Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

plausus

  • 1 plausus

        plausus ūs, m    [plaudo], a clapping, flapping, noise from striking: plausu premunt alas (of cocks), Enn. ap. C.: ingens (of doves), V.— A clapping of hands in approval, applause: plausūs cupiditas: a plebe plausu maximo est mihi gratulatio significata: plausum captans: datus in theatro tibi, H.: stantia in plausum theatra, Pr.
    * * *
    clapping; applause

    Latin-English dictionary > plausus

  • 2 plausus

        plausus    P. of plaudo.
    * * *
    clapping; applause

    Latin-English dictionary > plausus

  • 3 plausus

    1.
    plausus, a, um, Part., from plaudo.
    2.
    plausus, i, v. 3. plausus init.
    3.
    plausus ( plōsus, Macr. S. 6, 1), ūs (a later collat. form, plausus, i, Cod. Th. 15, 9, 2), m. [plaudo], a clapping sound, the noise that arises from the beating or striking together of two bodies.
    I.
    In gen. ( poet. and in post-Aug. prose): it eques et plausu cava concutit ungula terram, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 419 Vahl.),—Of cocks: plausu premunt alas, Enn. ap. Cic. Div. 2, 26, 57 (Trag. v. 251 Vahl.).—Of doves:

    plausumque exterrita pennis Dat tecto ingentem,

    Verg. A. 5, 215:

    laterum,

    Plin. 10, 21, 24, § 46:

    aeris,

    id. 11, 20, 22, § 68:

    palma cum palmā collata plausum facit,

    Sen. Q. N. 2, 28, 1.—
    II.
    In partic., a clapping of hands in token of approbation, applause (class. and very freq.):

    si voletis plausum fabulae huic clarum dare,

    Plaut. Rud. 5, 3, 65; cf. v. 67 and plaudo, II. B.; Cic. Sest. 58, 123:

    a plebe plausu maximo est mihi gratulatio significata,

    id. Att. 4, 1, 5:

    tantis plausibus, tantā approbatione infimorum,

    id. ib. 14, 16, 2:

    a cuncto consessu plausum multiplex datus,

    id. Sen. 18, 64:

    alicui plausus impertire,

    id. Att. 2, 18, 1:

    plausus quaerere in aliquā re,

    id. ib. 8, 9, 3; id. Clu. 47:

    captare,

    id. Tusc. 2, 26, 64: petere. Quint. 4, 1, 77.

    Lewis & Short latin dictionary > plausus

  • 4 absēns

        absēns entis, adj.    [P. of absum], absent: quod is non absens reus factus esset: absenti senatui plausus est datus: absentem alqm condemnare: absens perii, away from you, O.: nobis absentibus: illum absens absentem auditque videtque, V.: postulo ut mihi tua domus te praesente absente pateat, i. e. whether you are at home or not, T.: absente nobis turbatumst, in our absence, T.: plebs tribunos plebi absentes Sex. Tempanium M. Asellium fecit, i. e. although they did not appear as competitors, L.—Poet. of places: Romae rus optas, absentem rusticus urbem tollis ad astra, H.—As subst, an absent person: minitari absenti: absentem defendere.
    * * *
    (gen.), absentis ADJ
    absent, missing, away, gone; physically elsewhere (things), non-existent

    Latin-English dictionary > absēns

  • 5 captō

        captō āvī, ātus, āre, freq.    [capio], to strive to seize, lay hold of, catch at, snatch, chase, hunt, capture: fugientia Flumina, H.: simulacra fugacia, O.: laqueis feras, V.: naribus auras, V.: auribus aëra, listen eagerly for, V.: captata Hesperie, watched for, O.—Fig., to strive after, long for, desire earnestly, catch at, grasp: solitudines: quid cum illo consili captet, T.: plausūs: risūs, provoke: populi suffragia, H.: incerta pro certis, S.: nubīs et inania, H.: tempus, opportunity, L.: occasionem, to watch for, L.: prendique et prendere captans, O.: laedere aliquem, Ph.—To watch for craftily, lie in wait for, entice, allure: quā viā te captent, T.: emolumento alqm: hostem insidiis, L.—To court, plot for: testamenta senum, H.: Coranum, Iu. — To take up, begin: ubi captat<*> sermone, etc., O.
    * * *
    captare, captavi, captatus V TRANS
    try/long/aim for, desire; entice; hunt legacy; try to catch/grasp/seize/reach

    Latin-English dictionary > captō

  • 6 cōnsessus

        cōnsessus ūs, m    [consido], a collection (of persons), assembly: meorum iudicum: consessu maximo agere causam: consessum clamoribus implere, V.: a consessu plausus datus: se heros Consessu medium tulit (dat. for in consessum), V.: theatrales gladiatoriique: in ludo.
    * * *
    assembly/gathering/meeting; audience; court; the right to a place, seat

    Latin-English dictionary > cōnsessus

  • 7 cōn-surgō

        cōn-surgō surrēxī, surrēctus, ere,    to rise, stand up, arise, start up, rise in a body, lift oneself: consurrexisse omnes illi (seni): honorifice consurgitur (impers.): ex insidiis, Cs.: ubi triarii consurrexerunt integri, L.: tonsis, V.: in consilium: ex consilio, Cs.: In plausūs consurrectum est, Ph.: toro, O.: ad bellum, L.: in ensem, V.: studiis, eagerly, V.: terno ordine remi, V.: Mundus ad Scythiam Consurgit, is elevated, V.: consurgunt quercūs, grow up, V.—To arise, spring up, originate: Consurgunt venti, V.: Romam, O.

    Latin-English dictionary > cōn-surgō

  • 8 corripiō (conr-)

        corripiō (conr-) ripuī, reptus, ere    [com- + rapio], to seize, snatch up, grasp, collect, take hold of, arrest: quos corripi atque interfici iussit, Cs.: arcum manu, V.: fascibus conreptis, S.: me, to start up, T.: a somno corpus, V.: Flumina correptos torquentia montīs, carried away, V.—To carry off, take as plunder, snatch away: in corripiendis pecuniis: effigiem, V. — To attack, seize, catch, sweep, carry away: flamma Corripuit tabulas, V.: morbi Corpora corripiunt, V.: imber (segetes), O.—To contract, shorten: numina corripiant moras, O.—To hurry over, make haste over: viam, V.: campum, V.— To quicken: gradum. H. —Fig., to reproach, reprove, chide, blame: omnes convicio Lentuli correpti, Cs.: correptus voce magistri, H.: hunc dictis, O.: correpti consules cum percunctarentur, under this rebuke, L. — To seize upon, attack: hunc plausus Corripuit, V.: correpta cupidine, O.: militiā (i. e. militiae studio), V.: imagine visae formae, fascinated, O.

    Latin-English dictionary > corripiō (conr-)

  • 9

        (old subj. duis, duit, duint, etc.), dedī, datus, are    [1 DA-], to hand over, deliver, give up, render, furnish, pay, surrender: dic quid vis dari tibi, T.: pretium: Apronio quod poposcerit: pecuniam praetori: pecuniam ob ius dicendum: pecunias eis faenori: abrotonum aegro, administer, H.: obsides, Cs.: ad sepulturam corpus: manibus lilia plenis, by handfuls, V.: ne servi in quaestionem dentur: catenis monstrum, H.: obsidibus quos dabant acceptis, offered, L.: cui Apollo citharam dabat, was ready to give, V.: Da noctis mediae, da, etc. (sc. cyathos), i. e. wine in honor of, H. — Of letters, to intrust (for delivery), send: litteras ad te numquam habui cui darem, by whom to send: ut ad illum det litteras, may write: tum datae sunt (epistulae), cum, etc., was written: ad quas (litteras) ipso eo die dederam, answered.—To give, bestow, present, grant, confer, make a present of: dat nemo largius, T.: vasa legatis muneri data, Ta.: multis beneficia, S.: Os homini sublime, O.: cratera, quem dat Dido, a present from, V.: divis Tura, offer, H.: munus inritamen amoris, O.: pretium dabitur tibi femina, O.— To give up, surrender, yield, abandon, devote, leave: diripiendam urbem: (filiam) altaribus, Iu.: Siculos eorum legibus: summam certaminis uni, O.: dant tela locum, let pass, V.: dat euntibus silva locum, makes way, V.: ut spatium pila coiciendi non daretur, left, Cs.: tribus horis exercitui ad quietem datis, Cs.: amori ludum, H.: unum pro multis dabitur caput, V.: Mille ovium morti, H.: se rei familiari: sese in cruciatum: se vento, Cs.: da te populo.—With manūs, to offer (for fetters), i. e. to surrender, yield: qui det manūs vincique se patiatur: donicum victi manūs dedissent, N.: dat permotus manūs, yields, Cs.: do manūs scientiae, H.— To grant, give, concede, yield, resign, furnish, afford, present, award, render, confer: des veniam oro, H.: Si das hoc, admit, H.: plurīs sibi auras ad reprehendendum: facultatem per provinciam itineris faciundi, Cs.: hostibus occasionem pugnandi, S.: imperium Caesari: mihi honorem: datus tibi plausus, H.: dextram iuveni (as a pledge), V.: senatus utrique datur, a hearing, S.: si verbis audacia detur, O.: peditibus suis hostīs paene victos, turn over, S.: unam ei cenam, entertain at dinner, T.: Dat somnos adimitque, V.: Dat veniam somnumque dies, i. e. leave to rest, H.: Quā data porta, V.: Das aliquid famae, make a concession, H.— To permit, suffer, allow, let, grant: Da mihi contingere, etc., O.: Di tibi dent classem reducere, H.: cur Non datur audire, etc., V.: da, femina ne sim, O.: date volnera lymphis Abluam, V.: ille dedit quod non... et ut, etc., it was of his bounty, O.: omnibus nobis ut res dant sese, ita, etc., just as circumstances permit, T.: Multa melius se nocte dedere, succeed, V. — To spare, give up, concede, surrender, forgive: da hunc populo, spare for the sake of: non id petulantiae suae, sed Verginio datum, L.: sanguini id dari, that concession is made, L.— To release, let go, give out, relax, spread: curru lora, V.: frena, O.: in altum Vela, set sail, V.: retrorsum Vela, turn back, H.: conversa domum lintea, H. — Meton., to set, put, place, bring, cause: ipsum gestio Dari mi in conspectum, T.: ad eundem numerum (milites), Cs.: corpora in rogos, O.: collo bracchia circum, V.: bracchia Cervici, H.: multum cruoris, shed, O.: in laqueum vestigia, Iu.: te me dextera Defensum dabit, V. — With se, to present oneself, plunge, rush: In medias sese acies, V.: saltu sese in fluvium, V. — To bring forward, cause, produce, yield, present, make, display (poet.): quas turbas dedit, T.: omnes Dant cuneum, form, V.: terga, turn, V.: aetas Terga dedit, passed away, O.: Vina dabant animos, O.: ex fumo lucem, H.: partu prolem, V.: liberos, Ct.: segetes frumenta daturae, H.: ore colores, V.: patientiae documentum, Ta.: Ludentis speciem, H.: spectacula Marti, H.: Da mihi te talem, O. — To represent (on the stage), produce, bring out: Menandri Phasma, T.: fabulam. — To impose, assign, apportion, allot, appoint, inflict: sibi damnum: finem laborum, grant, V.: Nomina ponto, H.: Volnera ferro, O.: genti meae data moenia, fated, V.: dat negotium Gallis, uti, etc., Cs.: quae legatis in mandatis dederat, Cs.: hospitibus te dare iura, are the lawgiver, V.: detur nobis locus, assigned, H.: volnera hosti, O.: Haec data poena diu viventibus, imposed, Iu.: dat (auribus) posse moveri, makes movable, O.— To excite, awaken, produce: sibi minus dubitationis, Cs.: risūsque iocosque, H.: ignīs (amoris), O.—Fig., of expression, to give expression to, give, utter, announce: in me iudicium: legem, enact: ei consilium: dabitur ius iurandum, Te esse, etc., I'll take my oath, T.: fidem, O.: signum recipiendi, Cs.: responsa, V.: cantūs, V.: Undis iura, O.: requiemque modumque remis, O. — Esp.: nomen, to give in, i. e. enlist, Cs.— To tell, communicate, relate, inform (poet.): quam ob rem has partīs didicerim, paucis dabo, T.: iste deus qui sit, da nobis, V.: Seu Aeneas eripuisse datur, O.— To apply, bestow, exercise, devote: paululum da mi operae, attend, T.: imperatori operam date, Cs.: virtuti opera danda est.—Of a penalty, to give, undergo, suffer, endure: consules poenas dederant, S.: Teucris det sanguine poenas, atone with his life, V. — With verba, to give (mere) words, attempt to deceive, pretend, mislead, cheat: Quoi verba dare difficilest, T.: verba dedimus, decepimus. — With dat, predic., to ascribe, impute, attribute, reckon, regard: quam rem vitio dent, T.: laudem Roscio culpae: quae tu commisisti Verri crimini daturus sum.
    * * *
    dare, dedi, datus V TRANS
    give; dedicate; sell; pay; grant/bestow/impart/offer/lend; devote; allow; make; surrender/give over; send to die; ascribe/attribute; give birth/produce; utter

    Latin-English dictionary >

  • 10 exīlis

        exīlis e, adj.    [for *exigilis; 2 AG-], strict, narrow, thin, slender, lank, small, meagre, poor: cor: femur, H.: legiones, incomplete: digiti, O.— Fig., thin, poor: solum.— Cheerless, comfortless: domus, H.— Worthless, insincere: plausūs.— Meagre, dry, inadequate: genus sermonis: (dicta) de virtutis vi.
    * * *
    exile, exilior -or -us, exilissimus -a -um ADJ
    small, thin; poor

    Latin-English dictionary > exīlis

  • 11 impertiō (inp-)

        impertiō (inp-) īvī, ītus, īre    [in+partio], to share with, give a part, communicate, bestow, impart: si quid novisti rectius istis, Candidus imperti, H.: oneris mei partem nemini: aliquid tibi sui consili: tibi multam salutem, salutes thee heartily: talem te et nobis impertias, wouldst show: aliis gaudium suum, L.—To bestow, direct, assign, give: unum diem festum Marcellis: aliquid temporis huic cogitationi, devote: nihil tuae prudentiae ad salutem meam: huic plausūs maximi a bonis impertiuntur.—To take as a partner, cause to share, present with: salute Parmenonem, T.: doctrinis, quibus puerilis aetas impertiri debet, N.

    Latin-English dictionary > impertiō (inp-)

  • 12 plaudō

        plaudō sī, sus, ere,    to clap, strike, beat: alis Plaudens columba, with her wings, V.: pennis, O.: pectora manu, O.: pedibus choreas, i. e. keep time in the choral dance, V.: plausis alis, fluttered, O. —To clap the hands in approval, applaud: manūs suas in plaudendo consumere: donec cantor, vos plaudite, dicat, i. e. to the end, H.: huic ita plausum est, ut salvā re p. Pompeio plaudi solebat: his in theatro plaudebatur, they were applauded.— To express approbation, approve, applaud, praise: dis hominibusque plaudentibus: mihi plaudo Ipse domi, H.: plaudendum funus, Iu.
    * * *
    plaudere, plausi, plausus V
    clap, strike (w/flat hand), pat; beat (wings); applaud; express (dis)approval

    Latin-English dictionary > plaudō

  • 13 spectāculum

        spectāculum (-tāclum, Pr.), ī, n    [specto], a place from which shows are witnessed, spectator's seat, place in the theatre: ex omnibus spectaculis plausus est excitatus: spectacula sibi facere, L.— A show, sight, spectacle: superarum rerum atque caelestium: bis terque mutatae dapis, H.: scorti procacis, L.: Non hoc ista sibi tempus spectacula poscit, V.: praebent spectacula capti, O.: homini non amico nostra incommoda spectaculo esse nolim.— A public sight, show, stage-play, spectacle: spectacula sunt tributim data: gladiatorum, L.: scenae, O.: nondum commisso spectaculo, L.
    * * *
    show, spectacle; spectators' seats (pl.)

    Latin-English dictionary > spectāculum

  • 14 vel

        vel conj.    [old imper. of volo], choose, take your choice, or if you will, or as you prefer, or at least, or what is the same thing, or else, or: orabant (sc. Ubii), ut sibi auxilium ferret... vel... exercitum modo Rhenum transportaret, or at least, Cs.: eius modi coniunctionem tectorum oppidum vel urbem appellaverunt: in ardore caelesti, qui aether vel caelum nominatur.—Poet.: Aeneas pariter pietate vel armis Egregius, i. e. whether you consider, etc., V.—Esp., correcting what precedes; with potius, or rather, or more exactly: ex hoc populo indomito vel potius inmani: cessit auctoritati amplissimi viri vel potius paruit: ludorum plausūs vel testimonia potius: tu certe numquam in hoc ordine vel potius numquam in hac urbe mansisses.—With etiam, or even: laudanda est vel etiam amanda vicinitas: si tantum auxilia, vel si etiam filium misisset.—Praegn., or rather, or even: regnum occupare conatus est, vel regnavit is quidem paucos mensīs, or even: Capua ab duce eorum Capye, vel, quod propius vero est, a campestri agro appellata, L.—In an exclusive opposition, or in the opposite case, or: id autem nec nasci potest nec mori, vel concidat omne caelum necesse est.—As co-ordinate, repeated, either... or, whether... or, be it... or, both... and (when the alternatives are indifferent or mutually consistent): Allobrogibus sese vel persuasuros... existimabant, vel vi coacturos, ut, etc., Cs.: maximum virtutis vel documentum, vel officium: animus vel bello vel paci paratus, L.: nihil illo fuisset excellentius vel in vitiis vel in virtutibus, N. —After aut, with subordinate alternatives: habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima, all or at least the most important.—More than twice, whether... or... or: hance tu mihi vel vi vel clam vel precario Fac tradas, T.: vel quod ita vivit vel quod ita rem p. gerit vel quod ita factus est.—The last vel is often strengthened by etiam: quae vel ad usum vitae vel etiam ad ipsam rem p. conferre possumus, or even: in mediocribus vel studiis vel officiis, vel vero etiam negotiis.—After neque, nor: neque satis Bruto... vel tribunis militum constabat, quid agerent, Cs.—Followed by aut, or... or (late): ubi regnat Protogenes aliquis vel Diphilus aut Erimarchus, Iu.
    * * *
    I
    even, actually; or even, in deed; or
    II
    or

    vel... vel -- either... or

    Latin-English dictionary > vel

  • 15 plaudeo

    plaudere, plausi, plausus V
    clap, strike (w/flat hand), pat; beat (wings); applaud; express (dis)approval

    Latin-English dictionary > plaudeo

  • 16 acclamatio

    acclāmātĭo ( adc.), ōnis, f. [acclamo], a calling to, an exclamation, shout.
    I.
    In gen.:

    acuta atque attenuata nimis,

    Auct. Her. 3, 12, 21;

    the calling of the shepherd,

    Col. 7, 3, 26; so in plur., id. 6, 2, 14.—
    II.
    In partic.
    A.
    A cry of disapprobation (so esp. in the time of the republic):

    ei contigit non modo ut adclamatione, sed ut convicio et maledictis impediretur,

    Cic. Q. Fr. 2, 3, 2; 2, 1, 2; quanto jam levior est adclamatio, C. Rabir. 18; id. de Or. 2, 83, 339 etc.; Suet. Dom. 23 al.—
    B.
    On the contrary, esp. later, a shout of approbation (e. g. on the appearance of a person honored by the people), a huzza:

    adclamationes multitudinis assentatione immodica pudorem operantis,

    Liv. 31, 15, 2; so Suet. Caes. 79; id. Aug. 58; id. Oth. 6 (made by the voice; while plausus is made with the hands, Quint. 8, 3, 3).—
    C.
    Rhetor. a figure of speech = exclamatio, epiphônêma, exclamation, Quint. 8, 5, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > acclamatio

  • 17 adclamatio

    acclāmātĭo ( adc.), ōnis, f. [acclamo], a calling to, an exclamation, shout.
    I.
    In gen.:

    acuta atque attenuata nimis,

    Auct. Her. 3, 12, 21;

    the calling of the shepherd,

    Col. 7, 3, 26; so in plur., id. 6, 2, 14.—
    II.
    In partic.
    A.
    A cry of disapprobation (so esp. in the time of the republic):

    ei contigit non modo ut adclamatione, sed ut convicio et maledictis impediretur,

    Cic. Q. Fr. 2, 3, 2; 2, 1, 2; quanto jam levior est adclamatio, C. Rabir. 18; id. de Or. 2, 83, 339 etc.; Suet. Dom. 23 al.—
    B.
    On the contrary, esp. later, a shout of approbation (e. g. on the appearance of a person honored by the people), a huzza:

    adclamationes multitudinis assentatione immodica pudorem operantis,

    Liv. 31, 15, 2; so Suet. Caes. 79; id. Aug. 58; id. Oth. 6 (made by the voice; while plausus is made with the hands, Quint. 8, 3, 3).—
    C.
    Rhetor. a figure of speech = exclamatio, epiphônêma, exclamation, Quint. 8, 5, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > adclamatio

  • 18 admiratio

    admīrātĭo, ōnis, f. [admiror].
    I.
    An admiring, admiration.—Absol.:

    tua divina virtus admirationis plus habet quam gloriae,

    Cic. Marcell. 26:

    qui (plausus) non numquam ipsa admiratione compressus est,

    id. Deiot. 34:

    perspicua admiratione declaratur,

    id. Balb. 2; id. Off. 2, 10, 36.— More freq. with gen. of object:

    copiose sapienterque dicentis,

    Cic. Off. 2, 14:

    si quid fuit in isto studio admirationis,

    id. Mur. 25:

    admiratione afficiuntur ii,

    id. ib. 2, 10:

    admiratio nonnulla in bestiis aquatilibus,

    id. N. D. 2, 48, 124 al.:

    cuivis inicere admirationem sui,

    Nep. Iph. 3:

    hominis admiratio,

    Cic. Arch. 4:

    admiratio viri,

    Liv. 9, 8; so id. 7, 34; Suet. Ner. 52 al.:

    in magna admiratione esse,

    to be greatly admired, Plin. 36, 5, 10, § 32.—In plur.:

    haec sunt, quae admirationes in bonis oratoribus efficiunt,

    Cic. de Or. 1, 33; so id. Brut. 84, 290; Vitr. 7, 13.—
    II.
    Wonder, surprise, astonishment (cf.:

    admiror, admirabilis): hoc mihi maximam admirationem movet,

    Cic. Phil. 10, 2; so,

    habere,

    id. Fam. 5, 12, 18:

    divitiarum,

    id. Off. 2, 20; id. de Or. 2, 62; id. Or. 3 al.:

    admiratio ancipitis sententiae,

    Liv. 21, 3:

    non sine admiratione,

    Suet. Calig. 19; so Plin. 7, 12, 10, § 56; 16, 26, 44, § 107:

    ut admirationem faciam populo,

    Vulg. Isa. 29, 14:

    miratus sum illam admiratione magna,

    ib. Apoc. 17, 6.—Also with quod:

    (Decium) admiratio incessit, quod nec pugnam inirent, etc.,

    Liv. 7, 34, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > admiratio

  • 19 ars

    ars, artis, f. [v. arma], skill in joining something, combining, working it, etc., with the advancement of Roman culture, carried entirely beyond the sphere of the common pursuits of life, into that of artistic and scientific action, just as, on the other hand, in mental cultivation, skill is applied to morals, designating character, manner of thinking, so far as it is made known by external actions (syn.: doctrina, sollertia, calliditas, prudentia, virtus, industria, ratio, via, dolus).
    I. A.
    Lit.:

    Zeno censet artis proprium esse creare et gignere,

    Cic. N. D. 2, 22, 57:

    quarum (artium) omne opus est in faciendo atque agendo,

    id. Ac. 2, 7, 22; id. Off. 2, 3, 12 sq.—
    B.
    Transf.
    1.
    With the idea extended, any physical or mental activity, so far as it is practically exhibited; a profession, art ( music, poetry, medicine, etc.); acc. to Roman notions, the arts were either liberales or ingenuae artes, arts of freemen, the liberal arts; or artes illiberales or sordidae, the arts, employments, of slaves or the lower classes.
    a.
    In gen.:

    Eleus Hippias gloriatus est nihil esse ullā in arte rerum omnium, quod ipse nesciret: nec solum has artes, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometriam, musicam, litterarum cognitionem et poëtarum, atque illa, quae de naturis rerum, quae de hominum moribus, quae de rebus publicis dicerentur, sed anulum, quem haberet, pallium, quo amictus, soccos, quibus indutus esset, se suā manu confecisse,

    Cic. de Or. 3, 32, 127:

    Jam de artificiis et quaestibus, qui liberales habendi, qui sordidi sint, haec fere accepimus. Primum improbantur ii quaestus, qui in odia hominum incurrunt, ut portitorum, ut feneratorum. Illiberales autem et sordidi quaestus mercenariorum omniumque, quorum operae, non artes emuntur: est enim in illis ipsa merces auctoramentum servitutis... Opificesque omnes in sordidā arte versantur... Quibus autem artibus aut prudentia major inest aut non mediocris utilitas quaeritur, ut medicina, ut architectura, ut doctrina rerum honestarum, hae sunt iis, quorum ordini conveniunt, honestae,

    Cic. Off. 1, 42, 150 sq.; cf. id. Fam. 4, 3:

    artes elegantes,

    id. Fin. 3, 2, 4:

    laudatae,

    id. de Or. 1, 3, 9:

    bonae,

    Ov. Tr. 3, 7, 32:

    optimae,

    Cic. Fin. 2, 34, 111:

    magnae,

    id. Or. 1, 4:

    maximae,

    id. de Or. 1, 2, 6:

    gravissimae,

    id. Fin. 2, 34, 112:

    leviores artes,

    id. Brut. 1, 3:

    mediocres,

    id. de Or. 1, 2, 6:

    omnis artifex omnis artis,

    Vulg. Apoc. 18, 22:

    artifices omnium artium,

    ib. 1 Par. 22, 15.—
    b.
    Esp., of a single art, and,
    (α).
    With an adj. designating it:

    ars gymnastica,

    gymnastics, Plaut. Most. 1, 2, 73:

    ars duellica,

    the art of war, id. Ep. 3, 4, 14:

    ars imperatoria,

    generalship, Quint. 2, 17, 34:

    (artes) militares et imperatoriae,

    Liv. 25, 9, 12:

    artes civiles,

    politics, Tac. Agr. 29:

    artes urbanae,

    i. e. jurisprudence and eloquence, Liv. 9, 42:

    ars grammatica,

    grammar, Plin. 7, 39, 40, § 128:

    rhetorica,

    Quint. 2, 17, 4:

    musica,

    poetry, Ter. Hec. prol. 23:

    musica,

    music, Plin. 2, 25, 23, § 93:

    medicae artes,

    the healing art, medicine, Ov. H. 5, 145; so,

    ars Apollinea,

    id. Tr. 3, 3, 10:

    magica,

    Verg. A. 4, 493, and Vulg. Sap. 17, 7; so,

    maleficis artibus inserviebat,

    he used witchcraft, ib. 2 Par. 33, 6 al.—
    (β).
    With a gen. designating it:

    ars disserendi,

    dialectics, Cic. de Or. 2, 38, 157:

    ars dicendi,

    the art of speaking, id. ib. 1, 23, 107, and Quint. 2, 17, 17; so,

    ars eloquentiae,

    id. 2, 11, 4:

    ars medendi,

    Ov. A. A. 2, 735:

    ars medentium,

    Stat. S. 5, 1, 158:

    medicorum ars,

    Vulg. 1 Par. 16, 12:

    pigmentariorum ars,

    the art of unguents, ib. 2 Par. 16, 4:

    ars armorum,

    the art of war, Quint. 2, 17, 33:

    ars pugnae,

    Vulg. Judith, 5, 27; so in plur.:

    belli artes,

    Liv. 25, 40, 5:

    ars gubernandi,

    navigation, Cic. Div. 1, 14, 24; Quint. 2, 17, 33; so,

    ars gubernatoris,

    Cic. Fin. 1, 13, 42.—Sometimes the kind of art may be distinguished by the connection, so that ars is used absol. of a particular art:

    instruere Atriden num potes arte meā? i. e. arte sagittandi,

    Ov. H. 16, 364:

    tunc ego sim Inachio notior arte Lino, i. e. arte canendi,

    Prop. 3, 4, 8:

    fert ingens a puppe Notus: nunc arte (sc. navigandi) relictā Ingemit,

    Stat. Th. 3, 29; so Luc. 7, 126; Sil. 4, 715:

    imus ad insignes Urbis ab arte (sc. rhetoricā) viros,

    Ov. Tr. 4, 10, 16:

    ejusdem erat artis, i. e. artis scaenofactoriae,

    Vulg. Act. 18, 3.—
    2.
    Science, knowledge:

    quis ignorat, ii, qui mathematici vocantur, quantā in obscuritate rerum et quam reconditā in arte et multiplici subtilique versentur,

    Cic. de Or. 1, 3, 10:

    nam si ars ita definitur, ex rebus penitus perspectis planeque cognitis atque ab opinionis arbitrio sejunctis, scientiāque comprehensis, non mihi videtur ars oratoris esse ulla,

    id. ib. 1, 23, 108: nihil est quod ad artem redigi possit, nisi ille prius, qui illa tenet. quorum artem instituere vult, habeat illam scientiam (sc. dialecticam), ut ex iis rebus, quarum ars nondum sit, artem efficere possit, id. ib. 1, 41, 186:

    ars juris civilis,

    id. ib. 1, 42, 190:

    (Antiochus) negabat ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur... Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed esse aliud artem ipsam, aliud, quod propositum sit arti,

    id. Fin. 5, 6, 16; id. ad Q. Fr. 1, 1, 9; id. Cael. 30, 72; id. Or. 1, 4:

    vir bonus optimisque artibus eruditus,

    Nep. Att. 12, 4: ingenium docile, come, ap-tum ad artes optimas, id. Dion, 1, 2 al.—
    C. 1.
    The theory of any art or science: ars est praeceptio, quae dat certam viam rationemque faciendi aliquid, Auct. ad Her. 1, 1;

    Asper, p. 1725 P.: non omnia, quaecumque loquimur, mihi videntur ad artem et ad praecepta esse revocanda,

    not every thing is to be traced back to theory and rules, Cic. de Or. 2, 11, 44: res mihi videtur esse facultate ( in practice) praeclara, arte ( in theory) mediocris;

    ars enim earum rerum est, quae sciuntur: oratoris autem omnis actio opinionibus, non scientiā continetur,

    id. ib. 2, 7, 30; id. Ac. 2, 7, 22.—In later Lat. ars is used,
    a.
    Absol. for grammatical analysis, grammar:

    curru non, ut quidam putant, pro currui posuit, nec est apocope: sed ratio artis antiquae, etc.,

    Serv. ad Verg. A. 1, 156; 1, 95: et hoc est artis, ut (vulgus) masculino utamur, quia omnia Latina nomina in us exeuntia, si neutra fuerint, tertiae sunt declinationis, etc., id. ad eund. ib. 1, 149: secundum artem dicamus honor, arbor, lepor: plerumque poëtae r in s mutant, id. ad eund. ib. 1, 153 al.—Hence also,
    b.
    As a title of books in which such theories are discussed, for rhetorical and, at a later period, for grammatical treatises.
    (α).
    Rhetorical:

    quam multa non solum praecepta in artibus, sed etiam exempla in orationibus bene dicendi reliquerunt!

    Cic. Fin. 4, 3, 5:

    ipsae rhetorum artes, quae sunt totae forenses atque populares,

    id. ib. 3, 1, 4: neque eo dico, quod ejus (Hermagorae) ars mihi mendosissime scripta videatur; nam satis in eā videtur ex antiquis artibus ( from the ancient works on rhetoric) ingeniose et diligenter electas res collocāsse, id. Inv. 1, 6 fin.:

    illi verbis et artibus aluerunt naturae principia, hi autem institutis et legibus,

    id. Rep. 3, 4, 7:

    artem scindens Theodori,

    Juv. 7, 177.—
    (β).
    Grammar:

    in artibus legimus superlativum gradum non nisi genitivo plurali jungi,

    Serv. ad Verg. A. 1, 96: ut in artibus lectum est, id. ad eund. ib. 1, 535.—So Ars, as the title of the later Lat. grammars: Donati Ars Grammatica, Cledonii Ars, Marii Victorini Ars, etc.; v. the grammarians in Gothofred., Putsch., Lindem., Keil.—
    2.
    The knowledge, art, skill, workmanship, employed in effecting or working upon an object (Fr. adresse):

    majore quādam opus est vel arte vel diligentiā,

    Cic. Ac. 2, 14 fin.:

    et tripodas septem pondere et arte pares,

    Ov. H. 3, 32: qui canit arte, canat;

    qui bibit arte, bibat,

    id. A. A. 2, 506:

    arte laboratae vestes,

    Verg. A. 1, 639:

    plausus tunc arte carebat,

    was void of art, was natural, unaffected, Ov. A. A. 1, 113.—
    3.
    (Concr.) The object artistically formed, a work of art:

    clipeum efferri jussit Didymaonis artis,

    Verg. A. 5, 359:

    divite me scilicet artium, Quas aut Parrhasius protulit aut Scopas,

    Hor. C. 4, 8, 5; id. Ep. 1, 6, 17.—
    4.
    Artes (personified), the Muses:

    artium chorus,

    Phaedr. 3, prol. 19.—
    II.
    Transf. from mind to morals, the moral character of a man, so far as it is made known by actions, conduct, manner of acting, habit, practice, whether good or bad:

    si in te aegrotant artes antiquae tuae,

    your former manner of life, conduct, Plaut. Trin. 1, 2, 35; cf. Hor. C. 4, 15, 12; Plaut. Trin. 2, 1, 6 Lind.:

    nempe tuā arte viginti minae Pro psaltriā periere,

    Ter. Ad. 4, 7, 24:

    quid est, Quod tibi mea ars efficere hoc possit amplius?

    my assiduity, id. And. 1, 1, 4:

    Hac arte (i. e. constantiā, perseverantiā) Pollux et vagus Hercules Enisus arces attigit igneas,

    Hor. C. 3, 3, 9:

    multae sunt artes (i. e. virtutes) eximiae, hujus administrae comitesque virtutis (sc. imperatoris),

    Cic. Imp. Pomp. 13; id. Fin. 2, 34, 115; id. Verr. 2, 4, 37 Zumpt:

    nam imperium facile his artibus retinetur, quibus initio partum est,

    Sall. C. 2, 4 Kritz; so id. ib. 5, 7:

    cultusque artesque virorum,

    Ov. M. 7, 58:

    mores quoque confer et artes,

    id. R. Am. 713: praeclari facinoris aut artis [p. 167] bonae famam quaerere, Sall. C. 2, 9; so id. ib. 10, 4:

    animus insolens malarum artium,

    id. ib. 3, 4; so Tac. A. 14, 57.—Hence also, absol. in mal. part. as in Gr. technê for cunning, artifice, fraud, stratagem:

    haec arte tractabat virum,

    Ter. Heaut. 2, 3, 125 (cf. Ov. H. 17, 142):

    capti eādem arte sunt, quā ceperant Fabios,

    Liv. 2, 51; 3, 35:

    at Cytherea novas artes, nova pectore versat Consilia,

    Verg. A. 1, 657; so id. ib. 7, 477:

    ille dolis instructus et arte Pelasgā,

    id. ib. 2, 152:

    talibus insidiis perjurique arte Sinonis Credita res, etc.,

    id. ib. 2, 195:

    fraudes innectere ponto Antiquā parat arte,

    Luc. 4, 449:

    tantum illi vel ingenii vel artis vel fortunae superfuit,

    Suet. Tit. 1:

    fugam arte simulantes,

    Vulg. Jud. 20, 32: regem summis artibus pellexit, pasêi mêchanêi, Suet. Vit. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > ars

  • 20 automaton

    autŏmătus, um (os, on), adj., = automatos, self - moving, voluntary, spontaneous:

    plausus,

    Petr. 50, 1.—Hence, subst.: autŏmătŏn or - um, n, a self-moving machine, an automaton, Vitr. 9, 9; Petr. 54, 4; 140, 10; * Suet. Claud. 34 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > automaton

См. также в других словарях:

  • Plausus — (lat.), Beifallklatschen, Beifall …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Plausus — Plausus, lat., Beifall; plausibel, wahrscheinlich, annehmbar; Plausibilität, Glaubwürdigkeit, Wahrscheinlichkeit …   Herders Conversations-Lexikon

  • Plausus, S. — S. Plausus (Plesius), (10. Febr.), ein Martyrer zu Alexandria. S. S. Apollo. (II. 381.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Rubus allegheniensis Porter var. plausus L.H. Bailey — Symbol RUALA Synonym Symbol RUALP2 Botanical Family Rosaceae …   Scientific plant list

  • Carmen Mayer — (* 1. Juni 1950 in Mühlacker, Baden Württemberg) ist eine deutsche Schriftstellerin. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werke 3 Einzelnachweise 4 …   Deutsch Wikipedia

  • PLAUDERE — cum sonitu verberare est. Virg. l. 12. Aen. v. 85. de Aurigis et Equis, Circumstant properi aurigae, manibusque lacessunt Pectora plausa cavis Auctor Ceiris, Non Libyco molles plauduntur pectine telae etc. Praecipue avium alis, Aen. l. 5. v. 515 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Dieter Perlowski — (* 13. April 1950 in Buxtehude) ist ein deutscher Schriftsteller und Bühnenautor. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werke 2.1 Bücher 2.2 …   Deutsch Wikipedia

  • Perlowski — Dieter Perlowski (* 13. April 1950 in Buxtehude) ist ein deutscher Schriftsteller und Bühnenautor. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Werke 2.1 Bücher 2.2 Bühnenstücke …   Deutsch Wikipedia

  • Eckhel, Joseph Hilarius — • German numismatist (1737 1798) Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Eckhel, Joseph Hilarius     Joseph Hilarius Eckhel …   Catholic encyclopedia

  • Joseph Hilarius Eckhel —     Joseph Hilarius Eckhel     † Catholic Encyclopedia ► Joseph Hilarius Eckhel     German numismatist (see Numismatics), b. 13 January, 1737, at Enzesfeld near Pottenstein, in Lower Austria, where his father, Johann Anton Eckhel, was steward to… …   Catholic encyclopedia

  • Frank Engeln — im Mai 2009 Frank Engeln (geb. Dornseifer; * 18. Juni 1966 in Rheine) ist ein deutscher Musiker, Musikpädagoge und Komponist. Er ist vor allem als Komponist von Theatermusik in Norddeutschland bekannt. Seit 2002 unterrichtet er Musik, Geschichte… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»