-
1 piamentum
piāmentum, ī n. PM, Sen = piamen -
2 piamentum
-
3 piamentum
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > piamentum
-
4 piamentum
pĭāmentum, i, n. [id.], a means of expiation, an atoning sacrifice (perh. not anteAug.):II.terrae,
Plin. 25, 9, 59, § 107; 25, 4, 11, § 30; cf.: piamenta, quibus utitur (in) expiando, Fest. s. v. piatrix, p. 213 Müll.; p. 238 ib.—Trop., Sen. Cons. ad Helv. 16; Plin. 37, 1, 2, § 3. -
5 piamentum
-
6 piamen
-
7 propudianus
prōpŭdĭānus, a, um, adj. [propudium], offered on account of infamous deeds:propudianus porcus dictus est, ut ait Capito Atteius, qui in sacrificio gentis Claudiae velut piamentum et exsolutio omnis contractae religionis est,
Fest. p. 238 Müll.
См. также в других словарях:
VICTIMA — Isidoro sacrificium proprie erat, quod post victoriam, superatis hostibus; Diis offerebatur: hinc ut videtur, dicta: an quod vi ictus caderet percussa? an quod vincta ad aram staret? Nonnumquam cum Hostia confunditur. Namque Ovidiô teste, l. 1.… … Hofmann J. Lexicon universale
penitence — La Penitence, Piamentum. B. Demander penitence à son confesseur, Poenam sibi deposcere. B. Enjoindre penitence, Irrogare mulctam ieiunij, aut precationum obsecrationumve, aut peregrinationis. B. Faire penitence, Piacularem poenam luere, vel… … Thresor de la langue françoyse
purger — Purger, Purgare, Depurgare, Expurgare, Februare. Purger quelque peché et offense, Piare, Expiare, Procurare, Lustrare. On les a contraincts de se purger de ce qu on leur mettoit à sus, Coëgerunt eos causam dicere. Cum purgari nequiuissent,… … Thresor de la langue françoyse