piszczałka

См. также в других словарях:

• piszczałka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib. CMc. piszczałkałce; lm D. piszczałkałek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dęty instrument muzyczny w kształcie wąskiej rurki z otworami z boku służącymi do zmiany wysokości dźwięku :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• piszczałka — ż III, CMs. piszczałkałce; lm D. piszczałkałek 1. «dęty instrument muzyczny w postaci długiej, wąskiej rurki z otworami z boku, służącymi do zmieniania wysokości dźwięku» Gliniane, wierzbowe piszczałki. Metalowa piszczałka. Wysoki, ostry dźwięk… …   Słownik języka polskiego

• duda — ż IV, CMs. dudzie 1. lm D. dud zwykle w lm «starodawny ludowy instrument muzyczny dęty, składający się z mieszka skórzanego, zawierającego zapas powietrza, i z dwóch piszczałek, z których jedna, tzw. przebierka, służy do wygrywania melodii, druga …   Słownik języka polskiego

• dudka — ż III, CMs. dudkadce; lm D. dudkadek 1. «jeden z najstarszych ludowych instrumentów muzycznych; fujarka, piszczałka» Dudka pasterska. ◊ Dąć, grać w czyjąś dudkę «potakiwać komuś, stosować się do czyjegoś zdania, do czyjejś chęci» 2. «dolna część… …   Słownik języka polskiego

• gliniany — «zrobiony, ulepiony z gliny» Dzbanek, garnek gliniany. Gliniana figura, piszczałka. ◊ Gliniane ręce «ręce niezgrabne, niezręczne» …   Słownik języka polskiego

• kamerton — m IV, D. u, Ms. kamertonnie; lm M. y 1. muz. «dźwięk wzorcowy o ściśle ustalonej wysokości, według którego stroi się instrumenty muzyczne» 2. muz. «przyrząd wydający wzorcową wysokość dźwięku strojowego, zwykle widełki strojowe, pręt stalowy… …   Słownik języka polskiego

• piszczałeczka — ż III, CMs. piszczałeczkaczce; lm D. piszczałeczkaczek «mała piszczałka, fujarka» A grajże mi, piszczałeczko, a grajże mi, graj! (Kasprowicz) …   Słownik języka polskiego

• wabik — m III, DB. a, N. wabikkiem; lm M. i łow. «przyrząd do wabienia zwierzyny, np. piszczałka, trąbka, gwizdek, naśladujący głosy zwierząt» Polować z wabikiem na głuszce. przen. «to, co wabi, pociąga, nęci, budzi w kimś zainteresowanie» Dziewczyna z… …   Słownik języka polskiego

• duda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dudzie {{/stl 8}}{{stl 7}} piszczałka w niektórych instrumentach, np. w organach; także samodzielny instrument muzyczny {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dudka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dudkadce; lm D. dudkadek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stary ludowy instrument muzyczny: drewniana rurka z otworami; fujarka, piszczałka {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kamerton — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kamertonnie {{/stl 8}}{{stl 7}} przyrząd (pręt stalowy w kształcie litery U lub mała piszczałka) wydający dźwięk o wzorcowej, dokładnie określonej wysokości, będący podstawą do strojenia instrumentów… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień