-
1 podoficer
-ra, -rowie; loc sg - rze; mnon-commissioned officer; ( w marynarce) petty officer* * *mppl. - owie wojsk. non-commissioned officer, non-com, NCO; ( w marynarce wojennej) petty officer.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podoficer
-
2 podoficer
-
3 podoficer
-
4 podoficer
сущ.• унтер-офицер* * *♂, мн. И. \podoficerowie сержант; младший командир; унтер-офицер przest.;\podoficerowie сержанты, сержантский состав
* * *м, мн И podoficerowieсержа́нт; мла́дший команди́р; у́нтер-офице́р przest.podoficerowie — сержа́нты, сержа́нтский соста́в
-
5 podoficer
sous-officier -
6 podoficer
m -
7 podoficer
ч1. сержант;2. унтер-офіцер (істор.) -
8 dyżurn|y
Ⅰ adj. 1. (pełniący dyżur) lekarz dyżurny the doctor on call a. on duty- dyżurna pielęgniarka a. siostra the duty nurse- dyżurny lekarz kraju national medical officer- ratownik dyżurny pogotowia górskiego the mountain rescue service volunteer on duty- oficer dyżurny the duty officer- podoficer dyżurny kompanii the company duty non-commissioned officer- dyżurny policjant/sierżant duty officer/sergeant- dyżurny synoptyk the (on-)duty meteorologist; Wojsk. duty (weather) forecaster- dyżurny inżynier (w elektrowni) the on-duty engineer (at a power plant)- dyżurny radiotelegrafista the on-duty radiotelegraph operator- dyżurny urzędnik (ambasady) the embassy duty officer- dyżurna bibliotekarka the duty librarian- redaktor dyżurny the duty editor2. przen., pot., pejor. (stale wykorzystywany) tried-and-tested pot. iron., standard-issue pot. iron.- dyżurny temat/problem a (good old) standby topic/problem iron.- dyżurnym tematem stała się obecnie reforma szkolnictwa education reform is the current standby topic of choice- dyżurna anegdota a tried-and-tested a. standard-issue anecdote- znowu opowiadał te swoje dyżurne dowcipy he hauled out his tried-and-tested jokes again- dyżurny felietonista/eseista/krytyk a tried-and-tested columnist/essayist/critic3. przen., pot. (zapasowy) spare- dyżurny materac/parasol (dla gości) a spare mattress/umbrella (for guests)Ⅱ m 1. (na posterunku) (oficer) duty officer; (podoficer) the duty non-commissioned officer; (ratownik) the rescuer on duty 2. (w szkole) monitor; (na obozie, kolonii) a camper on kitchen duty GB a. KP-duty US Ⅲ dyżurna f (w szkole) monitor; (na obozie, kolonii) a camper on kitchen duty GB a. KP-duty US- □ dyżurny ruchu Kolej. train dispatcherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dyżurn|y
-
9 podofice|r
m ( Npl podoficerowie) non-commissioned officer- podoficer rezerwy non-commissioned officer in the reserve- podoficer zawodowy non-commissioned officer in the regular armyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podofice|r
-
10 Unteroffizier
Unteroffizier(in) ['ʊntɐɔfiʦ̑i:ɐ̯] m(f)\Unteroffizier vom Dienst podoficer dyżurny -
11 ogniomistrz
m artillery sergeant, gunnery sergeant US 1. (podoficer artylerii) sergeant in the artillery 2. (stopień) artillery sergeant- dostał ogniomistrza he was promoted to the rank of artillery sergeant□ starszy ogniomistrz battery sergeant major GB, master gunnery sergeant US; (szef baterii) battery sergeant major* * *mpGen.pl. -ów sergeant of artillery.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogniomistrz
-
12 urzędnik
сущ.• клерк• офицер• полисмен• служащий• чиновник* * *чиновник, служащий, госслужащий, должностное лицо, клеркhist. podoficer (w wojskach kozackich) ист. урядник (в казачьих войсках)hist. posterunkowy (w policji Imperium Rosyjskiego) ист. урядник (в уездной полиции)* * *♂ служащий; чиновник;wysoki \urzędnik высокое должностное лицо
* * *мслу́жащий; чино́вникwysoki urzędnik — высо́кое должностно́е лицо́
-
13 Dienstgrad
См. также в других словарях:
podoficer — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. podoficererze; lm M. owie {{/stl 8}}{{stl 7}} żołnierz posiadający stopień wojskowy wyższy od szeregowego i niższy od oficerskiego; w Wojsku Polskim: od kaprala (mata) do starszego sierżanta (bosmana) sztabowego … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podoficer — m IV, DB. a, Ms. podoficererze; lm M. owie, DB. ów «w wojskach lądowych i lotniczych: żołnierz w stopniu od kaprala do starszego sierżanta sztabowego; w marynarce wojennej: od mata do starszego bosmana sztabowego» Podoficer młodszy, starszy.… … Słownik języka polskiego
artylerzysta — m odm. jak ż IV, CMs. artylerzystayście; lm M. artylerzystayści, DB. artylerzystatów «żołnierz (szeregowy, podoficer, oficer) artylerii» Artylerzyści zmotoryzowani. Artylerzyści strzelają, ciągną działa. Ktoś jest artylerzystą z wykształcenia … Słownik języka polskiego
bosman — m IV, DB. a, Ms. bosmannie 1. lm M. bosmanni, DB. ów «podoficer, do którego należy utrzymanie porządku i czystości na statku» 2. blm «stopień podoficerski w marynarce wojennej odpowiadający stopniowi sierżanta w armii lądowej» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
chorąży — m odm. jak przym.; lm M. chorążyżowie, DB. chorążyżych 1. «ten, kto nosi chorągiew na jakichś uroczystościach» Chorąży szkolny, kościelny. Chorąży cechu albo cechowy. przen. «propagator jakichś idei; przywódca, obrońca» Chorąży postępu. 2.… … Słownik języka polskiego
cieśla — m odm. jak ż I, DCMs. cieślali; lm M. cieślale, DB. cieślali (cieślalów) «rzemieślnik zajmujący się ręczną obróbką drewna, wykonywający drewniane konstrukcje budowlane, stawiający drewniane budynki» Cieśle wznosili nową stodołę. ∆ mors. Cieśla… … Słownik języka polskiego
działonowy — działonowywi przym. od działon. działonowy w użyciu rzecz. «dowódca działonu, zwykle podoficer kierujący czynnościami obsługi w czasie eksploatacji działa» Działonowy rzucił rozkaz: ognia! … Słownik języka polskiego
feldfebel — m I, DB. feldfebelbla; lm M. feldfebelble, DB. feldfebelbli «w dawnym wojsku polskim stopień podoficerski odpowiadający stopniowi starszego sierżanta; zachowany do dziś w wojsku niemieckim; podoficer mający ten stopień» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
junkier — m IV, DB. junkierkra, Ms. junkierkrze; lm M. junkierkrzy (junkierkrowie), DB. junkierkrów 1. hist. «w Niemczech średniowiecznych: młodszy syn rodziny panującej, także szlacheckiej i patrycjuszowskiej» 2. hist. «wielki właściciel ziemski w… … Słownik języka polskiego
mat — I m IV, D. u, Ms. macie, blm «brak połysku, matowość; powierzchnia nie błyszcząca, nie polerowana» Brzoskwiniowy mat cery. Mahoniowy mat mebli. Mat papieru, materiału, skóry. ‹z niem.› II m IV, DB. a, Ms. macie, blm «posunięcie i sytuacja w grze… … Słownik języka polskiego
ogniomistrz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów «stopień podoficerski w artylerii odpowiadający stopniowi sierżanta w innych rodzajach wojsk lądowych; podoficer mający ten stopień» … Słownik języka polskiego