-
101 favisae
favīsae or favissae, ārum, f., underground reservoirs or cellars near the temples, for water or for sacred utensils no longer in use, Varr. ap. Gell. 2, 10; Paul. ex Fest. s. h. v., p. 88, 4 Müll.; cf.: favissae, thêsauroi, Gloss. Philox. -
102 favissae
favīsae or favissae, ārum, f., underground reservoirs or cellars near the temples, for water or for sacred utensils no longer in use, Varr. ap. Gell. 2, 10; Paul. ex Fest. s. h. v., p. 88, 4 Müll.; cf.: favissae, thêsauroi, Gloss. Philox. -
103 Favonianus
Făvōnĭus, ii, m. [faveo].I.The west wind, also called Zephyrus, which blew at the commencement of spring, and promoted vegetation, Sen. Q. N. 5, 16; Plin. 2, 47, 46, § 119; 16, 25, 39, § 93; 18, 34, 77, § 337; Plaut. Mil. 3, 1, 71; Varr. R. R. 1, 28, 2; Cic. Verr. 2, 5, 10, § 27; id. Ac. 2, 33, 105; Hor. C. 1, 4, 1 al.—B.Deriv.: ‡ făvōnĭālis, Zephurios, Gloss. Philox.—II.A Roman proper name. So esp. M. Favonius, a contemporary of Cicero and an imitator of M. Cato, whence he received the derisive sobriquet of simius Catonis, Cic. Att. 1, 14, 5; 2, 1, 9; 2, 4, 7; Val. Max. 2, 10; Suet. Aug. 13. —B.Deriv.: Făvōnĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Favonius, Favonian:pira,
Col. 5, 10, 18; Plin. 15, 15, 16, § 54. -
104 Favonius
Făvōnĭus, ii, m. [faveo].I.The west wind, also called Zephyrus, which blew at the commencement of spring, and promoted vegetation, Sen. Q. N. 5, 16; Plin. 2, 47, 46, § 119; 16, 25, 39, § 93; 18, 34, 77, § 337; Plaut. Mil. 3, 1, 71; Varr. R. R. 1, 28, 2; Cic. Verr. 2, 5, 10, § 27; id. Ac. 2, 33, 105; Hor. C. 1, 4, 1 al.—B.Deriv.: ‡ făvōnĭālis, Zephurios, Gloss. Philox.—II.A Roman proper name. So esp. M. Favonius, a contemporary of Cicero and an imitator of M. Cato, whence he received the derisive sobriquet of simius Catonis, Cic. Att. 1, 14, 5; 2, 1, 9; 2, 4, 7; Val. Max. 2, 10; Suet. Aug. 13. —B.Deriv.: Făvōnĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Favonius, Favonian:pira,
Col. 5, 10, 18; Plin. 15, 15, 16, § 54. -
105 fidepromissor
fĭdĕprōmissor, ōris, m. [fidepromitto], jurid. t. t., a surety, bail:pro eo, qui promittit, solent alii obligari: quorum alios sponsores, alios fidepromissores, alios fidejussores appellamus. Sponsor ita interrogatur: IDEM DARE SPONDES? fidepro missor: IDEM FIDEPROMITTIS? fidejussor ita: IDEM FIDE TVA ESSE JVBES? etc.,
Gai. Inst. 3, § 115:—In another orthogr.: fidei promissor, pistikeleustês, Gloss. Philox. -
106 fidicino
fĭdĭcĭno, āre, v. n. [fidicen], to play on the lute or lyre (late Lat.), Mart. Cap. 9, § 298; cf. FIDICINO, lurizô, Gloss. Philox. -
107 fiducio
fīdūcĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [fiducia], to pledge, mortgage:EA CONDITIONE, NE FIDVCIENT, NE VENDANT, NEVE ALIO QVO GENERE ID SEPVLCRVM ALIENARE VLLA POTESTAS SIT,
Inscr. Grut. 638, 4; id. Murat. 794, 1; cf. FIDVCIAT, hupotithetai; FIDVCIATVS, hupotithemenos, Gloss. Philox.:sub pignoribus fiduciati,
Tert. Idol. 23. -
108 flagellaticius
flăgellātīcĭus = mastigias, Gloss. Philox., one who deserves the whip, verbero. -
109 fraces
frăces, um (sing. form FRAX; v. the foll.), m. [kindr. with FRAG, frango; cf. fragosus; lit., broken bits, fragments; hence], grounds or dregs of oil: FRAX trugia garou; fraces elaiou trugia: hupostasis elaiou; fracere existasthai; fracidus huperôros, Gloss. Philox.:oleum quam diutissime in amurca et in fracibus erit, tam deterrimum erit,
