podstęp

См. также в других словарях:

• podstęp — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. podstęppie {{/stl 8}}{{stl 7}} krok, posunięcie, którego celem jest oszukanie kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nikczemny podstęp. Zwyciężyć podstępem. Nie udał się podstęp.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podstęp — m IV, D. u, Ms. podstęppie; lm M. y «posunięcie, wybieg mające na celu zmylenie, oszukanie kogoś; podejście, fortel, zasadzka» Chytry, niecny, haniebny podstęp. Węszyć, wietrzyć, widzieć wszędzie podstęp. Użyć podstępu. Działać, zdobyć, osiągnąć… …   Słownik języka polskiego

• fortel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów «sprytny sposób pokonania trudności, osiągnięcia czego; podstęp, wybieg» Podejść kogoś fortelem. Użyć fortelu. Uknuć, wynaleźć fortel. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• frantostwo — n III, Ms. frantostwowie, blm «ogół cech właściwych frantowi; przebiegłość, chytrość; oszustwo, podstęp» Mieć skłonność do frantostwa …   Słownik języka polskiego

• gierka — ż III, CMs. gierkarce; lm M. gierkarek «podstęp, kruczek; chwyt, szczególnie chwyt aktorski, przejaskrawiający, banalizujący, wulgaryzujący grę» Efektowna gierka …   Słownik języka polskiego

• intryga — ż III, CMs. intrygaydze; lm D. intrygayg 1. «chytre, podstępne działanie dla osiągnięcia jakiegoś celu; podstęp, knowanie, matactwo» Babska intryga. Intrygi dworskie, dyplomatyczne, polityczne. Knuć, prowadzić, snuć intrygi przeciw komuś.… …   Słownik języka polskiego

• podstępnie — podstępnieej «używając podstępu, planując podstęp; zdradziecko, chytrze» Działać podstępnie. Podstępnie kogoś zniszczyć, zgubić …   Słownik języka polskiego

• przewrotność — ż V, DCMs. przewrotnośćści 1. blm «bycie przewrotnym, podstępnym; przewrotny charakter, obłudne postępowanie; fałsz» Przewrotność czyjejś natury. Odznaczać się przewrotnością. 2. lm MD. przewrotnośćści «postępek przewrotny, podstęp» Przewrotność… …   Słownik języka polskiego

• pułapka — ż III, CMs. pułapkapce; lm D. pułapkapek «urządzenie służące do chwytania drapieżników, ptaków, ryb itp.; łapka, potrzask, samołówka» Pułapka skrzynkowa, zatrzaskowa. Pułapka na myszy, na lisy. Zakładać, zastawiać pułapkę. Chwytać w pułapkę.… …   Słownik języka polskiego

• sztuczka — ż III, CMs. sztuczkaczce; lm D. sztuczkaczek 1. «sprawka, podstęp, fortel, wybieg; figiel, psikus» Adwokackie sztuczki. Nie próbuj żadnych sztuczek. Spłatać komuś sztuczkę. Dać się złapać na czyjąś sztuczkę. 2. «popis zręczności, umiejętności,… …   Słownik języka polskiego

• trik — m III, D. u, N. trikkiem; lm M. i «sztuczka, chwyt, sposób stosowane w celu osiągnięcia szczególnego efektu np. w filmie, sztuce teatralnej; wybieg, podstęp ułatwiający uzyskanie czegoś» Triki cyrkowe, filmowe, reklamowe. Stosować różne triki.… …   Słownik języka polskiego