

    fruges bonae,

    Cat. 34, 19:

    ova suci melioris,

    of better flavor, Hor. S. 2, 4, 13.— Trop.:

    animus aequus optimum est aerumnae condimentum,

    Plaut. Rud. 2, 3, 71: bona dextra, a lucky hand (cf.:

    bonum omen, 2. e.),

    Quint. 6, 3, 69:

    scio te bona esse voce, ne clama nimis,

    good, sound, loud voice, Plaut. Most. 3, 1, 43; so,

    bona firmaque vox,

    Quint. 11, 3, 13.—
    2.
    Things abstract.
    a.
    Of physical well-being:

    ut si qui neget sine bona valetudine posse bene vivi,

    Cic. Inv. 1, 51, 93; Sen. Vit. Beat. 22, 2; Lucr. 3, 102; Val. Max. 2, 5, 6; Quint. 10, 3, 26; 11, 2, 35 et saep.:

    non bonus somnus de prandio est,

    Plaut. Most. 3, 2, 8:

    bona aetas,

    prime of life, Cic. Sen. 14, 48:

    optima aetate,

    id. Fam. 10, 3, 3.—Ironically:

    bona, inquis, aetate, etc.,

    Sen. Ep. 76, 1.—
    b.
    Of the mind and soul:

    meliore esse sensu,

    Cic. Sest. 21, 47:

    optima indoles,

    id. Fin. 5, 22, 61:

    bona conscientia,

    Quint. 6, 1, 33; 9, 2, 93; Sen. Vit. Beat. 20, 5:

    bono ingenio me esse ornatam quam auro multo mavolo,

    with a good heart, Plaut. Poen. 1, 2, 91; id. Stich. 1, 21, 59; Sall. C. 10, 5:

    mens melior,

    Ter. Ad. 3, 3, 78; Cic. Phil. 3, 5, 13; Liv. 39, 16, 5; Sen. Ben. 1, 11, 4; id. Ep. 10, 4; Pers. 2, 8; Petr. 61.—Personified, Prop. 3 (4), 24, 19; Ov. Am. 1, 2, 31:

    duos optimae indolis filios,

    Val. Max. 5, 7, 2; Sen. Ben. 6, 16, 6; Quint. 1, 2, 5:

    bonum consilium,

    Plaut. Merc. 2, 3, 6; id. Rud. 4, 3, 18; Cic. Off. 1, 33, 121:

    bona voluntas,

    a good purpose, Quint. 12, 11, 31:

    memoria bona,

    Cic. Att. 8, 4, 2:

    bona ratio cum perdita... confligit,

    id. Cat. 2, 11, 25:

    bonae rationes,

    Ter. Ad. 5, 3, 50:

    pronuntiatio bona,

    Auct. Her. 3, 15, 27.—
    c.
    Of moral relations:

    ego si bonam famam mihi servasso, sat ero dives,

    Plaut. Most. 1, 3, 71; Cic. Sest. 66, 139; Liv. 6, 11, 7; Hor. S. 1, 2, 61 (cf. Cic. Att. 7, 26, 1;

    v. e. infra): si ego in causa tam bona cessi tribuni plebis furori,

    Cic. Sest. 16, 36; id. Planc. 36, 87; Ov. M. 5, 220:

    fac, sis, bonae frugi sies,

    of good, regular habits, Plaut. Curc. 4, 2, 35; id. Cas. 2, 4, 5; 2, 5, 19; id. Ps. 1, 5, 53; id. Truc. 1, 1, 13; id. Capt. 5, 2, 3 sq. (v. frux, II. B. 1. b.): vilicus disciplina bona utatur. Cato, R. R. 5:

    bona studia,

    moral pursuits, Auct. Her. 4, 17, 25:

    quidquid vita meliore parasti,

    Hor. S. 2, 3, 15: ad spem mortis melioris, an honorable death; so as an epithet of religious exercises:

    Juppiter, te bonas preces precor,

    Cato, R. R. 134; 139.—
    d.
    Of external, artistic, and literary value and usefulness:

    bono usui estis nulli,

    Plaut. Curc. 4, 2, 15:

    Optumo optume optumam operam das,

    id. Am. 1, 1, 122:

    bonam dedistis mihi operam,

    a valuable service to me, id. Poen. 2, 3, 70; 3, 6, 11; id. Pers. 4, 7, 11; id. Rud. 3, 6, 11 (in a different sense: me bona opera aut mala Tibi inventurum esse auxilium argentarium, by fair or unfair means, id. Ps. 1, 1, 102;

    v. e. infra): optima hereditas a patribus traditur liberis... gloria virtutis rerumque gestarum,

    Cic. Off. 1, 33, 121:

    bonum otium,

    valuable leisure, Sall. C. 4, 1:

    bonis versibus,

    Cic. Ac. 2, 23, 74:

    versus meliores,

    Plaut. Trin. 3, 2, 81:

    meliora poemata,

    Hor. A. P. 303:

    in illa pro Ctesiphonte oratione longe optima,

    Cic. Or. 8, 26:

    optimas fabulas,

    id. Off. 1, 31, 114:

    melius munus,

    id. Ac. 1, 2, 7.—
    e.
    Favorable, prosperous, lucky, fortunate:

    de Procilio rumores non boni,

    unfavorable rumors, Cic. Att. 4, 16, 5:

    bona de Domitio, praeclara de Afranio fama est,

    about their success in the war, id. ib. 7, 26, 1:

    si fuisset in discipulo comparando meliore fortuna,

    id. Pis. 29, 71; cf.

    fortuna optima esse,

    to be in the best pecuniary circumstances, id. ad Brut. 1, 1, 2:

    occasio tam bona,

    Plaut. Most. 2, 2, 9:

    senex est eo meliore condicione quam adulesoens cum, etc.,

    Cic. Sen. 19, 68; id. Fam. 4, 32:

    bona navigatio,

    id. N. D. 3, 34, 83;

    esp. in phrase bona spes.—Object.: ergo in iis adulescentibus bonam spem esse dicemus et magnam indolem quos, etc.,

    Cic. Fin. 2, 35, 117.—Subject.:

    ego sum spe bona,

    Cic. Fam. 12, 28, 3; id. Cat. 2, 11, 25; [p. 245] id. Att. 14, 1 a, 3; id. Q. Fr. 1, 2, 5, § 16:

    optima spe,

    id. Fam. 12, 11, 2.—Pregn., = spes bonarum rerum, Sall. C. 21, 1;

    v. C. 1. c. infra: meliora responsa,

    more favorable, Liv. 7, 21, 6:

    melior interpretatio,

    Tac. H. 3, 65:

    cum laude et bonis recordationibus,

    id. A. 4, 38:

    amnis Doctus iter melius,

    i. e. less injurious, Hor. A. P. 68:

    omen bonum,

    a good, lucky omen, Cic. Pis. 13, 31; cf.

    Liv. praef. § 13: melius omen,

    Ov. F. 1, 221;

    optimum,

    Cic. Fam. 3, 12, 2:

    bona scaeva,

    Plaut. Stich. 5, 2, 24:

    auspicio optumo,

    id. ib. 3, 2, 6; cf.:

    memini bene, sed meliore Tempore dicam = opportuniore tempore,

    Hor. S. 1, 9, 68.—
    f.
    Of public affairs, si mihi bona re publica frui non licuerit, Cic. Mil. 34, 93:

    optima res publica,

    id. Or. 1, 1, 1; id. Phil. 1, 8, 19:

    minus bonis temporibus,

    id. Dom. 4, 8; so,

    optimis temporibus,

    id. Sest. 3, 6:

    nostrae res meliore loco videbantur,

    id. ad Brut. 1, 3, 1:

    lex optima,

    id. Pis. 16, 37; id. Sest. 64, 137; id. Phil, 1, 8, 19.—
    g.
    Good = large, considerable:

    bono atque amplo lucro,

    Plaut. Am. prol. 6:

    bona librorum copia,

    Hor. Ep. 1, 18, 109; cf.:

    bona copia cornu,

    Ov. M. 9, 88; v. bona pars, C. 8. g.—
    h.
    Noble; with genus, good family, noble extraction, honorable birth: quali me arbitraris genere prognatum? Eu. Bono, Plaut. Aul. 2, 2, 35; so id. Ep. 1, 2, 4; 2, 1, 3; id. Pers. 4, 4, 94:

    si bono genere natus sit,

    Auct. Her. 3, 7, 13.—
    k.
    Referring to good-will, kindness, faithfulness, in certain phrases.
    (α).
    Bona venia or cum bona venia, with the kind permission of a person addressed, especially bona venia orare, expetere, etc.:

    primum abs te hoc bona venia expeto,

    Ter. Phorm. 2, 3, 31:

    bona tua venia dixerim,

    Cic. Leg. 3, 15, 34:

    oravit bona venia Quirites, ne, etc.,

    Liv. 7, 41, 3:

    obsecro vos.. bona venia vestra liceat, etc.,

    id. 6, 40, 10:

    cum bona venia quaeso audiatis, etc.,

    id. 29, 17, 6; Arn. c. Gent. 1, p. 5; cf.

    . sed des veniam bonus oro = venia bona oro,

    Hor. S. 2, 4, 5.—
    (β).
    Bona pax, without quarrelling:

    bona pax sit potius,

    let us have no quarrel about that, Plaut. Pers. 2, 2, 7;

    so especially cum bona pace, or bona pace: Hannibal ad Alpis cum bona pace incolentium... pervenit,

    without a difficulty with the inhabitants, Liv. 21, 32, 6; 21, 24, 5; 1, 24, 3; 28, 37, 4; 8, 15, 1; cf.: si bonam (pacem) dederitis, = a fair peace, under acceptable conditions, id. 8, 21, 4.—
    (γ).
    Amicitia bona = bona fide servata, faithful, undisturbed friendship:

    igitur amicitia Masinissae bona atque honesta nobis permansit,

    Sall. J. 5, 5.—
    (δ).
    Bona societas, alliance:

    Segestes, memoria bonae societatis, impavidus,

    Tac. A. 1, 58.
    C.
    In particular phrases.
    1.
    Bonae res.
    a.
    = Vitae commoda, comforts of life, abstract or concrete:

    concedatur bonis rebus homines morte privari,

    Cic. Tusc. 1, 36, 87:

    optimis rebus usus est,

    he had every most desirable thing, Nep. Att. 18, 1.—
    b.
    = Res secundae, opp. res adversae, prosperity:

    bonis rebus tuis, meas irrides malas,

    Plaut. Trin. 2, 4, 45:

    in bonis rebus,

    Hor. C. 2, 3, 2. —
    c.
    Res bona = res familiaris bona, wealth ( poet.): in re bona esse, Laber. ap. Gell. 10, 17, 4.—Also an object of value:

    homines quibus mala abunde omnia erant, sed neque res neque spes bona ulla,

    who had no property, nor the hope of any, Sall. C. 21, 1. —
    d.
    Costly things, articles of luxury:

    capere urbem in Arabia plenam bonarum rerum,

    Plaut. Pers. 4, 3, 46; 4, 4, 82:

    nimium rei bonae,

    id. Stich. 2, 3, 55:

    ignorantia bonarum rerum,

    Nep. Ages. 8, 5 ' bonis rebus gaudere, Hor. S. 2, 6, 110:

    re bona copiosum esse,

    Gell. 16, 19, 7.—
    e.
    Moral, morally good:

    illi cum res non bonas tractent,

    Cic. Ac. 2, 33, 72:

    ut de virtutibus et vitiis, omninoque de bonis rebus et malis quaererent,

    id. ib. 1, 4, 15:

    quid habemus in rebus bonis et malis explorati?

    id. ib. 2, 42, 129; so id. Or. 1, 10, 42; id. Leg. 1, 22, 58:

    quae tamen omnia dulciora fuint et moribus bonis et artibus,

    id. Sen. 18, 65.—
    f.
    In literary composition, important or interesting matter, subjects, or questions:

    res bonas verbis electis dictas quis non legat?

    Cic. Fin. 1, 3, 8:

    studiis generorum, praesertim in re bona,

    Plaut. Am. 8, 26.—
    2.
    Bonae artes.
    (α).
    A good, laudable way of dealing:

    qui praeclari facinoris aut artis bonae famam quaerit,

    Sall. C. 2, 9:

    huic bonae artes desunt, dolis atque fallaciis contendit,

    id. ib. 11, 2:

    quod is bonarum artium cupiens erat,

    Tac. A. 6, 46.—
    (β).
    Liberal arts and sciences:

    litteris aut ulli bonae arti,

    Quint. 12, 1, 7:

    conservate civem bonarum artium, bonarum partium, bonorum virorum,

    Cic. Sest. 32, 77. —Esp.:

    optimae artes: optimarum artium scientia,

    Cic. Fin. 1, 3, 4; id. Ac. 2, 1, 1; id. Cael. 10, 24; id. Marcell. 1, 4.—
    3.
    Bona fides, or fides bona.
    a.
    Good faith, i. e. conscious honesty in acts or words: qui nummos fide bona solvit, who pays (the price of labor) in good faith, i. e. as it is honestly earned, Cato, R. R. 14:

    dic, bona fide, tu id aurum non subripuisti?

    Plaut. Aul. 4, 10, 46; 4, 10, 47; id. Capt. 4, 2, 111; id. Most. 3, 1, 137; id. Poen. 1, 3, 30; id. Pers. 4, 3, 16; id. Ps. 4, 6, 33:

    si tibi optima fide omnia concessit,

    Cic. Rosc. Am. 49, 144; Quint. 10, 3, 23.—Hence, bonae fidei vir, a conscientious man, Quint. 10, 7, 1.—
    b.
    Jurid. t. t.
    (α).
    Good faith in contracts and legal acts in general, opposed to dolus malus, honesty and fairness in dealing with another:

    ad fidem bonam statuit pertinere, notum esse emptori vitium quod nosset venditor,

    Cic. Off. 3, 16, 67.—Hence, alienam rem bona fide emere, to buy, believing the seller to be the rightful owner, Dig. 41, 3, 10; 41, 3, 13, § 1. bonae fidei possessor (also possessio), believing that he is the rightful owner, ib. 5, 3, 25, § 11; 5, 3, 22; 41, 3, 15, § 2;

    41, 3, 24: conventio contra bonam fidem et mores bonos,

    ib. 16, 31, § 7: bonam fidem praestare, to be responsible for one ' s good faith, ib. 17, 1, 10 prooem.—Hence,
    (β).
    Bonae fidei actiones or judicia, actions in equity, i. e. certain classes of actions in which the strict civil law was set aside by the praetorian edict in favor of equity:

    actiones quaedam bonae fidei sunt, quaedam stricti juris. Bonae fidei sunt haec: exempto vendito, locato conducto, etc.,

    Just. Inst. 4, 6, 28, § 19.—In the republican time the praetor added in such actions to his formula for the judex the words ex fide bona, or, in full:

    quidquid dare facere oportet ex fide bona,

    Cic. Off. 3, 16, 66:

    iste dolus malus et legibus erat vindicatus, et sine lege, judiciis in quibus additur ex fide bona,

    id. ib. 3, 15, 61; cf. id. ib. 3, 17, 70.—
    4.
    Bona verba.
    (α).
    Kind words:

    Bona verba quaeso,

    Ter. And. 1, 2, 33.—
    (β).
    Words of good omen (v. omen):

    dicamus bona verba,

    Tib. 2, 2, 1:

    dicite suffuso ter bona verba mero,

    Ov. F. 2, 638.—
    (γ).
    Elegant or well-chosen expressions:

    quid est tam furiosum quam verborum vel optimorum atque ornatissimorum sonitus inanis,

    Cic. Or. 1, 12, 51:

    verborum bonorum cursu,

    id. Brut. 66, 233:

    omnia verba sunt alicubi optima,

    Quint. 10, 1, 9.—
    (δ).
    Moral sayings:

    non est quod contemnas bona verba et bonis cogitationibus plena praecordia,

    Sen. Vit. Beat. 20, 1. —
    5.
    Bona dicta.
    (α).
    Polite, courteous language:

    hoc petere me precario a vobis jussit leniter dictis bonis,

    Plaut. Am. prol. 25.—
    (β).
    Witticisms ( bon-mots): flammam a sapiente facilius ore in ardente opprimi, quam bona dicta teneat, Enn. ap. Cic. Or. 2, 54, 222:

    dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus quibus solebam menstruales epulas ante adipiscier,

    Plaut. Capt. 3, 1, 22:

    ibo intro ad libros ut discam de dictis melioribus,

    id. Stich. 2, 3, 75.—
    6.
    Bona facta.
    (α).
    = bene facta (v. bene, I. B. 2. b.), laudable deeds:

    nobilitas ambobus et majorum bona facta (sc. erant),

    Tac. A. 3, 40.—
    (β).
    Bonum factum est, colloq., = bene est, bene factum est (v. bene, I. B. 2. b.):

    bonum factum est, ut edicta servetis mea,

    Plaut. Poen. prol. 16:

    haec imperata quae sunt pro imperio histrico, bonum hercle factum (est) pro se quisque ut meminerit,

    id. ib. 45.— Hence,
    (γ).
    Elliptically, introducing commands which cannot be enforced, = if you will do so, it will be well:

    peregrinis in senatum allectis, libellus propositus est: bonum factum, ne quis senatori novo curiam monstrare velit,

    Suet. Caes. 80:

    et Chaldaeos edicere: bonum factum, ne Vitellius... usquam esset,

    id. Vit. 14:

    hac die Carthaginem vici: bonum factum, in Capitolium eamus, et deos supplicemus,

    Aur. Vict. 49; cf.:

    o edictum, cui adscribi non poterit bonum factum,

    Tert. Pud. 1.—
    7.
    Bona gratia.
    (α).
    A friendly understanding:

    cur non videmus inter nos haec potius cum bona Ut componantur gratia quam cum mala?

    Ter. Phorm. 4, 3, 17; so,

    per gratiam bonam abire,

    to part with good feelings, Plaut. Mil. 4, 3, 33.—In jest: sine bona gratia abire, of things cast away, Plaut Truc. 2, 7, 15.—
    (β).
    Pleon., in the phrase bonam gratiam habere, = gratiam habere, to thank (v. B. 2. k.), Plaut. Rud. 2, 5, 32; id. Bacch. 4, 8, 99.—
    8.
    Bona pars.
    (α).
    The well-disposed part of a body of persons:

    ut plerumque fit, major pars (i. e. of the senate) meliorem vicit,

    Liv. 21, 4, 1:

    pars melior senatus ad meliora responsa trahere,

    id. 7, 21, 6.—
    (β).
    The good party, i. e. the optimates (gen. in plur.):

    civem bonarum partium,

    Cic. Sest. 32, 77:

    (fuit) meliorum partium aliquando,

    id. Cael. 6, 13:

    qui sibi gratiam melioris partis velit quaesitam,

    Liv. 2, 44, 3.—Paronom.: (Roscius) semper partium in re publica tam quam in scaena optimarum, i. e. party and part in a drama, Cic. Sest. 56, 120.—
    (γ).
    Of things or persons, a considerable part (cf. a good deal):

    bonam partem ad te adtulit,

    Ter. Eun. 1, 2, 43:

    bonam partem sermonis in hunc diem esse dilatam,

    Cic. Or. 2, 3, 14:

    bonam magnamque partem exercitus,

    Val. Max. 5, 2, ext. 4:

    bona pars noctium,

    Quint. 12, 11, 19:

    bona pars hominum,

    Hor. S. 1, 1, 61:

    meae vocis... bona pars,

    id. C. 4, 2, 46; so id. A. P. 297; Ov. P. 1, 8, 74:

    melior pars diei,

    Verg. A. 9, 156.—
    (δ).
    Rarely, and mostly eccl. Lat.: optima pars, the best part or lot:

    nostri melior pars animus est,

    Sen. Q. N. 1, prooem. § 14; cf.:

    quae pars optima est in homine,

    best, most valuable, Cic. Tusc. 5, 23, 67:

    major pars aetatis, certe melior reipublicae data sit,

    Sen. Brev. Vit. 18, 1:

    Maria optimam partem elegit, quae non auferetur ab ea,

    Vulg. Luc. 10, 42.—
    (ε).
    Adverb.:

    bonam partem = ex magna parte,

    Lucr. 6, 1249.—
    (ζ).
    Aliquem in optimam partem cognoscere, to know somebody from his most favorable side, Cic. Off. 2, 13, 46: aliquid in optimam partem accipere, to take something in good part, interpret it most favorably:

    Caesar mihi ignoscit quod non venerim, seseque in optimam partem id accipere dicit,

    id. Att. 10, 3 a, 2; id. ad Brut. 1, 2, 3:

    quaeso ut hoc in bonam partem accipias,

    id. Rosc. Am. 16, 45.—
    9.
    Dies bonus or bona.
    (α).
    A day of good omen, a fortunate day (= dies laetus, faustus):

    tum tu igitur die bono, Aphrodisiis, addice, etc.,

    Plaut. Poen. 2, 49:

    nunc dicenda bona sunt bona verba die,

    Ov. F. 1, 72.—
    (β).
    A beautiful, serene day, Sen. Vit. Beat. 22, 3.—
    10.
    Bonus mos.
    (α).
    Boni mores, referring to individuals, good, decent, moral habits:

    nihil est amabilius quam morum similitudo bonorum,

    Cic. Off. 1, 17, 56:

    nam hic nimium morbus mores invasit bonos,

    Plaut. Trin. 1, 1, 6:

    domi militiaeque boni mores colebantur,

    Sall. C. 9, 1:

    propter ejus suavissimos et optimos mores,

    Cic. Phil. 3, 5, 13:

    cum per tot annos matronae optimis moribus vixerint,

    Liv. 34, 6, 9:

    mores meliores,

    Plaut. Aul. 3, 5, 18.—
    (β).
    Bonus mos or boni mores, in the abstract, morality, the laws, rules of morality: ei vos morigerari mos bonu'st, it is a rule of morality that you should, etc., Plaut. Capt. 2, 1, 4:

    ex optimo more et sanctissima disciplina,

    Cic. Phil. 2, 28, 69:

    neglegentia boni moris,

    Sen. Ep. 97, 1.—Jurid. t. t.:

    conventio, mandatum contra bonos mores,

    in conflict with morality, Quint. 3, 1, 57; Dig. 16, 3, 1, § 7; Gai. Inst. 3, 157 et saep. —
    11.
    Adverbial phrases.
    a.
    Bono animo esse, or bonum animum habere.
    (α).
    To be of good cheer or courage:

    bono animo es! Liberabit ille te homo,

    Plaut. Merc 3, 1, 33; so id. Aul. 4, 10, 61; id. Mil. 4, 8, 32; id. Rud. 3, 3, 17; Ter. Eun. 1, 2, 4; id. Heaut. 4, 6, 18; id. Ad. 2, 4, 20; 3, 5, 1; 4, 2, 4; 4, 5, 62; id. Phorm. 5, 8, 72:

    animo bono es,

    Plaut. Ps. 1, 3, 103; id. Am. 2, 2, 48; 5, 2, 1:

    bono animo es, inquit Scrofa, et fiscinam expedi,

    Varr. R. R. 1, 26:

    bono animo sint et tui et mei familiares,

    Cic. Fam. 6, 18, 1; 6, 10, 29:

    bono animo esse jubere eam consul,

    Liv. 39, 13, 7:

    habe modo bonum animum,

    Plaut. Capt. 1, 2, 58; so id. Am. 1, 3, 47; id. Truc. 2, 6, 44; id. Aul. 2, 2, 15:

    habe animum bonum,

    id. Cas. 2, 6, 35; id. Ep. 2, 2, 1; 4, 2, 31:

    bonum animum habe,

    Liv. 45, 8, 5:

    clamor ortus ut bonum animum haberet,

    id. 8, 32, 1; so Sen. Ep. 87, 38.—
    (β).
    Bono animo esse, or facere aliquid, to be of a good or friendly disposition, or to do with good, honest intentions:

    audire jubet vos imperator histricus, bonoque ut animo sedeant in subselliis qui, etc.,

    Plaut. Poen. prol. 5: sunt enim (consules) [p. 246] optimo animo, summo consilio, of the best disposition, Cic. Phil. 3, 1, 2:

    bono te animo tum populus Romanus... dicere existimavit ea quae sentiebatis, sed, etc.,

    id. Imp. Pomp. 19, 56:

    quod nondum bono animo in populum Romanum viderentur,

    Caes. B. G. 1, 6; Quint. 7, 4, 15.—
    (γ).
    Bonus animus, good temper, patience:

    bonus animus in mala re dimidium mali est,

    Plaut. Ps. 1, 5, 37:

    vos etiam hoc animo meliore feratis,

    Ov. M. 9, 433.—
    b.
    Bono modo.
    (α).
    = placide, with composure, moderation:

    si quis quid deliquerit, pro noxa bono modo vindicet,

    Cato, R. R. 5:

    haec tibi tam sunt defendenda quam moenia, mihi autem bono modo, tantum quantum videbitur,

    Cic. Ac. 2, 44, 137.—
    (β).
    In a decent manner:

    neu quisquam prohibeto filium quin amet... quod bono fiat modo,

    Plaut. Merc. 5, 4, 62. —
    c.
    Jure optimo or optimo jure, with good, perfect right:

    te ipse jure optumo incuses licet,

    Plaut. Most. 3, 2, 23; id. Rud. 2, 6, 53:

    ut jure optimo me deserere posses,

    Cic. Fam. 3, 8, 6; Sen. Ot. Sap. 2 (29), 2.—With pass. or intr. verb, deservedly:

    ne jure optimo irrideamur,

    Cic. Off. 1, 31, 111; cf. id. ib. 1, 42, 151; id. Marcell. 1, 4;

    similarly, optimo judicio,

    Val. Max. 2, 9, 2.
    II.
    As subst.
    A.
    bŏnus, boni, m.; of persons.
    1.
    In sing. or plur. orig. = bonus vir, boni viri; v. I. A. 1. a. b, supra, a morally good man.
    (α).
    Plur.:

    bonis quod bene fit haud perit,

    Plaut. Rud. 4, 3, 2; id. Capt. 2, 2, 108; id. Trin. 2, 1, 55; id. Pers. 4, 5, 2:

    melius apud bonos quam apud fortunatos beneficium collocari puto,

    Cic. Off. 2, 20, 71:

    verum esse ut bonos boni diligant, quamobrem... bonis inter bonos quasi necessariam (esse) benevolentiam,

    id. Lael. 14, 50:

    diverso itinere malos a bonis loca taetra... habere,

    Sall. C. 52, 13; 7, 2; 52, 22:

    oderunt peccare boni virtutis amore,

    Hor. Ep. 1, 16, 52:

    tam bonis quam malis conduntur urbes,

    Sen. Ben. 4, 28, 4; so id. Vit. Beat. 15, 6; Quint. 9, 2, 76.—Rarely bŏnae, arum, f., good women:

    quia omnes bonos bonasque adcurare addecet, etc.,

    Plaut. Trin. 1, 2, 41.—
    (β).
    Sing.:

    malus bonum malum esse volt ut sit sui similis,

    Plaut. Trin. 2, 2, 8:

    nec enim cuique bono mali quidquam evenire potest,

    Cic. Tusc. 1, 41, 99; cf.:

    qui meliorem audax vocet in jus,

    Hor. S. 2, 5, 29.—
    2.
    Bonus, a man of honor.
    (α).
    A brave man:

    pro qua (patria) quis bonus dubitet mortem oppetere si ei sit profuturus?

    Cic. Off. 1, 17, 57:

    libertatem quam nemo bonus nisi cum anima simul amittat,

    Sall. C. 33, 5:

    fortes creantur fortibus et bonis,

    Hor. C. 4, 4, 29 (opp. ignavi):

    fama impari boni atque ignavi erant,

    Sall. J. 57, 6; 53, 8; id. C. 11, 2. —
    (β).
    A gentleman:

    quis enim umquam, qui paululum modo bonorum consuetudinem nosset, litteras ad se ab amico missas... in medium protulit?

    Cic. Phil. 2, 4, 7.—
    3.
    Boni, the better (i. e. higher) classes of society.
    (α).
    In gen. (of political sentiments, = optimates, opp. populares, seditiosi, perditi cives, etc.;

    so usu. in Cic.): meam causam omnes boni proprie enixeque susceperant,

    Cic. Sest. 16, 38:

    audaces homines et perditi nutu impelluntur... boni, nescio quomodo, tardiores sunt, etc.,

    id. ib. 47, 100:

    ego Kal. Jan. senatum et bonos omnes legis agrariae... metu liberavi,

    id. Pis. 2, 4:

    etenim omnes boni, quantum in ipsis fuit, Caesarem occiderunt,

    id. Phil. 2, 13, 29; id. Fam. 5, 2, 8; 5, 21, 2; id. Sest. 2, 5; 16, 36; 48, 103; id. Planc. 35, 86; id. Mil. 2, 5; id. Off. 2. 12, 43:

    maledictis increpat omnes bonos,

    Sall. C. 21, 4; 19, 2; 33, 3; Hirt. B. G. 8, 22; so,

    optimi,

    Cic. Leg. 3, 17, 37; and, ironically, boni identified with the rich:

    bonorum, id est lautorum et locupletum,

    id. Att. 8, 1, 3.—
    (β).
    Without reference to political views;

    opp. vulgus (rare): nihil ego istos moror fatuos mores quibus boni dedecorant se,

    Plaut. Trin. 2, 2, 22:

    semper in civitate quibus opes nullae sunt bonis invident,

    Sall. C. 37, 3:

    elatus est sine ulla pompa funeris, comitantibus omnibus bonis, maxima vulgi frequentia,

    Nep. Att. 22, 2.—So, mĕlĭōres, um, m., one ' s betters:

    ut quaestui habeant male loqui melioribus,

    Plaut. Poen. 3, 3, 13:

    da locum melioribus,

    Ter. Phorm. 3, 2, 37.—
    4.
    Boni, bone, in addresses, as an expression of courtesy, Hor. S. 2, 2, 1; 2, 6, 51; 2, 6, 95; id. Ep. 2, 2, 37; ironice, id. S. 2, 3, 31.—
    5.
    Optimus quisque = quivis bonus, omnes boni.
    (α).
    Referring to morality:

    esse aliquid natura pulcrum quod optimus quisque sequeretur,

    every good man, Cic. Sen. 13, 43:

    qui ita se gerebant ut sua consilia optimo cuique probarent, optimates habebantur,

    id. Sest. 45, 96; id. Off. 1, 43, 154; id. Fin. 1, 7, 24; id. Sest. 54, 115; and = even the best:

    quare deus optimum quemque mala valetudine adficit?

    Sen. Prov. 4, 8.—
    (β).
    Of the educated classes:

    adhibenda est quaedam reverentia adversus homines, et optimi cujusque et reliquorum,

    Cic. Off. 1, 28, 99; cf. id. ib. 1, 25, 85:

    Catilina plerisque consularibus, praeterea optumo cuique, litteras mittit,

    Sall. C. 34, 2:

    optimo cuique infesta libertas,

    Sen. Ot. Sap. 8, 2 (32 fin.).—
    (γ).
    Honorable, brave:

    optumus quisque cadere et sauciari, ceteris metus augeri,

    Sall. J. 92, 8.—
    (δ).
    In gen., excellent:

    optimus quisque facere quam dicere... malebat,

    Sall. C. 8, 5.—
    (ε).
    Distributively:

    ita imperium semper ad optumum quemque a minus bono transfertur,

    to the best man in each instance, Sall. C. 2, 6.—
    (ζ).
    Referring to another superlative ( = quo quisque melior eo magis, etc.):

    hic aditus laudis qui semper optimo cuique maxime patuit,

    Cic. Imp. Pomp. 1, 1; so id. Lael. 4, 14; id. Inv. 2, 11, 36; Sen. Vit. Beat. 18, 1.—
    (η).
    Attributively, with a noun:

    optimam quamque causam,

    Cic. Sest. 43, 93:

    optima quaeque dies,

    Verg. G. 3, 66.
    2.
    bŏnum, i, n., plur. bona; mĕlĭus, ōris, n.; optĭmum, i, n. (v. infra); of things in gen.
    1.
    Bonum, or plur. bona, a good, or goods in a moral and metaphysical sense, a moral good, a blessing: sunt autem hae de finibus defensae sententiae: nihil bonum nisi honestum, ut Stoici; nihil bonum nisi voluptatem, ut Epicurus;

    nihil bonum nisi vacuitatem doloris, ut Hieronymus... tria genera bonorum, maxima animi, secunda corporis, externa tertia, ut Peripatetici, etc.,

    Cic. Tusc. 5, 30, 84 sq.:

    quid est igitur bonum? Si quid recte fit et honeste et cum virtute, id bene fieri vere dicitur, et quod rectum et honestum et cum virtute est, id solum opinor bonum,

    id. Par. 1, 1, 9:

    ut quis intellegat, quid sit illud simplex et verum bonum quod non possit ab honestate sejungi,

    id. Ac. 1, 2, 7:

    non-est igitur voluptas bonum,

    id. Fin. 1, 11, 39: finis bonorum et malorum (telos agathôn) = summa bona et mala:

    sunt nonnullae disciplinae quae, propositis bonorum et malorum finibus, officium omne pervertant. Nam qui summum bonum sic instituit ut, etc.,

    id. Off. 1, 2, 5; cf. id. Par. 1, 3, 14; id. Ac. 2, 9, 29; 2, 36, 114; 2, 42, 129; id. Fin. 1, 9, 29; 1, 12, 42; id. Tusc. 4, 31, 66; Sen. Vit. Beat. 24, 5; id. Ep. 117, 1 et saep.—
    2.
    Bonum, what is valuable, beneficial, estimable, favorable, pleasant, physically or mentally:

    quoi boni Tantum adfero quantum ipsus a diis optat,

    Plaut. Capt. 4, 1, 9:

    multa bona vobis volt facere,

    will do you much good, id. Poen. 5, 4, 60; id. Am. prol. 43, 49; id. Pers. 4, 8, 4; 2, 3, 14; id. Cas. 2, 8, 32:

    tum demum nostra intellegemus bona quom ea amisimus,

    id. Capt. 1, 2, 33:

    multa tibi di dent bona,

    id. Poen. 1, 1, 80; cf. id. ib. 3, 3, 54; 3, 3, 74; id. Mil. 3, 1, 120; id. Men. 3, 3, 34; id. Pers. 4, 3, 23; id. Truc. 1, 2, 23; id. Merc. 1, 2, 40; id. Most. 1, 1, 47:

    omnia Bona dicere,

    to speak in the highest terms of one, Ter. And. 1, 1, 70:

    sed ne vivus quidem bono caret, si eo non indiget,

    Cic. Tusc. 1, 36, 88:

    cum quaecumque bona Peripateticis, eadem Stoicis commoda viderentur,

    id. ib. 5, 41, 120:

    nihil enim boni nosti,

    nothing that is good for any thing, id. Phil. 2, 7, 16:

    mala pro bonis legere dementia est,

    Sen. Vit. Beat. 6, 1; Val. Max. 5, 3, ext. 3 fin.; Hor. S. 1, 2, 73:

    quia bonum sit valere,

    a good thing, Cic. Fin. 4, 23, 62 (cf. III. A. 5. infra):

    melius: quo quidem haud scio an... quidquam melius sit homini a dis immortalibus datum,

    id. Lael. 6, 20:

    meliora... Aristotelem de istis rebus scripsisse,

    id. Or. 1, 10, 43:

    optimum: difficillimum est formam exponere optimi,

    id. ib. 11, 36.— Here belongs the phrase boni consulere;

    v. consulo.—So after prepositions: in bonum vertere, v. under verto: in melius ire,

    to change for the better, Tac. A. 12, 68.—In the same sense: in melius aliquid referre, or reflectere ( poet.), Verg. A. 1, 281; 11, 426; 10, 632:

    ad melius transcurrere,

    to pass over to something better, Hor. S. 2, 2, 82.—
    3.
    Bonum or bona, prosperity:

    fortiter malum qui patitur, idem post patitur bonum,

    Plaut. As. 2, 2, 58:

    nulli est homini perpetuum bonum,

    id. Curc. 1, 3, 33:

    unā tecum bona, mala tolerabimus,

    Ter. Phorm. 3, 3, 23:

    quibus in bonis fuerint et nunc quibus in malis sint, ostenditur ( = in secundis, in adversis rebus),

    Cic. Inv. 1, 55, 107.—
    4.
    Good qualities, gifts:

    omnia adsunt bona, quem penes'st virtus,

    Plaut. Am. 2, 2, 30:

    magnis illi et divinis bonis hanc licentiam adsequebantur,

    Cic. Off. 1, 41, 148:

    nisi qui se suā gravitate et castimoniā... tum etiam naturali quodam bono defenderet, etc.,

    id. Cael. 5, 11:

    hunc meā sententiā divinis quibusdam bonis instructum atque ornatum puto,

    id. ib. 17, 39:

    non intellego quod bonum cuiquam sit apud tales viros profuturum,

    id. Balb. 28, 63:

    gaude isto tuo tam excellenti bono,

    id. Marcell. 6, 19; so id. Imp. Pomp. 16, 49.—
    5.
    Advantage, benefit:

    si plus adipiscare, re explicatā, boni, quam addubitatā mali,

    Cic. Off. 1, 24, 83:

    saepe cogitavi bonine an mali plus adtulerit... eloquentiae studium,

    id. Inv. 1, 1, 1; 2, 35, 106; id. Off. 2, 2, 5; id. Sest. 10, 24:

    maximum bonum in celeritate ponebat,

    Sall. C. 43, 4; so, bono publico (abl.), for the public good:

    hoc ita si fit, publico fiat bono,

    Plaut. Trin. 1, 2, 183; Liv. 2, 44, 3; Dig. 41, 3, 1.—
    6.
    With aequum, what is fair and good, the fair ( thing), fairness, equity:

    si bonum aequomque oras,

    Plaut. Most. 3, 1, 149; so id. Pers. 3, 1, 71; id. Rud. 1, 2, 94; id. Men. 4, 2, 11:

    si tu aliquam partem aequi bonique dixeris,

    Ter. Phorm. 4, 3, 32; id. Heaut. 4, 1, 29; id. Ad. 1, 1, 39:

    a quo vivo nec praesens nec absens quidquam aequi bonique impetravit,

    Cic. Phil. 2, 37, 94.—Hence, aequo et bono, or ex aequo et bono, in ( with) fairness, in equity, Ter. Ad. 5, 9, 30; Auct. Her. 2, 10, 14; 2, 12, 18; 2, 13, 20; Gai. Inst. 3, 137: aequi bonique, as gen. of value, with facere:

    istuc, Chreme, Aequi bonique facio,

    I place a fair and proper value on it, Ter. Heaut. 4, 5, 40.—
    7.
    Bona, one ' s property, fortunes, almost always denoting the whole of one's possessions.
    a.
    In gen.:

    paterna oportet reddi filio bona,

    Plaut. Poen. 5, 2, 120:

    bona sua med habiturum omnia,

    id. Truc. 2, 4, 49; cf. id. ib. 2, 7, 6; 4, 2, 29; id. Rud. 2, 6, 22; id. Most. 1, 3, 77; id. Trin. 4, 4, 3; Ter. Eun. 2, 2, 4:

    bona mea diripiebantur atque ad consulem deferebantur,

    Cic. Sest. 24, 54:

    cum de capite, civis et de bonis proscriptio ferretur,

    id. ib. 30, 65:

    bona, fortunas, possessiones omnium,

    id. Caecin. 13, 38:

    at mulctantur bonis exsules,

    id. Tusc. 5, 37, 106; id. Off. 2, 23, 81; id. Par. 1, 1, 7; id. Sest. 19, 42; 43, 94; 52, 111; id. Phil. 2, 26, 64; Caes. B. G. 7, 3; Liv. 2, 3, 5; 2, 5, 5; 4, 15, 8; Tac. A. 2, 48; Quint. 6, 1, 19 et saep.—
    b.
    Bonorum possessio, the possession of one ' s property by another.
    (α).
    Bonorum possessio in consequence of bonorum cessio, i. e. an assignment of one ' s property for the benefit of creditors, Dig. 42, tit. 3.—
    (β).
    Bonorum possessio granted by the prætor against a contumacious or insolvent debtor (in bona mittere, in bona ire jubere, bona possidere jubere, etc.); cf. Dig. 42, tit. 4:

    postulat a Burrieno Naevius ut ex edicto bona possidere liceat,

    Cic. Quint. 6, 25, and the whole of c. 8:

    edixit... neu quis militis... bona possideret aut venderet,

    Liv. 2, 24, 6:

    bona proscribere,

    to offer the property thus transferred for sale, Cic. Quint. 6, 25.—
    (γ).
    Chiefly referring to the property of a defunct person (hereditas), where the prætor, till the heir had proved his right, granted a bonorum possessio secundum tabulas or contra tabulas, Dig. 37, tit. 4; 37, tit. 11.—
    c.
    In bonis esse;

    with reference to the older civil law, which distinguished between civil property (habere rem ex jure Quiritium) and natural property (rem in bonis habere, res in bonis est),

    Gai. Inst. 2, 40, 41; Dig. 40, 12, 38, § 2; 37, 6, 2, § 1; 37, 6, 3, § 2; ib. Fragm. 1, 16; Gai. Inst. 1, 22; 1, 35; 1, 222; 1, 167; Dig. 1, 8, 1; 27, 10, 10:

    neque bonorum possessorum, neque... res pleno jure fiunt, sed in bonis efficiuntur,

    ib. Fragm. 3, 80.—Hence, nullam omnino arbitrabamur de eā hereditate controversiam eum habiturum, et est hodie in bonis, i. e. [p. 247] the bonorum possessio has been granted to him, which did not give full ownership, but effected only that the hereditas was in bonis. Cic. Fam. 13, 30, 1.
    III.
    Predicative use.
    A.
    With nouns or pronouns as subjects.
    1.
    Bonum esse, to be morally good, honest:

    nunc mihi bonae necessum est esse ingratiis, Quamquam esse nolo,

    Plaut. Cist. 2, 3, 82:

    bonam ego quam beatam me esse nimio dici mavolo,

    id. Poen. 1, 2, 93; so id. Capt. 2, 1, 44; id. Men. 4, 2, 6; id. Rud. prol. 29:

    itaque viros fortes magnanimos eosdem, bonos et simplices... esse volumus,

    Cic. Off. 1, 19, 63; cf. id. ib. 3, 21, 84; id. Att. 15, 6, 1:

    Cato esse quam videri bonus malebat,

    Sall. C. 54, 5:

    ut politiora, non ut meliora fiant ingenia,

    Val. Max. 5, 4, ext. 5 fin.
    2.
    To be beneficial, prosperous, advantageous, valuable, favorable, serviceable, correct, with reference to both persons and things as subjects, and in regard to physical and mental relations:

    jam istuc non bonumst,

    Plaut. Merc. 2, 2, 29; Cato, R. R. 157:

    oleum viridius et melius fiet,

    id. ib. 3:

    vinum ut alvum bonam faciat,

    to correct the bowels, id. ib. 156:

    quid est homini salute melius?

    Plaut. As. 3, 3, 127:

    non optuma haec sunt, verum meliora quam deterruma,

    id. Trin. 2, 3, 1:

    quid est quod huc possit quod melius sit accedere?

    Cic. Fin. 1, 12, 41; 1, 18, 57; id. Tusc. 1, 41, 99:

    in quo (vestitu), sicut in plerisque rebus, mediocritas optima est,

    id. Off. 1, 36, 130; 2, 17, 59; id. Inv. 1, 31, 51; id. Or. 2, 6; 11, 36:

    meliorem tamen militem... in futura proelia id certamen fecit,

    Liv. 2, 51, 3:

    parvus ut est cygni melior canor, ille gruum quam Clamor,

    Lucr. 4, 181; 4, 191:

    si meliora dies, ut vina, poemata reddit,

    Hor. Ep. 2, 1, 34.—So in the optative formula:

    quod bonum, faustum, felixque sit,

    Liv. 1, 28, 7; 1, 17, 10; 39, 15, 1; 3, 54;

    3, 34.—Also, quod bonum atque fortunatum mihi sit,

    Plaut. Cas. 2, 6, 50;

    and with a noun as subject: ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix, fortunataque evenat,

    Plaut. Trin. 1, 2, 3.—
    3.
    To be kind:

    bonus cum probis'st (erus), malus cum malis,

    Plaut. Most. 4, 1, 22:

    hic si vellet bonus ac benignus Esse,

    Hor. S. 1, 2, 52.—
    4.
    With reference to the gods:

    ecastor ambae (Fortuna et Salus sunt bonae,

    Plaut. As. 3, 3, 129:

    Palladis aut oculos ausa negare bonos (esse),

    Prop. 3, 24, 12 (2, 28, 12).—
    B.
    Impers.
    1.
    Bonum est (very rare for the class. bene est; v. bene).
    (α).
    Without a subject:

    bonum sit!

    may it be fortunate, favorable! Verg. E. 8, 106.—
    (β).
    With subject inf.:

    nam et stulte facere, et stulte fabularier in aetate haud bonum est,

    Plaut. Trin. 2, 4, 61:

    bonum est pauxillum amare, insane non bonum est,

    id. Curc. 1, 3,20.—
    2.
    Melius est.
    (α).
    With subject inf.:

    melius sanam est mentem sumere,

    Plaut. Men. 5, 2, 51:

    nihil sentire est melius quam tam prava sentire,

    Cic. Ac. 2, 40, 125; cf. id. Fin. 1, 19, 62; id. Off. 1, 43, 156; so,

    melius fuit, fuisset, or fuerat,

    it would have been better, id. N. D. 3, 33; id. Sen. 23, 82; id. Off. 3, 25, 94:

    proinde quiesse erit melius,

    Liv. 3, 48, 3; 3, 41, 3; Verg. A. 11, 303.—
    (β).
    With subject inf.-clause:

    meliu'st te quae sunt mandata tibi praevortier,

    Plaut. Merc. 2, 3, 125; id. Men. 5, 9, 32.—
    (γ).
    With ut-clause:

    quid melius quam ut hinc intro abeam et me suspendam clanculum,

    Plaut. Rud. 4, 4, 145; so id. Ps. 4, 7, 18.—
    (δ).
    With subjectclause in the subjunctive:

    nunc quid mihi meliu'st quam ilico hic opperiar erum,

    Plaut. Rud. 2, 2, 22.—
    3.
    Optimum est.
    (α).
    With subject inf.:

    optimum visum est, captivos quam primum deportare,

    Liv. 23, 34, 8:

    si quis dicit optimum esse navigare,

    Sen. Ot. Sap. 8, 4 (32 fin.); so, optimum fuit, it would have been better, and optimum erat, it would be better, Quint. 6, prooem. 3; 11, 2, 33; Hor. S. 2, 1, 7.—
    (β).
    With inf.-clause:

    constituerunt optimum esse, domum suam quemque reverti,

    Caes. B. G. 2, 10: optimum visum est, in fluctuantem aciem tradi equos, etc., Liv 6, 24, 10; 22, 27, 6.—
    (γ).
    With ut and subj:

    hoc vero optimum, ut is qui, etc., id ultimum bonorum, id ipsum quid et quale sit nesciat,

    Cic. Fin. 2, 3, 6.—
    (δ).
    With quod:

    illa vero optima (sunt) quod cum Haluntium venisset Archagathum vocari jussit,

    Cic. Verr. 2, 4, 23, § 51:

    optimum vero (est) quod dictaturae nomen in perpetuum de re publica sustulisti,

    id. Phil. 2, 36, 91.—
    (ε).
    With second sup., in the phrase optumum factu est (where factu is redundant):

    sed hoc mihi optumum factu arbitror,

    Plaut. Stich. 1, 2, 16:

    optimum factu esse duxerant frumento... nostros prohibere,

    Caes. B. G. 4, 30:

    optumum factu credens exercitum augere,

    Sall. C. 32, 1 (Kritz, factum); 57, 5 (Kritz, factum).
    IV.
    Ellipt. use: di meliora, i. e. dent or velint, i. e. let the gods grant better things than what you say, etc.; God forbid! in full:

    di melius duint,

    Ter. Phorm. 5, 9, 16:

    di meliora velint!

    Ov. M. 7, 37.—Ellipt.:

    di meliora! inquit,

    Cic. Sen. 14, 47:

    id ubi mulier audivit, perturbata, dii meliora inquit, etc.,

    Liv. 39, 10, 2; 9, 9, 6; Verg. G. 3, 513;

    similarly, di melius, i. e. fecerunt,

    Val. Max. 6, 1, ext. 3.
    V.
    With object expressed,
    1.
    By dat.
    (α).
    = good, useful, beneficial for:

    ambula, id lieni optumum est,

    Plaut. Curc. 2, 1, 25:

    quia vobis eadem quae mihi bona malaque esse intellexi,

    Sall. C. 20, 3:

    bona bello Cornus, jaculis, etc.,

    Verg. G. 2, 447.—
    (β).
    = benignus or propitius, kind to:

    vicinis bonus esto,

    Cato, R. R. 4:

    bene merenti mala es, male merenti bona es,

    Plaut. As. 1, 2, 3:

    vos o mihi Manes, Este boni,

    Verg. A. 12, 647.—
    (γ).
    = idoneus, fit for, adapted to:

    qui locus vino optimus dicetur esse,

    Cato, R. R. 6:

    tum erit ei rei optumum tempus,

    id. ib. 26:

    terra cui putre solum, Optima frumentis,

    Verg. G. 2, 205; 2, 319; 1, 286.—
    (δ).
    With sum and dat., in the phrase alicui bono est, it is of service to one, profits him:

    accusant in quibus occidi patrem Sex. Roscii bono fuit,

    Cic. Rosc. Am. 5, 13:

    bono fuisse Romanis adventum eorum constabat,

    Liv. 7, 12, 4.—Hence, with rel. dat.: cui bono (est), for whose advantage it is:

    quod si quis usurpet illud Cassianum cui bono fuerit, etc.,

    Cic. Phil. 2, 14, 35:

    cui bono fuisset,

    id. Rosc. Am. 30, 84; id. Mil. 12, 32 Ascon. ad loc.; cf.

    ellipt. form cui bono?

    Prisc. p. 1208 P.—
    (ε).
    With dat. gerund:

    ager oleto conserundo qui in Favonium spectavit, aliis bonus nullus erit,

    Cato, R. R. 6; Varr. R. R. 1, 24:

    (mons) quia pecori bonus alendo erat,

    Liv. 29, 31; 9, 10.—
    2.
    By ad and acc.:

    refert et ad quam rem bona aut non bona sit,

    Varr. R. R. 1, 91:

    occasio quaeritur idoneane fuerit ad rem adoriendam, an alia melior,

    Auct. Her. 2, 4, 7:

    non campos modo militi Romano ad proelium bonos, etc.,

    Tac. A. 2, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > optimum

  • 15 evangelista

    f. & m.
    1 evangelist, revivalist, gospeler, gospeller.
    2 person who writes on behalf of illiterates.
    m.
    Evangelist.
    * * *
    1 evangelist
    * * *
    ADJ
    * * *
    1) (Bib) Evangelist
    * * *
    = evangelist, evangelical.
    Ex. This content analysis evaluates political topics and themes of telly evangelist Pat Robertson's high profile news programme during the early months of the 1992 presidential campaign.
    Ex. His use of religious and political discourse during the presidential campaign reaffirmed people's faith in America and served as a source of identification with evangelicals and religionists.
    * * *
    1) (Bib) Evangelist
    * * *
    = evangelist, evangelical.

    Ex: This content analysis evaluates political topics and themes of telly evangelist Pat Robertson's high profile news programme during the early months of the 1992 presidential campaign.

    Ex: His use of religious and political discourse during the presidential campaign reaffirmed people's faith in America and served as a source of identification with evangelicals and religionists.

    * * *
    A ( Bib) Evangelist
    San Juan Evangelista Saint John the Evangelist
    * * *

    evangelista m Rel evangelist
    ' evangelista' also found in these entries:
    English:
    evangelist
    * * *
    nm
    Rel Evangelist;
    los cuatro evangelistas the four Evangelists;
    San Juan Evangelista St John the Evangelist
    nmf
    Méx [escribano] public letter-writer
    * * *
    m evangelist
    * * *
    : evangelist

    Spanish-English dictionary > evangelista

  • 16 CULTURE, LITERATURE, AND LANGUAGE

       ■ Bell, Aubrey F. G. The Oxford Book of Portuguese Verse: XIIth Century-XXth Century. Oxford: Oxford University Press, 1925, 1952 (2nd edition, B. Vi-digal, ed.).
       ■. Portuguese Literature. Oxford: Oxford University Press, 1922, 1970 (2nd edition, B. Vidigal, ed.).
       ■ Bleiberg, German, Maureen Ihrie, and Janet Pérez, eds. Dictionary of the Literature of the Iberian Peninsula, 2 vols. Westport, Conn.: Greenwood, 1993.
       ■ Castro, Francisco Lyon de, ed. História da literatura portuguesa, 7 vols. Lisbon: Alfa, 2001-02.
       ■ Cidade, Hernani. Lições de Cultura e Literatura Portuguesa, 3 vols. Lisbon, 1960-62.
       ■ Cook, Manuela. Portuguese: A Complete Course for Beginners. London: Hodder and Stoughton, 1996. Figueiredo, Fidelino. História literária de Portugal. Coimbra, 1944. Gentile, Georges Le. La Littérature Portugaise. Rev. ed. Paris, 1951. Kunoff, Hugo. Portuguese Literature from Its Origins to 1990: A Bibliography Based on the Collections at Indiana University. Metuchen, N.J.: Scarecrow Press, 1994.
       ■ Longland, Jean. Contemporary Portuguese Poetry. A Bilingual Selection. Irvington-on-Hudson: Harvey House, 1966. Prado Coelho, Jacinto do. Dicionário das Literaturas Portuguesas, Galega e Brasileira, 3rd ed. Oporto, 1978. Rossi, Giuseppe C. Storia della letteratura portoghesa. Florence, 1953.
       ■ Santos, João Camilo dos. "Portuguese Contemporary Literature." In Antônio Costa Pinto, ed., Modern Portugal, 218-42. Palo Alto, Calif.: SPOSS, 1998.
       ■ Saraiva, Antônio José. História da cultura em Portugal, 3 vols. Lisbon, 1950-60.
       ■. História da Literatura Portuguesa. Lisbon, 1990 ed.
       ■, and Oscar Lopes. História da Literatura Portuguesa. Oporto and Coimbra, 1992 ed.
       ■ Seguier, Jaime de, ed. Dicionário Prático Ilustrado. Oporto: Lello, 1961 and later eds.
       ■ Simões, João Gaspar. História da poesia portuguesa, 2 vols. Lisbon, 1955-56 and later eds.
       ■. História da poesia portuguesa do século XX. Lisbon, 1959 and later eds.
       ■ Stern, Irwin, ed.-in-chief. Dictionary of Brazilian Literature. Westport, Conn.: Greenwood, 1988.
       ■ TRAVEL AND TOURIST GUIDES ON PORTUGAL
       ■ Adragão, José Victor. The Algarve: The Land, the Sea and Its People. Lisbon, 1988.
       ■ Ballard, Sam, and Jane Ballard. Pousadas of Portugal: Unique Lodgings in State-owned Castles, Palaces, Mansions and Hotels. Boston: Harvard Common, 1986.
       ■ Bridge, Ann, and Susan Lowndes Marques. The Selective Traveller in Portugal. London: Chatto & Windus, 1968.
       ■ Ellingham, Mark, et al. Portugal: The Rough Guide. London: Rough Guides, 2008 ed.
       ■ Hogg, Anthony. Travellers' Portugal. London: Solo Mio, 1983.
       ■ Kite, Cynthia, and Ralph Kite. Portuguese Country Inns & Pousadas. New York: Warner Books; Karen Brown's Country Inn Series, 1988.
       ■ Lowndes, Susan, ed. Fodor's Portugal 1991. New York: Fodor's, 1990.
       ■ Proença Raúl, and Sant'anna Dionísio, eds. Guía De Portugal. I. Generalidades. Lisboa E, Arredores. Lisbon: Fundação Calouste Gulbenkian, 1924; 1983.
       ■ Robertson, Ian. Portugal: Blue Guide. London: Benn; New York: Norton, 2000 and later eds.
       ■ Stoop, Anne de. Living in Portugal. Paris and New York: Flammarion, 1995. Wright, David, and Patrick Swift. Minho and North Portugal: A Portrait and Guide. New York: Scribners, 1968.
       ■. Lisbon: A Portrait and Guide. New York: Scribners, 1971.
       ■. Algarve: A Portrait and Guide. New York: Scribners, 1973.
       ■ HISTORY OF PORTUGAL Ancient and Medieval (2000 BCE-1415 CE)
       ■ Alarção, Jorge de. Roman Portugal. Volume I: Introduction. Warminster, U.K., 1988.
       ■ Almeida, Fortunato de. História de Portugal. Vol. I. Coimbra, 1922. Arnaut, Salvador Dias. A Crise Nacional dos fins do século XVI. Vol. 1. Coimbra, 1960.
       ■ Baião, Antônio, Hernani Cidade, and Manuel Múrias, eds. História de Expansão Portuguesa no Mundo, 3 vols. Lisbon, 1937-40. Caetano, Marcello. Lições de História do Direito Português. Coimbra, 1962. Cortesão, Jaime. Os Factores Democráticos no Formação de Portugal. Lisbon, 1960.
       ■ Dias, Eduardo Mayone. Portugal's Secret Jews: The End of an Era. Rumford, R.I.: Peregrinação Publications, 1999. Diffie, Bailey W. Prelude to Empire: Portugal Overseas before Henry the Navigator. Lincoln: University of Nebraska Press, 1960. Dutra, Francis A. "Portugal: To 1279." Dictionary of the Middle Ages. Vol. X: 35-48. New York: Scribners, 1987.
       ■. "Portugal: 1279-1481." Dictionary of the Middle Ages. Vol. X: 48-56. New York: Scribners, 1987. Gama Barros, Henrique de. História de Administração Pública em Portugal nos séculos XII à XV, 11 vols. Lisbon, 1945-51. Godinho, Vitorino Magalhães. A Economia dos Descobrimentos Henriquinos. Lisbon, 1962.
       ■ Gonzaga de Azevedo, Luís. História de Portugal, 6 vols. Lisbon, 1939-44.
       ■ Herculano, Alexandre. História de Portugal, 8 vols., 9th ed. Lisbon, 1940.
       ■ Kennedy, Hugh. Muslim Spain and Portugal: A Political History of al-Anda-lus. London: Longman, 1996.
       ■ Lencastre e Tavora, Luía Gonzaga. O Estudo da Sigilografia Medieval Portuguesa. Lisbon, 1990.
       ■ Livermore, H. V. The Origins of Spain and Portugal. London: Allen & Unwin, 1971.
       ■ Lopes, David. "Os Árabes nas obras de Alexandre Herculano." Boletim da Segunda Classe. Lisbon: Academia Real das Sciéncias, III (1909-10). MacKendrick, Paul. The Iberian Stones Speak. New York: Funk & Wagnalls, 1969.
       ■ Martinez, Pedro Soares. História Diplomática De Portugal [chapter I, 114315]. Lisbon, 1986.
       ■ Mattoso, José, ed. A Nobreza Medieval Portuguesa: A Família e o Poder. Lisbon: Estampa, 1981.
       ■. Religião e cultura na Idade Média Portuguesa. Lisbon: Imprensa Nacional, 1982.
       ■. Identificaçao de um país ( ensaio sobre as orígens de Portugal), 2 vols. Lisbon: Estampa, 1985.
       ■. Novos Ensaios de História Medieval Portuguesa. Lisbon: Edit. Presença, 1988.
       ■. Historia de Portugal. Vol. 2: A Monarquia Feudal ( 1096-1480). Lisbon: Estampa, 1993.
       ■ Oliveira Marques, A. H. de. Hansa e Portugal na Idade Média. Lisbon, 1959.
       ■. Daily Life in Portugal in the Middle Ages. Madison: University of Wisconsin Press, 1971.
       ■. "Introduçao à História da Cidade Medieval Portuguesa." Bracara Augusta XXV, 92-93 (January-December 1981): 367-87.
       ■. Guía do Estudante de História Medieval Portuguesa, 3rd ed. Lisbon, 1985.
       ■. Portugal Na Crise Dos Séculos XIV e XV-Vol. IV of Serrão and Oliveira Marques, Nova História de Portugal. Lisbon, 1987.
       ■ Peres, Damião de, ed. História de Portugal. Vols. I, II. Barcelos, 1928-29.
       ■ Rau, Virginia. Subsídios para o estudo das Feiras Medievais Portuguesas. Lisbon, 1943.
       ■. Sesma'rias Medievais Portuguesas. Lisbon, 1946.
       ■ Ribeiro, Orlando. "Portugal, formação de." Dicionário da História de Portugal. Vol. III, 432-51. Lisbon, 1966.
       ■ Rogers, Francis M. The Travels of the Infante Dom Pedro of Portugal. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1961.
       ■ Russell, P. E. The English Intervention in Spain and Portugal in the Time of Edward III and Richard II. Oxford: Oxford University Press, 1955.
       ■ Savory, H. N. Spain and Portugal: The Prehistory of the Iberian Peninsula. New York: Thames and Hudson, 1968.
       ■ Silva, Armando Coelho Ferreira. A Cultura Castreja no Noroeste de Portugal. Pacos de Ferreira, 1986.
       ■ Varagnac, André. O Homem antes da Escrita ( Pre-história). Lisbon, 1963.
       ■ Azevedo, J. Lúcio de. História de António de Vieira, 2 vols. Lisbon, 1918-20.
       ■. Épocas de Portugal Económico. Lisbon, 1929.
       ■ Borges de Macedo, Jorge. Problemas de História de Indústria Portuguesa no Século X VIII. Lisbon, 1963.
       ■. "Pombal." Dicionário de História de Portugal. Vol. III, 415-23. Lisbon, 1968.
       ■ Boxer, C. R. Four Centuries of Portuguese Expansion, 1415-1825: A Succinct Survey. Johannesburg, South Africa: Witwaterstrand University Press, 1961.
       ■. The Portuguese Seaborne Empire 1415-1825. London: Hutchinson, 1969.
       ■. João de Barros: Portuguese Humanist and Historian of Asia. New Delhi, India: Xavier Centre, 1981.
       ■ Cheke, Marcus. Dictator of Portugal: A Life of the Marquis of Pombal, 16991782. London: Sidgwick & Jackson, 1938.
       ■ Cunha, Luís da. Testamento Político. Lisbon, 1820.
       ■ Davidson, Lillias C. Catherine of Bragança. London: John Murray, 1908.
       ■ Dutra, Francis A. "Membership in the Order of Christ in the Seventeenth Century." The Americas 27 (1970): 3-25.
       ■ Eberlein, H. D., and R. W. Ramsdell. The Practical Book of Italian, Spanish and Portuguese Furniture. Philadelphia: Lippincott, 1927.
       ■ Ericeira, Luís de Meneses [Count of]. História de Portugal Restaurado, 4 vols. Oporto, 1945.
       ■ Fisher, H. E. S. "Anglo-Portuguese Trade, 1700-70." Economic History Review XVI, 2 (1963): 219-33.
       ■ Francis, A. D. The Methuens and Portugal: 1691-1708. Cambridge: Cambridge University Press, 1966.
       ■. Portugal, 1715-1808. London: Tamesis, 1985.
       ■ Hanson, Carl A. Economy and Society in Baroque Portugal, 1668-1703. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1981.
       ■ Herculano, Alexandre. History of the Origin and Establishment of the Inquisition in Portugal. New York: AMS Press, 1968 reprint.
       ■ Kendrick, T. D. The Lisbon Earthquake. London: Methuen, 1956.
       ■ Livermore, H. V. "The Privileges of an Englishman in the Kingdom and Dominions of Portugal." Atlante 11 (1954): 57-77.
       ■ Macauley, Neil. Dom Pedro: The Struggle for Liberty in Brazil and Portugal, 1798-1834. Durham, N.C.: Duke University Press, 1986.
       ■ Macauley, Rose. They Went to Portugal. London: Jonathan Cape, 1946.
       ■. They Went to Portugal, Too. London: Carcanet, 1990.
       ■ Magalhães Godinho, Vitorino. Prix et Monnaies au Portugal. Paris, 1955.
       ■. "Portugal and Her Empire." In New Cambridge Modern History. Cambridge: Cambridge University Press, Vol. V (1961): 384-97; Vol. VI (1961): 509-10.
       ■ Mauro, Frédéric. Le Portugal et l'Atlantique au XVII siécle ( 1570-1670). Paris: SEVPEN, 1960.
       ■ Maxwell, Kenneth. "Pombal and the Nationalization of the Luso-Brazilian Economy." Hispanic American Historical Review XLVIII (November 1968): 608-31.
       ■. Conflicts and Conspiracies: Brazil and Portugal, 1750-1808. Cambridge: Cambridge University Press, 1973.
       ■ Norris, A. H., and R. W. Bremner. The Lines of Torres Vedras. Lisbon: British Historical Society of Portugal, 1980.
       ■ Oliveira, Antônio de. A Vida Económica e Social de Coimbra de 1537 à 1640, 2 vols. Coimbra, 1971-72.
       ■ Prestage, Edgar. The Royal Power and the Cortes in Portugal. Watford, U.K.: Voss & Michael, 1927.
       ■. Portuguese Pioneers. London: Black, 1933.
       ■. "The Mode of Government in Portugal during the Restoration [1640-68] Period." In Edgar Prestage, ed., Melange d'Etudes Portugaises Offerts a M. Georges Le Gentil, 265-70. Lisbon, 1949.
       ■ Rabassa, Gregory. "Padre Antônio Vieira: Portugal's Amazing Polymath." Camões Centre Quarterly 2, 3-4 (Autumn and Winter 1990): 27-32. Rau, Virginia. D. Catarina de Bragança: Rainha de Inglaterra. Lisbon, 1944. Ricard, Robert. "Prophecy and Messianism in the Works of Antônio Vieira." The Americas 37 (1960): 357-88.
       ■ Roche, T. W. E. Philippa: Dona Filipa of Portugal. London: Phillimore, 1971.
       ■ Rogers, Francis M. The Travels of the Infante Dom Pedro of Portugal. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1961.
       ■ Rooney, Peter T. "Hapsburg Fiscal Policies in Portugal, 1580-1640." Journal of European Economic History 23, 3 (1994): 545-62.
       ■ Roth, Cecil. "The Religion of the Marranos." Jewish Quarterly Review 22 (1931): 1-33.
       ■. A History of the Marranos. Philadelphia: Jewish Publication Society of America, 1932.
       ■ Saraiva, Antônio José. Inquisição e Cristãos-Novos. Oporto, 1969.
       ■. A Inquisição Portuguesa. Lisbon, 1969 and later eds.
       ■ Schneider, Susan. O Marquês De Pombal E O Vinho Do Porto: Dependência e subdesenvolvimento em Portugal no século XVIII. Lisbon, 1980.
       ■ Shaw, L. M. E. Trade, Inquisition and the English Nation in Portugal, 16401690. London: Carcancet, 1989.
       ■ Shillington, V. M., and A. B. W. Chapman. The Commercial Relations of England and Portugal. London: Routledge, 1907.
       ■ Sideri, Sandro. Trade and Power: Informal Colonialism in Anglo-Portuguese Relations. Rotterdam: Rotterdam University Press, 1970.
       ■ Smith, John Athelstone [Conde de Carnota]. Marquis of Pombal, 2nd ed. London, 1872.
       ■ Thomas, Gerturde Z. Richer Than Spices. New York: Knopf, 1965. Walford, A. R. The British Factory in Lisbon. Lisbon, 1940.
       ■ Baptista, Jacinto. O Cinco de Outubro. Lisbon, 1965. Brandão, Raúl. Memórias, 3 vols. Lisbon, 1969 ed.
       ■ Cabral, Manuel Villaverde. O desenvolvimento do capitalismo em Portugal no século XIX. Lisbon, 1981. Caetano, Marcello. História Breve das Constituções portuguesas. Lisbon, 1971 ed.
       ■ Carnota, Conde da. Memoirs of Marshal, the Duke of Saldanha, with Selections from His Correspondence, 2 vols. London: John Murray, 1880. Carvalho, Joaquim de. Estudos sobre a cultura portuguesa do século XIX. Coimbra, 1955.
       ■ Cheke, Marcus. Carlota Joaquina, Queen of Portugal. London: Sidgwick and Jackson, 1947.
       ■ França, José-Augusto. Zé Provinho na Obra de Rafael Bordalo Pinheiro. Lisbon, 1975.
       ■ Fuschini, Augusto. Liquidações políticas. Lisbon, 1896.
       ■ Godinho, Vitorino Magalhães. Estrutura da Antiga Sociedade Portuguesa. Lisbon, 1975 ed.
       ■ Hammond, Richard J. Portugal and Africa, 1815-1910: A Study in Uneconomic Imperialism. Stanford, Calif.: Stanford University Press, 1966.
       ■ Homem, Amadeu Carvalho. A Propaganda Republicana ( 1870-1910). Coimbra, 1990.
       ■ Livermore, H. V. Portugal: A Short History. Edinburgh, U.K.: Edinburgh University Press, 1973. Machado, Alvaro Manuel. A Geração de 70-uma revolução cultural e literária. Lisbon, 1986 ed.
       ■ Martins, Joaquim Pedro de Oliveira. Portugal Contemporâneo, 3 vols. Lisbon, 1953 ed.
       ■ Medina, João. Eça Político. Lisbon, 1974.
       ■ Mônica, Maria Filomena. Fontes Pereira de Melo. Oporto: Ed. Afrontamento, 1999.
       ■ Nobre, Eduardo. Paixoes Reais. Lisbon: Quimera, 2002.
       ■ Peres, Damião, ed. História de Portugal. Volume III. Barcelos, 1935 ed.
       ■ Ramos, Rui. D.Carlos. 1863-1908. Lisbon: Circulo de Leitores, 2006.
       ■. Liberal Reformism in Portugal. Oliveira Martins, the Movement for New Life and the Politics of the Constitutional Monarchy ( 1885-1908). Oxford: Oxford University Press, 1998.
       ■ Rorick, David. Maria da Fonte: History and Myth. M.A. thesis, History Department, Sonoma State University, Sonoma, Calif., 1984.
       ■ Sá, Vítor de. Perspectivas do Século XIX. Lisbon, 1964.
       ■ Serrão, Joel. Sampaio Bruno: O homem e o pensamento. Lisbon, 1958.
       ■. Temas Oitocentistas, 2 vols. Lisbon, 1959-62.
       ■. "Liberalismo." In Joel Serrão, ed., Dicionário de História de Portugal. Vol. II, 732-41. Lisbon, 1965.
       ■. Do Sebastianismo ao Socialismo. Lisbon, 1975 ed.
       ■ Silbert, Albert. Do Portugal de Antiga Regime ao Portugal Oitocentista. Lisbon, 1972.
       ■ Teles, Basílio. Do Ultimatum ao 31 de Janeiro. Lisbon, 1968 ed.
       ■ Parliamentary, Republican Portugal (1910-26)
       ■ Antunes, José Freire. A Cadeira do Sidónio Pais. Lisbon, 1980. Arriaga, Manuel de. Na primeira presidência da República Portugueza: Um rápido relatório. Lisbon, 1916.
       ■ Bell, Aubrey, F. G. In Portugal. London, 1912.
       ■. Portugal of the Portuguese. London: Pitman, 1915.
       ■ Bragança-Cunha, V. de. Revolutionary Portugal, 1910-1936. London: Swift, 1937.
       ■ Brandão, Raúl. Memórias, 3 vols. In Brandão, Obras Completas. Lisbon, 1969.
       ■ Burity, Braz [Pseudonym of Joaquim Madureira]. A Forja da Lei. Coimbra, 1915.
       ■ Cabral, Manuel V. Portugal Na Alvorada Do Século XX. Lisbon, 1979.
       ■. 'The Aesthetics of Nationalism: Modernism and Authoritarianism in Early 20th-Century Portugal." Luso-Brazilian Review (Madison, Wisc.) 26, 1 (Summer 1989): 15-43. Campos, Ezequiel. Política. Oporto, 1924.
       ■ Cardia, Sottomayor, ed. Seara Nova: Antologia. Pela Reforma da República (1, 2) 1921-1926, 2 vols. Lisbon, 1971-72.
       ■ Carqueja, Bento. O Povo de Portugal. Oporto, 1916.
       ■ Chagas, João. Diário, 1914-1918, 3 vols. Lisbon, 1929-30.
       ■ Cortesão, Jaime. "Memórias da Grande Guerra." In Obras Completas de Jaime Cortesão. Lisbon, 1969.
       ■ Cunha Leal, Francisco. As Minhas Memórias, 3 vols. Lisbon, 1966-68.
       ■ Derou, Jean. Les Relations Franco-Portugaises ( 1910-1926). Paris: Publications de la Sorbonne, 1986.
       ■ Fazenda, Pedro. A Crise Política. Lisbon, 1926.
       ■ Ferrão, Carlos. História De la República. Lisbon, 1976.
       ■ Ferreira, David. "5 De Outubro de 1910." In Joel Serrão, ed., Dicionário de História De Portugal III (1968): 264-67. Ferreira Martins, Gen. Luís, ed. Portugal na Grande Guerra, 2 vols. Lisbon, 1945.
       ■ Gomes da Costa, Gen. Manuel. Memórias. Lisbon, 1930. História Política da Primeira República Portuguesa ( 1910-1915), 2 vols. Lisbon, 1973.
       ■ Lorenzo, Felix. Portugal ( cinco anos de republica). Madrid, 1915.
       ■ Machado, Bernardino. Depois de 21 de Maio. Lisbon, 1922.
       ■ Machado Santos, Antônio. 1907-1910: A revolução portugueza. Relatôrio.
       ■ Lisbon, 1911. Madureira, Arnaldo. 0 28 De Maio. Lisbon, 1982.
       ■ Magno, David. Livro da Guerra de Portugal na Flandres. Oporto, 1920.
       ■. A Situação Portuguesa. Oporto, 1926.
       ■ Marques Guedes, Armando. Cinco Meses no governo. Oporto, 1926.
       ■ Martins, Rocha. Memórias sobre Sidónio Pais. Lisbon, 1921.
       ■, ed. História Contemporânea De Portugal: Primeira República, 2 vols. Lisbon, 1986.
       ■ Mônica, Maria Filomena. "Uma Aristocracia Operária: Os Chapeleiros (18701913)." Análise Social 60, 2nd series (1979). Montalvor, Luís de, ed. História de Regimen Republicano em Portugal, 2 vols. Lisbon, 1930-32.
       ■ Oliveira, César. O Operariado E A República Democrática, 1910-1914. Oporto, 1972.
       ■ Oliveira Marques, A. H. de. "The Portuguese 1920s: A General Survey." Iberian Studies 2 (1973): 32-40.
       ■. História De la República Portuguesa: As Estruturas De Base, 2 vols. Lisbon, 1973-74.
       ■. O Terceiro Governo Afonso Costa 1917. Lisbon, 1977.
       ■. Pabôn, Jesus. La Revolución Portuguesa, 2 vols. Madrid, 1945-46; Portuguese edition: Lisbon, 1961. Paxeco, Oscar. Os Que Arrancaram Em 28 De Maio. Lisbon, 1937. Peres, Damião, ed. História De Portugal. Ediçao Monumental: Supplemento. Oporto, 1954.
       ■ Pessoa, Fernando. A Memória do Presidente Rei Sidónio Pais. Lisbon, 1928.
       ■ Relvas, José. Memórias Políticas, 2 vols. Lisbon, 1977-78.
       ■ Schwartzman, Kathleen C. "Lucros, investimentos e coligações políticas na I República." Análise Social XVIII, 72-71 (1982): 741-58.
       ■ Serrão, Joel. Liberalismo, socialismo e republicanismo. Lisbon, 1979.
       ■ Silva, Antônio Maria da. O Meu Depoimento, 2 vols. Mem Martins, 1978-82.
       ■ Teixeira, Nuno Severiano. O Poder e a guerra, 1914-1918. Lisbon: Estampa, 1996.
       ■, and Antônio Costa Pinto, eds. A Primeira República Portuguesa: Entre O Liberalismo E O Autoritarismo. Lisbon: Ed. Colibri, 2000.
       ■ Telo, Antônio José. Decadência E Queda Da I República Portuguesa, 2 vols. Lisbon, 1980-84.
       ■ Torre (Gomez), Hipôlito dela, and J. Sanchez Cervello. Portugal En El Siglo XX. Madrid: Ediciones Istmo: Colecciôn La Historia en sus textos, 1992.
       ■ Valente, Vasco Pulido. "A República e as classes trabalhadores (Outubro 1910-Agosto 1911)." Análise Social IX, 31 (1972): 293-316.
       ■. O Poder e o Povo: A Revolução de 1910. Lisbon, 1974.
       ■ Veríssimo Serrao, Joaquim. História De Portugal. Volume XI: A Primeira República ( 1910-1926): História Política, Religiosa, Militar e Ultramarina. Lisbon, 1989.
       ■ Vincent-Smith, John. "Britain and Portugal, 1910-1916." Ph.D. dissertation, History, University of London, 1971.
       ■ Wheeler, Douglas L. "The Portuguese Revolution of 1910." Journal of Modern History 44 (June 1972): 172-94.
       ■. Republican Portugal: A Political History, 1910-1926. Madison: University of Wisconsin Press, 1978.
       ■. "Nightmare Republic: Portugal, 1910-1926." History Today (London) 32 (September 1981): 5-10.
       ■ Young, George. Portugal Old and Young: An Historical Study. Oxford, Clarendon Press, 1917.
       ■ Afonso, Rui. Injustiça: O Caso Sousa Mendes. Lisbon: Caminho, 1990.
       ■. Um Homem Bom: Aristides De Sousa Mendes, O " Wallenberg Portuguese' Lisbon: Caminho, 1995.
       ■ Antunes, José Freire. Os Americanos E Portugal. Vol. 1. Os anos de Ricard Nixon, 1969-1974. Lisbon, 1986.
       ■. Os Americanos e Portugal. 1961. Kennedy e Salazar: O Leão e a Raposa. Lisbon, 1991.
       ■. Salazar/Caetano. Cartas Secretas. 1932-1968. Lisbon: Círculo de Leitores, 1993.
       ■. Jorge Jardim: Agente Secreto. Lisbon: Bertrand, 1996.
       ■. Portugal na guerra do petróleo: Os Açores E As Vitórias de Israel 1973. Lisbon: Edeline, 2000. Aquino, Acácio Tómas de. O Segredo das Prisões Atlânticas. Lisbon, 1978. Araquistain, Luis. "Dictatorship in Portugal." Foreign Affairs 7 (October 1928): 41-53.
       ■ Assac, Jacques Ploncard. Salazar. Paris: La Table Ronde, 1967.
       ■ Baklanoff, Eric N. "The Political Economy of Portugal's Old Regime: Growth and Change Preceding the 1974 Revolution." World Development 7, 8-9 (August-September 1979): 799-812.
       ■ Barreno, Maria Isabel, Maria Teresa Horta, and Maria Velho da Costa. The Three Marias: New Portuguese Letters. New York: Doubleday, 1975.
       ■ Blume, Norman. "SEDES: An Example of Opposition in a Conservative Authoritarian State." Government and Opposition 12 (Summer 1977): 351-66.
       ■ Braga da Cruz, Manuel. A origem da democracia-cristã em Portugal e o Sala-zarismo. Lisbon, 1979.
       ■. "Notas para uma caracterização política do salazarismo." In Gabinete de Investigações Sociais. Análise Social: A Formação de Portugal Contemporâneo: 1900-1980. Vol. I, 72-74 (April-December 1981): 773-94.
       ■. "O Integralismo nas origens do Salazarismo." Análise Social XVIII (1982): 1409-19.
       ■. "A Oposição Eleitoral ao Salazarismo." Revista de História das Ideias V (1983).
       ■ Cabral, Manuel V. "Sobre o fascismo e o seu avento em Portugal." Análise Social XII, 48 (1976), 873-915.
       ■ Caetano, Marcello. A Missão Dos Dirigentes. Lisbon, 1966, 4th ed.
       ■. Depoimento. São Paulo, 1974.
       ■. As Minhas Memórias de Salazar. Lisbon, 1977.
       ■ Campinos, Jorge. A Ditadura Militar, 1926-1933. Lisbon, 1975. Carrilho, Maria. Forças Armadas e Mudança Política em Portugal no Século XX. Lisbon, 1985.
       ■ Carvalho, Otelo Saraiva de. Alvorada em Abril. Lisbon, 1977.
       ■ Castanheira, Jose Pedro and Valdemar Cruz. A Filha Rebelde. Lisbon: Temas & Debates, 2003.
       ■ Costa Pinto, Antônio, et al. O Fascismo Em Portugal [Proceedings of Conference, Lisbon, March 1980]. Lisbon, 1982.
       ■. 'The Radical Right and the Military Dictatorship in Portugal: The National May 28 League (1928-1933)." Luso-Brazilian Review 23, 1 (Summer 1986): 1-15.
       ■. "O Salazarismo No Recente Investigação Sobre o Fascismo Europeu...." Análise Social XXV (1990): 695-713.
       ■. Salazar's Dictatorship and European Fascism: Problems of Interpretation. New York: Columbia University Press, 1995.
       ■. The Blue Shirts: Portuguese Fascists and the New State. New York: Columbia University Press, 2000.
       ■ Delgado, Humberto. The Memoirs of General Delgado. London: Cassell, 1964.
       ■. Memórias De Humberto Delgado. Iva Delgado and Antônio de Figueiredo, eds. Lisbon: Dom Quixote, 1991.
       ■ Duarte Silva, A. E., et al. Salazar E O Salazarismo. Lisbon, 1989.
       ■ Egerton, F. C. C. Salazar, Rebuilder of Portugal. London: Hodder & Stoughton, 1943.
       ■ Ferraz, Artur Ivens. A Asenção de Salazar: Memórias de Ivens Ferraz. Lisbon, 1988.
       ■ Ferro, Antônio. Salazar: O Homem E A Sua Obra. Lisbon, 1933. English edition: Salazar: Portugal and Her Leader. London: Faber & Faber, 1939, and editions in other languages.
       ■ Figueiredo, Antônio. Portugal and Its Empire: The Truth. London: Gollancz, 1961.
       ■. "The Case Against Portugal." In Philip Mason, ed., Angola: A Symposium. Views of a Revolt, 46-57. Oxford: Oxford University Press, 1962.
       ■. Portugal. Fifty Years of Dictatorship. Harmondsworth, U.K.: Penguin, 1975.
       ■ Fox, Ralph. Portugal Now. London, 1937.
       ■ Freitas do Amaral, Diogo. O Antigo Regime E A Revolução. Memórias Políticas ( 1941-1975). Lisbon: Bertrand, 1995.
       ■ Fryer, Peter, and Patricia McGowan Pinheiro. Oldest Ally: A Portrait of Sala-zar's Portugal. London: Dobson, 1961.
       ■ Gallagher, Tom. "Controlled Repression in Salazar's Portugal." Journal of Contemporary History 14, 3 (July 1979): 385-403.
       ■. "The Mystery Train: Portugal's Military Dictatorship 1926-32." European Studies Review 11 (1981): 325-54.
       ■. "From Hegemony to Opposition: The Ultraright Before and After 1974." In L. S. Graham and D. L. Wheeler, eds., In Search of Modern Portugal, 81-103. Madison: University of Wisconsin Press, 1983.
       ■. Portugal: A Twentieth Century Interpretation. Manchester, U.K.: Manchester University Press, 1983.
       ■ Galvão, Henrique. Santa Maria: My Crusade for Portugal. London: Weiden-feld and Nicholson, 1961.
       ■. Carta Aberta ao Dr. Salazar. Lisbon, 1975.
       ■ Gamier, Christine. Vacances avec Salazar. Paris, 1952; American edition: Salazar in Portugal: An Intimate Portrait. New York, 1954. Georgel, Jacques. O Salazarismo. Lisbon, 1985.
       ■ Gouveia, Fernando. Memórias de um Inspector da PIDE. Lisbon, 1979.
       ■ Graham, Lawrence S. "Portugal: The Bureaucracy of Empire." LADAC Occasional Papers series 2, 9 (1973). Austin, Tex.: Institute of Latin American Studies.
       ■. Portugal: The Decline and Collapse of an Authoritarian Order. Beverly Hills, Calif.: Sage, 1975.
       ■. "The Military in Politics: The Politicization of the Portuguese Armed Forces." In L. S. Graham and H. M. Makler, eds., Contemporary Portugal, 221-56. Austin: University of Texas Press, 1979.
       ■, and Harry M. Makler, eds. Contemporary Portugal: The Revolution and Its Antecedents. Austin: University of Texas Press, 1979.
       ■, and Douglas L. Wheeler, eds. In Search of Modern Portugal: The Revolution and Its Consequences. Madison: University of Wisconsin Press, 1983.
       ■ Guyomard, George. La Dictature Militaire au Portugal. Paris, 1927.
       ■ Janeiro, Helena Pinto. Salazar E Pétain. Relações Luso-Francesas Durante A II Guerra Mundial ( 1940-44). Lisbon: Cosmos, 1998.
       ■ Kay, Hugh. "A Catholic View." In Philip Mason, ed., Angola: A Symposium. Views of a Revolt, 80-103. Oxford: Oxford University Press, 1962.
       ■. Salazar and Modern Portugal. New York: Hawthorne, 1970.
       ■ Leeds, Elizabeth. "Labor Export, Development and the State: The Political Economy of Portuguese Emigration." Ph.D. dissertation, Department of Political Science, Massachusetts Institute of Technology, 1984.
       ■ Lewis, Paul H. "Salazar's Ministerial Elite, 1932-1968."Journal of Politics 40 (August 1987): 622-47.
       ■ Lins, Alvaro. Missão em Portugal. Lisbon, 1974.
       ■ Linz, Juan. "Foreword." In L. Graham and H. M. Makler, eds., Contemporary Portugal: The Revolution and Its Antecedents, xii-xi. Austin: University of Texas Press, 1979.
       ■ Lucena, Manuel. A evolução do sistema corporativo português, 2 vols. Lisbon, 1976.
       ■. "The Evolution of Portuguese Corporatism under Salazar and Caetano." In L. Graham and H. Makler, eds., Contemporary Portugal: The Revolution and Its Antecedents, 47-88. Austin: University of Texas Press, 1979.
       ■ McCarthy, Mary. "Letter from Lisbon." The New Yorker XXX, 51 (February 5, 1955): 80-96.
       ■ Magalhães Godinho, Vitorino. O Socialismo e o Futuro da Peninsula. Lisbon, 1969.
       ■ Makler, Harry M. A " Elite" Industrial Portuguesa. Lisbon, 1969.
       ■. "The Portuguese Industrial Elite and Its Corporative Relations." Economic Development and Cultural Change 24, 3 (April 1976): 495-526.
       ■ Martins, Hermínio. "Opposition in Portugal." Government and Opposition 4 (Spring 1969): 250-63.
       ■. "Portugal." In S. J. Woolf, ed., European Fascism, 302-36. New York: Vintage, 1969.
       ■. "Introduction: Tristes durées." In R. Feijô, H. Martins and J. de Pina-Cabral, eds., Death in Portugal: Studies in Portuguese Anthropology and Modern History. Oxford: Journal of the Anthropological Society of Oxford, 1983.
       ■ Medina, João. Salazar em França. Lisbon, 1977.
       ■. Ditadura: O " Estado Novo," 2 vols., in his História Contemporânea De Portugal. Lisbon, 1986.
       ■ Ministério dos Negôcios Estrangeiros, ed. Dez Anos de Política Externa ( 1936-1947): A Nação Portuguesa e a Segunda Guerra Mundial, 12 vols., and in progress. Lisbon, 1964.
       ■ Mônica, Maria Filomena. Educação e Sociedade no Portugal de Salazar. Lisbon, 1978.
       ■ Nogueira, Alberto Franco. Salazar, 6 vols. Coimbra and Oporto, 1978-85.
       ■. História de Portugal, 1933-1974: II Supplemento. Oporto, 1981.
       ■. Um político confessa-se ( Diário: 1960-1968), 3rd ed. Oporto, 1987.
       ■ Oliveira, César. Portugal e a II República de Espanha, 1931-l 936. Lisbon, 1985.
       ■. Salazar E A Guerra Civil De Espanha, 2nd ed. Lisbon, 1988.
       ■. Os Anos Decisivos: Portugal 1962-1985. Um testemunho. Lisbon: Presença, 1993.
       ■ Oliveira Marques, A. H. de. A Maçonaria Portuguesa e o Estado Novo. Lisbon, 1975.
       ■. History of Portugal; 1 in 2 vols. New York: Columbia University Press, 1976 ed.
       ■. História de Portugal, 2 vols. Lisbon: 1980 and later eds.
       ■, ed. A Literatura Clandestina Em Portugal, 1926-1932, 2 vols. Lisbon, 1990.
       ■ Patriarca, Fátima. A Questaão Social no Salazarismo. Vol. 1. Lisbon: INCM, 1995.
       ■. Sindicatos contra Salazar: A revolta do 18 de janeiro de 1934. Lisbon: Instituto de Ciências Sociais, 2000. Pattee, Richard. Portugal and the Portuguese World. Milwaukee, Wisc.: Bruce, 1957.
       ■ Payne, Stanley G. A History of Spain and Portugal. Volume 2. Madison: University of Wisconsin Press, 1973.
       ■. "Salazarism: 'Fascism' or 'Bureaucratic Authoritarianism'?" In Estudos de história portuguesa: Homenagem à A. H. de Oliveira Marques. Lisbon, 1983.
       ■ Pereira, José Pacheco. Conflitos sociais nos campos do sul de Portugal. Mem Martins, 1978.
       ■. "Problemas da história do P. C. P." In A. Costa Pinto et al., eds., O Fascismo Em Portugal [Proceedings of Conference, University of Lisbon, March 1980], 269-85. Lisbon, 1982.
       ■ Pimentel, Irene Flunser. Judeus em Portugal durante a II Guerra Mundial. Em fuga de Hitler e do Holocausto. Lisbon: Esfera dos Livros, 2006.
       ■ Pires, José Cardoso. Dinossauro Excelentíssimo. Lisbon, 1972.
       ■ Porch, Douglas. The Portuguese Armed Forces and the Revolution. London: Croom Helm, 1977.
       ■ Presidência do Conselho de Ministros. Comissão do Livro Negro Sobre o Regime Fascista ["Black Book" series]. Eleições No Regime Fascista. Lisbon, 1979.
       ■. A Política De Informação No Regime Fascista, 2 vols. Lisbon, 1980.
       ■. Livros Proibidos No Regime Fascista. Lisbon, 1981.
       ■. Presos Políticos No Regime Fascista, 5 vols. Lisbon, 1981-87.
       ■. Relatórios Para Oliveira Salazar, 1931-1939. Lisbon, 1981.
       ■. Proibição Da " Time" No Regime Fascista [ Time magazine July 23, 1946, with Dr. Salazar on cover]. Lisbon, 1982.
       ■. Os Estudantes No Regime Fascista. Lisbon, 1983.
       ■ Queiroga, Captain Fernando. Portugal Oprimido. Lisbon, 1974.
       ■ Raby, David L. "Populism and the Portuguese Left: From Delgado to Otelo." In L. S. Graham and D. L. Wheeler, eds., In Search of Modern Portugal, 61-80. Madison: University of Wisconsin Press, 1983.
       ■ Raby, Dawn Linda. "The Portuguese Presidential Election of 1949: A Successful Government Maneuver?" Luso-Brazilian Review 27, 1 (Summer 1990): 63-77.
       ■ Rêgo, Raúl. Diário Político. Lisbon, 1969; 1974, 2nd ed.
       ■. Horizontes Fechados. Oporto, 1970.
       ■. Horizontes Fechados/ Páginas de Política, 3rd ed. Lisbon, 1974.
       ■ Ribeiro, Aquilino. Volfrâmio. Lisbon, 1944.
       ■. Quando os Lobos Uivam. Lisbon, 1958; English ed. Patricia McGowan
       ■ Pinheiro, trans. London: Cape, 1963.
       ■ Robinson, Richard A. H. Contemporary Portugal: A History. London and Boston: Allen & Unwin, 1979.
       ■ Rocha, José Antônio De Oliveira. The Portuguese Administrative State. Ph.D. dissertation, Department of Political Science, University of South Carolina, 1986.
       ■ Rosa, Frederico Delgado. Humberto Delgado. Biografia Do General Sem Medo. Lisbon: Esfera dos Livros, 2008. Rosas, Fernando. O Estado Novo Nos Anos Trinta: 1928-1938. Lisbon, 1986.
       ■. Portugal Entre A Paz E A Guerra... 1939-1945. Lisbon, 1990.
       ■. O Estado Novo ( 1926-1974). Vol. VII of José Mattoso, ed. Historia De
       ■ Portugal. Lisbon: Edit. Estampa, 1994.
       ■. and Pedro Aires Oliveira (eds.). A Transicao Falhada. O Marcelismo e o Fim do Estado Novo ( 1968-1974). Lisbon: Edit. Noticias, 2004.
       ■ Rudel, Christian. Salazar. Paris: Mercure de France, 1969.
       ■ Sá Carneiro, Francisco. Uma Tentativa de Participação política. Lisbon, 1971.
       ■. A Liberalização bloqueada. Lisbon, 1972.
       ■. Vale a Pena ser Deputado? Fundão, 1973.
       ■ Salazar, Antônio de Oliveira. Discursos E Notas Políticas. [Speeches, Broadcasts, Notes and Statements, 1928-1966, 6 vols. Coimbra, 1935-1966]. Several editions.
       ■. Doctrine and Action: Internal and Foreign Policy of the New Portugal, I928-1939. Robert Edgar Broughton, trans. London: Faber & Faber, 1939.
       ■. "Realities and Trends of Portugal's Policies." International Affairs XXXIX, 2 (April 1963): 169-83.
       ■. The Road for the Future [Speeches, statements of policy made during 1928-62]. Lisbon, 1963.
       ■. Entrevistas: 1960-1966 [interviews]. Coimbra, 1967.
       ■. Salazar: Pensamento e doutrina política. Textos anthológicos. [Anthology of speeches, writings, interviews granted, 1914-68]. Mendo C. Henriques and Gonçalo de Sampaio e Melo, eds. Lisbon, 1989.
       ■ Santana, Emilio. Historia de um Atentado. O atentado contra Salazar. Lisbon, 1976.
       ■ Schmitter, Philippe C. Corporatism and Public Policy in Authoritarian Portugal. London: Sage, 1975.
       ■. "Liberation by Golpe: Retrospective Thoughts on the Demise of Authoritarian Rule in Portugal." Armed Forces and Society 2 (Nov. 1975): 5-33.
       ■. "The Impact and Meaning of Elections in Authoritarian Portugal, 1933-74." In G. Hermet et al., eds., Elections Without Choice. Basingstoke, U.K.: Macmillan, 1978.
       ■. "'The 'Regime d'exception' That Became the Rule: Forty-Eight Years of Authoritarian Domination in Portugal." In L. S. Graham and H. M. Mak-ler, eds., Contemporary Portugal: The Revolution and Its Antecedents, 3-46. Austin: University of Texas Press, 1979.
       ■, and Gerhard Lehmbruch, eds. Trends towards Corporatist Intermediation. Beverly Hills, Calif.: Sage, 1979.
       ■ Shelton, Richard L. "Development of the Communist Party of Portugal, 1921-1976." Ph.D. dissertation, Department of History, St. Louis University, 1984.
       ■ Silva, José. Memórias de um operário. Vol. 2. Oporto, 1971. Soares, Mário. Escritos Políticos. Lisbon, 1969.
       ■. Portugal Bailloné. Paris, 1972; Portuguese edition: Portugal Amordaçado, Lisbon, 1974; English edition: Portugal's Struggle for Liberty. Translated by Mary Gawsworth. London: Allen & Unwin, 1975.
       ■ Spínola, Antônio de. Portugal e o Futuro. Lisbon, 1974; English edition: Johannesburg: Perskor, 1974.
       ■ Teixeira, Luis [Sampaio]. Perfil de Salazar. Lisbon, 1938.
       ■ Teixeira, Nuno Severiano. "From Neutrality to Alignment: Portugal in the Foundation of the Atlantic Pact." EUI: Working Papers in History. Florence, Italy: European University Institute, 1991.
       ■ Telo, Antônio José. Portugal na Segunda Guerra. Lisbon, 1987.
       ■. A Neutralidade Portuguesa e o Ouro Nazi. Lisbon: Quetzal, 2000.
       ■ Teotônio Pereira, Pedro. Memórias, 2 vols. Lisbon, 1972-73.
       ■ Vasco, Nuno. Vigiados e perseguidos. Lisbon, 1977.
       ■ Veríssimo, Serrão. Marcelo Caetano: Confidencias No Exílio. Lisbon, 1985. Vintras, R. E. The Portuguese Connection: The Secret History of the Azores Base. London: Bachman & Turner, 1974. West, S. George. The New Corporative State of Portugal [Inaugural lecture, King's College, London, Feb. 1937]. London: New Temple Press, 1937. Wheeler, Douglas L. "Thaw in Portugal." Foreign Affairs 48, 4 (July 1970): 769-81.
       ■. "Days of Wine and Carnations: The Portuguese Revolution of [April 25] 1974." Bulletin. New Hampshire Council on World Affairs XX (July 1974): 1-10.
       ■. "Antônio de Oliveira Salazar (1889-1970)." In Jacques Frémontier, ed., Les Hommes d'Siecle XX: Les Dictateurs. Paris: Mazenod, 1978.
       ■. "The Military and the Portuguese Dictatorship, 1926- 1974." In S. Graham and H. M. Makler, eds., Contemporary Portugal: The Revolution and Its Antecedents, 191-219. Austin: University of Texas Press, 1979.
       ■. "In the Service of Order: The Portuguese Dictatorship's Political Police (PVDE; PIDE) and the British, German and Spanish Intelligence [Services]." Journal of Contemporary History 24, 2 (January 1983): 1-25.
       ■. Republican Portugal: A Political History, 1910-1926. Madison: University of Wisconsin Press, 1978. Portuguese edition: História Política de Portugal, 1910-l926. Mem Martins, 1985.
       ■. "The Price of Neutrality: Portugal, the Wolfram Question, and World War II." Luso-Brazilian Review [two part article] 12, 1-2 (Summer 1986; Winter 1986): 107-27.
       ■. A Ditadura Militar Portuguesa, 1926-1933. Mem Martins, 1988.
       ■. "The Third Pig: From Theory to Grubby Fact in Reassessing the Estado Novo." In B. F. Taggie and R. W. Clement, eds., Iberia & the Mediterranean, 145-68. Warrensburg: Central Missouri State Press, 1989.
       ■. "And Who Is My Neighbor? A World War II Hero of Conscience for Portugal." Luso-Brazilian Review 26, 1 (Summer 1989): 119-39.
       ■. "Antônio de Oliveira Salazar (1889-1970)." In Research Guide to European Historical Biography. Vol. 3. Washington, D.C.: Beacham, 1992.
       ■. "'Estado Presente de tranquilidade,' posto em causa: Portugal observado e analisado no contexto internacional de 1958-59." In Iva Delgado, Carlos Pacheco, and Telmo Faria, eds., Humberto Delgado: As eleições de 58, 448-71. Lisbon: Vega, 1998.
       ■, and René Pélissier. Angola. New York: Praeger and London: Pall Mall, 1971; reprinted: Westport, Conn.: Greenwood, 1977.
       ■ Wiarda, Howard J. "Toward a Framework for the Study of Political Change in Iberic-Latin Tradition: The Corporative Model." World Politics 25 (January 1973): 206-35.
       ■. Corporatism and Development: The Portuguese Experience. Amherst: University of Massachusetts Press, 1977.
       ■. "The Corporatist Tradition and the Corporative System in Portugal." In L. S. Graham and H. M. Makler, eds., Contemporary Portugal. The Revolution and Its Antecedents, 89-122. Austin: University of Texas Press, 1979.
       ■ Afonso, Rui. Um Homem Bom. Aristides De Sousa Mendes O " Wallenberg Portugues." Lisbon: Caminho, 1995.
       ■. Injustica-o Caso Sousa Mendes. Lisbon: Caminho, 1990.
       ■ Agudo, Manuel Ros. La Guerra Secreta de Franco ( 1939-1945). Barcelona, 2002.
       ■ Barreiros, Jose Antonio. A Lusitania Dos Espioes. Lisbon: Hugin, 1995.
       ■. O Espiao Alemao Em Goa. Operacao Long Shanks, 1943. Lisbon, 2001.
       ■ Beevor, J. G. SOE. Recollections and Reflections 1940-45. London, 1981. Bloch, Michael. Operation Willi: The Plot to Kidnap the Duke of Windsor July 1940. London: Weidenfeld & Nicolson, 1984. Carrilho, Maria et. al., Portugal Na Segunda Guerra Mundial. Contributos para uma reavaliacao. Lisbon: Dom Quixote, 1989. Cole, Robert. Britain and the War of Words in Neutral Europe, 1939-45. New York: St. Martin's, 1990. Colvin, Ian. Flight 777. London: Evans, 1957. Dias, Mariana Tavares. Lisboa nos Anos 40. Lisbon: Quimera, 1997. Eizenstadt, Stuart E. Coord. U.S. and Allied Efforts to Recover and Restore Gold and Other Assets Stolen or Hidden by Germany during World War II. New York, 2001.
       ■ Fralon, Jose-Alain. A Good Man in Evil Times. The Story of Aristides De Sousa Mendes: The Man Who Saved the Lives of Countless Refugees in World War II. New York: Carroll & Graf, 2001.
       ■ Giraudoux, Jean. Portugal. Paris: Grasset, 1958.
       ■ Johns, Philip. Within Two Cloaks. Missions With SIS and SOE. London, 1979.
       ■ Koestler, Arthur. Arrival and Departure. London, 1943.
       ■ Leitz, Christian. Sympathy for the Devil: Neutral Portugal and Nazi Germany in World War II. New York, 2001.
       ■ Louca, Antonio. Hitler e Salazar. Comercio em tempos de Guerra 1940-1944. Lisbon, 2000.
       ■ Luca, Antonio. "Portugal's Double Game: Between the Nazis and the Allies." In Avi Beker, ed., The Plunder of Jewish Property during the Holocaust. Confronting European History. New York, 2001. MacIntyre, Ben. Agent Zigzag. New York: Harmony, 2007. Martins, Maria Joao. O Paraiso Triste. O Quotidiano em Lisboa durante a II Grande Guerra. Lisbon: Vega, 1994. Masterman, J.C. The Double-Cross System in the War of 1939 to 1945. New Haven, Conn.: Yale University Press, 1972. Muggeridge, Malcolm. Chronicles of Wasted Time. Chronicle 2: The Infernal Grove. New York: William Morrow, 1974.
       ■ Nery, Julia. O Consul. Lisbon: Dom Quixote, 1991.
       ■ Pimentel, Irene Flunser. Judeus em Portugal na Segunda Guerra Mundial. Lisbon, 2006.
       ■ Popov, Dusko. Spy/ Counterspy. London, 1974.
       ■ Prokosch, Frederick. The Conspirators. New York, 1943.
       ■ Remarque, Erich Maria. The Night in Lisbon. New York, 1966.
       ■ Ribeiro, Aquilino. Volfarmio Romance. Lisbon: Bertrand, 1943.
       ■ Rosas, Fernando. Portugal entre a Paz e a Guerra. Lisbon: Estampa, 1990.
       ■ Saint-Exupery, Antoine. Wartime Writings, 1939-1944. New York: Harcourt, Brace, 1986.
       ■ Teixeira, Nuno Severiano, ed. Portugal E A Guerra. Historia das Intervencoes militares portuguesas nos grandes conflitos mundiais seculos XIX e XX. Lisbon: Colibri, 1998.
       ■ Telo, Antonio Jose. Propagandal E Guerra Secreta Em Portugal 1939-45. Lisbon, 1990.
       ■. Portugal na Segunda Guerra ( 1941-1945), 2 vols. Lisbon, 1991.
       ■. Os Acores E O Controlo Do Atlantico ( 1898/ 1948). Lisbon: Ed. Asa, 1993.
       ■. A neutralidade portuguesa e o ouro nazi. Lisbon, 2000.
       ■ Vintras, R.E. The Portuguese Connection: The Secret History of the Azores Base. London: Bachman and Turner, 1974. Wheeler, Douglas L. "The Age Old Business of Espionage." 1987 World Book Year Book. Chicago, 1987.
       ■. "'In the Service of Order.' The Portuguese Political Police and the British, Germany and Spanish Intelligence [Services]." Journal of Contemporary History 36: no. 3 (Jan. 1983), 1-25.
       ■. "And Who is My Neighbor? A World War II Hero of Conscience for Portugal." Luso-Brazilian Review 23 (no. 2) (Summer 1989), 119-39.
       ■. "The Price of Neutrality: Portugal, the Wolfram Question, and World War II." Luso-Brazilian Review (Madison, WI), 23 (nos.1, 2) (Summer, 1986; Winter, 1986). 97-111; 108-127.
       ■. "Last of the Great Air Mysteries of the War [World War II]." Bridport and Lyme Regis Gazette (Dorset, U.K.), June 5, 2003, 24-25.
       ■. "Leslie Howard Helped Win World War II," St. Louis Post-Dispatch (St. Louis, Mo.), April 3, 5, 2005.
       ■ Wilson, Robert. A Small Death in Lisbon. London, 2000.
       ■. The Company Of Strangers. San Diego, 2002.
       ■ Wylie, Neville. "An Amateur Learns His Job? Special Operations Executive in Portugal, 1940-42." Journal of Contemporary History. 36: no. 3 (2001), 441-57.
       ■ The Military
       ■ Ferreira Martins, General. Historia do Exercito Portugues. Lisbon: Inquerito, 1945.
       ■ Kaulza de Arriaga, General. Guerra e Politica. Em nome da verdade. Os anos decisivos. Lisbon: Referendo, 1987.
       ■ Pereira Marques, Fernando. Exercito e Sociedade em Portugal. No Declinio do Antigo Regime e advento do Liberalismo. Lisbon: Regra do Jogo, 1981.
       ■ Porch, Douglas. The Portuguese Armed Forces and the Revolution. London: Croom Helm, 1977.
       ■ Ribeiro Dos Santos, Antonio Pedro. O Estado E A Order Publica. As Institui-coes Militares Portuguesas. Lisbon: Instituto Superior De Ciencias Sociais E Politicas, 1999.
       ■ Saraiva de Carvalho, Otelo. Alvorada em Abril. Amadora (Portugal): Bertrand, 1977.
       ■ Selvagem, Carlos. Portugal Militar. Compendio de Historia Militar e Naval de Portugal. Lisbon: Imprensa Nacional, 1931.
       ■ Spinola, Antonio de. Portugal e o Futuro. Lisbon: Arcadia, 1974.
       ■. Pais Sem Rumo. Contributo para a historia de uma Revolucao. Lisbon: Scire, 1978.
       ■ Teixeira, Nuno Severiano. Portugal e a Guerra. Historia das intervencoes militares portuguesas nos grandes conflitos mundiais do seculo XX. Lisbon: Ed. Colibri, 1999.
       ■. Coord., Nova Historia Militar de Portugal, 5 vols. Lisbon: Circulo de Leitores, 2003-.
       ■ Valente, Vasco Pulido. O Poder e o Povo. A Revolucao de 1910. Lisbon: Moraes, 1976, 1982.
       ■ Wheeler, Douglas L. Republican Portugal: A Political History ( 1910-1926). Madison: University of Wisconsin Press, 1978, 1998.
       ■. A Ditadura Militar Portuguesa ( 1926-1933). Mem Martins: Europa- America, 1988.
       ■. "The Military and the Portuguese Dictatorship, 1926-1974: "The Honor of the Army." In Lawrence S. Graham and Harry M. Makler, eds., Contemporary Portugal: The Revolution and Its Antecedents. 191-219. Austin: University of Texas Press, 1979.
       ■ Aguiar, Joaquim. "Hidden Fluidity in an Ultra-Stable Party System." In E. de Sousa Ferreira and W. C. Opello, Jr., eds., Conflict and Change in Portugal, 1974-1984, 101-27. Lisbon, 1985.
       ■ Braga da Cruz, Manuel, ed. Sistema Eleitoral Portugües: Debate Político e Parlamentar. Lisbon: Imprensa Nacional/ Casa da Moeda, 1998.
       ■, ed. "Portugal Político 25 Anos Depois." In Análise Social XXXV, 154/155 (Summer, 2000): 1-404.
       ■ Bruneau, Thomas C., and Alex Macleod. Politics in Contemporary Portugal: Parties and the Consolidation of Democracy. Boulder, Colo.: Rienner, 1986.
       ■ Bruneau, Thomas C., ed. Political Parties and Democracy in Portugal. Boulder, Colo.: Westview, 1997. Carlucci, Frank. "Confiei no Povo Portugues." Visao (Lisbon), April 10, 1997, 46-47.
       ■. "The View from the U.S. Embassy." In Hans Binnendijk, ed., Authoritarian Regimes in Transition. Washington, D.C.: U.S. Dept. of State, Foreign Service Institute, Center for the Study of Foreign Affairs, 1987.
       ■ Coelho, Mário Baptista, ed. Portugal. O Sistema Política a Constitucional, 1974-87. Lisbon: Instituto de Ciências Sociais, UNL, 1989.
       ■ Costa Pinto, Antonio. "Settling Accounts with the Past in a Troubled Transition to Democracy: The Portuguese Case." In Alexandra Barahona De Brito, Carmen Gonzalez-Enriquez, and Paloma Aguilar, eds., The Politics of Memory: Transitional Justice in Democratizing Societies, 65-91. Oxford: Oxford University Press, 2001.
       ■ Cruzeiro, Maria Manuela. Costa Gomes-o Ultimo Marechal. Lisbon: Edit. Noticias, 1998.
       ■ Domingos, Emídio Da Veiga. Portugal Político. Análise das Instituiçoes. Lisbon, 1989.
       ■ Goldey, David. "Elections and the Consolidation of Portuguese Democracy: 1974-1983." Electoral Studies 2, 3 (1983): 229-40.
       ■ Graham, Lawrence S. "Institutionalizing Democracy: Governance in Post-1974 Portugal." In Ali Farazmand, ed., Handbook of Comparative and Development Public Administration, 81-90. New York: Dekker, 1991.
       ■, and Douglas L. Wheeler, eds. In Search of Modern Portugal: The Revolution and Its Consequences. Madison: University of Wisconsin Press, 1983.
       ■ Gunther, Richard. "Spain and Portugal." In G. A. Dorfman and P. J. Duignan, eds., Politics in Western Europe, 186-236. Stanford, Calif.: Hoover Institution Press, 1988.
       ■ Magone, José Maria. European Portugal: The Difficult Road to Sustainable Democracy. Basingstoke, U.K.: Macmillan, 1997.
       ■ Maxwell, Kenneth. The Making of Portuguese Democracy. Cambridge: Cambridge University Press, 1995.
       ■, ed. Portugal in the 1980s: Dilemmas of Democratic Consolidation. Westport, Conn.: Greenwood, 1986.
       ■ Maxwell, Kenneth R., and Scott C. Monje, eds. Portugal: The Constitution and the Consolidation of Democracy, 1976-1989. New York: Camões Center, RIIC, Camões Center Special Report No. 2, Columbia University, 1991.
       ■ Opello, Walter C., Jr. "The New Parliament in Portugal." Legislative Studies Quarterly, 3 (May 1978): 309-334.
       ■. "Local Government and Political Culture in a Portuguese Rural County." Comparative Politics 13 (April 1981): 271-89.
       ■. "Portugal's Administrative Elite: Social Origins and Political Attitudes." West European Politics 6 (Jan. 1983): 63-74.
       ■. Portugal's Political Development: A Comparative Approach. Boulder, Colo.: Westview, 1985.
       ■ Pinto Balsemão, Francisco. "The Constitution and Politics: Options for the Future." In K. Maxwell, ed., Portugal in the 1980s, 197-232. Westport, Conn.: Greenwood, 1986.
       ■ Sartori, Giovanni. "Portugal." In Sartori, G, ed., Parties and Party Systems. Vol. 1, 131-45. Cambridge: Cambridge University Press, 1976. Secretary of State for Mass Communications. Constitution of the Portuguese Republic [1976]. Lisbon, 1977.
       ■ Aguiar, Joaquim. A Ilusão do poder: Analise do Sistema Partidário, 19761982. Lisbon, 1983. Almeida, Diniz de. Orígens e Evolução do Movimento dos Capitães. Lisbon, 1977.
       ■. Ascensao, Apogeu e Queda do MFA, 2 vols. Lisbon, 1979.
       ■ Alves, Márcio Moreira. Les Soldats Socialistes du Portugal. Paris: Gallimard, 1975.
       ■ Antunes, José Freire. Sá Carneiro: Um Meteoro Nos Anos Setenta. Lisbon, 1982.
       ■. O Segredo do 25 de Novembro. Mem Martins, 1983.
       ■ Arouca, Manuel. Os Filhos Da Costa Do Sol. Mem Martins, 1989. Audibert, Pierre, and Daniel Brignon. Portugal: Les nouveaux centurions. Paris, 1974.
       ■ Baptista, Jacinto. Caminhos para uma revolução. Lisbon, 1975. Barreto, Antônio. Memórias da Reforma Agrária. Mem Martins: Europa-Amé-rica, 1983.
       ■, and C. V. Preto, eds. A Situação Social em Portugal, 1960-1996. Lisbon: Instituto de Ciências Sociais, 1996.
       ■ Bermeo, Nancy Gina. "Worker Management in Industry: Reconciling Representative Government and Industrial Democracy in a Polarized Society." In L. S. Graham and D. L. Wheeler, eds., In Search of Modern Portugal, 181-98. Madison: University of Wisconsin Press, 1983.
       ■. The Revolution within the Revolution: Workers' Control in Rural Portugal. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1986.
       ■ Braeckman, Colette. Portugal: Revolution surveilée. Brussels: Rossei, 1975.
       ■ Braga da Cruz, Manuel. "O Presidente da República na génese e evolução do sistema de governor portugües." Análise social XXIX, 125-26 (1994): 237-65.
       ■, coord. "Portugal Político 25 Anos Depois." Análise Social XXXV, 154/155 (Summer 2000): 1-404. Bruneau, Thomas C. "Popular Support for Democracy in Post-revolutionary Portugal: Results from a Survey." In L. S. Graham and D. L. Wheeler, eds., In Search of Modern Portugal, 21-42. Madison: University of Wisconsin Press, 1983.
       ■. Politics and Nationhood: Post-Revolutionary Portugal. New York: Praeger, 1984.
       ■. "Portugal Fifteen Years after the April Revolution." Field Staff Reports ( 1989-90/ No. 1, Europe), 3-11. Indianapolis, Ind.: Universities Field Staff International, 1990.
       ■, and Alex Macleod. Politics in Contemporary Portugal: Parties and the Consolidation of Democracy. Boulder, Colo.: Rienner, 1986.
       ■ Carvalho, Ortelo Saraiva de. Cinco Meses Mudaram Portugal. Lisbon, 1975.
       ■. Alvorada em Abril. Lisbon, 1977.
       ■ Cid, Augusto. PREC-Processo Revolucionário Eventualmente Chocante. Viseu, 1977.
       ■ Costa Lobo, Marina, and Pedro C. Magalhaes. "From 'Third Wave' to 'Third Way': Europe and the Portuguese Socialists (1975-1999)," Journal of Southern Europe and the Balkans 3, no. 1 (2001), 25-35.
       ■ Costa Pinto, Antônio, ed. Modern Portugal. Palo Alto, Calif.: SPOSS, 1998.
       ■, and Nuno Severiano Teixeira, eds. Southern Europe and the Making of the European Union. New York: Columbia Univ. Press, 2002.
       ■ Cunhal, Alvaro. A Revolução Portuguesa. Lisbon, 1975.
       ■ Dias, Eduardo Mayone. Portugal's Secret Jews: The End of an Era. Rumford, R.I.: Peregrinação Publications, 1999.
       ■ Downs, Charles. "Comissões de Moradores and Urban Struggles in Revolutionary Portugal." International Journal of Urban and Regional Research 4 (1986): 267-94.
       ■. Revolution at the Grassroots: Community Organizations in the Portuguese Revolution. Albany: State University of New York Press, 1989.
       ■ Dufour, Jean-Marc. Prague sur Tage. Paris, 1975.
       ■ Durão Barroso, José. Le systémepolitiqueportugais face à l'intégration euro-péenne. Lisbon, 1983.
       ■ Eisfeid, Rainer. "Portugal: What Role/What Future?" In K. Maxwell, ed., Portugal Ten Years after the Revolution. New York: RIIC, Columbia University, 1984.
       ■. Sozialistischer Pluralismus in Europa: Ansãtze und Scheitern am Beispiel Portugal. Cologne: Verlag Wissenchaft ünd Politik, 1985.
       ■. "Portugal and Western Europe." In K. Maxwell, ed., Portugal in the 1980s, 29-62. Westport, Conn.: Greenwood, 1986.
       ■ Farinha, Luis. "Regresso a Europa. Uma opcao feliz." Historia. XXIX; 95, III series (March 2007), 23-33.
       ■ Faye, Jean-Pierre, ed. Portugal: The Revolution in the Labyrinth. Nottingham, U.K.: Spokesman, 1976. Ferreira, Hugo Gil, and Michael W. Marshall. Portugal's Revolution: Ten Years On. Cambridge: Cambridge University Press, 1986. Figueira, João Costa. Cavaco Silva: Homem de Estado. Lisbon, 1987. Filoche, Gérard. Printemps Portugais. Paris: Editions Action, 1984. Frémontier, Jacques. Os Pontos nos ii. Lisbon, 1976. Fundação Calouste Gulbenkian. 25 de Abril-10 anos depois. Lisbon, 1984. Futscher Pereira, Bernardo. "Portugal and Spain." In K. Maxwell, ed. Portugal in the 1980s, 63-87. Westport, Conn.: Greenwood, 1986.
       ■ Gama, Jaime. Política Externa Portuguesa 1983-85: Ministério dos Negôcios Estrangeiros. Lisbon, 1986.
       ■. "Preface." In J. Calvet de Magalhães, A. de Vasconcelos, and J. Ramos Silva, eds., Portugal: An Atlantic Paradox, 9-11. Lisbon, 1990. Gaspar, Jorge, and Nuno Vitorino. As Eleições De 25 De Abril: Geografia E Imagem Dos Partidos. Lisbon, 1976.
       ■. "10 Anos de Democracia: Reflexos na geografia política." In E. de Sousa Ferreira and W. C. Opelio, Jr., eds., Conflict and Change in Portugal 1974-1984/ Conflitos e Mudanças em Portugal, 1974-1984, 135-55. Lisbon, 1985.
       ■, et al. As Eleições para assembleia da república, 1979-1983: Estudos de geografia eleitoral. Lisbon, 1984. Gaspar, Jorge, and Nuno Vitorino, eds. Portugal em mapas e em números. Lisbon, 1981.
       ■ Giaccone, Fausto. Una Storia Portoghese/ Uma História Portuguesa. Palermo: Randazzo Focus, 1987.
       ■ Gladdish, Ken. "Portugal: An Open Verdict." In Geoffrey Pridham, ed. Securing Democracy: Political Parties and Democratic Consolidation in Southern Europe, 104-25. London and New York: Routledge, 1990.
       ■ Graham, Lawrence S. The Decline and Collapse of an Authoritarian Order. Beverly Hills, Calif.: Sage, 1975.
       ■, and Harry M. Makler, eds. Contemporary Portugal: The Revolution and Its Antecedents. Austin: University of Texas Press, 1979.
       ■, and Douglas L. Wheeler, eds. In Search of Modern Portugal: The Revolution and Its Consequences. Madison: University of Wisconsin Press, 1983.
       ■ Grayson, George W. "Portugal and the Armed Forces Movement." Orbis XIX, 2 (Summer 1975): 335-78.
       ■ Green, Gil. Portugal's Revolution. New York: International, 1976.
       ■ Hammond, John L. Building Popular Power: Workers' and Neighborhood Movements in the Portuguese Revolution. New York: Monthly Review Press, 1988.
       ■ Harsgor, Michael. Naissance d'un Nouveau Portugal. Paris: Ed. du Seuil, 1975.
       ■. Portugal in Revolution. Washington, D.C.: CSIS and Sage, 1976.
       ■ Harvey, Robert. Portugal, Birth of a Democracy. London: Macmillan, 1978.
       ■ Herr, Richard, ed. Portugal: The Long Road to Democracy and Europe. Berkeley, Calif.: International and Area Studies, 1992.
       ■ Insight Team of the Sunday [London] Times. Insight on Portugal: The Year of the Captains. London: Deutsch, 1975.
       ■ Janitschek, Hans. Mario Soares: Portrait of a Hero. London: Weidenfeld & Nicolson, 1985.
       ■ Keefe, Eugene K., et al. Area Handbook for Portugal, 1st ed. Washington, D.C.: Foreign Area Studies of American University, 1977. Kramer, Jane. "A Reporter at Large: The Portuguese Revolution." The New Yorker (Dec. 15, 1975): 92-131.
       ■ Lauré, Jason, and Ettagal Lauré. Jovem Portugal: After the Revolution. New York: Straus, Farrar and Giroux, 1977.
       ■ Livermore, H. V. A New History of Portugal. Cambridge: Cambridge University Press, 1976.
       ■ Lourenço, Eduardo. Os Militares e O Poder. Lisbon, 1975.
       ■. O Fascismo Nunca Existiu. Lisbon, 1976.
       ■. "Identidade e Memôria: o caso português." In E. de Sousa Ferreira and W. C. Opello, Jr., eds., Conflict and Change in Portugal, 1974-l 984, 17-22. Lisbon, 1985.
       ■. "A herança de duas revoluções." In M. Baptista Coelho, ed., Portugal: O Sistema Político e Constitucional, 1974-87, 505-55. Lisbon, 1989.
       ■ Macedo, Jorge Braga de, and S. Serfaty. Portugal since the Revolution: Economic and Political Perspectives. New York: Praeger, 1981.
       ■ Magone, José M. European Portugal: The Difficult Road to Sustainable Democracy. New York: St. Martin's, 1997. Mailer, Phil. Portugal: The Impossible Revolution. London: Solidarity, 1977. Manta, João Abel. Cartoons/ 1969-1975. Lisbon, 1975.
       ■ Manuel, Paul C. Uncertain Outcome: The Politics of Portugal's Transition to Democracy. Lanham, Md. and London: University Press of America, 1994.
       ■ Mateus, Rui. Contos Proibidos. Memorias de Um PS Desconhecido, 3rd ed. Lisbon: Dom Quixote, 1996.
       ■ Maxwell, Kenneth. "Portugal under Pressure." The New York Review of Books (May 2, 1974).
       ■. "The Hidden Revolution in Portugal." The New York Review of Books (April 17, 1975).
       ■. "The Thorns of the Portuguese Revolution." Foreign Affairs 54, 2 (Jan. 1976): 250-70.
       ■. "The Communists and the Portuguese Revolution." Dissent 27, 2 (Spring 1980): 194-206.
       ■. Portugal in the 1980s: Dilemmas of Democratic Consolidation. Westport, Conn.: Greenwood, 1986.
       ■. The Making of Portuguese Democracy. Cambridge: Cambridge University Press, 1995.
       ■, ed. "Portugal: Toward the Twenty-First Century." Camoes Center Quarterly 5, 3-4 (Fall 1995): 6-55.
       ■, ed. The Press and the Rebirth of Iberian Democracy. Westport, Conn.: Greenwood, 1983.
       ■. Portugal Ten Years after the Revolution: Reports of Three Columbia University-Gulbenkian Workshops. New York: Research Institute on International Change, Columbia University, 1984.
       ■ Maxwell, Kenneth, and Michael H. Haltzel, eds. Portugal: Ancient Country, Young Democracy. Washington, D.C.: Wilson Center Press, 1990.
       ■ Medeiros Ferreira, José. Ensaio Histórico sobre a revolução do 25 de Abril. Lisbon, 1983.
       ■ Medina, João, ed. Portugal De Abril: Do 25 Aos Nossos Dias. In Medina, ed., História Contemporãnea De Portugal. Lisbon, 1985. Merten, Peter. Anarchismus ünd Arbeiterkãmpf in Portugal. Hamburg: Libertare, 1981.
       ■ Miranda, Jorge. Constituição e Democracia. Lisbon, 1976.
       ■. A Constituição de 1976. Lisbon, 1978.
       ■ Morrison, Rodney J. Portugal: Revolutionary Change in an Open Economy. Boston: Auburn House, 1981.
       ■ Mujal-Leôn, Eusebio. "The PCP [Portuguese Communist Party] and the Portuguese Revolution." Problems of Communism 26 (Jan.- Feb. 1977): 21-41.
       ■ Neves, Mário. Missão em Moscovo. Lisbon, 1986.
       ■ Oliveira, César. M. F. A. e Revolução Socialista. Lisbon, 1975.
       ■. Os Anos Decisivos: Portugal 1962-1985. Um testemunho. Lisbon: Presença, 1993.
       ■ Opello, Waiter C., Jr. Portugal's Political Development: A Comparative Approach. Boulder, Colo.: Westview, 1985.
       ■. Portugal: From Monarchy to Pluralist Democracy. Boulder, Colo.: Westview, 1991.
       ■ Pell, Senator Claiborne H. Portugal ( Including the Azores and Spain) in Search of New Directions: Report to the Committee on Foreign Relations, U.S. Senate. Washington, D.C.: Government Printing Office, 1976.
       ■ Pereira, J. Pacheco. "A Case of Orthodoxy: The Communist Party of Portugal." In Waller and Fenema, eds., Communist Parties in Western Europe: Adaptation or Decline? Oxford: Basil Blackwell, 1988.
       ■ Pilmott, Ben. "Socialism in Portugal: Was It a Revolution?" Government and Opposition 7 (Summer 1977).
       ■. "Were the Soldiers Revolutionary? The Armed Forces Movement in Portugal, 1973-1976." Iberian Studies 7, 1 (1978): 13-21.
       ■, and Jean Seaton. "Political Power and the Portuguese Media." In L. S. Graham and D. L. Wheeler, eds., In Search of Modern Portugal, 43-57. Madison: University of Wisconsin Press, 1983.
       ■ Porch, Douglas. The Portuguese Armed Forces and the Revolution. London: Croom Helm and Stanford, Calif.: Hoover Institution Press, 1977.
       ■ Pouchin, Dominique. Portugal, quelle révolution? Paris, 1976.
       ■ Pulido Valente, Vasco. "E Viva Otelo." In Pulido Valente, V., ed., O País das Maravilhas, 451-54. Lisbon, 1979 [anthology of articles from weekly Lisbon paper, Expresso].
       ■. Estudos Sobre a Crise Nacional. Lisbon, 1980.
       ■ Rebelo de Sousa, Marcelo. O Sistema de Governo Português antes e depois da Revisão Constitucional, 3rd ed. Lisbon, 1981. Rêgo, Raúl. Militares, Clérigos e Paisanos. Lisbon, 1981. Robinson, Richard A. H. Contemporary Portugal: A History. London: Allen & Unwin, 1979.
       ■ Rodrigues, Avelino, Cesário Borga, and Mário Cardoso. O Movemento dos Capitães e o 25 de Abril. Lisbon, 1974.
       ■. Portugal Depois De Abril. Lisbon, 1976.
       ■ Ruas, H. B., ed. A Revolução das Flores. Lisbon, 1975.
       ■ Rudel, Christian. La Liberte couleur d'oeillet. Paris: Fayard, 1980.
       ■ Sa, Tiago Moreira de. Os Americanos na Revolucao Portuguesa ( 1974-1976). Lisbon: Edit. Noticias, 2004.
       ■ Sá Carneiro, Francisco. Por Uma Social-Democracia Portuguesa. Lisbon, 1975.
       ■ Sanches Osôrio, Helena. Um Só Rosto. Uma Só Fé. Conversas Com Adelino Da Palma Carlos. Lisbon, 1988. Sanches Osôrio, J. The Betrayal of the 25th of April in Portugal. Madrid: Sedmay, 1975.
       ■ Schmitter, Philippe C. "Liberation by Golpe: Retrospective Thoughts on the Demise of Authoritarian Rule in Portugal." Armed Forces and Society 2 (1974): 5-33.
       ■. "An Introduction to Southern European Transitions from Authoritarian Rule: Italy, Greece, Portugal, Spain and Turkey." In G. O'Donnell,
       ■ P. C. Schmitter, and L. Whitehead, eds., Transitions from Authoritarian Rule, 3-10. Baltimore, Md.: Johns Hopkins University Press, 1986.
       ■ Silva, Fernando Dioga da. "Uma Administração Envelhecido." Revista da Ad-ministraçao Pública 2 (Oct.-Dec. 1979).
       ■ Simões, Martinho, ed. Relatório Do 25 De Novembro: Texto Integral, 2 vols. Lisbon, 1976.
       ■ Soares, Isabel, ed. Mário Soares: O homem e o político. Lisbon, 1976. Soares, Mário. Democratização e Descolonização: Dez meses no Governo Provisório. Lisbon, 1975. Sobel, Lester A., ed. Portuguese Revolution, 1974-1976. New York: Facts on File, Inc., 1976.
       ■ Spínola, Antônio de. Portugal e o Futuro. Lisbon, 1974.
       ■ Stock, Maria José. Os Partidos do Poder: Dez Anos Depois do " 25 De Abril." Evora, 1986.
       ■ Story, Jonathan. "Portugal's Revolution of Carnations: Patterns of Change and Continuity." International Affairs 52 (July 1976): 417-34. Sweezey, Paul. "Class Struggles in Portugal." Monthly Review 27, 4 (Sept. 1975): 1-26.
       ■ Szulc, Tad. "Lisbon and Washington: Behind Portugal's Revolution." Foreign Policy 21 (Winter 1975-76): 3-62. Tavares de Almeida, Antônio. Balsemão: O retrato. Lisbon, 1981. "Vasco." Desenhos Políticos. Lisbon, 1974.
       ■ Vasconcelos, Alvaro. "Portugal in Atlantic-Mediterranean Security." In Douglas T. Stuart, ed., Politics and Security in the Southern Region of the Atlantic Alliance, 117-36. London: Macmillan, 1988.
       ■ Wheeler, Douglas L. "Golpes militares e golpes literários. A literatura do golpe de 25 de Abril de 1974 em contexto histôrico." Penélope. Fazer E Desfazer A História, 19-20 (1998): 191-212.
       ■. "Tributo ao Historiador dos Historiadores. Memorias de A.H.de Oliveira Marques (1933-2007)," Historia XXIX, 95, III series (March 2007), 18-22.
       ■ Wiarda, Howard J. Transcending Corporatism? The Portuguese Corporative System and the Revolution of 1974. Columbia: Institute of International Studies, University of South Carolina, 1976.
       ■. The Transition to Democracy in Spain and Portugal. Washington, D.C.: American Enterprise Institute for Public Policy Research, 1989. Wise, Audrey. Eyewitness in Revolutionary Portugal. With a Preface by Judith Hart, MP. London: Spokesman, 1975.
       ■ PHYSICAL FEATURES: GEOGRAPHY, GEOLOGY, FAUNA, AND FLORA
       ■ Birot, Pierre. Le Portugal: Étude de géographie régionale. Paris, 1950.
       ■ Embleton, Clifford. Geomorphology of Europe. London: Macmillan, 1984.
       ■ Girão, Aristides de Amorim. Divisão regional, divisão agrícola e divisão administrativa. Coimbra, 1932.
       ■. Atlas de Portugal, 2nd ed. Coimbra, 1958.
       ■ Ribeiro, Orlando. Portugal, O Mediterrâneo e o Altântico. Coimbra, 1945 and later eds.
       ■. Portugal. Volume V of Geografia de Espana y Portugal. Barcelona, 1955.
       ■. Ensaios de Geografia Humana e regio nal. Lisbon, 1970.
       ■ Stanislawski, Dan. The Individuality of Portugal. Austin: The University of Texas Press, 1959.
       ■. Portugal's Other Kingdom: The Algarve. Austin: University of Texas Press, 1963.
       ■ Taylor, Albert William. Wild Flowers of Spain and Portugal. London: Chatto & Windus, 1972.
       ■ Way, Ruth, and Margaret Simmons. A Geography of Spain and Portugal. London: Methuen, 1962.
       ■ ARCHAEOLOGY AND PREHISTORY
       ■ "Actas do Colóquio Inter-Universitário do Noroeste Peninsular (Porto-Baião, 1988), vol. II, Proto-História, romanização e Idade Média." In Trabalhos de antropologia e etnologia. 28, 3-4 (1988).
       ■ Alarcão, Jorge de, ed. "Do Paleolítico va arte visigótica." Vol. 1, História da
       ■ Arte em Portugal. Lisbon: Alfa, 1986.
       ■. Roman Portugal, 3 vols. Warminister, U.K.: Aris & Phillips, 1988.
       ■. Portugal Das Orígens A Romanização. Vol. I. In J. Serrão and A. H. de Oliveira Marques, eds. Nova História de Portugal. Lisbon: Presença, 1990. Anderson, James M., and M. S. Lea. Portugal 1001 Sights: An Archaeological and Historical Guide. Calgary, Alberta: University of Calgary and Robert Hale, 1994.
       ■ Balmuth, Miriam S., Antonio Gilman, and Lourdes Prados-Torreira, eds. Encounters and Transformations: The Archaeology of Iberia in Transition. Monographs in Mediterranean Archaeology, no. 7. Sheffield, U.K.: Sheffield Academic Press, 1997.
       ■ Beirão, C. M. M. Une civilization protohistorique du Sud au Portugal ( 1er Age du Fer). Paris: D. Boccard, 1986.
       ■ Cardoso, João Luís, Santinho A. Cunha, and Delberto Aguiar. O Homem Pre-Histórico no Concelho de Oeiras. Oeiras, Portugal: Estudos Arquelógicos de Oeiras, 1991.
       ■ Harrison, Richard J. The Bell Beaker Cultures of Spain and Portugal. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1977.
       ■ Mangas, Júlio, ed. Hispania epigraphica. Madrid, 1989.
       ■ Maloney, Stephanie J. "The Villa of Toerre de Palma, Portugal: Archaeology and Preservation." Portuguese Studies Review VIII, 1 (Fall-Winter, 1999-2000): 14-28.
       ■ Savory, H. N. Spain and Portugal: The Prehistory of the Iberian Peninsula. London, 1968.
       ■ Silva, A. C. F. A cultura castreja no Noroeste de Portugal. Paços de Ferreira:
       ■ Museu da Citânia de Sanfins, 1986. Straus, L. G. Iberia before the Iberians. Albuquerque, N.M., 1992.
       ■ FOREIGN TRAVELERS AND RESIDENTS' ACCOUNTS
       ■ Andersen, Hans Christian. A Visit to Portugal 1866. London: Peter Owen, 1972.
       ■ Beckford, William. Italy, with Sketches of Spain and Portugal. Paris: Baudry's European Library, 1834.
       ■ Boyd Alexander, ed. London: Hart-Davies, 1954.
       ■. Recollections of an Excursion to the Monasteries of Alcoboca and Batalha. Fontwell, U.K.: Centaur Press, 1972.
       ■ Bell, Aubrey F. G. In Portugal. London: Bodley Head, 1912.
       ■ Borrow, George. The Bible in Spain, 2 vols. London: Constable, 1923 ed.
       ■ Chaves, Castelo Branco. Os livros de viagens em Portugal no século XVIII e a sua projecção europeia. Lisbon, 1977.
       ■ Costigan, Arthur William. Sketches of Society and Manners in Portugal. London: T. Vernon, 1787.
       ■ Crawfurd, Oswald. Portugal Old and New. London: Kegan, Paul, 1880.
       ■. Round the Calendar in Portugal. London: Chapman & Hall, 1890.
       ■ Darymple, William. Travels through Spain and Portugal in 1774. London: J. Almon, 1777.
       ■ Dumouriez, Charles Francois Duperrier. An Account of Portugal as It Appeared in 1766. London: C. Law, 1797.
       ■ Fielding, Henry. Jonathan Wild and the Journal of a Voyage to Lisbon. London: J. M. Dent, 1932.
       ■ Fullerton, Alice. To Portugal for Pleasure. London: Grafton, 1945.
       ■ Gibbons, John. I Gathered No Moss. London: Robert Hale, 1939.
       ■ Gordon, Jan, and Cora Gordon. Portuguese Somersault. London: Harrap, 1934.
       ■ Hewitt, Richard. A Cottage in Portugal. New York: Simon & Schuster, 1996.
       ■ Huggett, Frank. South of Lisbon: Winter Travels in Southern Portugal. London: Gollancz, 1960.
       ■ Hume, Martin. Through Portugal. London: Richards, 1907.
       ■ Hyland, Paul. Backwards Out of the Big World: A Voyage into Portugal. Hammersmith, U.K.: HarperCollins, 1996.
       ■ Jackson, Catherine Charlotte, Lady. Fair Lusitania. London: Bentley, 1874.
       ■ Kelly, Marie Node. This Delicious Land Portugal. London: Hutchinson, 1956.
       ■ Kempner, Mary Jean. Invitation to Portugal. New York: Athenaeum, 1969.
       ■ Kingston, William H. G. Lusitanian Sketches of the Pen and Pencil. 2 vol. London: Parker, 1845.
       ■ Landmann, George. Historical, Military and Picturesque Observations on Portugal. 2 vol. London: Cadell and Davies, 1818.
       ■ Latouche, John [Pseudonym of Oswald Crawfurd]. Travels in Portugal. London: Ward, Lock & Taylor, ca. 1874.
       ■ Link, Henry Frederick. Travels in Portugal and France and Spain. London: Longman & Rees, 1801.
       ■ Macauley, Rose. They Went to Portugal. London: Jonathan Cape, 1946.
       ■. They Went to Portugal, Too. Manchester: Carcanet Books, 1990.
       ■ Merle, Iris. Portuguese Panorama. London: Ouzel, 1958.
       ■ Murphy, J. C. Travels in Portugal. London: 1795.
       ■ Proper, Datus C. The Last Old Place: A Search through Portugal. New York: Simon & Schuster, 1992.
       ■ Quillinan, Dorothy [Wordsworth]. Journal of a Few Months in Portugal with Glimpses of the South of Spain. 2 vol. London: Moxon, 1847. Sitwell, Sacheverell. Portugal and Madeira. London: Batsford, 1954. Smith, Karine R. Until Tomorrow: Azores and Portugal. Snohomish, Wash.: Snohomish Publishing, 1978. Southey, Robert. Journals of a Residence in Portugal, 1800-1801 and a Visit to France, 1838. London and New York: Oxford Univ. Press, 1912. Thomas, Gordon Kent. Lord Byron's Iberian Pilgrimage. Provo, Utah: Brigham Young University Press, 1983. Twiss, Richard. Travels through Portugal and Spain in 1772-1773. London, 1775.
       ■ Watson, Gilbert. Sunshine and Sentiment in Portugal. London: Arnold, 1904. Wheeler, Douglas L. "A[n American] Fulbrighter in Lisbon, Portugal, 196162." Portuguese Studies Review 1 (1991): 9-16.
       ■ PORTUGUESE CARTOGRAPHY, DISCOVERIES, AND NAVIGATION
       ■ Albuquerque, Luís de. Curso de História de Naútica. Coimbra, 1972.
       ■. Introdução a história dos descobrimentos, 3rd ed. Mem Martins, 1983.
       ■. Os Descobrimentos Portugueses. Lisbon: Alfa, 1983.
       ■. Os Descobrimentos Portugueses. Lisbon, 1985.
       ■ Boorstin, Daniel. The Discoverers. New York: Random House, 1983. Boxer, C. R. The Portuguese Seaborne Empire, 1415-1825. London: Hutchinson, 1969.
       ■ Brazão, Eduardo. La découverte de Terre-Neuve. Montreal: Les Presses de l'Université, 1964.
       ■. "Les Corte-Real et le Nouveau Monde." Revue d'histoire d'Amérique Française 19, 1 (1965): 335-49. Cortesão, Armando, and Avelino Teixeira de Mota. Cartografia Portuguesa Antiga. Lisbon, 1960.
       ■. Portugalia Monumenta Cartográfica, 6 vols. Lisbon, 1960-62.
       ■. História da Cartografia Portuguesa, 2 vols. Coimbra, 1969-70.
       ■ Cortesão, Jaime. L'expansion des portugais dans l'historie de la civilisation. Brussels, 1930.
       ■. Os descobrimentos portugueses, 2 vols. V. Magalhães Godinho and Joel Serrão, eds. Lisbon, 1960.
       ■ Costa, Abel Fontoura da. A Marinharia dos Descobrimentos, 3rd ed. Lisbon, 1960.
       ■ Costa Brochado, Idalino F. Descobrimento do Atlântico. Lisbon, 1958. English ed., 1959-60.
       ■ Coutinho, Admiral Gago. A naútica dos descobrimentos, 2 vols. Lisbon, 1951-52.
       ■ Crone, G. R. Maps and Their Makers. New York: Capricorn Books, 1966.
       ■ Dias, José S. da Silva. Os descobrimentos e a problemática cultural do Século XVI, 2nd ed. Lisbon, 1982.
       ■ Disney, Anthony, and Emily Booth, eds. Vasco Da Gama and the Linking of Europe and Asia. New Delhi: Oxford University Press, 2000.
       ■ Godinho, Vitorino Magalhães, ed. Documentos sobre a expansão portuguesa [ to 1460], 3 vols. Lisbon, 1945-54.
       ■ Guedes, Max, and Gerald Lombardi, eds. Portugal. Brazil: The Age of Atlantic Discoveries. Lisbon: Bertrand; Milan: Ricci; Brazilian Culture Foundation, 1990. [Catalogue of New York Public Library Exhibit, Summer 1990]
       ■ Harley, J. B., and David Woodward. The History of Cartography. Volume 1: Cartography in Prehistoric, Ancient and Medieval Europe and Mediterranean. Chicago: University of Chicago Press, 1987.
       ■ Leite, Duarte. História dos Descobrimentos: Colectânea de esparsos, 2 vols. Lisbon, 1958-61.
       ■ Ley, Charles. Portuguese Voyages, 1498-1663. London: Dent, 1953.
       ■ Marques, J. Martins da Silva. Descobrimentos portugueses, 2 vols. Lisbon, 1944-71.
       ■ Martyn, John R. C., ed. Pedro Nunes ( 1502-1578): His Lost Algebra and Other Discoveries. John R. C. Martyn, trans. New York: Peter Lang, 1996.
       ■ Morison, Samuel Eliot. The European Discovery of America: The Northern Voyages, A. D. 500-1600. New York: Oxford University Press, 1971.
       ■. Portuguese Voyages to America in the Fifteenth Century. Cambridge: Harvard University Press, 1974.
       ■ Mota, Avelino Teixeira da. Mar, Além-Mar-Estudos e Ensaios de História e Geografia. Lisbon, 1972.
       ■ Nemésio, Vitorino. Vida e Obra do Infante D. Henrique. Lisbon, 1959.
       ■ Parry, J. H. The Discovery of the Sea. New York: Dial, 1974.
       ■ Penrose, Boies. Travel and Discovery in the Renaissance, 1420-1620. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1952.
       ■ Peres, Damião. História dos Descobrimentos Portugueses. Oporto, 1943.
       ■ Prestage, Edgar. The Portuguese Pioneers. London, 1933; New York: Barnes & Noble, 1967.
       ■ Rogers, Francis M. Precision Astrolabe: Portuguese Navigators and Transoceanic Aviation. Lisbon, 1971.
       ■ Seary, E. R. "The Portuguese Element in the Place Names of Newfoundland." In Luís Albuquerque, ed., Vice-Almirante A. Teixeira da Mota: In Memo-riam. Vol. II, 359-64. Lisbon: Academia da Marinha, 1989.
       ■ Subrahmanyam, Sanjay. The Career and Legend of Vasco Da Gama. Cambridge: Cambridge University Press, 1997.
       ■ Velho, Alvaro. Roteiro ( Navigator's Route) da Primeira Viagem de Vasco da Gama ( 1497-1499). Lisbon, 1960.
       ■ Winius, George, ed. Portugal, the Pathfinder: Journeys from the Medieval toward the Modern World 1300-ca. 1600. Madison, Wisc.: Hispanic Seminary of Medieval Studies, 1995.
       ■ PORTUGAL AND HER OVERSEAS EMPIRES (1415-1975)
       ■ Abshire, David M., and Michael A. Samuels, eds. Portuguese Africa: A Handbook. New York: Praeger, 1969.
       ■ Afonso, Aniceto, and Carlos de Matos Gomes. Guerra Colonial. Lisbon: Noticias, 2001.
       ■ Albuquerque, J. Moushino de. Moçambique. Lisbon, 1898.
       ■ Alden, Dauril. The Making of an Enterprise: The Society of Jesus in Portugal, Its Empire & Beyond. Stanford, Calif.: Stanford University Press, 1995.
       ■ Alexandre, Valentim. Orígens do Colonialismo Português Moderno ( 18221891). Lisbon: Sá da Costa, 1979.
       ■. Velho Brasil, Novas Africas: Portugal e o Império ( 1808-1975). Oporto: Afrontamento, 2000.
       ■, and Jill Dias, eds. "O Império Africano 1825-1890. Volume X." In J.
       ■ Serrão and A. H. de Oliveira Marques, eds., Nova História Da Expansão Portuguesa. Lisbon: Estampa, 1998.
       ■ Ames, Glen J. "The Carreira da India, 1668-1682: Maritime Enterprise and the Quest for Stability in Portugal's Asian Empire." Journal of European Economic History 20, 1 (1991): 7-28.
       ■. Renascent Empire? The House of Braganza and the Quest for Stability in Portuguese Monsoon Asia, ca. 1640-1683. Amsterdam: Amsterdam Univ.Press, 2000.
       ■. Vasco da Gama. Renaissance Crusader. New York: Pearson/Longman, 2005.
       ■ Antunes, José Freire. O Império com Pés de Barro: Colonizaçao e Descolonização: As Ideologias em Portugal. Lisbon: D. Quixote, 1980.
       ■. O Factor Africano 1890-1990. Lisbon: Bertrand, 1990.
       ■. A Guerra De Africa 1961-1974, 2 vols. Lisbon: Círculo de Leitores, 1995-96.
       ■. Jorge Jardim: Agente Secreto 1919-1982. Lisbon: Bertrand, 1996.
       ■ Axelson, Eric A. South-East Africa, 1488-1530. London: Longmans, 1940.
       ■. "Prince Henry and the Discovery of the Sea Route to India." Geographical Journal (U.K.) 127, 2 (June 1961): 145-58.
       ■. Portugal and the Scramble for Africa, 1875-1891. Johannesburg: Witwaterstrand University Press, 1967.
       ■. Portuguese in South-East Africa, 1488-1699. Cape Town: Struik, 1973.
       ■. Congo to Cape: Early Portuguese Explorers. New York: Harper & Row, 1974.
       ■ Azevedo, Mário. Historical Dictionary of Mozambique, 2nd ed. Lanham, Md.: Scarecrow Press, 2003.
       ■ Baião, António, Hernãni Cidade, and Manuel Murias, eds. História da Expansão Portuguesa no Mundo, 4 vols. Lisbon, 1937-40.
       ■ Bender, Gerald J. "The Limits of Counterinsurgency [in the Angolan War, 1961-72]." Comparative Politics (1972): 331-60.
       ■. Angola under the Portuguese: The Myth Versus Reality. Berkeley: University of California Press, 1978.
       ■ Birmingham, David. The Portuguese Conquest of Angola. Oxford: Clarendon Press, 1965.
       ■. Trade and Conflict in Angola. Oxford: Clarendon Press, 1966.
       ■. Frontline Nationalism in Angola & Mozambique. London: James Currey, 1992.
       ■. Portugal and Africa. New York: St. Martins, 1999.
       ■ Bottineau, Yves. Le Portugal Et Sa Vocation Maritime. Paris: Boccard, 1977. Boxer, C. R. Fidalgos in the Far East Fact and Fancy in the History of Macau. Berkeley: University of California Press, 1948. ———. The Christian Century in Japan. Berkeley: University of California Press, 1951.
       ■ ———. Four Centuries of Portuguese Expansion, 1415-1825: A Succinct Survey. Johannesburg: Witwaterstrand University Press, 1961.
       ■ ———. The Golden Age of Brazil, 1695-1750. Berkeley: University of California Press, 1962.
       ■ Clarendon Press, 1963. ———. Portuguese Society in the Tropics. Madison: University of Wisconsin Press, 1965.
       ■ ———. The Portuguese Seaborne Empire 1415-1825. London: Hutchi nson, 1969.
       ■ ———, and Carlos de Azevedo, eds. Fort Jesus and the Portuguese in Mombasa. London: Hollis and Carter, 1960.
       ■ Broadhead, Susan H. Historical Dictionary of Angola, 2nd ed. Metuchen, N.J.: Scarecrow Press, 1992.
       ■ Burton, Richard. Goa and the Blue Mountains. London: Bentley, 1851.
       ■ Cabral, Luís. Crónica da Libertação. Lisbon, 1984.
       ■ Caetano, Marcello. Colonizing Traditions, Principles and Methods of the Portuguese. Lisbon, 1951.
       ■ ———. Portugal E A Internacionalização Dos Problemas Africanos, 3rd ed. Lisbon, 1965.
       ■ Cann, John P. Counterinsurgency in Africa: The Portuguese Way of War, 1961-1974. Westport, Conn.: Greenwood, 1997. Castelo, Claudia. " O modo portugues de estar no mundo." O luso-tropicalismo e a ideologia colonial portuguesa ( 1931-1961). Oporto: Afrontamento, 1998. Castro, Armando. O Sistema Colonial Português em Africa ( meados do Século XX). Lisbon, 1978.
       ■ Chaliand, Gerard. "The Independence of Guinea-Bissau and the Heritage of [Amilcar] Cabral." In Revolution in the Third World. Harmondsworth, U.K.: Penguin, 1978.
       ■ Chilcote, Ronald H. Portuguese Africa. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall, 1967.
       ■ Clarence-Smith, Gervase. Slaves, Peasants and Capitalists in Southern Angola 1840-1926. Cambridge: Cambridge University Press, 1979.
       ■ ———. The Third Portuguese Empire 1825-1975: A Study in Economic Imperialism. Manchester, U.K.: Manchester University Press, 1985.
       ■ Coates, Timothy J. Convicts and Orphans: Forced and State-Sponsored Colonizers in the Portuguese Empire, 1550-1720. Stanford, Calif.: Stanford University Press, 2001.
       ■ Davies, Shann. Macau. Singapore: Times Editions, 1986.
       ■ Dias, C. Malheiro, ed. História da colonização portuguesa no Brasil, 3 vols. Oporto, 1921-24.
       ■ Diffie, Bailey W., and George Winius. Foundations of the Portuguese Empire, 1415-1580. Minneapolis: Minnesota University Press, 1977.
       ■ Disney, Anthony R. Twilight of the Pepper Empire: Portuguese Trade in Southwest India in the Early Seventeenth Century. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1978.
       ■ ———, and Emily Booth, eds. Vasco Da Gama and the Linking of Europe and Asia. New Delhi: Oxford University Press, 2000.
       ■ Duffy, James. Shipwreck and Empire: Being an Account of Portuguese Maritime Disaster in a Century of Decline. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1955.
       ■ ———. Portuguese Africa. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1959. ———. Portugal in Africa. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1962.
       ■. "The Portuguese Territories." In Colin Legum, ed., Africa: A Handbook to the Continent. New York: Holmes & Meier, 1967. ———. A Question of Slavery. Oxford: Oxford University Press, 1967. Felgas, Hélio. História do Congo Português. Carmona, Angola, 1958. ———. Guerra em Angola. Lisbon, 1961.
       ■ Galvão, Henrique, and Carlos Selvagam. O Império Ultramarino Português, 3 vols. Lisbon, 1953.
       ■ Gleijeses, Piero. Conflicting Missions: Havana, Washington and Africa, 19591976. Chapel Hill: University of North Carolina Press, 2002.
       ■ Godinho, Vitorino Magalhães. "Portugal and Her Empire." In The New Cambridge Modern History. Vol. V (1961): 384-97; Vol. VI (1963): 509-TO.
       ■ Grenfell, F. James. História da Igreja Baptista em Angola, 1879-1975. Queluz, Portugal: Núcleo, 1998.
       ■ Hammond, Richard J. "Economic Imperialism: Sidelights on a Stereotype." Journal of Economic History XXI, 4 (1961): 582-98.
       ■ ———. Portugal and Africa, 1815-1910: A Study in Uneconomic Imperialism. Stanford, Calif.: Stanford University Press, 1966.
       ■ Hanson, Carl. Portugal and the Wider World 1147-1497. New Orleans, La.: University Press of the South, 2001.
       ■ Harris, Marvin. Portugal's African Wards. New York: American Committee on Africa, 1957.
       ■ ———. "Portugal's Contribution to the Underdevelopment of Africa and Brazil." In Ronald H. Chilcote, ed., Protest & Resistance in Angola & Brazil: Comparative Studies, 209-23. Berkeley: University of California Press, 1972.
       ■ Henderson, Lawrence W. Angola: Five Centuries of Conflict. Ithaca, N.Y.: Cornell University Press, 1979. ———. A Igreja Em Angola. Lisbon: Edit. Além-Mar, 1990. Heywood, Linda. Contested Power in Angola 1840s to the Present. Rochester, N.Y.: University of Rochester Press, 2000.
       ■ Hilton, Anne. The Kingdom of Kongo. Oxford: Clarendon Press, 1985.
       ■ Hower, Alfred, and Richard Preto-Rodas, eds. Empire in Transition: The Portuguese World in the Time of Camões. Gainesville: University Presses of Florida, 1985.
       ■ Isaacman, Allen. "The Prazos da Coroa 1752-1830: A Functional Analysis of the Political System." STUDIA (Lisbon) 26 (1969): 149-78.
       ■. Mozambique: The Africanization of a European Institution: The Zambezi Prazos, 1750-1902. Madison: University of Wisconsin Press, 1972.
       ■ ———. The Tradition of Resistance in Mozambique: Anti-Colonial Activity in the Zambesi Valley 1850-1921. Berkeley: University of California Press, 1976.
       ■ James, Martin. Historical Dictionary of Angola, 3rd ed. Lanham, Md.: Scarecrow Press, 2004.
       ■ Jardim, Jorge. Sanctions Double-Cross: Oil to Rhodesia. Lisbon, 1978. Johnson, Harold, and Maria Beatriz Nizza da Silva. O Império Luso-Brasileiro 1500-1620. Volume VI. In J. Serrão and A. H. de Oliveira Marques, eds. Nova História Da Expansão Portuguesa. Lisbon: Estampa, 1992. Joliffe, Jill. East Timor: Nationalism & Colonialism. University of Queensland Press, 1978.
       ■ Kea, Ray A. Settlements, Trade and Politics in the Seventeenth Century Gold Coast. Baltimore, Md.: Johns Hopkins University Press, 1982.
       ■ Kohen, Arnold. From the Place of the Dead. The Epic Struggles of Bishop Belo of East Timor. New York: St Martins, 1999.
       ■ Livingstone, Charles, and David Livingstone. Narrative of an Expedition to the Zambezi and Its Tributaries. New York: 1866.
       ■ Livingstone, David. Missionary Travels and Researches in South Africa. London, 1857.
       ■ Lobban, Richard, and Joshua Forrest. Historical Dictionary of the Republic of Guinea-Bissau, 3rd ed. Lanham, Md.: Scarecrow Press, 1996. Lobban, Richard, and Marilyn Halter. Historical Dictionary of Cape Verde, 3rd ed. Lanham, Md.: Scarecrow Press, 1993. Martino, Antonio M. Joao de Azevedo Coutinho. Marinheiro e soldado de Portugal. Lisbon: Colibri, 2002. Martins, Rocha. História das Colónias Portuguesas. Lisbon, 1933. Marvaud, Angel. Le Portugal et Ses Colonies. Paris, 1912. Mason, Philip, ed. Angola: A Symposium; Views of a Revolt. Oxford: Oxford University Press, 1961. Melo, João de, ed. Os Anos Da Guerra 1961-1975: Os Portugueses em Africa, 2 vols. Lisbon, 1988. Miller, Joseph C. Way of Death: Merchant Capitalism and the Angolan Slave Trade, 1730-1830. Madison: University of Wisconsin Press, 1988.
       ■ Ministry of Foreign Affairs. Portugal. Vinte Anos de Defesa do Estado Português de India. Lisbon, 1967.
       ■. Portugal Replies in the United Nations. Lisbon, 1970.
       ■ Mondlane, Eduardo. The Struggle for Mozambique. Harmondsworth, U.K.: Penguin, 1969.
       ■ Moreira, Adriano. Política Ultramarina. Lisbon, 1956.
       ■. Portugal's Stand in Africa. New York: University Publishers, 1962.
       ■, and Jose Carlos Venancio. Eds. Luso-Tropicalismo. Uma Teoria Social em Questao. Lisbon: Vega, 2000.
       ■ Múrias, Manuel, ed. História da expansão portuguesa no mundo, 2 vols. Lisbon, 1937-42.
       ■ Newitt, Malyn. Portuguese Settlement on the Zambesi: Exploration, Land Tenure and Colonial Rule in East Africa. New York: Holmes & Meier, 1973.
       ■. Portugal in Africa: The Last Hundred Years. London: Longmans, 1981.
       ■. A History of Mozambique. London: Hurst, 1995.
       ■. A History ofPortuguese Overseas Expansion, 1400-1668. London: Routledge, 2005.
       ■. História De Portugal. 1933-1974: II Suplemento. Oporto, 1981.
       ■. Um político confessa-se ( Diário: 1960-1968), 3rd ed. Oporto, 1987.
       ■. Salazar. Vol. V: A Resistência ( 1958-1964). Oporto, 1981.
       ■ Nowell, Charles E. "Portugal and the Partition of Africa." Journal of Modern History XIX, 1 (1947): 1-17.
       ■ Nunes, Antonio Lopes Pires. Angola 1961. Da Baixa do Cassange a Nambu-angongo. Lisbon: Prefacio, 2005.
       ■ Okuma, Thomas. Angola in Ferment: The Background and Prospects of Angolan Nationalism. Boston: Beacon, 1962.
       ■ Pattee, Richard. Portugal and the Portuguese World. Milwaukee, Wise.: Bruce, 1957.
       ■ Pélissier, René. Les Guerres Grises: Resistance Et Revoltes en Angola ( 18451941). Orgeval: Pélissier, 1977.
       ■. Naissance Du Mozambique: Tome 1, Tome 2, Resistance Et Revoltes Anticoloniales ( 1854-1981), 2 vols. Orgeval: Pélissier, 1984.
       ■. História de Moçambique. Vol. II. Lisbon, 1988.
       ■. Timor En Guerre: Le Crocodile et les Portugais ( 1847-1913). Orgeval: Pélissier, 1996.
       ■ Pires, Adelino Serras, and Fiona Claire Capstick. The Winds of Havoc: A Memoir of Adventure and Destruction in Deepest Africa. New York: St. Martin's, 2001.
       ■ Prestage, Edgar. The Portuguese Pioneers. London: Black, 1933.
       ■ Ranger, T. [Terence] O. "Revolt in Portuguese East Africa: The Makombe Rising of 1917." St. Anthony's Papers. Carbondale: Southern Illinois University Press, 15 (1963).
       ■ Remy. Goa, Rome of the Orient. Trans. from the French by Lancelot Sheppard. London, 1957.
       ■ Ribeiro, General Goncalves. A Vertigem da Descolonizacao. Da Agonia do Exodo a Cidadania Plena. Lisbon: Inquerito, 2002. Ricard, Robert. Etudes sur l'Histoire des Portugais au Maroc. Coimbra, 1955.
       ■ Richards, J. M. Goa. London: Hurst, 1982.
       ■ Rodney, Walter. A History of the Upper Guinea Coast, 1545-1800. New York: Oxford University Press, 1970. Rodrigues, José Honório. Africa e Brasil: Outro Horizonte. Rio de Janeiro, 1961.
       ■ Rogers, Francis M. "Valentim Fernandes, Rodrigo de Santaella, and the Recognition of the Antilles as "Opposite India." Boletim da Sociedade de Geografia de Lisboa series 75 (July-September 1957): 279-309.
       ■. The Obedience of a King of Portugal. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1958.
       ■. The Quest for Eastern Christians: Travels and Rumors in the Age of Discovery. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1962.
       ■ Russell-Wood, A. J. Fidalgos and Philanthropists: The Santa Casa da Mi-sericordia of Bahia, 1550-1755. Berkeley: University of California Press, 1968.
       ■. "Colonial Brazil." In David W. Cohen and Jack Greene, eds., Neither Slave nor Free, 84-133. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1972.
       ■. "Local Government in Portuguese America: A Study in Cultural Divergence." Comparative Studies in Society and History 16 (1974): 187-231.
       ■. From Colony to Nation: Essays on the Independence of Brazil. Baltimore, Md.: Johns Hopkins University Press, 1975.
       ■. World on the Move: The Portuguese in Africa, Asia & America, 1415-1808. New York: St. Martins, 1993.
       ■ Salazar, António de Oliveira. Goa and the Indian Union. Lisbon, 1954.
       ■. "Portugal, Goa and the Indian Union." Foreign Affairs (New York) 34, 3 (April, 1956): 418-31.
       ■. "Realities and Trends of Portugal's Policies." International Affairs (London) XXXIX, 2 (April 1963): 169-83.
       ■ Saldanha, C. F. A Short History of Goa. Goa, 1957.
       ■ Sanceau, Elaine. Indies Adventure: The Amazing Career of Afonso de Albuquerque. London: Blackie, 1936.
       ■. Portugal in Quest of Prester John. London: Hutchinson, 1943.
       ■. The Land of Prester John. New York: Knopf, 1944.
       ■. Henry the Navigator. New York: Norton, 1947.
       ■. The Perfect Prince: Dom João II. Oporto, 1959.
       ■. Good Hope, the Voyage of Vasco da Gama. Lisbon, 1967.
       ■. The Reign of the Fortunate King ( Manuel I), 1495-1521. Hamden, Conn.: Archon, 1969.
       ■ Schubert, Benedict. A Guerra e as Igrejas: Angola, 1961-1991. Basel, Switzerland: Schlettwein, 2000 [orig. ed. in German, Lucerne, Exodus Pub., 1997].
       ■ Schwartz, Stuart G. Sovereignty and Society in Colonial Brazil. Berkeley: University of California Press, 1973.
       ■ Serra, Carlos, ed. História de Moçambique, 2 vols. Maputo, Mozambique: Tempo, 1982-83.
       ■ Silva, Botelho da, ed. and comp. " Dossier" Goa. ( General Manuel) Vassalo e Silva. A Recusa do Sacrifício Inútil. Lisbon, 1975.
       ■ Silva, Maria Beatriz Nizza da, ed. O Império Luso-Brasileiro 1750-1822. Volume VIII. In J. Serrão and A. H. de Oliveira Marques, eds., Nova História Da Expansão Portuguesa. Lisbon: Estampa, 1986.
       ■ Silva Cunha J. M. da. Questões Ultramarinos e Internacionais. Lisbon, 1960.
       ■ Silva Rego, A. da. História das missões do padroado português do Oriente: India ( 1500-1542). 1 vol. Lisbon, 1949.
       ■. Portuguese Colonization in the Sixteenth Century: A Study of Royal Ordinances. Johannesburg: Witwaterstrand University Press, 1957.
       ■. O Ultramar Português No Século XIX ( 1834-1910). Lisbon, 1966.
       ■ Sousa Dias, Gastão. Os Portugueses em Angola. Lisbon, 1959.
       ■ Sykes, John. Portugal and Africa: The People and the War. London: Hutchinson, 1971.
       ■ Telo, António José. Lourenço Marques na Política Externa Portuguesa. Lisbon: Cosmos, 1991.
       ■. Economia E Império No Portugal Contemporânea. Lisbon: Cosmos, 1994.
       ■. Os Açores e o Controlo do Atlântico. Lisbon: Asa, 1993.
       ■ Vail, Leroy, and Landeg White. Capitalism and Colonialism in Mozambique: A Study of Quelimane District. Minneapolis: Minnesota University Press, 1980.
       ■ Veen, Ernst van. Defeat or Decay? An Inquiry into the Portuguese Decline in Asia 1580-1645. Leiden: University of Leiden, 2000.
       ■ Verlinden, Charles. "Italian Influence on Iberian Colonization." Hispanic American Historical Review 33 (1953): 99-211.
       ■. The Beginnings of Modern Colonization. Ithaca, N.Y.: Cornell University Press, 1970.
       ■ Vogel, Charles. Le Portugal et Ses Colonies. Paris, 1860.
       ■ Vogt, John. Portuguese Rule on the Gold Coast 1469-1682. Athens: University of Georgia Press, 1979.
       ■ Wheeler, Douglas L. "The Portuguese in Angola. 1836-1891: A Study in Expansion and Administration." Ph.D. dissertation, Boston University, Department of History, 1963.
       ■. "Anti-Imperialism Traditions in Portugal, Yesterday and Today." Boston University Graduate Journal XII, 2 (Spring 1964): 125-37.
       ■. 'The Portuguese and Mozambique: The Past against the Future." In John A. Davis and James K. Baker, eds., Southern Africa in Transition. 180-96. New York: Praeger, 1966.
       ■. "Gungunhana." In Norman R. Bennett, ed., Leadership in Eastern Africa, Six Political Biographies, 165-220. Boston: Boston University Press, 1968.
       ■. "Gungunyane the Negotiator." Journal of African History IX, 4 (1968): 585-602.
       ■. "Nineteenth-Century African Protest in Angola: Prince Nicolas of Kongo (1830?-1860)." African Historical Studies (Boston) I (1968): 40-59.
       ■. "The Portuguese Army in Angola." Journal of Modern African Studies (Cambridge U.K.), 7, 3 (Oct. 1969): 425-39.
       ■. "Thaw in Portugal." Foreign Affairs 48, 4 (July 1970): 769-81.
       ■. "Portugal in Angola: A Living Colonialism?" In C. Potholm and R. Dale, eds., Southern Africa in Perspective, 172-82. New York: Free Press, 1972.
       ■. "The First Portuguese Colonial Movement, 1835-1875." Iberian Studies (Keele, U.K.) I, 1 (Spring 1975): 25-27.
       ■. "Rebels and Rebellions in Angola, 1672-1892." In Mark Karp, ed., African Dimensions: Essays in Honor of William O. Brown, 81-93. Boston: Boston University Press, 1975.
       ■. "African Elements in Portugal's Armies in Africa (1961-1974)." Armed Forces and Society (Chicago) 2, 2 (Feb. 1976): 233-50.
       ■. "Portuguese Colonial Governors in Africa, 1870-1974." In L. H. Gann and Peter Duignan, eds., African Proconsuls: European Governors in Africa, 415-26. New York: Free Press, 1978; and "J. Mousinho de Albuquerque (1855-1902)" and "J. Norton de Matos (1867-1955)": 427-44; 445-63.
       ■. "The Portuguese Withdrawal from Africa, 1974-1975; The Angolan Case." In John Seiler, ed., Southern Africa Since the Portuguese Coup, 3-21. Boulder, Colo.: Westview, 1980.
       ■. "The Portuguese Exploration Expeditions and Expansion in Angola, 1877-1883." In Academia de Marinha and Instituto de Investigação Científica Tropical, eds., Vice Almirante A. Teixeira Da Mota: In Memoriam. Volume I, 267-76. Lisbon, 1987.
       ■. "'Aqui é Portugal!': The Politics of the Colonial Idea during the Estado Novo, 1926-1974." In Pavilhão de Portugal, EXPO'98 and Instituto de História Contemporânea, eds., Portugal No Transição Do Milênio: Colóquio Internacional, 375-105. Lisbon: Fim de Século, 1998.
       ■. The Empire Time Forgot: Writing a History of the Portuguese Overseas Empire, 1808-1975. Oporto: Universidade Fernando Pessoa, 1998.
       ■. "Filho Do Porto, Filho Do Império: Antônio Francisco Da Silva Porto (1817-1890) and the Politics of Motivation in Portugal's First and Second Scrambles for Africa (1836-1861; 1875-1891)." Revista da UFP [Universidade Fernando Pessoa] 4 (Dec. 1999): 225-54.
       ■. "'Mais leis do que mosquitos': A Primeira República Portuguesa e o Império Ultramarino (1910-1926)." In Nuno Severiano Teixeira and Antó-nio Costa Pinto, eds., A Primeira República Portuguesa Entre O Liberalismo E O Autoritarismo, 133-68. Lisbon: University Nova de Lisboa, 2000.
       ■. "Spiritual Peoples at Odds: Portugal, India and the Goa Question, 1947-61." In Anthony Disney and Emily Booth, eds., Vasco Da Gama and the Linking of Europe and Asia, 452-70. New Delhi: Oxford University Press, 2000.
       ■. "Portugal, Africa and the future." In Stewart Lloyd-Jones and Antonio Costa Pinto, eds., The Last Empire: Thirty Years of Portuguese Decolonization, 113-25. Bristol, U.K.: Intellect, 2003.
       ■. "The Forced Labor 'System' in Angola, 1903-1947: Reassessing Origins and Persistence in the Context of Colonial Consolidation, Economic Growth and Reform Failures." In CEAUP, Centro de Estudos Africanos da Universidade do Porto, ed., Trabalho forcado africano-experiencias coloniais comparadas, 367-393. Oporto: CEAUP, 2006.
       ■. "As Raizes Do Nacionalismo Angolano: Publicacoes De Protesto Dos Assimilados, 1870-1940." In Nuno Vidal and Justino Pinto De Andrade, eds., O Processo De Transicao Para O Multipartidarismo Em Angola, 73-92. Lisbon: Ed. Firmamento, 2006.
       ■, and René Pélissier. Angola. London: Pall Mall and New York: Praeger, 1971; reprinted, Westport, Conn.: Greenwood, 1977; Portuguese lang. edition, Lisbon: Tinta-da-China, 2009. Whiteway, R. W. The Rise of the Portuguese Power in India, 1497-1550. London: Constable, 1899.
       ■ Winius, George D. The Fatal History of Portuguese Ceylon: Transition to Dutch Rule. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1971.
       ■. "The Portuguese Asian 'Decadência' Revisited." In Alfred Hower and Richard Preto-Rodas, eds., Empire in Transition, 106-17. Gainesville: University Presses of Florida, 1980.
       ■. The Black Legend of Portuguese India. New Delhi: New Concept, 1985.
       ■ Alves, Marcial. Os Portugueses no Mundo. Lisbon, 1983.
       ■ Anderson, Grace M., and David Higgs, eds. A Future to Inherit: Portuguese Communities in Canada. Toronto: McClelland and Stewart, 1976. Arroteia, Jorge Carvalho. A emigração Portuguesa-suas origens e distribuição. Lisbon, 1983.
       ■ Brettell, Caroline B. "Nineteenth- and Twentieth-Century Portuguese Emigration: A Bibliography." Portuguese Studies Newsletter 3 (Fall-Winter, 1977-78).
       ■. "Emigrar Para Voltar: A Portuguese Ideology of Return Migration." Papers in Anthropology 20 (1979): 1-20.
       ■. We Have Already Cried Many Tears: The Stories of Three Portuguese Migrant Women. Cambridge, Mass.: Schenkman Publishing Co., 1982.
       ■. Men Who Migrate, Women Who Wait: Population and History in a Portuguese Parish. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1986.
       ■ Carvalho, Eduardo de. Os portugueses na Nova Inglaterra. Rio de Janeiro, 1931.
       ■ Caspari, Andrea. "The Return Orientation among Portuguese Migrants in France." In E. de Sousa Ferreira and W. C. Opello, Jr., eds., Conflict and Change in Portugal, 1974-1984, 193-203. Lisbon, 1985.
       ■ Dias, Eduardo Mayone, ed. Portugueses na América do Norte. Baden: Peregrinação, 1983.
       ■ Fagundes, Francisco Cota. Hard Knocks: An Azorean-American Odyssey.
       ■ [Memoir]. Providence, R.I.: Gávea-Brown, 2000. Felix, John Henry, and Peter F. Senecal. The Portuguese in Hawaii. Honolulu, Hawaii: Authors' edition, 1978. Fernandes, Ferreira. Os Primos da América. Lisbon: Relógio D'Agua, 1991. Ferreira, Eduardo de Sousa. As orígens e formas de emigração. Lisbon, 1976. Freitas, J. F. Portuguese-American Memories. Honolulu, Hawaii, 1930.
       ■ Giles, Wenona. "Motherhood and Wage Labour in London, England: Portuguese Migrant Women and the Politics of Gender." Ph.D. dissertation, Department of Anthropology. University of Toronto, 1987.
       ■ Higgs, David, ed. Portuguese Migration in Global Perspective. Ontario: Multicultural Historical Society of Ontario, 1990.
       ■ Klimt, Andrea. "Portuguese Migrants in Germany: Class, Ethnicity and Gender." Ph.D. dissertation, Department of Anthropology. Stanford University, 1987.
       ■ Lavigne, Gules. Les ethniques et la ville: L'aventure des immigrants portugais à Montreal. Montreal: Preamble, 1987.
       ■ Leder, Hans Howard. Cultural Persistence in a Portuguese-American Community. New York: Arno Press, 1980.
       ■ Lewis, J. R., and A. M. Williams. "Emigrants and Retornados: A Comparative Analysis of the Economic Impact of Return Migration in the Região Centro." In E. D. Sousa Ferreira and W. C. Opello, Jr., eds., Conflict and Change in Portugal, 1974-1984, 227-50. Lisbon, 1985.
       ■ McCabe, Marsha L., and Joseph D. Thomas, eds. Portuguese Spinner: An American Story; Stories of History, Culture and Life from Portuguese Americans in Southeastern New England. New Bedford, Mass.: Spinner, 1998.
       ■ Marques, D., and J. Medeiros. Portuguese Immigrants: 25 Years in Canada. Toronto: West End YMCA, 1989.
       ■ Martins, J. Oliveira. Fomento Rural e emigração Portuguesa. Lisbon, 1956.
       ■ Mira, Manuel. The Forgotten Portuguese: The Melungeons and Other Groups; The Portuguese Making of America. Franklin, N.C.: Portuguese-American Historical Research Foundation, 1998.
       ■ Nazareth, J. Manuel. "Familia e Emigração em Portugal." Economia e Sociedade (Lisbon) 23 (1977): 31-50.
       ■ Nunes, Maria Luisa. A Portuguese Colonial in America: Belmira Nunes Lopes; The Autobiography of a Cape Verdean-American. Pittsburgh, Penn.: Latin American Literary Review Press, 1982.
       ■ Oliver, Lawrence. Never Backward: The Autobiography of Lawrence Oliver; A Portuguese-American. San Diego, 1972.
       ■ Pap, Leo. The Portuguese-Americans. Boston: Twayne, 1981.
       ■ Pereira, Miriam Halpern. A Política Portuguesa de Emigraçao, 1850 a 1930. Lisbon: Regra do Jogo, 1981.
       ■ Pereira da Rosa, Victor M., and Salvato V. Trigo. "Elementos para uma Caracterização da Família Imigrante Portuguesa na Africa do Sul." Economia e Sociologia 41 (1986): 61-71.
       ■. Azorean Emigration: A Preliminary Overview. Oporto: Fernando Pessoa University, 1994.
       ■ Purves, James. "Portuguese in Bermuda." Bermuda Historical Quarterly 3 (1946): 133-42.
       ■ Ribeiro, F. G. Cassola. Emigração Portuguesa. Lisbon, 1986.
       ■ Rocha-Trinidade, Maria Beatriz da. "La Sociologie des Migrations au Portugal." Current Sociology 32, 2 (Summer 1984): 175-98.
       ■. "Towards Reintegration of Emigrants." In E. de Sousa Ferreira and Guy Clausse, eds., Closing the Migratory Cycle: The Case of Portugal, 183-94. Saarbrücken: Breitenbach, 1985.
       ■. "Emigração." In Dicionario Illustrado Da História De Portugal ( 1985): 205-7.
       ■. A Emigração. Lisbon, 1986.
       ■. "Espaços de herança cultural portuguesa-gentes, factos, políticas." Analise Social (Lisbon) XXIV (1988): 313-51.
       ■ Rocha-Trinidade, Maria Beatriz da, and Jorge Arroteia. Bibliografia da Emigração Portuguesa. Lisbon, 1984.
       ■ Rogers, Francis M. Americans of Portuguese Descent: A Lesson in Differentiation. Beverly Hills, Calif.: Sage, 1974.
       ■ Silva, F. Emídio da. A Emigração Portuguesa. Lisbon, 1917.
       ■ Silva, Manuela, et al. Retorno, Emigração e Desenvolvimento Regional em Portugal. Lisbon, 1984.
       ■ Simões, Mário Pinto. O Emigrante Português: Processos de Adaptação ( o exemplo da Suiça). Oporto, 1985.
       ■ Simões, Nuno. O Brasil e a Emigração Portuguesa. Coimbra, 1934.
       ■ Sousa Ferreira, Eduardo de, and Guy Clausse, eds. Closing the Migratory Cycle: The Case of Portugal. Saarbrucken: Verlag Breitenbach, 1986.
       ■ Teixeira, Carlos, and Victor M. Pereira da Rosa, eds. The Portuguese in Canada: From the Sea to the City. Toronto: University of Toronto Press, 2000.
       ■ Viera, David, et al. Portuguese in the United States: A Bibliography ( Supplement to the 1976 Leo Pap Bibliography). Essay Number 6 in Essays in Portuguese Studies. Durham, N.H.: International Conference Group on Portugal, 1989.
       ■ Williams, Jerry. And Yet They Come: Portuguese Immigration from the Azores to the United States. New York: Center for Migration Studies, 1982.
       ■ Portugal's Atlantic Islands (Azores, Madeiras)
       ■ Biddle, Anthony J. Drexel. The Madeira Islands, 2 vols. London: Hurst and Blackett, 1900.
       ■ Bryans, Robin. Madeira, Pearl of the Atlantic. London: Robert Hale, 1959.
       ■. The Azores. London: Faber & Faber, 1963.
       ■ Cooke, Rupert Croft. Madeira. London: Putnam, 1961.
       ■ Cossart, Noel. Madeira the Island Vineyard. London: Christie's, 1984.
       ■ Da Silva, Fernando Augusto, and Carlos Azevedo de Menezes. Elucidário Madeirense, 3 vols. Funchal, 1940.
       ■ Duncan, T. Bentley. Atlantic Islands in the Seventeenth Century: Madeira, the Azores and the Cape Verdes in Seventeenth-Century Commerce andNavigation. Chicago: University of Chicago Press, 1972.
       ■ Guill, James H. A History of the Azores Islands. Menlo Park, Calif.: Author's Edition, 1972.
       ■ Instituto Histórico Da Ilha Terceira [Azores]. Os Açores E O Atlântico ( Séculos XIV-XVII) [Proceedings of International Colloquium, August 1983]. Angra do Heroismo, Terceira Island, Azores, 1984.
       ■ Koebel, William Henry. Madeira Old and New. London: Griffiths, 1909.
       ■ Mee, Jules. Histoire de la découverte des Iles Açores. Ghent, 1901.
       ■ Peres, Damião. A Madeira sob os donatórios-Séculos XV e XVI. Funchal, 1914.
       ■ Rogers, Francis M. Atlantic Islanders of the Azores and Madeiras. North Quincy, Mass.: Christopher House, 1979.
       ■ Serpa, Caetano Valadão. A Gente Dos Açores. Identificaçao-Emigraçio E Religiosidade: Séculos XVI-XX. Lisbon: 1978.
       ■ Silva, J. Donald. "With Columbus in Madeira." Portuguese Studies Review (Durham, NH) I, 1 (Spring-Summer 1991).
       ■ Wheeler, Douglas L. "The Azores and the United States (1787-1987): Two Hundred Years of Shared History." Boletim do Instituto Histórico da Ilha Terceira XLV (1988): 55-71.
       ■ Almada, José de. A Aliança Inglesa, 2 vols. Lisbon, 1947.
       ■ Atkinson, William C. British Contributions to Portuguese and Brazilian Studies. London: British Council, 1974.
       ■ Bourne, Kenneth. The Foreign Policy of Victorian England 1830-1902. Oxford: Oxford University Press, 1970.
       ■ British Broadcasting Corporation (BBC). 600 Years of Anglo-Portuguese Alliance. London: BBC, 1973.
       ■ British Community Council of London. Souvenir Brochure Commemorating the 600th Anniversary of the Anglo-Portuguese Treaty of Alliance and Friendship, 1373-1973. Lisbon, 1973.
       ■ Cabral, Manuel Villaverde. Portugal na Alvorada do Século XX. Lisbon, 1979.
       ■ Caetano, Marcello "Aliança Inglesa." Enciclopédia Luso-Brasileira da Cultura. Vol. 1 (1963): 1270-1271.
       ■. "L'alliance Anglo-Portuguese: Histoire et situation actuelle." Chronique de politique etrangére (Paris) XX, 6 (1967): 695-708.
       ■ Castro, Armando. A dominação inglesa em Portugal. Estudo seguido de Antologia Textos dos Sécs. XVIII e XIX. Oporto: Afrontamento, 1972.
       ■ Crollen, Luc. Portugal, the U.S. and NATO. Leuven, Belgium: Leuven University Press, 1973.
       ■. "Portugal." In O. De Raeymaeker et al. Small Powers in Alignment, 27-96. Leuven, Belgium: Leuven University Press, 1974.
       ■ Cunha Leal, Francisco. Portugal e Inglaterra. Corunna, 1932.
       ■ Davidson, Basil. "The Oldest Alliance Faces a Crisis." In Philip Masonm, ed., Angola: A Symposium. Views of a Revolt, 138-60. London: Oxford University Press, 1962.
       ■ Duff, Katherine. "The War and the Neutrals." In Arnold and Veronica Toyn-bee, eds., Survey of International Affairs. London: Chatham House, 1956.
       ■ Duffy, James. A Question of Slavery. Oxford: Clarendon Press, 1967.
       ■ Epstein, John. "The Anglo-Portuguese Alliance, 1373-1973." World Survey (London) 54 (June 1973): p. 18.
       ■ Ferreira, José Medeiros. Estudos de Estratégia e Relações Internacionais. Lisbon, 1981.
       ■ Ferreira Martins, General L. O Poder Militar Da Gran-Bretanha E A Aliança Anglo-Lusa. Coimbra, 1939.
       ■ Francis, A. D. The Methuens and Portugal 1691-1700. Cambridge: Cambridge University Press, 1966.
       ■. Portugal 1715-1808. London: Tamesis, 1985.
       ■ Freitas, A. Barjona de. A Questão Ingleza. Lisbon, 1891.
       ■ Gonçalves, Caetano. A Aliança Luso-Britânica e o Domínio Colonial Português. Lisbon, 1917.
       ■ Guedes, Armando Marques. A Aliança Inglesa: Notas de História diplomática, 1383-1943. Lisbon, 1943. Halpern Pereira, Miriam. Revoluçio, finanças, dependência externa. Lisbon, 1979.
       ■ Howorth, A. H. D'Araujo Scott. A Aliança Luso-Britânica E A Segunda Guerra Mundial. Lisbon, 1956.
       ■ Kay, Hugh. Salazar and Modern Portugal. New York: Hawthorne, 1970.
       ■ Lawrence, L. Nehru Seizes Goa. New York: Pageant, 1963.
       ■ Livermore, H. V. "The Anglo-Portuguese Alliance: Historical Perspective." 600 Years of Anglo-Portuguese Alliance, 7-15. Lisbon: BBC, 1973.
       ■ Macedo, Jorge Borges de. História Diplomática Portuguesa-Constantes e Linhas de Força. Lisbon, 1987.
       ■ Manoel, J. de Câmara. Portugal e Inglatterra. Lisbon, 1909.
       ■ Martinez, Pedro S. História Diplomática de Portugal. Lisbon, 1986.
       ■ Medlicott, W. N. The Economic Blockade, Vol. II. London: His Majesty's Stationery Office, 1952.
       ■ Oliveira, Pedro Aires. Os Despojos Da Alianca. A Gra-Bretanha e a questao colonial portuguesa 1945-1975. Lisbon: Tinta-da-China, 2007. Ortigão, Ramalho. John Bull. Lisbon, 1887.
       ■ Prestage, Edgar. Diplomatic Relations of Portugal with France, England and Holland from 1646 to 1668. Watford, U.K.: Voss & Michael, 1925.
       ■. Chapters in Anglo-Portuguese Relations. London: Voss & Michael, 1935.
       ■ Russell, Peter E. The English Intervention in Spain and Portugal in the Time of Edward III and Richard II. Oxford: Oxford University Press, 1955. Sarmento, J. E. Morães. The Anglo-Portuguese Alliance and Coast Defense. London, 1908.
       ■ Serrão, Joel. "O Ultimatum (January 1890)." Dicionário de História de Portugal. Vol. IV (1971): 219-24.
       ■ Shafaat, Ahmed Khan, ed. Anglo-Portuguese Negotiations Relating to Bombay, 1660-1667. Oxford: Oxford University Press, 1922.
       ■ Sideri, Sandro. Trade and Power: Informal Colonialism in Anglo-Portuguese Relations. Rotterdam: Rotterdam University Press, 1970.
       ■ Sousa, Carlos Hermenegildo de. A Aliança Anglo-Portuguesa. Lisbon, 1943.
       ■ Stone, Glyn A. "The Official British Attitude to the Anglo-Portuguese Alliance, 1910-45." Journal of Contemporary History (London) 10, 4 (Oct. 1975): 729-46.
       ■. The Oldest Ally: Britain and the Portuguese Connection, 1936-1941. Woodbridge, U.K.: Royal Historical Society and Boydell Press, 1994. Teixeira, Nuno Severiano. O Ultimatum Inglês: Política Externa no Portugal do 1890. Lisbon, 1990.
       ■ Teles, Basilio. Do Ultimatum ao 30 de Janeiro. Oporto, 1905.
       ■ Vicente, António Pedro. "Um testemunho de 1796 sobre a Situação de Portugal face ao domínio inglês." In Arquivos do Centro Cultural Portugües, IV. Paris, 1972.
       ■ Vieira de Castro, Luís. D. Carlos I. ( Elementos de História Diplomática), 2nd ed. Lisbon, 1941.
       ■ Vincent-Smith, John. "Britain, Portugal and the First World War." European Studies Review 4, 3 (1974).
       ■. "The Portuguese Economy and the Anglo-Portuguese Commercial Treaty of 1916." Iberian Studies (Keele, U.K.) III, 2 (Autumn 1974): 49-54.
       ■. "The Portuguese Republic and Britain, 1910-14." Journal of Contemporary History 10, 4 (Oct. 1975): 707-27.
       ■ Vintras, R. E. The Portuguese Connection: A Secret History of the Azores Base. London: Bachman & Turner, 1974. Viriato [Pseud]. A Aliança lnglesa. Lisbon, 1914.
       ■ Walford, A. R. The British Factory in Lisbon and Its Closing Stages Ensuring upon the Treaty of 1810. Lisbon, 1940.
       ■ Wheeler, Douglas L. "The Portuguese in Angola, 1836-1891: A Study in Expansion and Administration." Ph.D. dissertation, History Department, Boston University, 1963.
       ■. "19th Century: Anglo-Portuguese Alliance and the Scramble for Africa." In BBC, 600 Years of Anglo-Portuguese Alliance, 40-43. London: BBC, 1973.
       ■. "The Price of Neutrality: Portugal, the Wolfram Question and World War II." Luso-Brazilian Review (Madison, Wisc.) 34, 1, 2 (Summer 1986; Winter 1986): 107-27; 97-111.
       ■ Wordsworth, William. William Wordsworth's Convention of Cintra: A Facsimile of the 1809 Tract [Introduction by Gordon Kent Thomas]. Provo, Utah: Brigham Young University Press, 1983.
       ■ Young, George. Portugal Old and Young. Oxford: Oxford University Press, 1917.
       ■ ANTHROPOLOGY, SOCIOLOGY, RURAL AND URBAN SOCIETY
       ■ Almeida, Miguel Vale de. The Hegemonic Male: Masculinity in a Portuguese Town. Oxford: Berghan, 1996.
       ■ Black, Richard. Crisis and Change in Rural Europe: Agricultural Development in the Portuguese Mountains. Aldershot, U.K.: Avebury and Ashgate, 1992.
       ■ Brettell, Caroline B. Men Who Migrate, Women Who Wait: Population and History in a Portuguese Parish. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1986.
       ■. "The Absence of Men." Natural History 96, 2 (Feb. 1987): 52-61.
       ■. "The Portuguese." In Encyclopedia of World Cultures. New Haven, Conn.: Human Relations Area Files, 1990.
       ■. "The Priest and His People: The Contractual Basis for Religious Practice in Rural Portugal." In Ellen Badone, ed., Religious Orthodoxy and Popular Faith in European Society, 55-75. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1990.
       ■ Brogger, Jan. Pre-bureaucratic Europeans: A Study of a Portuguese Fishing Community. Oxford: Oxford University Press, 1989. Cabral, Manuel Villaverde. "Portuguese Perspectives." Sociologia Ruralis [Journal of European Rural Sociology] XXIV, 1 (1986); number devoted to rural Portugal today. Chaney, Rick. Regional Emigration and Remittances in Developing Countries: The Portuguese Experience. New York: Praeger, 1986. Cole, Sally. Women of the Praia: Work and Lives in a Portuguese Colonial Community. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1991. Cutileiro, José. A Portuguese Rural Society. Oxford: Oxford University Press, 1971.
       ■ Deschamps, Paul. Portugal: La Vie Sociale Actuelle. Paris, 1935.
       ■. Histoire Sociale du Portugal. Paris, 1959.
       ■ Dias, Jorge. Rio do Onor-comunitarismo agropastoral. Oporto, 1953.
       ■. Ensaios Etnológicos. Lisbon, 1961.
       ■. The Portuguese Contribution to Cultural Anthropology. Johannesburg: Witwaterstrand University Press, 1964.
       ■. Vilarinho Da Furna: Uma Aldeia Comunitária. Rev. ed. Lisbon, 1981.
       ■ Downs, Charles. Os Moradores à Conquista da Cidade. Lisbon, 1978.
       ■. "Community Organization, Political Change and Urban Policy: Portugal. 1974-1976." Ph.D. dissertation, Department of Sociology. University of California, 1980.
       ■. "Residents' Commissions and Urban Struggles in Revolutionary Portugal." In L. S. Graham and D. L. Wheeler, eds., In Search of Modern Portugal: The Revolution and Its Consequences. Madison: University of Wisconsin Press, 1983.
       ■ Dracklé, Dorlé. Macht und Ohnmacht: Der Kampf num die Agarreform im Alentejo ( Portugal). Gottingen, Germany: Edit. Re, 1991.
       ■ Espírito Santo, Moise. Communidade Rural ao Norte do Tejo. Lisbon, 1980.
       ■ Feijó, Rui, H. Martins, and João de Pina Cabral, eds. Death in Portugal. Oxford: Journal of the Anthropological Society of Oxford, 1983.
       ■ Feijó, Rui Graça. "State, Nation and Regional Diversity in Portugal: An Overview." In Richard Herr and John H. Polt, eds., Iberian Identity: Essays on the Nature of Identity in Portugal and Spain, 37-47. Berkeley: Institute of International Studies, University of California, 1989.
       ■ Feio, Mariano. Les Bas Alentejo et l'Algarve. Lisbon, 1949.
       ■ Ferreira de Almeida, João. Classes sociais nos campos. Lisbon, 1986.
       ■ Fonseca, Ramiro da. O Livro da Saúde e da Doença. Lisbon, 1979.
       ■ Gallop, Rodney. Portugal: A Book of Folk-Ways. Cambridge: Cambridge University Press, 1936. Reprinted, 1961.
       ■ Hoefgen, Lynn. "The Integration of Returnees from the Colonies into Portugal's Social and Economic Life." Ph.D. dissertation, Department of Anthropology, University of Florida, 1985.
       ■ Ingerson, Alice Elizabeth. "Corporatism and Class Consciousness in Northwestern Portugal." Ph.D. dissertation, Department of Anthropology. Johns Hopkins University, 1984.
       ■ Jenkins, Robin. The Road to Alto. London: Pluto Press, 1979.
       ■ Lawrence, Denise. "Menstrual Politics: Women and Pigs in Rural Portugal." In T. Buckley and A. Gottlieb, eds., Blood Magic: The Anthropology of Menstruation, 117-36. Berkeley: University of California Press, 1988.
       ■. "Suburbanization of House Form and Gender Relations in a Rural Portuguese Agro-Town." Architecture and Behavior 4, 3 (1988): 197-212.
       ■ Martins, Hermínio. "Portugal." In Margaret S. Archer and Salvador Giner, eds., Contemporary Europe: Class, Status and Power. New York: St. Martins, 1971.
       ■ Mattoso, José. Identificação de um país. Lisbon, 1985.
       ■ Merten, Peter. Anarchismüs und Arbeiterkãmpf in Portugal. Hamburg: Libera-tare Association, 1981.
       ■ Nataf, Daniel. "Social Cleavages and Regime Formation in Contemporary Portugal." Ph.D. dissertation, Department of Political Science, UCLA, 1987.
       ■ Nazareth, J. Manuel. "Familia e Emigração em Portugal: Ensaio Exploratório." Economia e Socialismo 23 (1977): 31-50.
       ■ O'Neill, Brian Juan. "Dying and Inheriting in Rural Tras-os-Montes." Journal of the Anthropological Society of Oxford 14 (1983): 44-74.
       ■. Social Inequality in a Portuguese Hamlet: Land, Late Marriage, and Inheritance, 1870-1978. Cambridge: Cambridge University Press, 1987.
       ■ Pacheco, Helder. Tradições Populares de Portugal. Lisbon, 1985.
       ■ Pardoe, Julia. Traits and Traditions of Portugal, 2 vols. London, 1832.
       ■ Pereira Neto, João Baptista. "Social Evolution in Portugal since 1945." In Raymond S. Sayers, ed., Portugal and Brazil in Transition, 212-27. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1968.
       ■ Pina-Cabral, João de. Sons of Adam, Daughters of Eve: The Peasant World-View of the Alto Minho. Oxford: Clarendon Press, 1986.
       ■. "Sociocultural Differentiation and Regional Identity in Portugal." In
       ■ R. Herr and J. H. Polt, eds., Iberian Identity, 3-18. Berkeley: Institute of International Studies, 1989.
       ■ Poinard, Michel. La Retour des Traveilleurs Portugais. Paris: La Documentation Francaise, 1979.
       ■ Reed, Robert Roy. "Managing the Revolution: Revolutionary Promise and Political Reality in Rural Portugal." Ph.D. dissertation, Department of Anthropology, Indiana University, 1988.
       ■ Riegelhaupt, Joyce F. "In the Shadow of the City: Integration of a Portuguese Village" [São João das Lampas, nr, Cascais]. Ph.D. dissertation, Department of Anthropology, Columbia University, 1964.
       ■. "Saloio Women: An Analysis of Informal and Formal Political and Economic Roles of Portuguese Peasant Women." Anthropological Quarterly 40, 3 (July 1967): 109-26.
       ■. "Festas and Padres: The Organization of Religious Action in a Portuguese Parish." American Anthropologist 75 (1973): 835-52.
       ■. "Peasants and Politics in Salazar's Portugal: The Corporate State and Village 'Nonpolitics'" In L. S. Graham and H. Makler, eds., Contemporary Portugal: The Revolution and Its Antecedents, 167-90. Austin: University of Texas Press, 1979.
       ■ Rodrigues, Julieta E. S. de Almeida. "Continuity and Change in Urban Portuguese Women's Roles: Emerging New Household Structures." Ph.D. dissertation, Department of Sociology, Columbia University, 1979.
       ■ Rowland, Robert. "Demographic Patterns and Rural Society in Portugal." So-ciologica Ruralis 26, 1 (1986): 36-47.
       ■ Sanchis, Pierre. Arraial. La Fête d'un Peuple: Les Pélerinages Populaires au Portugal. Paris, 1976.
       ■ Siegel, Bernard J. "Social Structure and Medical Practitioners in Rural Brazil and Portugal." Sociologia (São Paulo) 20, 4 (Oct. 1958): 463-76.
       ■. "Conflict, Parochialism and Social Differentiation in Portuguese Society." Journal of Conflict Resolution V, 1 (March 1961): 35-12.
       ■ Smith, T. Lynn. "The Social Relationships of Man to the Land in Portugal." Sociologia 25, 1 (Dec. 1963): 319-43.
       ■ Sousa Santos, Boaventura. "Estado e sociedade na semiperíferia do sistema mundiale: O caso português." Análise Social 87-89 (1985): 869-902.
       ■. "Social Crisis and the State." In Kenneth Maxwell, ed., Portugal in the 1980s: Dilemmas of Democratic Consolidation, 167-95. Westport, Conn.: Greenwood, 1986.
       ■ Vasconcellos, Joaquim Leite de. Ethnograia Portuguesa, 8 vols. Lisbon, 1941-82.
       ■. Tradições Populares Portugueses. New ed. Lisbon, 1986.
       ■ Willems, Emilio. "On Portuguese Family Structure." International Journal of Comparative Society (Dharwar, India) 3, 1 (Sept. 1962): 65-79.
       ■ ARTS, ARCHITECTURE, URBAN PLANNING, MUSIC
       ■ Almeida, Rodrigo Vicente de. História da Arte em Portugal: ( Segundo Estudo) Documentos lnéditos. Oporto, 1883. Almeida D'Eca, Admiral Vicente M. Castles of Portugal. Lisbon, 1925. Amaral, Francisco K. Lisboa: Uma Cidade em Transformação. Lisbon, 1969. Azevedo, Carlos de, and Chester Brummel. Churches of Portugal. New York: Scala Books, 1985.
       ■ Barreira, João, ed. Arte Portuguesa: As Decorativas, 2 vols. Lisbon, n.d.
       ■ Barretto, Mascarenhas, and George Dykes. Fado: Lyrical Origins and Poetical Motivation. Lisbon, 1977.
       ■ Binney, Marcus. Country Manors of Portugal. London: Scala, 1987.
       ■ Branco, Luís de Freitas. A Música em Portugal. Lisbon, 1930.
       ■ Brito, Manuel Carlos de. Opera in Portugal in the Eighteenth Century. Cambridge: Cambridge University Press, 1989.
       ■ Carvalho, Pinto de. História de Fado. Lisbon, 1903 and 1982 eds.
       ■ Castro d'Aire, Teresa. O Fado. Lisbon: Temas da Actualidade, 1996.
       ■ Chicó, Mário Tavares. A Architectura Gótica em Portugal. Lisbon, 1968.
       ■ França, José-Augusto. A Arte em Portugal No Século XIX. Lisbon, 1966.
       ■. Lisboa Pombalina e o Illuminismo, 2nd ed. Lisbon, 1977.
       ■ Gallop, Rodney. "The Fado (The Portuguese Song of Fate)." Musical Quarterly XIX (1933): 199-213.
       ■. Eight Portuguese Folksongs. Oxford: Oxford University Press, 1936.
       ■ Gil, Júlio. The Finest Churches in Portugal. Lisbon, 1988.
       ■. The Finest Castles in Portugal, 3rd ed. George F. W. Dykes, trans. Lisbon, 1996.
       ■ Gonçalves, Rui Mário. Pintura e escultura em Portugal. Lisbon: Instituto de Cultura, 1984.
       ■. 100 Pintores Portugueses do século XX. Lisbon: Alfa, 1986.
       ■ Kubler, George. Portuguese Plain Architecture: Between Spices and Diamonds, 1521-1706. Middletown, Conn.: Wesleyan University Press, 1972.
       ■. Studies in Ancient American and European Art: The Collected Essays of George Kubler. New Haven, Conn.: Yale University Press, 1985.
       ■, and Martin Soria. Art and Architecture in Spain and Portugal. Harmondsworth, U.K.: Penguin, 1959.
       ■ Lacerda, Aarão de. História da Arte em Portugal, 2 vols. Oporto, 1942-48.
       ■ Leão, Joaquim de Sousa. "Decorative Art: The Azulejo." In H. V. Livermore, ed. Portugal and Brazil: An Introduction. Oxford: Oxford University Press, 1953.
       ■ Lopes Graça, Fernando. A canção popular portuguesa. Lisbon, 1953.
       ■ Moita, Luís. O fado: canção de vencidos. Lisbon, 1936.
       ■ Neves, José Cassiano. The Palace and Gardens of Fronteira: Seventeenth and Eighteenth Century Portuguese Style. Lisbon: Quetzal and Scala, 1995. North, C.T. Guia dos castelos antigos de Portugal, 2 vols. Lisbon: Bertrand Ed., 2002.
       ■ Pacheco, Jose. Stuart Carvalhais. O desenho grafico e a imprensa. Lisbon: Biblioteca do Empresario, 2000. Pereira, Paulo, ed. Arte portuguesa. Lisbon: Círculo de Leitores, 1995. Picchio, Luciana Stegagno. Storia del Teatro Portoghese. Rome: Edizinio deli' Ateneo, 1964.
       ■ Queirós, José. Cerâmica Portuguesa, 2 vols. 2nd rev. ed. Lisbon, 1948.
       ■ Santos, Luís Reis. Monuments of Portugal. Lisbon, 1940.
       ■ Santos, Reinaldo dos. A Escultura em Portugal, 2 vols. Lisbon, 1948-50.
       ■. História da Arte em Portugal. Oporto, 1953.
       ■ Sasportes, José. História da Dança em Portugal. Lisbon, 1970. Simões, J. M. dos Santos. "Azulejos in a Land of Many Colours." Connoisseur (London) CXXXVII, 551 (1956): 15-21.
       ■ Smith, Robert C. A Talha em Portugal. Lisbon, 1963.
       ■. The Art of Portugal, 1500-1800. London, Weidenfeld and Nicolson, 1968.
       ■. "The Building of Mafra." Apollo 97, 134 (April 1973): 360-67.
       ■ Stoop, Anne de. Demeures portugaises dans les environs de Lisbonne. Paris: Weber, 1986.
       ■. Palais et manoirs: Le Minho. Paris: Ed. du Seuil, 1995.
       ■ Tannock, Michael. Portuguese 20th Century Artists: A Biographical Dictionary. Chichester, U.K.: Phillimore, 1978.
       ■ Taylor, René. "The Architecture of Port Wine." The Architectural Review CXXIX, 772 (1961): 368-99.
       ■ Terol, Marylene. Azulejos a Lisbonne. Paris: Hervas, 1992.
       ■ Veiga de Oliveira, Ernesto. Instrumentos musicais populares portugueses. Lisbon, 1982.
       ■ Watson, Walter Crum. Portuguese Architecture. London: Constable, 1908. Wohl, Hellmut. "Carlos Mardel and His Lisbon Architecture." Apollo 97, 134 (April 1973): 350-59.
       ■ Andrade, Sergio de. "Presepios." In Dicionario de Arte Barroca em Portugal. Lisbon: Presenca, 1989. Barreira, Joao. Arte Portuguesa, Arquitectura e Escultura. Lisbon: Excelsior, n.d.
       ■ Cardoso, Arnaldo Pinto. O Presepio Barroco Portugues. Lisbon: Bertrand, 2003.
       ■ Chaves, Luis. Os Barristas Portugueses. Coimbra, 1925.
       ■. Natal Portugues. Oporto: Liv. Classica Editora, 1942.
       ■ Gargano, Pietro. Il Presepio. Otto Secoli di Storia, Arte, Tradizione. Milan: Fenice, 1995.
       ■ Lima, Henrique de Campos F. Joaquim Machado de Castro, Escultor Conimbricense. Coimbra: Instituto de Historia de Arte, 1989. Macedo, Diogo de. Presepios Portugueses. Lisbon: Artis, 1951.
       ■. Machado de Castro. Lisbon: Artis, 1958.
       ■ Morais, Heitor. Natal do Meu Coracao. Braga: Ed. A.O., 1991.
       ■ Pais, Alexandre Nobre. Presepios Portugueses Monumentos do Seculo XVIII em Terracotta, 2 vols. Master's thesis in history of art, Universidade Nova de Lisboa, 1998.
       ■ Queiros, Jose. Ceramica Portuguesa. Lisbon: Presenca, 1998. Santos, Reinaldo dos. A Escultura em Portugal. Lisbon: Bertrand, 1951. Serrao, Vitor. Historia da Arte em Portugal IV-O Barroco. Lisbon: Presenca, 2003.
       ■ Smith, Robert C. The Art Of Portugal 1500-1800. New York: Meredith Press, 1968.
       ■ Sousa, Ernesto de. Presepios. Lisbon: Bertrand, 1998.
       ■ Cinema
       ■ Antunes, Joao and Jose de Matos-Cruz, Cinema Portugues 1896-1998. Lisbon: Lusomundo, 1997.
       ■ Bandeira, Jose Gomes. Porto: 100 anos de cinema portugues. Oporto: Camara Municipal do Porto, 1996. Duarte, Fernando. Primitivos do Cinema Portugues. Lisbon: Cinecultura, 1960.
       ■ Faria de Almeida, M., Resumo da Historia do Cinema. Lisbon: RTP, 1982. Nobre, Roberto. Singularidades do Cinema Portugues. Lisbon: Portugalia, n.d.
       ■ Pina, Luis de. Aventura do Cinema Portugues. Lisbon: Vega, 1977.
       ■. Documentarismo Portugues. Lisbon: IPC, 1977.
       ■. Panorama do Cinema Portugues. Lisbon: Terra Livre, 1978.
       ■. Historia do Cinema Portugues. Mem Martins: Europa-America, 1986.
       ■ Ribeiro, Felix. O Cinema Portugues antes do Sonoro. Esboco Historiconema Portugues. Lisbon: Terra Livre, 1978.
       ■. Panorama do Cinema Portugues. Lisbon: n.d.
       ■ Andresen, Sofia de Melo Breyner. A Fada Oriana. 9th ed. Lisbon: Figueiri-nhas, 1985.
       ■ Araújo, Matilde Rosa. A estrada fascinante. Lisbon: Livros Horizonte, 1988. Barreto, Garcia. Literatura Para Crianças E Jovens Em Portugal. Oporto:
       ■ Campo Das Letras, 1998. Bastos, Glória. A escrita para crianças em Portugal no seculo XIX. Lisbon:
       ■ Caminho da Educaçao, 1997. Cadet, Maria Rita Chiappe. Os Contos da Mamã. Lisbon: Lallement Freres, 1883.
       ■ Castro, Fernanda. Mariazinha em Africa, 2nd ed. Lisbon: Portugália, 1947. Cross, Esther, and Wilbur Cross. Portugal. Chicago: Childrens Press, 1986. DeSkalon, Anna, and Christa Stadtler. We Live in Portugal. New York: Watts, 1987.
       ■ Gomes, Alice. A Nau Catrineta, 2nd ed. Lisbon: Portugália, 1973.
       ■. A literatura para a infância. Lisbon: Torres & Abreu, 1979.
       ■ Letria, José Jorge. Do sentimento mágico da vida. Lisbon: Escritor, 1994. Müller, Adolfo Simões. Historiazinha de Portugal, 6th ed. Oporto: Tavares Martins, 1983.
       ■ Osório, Ana de Castro. Para as crianças. Illustr. by Leal da Câmara. Setúbal: Liv. Crianças, 1908.
       ■ Pires, Maria Laura Bettencourt. História da literatura infantil portuguesa. Lisbon: Vega, 1981. Ribeiro, Aquilino. Arca de Noé-III Classe. Lisbon, 1989. Rocha, Natércia. Breve História da Literatura para Crianças em Portugal. Lisbon: Instituto de Cultura e Língua Portuguesa, 1984.
       ■. Bibliografia geral da literatura portuguesa para crianças. Lisbon: Edit. Comunicação, 1987.
       ■ Sá, Domingos Guimarães de. A literatura infantil em Portugal. Braga: Edit. Franciscana, 1981.
       ■ Selfridge. John. Portugal. New York: Chelsea House, 1990. Vaz de Carvalho, Maria Amália. Contos para os Nossos Filhos, 11th ed. Oporto: Barreira, 1947.
       ■ Viana, António Manuel Couto. Jõao de Deus e um século de literatura infantil em Portugal. Lisbon: Ed. do Templo, 1978.
       ■ Lisbon, Capital City, in History and Literature
       ■ Castelo-Branco, Fernando. Lisboa Seiscentista, 3rd ed. Lisbon: 1969.
       ■ Castilho, Júlio de. Lisboa Antiga, 7 vols. Lisbon, 1935-45.
       ■ Couto, Dejanirah. Histoire de Lisbonne. Paris: Fayard, 2000.
       ■ Crespo, Ángel. Lisboa Mítica e Literária. Lisbon: Liv. Horizonte, 1987.
       ■ Dias, Marina Tavares. Lisboa Desaparecida. Lisbon: Quimera, 1990.
       ■ Dionísio, Sant'anna, ed. Guia de Portugal. Vol. I: Lisboa e Arredores. Lisbon: Biblioteca Nacional de Lisboa, 1924, orig. ed; reprint, Gulbenkian Foundation, 1979.
       ■ França, José-Augusto. Lisboa Pombalina e o Iluminismo. Lisbon: Bertrand, 1977.
       ■ Moita, Irisalva, ed. O Livro de Lisboa. Lisbon: Liv. Horizonte, 1994.
       ■ Neves, Orlando. Lisboa em Crónica. Lisbon: Author's Ed., 1968.
       ■ Pavão, Luís, and Mário Pereira. Tabernas de Lisboa. Lisbon: Assírio & Alvim, 1981.
       ■ Pessoa, Fernando. Lisboa. O que o turista deve ver: What the Tourist Should See. Lisbon: Liv. Horizonte, 1997.
       ■ Queirós, José Maria Eça de. À Capital. Lisbon: Sá da Costa, 1960.
       ■ Santos, Piedade Braga, et al. Lisboa Setecentista vista por Estrangeiros. Lisbon: Liv. Horizonte, 1996.
       ■ Vieira, Alice. Esta Lisboa. Lisbon: Caminho, 1993.
       ■ Wright, David, and Patrick Swift. Lisbon: A Portrait and Guide. New York: Scribners, 1971.
       ■ Azevedo, João Lúcio. Historia das Cristãos-Novos. Lisbon: Liv. Clássica, 1975.
       ■ Baião, António. A Inquisição em Portugal e no Brasil: Subsídios para a sua história. Lisbon: Arquivo Histórico Portugues, 1906. Bethencourt, Francisco. "Portugal: A Scrupulous Inquisition," In Bengt Ankarloo and Gustav Henningsen, eds., Early Modern Witchcraft: Centres and Peripheries, 403-22. Oxford: Clarendon Press, 1990.
       ■. "Os equilíbrios sociais do Poder." In José Mattoso, ed., Historia De Portugal, Vol. 3, No Alvorecer Da Modernidade ( 1480-1620). Lisbon: Estampa, 1993.
       ■. História das Inquisições: Portugal, Espanha e Itália. Lisbon: Círculo de Leitores, 1994.
       ■ Braga, Maria Luísa. A Inquisição em Portugal na primeira metade do Séc. XVIII. Lisbon: Inst. Nacional de Investigação Científica, 1992.
       ■ Haliczer, Stephen, ed. Inquisition and Society in Early Modern Europe. London: Croom Helm, 1987.
       ■ Herculano, Alexandre. History of the Origin and Establishment of the Inquisition in Portugal. Reprint. New York: AMS Press, 1968.
       ■ Magalhães, Joaquim Romero. "Em Busca dos Tempos da Inquisição (15731615)." Revista de História das Ideias 9 (1987): 191-228.
       ■ Mea, Elvira Cunha Azevedo. A Inquisição de Coimbra no Século XVI. Oporto, 1989.
       ■ Mendonça, José Lourenço D. de, and António Joaquim Moreira. História da Inquisição em Portugal. Lisbon: Círculo de Leitores, 1980.
       ■ Novinsky, Anita, and Luísa M. Carneiro, eds. Inquisição: Ensaios sobre Mentalidade, Heresias e Arte. Rio de Janeiro: Expressão e Cultura, 1992.
       ■ Pereira, Isais da Rosa. Documentos para a história da Inquisição em Portugal. Lisbon, 1987.
       ■ Rego, Yvonne Cunha, ed. Feiticeiros, Profetas e Visionários: Textos Antigos Portugueses. Lisbon: Imprensa Nacional e Casa da Moeda, 1981.
       ■ Saraiva, António José. Inquisição e cristãos-novos. Lisbon: Estampa, 1985.
       ■ Walker, Timothy Dale. "Doctors, Folk Medicine and the Inquisition: The Repression of Popular Healing in Portugal during the Enlightenment Era." Ph.D. dissertation, Department of History, Boston University, 2001.
       ■ Literature in English Translation: Selection
       ■ Alcaforado, Mariana. The Letters of a Portuguese Nun ( Mariana Alcaforado). Edgar Prestage, trans. London: D. Nutt, 1893.
       ■ Andrade, Eugénio de. "White on White." Alexis Levitin, trans. Quarterly Review of Literature. Poetry Series VIII. Vol. 27. Princeton, N.J., 1987.
       ■. Another Name for Earth; O outro nome da terra. Alexis Levitin, trans. Ft. Bragg, Calif.: QED Press, 1997.
       ■ Andresen, Sophia de Mello Breyner. Marine Rose: Selected Poems. Ruth Fain-light, trans. Redding Ridge, Conn.: Swan Books, 1989.
       ■ Antunes, António Lobo. South of Nowhere. Elizabeth Lowe, trans. New York: Random House, 1983.
       ■. Fado Alexandrino. Gregory Rabassa, trans. New York: Grove Weidenfeld, 1990.
       ■. An Explanation of the Birds. Richard Zenith, trans. New York: Grove Weidenfeld, 1991.
       ■. Act of the Damned. New York: Grove Press, 1995.
       ■. The Natural Order of Things. New York: Grove Press, 2000.
       ■ Barreno, Maria Isabel, Maria Teresa Horta, and Maria Velho da Costa. The Three Marias: New Portuguese Letters. Helen R. Lane, trans. New York: Doubleday, 1975.
       ■ Bell, Aubrey F. G. Poems from the Portuguese ( with the Portuguese text). A.
       ■ Bell, trans. Oxford: Blackwell, 1913.
       ■ Camões, Luís de. The Lusiads of Luís de Camões. Leonard Bacon, trans. New York: Hispanic Society of America, 1950.
       ■. The Lusiads. William C. Atkinson, trans. Harmondsworth, U.K.: Penguin, 1952.
       ■. The Lusiads. Landeg White, trans. New York: Oxford University Press, 1997.
       ■ Castelo Branco, Camilo. Doomed Love ( A Family Memoir). Alice R. Clemente, trans Providence, R.I.: Gávea-Brown, 1995. Castro, José Maria Ferreira de. Emigrants. Dorothy Ball, trans. New York: Macmillan, 1962.
       ■. Jungle. Charles Duff, trans. New York: Viking, 1935.
       ■. The Mission. Ann Stevens, trans. London: Hamilton, 1963.
       ■ Dantas, Júlio. The Cardinals' Collation, 48th ed. A. Saintsbury, trans. London, 1962.
       ■ Dias de Melo. Dark Stones. Gregory McNab, trans. Providence, R.I.: Gávea-Brown, 1996.
       ■ Dinis, Júlio. The Fidalgos of Casa Mourisca. Rosanna Dabney, trans. Boston: D. Lothrop, 1891.
       ■ Garrett, Almeida. Brother Luiz de Sousa [play]. Edgar Prestage, trans. London: Elkin Mathess, 1909.
       ■. Travels in My Homeland. John M. Parker, trans. London: Peter Owen and UNESCO, 1987. Griffin, Jonathan. Camões: Some Poems Translated from the Portuguese by Jonathan Griffin. London: Menard Press, 1976. Jorge, Lídia. The Murmuring Coast. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1995.
       ■ Lisboa, Eugénio, ed. Portuguese Short Fiction. Manchester, U.K.: Carcanet, 1997.
       ■ Lopes, Fernão. The English in Portugal 1367-87: Extracts from the Chronicles of Dom Fernando and Dom João. Derek W. Lomax and R. J. Oakley, eds. and trans. Warminster, U.K.: Aris & Phillips, 1988.
       ■ Macedo, Helder, ed. Contemporary Portuguese Poetry: An Anthology in English. Helder Macedo, et al., trans. Manchester, U.K.: Carcanet New Press, 1978.
       ■ Martins, J. P. De Oliveira. A History of Iberian Civilization. Aubrey F. G. Bell, trans.; preface by Salvador de Madariaga. New York: Cooper Square, 1969.
       ■ Mendes Pinto, Fernão. The Travels of Mendes Pinto [Orig. title: Peregrinação].
       ■ Rebecca D. Catz, trans., with introduction and notes. Chicago: University of Chicago Press, 1989. Miguéis, José Rodrigues. A Man Smiles at Death with Half a Face. George
       ■ Monteiro, trans. Hanover, N.H.: University Press of New England, 1991.
       ■. Happy Easter. John Byrne, trans. Manchester, U.K.: Carcanet, 1995.
       ■. Steerage and Ten Other Stories. George Monteiro, ed. Providence, R.I.: Gávea-Brown, 1998. Monteiro, Luís De Sttau. The Rules of the Game. Ann Stevens, trans. London: Hamilton, 1965.
       ■ Mourão-Ferreira, David. Lucky in Love. Christine Robinson, trans. Manchester, U.K.: Carcanet, 1999. Namora, Fernando. Field of Fate. Dorothy Ball, trans. London: Macmillan, 1970.
       ■. Mountain Doctor. Dorothy Ball, trans. London: Macmillan, 1956.
       ■ Nemésio, Vitorino. Inclement Weather over the Channel. Francisco Cota Fagundes, trans. Providence, R.I.: Gávea-Brown, 1993.
       ■. Stormy Isles: An Azorean Tale. Francisco C. Fagundes, trans. Providence, R.I.: Gávea-Brown, 2000.
       ■ Paço D'Arcos, Joaquim. Memoirs of a Banknote. Robert Lyle, trans. London, 1968.
       ■ Pedroso, Consiglieri, comp. Portuguese Folk-Tales. Henriqueta Monteiro, trans. Reprint of orig. 1882 ed. New York: Benjamin Blom, 1969.
       ■ Pessoa, Fernando. Fernando Pessoa: Sixty Portuguese Poems. F. E. G. Quintanilha, ed. and trans. Cardiff: University of Wales Press, 1971.
       ■. Selected Poems: Fernando Pessoa. 2nd rev. ed. Jonathan Griffin, trans. Harmondsworth, U.K.: Penguin, 1982.
       ■. The Book of Disquiet. Alfred MacAdams, trans. New York: Pantheon, 1991.
       ■. Fernando Pessoa: Selected Poems. Peter Rickard, ed. and trans. Edinburgh, U.K.: Edinburgh University Press, 1991.
       ■. "The Mariner: A 'Static Drama' in One Act." In Translation: Portugal.
       ■ George Ritchie, et al., trans. The Journal of Literary Translation. Vol. XXV, 38-56. New York: Translation Center, Columbia University, 1991.
       ■. Message: Bilingual Edition. Jonathan Griffin, trans. London: Menard Press and King's College, 1992.
       ■ Pires, José Cardoso. Ballad of a Dog's Beach. Mary Fitton, trans. London: J. M. Dent, 1986.
       ■ Queirós, José Maria Eça de. Cousin Bazilio. Roy Campbell, trans. London: Max Reinhardt, 1953.
       ■. The Relic. Aubrey F. G. Bell, trans. London: Max Reinhardt, 1954.
       ■. The City and the Mountains. Roy Campbell, trans. London: Max Reinhardt, 1955.
       ■. The Sin of Father Amaro. Nan Flanagan, trans. London: Max Reinhardt, 1962.
       ■. The Maias. Patricia McGowan Pinheiro, trans. London: Bodley Head, 1965.
       ■. The Illustrious House of Ramires. Ann Stevens, trans. London: Bodley Head, 1968.
       ■. Letters from England. Ann Stevens, trans. London: Bodley Head, 1970.
       ■. To the Capital. John Vetch, trans. Manchester, U.K.: Carcanet, 1995.
       ■ Quental, Antero de. Sixty-four Sonnets. Edgar Prestage, trans. London: David Nutt, 1894.
       ■ Redol, Alves. The Man with Seven Names. L. L. Barrett, trans. New York: Knopf, 1964.
       ■ Resende, André de. André deResende's 'Poema Latina'/ 'Latinpoems.' J. C. R. Martyn, ed. and trans. Lewiston N.Y.: Lampeter and Edwin Mellen, 1998. Ribeiro, Aquilino. When the Wolves Howl. Patricia McGowan Pinheiro, trans. New York: Macmillan; London: Cape, 1963. Sá Carneiro, Mário de. The Great Shadow ( and Other Stories). Margaret Jull Costa, trans. Sawtry, U.K.: Dedalus, 1996. Santareno, Bernardo. The Promise. Nelson H. Vieira, trans. Providence, R.I.: Gávea-Brown, 1981.
       ■ Saramago, José. Baltasar and Blimunda. Giovanni Pontiero, trans. New York: Harcourt, Brace, 1987.
       ■. The Stone Raft. Giovanni Pontiero, trans. New York: Harcourt, Brace, 1991.
       ■. The Year of the Death of Ricardo Reis. Giovanni Pontiero, trans. New York: Harcourt, Brace, 1991.
       ■. The History of the Siege of Lisbon. Giovanni Pontiero, trans. New York: Harcourt Brace, 1996.
       ■. Blindness. New York: Harcourt, Brace, 1999.
       ■. Tale of the Unknown Island. New York: Harcourt Brace, 2000.
       ■. All the Names. Margaret Jull Costa, trans. New York: Harcourt, 2000.
       ■. Journey to Portugal. New York: Harcourt Brace, 2001.
       ■ Sena, Jorge de. The Poetry of Jorge de Sena: A Bilingual Selection. Frederick G. Williams et al., trans. Santa Barbara, Calif.: Mudborn Press, 1980.
       ■. By the Rivers of Babylon and Other Stories. New Brunswick, N.J.: Rutgers University Press, 1989.
       ■ Vicente, Gil. Four Plays of Gil Vicente: Edited from the Editio Princeps ( 1562). Aubrey F. G. Bell, ed. and trans. Cambridge: Cambridge University Press, 1920.
       ■. Lyrics of Gil Vicente. Aubrey F. G. Bell, trans. Oxford: Oxford University Press, Hispanic Notes and Monographs, Portuguese Series 1, 1921.
       ■. The Play of Rubena. Jack E. Tomlins, trans.; Rene P. Garay and José I. Suarez, eds. New York: National Hispanic Foundation for Humanities, 1993.
       ■. The Boat Plays. David Johnston, trans. and adaptation. London: Oberon, 1996.
       ■. Three Discovery Plays. Anthony Lappin, trans. Warminster, U.K.: Aris & Phillips, 1997.
       ■ Vieira, António. Dust Thou Art. Rev. W. Anderson, trans. London, 1882.
       ■ Portuguese and Portuguese-American Cooking: Cuisine
       ■ Anderson, Jean. Food of Portugal. New York: Hearst, 1994. Asselin, E. Donald. A Portuguese-American Cookbook. Rutland, Vt.: Charles E. Tuttle, 1966.
       ■ Bourne, Ursula. Portuguese Cookery. Harmondsworth, U.K.: Penguin, 1973. Crato, Maria Helena Tavares. Cozinha Portuguesa I, II. Lisbon: Editorial Presença, 1978.
       ■ Dienhart, Miriam, and Anne Emerson, ed. Cooking in Portugal. Cascais: American Women of Lisbon, 1978.
       ■ Feibleman, Peter S. The Cooking of Spain and Portugal. New York: Time-Life Books; Foods of the World, 1969.
       ■ Koehler, Margaret H. Recipes from the Portuguese of Provincetown. Riverside, Conn.: Chatham Press, 1973. Manjny, Maite. The Home Book of Portuguese Cookery. London: Faber & Faber, 1974.
       ■ Marques, Susan Lowndes. Good Food from Spain and Portugal. London: Muller, 1956.
       ■ Modesto, Maria de Lourdes. Cozinha Tradicional Portuguesa. Lisbon: Verbo, 1982.
       ■ Ortiz, Elisabeth Lambert. The Food of Spain and Portugal. The Complete Iberian Cuisine. New York: Atheneum, 1989. Pinto, Elvira. La Bonne Cuisine Portugaise. Paris: Edicions Garanciere, 1985.
       ■ Robertson, Carol. Portuguese Cooking: The Authentic and Robust Cuisine of Portugal. Berkeley Calif.: North Atlantic, 1993. Schmaeling, Tony. The Cooking of Spain and Portugal. Ware, U.K.: Omega, 1983.
       ■ Vieira, Édite. The Taste of Portugal. London: Robinson, 1989.
       ■ Von Treskow, Maria. Zü Gast in Portugal: Eine Kulnarische Reise in Garten Europas. Weingarten: Kunstverlag, 1989. Wright, Carol. Portuguese Food. London: Dent, 1969.
       ■ Afonso, Simonetta Luz, and Angela Delaforce. Palace of Queluz The Gardens. Lisbon, 1989.
       ■ Araújo, Iluídio Alves de. Arte Paisagista e Arte das Jardins em Portugal. Lisbon, 1962.
       ■ Azeredo, Francisco de. Casas Senhoriais Portuguesas. Barcelos, 1986.
       ■ Binney, Marcus. Country Manors of Portugal. New York: Scala Books, 1987.
       ■ Bowe, Patrick, and Nicolas Sapieha. Gardens of Portugal. New York: Scala Books and Harper and Row, 1989.
       ■ Cane, Florence du. The Flowers and Gardens of Madeira. London, 1924.
       ■ Cardoso, Pedro Homem, and Helder Carita. Da Grandeza das Jardins em Portugal. Lisbon, 1987.
       ■ Carita, Helder, and Homem Cardoso. Portuguese Gardens. London: Antique Collector's Club, 1987.
       ■ Costa, António da, and Luís de O. Franquinho. Madeira: Plantas e Floras. Funchal, 1986.
       ■ Nichols, Rose Standish. Spanish and Portuguese Gardens. Boston, 1926.
       ■ Pereira, Arthur D. Sintra and Its Farm Manors. Sintra, 1983.
       ■ Sampaio, Gonçalo. Flora Portuguesa. Lisbon, 1946.
       ■ Sitwell, Sacheverell. Portugal and Madeira. London: Batsford, 1945.
       ■ Underwood, John, and Pat Underwood. Landscapes of Madeira. London, 1980.
       ■ Vieira, Rui. Flowers of Madeira. Funchal, 1973.
       ■ Viterbo, Francisco Marques de Sousa. A Jardinagem em Portugal, 2 vols. Coimbra, 1906-9.
       ■ Education, Science, Health, and Medical History
       ■ Albuquerque, Luís de. Estudos de História, 3 vols. Coimbra, 1973-81.
       ■ Baião, Antônio. Episódios Dramáticos da Inquisição Portuguesa, 3 vols. Lisbon, 1936-55.
       ■ Cabreira, Antônio. Portugal nos mares e nas ciências. Lisbon, 1929. Carvalho, Rômulo de. A Astronomia em Portugal (séc. xviii). Lisbon, 1985. Fernandes, Barahona. Egas Moniz: Pioneiro de descobrimentos médicos. Lisbon, 1983.
       ■ Gaitonde, P. D. Portuguese Pioneers in India: Spotlight on Medicine. London: Sangam Books, 1983.
       ■ Hanson, Carl A. "Portuguese Cosmology in the Late Seventeenth Century." In Benjamin F. Taggie and Richard W. Clement, eds., Iberia & the Mediterranean, 75-85. Warrensburg: Central Missouri State University, 1989.
       ■ Higgins, Michael H., and Charles F. S. de Winton. Survey of Education in Portugal. London, 1942.
       ■ Hirsch, Elizabeth Feist. Damião de Góis: The Life and Thought of a Portuguese Humanist. The Hague, 1967.
       ■ Lemos, Maximiano. Arquivos de História da Medicina Portuguesa. Several vols. Lisbon, 1886-1923. Vol. I. História da Medicina em Portugal. Doutrina e Instituições. Lisbon, 1899.
       ■ Mira, Matias Ferreira de. História da Medicina Portuguesa. Lisbon, 1948.
       ■ Orta, Garcia de. Colóquios dos Simples e Drogas e Cousas Medicinais da India. Conde de Ficalho, ed., 2 vols. Lisbon, 1891-95.
       ■ Osório, J. Pereira. História e Desenvolvimento da Ciência em Portugal, 2 vols. Lisbon, 1986-89.
       ■ Pina, Luís de. "Uma prioridade portuguesa do século XVI. João de Barros e a Dactiloscópia Oriental." Arquivo da Repartição de Antropologia Criminal IV (1936).
       ■. "As Ciências na História do Império Colonial Português — Séculos XV a XIX." Anais de Faculdade de Ciências do Porto ( 1939-10).
       ■. "Os Portugueses Mestres de Ciência e Metras no Estrangeiro." Actas do Congresso do Mundo Português. Lisbon, 1940.
       ■. "A Ciência em Portugal (bosquejo Histórico)." In Secretariado Nacional da Informação, ed., Portugal: Breviário Da Pátria Para Os Portugueses Ausentes, 277-301. Lisbon, 1946.
       ■ Richards, Robert A. C., ed. Guide to World Science: Vol. 9: Spain and Portugal, 2nd ed. Guernsey, U.K.: F. H. Books, 1974.
       ■ Saraiva, António José. História da Cultura em Portugal, 3 vols. Lisbon, 1950-62.
       ■ ———. "João de Barros." In Serrao, ed., Dicionário de História de Portugal 1 (1963): 307-8.
       ■ Veiga-Pires, J. A., and Ronald G. Grainger, eds. Pioneers in Angiography: The Portuguese School ofAngiography. Lancaster, U.K.: MTP Press, 1982.
       ■ Walker, Timothy. "Doctors, Folk Medicine and the Inquisition: The Repression of Popular Healing in Portugal during the Enlightenment Era." Ph.D. dissertation, History Department, Boston University, 2001.
       ■ Barbosa, Madelena. "Women in Portugal." Women's Studies International Quarterly 4 (1981): 477-80.
       ■ Barreno, Maria Isabel, Maria Teresa Horta, and Maria Velho da Costa. Novas Cartas Portuguesas. Lisbon, 1972.
       ■ ———. The Three Marias. New Portuguese Letters. Helen R. Lane, trans. New York: Doubleday, 1975.
       ■ Brettell, Caroline B. We Have Already Cried Many Tears: The Stories of Three Portuguese Migrant Women. Cambridge, Mass.: Schenkman, 1982.
       ■ Ferreira, Virginia. "Engendering Portugal: Social Change, State Politics, and Women's Social Mobilization." In António Costa Pinto, ed., Modern Portugal, 162-88. Palo Alto, Calif.: SPOSS, 1998.
       ■ Goodwin, Mary. "Portuguese Feminism." Portuguese Studies Newsletter 17 (Spring-Summer 1987): 12-13.
       ■ Lamas, Maria. As Mulheres do Meu País. Lisbon, 1948.
       ■ "Mulheres Portuguesas e Feminismo." Análise Social [special number on Portuguese Women and Feminism] 22 (1986): 92-93.
       ■ Osório, Ana de Castro. As Mulheres Portuguesas. Lisbon, 1905.
       ■ Sadlier, Darlene J. The Question of How: Women Writers and New Portuguese Literature. Westport, Conn.: Greenwood; Contributions in Women's Studies, no. 109, 1989.
       ■ Silva, Manuela. The Employment of Women in Portugal. Luxembourg: Office for Official Publications, European Communities, 1984. Velho da Costa, Maria. Maina Mendes. Lisbon, 1974.
       ■ Vicente, Ana, and Maria Reynolds de Souza. Family Planning in Portugal. Lisbon, 1984.
       ■ Almeida, Fortunato de. História da Igreja em Portugal. 6 vols. Coimbra, 1910-24, and Oporto, 1967-72. Alonso, Joaquim Maria. The Secret of Fátima: Fact and Legend. Cambridge, Mass.: Ravengate Press, 1979. Alves, José da Felicidade, ed. Católicos e política de Humberto Delgado à Marcelo Caetano. Lisbon, 1969. Araújo, Miguel de, ed. Dicionario político; 1; Os Bispos e a revoluçao de Abril. Lisbon, 1976. Bishko, Charles Julian. Spanish and Portuguese Monastic History 600-1300. London, Variorum Reprints, 1984.
       ■ Blanshard, Paul. Freedom and Catholic Power in Spain and Portugal. Boston: Beacon Press, 1962.
       ■ Boxer, C. R. The Church Militant and Iberian Expansion 1440-1770. Baltimore, Md.: Johns Hopkins University Press, 1978. Bruneau, Thomas C. "Church and State in Portugal: Crises of Cross and Sword." Journal of Church and State XVIII (1976): 463-90. Freire, José Geraldes. Resistência Católico ao Salazarismo-Marcelismo. Oporto, 1976.
       ■ Herculano, Alexandre. History of the Origin and Establishment of the Inquisition in Portugal. John C. Banner, trans. Stanford, Calif.: Stanford University Press, 1962.
       ■ IPOPE. Estudo sobre liberdade e religião em Portugal. Lisbon, 1973. Johnston, Francis. Fátima: The Great Sign. Chulmleigh, U.K.: Augustine Publications, 1980.
       ■ Kondor, Fr. Louis. Fátima in Lucia's Own Words: Sister Lucia's Memoirs. Fatima: Postulation Center, 1976. Lourenço, Joaquim Maria. Situação jurídica da Igreja em Portugal. Coimbra, 1943.
       ■ Mattoso, José. Religião e Cultura na Idade Média Portuguesa. Lisbon, 1982. Miller, Samuel J. Portugal and Rome c. 1748-1830: An Aspect of Catholic Enlightenment. Rome: Universita Gregoriana Editrice, 1978. O'Malley, John W. The First Jesuits. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1993.
       ■ Pattee, Richard. Portugal and the Portuguese World. Milwaukee, Wisc.: Bruce, 1957.
       ■ Prestage, Edgar. Portugal: A Pioneer of Christianity. Lisbon, 1945.
       ■ Richard, Robert. Etudes sur l'histoire morale et religieuse de Portugal. Paris: Centro Cultural de Gulbenkian, 1970.
       ■ Robinson, Richard A. H. "The Religious Question and Catholic Revival in Portugal, 1900-1930." Journal of Contemporary History XII (1977): 345-62.
       ■. Contemporary Portugal: A History. London: Allen & Unwin, 1979.
       ■ Rodrigues, R. P. Francisco. História da Companhia de Jesus na Assistência de Portugal, 7 vols. Lisbon, 1931-50.
       ■ Roth, Cecil. A History of the Marranos. Philadelphia: Jewish Publication Society of America, 1932.
       ■ Agriculture, Viticulture, and Fishing
       ■ Abreu-Ferreira, Darlene. "The Portuguese in Newfoundland: Documentary Evidence Examined." Portuguese Studies Review 4, 1 (1995-96): 11-33.
       ■ Allen, H. Warner. The Wines of Portugal. London: Michael Joseph, 1963.
       ■ Barros, Afonso de. A reforma agrária em Portugal. Oeiras, 1979.
       ■ Beamish, Huldine V. The Hills of Alentejo. London: Geoffrey Bles, 1958.
       ■ Bennett, Norman R. "The Golden Age of the Port Wine System, 1781-1807." The International History Review XII (1990): 221-18.
       ■ Black, Richard. "The Myth of Subsistence: Market Production in the Small Farm Sector of Northern Portugal." Iberian Studies 1, 8 (1989): 25-41.
       ■ Bravo, Pedro, and Duarte de Oliveira. Viticulture Moderna. Lisbon, 1974.
       ■. Vinhas e Vinhos De Portugal. Lisbon, 1979.
       ■ Cabral, Manuel V. "Agrarian Structures and Recent Movements in Portugal." Journal of Peasant Studies 4, 5 (July 1978): 411-45.
       ■ Cardoso, José Carvalho. A Agricultura Portuguesa. Lisbon, 1973.
       ■ Carvalho, Bento de. Guía Dos Vinhos Portugueses. Lisbon, 1982.
       ■ Clarke, Robert. Open Boat Whaling in the Azores: The History and Present Methods of a Relic Industry. Cambridge: Cambridge University Press, 1954.
       ■ Cockburn, Ernest. Port Wine and Oporto. London: Wine & Spirit, 1949. Cole, S. C. "Cod, Cod Country and Family: The Portuguese Newfoundland Fishery." Mast 3, 1 (1990): 1-29.
       ■ Coull, James. The Fisheries of Europe. London: G. Bell & Sons, 1972.
       ■ Croft-Cooke, Rupert. Port. London: Putnam, 1957.
       ■. Madeira. London: Putnam, 1961.
       ■ Delaforce, John. The Factory House at Oporto. London: Christie's Wine Publications, 1979 and later eds.
       ■ Doel, Patricia A. Port O'Call: Memories of the Portuguese White Fleet in St. John's Newfoundland. St. John's, Newfoundland: ISER, 1992.
       ■ Fletcher, Wyndham. Port: An Introduction to Its History and Delights. London: Bernet, 1978.
       ■ Francis, A. D. The Wine Trade. London: Adam and Charles Black, 1972.
       ■ Freitas, Eduardo, João Ferreira de Almeida, and Manuel Villaverde Cabral. Modalidades de penetração do capitalismo na agricultura: estruturas agrárias em Portugal Continental, 1950-1970. Lisbon, 1976.
       ■ Gonçalves, Francisco Esteves. Portugal: A Wine Country. Lisbon, 1984.
       ■ Gulbenkian Foundation. Agrarian Reform. Lisbon, 1981.
       ■ Kurlansky, Mark. Cod: A Biography of the Fish That Changed the World. New York: Walker, 1997.
       ■ Malefakis, Edward. "Two Iberian Land Reforms Compared: Spain, 1931-1936 and Portugal, 1974—1978." In Gulbenkian Foundation, Agrarian Reform. Lisbon, 1981.
       ■ Moreira da Fonseca, A. Port Wine: Notes on Its History, Production and Technology. Oporto, 1981.
       ■ Moutinho, M. História da pesca do bacalhau. Lisbon: Imprensa Universitária, 1985.
       ■ Oliveira Marques, A. H. de. lntrodução a história da agricultura em Portugal.
       ■ Lisbon, 1968. Pato, Octávio. O Vinho. Lisbon, 1971.
       ■ Pearson, Scott R. Portuguese Agriculture in Transition. Ithaca, N.Y.: Cornell University Press, 1987.
       ■ Postgate, Raymond. Portuguese Wine. London: Dent, 1969.
       ■ Read, Jan. The Wines of Portugal. London: Faber & Faber, 1982.
       ■ Robertson, George. Port. London: Faber & Faber, 1982 ed.
       ■ Rutledge, Ian. "Land Reform and the Portuguese Revolution." Journal of Peasant Studies 5, 1 (Oct. 1977): 79-97.
       ■ Sanceau, Elaine. The British Factory at Oporto. Oporto, 1970.
       ■ Simon, Andre L. Port. London: Constable, 1934.
       ■ Simões, J. Os grandes trabalhadores do Mar: Reportagens na Terra Nova e na Groenlândia. Lisbon: Gazeta dos Caminho de Ferro, 1942.
       ■ Smith, Diana. Portugal and the Challenge of 1992: Special Report. New York: Camões Center/RIIC, Columbia University, 1990.
       ■ Stanislawski, Dan. Landscapes of Bacchus: The Vine in Portugal. Austin: University of Texas Press, 1970.
       ■ Teixeira, Carlos, and Victor M. Pereira da Rosa, eds. The Portuguese in Canada: From the Seat to the City. Toronto: University of Toronto Press, 2000.
       ■ Unwin, Tim. "Farmers' Perceptions of Agrarian Change in Northwest Portugal." Journal of Rural Studies 1, 4 (1985): 339-57.
       ■ Valadão do Valle, E. Bacalhau: tradições históricas e económicos. Lisbon, 1991.
       ■ Venables, Bernard. Baleia! The Whalers of Azores. London: Bodley Head, 1968.
       ■ Villiers, Alan. The Quest of the Schooner Argus: A Voyage to the Banks and Greenland. New York: Scribners, 1951. World Bank. Portugal: Agricultural Survey. Washington, D.C.: World Bank, 1978.
       ■ ECONOMY, INDUSTRY, AND DEVELOPMENT
       ■ Aiyer, Srivain, and Shahid A. Chandry. Portugal and the E.E.C.: Employment and Implications. Lisbon, 1979.
       ■ Baklanoff, Eric N. The Economic Transformation of Spain and Portugal. New York: Praeger, 1978.
       ■. "Changing Systems: The Portuguese Revolution and the Public Enterprise Sector." ACES ( Association of Comparative Economic Studies) Bulletin 26 (Summer-Fall 1984): 63-76.
       ■. "Portugal's Political Economy: Old and New." In K. Maxwell and M. Haltzel, eds., Portugal: Ancient Country, Young Democracy, 37-59. Washington, D.C.: Wilson Center Press, 1990.
       ■ Barbosa, Manuel P. Growth, Migration and the Balance of Payments in a Small, Open Economy. New York: Garland, 1984.
       ■ Braga de Macedo, Jorge, and Simon Serfaty, eds. Portugal since the Revolution: Economic and Political Perspectives. Boulder, Colo.: Westview, 1981.
       ■ Carvalho, Camilo, et al. Sabotagem Econômica: " Dossier" Banco Espírito Santo e Comercial de Lisboa. Lisbon, 1975.
       ■ Corkill, David. The Development of the Portuguese Economy: A Case of Euro-peanization. London: Routledge, 1999.
       ■ Cravinho, João. "The Portuguese Economy: Constraints and Opportunities." In K. Maxwell, ed., Portugal in the 1980s, 111-65. Westport, Conn.: Greenwood, 1986.
       ■ Dornsbusch, Rudiger, Richard S. Eckhaus, and Lane Taylor. "Analysis and Projection of Macroeconomic Conditions in Portugal." In L. S. Graham and H. M. Makler, eds., Contemporary Portugal, 299-330. Austin: University of Texas Press, 1979.
       ■ The Economist (London). "On the Edge of Europe: A Survey of Portugal." (June 30, 1981): 3-27.
       ■. "Coming Home: A Survey of Portugal." (May 28, 1988).
       ■. 'The New Iberia: Not Quite Kissing Cousins" [Spain and Portugal]. (May 5, 1990): 21-24.
       ■ Fundação Calouste Gulbenkian and German Marshall Fund of the U.S., eds. II Conferência Internacional sobre e Economia Portuguesa, 2 vols. Lisbon, 1979.
       ■ Hudson, Mark. Portugal to 1993: Investing in a European Future. London: The Economist Intelligence Unit/Special Report No. 11 57/EIU Economic Prospects Series, 1989.
       ■ International Labour Office (ILO). Employment and Basic Needs in Portugal. Geneva: ILO, 1979.
       ■ Kavalsky, Basil, and Surendra Agarwal. Portugal: Current and Prospective Economic Trends. Washington, D.C.: World Bank, 1978.
       ■ Krugman, Paul, and Jorge Braga de Macedo. "The Economic Consequences of the April 25th Revolution." Economia III (1979): 455-83.
       ■ Lewis, John R., and Alan M. Williams. "The Sines Project: Portugal's Growth Centre or White Elephant?" Town Planning Review 56, 3 (1985): 339-66.
       ■ Makler, Harry M. "The Consequences of the Survival and Revival of the Industrial Bourgeoisie." In L. S. Graham and D. L. Wheeler, eds., In Search of Modern Portugal, 251-83. Madison: University of Wisconsin Press, 1983.
       ■ Marques, A. La Politique Economique Portugaise dans la Période de la Dictature ( 1926-1974). Doctoral thesis, 3rd cycle, University of Grenoble, France, 1980.
       ■ Martins, B. Sociedades e grupos em Portugal. Lisbon, 1973.
       ■ Mata, Eugenia, and Nuno Valério. História Econômica De Portugal: Uma Perspectiva Global. Lisbon: Edit. Presença, 1994. Murteira, Mário. "The Present Economic Situation: Its Origins and Prospects." In L. S. Graham and H. M. Makler, eds., Contemporary Portugal, 331-42. Austin: University of Texas Press, 1979. OCED. Economic Survey: Portugal: 1988. Paris: OCED, 1988 [see also this series since 1978].
       ■ Pasquier, Albert. L'Economie du Portugal: Données et Problémes de Son Expansion. Paris: Librarie Generale de Droit, 1961. Pereira da Moura, Francisco. Para onde vai e economia portuguesa? Lisbon, 1973.
       ■ Pintado, V. Xavier. Structure and Growth of the Portuguese Economy. Geneva: EFTA, 1964.
       ■ Pitta e Cunha, Paulo. "Portugal and the European Economic Community." In L. S. Graham and D. L. Wheeler, eds., In Search of Modern Portugal, 321-38. Madison: University of Wisconsin Press, 1983.
       ■. "The Portuguese Economic System and Accession to the European Community." In E. Sousa Ferreira and W. C. Opello, Jr., eds., Conflict and Change in Portugal, 1974-1984, 281-300. Lisbon, 1985. Porto, Manuel. "Portugal: Twenty Years of Change." In Alan Williams, ed., Southern Europe Transformed, 84-112. London: Harper & Row, 1984. Quarterly Economic Review. London: The Economist Intelligence Unit, 1974-present.
       ■ Salgado de Matos, Luís. Investimentos Estrangeiros em Portugal. Lisbon, 1973 and later eds.
       ■ Schmitt, Hans O. Economic Stabilisation and Growth in Portugal. Washington, D.C.: International Monetary Fund, 1981.
       ■ Smith, Diana. Portugal and the Challenge of 1992. New York: Camões Center, RIIC, Columbia University, 1989.
       ■ Tillotson, John. The Portuguese Bank Note Case [ 1920s]: Legal, Economic and Financial Approaches to the Measure of Damages in Contract. Manchester, U.K.: Faculty of Law, University of Manchester, 1992.
       ■ Tovias, Alfred. Foreign Economic Relations of the Economic Community: The Impact of Spain and Portugal. Boulder, Colo.: Rienner, 1990.
       ■ Valério, Nuno. A moeda em Portugal, 1913-1947. Lisbon: Sá da Costa, 1984.
       ■ World Bank. Portugal: Current and Prospective Economic Trends. Washington, D.C.: World Bank, 1978 and to the present.
       ■ PHOTOGRAPHY ON PORTUGAL
       ■ Alves, Afonso Manuel, Antônio Sacchetti, and Moura Machado. Lisboa. Lisbon, 1991.
       ■ Antunes, José. Lisboa do nosso olhar; A look on Lisbon. Lisbon: Câmara Municipal de Lisboa, 1991. Beaton, Cecil. Near East. London: Batsford, 1943.
       ■. Lisboa 1942: Cecil Beaton, Lisbon 1942. Lisbon: British Historical Society of Portugal/Fundação Calouste Gulbenkian, 1995.
       ■ Bottineau, Yves. Portugal. London: Thames & Hudson, 1957.
       ■ Câmara Municipal de Lisboa. 7 Olhares ( Seven Viewpoints). Lisbon: Câmara Municipal de Lisboa, 1998.
       ■ Capital, A. Lisboa: Imagens d'A Capital. Lisbon: Edit. Notícias, 1984.
       ■ Dias, Marina Tavares. Photographias de Lisboa, 1900 ( Photographs of Lisbon, 1900). Lisbon: Quimera, 1991.
       ■ Finlayson, Graham, and Frank Tuohy. Portugal. London: Thames & Hudson, 1970.
       ■ Glassner, Helga. Portugal. Berlin-Zurich: Atlantis-Verlag, 1942. Hopkinson, Amanda, ed. Reflections by Ten Portuguese photographers. Bark-way, U.K.: Frontline/Portugal 600, 1996.
       ■ Lima, Luís Leiria, and Isabel Salema. Lisboa de Pedra e Bronze. Lisbon, 1990.
       ■ Martins, Miguel Gomes. Lisboa ribeirinha ( Riverside Lisbon). Lisbon: Arquivo Municipal, Câmara Municipal de Lisboa, Livros Horizonte, 1994. Vieira, Alice. Esta Lisboa ( This Lisbon). Lisbon: Caminho, 1994. Wohl, Hellmut, and Alice Wohl. Portugal. London: Frederick Muller, 1983.
       ■ EQUESTRIANISM
       ■ Andrade, Manoel Carlos de, Luz da Liberal e Nobre Arte da Cavallaria. Lisbon, 1790.
       ■ Graciosa, Filipe. Escola Portuguesa de Arte Equestre. Lisbon, 2004.
       ■ Horsetalk Magazine. Published in New Zealand.
       ■ Oliveira, Nuno. Reflections on the Equestrian Art. London, 2000.
       ■ Russell, Eleanor, ed. The Truth in the Teaching of Nuno Oliveira. Stanhope,
       ■ Queensland, Australia, 2003. Vilaca, Luis V., and Pedro Yglesias d'Oliveira, eds. LUSITANO. Coudelarias De Portugal. O Cavalo ancestral do Sudoeste da Europa. Lisbon: ICONOM, 2005.
       ■ Websites of interest: www.equestrian.pt portugalweb.com

    Historical dictionary of Portugal > CULTURE, LITERATURE, AND LANGUAGE

  • 17 discurso religioso

    Ex. His use of religious and political discourse during the presidential campaign reaffirmed people's faith in America and served as a source of identification with evangelicals and religionists.
    * * *

    Ex: His use of religious and political discourse during the presidential campaign reaffirmed people's faith in America and served as a source of identification with evangelicals and religionists.

    Spanish-English dictionary > discurso religioso

  • 18 fanático religioso

    m.
    religious fanatic, religious zealot, bigot, cultist.
    * * *
    (n.) = religious zealot, religionist, religious bigot
    Ex. Steel's book exemplifies what might be termed the subgenre of 'Mutiny novel,' using such conventional characters as the plucky Englishwoman, the unflappable English gentleman-spy, and the crazed religious zealot.
    Ex. His use of religious and political discourse during the presidential campaign reaffirmed people's faith in America and served as a source of identification with evangelicals and religionists.
    Ex. This is very similar to the religious bigots of the past that took Bible passages to condone slavery and keep women down.
    * * *
    (n.) = religious zealot, religionist, religious bigot

    Ex: Steel's book exemplifies what might be termed the subgenre of 'Mutiny novel,' using such conventional characters as the plucky Englishwoman, the unflappable English gentleman-spy, and the crazed religious zealot.

    Ex: His use of religious and political discourse during the presidential campaign reaffirmed people's faith in America and served as a source of identification with evangelicals and religionists.
    Ex: This is very similar to the religious bigots of the past that took Bible passages to condone slavery and keep women down.

    Spanish-English dictionary > fanático religioso

  • 19 problemático

    adj.
    problematical, troublesome, problem, problematic.
    * * *
    1 (cuestión) problematic; (joven) difficult
    * * *
    (f. - problemática)
    adj.
    * * *
    * * *
    - ca adjetivo problematic, difficult
    * * *
    = dodgy [dodgier -comp., dodgiest -sup.], sticky [stickier -comp., stickiest -sup.], troublesome, problem, problematic, problematical, problem-ridden, fractious, bumpy, dicey [dicier -comp., diciest -sup.], afoul.
    Ex. The statistical procedures from Czchekoslovakia and Romania have been pretty dodgy and unsatisfactory.
    Ex. The inclusion of vendors and publishers allows everyone to address sticky business relationships head-on.
    Ex. Measures to prevent such incidents include fitting burglar alarms in libraries and taking quick and decisive action against troublesome users.
    Ex. Problem patrons include, but are not limited to, illiterates simply seeking shelter, alcoholics, the homeless, the mentally disturbed, aggressive young people, and those with offensive odours.
    Ex. This attitude is based on the waste bin decision process widely used in political and educational organisations, which tend to have open-ended goals, problematic preferences, hazy technology, and poor feeback.
    Ex. The manufacture of these high-density chips is problematical.
    Ex. The negative aspects of adding such a problem-ridden medium to the library are far outweighed by the potential benefits video offers.
    Ex. Thus was Christianity codified into a Bible that still today is the central element in the faith of the two billion adherents of the largest, if most fractious, of the world's religions.
    Ex. The article is entitled 'The big bumpy shift: digital music via the Internet'.
    Ex. Predicting the future is dicey.
    Ex. Dan, who had known from the start that things were afoul, demanded that officer show him their IDs.
    ----
    * cuestión problemática = sticky issue.
    * en una situación muy problemática = in deep water.
    * niño problemático = problem child.
    * persona problemática = troublemaker.
    * problemática que afecta a = issues + surrounding.
    * * *
    - ca adjetivo problematic, difficult
    * * *
    = dodgy [dodgier -comp., dodgiest -sup.], sticky [stickier -comp., stickiest -sup.], troublesome, problem, problematic, problematical, problem-ridden, fractious, bumpy, dicey [dicier -comp., diciest -sup.], afoul.

    Ex: The statistical procedures from Czchekoslovakia and Romania have been pretty dodgy and unsatisfactory.

    Ex: The inclusion of vendors and publishers allows everyone to address sticky business relationships head-on.
    Ex: Measures to prevent such incidents include fitting burglar alarms in libraries and taking quick and decisive action against troublesome users.
    Ex: Problem patrons include, but are not limited to, illiterates simply seeking shelter, alcoholics, the homeless, the mentally disturbed, aggressive young people, and those with offensive odours.
    Ex: This attitude is based on the waste bin decision process widely used in political and educational organisations, which tend to have open-ended goals, problematic preferences, hazy technology, and poor feeback.
    Ex: The manufacture of these high-density chips is problematical.
    Ex: The negative aspects of adding such a problem-ridden medium to the library are far outweighed by the potential benefits video offers.
    Ex: Thus was Christianity codified into a Bible that still today is the central element in the faith of the two billion adherents of the largest, if most fractious, of the world's religions.
    Ex: The article is entitled 'The big bumpy shift: digital music via the Internet'.
    Ex: Predicting the future is dicey.
    Ex: Dan, who had known from the start that things were afoul, demanded that officer show him their IDs.
    * cuestión problemática = sticky issue.
    * en una situación muy problemática = in deep water.
    * niño problemático = problem child.
    * persona problemática = troublemaker.
    * problemática que afecta a = issues + surrounding.

    * * *
    ‹asunto/situación› problematic, difficult
    eso puede resultar problemático that could be difficult o problematic o problematical
    * * *

    problemático
    ◊ -ca adjetivo

    problematic, difficult
    problemático,-a adjetivo problematic

    ' problemático' also found in these entries:
    Spanish:
    conflictiva
    - conflictivo
    - problemática
    English:
    disputable
    - problematic
    - problematical
    - troublesome
    * * *
    problemático, -a adj
    problematic;
    es un niño muy problemático he's a very difficult child
    * * *
    adj problematic
    * * *
    problemático, -ca adj
    : problematic

    Spanish-English dictionary > problemático

  • 20 radical

    adj.
    radical.
    f. & m.
    1 radical, die-hard, diehard, extremist.
    2 radicle, radical.
    3 radical, root.
    m.
    1 root (grammar & math).
    2 radical (chemistry).
    * * *
    1 radical
    1 (en gramática, matemática) root, radical
    * * *
    1. adj.
    radical, drastic
    2. noun mf.
    * * *
    1.
    ADJ SMF radical
    2. SM
    1) (Ling) root
    2) (Mat) square-root sign
    3) (Quím) radical
    * * *
    I
    adjetivo radical
    II
    masculino y femenino
    1) (Pol) radical
    2)
    a) (Mat) root
    b) (Ling) radical, root
    * * *
    = drastic, radical, deep-seated, dramatic, vowed, hardliner, bigot.
    Ex. Even when drastic revision is seen to be necessary and accepted, the point in time at which to conduct this extensive review can be difficult to select.
    Ex. A similar approach to arrangement, but one which is less radical than reader interest arrangement, is to rely upon broad categorisation rather than detailed specification.
    Ex. Librarians have always had a deep-seated, and often irrational, faith in education -- especially book-centred, information education -- as a panacea for society's ills.
    Ex. This kind of distribution is represented by a curve which shows a hugely lopsided frequency for the majority, then a dramatic drop, dribbling off into a long tail of mostly zeros.
    Ex. The archtypical animal rights activist is embodied in Emma Peel, a suicidal grammar school dropout, a vowed fruitarian, & member of the Animal Liberation Front.
    Ex. Iranians have voted for hardliners just out of spite.
    Ex. It has become far too easy for charlatans and bigots to harness religion to their own political agenda.
    ----
    * cambio radical = revulsion, radical change.
    * cambio radical de postura = about-face.
    * causa radical, la = radical cause, the.
    * * *
    I
    adjetivo radical
    II
    masculino y femenino
    1) (Pol) radical
    2)
    a) (Mat) root
    b) (Ling) radical, root
    * * *
    = drastic, radical, deep-seated, dramatic, vowed, hardliner, bigot.

    Ex: Even when drastic revision is seen to be necessary and accepted, the point in time at which to conduct this extensive review can be difficult to select.

    Ex: A similar approach to arrangement, but one which is less radical than reader interest arrangement, is to rely upon broad categorisation rather than detailed specification.
    Ex: Librarians have always had a deep-seated, and often irrational, faith in education -- especially book-centred, information education -- as a panacea for society's ills.
    Ex: This kind of distribution is represented by a curve which shows a hugely lopsided frequency for the majority, then a dramatic drop, dribbling off into a long tail of mostly zeros.
    Ex: The archtypical animal rights activist is embodied in Emma Peel, a suicidal grammar school dropout, a vowed fruitarian, & member of the Animal Liberation Front.
    Ex: Iranians have voted for hardliners just out of spite.
    Ex: It has become far too easy for charlatans and bigots to harness religion to their own political agenda.
    * cambio radical = revulsion, radical change.
    * cambio radical de postura = about-face.
    * causa radical, la = radical cause, the.

    * * *
    A
    1 ( Pol) radical
    2 ‹cambio/medida› radical, drastic
    B ( Bot) radical
    A ( Pol) radical
    radical de izquierdas left-wing radical
    B
    1 ( Mat) root
    2 ( Ling) radical, root
    * * *

    radical adjetivo, masculino y femenino
    radical
    radical
    I adjetivo
    1 (total, completo) radical: su carácter cambió de un modo radical, he went through a radical character change
    un cambio radical, a drastic change
    2 (categórico, sin término medio) hizo una crítica radical de la nueva ley, she was scathingly critical of the new law
    II adjetivo & mf Pol radical
    III m Mat Quím radical
    radical libre, free radical
    Ling root
    ' radical' also found in these entries:
    Spanish:
    decantarse
    - giro
    - radicalizar
    - radicalizarse
    - vuelco
    - vuelta
    English:
    drastic
    - economic
    - extreme
    - radical
    - shake-up
    - sweeping
    - about
    - line
    - out
    * * *
    adj
    1. [drástico] radical
    2. [no moderado] radical
    3. Arg Pol = relating to the Unión Cívica Radical
    4. Gram root
    5. Bot root
    nmf
    1. [que no es moderado] radical
    2. Arg Pol = member or supporter of the Unión Cívica Radical
    nm
    1. Gram root
    2. Mat square root sign
    3. Quím radical
    radical libre free radical
    * * *
    I adj radical
    II m/f persona radical
    III m GRAM, MAT root
    * * *
    radical adj
    : radical, extreme
    radicalmente adv
    radical nmf
    : radical
    * * *
    radical adj n radical

    Spanish-English dictionary > radical

См. также в других словарях:

  • faith — Synonyms and related words: Weltanschauung, abandon, acceptation, acception, acquiescence, activity, adherence, adherents, adhesion, adoration, allegiance, apostolic faith, ardency, ardor, arrogance, articles of religion, aspiration, assumption,… …   Moby Thesaurus

  • Faith-based foreign aid — refers to the international development and relief related spending and activities of religious or religiously motivated organizations, and the government financial and political support of those organizations. For centuries, Western religious… …   Wikipedia

  • Political satire — is a significant part of satire that specializes in gaining entertainment from politics; it has also been used with subversive intent where political speech and dissent are forbidden by a regime, as a method of advancing political arguments where …   Wikipedia

  • Political theology — or public theology is a branch of both political philosophy and practical theology that investigates the ways in which theological concepts or ways of thinking underlie political, social, economic and cultural discourses. The same term has been… …   Wikipedia

  • Faith in the City — was a report published in the UK in Autumn 1985, authored by the Archbishop of Canterbury’s Commission on Urban Priority Areas. The report created a large amount of controversy when it was published, as one of its conclusions was that much of the …   Wikipedia

  • Political aspects of Islam — are derived from the Quran, the Sunna, Muslim history and sometimes elements of political movements outside Islam. Traditional political concepts in Islam include leadership by successors to the Prophet known as Caliphs, (Imamate for Shia); the… …   Wikipedia

  • Political catholicism — is a political and cultural conception which promotes the ideas and social teaching of the Catholic Church (Catholic social teaching) in public life. (See also Christian democracy.) Contents 1 The beginning of the political catholicism in 19th… …   Wikipedia

  • Political ideologies in the United States — vary considerably. Persons in the U.S. generally classify themselves either as adhering to American liberalism, American conservatism or as moderates. American liberalism aims at the preservation and extension of human, social and civil rights as …   Wikipedia

  • Political efficacy — is a theoretical concept used to explain political behaviour in Political Science. It indicates a citizens faith and trust in government and their own belief that they can understand and influence political affairs. It is commonly measured by… …   Wikipedia

  • Faith Like Potatoes — is a 2006 South African drama film directed by Regardt van den Bergh. It is based on a book written by Angus Buchan of the same title which was published in 1988.It is based on the true story and life of Angus Buchan and the Buchan family.… …   Wikipedia

  • Faith Freedom International — Infobox Website name = Faith Freedom International caption = Logo and Screenshot of FFI url = http://www.faithfreedom.org commercial = No type = Religious/Political language = English, Arabic, Chinese, Dutch, French, German, Indonesian, Italian,… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»