-
1 pocieszyć
pocieszać się sich trösten (I mit D) -
2 pocieszyć
vt pf→ pocieszać -
3 pocieszać
pocieszać się sich trösten (I mit D) -
4 pocieszać
to wcale mnie nie pociesza das bringt [ lub gibt] mir überhaupt keinen Trost\pocieszać się czymś sich +akk mit etw trösten -
5 pokrzepiać
pokrzepiać [pɔkʃɛpjaʨ̑], pokrzepić [pɔkʃɛpiʨ̑]I. vt1) ( wzmacniać)\pokrzepiać kogoś czymś jdn mit etw stärken2) ( orzeźwiać)\pokrzepiać kogoś na duchu jdm Mut einflößen [ lub zusprechen]II. vr1) ( posilić się)\pokrzepiać się czymś sich +akk mit etw stärken2) ( orzeźwić się)3) ( cieszyć się)\pokrzepiać się myślą o czymś sich +akk am Gedanken an etw +akk laben -
6 beruhigen
beruhigen * [bə'ru:ɪgən]I. vt1) ( Bedenken zerstreuen) Musik, Medikament, Nachricht: uspokajać [ perf uspokoić]; Gewissen uciszyć2) ( trösten) pocieszyćII. vrsich \beruhigen Mensch, Meer: uspokoić się -
7 irgendwie
1) ( nicht genauer bestimmbar) jakośer kommt mir \irgendwie bekannt vor skądś go znam2) ( egal wie) jakośman muss ihn \irgendwie trösten trzeba go jakoś pocieszyć\irgendwie wird's schon werden jakoś to będzie3) ( in gewisser Hinsicht)\irgendwie hast du schon recht w pewnym sensie masz rację -
8 spenden
I. vt1) ( als Spende geben)jdm etw \spenden ofiarowywać [ perf ofiarować] komuś cośBeifall \spenden oklaskiwaćTrost \spenden pocieszać [ perf pocieszyć]Lob \spenden chwalić [ perf po-]II. vi[für jdn/etw] \spenden ofiarowywać [ perf ofiarować] datek [dla kogoś/na coś] -
9 trösten
-
10 zusprechen
zu|sprechenirr vt1) ( trösten)jdm Trost \zusprechen pocieszać [ perf pocieszyć] kogoś2) jurdas Kind wurde der Mutter zugesprochen opiekę nad dzieckiem przyznano matce
См. также в других словарях:
pocieszyć — dk VIb, pocieszyćszę, pocieszyćszysz, pocieszyćciesz, pocieszyćszył, pocieszyćszony pocieszać ndk I, pocieszyćam, pocieszyćasz, pocieszyćają, pocieszyćaj, pocieszyćał, pocieszyćany «przynieść komuś pociechę, podtrzymać na duchu, dodać otuchy»… … Słownik języka polskiego
pocieszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. pocieszać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pocieszać się – pocieszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} znajdować pociechę, nabierać otuchy, przestawać się smucić, martwić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pocieszał się, że wkrótce zostanie uwolniony. Pocieszał się alkoholem. Szybko pocieszył się po śmierci żony. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pocieszać — → pocieszyć … Słownik języka polskiego
pocieszenie — n I rzecz. od pocieszyć Szukać pocieszenia. Nie ma dla kogoś pocieszenia. ∆ Nagroda pocieszenia «nagroda dodatkowa, nadprogramowa dla tego, kto nie dostał żadnej z głównych nagród» pocieszenie się rzecz. od pocieszyć się … Słownik języka polskiego
utulić — dk VIa, utulićlę, utulićlisz, utul, utulićlił, utulićlony utulać ndk I, utulićam, utulićasz, utulićają, utulićaj, utulićał, utulićany «pocieszyć, uspokoić kogoś, zwykle przytulając do siebie, biorąc w objęcia» Utulić zdenerwowaną żonę. ◊ Utulić… … Słownik języka polskiego
pocieszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pocieszaćam, pocieszaća, pocieszaćają, pocieszaćany {{/stl 8}}– pocieszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, pocieszaćszę, pocieszaćszy, pocieszaćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} nieść pociechę komuś, dodawać komuś otuchy,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… … Słownik frazeologiczny
ścieżka — 1. Być z kimś na wojennej ścieżce «żyć z kimś w niezgodzie, postępować wobec kogoś nieżyczliwie» 2. Ścieżka legislacyjna «działanie zmierzające do ustanowienia przepisów prawnych»: (...) projekt nowej ustawy o radiofonii i telewizji (...) po… … Słownik frazeologiczny
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