Cato, R. R. 64 fin.; 66 fin.; Col. 6, 13, 3; Plin. 15, 6, 6, § 21 sq. al.; Vitr. 7, 1; Grat. Cyneg. 474. -
110 fratria
1.frātria, uxor fratris ( sister-inlaw), Paul. ex Fest. p. 90 Müll.; cf.:2.fratriae appellantur fratrum inter se uxores,
Non. 557, 9; and: fratria, einatêr, Gloss. Philox; also called ‡ fratrissa, acc. to Isid. Orig. 9, 7, 17.fratria est Graecum vocabulum partis hominum, ut Neapoli etiam nunc, Varr. L. L. 5, § 85 Müll. (= phratria, a division of the people, answering to the Lat. curia, the third part of a phulê). -
111 frivola
frīvŏlus, a, um, adj. [etym. dub.; perh. from frico], silly, empty, trifling, frivolous; pitiful, sorry, worthless (mostly post-Aug.; perh. not in Cic.; cf. futtilis).I.Adj.:II.frivolus hic quidem jam et illiberalis est sermo,
Auct. Her. 4, 11, 16:levibus aut frivolis aut manifesto falsis reum incessere (shortly after: quia, qui vana congerit),
Quint. 7, 2, 34; Vop. Aur. 3, 1:colligitis lexidia, res taetras et inanes et frivolas,
Gell. 18, 7, 3:frivola et inanis argutiola,
id. 2, 7, 9:quaedam dicit futtilia et frivola,
id. 16, 12, 1:jocus,
Plin. 28, 19, 79, § 260:auspicium,
Suet. Ner. 41:aura,
Phaedr. 5, 8, 1:insolentia,
id. 3, 6, 8:jactantia in parvis,
Quint. 1, 6, 20:opus,
Plin. 22, 6, 7, § 15:labor,
Sen. Ep. 31:cura,
Plin. 25, 3, 7, § 22:origo superbissimi animalium (i. e. hominis),
id. 7, 7, 5, § 43:ratione morientes,
id. 11, 29, 35, § 102:flunt in litterarum ostentatione inepti et frivoli,
Gell. 15, 30, 2; so,in cognoscendo ac decernendo nonnumquam frivolus amentique similis,
Suet. Claud. 15:quin etiam, quod est imprimis frivolum ac scaenicum, verbum petant (declamatores), quo incipiant,
Quint. 10, 7, 21:frivolum dictu,
Plin. 7, 53, 54, § 186:frivolum videatur, non tamen omittendum,
id. 28, 12, 50, § 184:huic misit qui nescio quid frivoli ducentis milibus traderet,
some worthless thing, trifle, Suet. Calig. 39 fin. —Subst.: frīvŏla, ōrum, n. plur., wretched furniture, paltry things, trifles:inter frivola mea,
Sen. Tranq. 1; Dig. 13, 7, 11, § 5:jam poscit aquam: jam frivola transfert Ucalegon,
Juv. 3, 198; 5, 59; Suet. Calig. 39; Dig. 13, 7, 11, § 5; cf.: frivola skeuaria eutelê panu, Gloss. Philox.—Hence, adv.: frī-vŏlē, in a silly manner, triflingly:aliqui mentiuntur,
Hier. in Mich. II. 7, 8. -
112 frivole
frīvŏlus, a, um, adj. [etym. dub.; perh. from frico], silly, empty, trifling, frivolous; pitiful, sorry, worthless (mostly post-Aug.; perh. not in Cic.; cf. futtilis).I.Adj.:II.frivolus hic quidem jam et illiberalis est sermo,
Auct. Her. 4, 11, 16:levibus aut frivolis aut manifesto falsis reum incessere (shortly after: quia, qui vana congerit),
Quint. 7, 2, 34; Vop. Aur. 3, 1:colligitis lexidia, res taetras et inanes et frivolas,
Gell. 18, 7, 3:frivola et inanis argutiola,
id. 2, 7, 9:quaedam dicit futtilia et frivola,
id. 16, 12, 1:jocus,
Plin. 28, 19, 79, § 260:auspicium,
Suet. Ner. 41:aura,
Phaedr. 5, 8, 1:insolentia,
id. 3, 6, 8:jactantia in parvis,
Quint. 1, 6, 20:opus,
Plin. 22, 6, 7, § 15:labor,
Sen. Ep. 31:cura,
Plin. 25, 3, 7, § 22:origo superbissimi animalium (i. e. hominis),
id. 7, 7, 5, § 43:ratione morientes,
id. 11, 29, 35, § 102:flunt in litterarum ostentatione inepti et frivoli,
Gell. 15, 30, 2; so,in cognoscendo ac decernendo nonnumquam frivolus amentique similis,
Suet. Claud. 15:quin etiam, quod est imprimis frivolum ac scaenicum, verbum petant (declamatores), quo incipiant,
Quint. 10, 7, 21:frivolum dictu,
Plin. 7, 53, 54, § 186:frivolum videatur, non tamen omittendum,
id. 28, 12, 50, § 184:huic misit qui nescio quid frivoli ducentis milibus traderet,
some worthless thing, trifle, Suet. Calig. 39 fin. —Subst.: frīvŏla, ōrum, n. plur., wretched furniture, paltry things, trifles:inter frivola mea,
Sen. Tranq. 1; Dig. 13, 7, 11, § 5:jam poscit aquam: jam frivola transfert Ucalegon,
Juv. 3, 198; 5, 59; Suet. Calig. 39; Dig. 13, 7, 11, § 5; cf.: frivola skeuaria eutelê panu, Gloss. Philox.—Hence, adv.: frī-vŏlē, in a silly manner, triflingly:aliqui mentiuntur,
Hier. in Mich. II. 7, 8. -
113 frivolus
frīvŏlus, a, um, adj. [etym. dub.; perh. from frico], silly, empty, trifling, frivolous; pitiful, sorry, worthless (mostly post-Aug.; perh. not in Cic.; cf. futtilis).I.Adj.:II.frivolus hic quidem jam et illiberalis est sermo,
Auct. Her. 4, 11, 16:levibus aut frivolis aut manifesto falsis reum incessere (shortly after: quia, qui vana congerit),
Quint. 7, 2, 34; Vop. Aur. 3, 1:colligitis lexidia, res taetras et inanes et frivolas,
Gell. 18, 7, 3:frivola et inanis argutiola,
id. 2, 7, 9:quaedam dicit futtilia et frivola,
id. 16, 12, 1:jocus,
Plin. 28, 19, 79, § 260:auspicium,
Suet. Ner. 41:aura,
Phaedr. 5, 8, 1:insolentia,
id. 3, 6, 8:jactantia in parvis,
Quint. 1, 6, 20:opus,
Plin. 22, 6, 7, § 15:labor,
Sen. Ep. 31:cura,
Plin. 25, 3, 7, § 22:origo superbissimi animalium (i. e. hominis),
id. 7, 7, 5, § 43:ratione morientes,
id. 11, 29, 35, § 102:flunt in litterarum ostentatione inepti et frivoli,
Gell. 15, 30, 2; so,in cognoscendo ac decernendo nonnumquam frivolus amentique similis,
Suet. Claud. 15:quin etiam, quod est imprimis frivolum ac scaenicum, verbum petant (declamatores), quo incipiant,
Quint. 10, 7, 21:frivolum dictu,
Plin. 7, 53, 54, § 186:frivolum videatur, non tamen omittendum,
id. 28, 12, 50, § 184:huic misit qui nescio quid frivoli ducentis milibus traderet,
some worthless thing, trifle, Suet. Calig. 39 fin. —Subst.: frīvŏla, ōrum, n. plur., wretched furniture, paltry things, trifles:inter frivola mea,
Sen. Tranq. 1; Dig. 13, 7, 11, § 5:jam poscit aquam: jam frivola transfert Ucalegon,
Juv. 3, 198; 5, 59; Suet. Calig. 39; Dig. 13, 7, 11, § 5; cf.: frivola skeuaria eutelê panu, Gloss. Philox.—Hence, adv.: frī-vŏlē, in a silly manner, triflingly:aliqui mentiuntur,
Hier. in Mich. II. 7, 8. -
114 fugacitas
fŭgācĭtas phugê, Gloss. Philox. -
115 funalis
fūnālis, e, adj. [funis], consisting of or attached to a rope or cord: equus, an extra horse yoked to a chariot, but attached to it at the side of the others by a rope or trace, a trace-horse, Suet. Tib. 6; Stat. Th. 6, 462; Aus. Epit. 35, 10; Hyg. Fab. 183:II.cereus,
a wax-torch, Val. Max. 3, 6, 4;called also candela,
Serv. Verg. A. 11, 143; cf. II. B.—Subst.: fūnāle, is, n.A. B.A wax-torch or taper (cf.: taeda, fax, candela): funale lampadion, funalia daloi, Gloss. Philox.; cf. Isid. Orig. 20, 10, 5; Serv. Verg. A. 1, 727; 11, 143:2.C. Duilius delectabatur crebro funali et tibicine,
Cic. de Sen. 13, 44:noctem flammis funalia vincunt,
Verg. A. 1, 727:lucida,
Hor. C. 3, 26, 7:clara,
Sil. 6, 667.—Transf., a chandelier, i. q. candelabrum, Ov. M. 12, 247; cf. Isid. Orig. 20, 10, 5. -
116 fundibulum
fundĭbŭlum chônê, a funnel, Gloss. Philox. [1. fundo]. -
117 funerator
fūnĕrātor kêdeutês nekrou, Gloss. Philox. -
118 fungidus
-
119 fusorius
fūsōrĭus, a, um, adj. [id.], molten, made by founding: fusorius, chôneutikos, Gloss. Philox.:opere fusorio,
by casting, Vulg. Exod. 32, 4. -
120 fustigo
fustīgo, āre, v. a. [id.], to cudgel to death (v. the foll. art.), Cod. Th. 9, 29, 2; 9, 34, 1; cf.: xulokopô, tuptô tôi xulôi, Gloss. Philox.: ‡ fustigatus baklistheis, ib.
См. также в других словарях:
Le Vingtième siècle. La vie électrique — (1890) is a science fiction novel written by the French author Albert Robida. It describes various aspects of life in France as is it supposed to take place in 1955. At the center of the plot are the scientific work and technological advances… … Wikipedia
Silvánvs — SILVÁNVS, i, Gr. Θεὸς ὑλαῖος, ου, (⇒ Tab. IX.) 1 §. Namen. Solchen hat er von Silva, der Wald, weil er insonderheit ein Vorsteher der Wälder hieß. Weil aber dieses Wort einige mit einem i, andere mit einem y schreiben, so wird er auch bald… … Gründliches mythologisches Lexikon
Philoxene Boyer — Philoxène Boyer Philoxène Boyer est un écrivain du XIXe siècle (Cahors, 1825 septembre 1867). Né à Cahors où son père était proviseur du lycée, il vécut à Grenoble puis à Paris. Il fit des études à la Sorbonne pendant lesquelles il rencontra … Wikipédia en Français
Philoxenos d'Eretrie — Philoxénos d Érétrie Mosaïque d Alexandre à Pompéi Philoxénos est un peintre grec de l Antiquité vraisemblablement né dans la cité d Érétrie et qui a travaillé dans la seconde moitié du IVe siècle … Wikipédia en Français
Philoxénos d'Érétrie — Mosaïque d Alexandre à Pompéi Philoxénos est un peintre grec de l Antiquité vraisemblablement né dans la cité d Érétrie et qui a travaillé dans la seconde moitié du IVe siècle … Wikipédia en Français
Angeronia — ANGERONIA, æ, eine Göttinn der Römer, welche auch Angerona genannt wird, und zwar entweder von angina, oder angendo, oder angoribus; Voss. Etymol. sub. Angeronia p. 34. daher sie fälschlich Ageronia von einigen geschrieben wird. Sie war aber auch … Gründliches mythologisches Lexikon
Salacia — SALACIA, æ, Neptuns Gemahlinn. Augustin. de Civ. Dei. l. IV. c. 10. Sie hat den Namen von Salum, das Meer. Varro de LL. l. IV. c. 10. oder auch von Salum und cieo, ich bewege, weil sie die Göttinn seyn sollte, welche das Meer bewegete. Festus l.… … Gründliches mythologisches Lexikon
CABULUS — machina bellica, ad conterendos muros. Brite Armoric. Philip. l. 7. Sed mox ingentio saxa, Emittit cabulus, nequiensque (haec) ferre debiscit, Per mediumque crepans, purs corruit alter a muri. Forte a gabuli similitudine, veter. gabali. Glossa… … Hofmann J. Lexicon universale
HERMAE — I. HERMAE apud C. Nep. Alcib. c. 3. Accidit, ut unâ nocte omnes Hermae, qui in opp. erant Athenis, deicerentur, praeter unum, qui ante ianuam Andocidis erat, Andocidisque Hermes vocatus est. Graecis Ε῞ρμαι, sunt τετράγωνοι κίονες,… … Hofmann J. Lexicon universale