-
1 possessio
possessĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] possession, jouissance, propriété. [st2]2 [-] au plur. propriétés, domaines, possessions, biens, fortune. [st2]3 [-] prise de possession, occupation (d'une position militaire).* * *possessĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] possession, jouissance, propriété. [st2]2 [-] au plur. propriétés, domaines, possessions, biens, fortune. [st2]3 [-] prise de possession, occupation (d'une position militaire).* * *Possessio, possessionis, Verbale. Cic. L'usage juste qu'on ha d'un edifice, ou d'une piece de terre, La possession.\Caduca et vacua possessio. Cic. Qui eschet à un substitut, ou au prince, par faulte d'heritier, Vacant par faulte d'heritier.\Possessio. Cic. Une possession, Un heritage.\Possessio fiduciaria. Liu. Quand on jouist de quelque heritage soubz la main du Roy, Quand on baille quelque heritage à aucun, pour en jouir jusques à ce qu'on luy redemande.\Vacua possessio. Caes. Heritage vacant et sans heritiers.\Deturbari possessione. Cic. Estre depossedé.\Dimouere et deiicere aliquem de possessione. Cic. Deposseder.\Irruere temere in alienas possessiones. Cic. Entreprendre sur la possession d'autruy. -
2 possessio
possessĭo, ōnis, f. [possido].I.A taking possession of, seizing, occupying, taking (= ktêsis), bonorum, Cic. Rosc. Am. 9, 24:II.regni,
Liv. 33, 41, 3:mittere in possessionem,
to send to take possession, Cic. Quint. 26, 83:Monam insulam, a cujus possessione revocatum Paulinum memoravi, etc.,
Tac. Agr. 18:si mare intretur, promptam ipsis possessionem,
id. A. 2, 5.—Transf.A.In abstr., a possessing, holding, possession, occupation:B.possessio est, ut definit Gallus Aelius, usus quidam agri, aut aedificii, non ipse fundus, aut ager,
Fest. p. 233 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 222 ib.: possessio appellata est, ut Labeo ait, a sedibus, quasi positio, quia naturaliter tenetur ab eo, qui ei insistit, quam Graeci katochên dicunt, Dig. 41, 21:certā re et possessione deturbari,
Cic. Fam. 12, 25:hortorum,
id. Mil. 27, 75:fundi,
id. ib. 27, 75:in possessionem proficisci,
to come into possession, id. Quint. 27, 85:in possessionem venire,
id. Att. 4, 2, 3:possessionem restituere,
id. Fam. 10, 27, 1:in possessionem dare,
Vulg. Lev. 14, 34:esse in possessione bonorum,
Cic. Caecin. 7, 19:possessionem bonorum dare alicui,
id. Fam. 7, 21:tradere,
Caes. B. G. 1, 44:tenere,
Nep. Tim. 2, 4:ponere se in possessione,
to take possession, Sen. Ira, 1, 7, 2:si ignis prima possessio rerum fuit, qui paulatim exstinctus, sedem terris dedit,
if at first fire possessed the world, Just. 2, 1, 15.—In concr., a thing possessed, a possession, property, esp. an estate:III.possessiones appellantur agri late patentes, publici privatique: qui non mancipatione, sed usu tenebantur, et, ut quisque occupaverat, possidebat,
Fest. p. 241 Müll.:prata et areas quasdam magno aestimant, quod ei generi possessionum minime noceri potest,
Cic. Par. 6, 3, 51; Caes. B. C. 1, 17:qui trans Rhodanum vicos possessionesque habebant,
id. B. G. 1, 11:urbanae,
Nep. Att. 14, 3:aes alienum meis nominibus ex possessionibus solvere possem,
Sall. C. 35, 3.—Trop., possession:prudentiae doctrinaeque possessio,
Cic. de Or. 3, 31, 122:judicii ac defensionis,
id. ib. 2, 49, 200: laud is, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 7, 2: res publica in possessione victoriae permanebit, id. ap. ib. 10, 21, 6. -
3 possessio
possessio possessio, onis f собственность -
4 possessio
possessio possessio, onis f владение, имение -
5 possessiō
possessiō ōnis, f [SED-], a taking possession of, seizing, occupying, taking: bonorum: regni, L.: mittere in possessionem, send to take possession.— A possessing, holding, possession, occupation: certā re et possessione deturbari: in possessionem proficisci, to come into possession: bonorum: possessionem tradere, Cs.: tenere, N.— A thing possessed, possession, property, estate: id genus possessionum: trans Rhodanum possessiones habere, Cs.: urbanae, N.: aes alienum ex possessionibus solvere, S.—Fig., possession: prudentiae doctrinaeque.* * *possession, property -
6 possessio
