położenia

См. также в других словарях:

• być [stać się] panem położenia [sytuacji] — {{/stl 13}}{{stl 7}} móc decydować, wydawać polecenia, znajdować się w korzystniejszej sytuacji niż inni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sam pobyt w szpitalu męczył go bardziej niż ból w operowanej nodze, ponieważ tu nie mógł być panem położenia. Dzięki… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Белая Русь — (Russia Alba) около озера Ильмень (Lacus Irmen). Фрагмент карты Carta Marina, 1539 …   Википедия

• pan — 1. Być panem położenia, sytuacji «być osobą, od której w danej chwili coś zależy»: Jagiełło doskonale rozumiał, że te dwie wielkie, niesłychanie bogate republiki kupieckie stanowią szczebel do ostatecznego zwycięstwa na wschodzie. Kto nimi… …   Słownik frazeologiczny

• echolokacja — ż I, DCMs. echolokacjacji, blm 1. biol. «zdolność niektórych zwierząt (np. nietoperzy, delfinów) do ustalania położenia przedmiotów w otoczeniu za pomocą echa specjalnych „dźwięków orientacyjnych wydawanych przez te zwierzęta» 2. techn. mors.… …   Słownik języka polskiego

• harmoniczny — 1. «oparty, zbudowany na zasadach harmonii muzycznej» Konstrukcja harmoniczna. ∆ fiz. muz. Tony harmoniczne «tony składowe dźwięku, których częstotliwości są wielokrotnościami częstotliwości tonu podstawowego; decydują o barwie dźwięku; alikwoty …   Słownik języka polskiego

• paralaksa — ż IV, CMs. paralaksasie, blm 1. astr. «kątowa zmiana położenia ciała niebieskiego na sferze niebieskiej powstała w wyniku zmiany położenia obserwatora, odwrotnie proporcjonalna do odległości danego ciała, używana jako miara odległości» Wyznaczyć… …   Słownik języka polskiego

• ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat …   Słownik języka polskiego

• skok — m III, D. u, N. skokkiem; lm M. i 1. «oderwanie się na chwilę od jakiejś powierzchni poprzez odbicie się nogami; zeskoczenie z wyższego miejsca na niższe» Skoki kangura, żaby. Skok z okna. Biec, pędzić itp. wielkimi skokami. ◊ Jednym skokiem, w… …   Słownik języka polskiego

• stateczność — ż V, DCMs. statecznośćści, blm 1. «powaga, zrównoważenie» Stateczność wieku dojrzałego. Stateczność czyjegoś postępowania. 2. «zdolność ciała do powracania do położenia pierwotnego po wytrąceniu go z tego położenia» Stateczność łodzi, samolotu.… …   Słownik języka polskiego

• symetria — ż I, DCMs. symetriarii, blm 1. biol. «jedna z podstawowych cech budowy ciała ludzkiego oraz większości organizmów zwierzęcych, polegająca na prawidłowości w układzie przestrzennym, wyrażająca się w tym, że przez dany organizm można przeprowadzić… …   Słownik języka polskiego

• astronawigacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wyznaczanie położenia i kursu statku lub samolotu na podstawie położenia ciał niebieskich {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień