-
1 piekący
-
2 piekący
-
3 Hitze
Hitze ['hɪʦ̑ə] <-, -n> fetw bei schwacher/mittlerer \Hitze backen piec coś w niskiej/średniej temperaturzebrütende \Hitze [piekący] skwar mjd kommt vor \Hitze [fast] um ( fam) upał daje się komuś we znakidas ist heute eine Hitze! ale dzisiaj upał!bei dieser Hitze? w tym upale?2) ( Aufregung)in der \Hitze des Gefechts w ferworze walki[leicht] in \Hitze geraten [łatwo] popadać w irytację3) med (\Hitzewallung)fliegende \Hitze uderzenia ntPl gorąca4) in der Hitze des Gefechts w ogniu walki -
4 sengend
См. также в других словарях:
piekący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokuczliwie gorący, pełen żaru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piekące słońce. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wywołujący… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piekący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. piec (p.) piekący w użyciu przym. 1. «gorący, dopiekający żarem» Piekące słońce. Piekący skwar. przen. Piekące spojrzenie. 2. «wywołujący charakterystyczny ból, przy którym ma się uczucie pieczenia lub silnego… … Słownik języka polskiego
gryzący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. gryźć (p.) gryzący w użyciu przym. «wywołujący ból, piekący, ostry» Gryzący dym. Gryzący smak, zapach. przen. a) «złośliwy, zjadliwy» Gryzący dowcip. Gryząca ironia, satyra. b) «sprawiający przykrość,… … Słownik języka polskiego
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
pieczenie — n I 1. rzecz. od II piec. 2. «uczucie palenia, gorąca, piekący ból» Odczuwać pieczenie w żołądku … Słownik języka polskiego
wstyd — m IV, D. u, Ms. wstydydzie; zwykle blm «przykre, upokarzające uczucie spowodowane świadomością niewłaściwego, złego, hańbiącego postępowania (własnego lub czyjegoś), niewłaściwych słów, świadomością własnych lub czyichś braków, błędów itp.,… … Słownik języka polskiego
zapiec — dk XI, zapiecpiekę, zapiecpieczesz, zapiecpiecz, zapiecpiekł, zapiecpieczony, zapiecpiekłszy zapiekać ndk I, zapiecam, zapiecasz, zapiecają, zapiecaj, zapiecał, zapiecany 1. «piekąc doprowadzić do stwardnienia, zrumienienia powierzchni potrawy»… … Słownik języka polskiego
odparzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odparzaćam, odparzaća, odparzaćają, odparzaćany {{/stl 8}}– odparzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, odparzaćrzę, odparzaćrzy, odparzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować w określonym miejscu ciała zaczerwienienie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstyd — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wstydzie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nieprzyjemne, upokarzające uczucie wywołane świadomością własnych lub cudzych braków, błędów, złych, niewłaściwych, postępków, połączone z lękiem przed opinią innych :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień