Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

pitiful

  • 1 mendīcus

        mendīcus adj.    with sup, beggarly, needy, in want, indigent: ex mendicis fieri divites: solos sapientīs esse, si mendicissimi (sint), divites.—As subst m., a beggar, mendicant, T., C.: mendici, i. e. the priests of Cybele, H.—Poor, paltry, sorry, pitiful: instrumentum.
    * * *
    mendica, mendicum ADJ
    poor as a beggar, beggarly; paltry, pitiful

    Latin-English dictionary > mendīcus

  • 2 misericors

        misericors cordis, adj. with comp.    [misereo+ cor], tender-hearted, pitiful, compassionate, merciful: in suos: in re: in furibus aerari, S.: animus: in illā victoriā quis P. Sullā misericordior inventus est?: mendacium, charitable.—Mean, pitiful: iracundi aut misericordes.
    * * *
    (gen.), misericordis ADJ
    merciful, tenderhearted

    Latin-English dictionary > misericors

  • 3 misericors

    mĭsĕrĭcors, cordis, adj. [misereo-cor], tender-hearted, pitiful, compassionate, merciful (class.).—Of persons and things:

    credc misericors est,

    Plaut. Am. 1, 1, 141:

    misericordem se praebere,

    Cic. Caecin. 10, 26:

    misericors et mansuetus,

    Auct. Her. 2, 17, 25:

    misericordem esse in aliquem,

    Cic. Lig. 5, 15; Curt. 9, 6, 12; Sen. Contr. 3, 23, 1:

    sint misericordes in furibus aerarii,

    Sall. C. 52, 12:

    animus,

    Cic. Inv. 1, 55, 106:

    Dominus est,

    Vulg. Jacob. 5, 11:

    (Deus) miseretur ei, quem viderit misericordem,

    Lact. Div. Just. Epit. 5.— Comp.:

    misericordior nulla est me feminarum,

    Plaut. Rud. 1, 5, 23:

    in illā gravi L. Sullae turbulentāque victoriā quis P. Sulla mitior, quis misericordior inventus est?

    Cic. Sull. 26, 72.— Sup.:

    quando misericordissimus exstitisset,

    Aug. Ep. 48:

    canes misericordissimi,

    Sid. Ep. 8, 6.—
    II.
    Mean, pitiful, contemptible:

    qui autem natura dicuntur iracundi aut misericordes aut invidi aut tale quid,

    Cic. Tusc. 4, 37, 80.— Hence, adv.: mĭsĕrĭcordĭter, tenderheartedly, pitifully, compassionately, mercifully (ante- and post-class.): crudeliter illi, nos misericorditer, Quadrig. ap. Non. 510, 20; Lact. 6, 18, 9; Aug. Civ. Dei, 3, 31; 5, 23.— Comp.:

    misericordius,

    Aug. Doctr. Chr. 1, 16.— Sup.:

    misericordissime,

    Aug. Ep. 149.

    Lewis & Short latin dictionary > misericors

  • 4 frīvolus

        frīvolus adj.    [FRI-], trifling, frivolous, pitiful, sorry, worthless: aura, Ph.: insolentia, Ph.— Plur n. as subst, trifles, knickknacks: omnia regum, Iu.
    * * *
    frivola, frivolum ADJ
    frivolous, trifling; silly, worthless; trashy

    Latin-English dictionary > frīvolus

  • 5 inops

        inops opis, adj.    [2 in+ops], without resources, helpless, weak: inopes relicti a duce: nihil iuris humani relinquitur inopi, L.: solare inopem, V.: ab amicis: laudis conscendere carmen, unskilled, Pr.—Without possessions, poor, destitute, needy, indigent: coloni, H.: aerarium, empty: cupido, unsated, H.: domus cuiusvis inopis, N.: turba, V.: humanitatis, without: amicorum, destitute of: mentis, O.: consili, L.: paterni laris, stripped, H.— Fig., mean, wretched, contemptible, pitiful: inopis animi esse, H.: nostras inopes noluit esse vias, O.—Of speech, poor, meagre: non erat abundans, non inops: lingua: versūs rerum, H.: verbis.
    * * *
    (gen.), inopis ADJ
    weak, poor, needy, helpless; lacking, destitute (of), meager

    Latin-English dictionary > inops

  • 6 pusillus

        pusillus adj. dim.    [pūsus, boy; 3 PV-], very little, very small, petty, insignificant: testis: terra homines nunc educat pusillos, Iu.: villula: libelli: alqs, H.: habuimus in Cumano quasi pusillam Romam.—As subst n., a very little, trifle: nactus pusillum laxamenti.—Fig., little, small, petty, paltry, pitiful: animus: pusilli animi, timidity, H.: causa, trifling, O.: causidicus, Iu.
    * * *
    pusilla -um, pusillior -or -us, pusillissimus -a -um ADJ
    tiny, wee, very small (amount/degree/extent); miniature, on a tiny scale; petty, trifling, insignificant; petty/mean/ungenerous (person/character)

    Latin-English dictionary > pusillus

  • 7 frivola

    frīvŏlus, a, um, adj. [etym. dub.; perh. from frico], silly, empty, trifling, frivolous; pitiful, sorry, worthless (mostly post-Aug.; perh. not in Cic.; cf. futtilis).
    I.
    Adj.:

    frivolus hic quidem jam et illiberalis est sermo,

    Auct. Her. 4, 11, 16:

    levibus aut frivolis aut manifesto falsis reum incessere (shortly after: quia, qui vana congerit),

    Quint. 7, 2, 34; Vop. Aur. 3, 1:

    colligitis lexidia, res taetras et inanes et frivolas,

    Gell. 18, 7, 3:

    frivola et inanis argutiola,

    id. 2, 7, 9:

    quaedam dicit futtilia et frivola,

    id. 16, 12, 1:

    jocus,

    Plin. 28, 19, 79, § 260:

    auspicium,

    Suet. Ner. 41:

    aura,

    Phaedr. 5, 8, 1:

    insolentia,

    id. 3, 6, 8:

    jactantia in parvis,

    Quint. 1, 6, 20:

    opus,

    Plin. 22, 6, 7, § 15:

    labor,

    Sen. Ep. 31:

    cura,

    Plin. 25, 3, 7, § 22:

    origo superbissimi animalium (i. e. hominis),

    id. 7, 7, 5, § 43:

    ratione morientes,

    id. 11, 29, 35, § 102:

    flunt in litterarum ostentatione inepti et frivoli,

    Gell. 15, 30, 2; so,

    in cognoscendo ac decernendo nonnumquam frivolus amentique similis,

    Suet. Claud. 15:

    quin etiam, quod est imprimis frivolum ac scaenicum, verbum petant (declamatores), quo incipiant,

    Quint. 10, 7, 21:

    frivolum dictu,

    Plin. 7, 53, 54, § 186:

    frivolum videatur, non tamen omittendum,

    id. 28, 12, 50, § 184:

    huic misit qui nescio quid frivoli ducentis milibus traderet,

    some worthless thing, trifle, Suet. Calig. 39 fin.
    II.
    Subst.: frīvŏla, ōrum, n. plur., wretched furniture, paltry things, trifles:

    inter frivola mea,

    Sen. Tranq. 1; Dig. 13, 7, 11, § 5:

    jam poscit aquam: jam frivola transfert Ucalegon,

    Juv. 3, 198; 5, 59; Suet. Calig. 39; Dig. 13, 7, 11, § 5; cf.: frivola skeuaria eutelê panu, Gloss. Philox.—Hence, adv.: frī-vŏlē, in a silly manner, triflingly:

    aliqui mentiuntur,

    Hier. in Mich. II. 7, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > frivola

  • 8 frivole

    frīvŏlus, a, um, adj. [etym. dub.; perh. from frico], silly, empty, trifling, frivolous; pitiful, sorry, worthless (mostly post-Aug.; perh. not in Cic.; cf. futtilis).
    I.
    Adj.:

    frivolus hic quidem jam et illiberalis est sermo,

    Auct. Her. 4, 11, 16:

    levibus aut frivolis aut manifesto falsis reum incessere (shortly after: quia, qui vana congerit),

    Quint. 7, 2, 34; Vop. Aur. 3, 1:

    colligitis lexidia, res taetras et inanes et frivolas,

    Gell. 18, 7, 3:

    frivola et inanis argutiola,

    id. 2, 7, 9:

    quaedam dicit futtilia et frivola,

    id. 16, 12, 1:

    jocus,

    Plin. 28, 19, 79, § 260:

    auspicium,

    Suet. Ner. 41:

    aura,

    Phaedr. 5, 8, 1:

    insolentia,

    id. 3, 6, 8:

    jactantia in parvis,

    Quint. 1, 6, 20:

    opus,

    Plin. 22, 6, 7, § 15:

    labor,

    Sen. Ep. 31:

    cura,

    Plin. 25, 3, 7, § 22:

    origo superbissimi animalium (i. e. hominis),

    id. 7, 7, 5, § 43:

    ratione morientes,

    id. 11, 29, 35, § 102:

    flunt in litterarum ostentatione inepti et frivoli,

    Gell. 15, 30, 2; so,

    in cognoscendo ac decernendo nonnumquam frivolus amentique similis,

    Suet. Claud. 15:

    quin etiam, quod est imprimis frivolum ac scaenicum, verbum petant (declamatores), quo incipiant,

    Quint. 10, 7, 21:

    frivolum dictu,

    Plin. 7, 53, 54, § 186:

    frivolum videatur, non tamen omittendum,

    id. 28, 12, 50, § 184:

    huic misit qui nescio quid frivoli ducentis milibus traderet,

    some worthless thing, trifle, Suet. Calig. 39 fin.
    II.
    Subst.: frīvŏla, ōrum, n. plur., wretched furniture, paltry things, trifles:

    inter frivola mea,

    Sen. Tranq. 1; Dig. 13, 7, 11, § 5:

    jam poscit aquam: jam frivola transfert Ucalegon,

    Juv. 3, 198; 5, 59; Suet. Calig. 39; Dig. 13, 7, 11, § 5; cf.: frivola skeuaria eutelê panu, Gloss. Philox.—Hence, adv.: frī-vŏlē, in a silly manner, triflingly:

    aliqui mentiuntur,

    Hier. in Mich. II. 7, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > frivole

  • 9 frivolus

    frīvŏlus, a, um, adj. [etym. dub.; perh. from frico], silly, empty, trifling, frivolous; pitiful, sorry, worthless (mostly post-Aug.; perh. not in Cic.; cf. futtilis).
    I.
    Adj.:

    frivolus hic quidem jam et illiberalis est sermo,

    Auct. Her. 4, 11, 16:

    levibus aut frivolis aut manifesto falsis reum incessere (shortly after: quia, qui vana congerit),

    Quint. 7, 2, 34; Vop. Aur. 3, 1:

    colligitis lexidia, res taetras et inanes et frivolas,

    Gell. 18, 7, 3:

    frivola et inanis argutiola,

    id. 2, 7, 9:

    quaedam dicit futtilia et frivola,

    id. 16, 12, 1:

    jocus,

    Plin. 28, 19, 79, § 260:

    auspicium,

    Suet. Ner. 41:

    aura,

    Phaedr. 5, 8, 1:

    insolentia,

    id. 3, 6, 8:

    jactantia in parvis,

    Quint. 1, 6, 20:

    opus,

    Plin. 22, 6, 7, § 15:

    labor,

    Sen. Ep. 31:

    cura,

    Plin. 25, 3, 7, § 22:

    origo superbissimi animalium (i. e. hominis),

    id. 7, 7, 5, § 43:

    ratione morientes,

    id. 11, 29, 35, § 102:

    flunt in litterarum ostentatione inepti et frivoli,

    Gell. 15, 30, 2; so,

    in cognoscendo ac decernendo nonnumquam frivolus amentique similis,

    Suet. Claud. 15:

    quin etiam, quod est imprimis frivolum ac scaenicum, verbum petant (declamatores), quo incipiant,

    Quint. 10, 7, 21:

    frivolum dictu,

    Plin. 7, 53, 54, § 186:

    frivolum videatur, non tamen omittendum,

    id. 28, 12, 50, § 184:

    huic misit qui nescio quid frivoli ducentis milibus traderet,

    some worthless thing, trifle, Suet. Calig. 39 fin.
    II.
    Subst.: frīvŏla, ōrum, n. plur., wretched furniture, paltry things, trifles:

    inter frivola mea,

    Sen. Tranq. 1; Dig. 13, 7, 11, § 5:

    jam poscit aquam: jam frivola transfert Ucalegon,

    Juv. 3, 198; 5, 59; Suet. Calig. 39; Dig. 13, 7, 11, § 5; cf.: frivola skeuaria eutelê panu, Gloss. Philox.—Hence, adv.: frī-vŏlē, in a silly manner, triflingly:

    aliqui mentiuntur,

    Hier. in Mich. II. 7, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > frivolus

  • 10 mendicus

    mendīcus, a, um, adj., beggarly, needy, in want, indigent (class.).
    I.
    Lit.:

    paupertas si malum est, mendicus esse beatus nemo potest,

    Cic. Fin. 5, 28, 84; cf.:

    solos sapientes esse, si mendicissimi (sint), divites,

    id. Mur. 29, 61:

    mendicior,

    Tert. de Anim. 33:

    prandia,

    Mart. 14, 81.—As subst.: mendīcus, i, m., a beggar, mendicant:

    mendicum malim mendicando vincere, Quam, etc.,

    Plaut. Bacch. 3, 4, 16:

    mendici,

    i. e. the priests of Cybele, Hor. S. 1, 2, 2.—As a term of abuse, a beggar, ragamuffin, Ter. And. 4, 5, 20.—
    II.
    Transf., in gen., poor, paltry, mean, sorry, pitiful:

    instrumentum mendicum,

    Cic. de Or. 3, 24, 92.—Hence, adv.: mendīcē, in a beggarly manner, meanly (post-Aug. and post-class.):

    non tam mendice tecum agam, sed plenā manu,

    Sen. Ep. 33, 6.— Comp.:

    ne mendicius patre coenaret,

    Tert. Pall. 5.

    Lewis & Short latin dictionary > mendicus

См. также в других словарях:

  • pitiful — pitiful, piteous, pitiable are comparable but not always interchangeable when they mean arousing or deserving pity or compassion. Pitiful applies especially to what actually excites pity or, sometimes, commiseration because it is felt to be… …   New Dictionary of Synonyms

  • Pitiful — Pit i*ful, a. 1. Full of pity; tender hearted; compassionate; kind; merciful; sympathetic. [1913 Webster] The Lord is very pitiful, and of tender mercy. James v. 11. [1913 Webster] 2. Piteous; lamentable; eliciting compassion. [1913 Webster] A… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • pitiful — [pit′i fəl] adj. 1. arousing or deserving pity 2. deserving contempt; despicable 3. Archaic full of pity or compassion pitifully adv. pitifulness n. SYN. PITIFUL applies to that which arouses or deserves pity because it is sad, pathetic, etc.… …   English World dictionary

  • pitiful — index deplorable, lamentable, paltry, poor (inferior in quality) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • pitiful — c.1300, compassionate (implied in pitifully), from PITY (Cf. pity) + FUL (Cf. ful). Sense of exciting or deserving pity is from mid 15c.; that of mean, wretched, contemptible is 1580s …   Etymology dictionary

  • pitiful — [adj] in bad shape; poor abject, affecting, afflicted, arousing, base, beggarly, cheap, cheerless, comfortless, commiserative, compassionate, contemptible, deplorable, despicable, dismal, distressed, distressing, grievous, heartbreaking,… …   New thesaurus

  • pitiful — ► ADJECTIVE 1) deserving or arousing pity. 2) very small or poor; inadequate. DERIVATIVES pitifully adverb pitifulness noun …   English terms dictionary

  • pitiful — [[t]pɪ̱tɪfʊl[/t]] 1) ADJ GRADED Someone or something that is pitiful is so sad, weak, or small that you feel pity for them. He sounded both pitiful and eager to get what he wanted... It was the most pitiful sight I had ever seen. Derived words:… …   English dictionary

  • pitiful — pit|i|ful [ pıtıfl ] adjective 1. ) looking or sounding so unhappy that you feel sympathy and sadness: The scrawny little kitten looked so pitiful out in the rain. The refugee camp was a pitiful sight. 2. ) extremely bad: a pitiful performance a… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • pitiful — UK [ˈpɪtɪf(ə)l] / US adjective 1) looking or sounding so unhappy that you feel sympathy and sadness The scrawny little kitten looked so pitiful out in the rain. The refugee camp was a pitiful sight. 2) extremely bad a pitiful performance a… …   English dictionary

  • pitiful — piteous, pitiable, pitiful All three words are recorded from Middle English and share the basic meaning ‘arousing pity’ and are to some extent interchangeable (as in The abandoned children were a piteous sight), although pitiful is the most… …   Modern English usage

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»