Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

peritus

  • 1 peritus

    pĕrītus, a, um, adj. [prop. Part. of perior (in ex-perior); root par-, per-; Gr. peraô; v. periculum], experienced, practised, practically acquainted, skilled, skilful, expert (cf.: gnarus, consultus).
    I.
    Lit.
    (α).
    Absol.:

    nil iam mihi novi Offerri pote, quin sim peritus,

    Plaut. Pers. 2, 3, 19:

    doctos homines vel usu peritos,

    Cic. Off. 1, 41, 147:

    docti a peritis,

    id. ib. 3, 3, 15:

    ab hominibus callidis ac peritis animadversa,

    id. de Or. 1, 23, 109:

    decede peritis,

    Hor. Ep. 2, 2, 213:

    me peritus discet Iber,

    id. C. 2, 20, 19:

    homo peritissimus,

    Cic. de Or. 1, 15, 66:

    hominem peritissimum in eis ipsis rebus, superare, quas, etc.,

    id. ib. 1, 15, 66:

    peritissimi duces,

    Caes. B. C. 3, 73; Prop. 1, 10, 7. —
    (β).
    With gen.:

    multarum rerum peritus,

    Cic. Font. 7, 15:

    antiquitatis nostrae et scriptorum veterum litterate peritus,

    id. Brut. 56, 205:

    earum regionum,

    Caes. B. C. 1, 48:

    caelestium prodigiorum,

    Liv. 1, 34:

    peritiores rei militaris,

    id. 3, 61:

    bellorum omnium peritissimus,

    Cic. Imp. Pomp. 23, 68:

    peritissimi caeli ac siderum vates,

    Curt. 4, 10, 4:

    juris,

    Juv. 1, 128:

    vir movendarum lacrimarum peritissimus,

    Plin. Ep. 2, 11, 3:

    definiendi,

    Cic. Off. 3, 14, 60.—
    (γ).
    With abl.: jure peritus, Lucil. ap. Charis. p. 62 P.:

    jure peritissimus,

    Aur. Vict. Epit. 19:

    quis jure peritior?

    Cic. Clu. 38, 107:

    peritus bello,

    Vell. 2, 29, 3:

    peritus disciplinā militari,

    Gell. 4, 8, 2:

    arte fabricā peritus,

    Dig. 33, 7, 19.—
    (δ).
    With ad:

    ad usum et disciplinam peritus,

    Cic. Font. 15, 43:

    et ad respondendum et ad cavendum peritus,

    id. de Or. 1, 48, 212:

    ad prospicienda cavendaque pericula,

    Just. 31, 2, 2.—
    (ε).
    With in and abl.:

    sive in amore rudis, sive peritus erit,

    Prop. 2, 34 (3, 32), 82.—
    (ζ).
    With de:

    de agriculturā peritissimus,

    Varr. R. R. 1, 2, 10.—
    (η).
    With acc. ( poet.):

    arma virumque peritus,

    Aus. Epigr. 137.—
    (θ).
    With inf. or object-clause ( poet. and in post-Aug. prose):

    soli cantare periti Arcades,

    Verg. E. 10, 32:

    peritus obsequi,

    Tac. Agr. 8:

    urentes oculos inhibere perita,

    Pers. 2, 34:

    rex peritus, fortius adversus Romanos aurum esse quam ferrum,

    Flor. 3, 1, 7.—Hence, subst.: pĕrītissĭ-mus, i, m., a man of extraordinary skill:

    cum discendi causā duobus peritissimis operam dedisset, etc.,

    Cic. Brut. 42, 154.—
    II.
    Transf., of abstract things, skilfully constructed, clever:

    peritae fabulae,

    Aus. Ep. 16, 92.—Hence, adv.: pĕrītē, in an experienced manner, skilfully, expertly, cleverly:

    quod institutum perite a Numa,

    Cic. Leg. 2, 12, 29:

    perite et ornate dicere,

    id. de Or. 2, 2, 5; Gell. 17, 5 fin.:

    callide et perite versari in aliquā re,

    Cic. de Or. 1, 11, 48:

    distributa perite,

    id. ib. 2, 19, 81.— Comp.:

    peritius fit aliquid ab aliquo,

    Sen. Ep. 90, 33.— Sup.:

    aliquid peritissime et callidissime venditare,

    Cic. Verr. 2, 2, 54, § 135:

    disputare,

    Val. Max. 8, 11, 1:

    suavissime et peritissime legere,

    Plin. Ep. 3, 15, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > peritus

  • 2 peritus

    pĕrītus, a, um [st2]1 [-] qui sait par expérience, expérimenté, instruit, habile, savant, qui connaît. [st2]2 [-] adroit, ingénieux (en parl. des choses).    - periti, ōrum, m.: les gens du métier, les gens compétents.    - periti earum regionum, Caes. B. C. 1, 48: des gens connaissant le pays.    - peritus belli: habile à la guerre.    - cantare peritus, Virg. B. 10, 32: habile chanteur.
    * * *
    pĕrītus, a, um [st2]1 [-] qui sait par expérience, expérimenté, instruit, habile, savant, qui connaît. [st2]2 [-] adroit, ingénieux (en parl. des choses).    - periti, ōrum, m.: les gens du métier, les gens compétents.    - periti earum regionum, Caes. B. C. 1, 48: des gens connaissant le pays.    - peritus belli: habile à la guerre.    - cantare peritus, Virg. B. 10, 32: habile chanteur.
    * * *
        Peritus, pen. prod. Adiectiuum. Cic. Expert et scavant, Perit.
    \
        Multarum rerum peritus. Cic. Expert en beaucoup de choses et usité.
    \
        Honestorum ac turpium peritus. Quintil. Qui scait le bien et le mal.
    \
        Iure peritus. Cic. Scavant en droict.
    \
        Peritus vsu. Cic. Scavant et expert par experience et usage.

    Dictionarium latinogallicum > peritus

  • 3 peritus

    perītus, a, um (eig. Partic. v. perior [bes. in experior, w. vgl.], Erfahrung bekommen), der durch Versuche u. Erfahrungen zu Kenntnissen gekommen ist, praktisch gebildet, gescheit, in etwas bewandert, erfahren, geschickt, einer Sache kundig, subst. ein Praktiker, ein Kunstverständiger (der mit der Theorie die gehörige Praxis verbindet), Ggstz. imperitus, I) eig., v. Pers.: α) absol., Cic. de off. 1, 147 u.a. Prop. 1, 10, 7. Suet. Aug. 95. Tac. hist. 3, 97: benevolus et peritus (einsichtsvoll), Amm. 30, 10, 6: doctor peritus, Quint. prooem. § 27: peritissimi duces, Caes. b. G. 3, 73, 3. – β) m. Genet.: rerum, Cic.: et iuris et litterarum et antiquitatis, Cic.: advocatus sive peritus iuris, Edict. Diocl.: iuris periti veteres, Gell.: legis, Vulg.: linguae (Sprache), Liv.: belli (Ggstz. imbecillus), Liv.: citharae et cantus, Tac.: nandi, ein guter, geübter Schwimmer (Ggstz. nandi imperitus), Liv. u. Tac. matheseos, Lampr.: trium linguarum, Isid.: homines sunt periti non propagandae vitis, nec inoculandae arboris, Apul.: peritior rei navalis, Caes.: caelestium, Tac.: civilium rerum, Tac.: disciplinae militaris, Gell.: rerum litterarumque veterum, Gell.: iuris peritissimus, Cic.: matheseos peritissimus, Spart.: tuendae civitatis peritissimus, Cic.: peritissimos belli fecit, Nep. – γ) m. Abl.: bello, Vell.: arte fabricā, Paul. dig.: pluribus artibus, Vell.: mirabili scientiā bellandi, Auct. b. Afr.: omni genere litterarum, Lact.: iure, Charis.: quis iure peritior? Cic.: iure peritissimus, Aur. Vict. u. Eutr. – δ) m. de u. Abl.: de agri cultura peritissimus, Varro r. r. 1, 2, 10. – ε) m. in u. Abl.: sive in amore rudis sive peritus erit, Prop. 2, 34, 82: in omnibus artibus peritissimus, Spart. Hadr. 15, 10. – ζ) mit ad u. Akk.: vir ad pericula fortis, ad usum et disciplinam peritus, Cic. Font. 43 (33): eum dicerem, qui legum et consuetudinis eius, quā privati in civitate uterentur, et ad respondendum et ad agendum et ad cavendum peritus esset, Cic. de or. 1, 212. – η) mit folg. Infin.: cantare, Verg. ecl. 10, 32: urentes oculos inhibere, Pers. 2, 32 (aber Tac. Agr. 8 Halm peritus obsequii). – θ) mit folg. Acc. u. Infin., Flor. 3, 1, 7 Duker (Halm expertus). – ι) m. Acc.: arma virumque, der Äneīde, Auson. epigr. 137, 1. – II) übtr., v. Lebl., mit Kunstverstand gemacht, kunstgemäß, praktisch, fabula, Auson. epist. 16, 92 (Schenkl peritus fabulis).

    lateinisch-deutsches > peritus

  • 4 peritus

    perītus, a, um (eig. Partic. v. perior [bes. in experior, w. vgl.], Erfahrung bekommen), der durch Versuche u. Erfahrungen zu Kenntnissen gekommen ist, praktisch gebildet, gescheit, in etwas bewandert, erfahren, geschickt, einer Sache kundig, subst. ein Praktiker, ein Kunstverständiger (der mit der Theorie die gehörige Praxis verbindet), Ggstz. imperitus, I) eig., v. Pers.: α) absol., Cic. de off. 1, 147 u.a. Prop. 1, 10, 7. Suet. Aug. 95. Tac. hist. 3, 97: benevolus et peritus (einsichtsvoll), Amm. 30, 10, 6: doctor peritus, Quint. prooem. § 27: peritissimi duces, Caes. b. G. 3, 73, 3. – β) m. Genet.: rerum, Cic.: et iuris et litterarum et antiquitatis, Cic.: advocatus sive peritus iuris, Edict. Diocl.: iuris periti veteres, Gell.: legis, Vulg.: linguae (Sprache), Liv.: belli (Ggstz. imbecillus), Liv.: citharae et cantus, Tac.: nandi, ein guter, geübter Schwimmer (Ggstz. nandi imperitus), Liv. u. Tac. matheseos, Lampr.: trium linguarum, Isid.: homines sunt periti non propagandae vitis, nec inoculandae arboris, Apul.: peritior rei navalis, Caes.: caelestium, Tac.: civilium rerum, Tac.: disciplinae militaris, Gell.: rerum litterarumque veterum, Gell.: iuris peritissimus, Cic.: matheseos peritissimus, Spart.: tuendae civitatis peritissimus, Cic.: peritissimos belli fecit, Nep. – γ) m. Abl.: bello, Vell.: arte fabricā, Paul. dig.: pluribus artibus, Vell.: mirabili scientiā
    ————
    bellandi, Auct. b. Afr.: omni genere litterarum, Lact.: iure, Charis.: quis iure peritior? Cic.: iure peritissimus, Aur. Vict. u. Eutr. – δ) m. de u. Abl.: de agri cultura peritissimus, Varro r. r. 1, 2, 10. – ε) m. in u. Abl.: sive in amore rudis sive peritus erit, Prop. 2, 34, 82: in omnibus artibus peritissimus, Spart. Hadr. 15, 10. – ζ) mit ad u. Akk.: vir ad pericula fortis, ad usum et disciplinam peritus, Cic. Font. 43 (33): eum dicerem, qui legum et consuetudinis eius, quā privati in civitate uterentur, et ad respondendum et ad agendum et ad cavendum peritus esset, Cic. de or. 1, 212. – η) mit folg. Infin.: cantare, Verg. ecl. 10, 32: urentes oculos inhibere, Pers. 2, 32 (aber Tac. Agr. 8 Halm peritus obsequii). – θ) mit folg. Acc. u. Infin., Flor. 3, 1, 7 Duker (Halm expertus). – ι) m. Acc.: arma virumque, der Äneīde, Auson. epigr. 137, 1. – II) übtr., v. Lebl., mit Kunstverstand gemacht, kunstgemäß, praktisch, fabula, Auson. epist. 16, 92 (Schenkl peritus fabulis).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > peritus

  • 5 peritus

    peritus peritus, a, um (c gen.) сведущий

    Латинско-русский словарь > peritus

  • 6 peritus

    peritus peritus, a, um (c gen.) опытный

    Латинско-русский словарь > peritus

  • 7 perītus

        perītus adj. with comp. and sup.    [1 PAR-], experienced, practised, trained, skilled, skilful, expert: imperator: homines usu: Iber, H.: homo peritissimus in eis rebus: peritissimi duces, Cs.: multarum rerum: prodigiorum, L.: peritiores rei militaris, Cs.: bellorum omnium peritissimus: iuris, Iu.: quis iure peritior?: milites usu periti, experienced, Cs.: ad usum et disciplinam peritus: cantare, V.: obsequi, Ta.— Plur m. as subst: duobus peritissimis operam dare, eminent experts: decede peritis, H.
    * * *
    perita -um, peritior -or -us, peritissimus -a -um ADJ
    skilled, skillful; experienced, expert; with gen

    Latin-English dictionary > perītus

  • 8 peritus

    peritus[pə´ritəs] n (pl -ti [-tai]) религиозен наставник, духовен водач.

    English-Bulgarian dictionary > peritus

  • 9 peritus

    I perītus, a, um [ perior ]
    1) опытный, умелый, сведущий, знающий (alicujus rei C etc., aliquā re VP, de Vr или in aliquā re Prp, ad aliquid C)
    p. cantare V — умеющий петь, искусный певец
    II peritus, a, um part. pf. к pereo

    Латинско-русский словарь > peritus

  • 10 peritus

    ,a,um
    опытный, сведущий

    Латинский для медиков > peritus

  • 11 peritus

    n. 전문가, 상당역 신학자

    English-Korean dictionary > peritus

  • 12 peritus

    (adi.) perite (adv.) сведущий (1. 19 § 4 D. 21, 1. 1. 38. § 17 D. 31. 1. 4 D. 43, 24);

    iurisperitus, правовед (1. 17 pr. D. 37. 14. 1. 1 § 32 D. 43, 20).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > peritus

  • 13 peritus

    a, um, опытный, сведущий

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > peritus

  • 14 peritus

    skilled, expert.

    Latin-English dictionary of medieval > peritus

  • 15 peritus

    ,a,um
    опытный, сведущий

    Latin-Russian dictionary > peritus

  • 16 peritus

    , perita, peritum (m,f,n) (c. gen.)
      опытный, искусный, сведущий

    Dictionary Latin-Russian new > peritus

  • 17 Vir bonus, dicendi perītus

    Муж честный, опытный в красноречии.
    Квинтилиан, "Обучение оратора", XII, 1.
    Давая определение основных качеств оратора и ссылаясь при этом на М. Катона (Старшего), Квинтилиан добавляет: "Но прежде всего пусть он будет муж честный - это и Катон поставил на первом месте, и этого требует сама природа".
    Квинтилиану, например, было очень жалко, что между его современниками нет великого оратора. Он принялся рассуждать, как помочь делу и прославить Рим новым Цицероном. Но где же ораторствовать новому Цицерону, когда дела решаются не в сенате и не в комициях? Это пустяки, по мнению Квинтилиана, великие люди не вызываются обстоятельствами, а приготовляются по рецепту; по его системе калмыки могли бы иметь своего Шекспира или Фультона. Что такое оратор? Красноречивый патриот, vir bonus, dicendi peritus. (H. Г. Чернышевский, "Правило русской словесности" А. Данского.)
    После обеда гости были настолько навеселе, что потребовали у Краснова спича, и он, как vir bonus, dicendi peritus, не заставил себя долго просить. (М. Е. Салтыков-Щедрин, Мелочи жизни.)
    Защита есть общественное служение, говорят одни. Уголовный защитник должен быть vir bonus, dicendi peritus, вооруженный знанием и глубокой честностью, умеренный в приемах, бескорыстный в материальном отношении, независимый в убеждениях, стойкий в своей солидарности с товарищами. (А. Ф. Кони, Нравственные начала в уголовном процессе.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Vir bonus, dicendi perītus

  • 18 iuris peritus

    iūris perītus u. iūre perītus, s. peritus no. I, β u. γ.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iuris peritus

  • 19 Homo scribendi perītus

    Человек, опытный в писании.
    Парафраза приводимого Квинтилианом со ссылкой на Марка Катона определения оратора ("Обучение оратора", XII, 1, 1): Vir bonus dicendi peritus "Добрый гражданин, опытный в искусстве речи".
    В тот же день публицист был отыскан. Это был некто Златоустов, Учитель словесности в Семиозерской гимназии, homo scribendi peritus, уже несколько раз помещавший в местной газете статейки о предполагаемых водопроводах и о преимуществе спиртового освещения перед масляным. (М. Е. Салтыков-Щедрин, Помпадуры и помпадурши.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Homo scribendi perītus

  • 20 iuris peritus

    iūris perītus u. iūre perītus, s. perītusno. I, β u. γ.

    lateinisch-deutsches > iuris peritus

См. также в других словарях:

  • Peritus — (terme latin signifiant « sage », « expert », « érudit ») est le titre donné dans l Église catholique romaine aux théologiens qui font office de consultants lors d un concile œcuménique. Au concile Vatican II, des… …   Wikipédia en Français

  • Peritus — (Latin for expert ) is the title given to Roman Catholic theologians who are present to give advice at an Ecumenical council. At the most recent, the Second Vatican Council, some periti (the plural form) accompanied individual Bishops or groups… …   Wikipedia

  • Perītus — (lat.), erfahren; P. artis, Kunstverständiger; P. juris, Rechtsgelehrter …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Peritus — Peritus, lat. kundig; p. artis, Kunstverständiger; p. juris, Rechtskundiger …   Herders Conversations-Lexikon

  • peritus — [pə rēt′əs, pe rē′toos] n. pl. periti [pə rē′tī΄, pə rē′tē, perē′tī΄, perē′tē] 〚L〛 an expert; specif., a skilled theologian used as a consultant * * * …   Universalium

  • peritus — index acquainted, familiar (informed), proficient Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • peritus — [pə rēt′əs, pe rē′toos] n. pl. periti [pə rē′tī΄, pə rē′tē, perē′tī΄, perē′tē] [L] an expert; specif., a skilled theologian used as a consultant …   English World dictionary

  • Peritus — Konzilstheologe oder im kirchlichen Sprachgebrauch Peritus (von lat. klug, kundig, erfahren; Plural: Periti) ist ein kirchlicher Begriff, mit dem römisch katholischen Theologen bezeichnet werden, wenn diese bei Ökumenischen Konzilen beratend… …   Deutsch Wikipedia

  • Peritus — Pe|ri|tus der; , ...ti <aus lat. peritus »Sachverständiger« zu peritus »erfahren«> theologischer Berater der Bischöfe auf dem 2. Vatikanischen Konzil (1962 65) …   Das große Fremdwörterbuch

  • peritus — pe·ri·tus …   English syllables

  • peritus — …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»