-
1 pochlebiać
impf ⇒ pochlebić* * *-biam, -biasz, -bić; perf; vt(+dat: podlizywać się) to flatter; ( chwalić) to speak highly ofpochlebiało mi, że... — it flattered me that...
* * *ipf.pochlebić pf. flatter, adulate; to mi bardzo pochlebia it really flatters me; pochlebiać sobie flatter o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pochlebiać
-
2 pochlebiać
pochlebiać sobie sich zugute halten -
3 pochlebiać
pochlebiać [pɔxlɛbjaʨ̑], pochlebić [pɔxlɛbiʨ̑]1) ( przesadnie chwalić)\pochlebiać komuś jdm schmeichelnpochlebia mi, że... es schmeichelt mir, dass...pochlebiam sobie, że... ich schmeichle mir, dass... -
4 pochlebiać
глаг.• задабривать• кадить• льстить• подольщаться• польстить* * *pochlebi|ać\pochlebiaćany несов. komu-czemu льстить кому-чему, угодничать перед кем-чем+schlebiać;
podlizywać się* * *pochlebiany несов. komu-czemuSyn: -
5 pochlebiać
1. amadouer2. cajoler3. encenser4. flatter -
6 pochlebiać
1 bladair 2 lútáil -
7 pochlebiać
[похлєбячь]v.ndk -
8 pochlebiać
meilikauti -
9 pochlebiać
лестити, улещувати -
10 pochlebiać
manuyâ -
11 pochlebiać
adular -
12 pochlebiać
1) καλοπιάνω2) κολακεύω -
13 καλοπιάνω
pochlebiać czas. -
14 pochlebi|ć
pf — pochlebi|ać impf vi książk. 1. (wychwalać) [osoba] to flatter vt- pochlebiać komuś to flatter sb- pochlebiać czyjejś inteligencji to flatter sb about a. on their intelligence- pochlebiam sobie, że… I flatter myself that…2. (sprawiać przyjemność) pochlebia mi, że… I’m flattered that…- to mi pochlebia I’m flattered- pochlebiać czyjejś próżności to flatter sb’s vanity- jej słowa bardzo mu pochlebiły he was very flattered by what she saidThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pochlebi|ć
-
15 льстить
глаг.• kadzić• pieścić• pochlebiać• połechtać• przypochlebiać• schlebiać* * *łechtać, pochlebiać, przypochlebiać się, schlebiać -
16 kadzić
глаг.• кадить• льстить• подольщаться• польстить* * *kadz|ić\kadzićę несов. 1. кадить, курить (ароматическими веществами);2. перен. разг. льстить, курить фимиам+2. pochlebiać
* * *kadzę несов.1) кади́ть, кури́ть ( ароматическими веществами)2) перен., разг. льстить, кури́ть фимиа́мSyn:pochlebiać 2) -
17 łechtać
глаг.• защекотать• щекотать* * *łech|tać\łechtaćcę/\łechtaćczę/\łechtaćtam, \łechtaćtany несов. 1. щекотать;2. перен. (приятно) щекотать, льстить; \łechtać miłość własną льстить самолюбию+1. łaskotać 2. pochlebiać, schlebiać
* * *łechcę / łechczę / łechtam, łechtany несов.1) щекота́ть2) перен. (прия́тно) щекота́ть, льститьłechtać miłość własną — льстить самолю́бию
Syn: -
18 schlebiać
глаг.• задабривать• кадить• льстить• подольщаться• польстить• смягчать• успокаивать* * *schlebia|ć\schlebiaćny несов. 1. льстить;2. угождать (кому-л., на кого-л.)+1. pochlebiać 2. dogadzać;
folgować* * *schlebiany несов.1) льстить2) угожда́ть (кому-л., на кого-л.)Syn: -
19 flatter
['flætə(r)]vtI was flattered that… — pochlebiało mi, że…
to flatter o.s. on sth — szczycić się czymś
* * *['flætə]1) (to praise too much or insincerely: Flatter him by complimenting him on his singing.) schlebiać2) (to show, describe etc someone or something as being better than someone etc really is: The photograph flatters him.) schlebiać3) (to be pleased to say about (oneself) (that one can do something): I flatter myself that I can speak French perfectly.) pochlebiać sobie, z dumą stwierdzać•- flattery -
20 schmeicheln
schmeicheln vi (-le): jemandem schmeicheln pochlebiać, schlebiać k-u; ( sich in jemandes Gunst einschmeicheln) abw przypochlebiać się k-u;das schmeichelt ihrer Eitelkeit to schlebia jej próżności;sich geschmeichelt fühlen pochlebiać sobie
См. также в других словарях:
pochlebiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pochlebiaćam, pochlebiaća, pochlebiaćają, pochlebiaćany {{/stl 8}}– pochlebić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pochlebiaćbię, pochlebiaćbi, pochlebiaćchleb, pochlebiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} chwalić kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pochlebiać — ndk I, pochlebiaćam, pochlebiaćasz, pochlebiaćają, pochlebiaćaj, pochlebiaćał, pochlebiaćany pochlebić dk VIa, pochlebiaćbię, pochlebiaćbisz, pochlebiaćchleb, pochlebiaćbił, pochlebiaćbiony «wyrażać się o czymś pochlebnie, chwalić, zwykle… … Słownik języka polskiego
pochlebiać sobie – pochlebić sobie — {{/stl 13}}{{stl 7}} uznawać coś za swoją zaletę, sukces; być z czegoś dumnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pochlebiał sobie, że jest osobą niezastąpioną i świetnym fachowcem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ambicja — ż I, DCMs. ambicjacji; lm D. ambicjacji (ambicjacyj) 1. «poczucie godności osobistej; honor, duma» Mieć, stracić ambicję. Nie mieć odrobiny ambicji. Być bez ambicji. Pochlebiać czyjejś ambicji. Unieść się ambicją. Zranić, urazić czyjąś ambicję … Słownik języka polskiego
bębenek — m III, D. bębeneknka, N. bębeneknkiem; lm M. bębeneknki 1. «mały bęben perkusyjny instrument muzyczny; także podobna zabawka» Uderzać w bębenek pałeczkami. Grać na bębenku. ∆ Bębenek baskijski «instrument perkusyjny o nieokreślonej wysokości… … Słownik języka polskiego
kadzić — ndk VIa, kadzę, kadzisz, kadź, kadził «palić kadzidło, palić aromatyczne zioła napełniające powietrze wonnym dymem» Kadzić jałowcem, zielem. przen. pot. «pochlebiać, przesadnie chwalić» Kadzić komuś … Słownik języka polskiego
łasić się — ndk VIa, łaszę się, łasić sięsisz się, łaś się, łasić sięsił się «o zwierzętach: ocierać się pieszczotliwie» Pies łasi się do pana. przen. «o ludziach: chcieć się komuś przypodobać, pochlebiać komuś, przymilać się» … Słownik języka polskiego
mydło — n III, Ms. mydłodle; lm D. mydłodeł 1. «substancja stała lub ciekła, w której skład wchodzą sole wyższych kwasów tłuszczowych z metalami alkalicznymi lub amoniakiem i jego pochodnymi, otrzymywana głównie przez hydrolizę tłuszczów zwierzęcych… … Słownik języka polskiego
schlebiać — ndk I, schlebiaćam, schlebiaćasz, schlebiaćają, schlebiaćaj, schlebiaćał rzad. schlebić dk VIa, schlebiaćbię, schlebiaćbisz, schleb, schlebiaćbił «chwalić, zwykle przesadnie, często interesownie, dla przypodobania się komuś; o czymś: sprawiać… … Słownik języka polskiego
pakleboti — 1 ×pakleboti (l. pochlebiać) intr. BS94; N pataikauti. kleboti; pakleboti … Dictionary of the Lithuanian Language
głaskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, głaszczę || głaskaćam, głaszcze || głaskaća, głaszczą || głaskaćają, głaskaćany {{/stl 8}}– pogłaskać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk II a. VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień