Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

pictūra

  • 1 pictura

    pictūra, ae, f. [st2]1 [-] peinture, art de peindre. [st2]2 [-] peinture, ouvrage de peinture, tableau. [st2]3 [-] action de farder, enluminure. [st2]4 [-] au fig. peinture, tableau, description.    - pictura in tabula, Cic.: peinture sur bois.    - pictura in linteo, Plin.: peinture sur toile.    - pictura inusta, Plin.: peinture à l'encaustique.    - pictura textilis, Lucr.: tapisserie, broderie.
    * * *
    pictūra, ae, f. [st2]1 [-] peinture, art de peindre. [st2]2 [-] peinture, ouvrage de peinture, tableau. [st2]3 [-] action de farder, enluminure. [st2]4 [-] au fig. peinture, tableau, description.    - pictura in tabula, Cic.: peinture sur bois.    - pictura in linteo, Plin.: peinture sur toile.    - pictura inusta, Plin.: peinture à l'encaustique.    - pictura textilis, Lucr.: tapisserie, broderie.
    * * *
        Pictura, huius picturae, pen. prod. Plin. Peincture.
    \
        Pictura. Plin. Broderie, Tapisserie.

    Dictionarium latinogallicum > pictura

  • 2 pictūra

        pictūra ae, f    [PIC-], painting, the art of painting: ars ratioque picturae: Ut pictura poësis, H. — A painting, picture: (in tabulā) inerat pictura haec, T.: pictura in tabulā, in textili, painting... embroidery: animum picturā pascit inani, unreal, V.—Fig., in language, a painting, picture: Homeri.
    * * *
    painting, picture

    Latin-English dictionary > pictūra

  • 3 pictura

    pictūra, ae, f. [pingo], painting, the art of painting.
    I.
    Lit.:

    una est ars ratioque picturae,

    Cic. de Or. 3, 7, 26; 1, 16, 73; id. Brut. 18, 70; App. Mund. p. 66, 23.—
    B.
    In partic., a painting of the face, Plaut. Most. 1, 3, 105.—
    C.
    Transf., concr., a painting, picture (cf. tabula):

    et si qua inutilis pictura sit, eam vendat,

    Plaut. As. 4, 1, 10; Cic. Or. 11, 36: nego ullam picturam neque in tabulis neque textilem fuisse, quin conquisierit, id. Verr. 2, 4, 1, § 1:

    accedant statuae et picturae,

    Sen. Ep. 16, 8:

    positae sunt picturae Herculis liberos occidentis,

    id. Contr. 5, 34, 14:

    statuas et picturas avehere,

    Tac. A. 16, 23:

    dicitur tabulam picturae cedere,

    Gai. Inst. 2, 78.—Of embroideries:

    textilibus picturis,

    Lucr. 2, 35.—Of paintings in Mosaic, Verg. Cul. 64.—Of a carving in relief:

    et sculpsit in eis picturam cherubim,

    Vulg. 3 Reg. 6, 32.—
    II.
    Trop., a painting, picture in words:

    animum ab istā picturā imaginibusque virtutum traducere,

    Cic. Tusc. 5, 5, 14: Homerum tradunt caecum fuisse;

    at ejus picturam, non poësin videmus,

    id. ib. 5, 39, 114.

    Lewis & Short latin dictionary > pictura

  • 4 pictura

    pictūra, ae f. [ pingo ]
    1) живопись ( ars picturae C); рисование (p. linearis PM); раскрашивание ( pariĕtum PM)
    2) картина ( oculi picturā tenentur C); мозаичная картина ( picturae decus V)
    p. textĭlis Lcr, C — шитьё, вышивка
    3) описание яркими красками, художественное изображение (p. Homeri C)

    Латинско-русский словарь > pictura

  • 5 pictura

    pictura pictura, ae f картина

    Латинско-русский словарь > pictura

  • 6 pictura

    pictūra, ae, f. (pingo), das Malen, die Malerei (auch mit der Sticknadel), I) eig. u. meton.: A) eig.: 1) im allg.: ars ratioque picturae, Cic.: imaginum, Plin.: übtr., p. gemmarum, die Zeichnung, Plin.: amoenissima parietum, Plin. – 2) insbes., das Schminken, Plaut. most. 262. – B) meton., das Gemälde, Cic. u.a.: p. textilis, Stickerei, Lucr. u. Cic.: picturae decus, Musivmalerei, Verg.: picturas avehere, Tac. – II) bildl., die Malerei in der Rede, das Ausmalen, Cic. Tusc. 5, 14 u. 114.

    lateinisch-deutsches > pictura

  • 7 pictura

    pictūra, ae, f. (pingo), das Malen, die Malerei (auch mit der Sticknadel), I) eig. u. meton.: A) eig.: 1) im allg.: ars ratioque picturae, Cic.: imaginum, Plin.: übtr., p. gemmarum, die Zeichnung, Plin.: amoenissima parietum, Plin. – 2) insbes., das Schminken, Plaut. most. 262. – B) meton., das Gemälde, Cic. u.a.: p. textilis, Stickerei, Lucr. u. Cic.: picturae decus, Musivmalerei, Verg.: picturas avehere, Tac. – II) bildl., die Malerei in der Rede, das Ausmalen, Cic. Tusc. 5, 14 u. 114.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pictura

  • 8 pictura

    , ae f живопись, картина

    Dictionary Latin-Russian new > pictura

  • 9 Út pictúra poésis

    Поэзия - как живопись.
    Гораций, "Наука поэзии", 361-62:
    Út pictúra poésis: erít, quae, sí propiús stes,
    Té capiát magis, ét quaedám, si lóngius ábstes.
    "Поэзия - как живопись: иное произведение пленит тебя больше, если ты будешь рассматривать его вблизи, а иное - если отойдешь подальше".
    Обычно, цитируя слова ut pictura poesis вне этого контекста, влагают в них более общую мысль о близости между поэзией и живописью по их внутреннему содержанию. Эта мысль, по свидетельству Плутарха ("О славе афинян", 3, 346 F), была высказана греческим поэтом Симонидом (VI-V в. до н. э.): "Симонид называет живопись молчащей поэзией, а поэзию говорящей живописью".
    Ut pictura poesis - знаменитое латинское изречение; в отношении Вагперовских созданий можно прямо сказать "ut pictura musica". После Бетховена в музыке не было положительно ни одного художника, который бы живописал звуками в такой степени ясно, как Вагнер. (А. Н. Серов, Концерты филармонического общества под управлением Рихарда Вагнера.)
    Если, поэт, я умею живописать словом ("живописи подобна поэзия" - ut pictura poesis - говорила за древним Симонидом, устами Горация, классическая поэзия), - живописать, так, что воображение слушателя воспроизводит изображенное мною с очевидною наглядностью... (В. И. Иванов, Мысли о символизме.)
    В живописи совершился поворот к естественности в то же время, как и в литературе. Вообще движение этих двух сфер, по-видимому, совершается параллельно, и стих Горациевой "Ars poetica" ut pictura poesis erit, находит себе различные применения. (А. И. Урусов, Натурализм и драматическое искусство.)
    "Поэзия, стихотворство - искусство некогда столь - чудное, что не уступало в идеальном совершенстве самой даже скульптуре, перейдя в распоряжение людей, чуждых всякого музыкального образования - сделалось самою антимузыкальною разладицей, жалкою пародией - того знаменитого стопосложения - которому будто оно подражает". На фоне того, что мы говорили в первой главе о периодическом тяготении поэзии то к идеалам музыки, то к идеалам живописи (Горацианское "ut pictura poesis"), теория Сенковского особенно характерна. (Б. М. Эйхенбаум, Жуковский.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Út pictúra poésis

  • 10 textilis

    textilis, e [st2]1 [-] tissé. [st2]2 [-] tressé, entrelacé.    - textile, is, n.: tissu, étoffe, drap.    - textile opus, Hier.: tissu, étoffe.    - textilis pictura, Cic.: peinture sur toile.    - textile stragulum, Cic.: tapis.    - textilis ventus, Petr.: gaze.    - textilis umbra, Mart.: ombre d'un arbre (dont les branches sont entrelacées).
    * * *
    textilis, e [st2]1 [-] tissé. [st2]2 [-] tressé, entrelacé.    - textile, is, n.: tissu, étoffe, drap.    - textile opus, Hier.: tissu, étoffe.    - textilis pictura, Cic.: peinture sur toile.    - textile stragulum, Cic.: tapis.    - textilis ventus, Petr.: gaze.    - textilis umbra, Mart.: ombre d'un arbre (dont les branches sont entrelacées).
    * * *
        Textilis, et hoc textile, pen. corr. Cic. Qui est tissu.
    \
        Textilia, serta. Martial. Couronnes entrelacees de fleurs, Chappeauls faicts de fleurs bien proprement assemblees et entremeslees.
    \
        Auro textili fulgens monile. Seneca. D'or entretissu.
    \
        Textilis pictura. Cic. Tapisserie, ou Broderie, Peincture en tapis ou broderie.
    \
        Textilis pestis. Cic. La chemise qui fut cause de mort à Hercules.
    \
        Textilis vmbra palmitis. Martial. Ombrage d'une treille de vigne ayant plusieurs branches fort entremeslees l'une parmi l'autre.

    Dictionarium latinogallicum > textilis

  • 11 fabrica

    făbrĭca, ae, f. [st1]1 [-] atelier, forge.    - fabrica armorum, Veg.: manufacture d'armes, armurerie.    - Mulciber, fabricā crudeli, Cic.: Vulcain, forgeron cruel. [st1]2 [-] travail (d'une matière), art (de travailler), métier.    - fabrica aeris, Cic.: la mise en oeuvre du cuivre.    - fabrica ferrea, Plin. 7: l'art de travailler le fer.    - natura effectum esse mundum, nihil opus fuisse fabrica, Cic.: (enseigner) que le monde s'est fait naturellement et qu'il n'a pas été nécessaire de recourir à un artisan. [st1]3 [-] arrangement, ordonnance; architecture.    - fabrica membrorum, Cic. Nat. 2: structure des membres.    - diligens naturae fabrica, Cic.: sage disposition prise par la nature.    - pictura et fabrica, Cic. Nat. 2: la peinture et l'architecture. [st1]4 [-] art, habileté; ruse, machination, invention, intrigue, artifice.    - fanum solerti fabrica structum, Apul.: sanctuaire construit avec un art consommé.    - quot admoenivi fabricas! quot fallacias! Plaut.: que de ruses j'ai imaginées! que de mensonges!
    * * *
    făbrĭca, ae, f. [st1]1 [-] atelier, forge.    - fabrica armorum, Veg.: manufacture d'armes, armurerie.    - Mulciber, fabricā crudeli, Cic.: Vulcain, forgeron cruel. [st1]2 [-] travail (d'une matière), art (de travailler), métier.    - fabrica aeris, Cic.: la mise en oeuvre du cuivre.    - fabrica ferrea, Plin. 7: l'art de travailler le fer.    - natura effectum esse mundum, nihil opus fuisse fabrica, Cic.: (enseigner) que le monde s'est fait naturellement et qu'il n'a pas été nécessaire de recourir à un artisan. [st1]3 [-] arrangement, ordonnance; architecture.    - fabrica membrorum, Cic. Nat. 2: structure des membres.    - diligens naturae fabrica, Cic.: sage disposition prise par la nature.    - pictura et fabrica, Cic. Nat. 2: la peinture et l'architecture. [st1]4 [-] art, habileté; ruse, machination, invention, intrigue, artifice.    - fanum solerti fabrica structum, Apul.: sanctuaire construit avec un art consommé.    - quot admoenivi fabricas! quot fallacias! Plaut.: que de ruses j'ai imaginées! que de mensonges!
    * * *
        Fabrica, huius fabricae, pen. corr. Un ouvroir de charpentier.
    \
        Fabrica ferrea. Plin. Une forge.
    \
        Fabrica, Machination et tromperie.
    \
        Fabricam apparare. Plaut. Apprester une finesse.
    \
        Fabrica. Cic. L'art de forger ou charpenter.
    \
        Fabrica. Cic. Bastimens et assemblemens de choses ensemble, Composition.

    Dictionarium latinogallicum > fabrica

  • 12 nobilis

    [st1]1 [-] nōbĭlis (arch. gnōbĭlis --- P. Fest. 174), e: a - sens primitif qu'on peut connaître, facile à connaître; connu.    - neque is umquam nobilis fui, Plaut. Ps. 1112: jamais je n'ai été de leurs connaissances. --- cf. Tac. H. 3, 39 (mss). b - bien connu, célèbre, illustre, renommé, noble, glorieux; fameux (péjoratif ou laudatif).    - nobilis ferebatur, Nep. 25, 1, 3: il avait une célébrité.    - nobilis, is, m.: un noble.    - sequitur hunc annum nobilis clade Romana Caudina pax, Liv. 9, 1, 1: après cetta année vient la paix Caudine, célèbre par la défaite des Romains.    - aedes nobilissimae, Cic. Dom. 116: la plus connue des maisons. --- cf. Verr. 1, 53; 4, 96; Pomp. 33.    - nihil erat ea pictura nobilius, Cic. Verr. 4, 122: il n'y avait rien de plus célèbre que cette peinture. --- cf. Verr. 4, 20; Tusc. 3, 75; Br. 122.    - nobilis in primis philosophus, Cic. Rep. 1, 3: philosophe illustre entre tous. --- cf. Inv. 2, 7; de Or. 1, 47; R. Post. 23.    - [en mauv. part] aliud ejus facinus nobile, Cic. Verr. 2, 82: un autre de ses exploits bien connu. --- cf. Verr. 4, 73; Liv. 39, 9, 5; Plaut. Rud. 619. c - noble, de famille noble, de noble naissance [qui a le jus imaginum].    - Cic. Verr. 5, 181; Cael. 31, etc. ; Sen. Ep. 44, 5.    - nobiles nostri, Plin. Ep. 5, 17, 5: nos nobles, notre noblesse.    - nobilis, nobilissimus: noble, nobilissime [titre à la cour des empereurs]. --- Cod. Th. 10, 25, 1; etc. [st1]2 [-] Nōbĭlis, is, m.: nom d'homme. --- Inscr.
    * * *
    [st1]1 [-] nōbĭlis (arch. gnōbĭlis --- P. Fest. 174), e: a - sens primitif qu'on peut connaître, facile à connaître; connu.    - neque is umquam nobilis fui, Plaut. Ps. 1112: jamais je n'ai été de leurs connaissances. --- cf. Tac. H. 3, 39 (mss). b - bien connu, célèbre, illustre, renommé, noble, glorieux; fameux (péjoratif ou laudatif).    - nobilis ferebatur, Nep. 25, 1, 3: il avait une célébrité.    - nobilis, is, m.: un noble.    - sequitur hunc annum nobilis clade Romana Caudina pax, Liv. 9, 1, 1: après cetta année vient la paix Caudine, célèbre par la défaite des Romains.    - aedes nobilissimae, Cic. Dom. 116: la plus connue des maisons. --- cf. Verr. 1, 53; 4, 96; Pomp. 33.    - nihil erat ea pictura nobilius, Cic. Verr. 4, 122: il n'y avait rien de plus célèbre que cette peinture. --- cf. Verr. 4, 20; Tusc. 3, 75; Br. 122.    - nobilis in primis philosophus, Cic. Rep. 1, 3: philosophe illustre entre tous. --- cf. Inv. 2, 7; de Or. 1, 47; R. Post. 23.    - [en mauv. part] aliud ejus facinus nobile, Cic. Verr. 2, 82: un autre de ses exploits bien connu. --- cf. Verr. 4, 73; Liv. 39, 9, 5; Plaut. Rud. 619. c - noble, de famille noble, de noble naissance [qui a le jus imaginum].    - Cic. Verr. 5, 181; Cael. 31, etc. ; Sen. Ep. 44, 5.    - nobiles nostri, Plin. Ep. 5, 17, 5: nos nobles, notre noblesse.    - nobilis, nobilissimus: noble, nobilissime [titre à la cour des empereurs]. --- Cod. Th. 10, 25, 1; etc. [st1]2 [-] Nōbĭlis, is, m.: nom d'homme. --- Inscr.
    * * *
        Nobilis, et hoc nobile, pen. corr. Virgil. Qui est fort congneu.
    \
        Nobilis. Cic. Noble et excellent en quelque chose que ce soit, soit bonne ou mauvaise, Fort congneu, Dont il est grand bruit par tout.
    \
        Nobili genere nati sunt. Cic. De noble parenté.
    \
        Nobilis et clarus origine. Ouid. De noble extraction et origine, Extraict de noblesse, ou gentillesse.
    \
        Vitulis marinis ad multa nobile fel. Plin. Utile par excellence, Fort estimé pour medecine.
    \
        Scelere nobiles. Plaut. Qui sont congneuz entre touts les autres pour leur meschanceté.

    Dictionarium latinogallicum > nobilis

  • 13 poema

    pŏēma, ătis ( gen. plur. poëmatorum, Afran. ap. Non. 493, 9; cf. Charis. p. 114 P.:

    poëmatum,

    Suet. Gram. 23; Spart. Hadr. 14; dat. and abl. plur. usually poëmatis, Cic. Off. 3, 3, 15; Plaut. As. 1, 3, 22; Auct. Her. 4, 2, 3;

    but also poëmatibus,

    Suet. Tit. 3; App. Mag. 5), n., = poiêma, a composition in verse, a poem (freq. and class.; syn. carmen): pars est parva poëma, proinde ut epistola quaevis. Illa poësis opus totum, ut tota Ilias una Est thesis, annalesque Enni: atque istoc opus unum Est majus multo quam quod dixi ante poëma, Lucil. ap. Non. 428, 12 sq.; cf.: poëma est lexis euruthmos, id est verba plura modice in quandam conjecta formam. Itaque etiam distichon epigrammation vocant poëma. Poësis est perpetuum argumentum e rhythmis, ut Ilias Homeri et Annales Ennii, Varr. ap. Non. 428, 19 sq.— Plur.:

    poëmata (opp. oratio),

    poetry, Cic. Or. 21, 70.—So of some verses of a poem:

    o poëma tenerum et moratum atque molle!

    Cic. Div. 1, 31, 66;

    and of a short poem,

    Cat. 50, 16, 1. But this distinction is not observed even by Ennius, and poëma was the name in the class. period for every kind of poem:

    latos per populos terrasque poëmata nostra clara cluebunt, Enn. ap. Prob. p. 1401 P. (Ann. v. 3 Vahl.): poëma facere,

    Cic. Ac. 1, 3, 9:

    poëma ad Caesarem quod composueram, incidi,

    id. Q. Fr. 3, 1, 4, § 11:

    Graecum condere,

    id. Att. 1, 16, 15:

    pangere,

    Hor. Ep. 1, 18, 40; id. A. P. 416:

    scribere,

    id. Ep. 2, 1, 117:

    egregium,

    Cic. de Or. 1, 50, 217:

    poëma festivum, concinnum, elegans,

    id. Pis. 29, 70:

    si poëma loquens pictura est, pictura tacitum poëma debet esse,

    Auct. Her. 4, 28, 39:

    ridenda poëmata malo, quam te,

    Juv. 10, 124.

    Lewis & Short latin dictionary > poema

  • 14 circumlino

    circum-lino, —, litum, ere
    1) мазать кругом, обмазывать ( vasa melle PM); умащивать ( aliquem cerā C)
    c. aliquid aliquā re Cato или реже alicui rei aliquid O, PM — вымазать что-л. чём-л.
    circumlita taedis sulphura O — сера, которой обмазаны факелы
    2) подкрасить (с целью выделения), подчеркнуть, «поднять» (pictura, in quā nihil circumlitum est Q); подмазывать, подводить ( oculos stibio Vlg)
    3) покрывать (circumlitus auro, sc. Midas O)
    saxa circumlita musco H — скалы, покрытые (одетые) мхом

    Латинско-русский словарь > circumlino

  • 15 deficio

    dē-ficio, fēcī, fectum, ere [ facio ]
    1) отложиться, отпасть, изменить (d. abaliquo L, C etc.; d. ab amicitia populi Romani Cs)
    2) оказываться недостаточным, не хватать, недоставать (si cibaria defecerint in navigatione Dig)
    dies deficiat, si velim eam causam defendere C — не хватило бы дня, если бы я пожелал защищать это дело
    horrea fecundas ad messes deficientia Tib — житницы, которые не в состоянии вместить богатый урожай
    3)
    nec animo defēcit, nec consilio L — он не утратил ни мужества, ни благоразумия
    d. aliquem (редко alicui) — недоставать у кого-л. (tempus deficit aliquem VM; tela nostris — v. l. nostros — deficiunt Cs)
    б) pass.
    deficitur aliquis (aliquid) (ab) aliquā re — кто-(что-)л. лишен(о) чего-л. (defici a viribus Cs; defici pecunia Sen)
    defici animo QC — лишиться сознания, но (см. выше)
    animo defĭcere Lcr, Cs etc. или просто d. Cs, C etc. — пасть духом, приуныть
    defectum corpore caput PJ — голова, отделённая от тела
    4) беднеть, нищать, банкротиться, становиться неплатёжеспособным ( si debitores defecerint Dig)
    5) гаснуть, угасать
    ignis deficit V — огонь гаснет (догорает), но
    tenent Danai quā deficit ignis V — данайцы захватили (всё), что пощадил огонь
    6)
    а) убывать, убавляться, уменьшаться
    б) подходить к концу, оканчиваться
    7) (тж. d. vitā Pl) умирать, скончаться (d. prope lucem Su; deficit omne, quod nascitur Q)
    d. sanguine et spiritu VMумереть от потери крови
    8) юр. быть или оказаться недействительным, утратить силу (deficit interdictum Dig)
    9) уходить, покидать (orbem O; somnus deficit aliquem Tib)

    Латинско-русский словарь > deficio

  • 16 emineo

    ē-mineo, uī, —, ēre
    1)
    а) выступать, выдаваться, торчать ( aliquid emĭnet e mari C)
    б) подниматься ( triginta stadia in altitudinem QC); выделяться, рельефно выступать (in pictura Q)
    2) выявляться, обнаруживаться, быть заметным ( aliquid in omnium vultu emīnet L)
    e. ante oculos — бросаться в глаза
    3) отличаться (e. inter omnes C); возвышаться ( supra cetera L); превосходить ( ceteros aliquā re QC). — см. тж. eminens

    Латинско-русский словарь > emineo

  • 17 fabrica

    ae f. [ faber I \]
    1) искусство, мастерство, ремесло
    2) искусное изготовление, обработка, выделка ( aeris et ferri C)
    3) занятие ремеслом, искусством (aerariae artis f. Just)
    4) зодчество (pictūra et f. C)
    5) мастерская Ter, C etc.
    6) устройство, строение (membrorum animantium C; mundi Lact)
    7) строение, здание ( fabrica cum habitatoribus Treb)
    8) создание, творение (о человеке) Eccl
    9) искусные приёмы, умение (naturae C; fanum sollerti fabricā structum Ap)
    10) хитрость, уловка ( fingere aliquam fabricam Ter)

    Латинско-русский словарь > fabrica

  • 18 inanis

    inānis, e
    1) пустой (domus, vas C); идущий порожняком, налегке, не нагруженный ( homo Pl); не имеющий команды ( navis Cs); не имеющий седока ( equus C)
    2) бессодержательный, бессмысленный (litterae C; verborum torrens Q)
    4) бесплотный, бестелесный (umbra O, pictura V)
    5) безглазый ( vultus Sen); незрячий ( lumina O)
    6) зияющий, глубокий ( vulnus O)
    7) снятый с головы, не надетый (galea V, O)
    8) неодушевлённый, бездыханный, мёртвый ( corpus C)
    9) рассевшийся или изрытый ( mons J)
    10) приходящий с пустыми руками, являющийся без подарков ( vir Prp)
    11) неимущий, бедный ( homo C); голодный (siccus et i. H); опустошённый, разорённый ( Sicilia C)
    12) неосновательный, ничтожный (causa V, O)
    13) незначительный, пустячный ( tempus inane petere V)
    14) тщетный, напрасный, безрезультатный (lacrimae V; cogitationes C; spes V; opera H)
    15) суетный, тщеславный (animus, cupiditas C; quantum est in rebus inane! Pers)

    Латинско-русский словарь > inanis

  • 19 interpolo

    āvī, ātum, āre [ interpolis ]
    1) разглаживать, переделывать, ремонтировать, подновлять ( togam C)
    2) искажать, подкрашивать ( opus lepidissimum novā picturā Pl); подделывать, фальсифицировать ( tabulas C)

    Латинско-русский словарь > interpolo

  • 20 lascivus

    lascīvus, a, um
    1) весёлый, игривый, резвый, шаловливый (pueri H; capella V; puella V; verba H)
    2) похотливый, сладострастный ( oscula T); распущенный, разнузданный, дерзкий, бесстыдный (Siculi Q; libelli M; pictura Su); непристойный ( corporis motus QC)
    4) ритор. цветистый, выспренний, надутый ( oratio AG)

    Латинско-русский словарь > lascivus

См. также в других словарях:

  • PICTURA — seu PINGENDI Ars. alias Graphice, ex Graeco, definitur Socrati, ἐικασία τῶ ὁρωμένων, Imitatio seu repraesentatio eorum, quae videntur; quam definitionem cum Plastice communem habet. Horat. l. 2. Ep. 2. v. 8. Argilla quidvis imitaberis uda. Ducit… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • pictură — PICTÚRĂ, (2) picturi, s.f. 1. Ramură a artelor plastice care interpretează realitatea în imagini vizuale, prin forme colorate, bidimensionale, desfăşurate pe o suprafaţă plană. 2. Lucrare artistică executată de un pictor: tablou, pânză. ♦… …   Dicționar Român

  • Pictura — Pic*tu ra, n. [L., a painting.] (Zo[ o]l.) Pattern of coloration. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Pictura — est un documentaire américain de Ewald André Dupont, Luciano Emmer, Robert Hessens, Enrico Gras, Alain Resnais, Marc Sorkin et Lauro Venturi sorti en 1951. Sommaire 1 Synopsis 2 Fiche technique 3 Di …   Wikipédia en Français

  • Pictūra — (lat.), Malen, Malerei. Gemälde. P. contumeliōsa, P. famōsa, P. infāmans, eine bildliche Darstellung als Pasquill, s.d …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Pictūra — (lat.), Gemälde, Bild, auch Stickerei …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Pictura — Pictura, lat., Malerei, Gemälde …   Herders Conversations-Lexikon

  • Pictura Translucida — La Pictura Translucida est une technique de peinture utilisée à l époque byzantine, et décrite dans le Manuscript Lucca[1]. Il s agit d appliquer sur la surface peinte des couleurs ayant une certaine transparence. Références ↑ The materials of… …   Wikipédia en Français

  • pictúrã — s. f., g. d. art. pictúrii; (tablouri) pl. pictúri …   Romanian orthography

  • pictura — …   Useful english dictionary

  • Confrerie Pictura — The Boterwaag on the Prinsegracht in Den Haag. The leftmost side was the original building from 1650 with the swan above the door. The painters moved in when the butter weighing moved to the larger right side extension …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»