Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

pogawędka

См. также в других словарях:

  • pogawędka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. pogawędkadce; lm D. pogawędkadek {{/stl 8}}{{stl 7}} swobodna towarzyska rozmowa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pogawędka przy kawie.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}ucinać – uciąć (sobie) pogawędkę {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pogawędka — ż III, CMs. pogawędkadce; lm D. pogawędkadek «swobodna, towarzyska rozmowa; gawędzenie» Przyjacielska, koleżeńska pogawędka. Pogawędki przy stole. Przyjść do kogoś na pogawędkę. Wdać się z kimś w pogawędkę …   Słownik języka polskiego

  • pogawędka — Uciąć (sobie) pogawędkę zob. uciąć 3 …   Słownik frazeologiczny

  • gadka — ż III, CMs. gadkadce; lm D. gadkadek 1. «bajka, podanie, opowieść» Gadka ludowa. Opowiadać gadki. 2. pot. «rozmowa, pogawędka, mowa, powiedzenie» Głupia, próżna gadka. 3. pot. «plotka, domysł, pogłoska» Nie słuchał gadek. Krążyły niepokojące… …   Słownik języka polskiego

  • gawęda — ż IV, CMs. gawędaędzie; lm D. gawędaęd 1. «swobodna, towarzyska rozmowa; pogawędka, gawędzenie» Długa, poufna, wieczorna gawęda. Spędzać, tracić czas na gawędach. Wdawać się w gawędy. 2. «opowiadanie, opowieść, pogadanka» Starodawna gawęda.… …   Słownik języka polskiego

  • pogaduszka — ż III, CMs. pogaduszkaszce; lm D. pogaduszkaszek zwykle w lm, pot. «lekka, swobodna rozmowa na błahe tematy; pogawędka, rozmówka» Wesołe, żartobliwe pogaduszki. Kawiarniane pogaduszki …   Słownik języka polskiego

  • pogwarka — ż III, CMs. pogwarkarce; lm D. pogwarkarek «poufała rozmowa, rozmówka, pogawędka» Mieć pogwarki z przyjaciółmi. Wdawać się w pogwarki …   Słownik języka polskiego

  • poufny — poufnyni, poufnyniejszy 1. «trzymany w tajemnicy, wymagający dyskrecji; tajny, prywatny, sekretny» Poufne pismo, rozporządzenie. Poufna narada. Otrzymać poufne informacje. Wydać poufne polecenie. Pomówić z kimś w poufnej sprawie. Przekazać poufne …   Słownik języka polskiego

  • przy — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi jego funkcję) w miejscowniku; sygnalizuje stosunek współwystępowania, styczności w czasie i przestrzeni; elementem, do którego coś jest odnoszone za pomocą przyimka przy może… …   Słownik języka polskiego

  • przyjacielski — przyjacielskiscy 1. «dotyczący przyjaciela, należący do przyjaciela, złożony z przyjaciół» Przyjacielska kompania. Przyjacielskie spotkanie. 2. «pełen przyjaźni, taki jak wśród przyjaciół; życzliwy, przyjazny» Przyjacielska pogawędka, rozmowa,… …   Słownik języka polskiego

  • rozmowa — ż IV, CMs. rozmowawie; lm D. rozmowamów «wzajemna wymiana myśli za pomocą słów; mówienie z kimś, rozmawianie, konwersacja, pogawędka» Cicha, krótka, miła, prywatna, przyjazna, serdeczna rozmowa. Banalna, interesująca, lekka, zdawkowa rozmowa.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»