1. possessio, ōnis, f. (possideo), I) der Besitz, a) eig.: poss. fundi, Cic.: hereditatum possessiones, Cic.: esse in possessione bonorum, Cic.: in possessionem venire od. proficisci, Cic.: possessionem hereditatis alci dare, eripere, Cic.: tradere alci liberam possessionem Galliae, Caes.: possessionem Siciliae tenere, S. in Besitz haben, Nep.: navali proelio possessionem maris adimere (alci), Liv.: Maroneae affectare possessionem, Liv.: deicere alqm de possessione fundi, Cic., de possessione imperii, Liv.: deturbare alqm de possessione, Cic., de certa re et possessione, Cic.: alqm movere, demovere de possessione, Cic.: Macedoniae possessione pelli, Liv.: earum (civitatium) hereditariā ac iustā possessione excedere, Liv.: retinere possessionem arcis, Liv.: si ignis (Genit. subi.) prima possessio rerum fuit, wenn das F. zuerst die Welt im Besitz hatte, Iustin. – b) bildl.: prudentiae doctrinaeque, Cic.: laudis, Planc. in Cic. ep. – II) meton., die Besitzung, das Besitztum, Eigentum, bes. das Grundstück, aestimationes possessionum, Cic.: paternae atque avitae possessiones, Cic.: possessio aliena, Liv., possessiones alienae, Cic.: possessiones urbanae, Nep.; possessiones habere, Cic.: maiores possessiones habere, Cic.: habere in Italia pretiosas possessiones, Nep.: trans Rhodanum vicos possessionesque habere, Caes.: militibus in contione agros ex suis pos-————sessionibus polliceri, Caes.: detrahere de possessione (an dem B. verringern), acquirere ad fidem, Cic.: irruere in alienas possessiones, Cic.: exturbare homines ex possessionibus, Cic.: quaedam ex iis Philippum usurpandae alienae possessionis causā (um den Besitz eines anderen an sich zu bringen) tenuisse, Liv.————————2. possessio, ōnis, f. (possido), die Besitznahme, Besitzergreifung, griech. κτησις, bonorum, Cic. Rosc. Am. 24: regni, Liv. 33, 41, 3: mittere in possessionem, Leute zur Besitznahme abschicken, Cic. Quinct. 83: cuius (insulae) possessione revocatus, Tac. Agr. 18: si mare intretur, promptam ipsis possessionem, Tac. ann. 2, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > possessio
-
7 possessio [1]
1. possessio, ōnis, f. (possideo), I) der Besitz, a) eig.: poss. fundi, Cic.: hereditatum possessiones, Cic.: esse in possessione bonorum, Cic.: in possessionem venire od. proficisci, Cic.: possessionem hereditatis alci dare, eripere, Cic.: tradere alci liberam possessionem Galliae, Caes.: possessionem Siciliae tenere, S. in Besitz haben, Nep.: navali proelio possessionem maris adimere (alci), Liv.: Maroneae affectare possessionem, Liv.: deicere alqm de possessione fundi, Cic., de possessione imperii, Liv.: deturbare alqm de possessione, Cic., de certa re et possessione, Cic.: alqm movere, demovere de possessione, Cic.: Macedoniae possessione pelli, Liv.: earum (civitatium) hereditariā ac iustā possessione excedere, Liv.: retinere possessionem arcis, Liv.: si ignis (Genit. subi.) prima possessio rerum fuit, wenn das F. zuerst die Welt im Besitz hatte, Iustin. – b) bildl.: prudentiae doctrinaeque, Cic.: laudis, Planc. in Cic. ep. – II) meton., die Besitzung, das Besitztum, Eigentum, bes. das Grundstück, aestimationes possessionum, Cic.: paternae atque avitae possessiones, Cic.: possessio aliena, Liv., possessiones alienae, Cic.: possessiones urbanae, Nep.; possessiones habere, Cic.: maiores possessiones habere, Cic.: habere in Italia pretiosas possessiones, Nep.: trans Rhodanum vicos possessionesque habere, Caes.: militibus in contione agros ex suis possessionibus polliceri, Caes.: detrahere de possessione (an dem B. verringern), acquirere ad fidem, Cic.: irruere in alienas possessiones, Cic.: exturbare homines ex possessionibus, Cic.: quaedam ex iis Philippum usurpandae alienae possessionis causā (um den Besitz eines anderen an sich zu bringen) tenuisse, Liv.
-
8 possessio
I ōnis f. [ possideo ]1) владение, обладаниеesse in possessione alicujus rei C — владеть чём-л., иметь что-л.p. rei publicae C — управление государством2) собственность, владение, имение ( habere magnas possessiones C)II possessio, ōnis f. [ possido ]завладение, присвоение, захват (bonorum C; regni L)in possessionem mittere C — послать для захвата (чьего-л. владения) -
9 possessio [2]
2. possessio, ōnis, f. (possido), die Besitznahme, Besitzergreifung, griech. κτησις, bonorum, Cic. Rosc. Am. 24: regni, Liv. 33, 41, 3: mittere in possessionem, Leute zur Besitznahme abschicken, Cic. Quinct. 83: cuius (insulae) possessione revocatus, Tac. Agr. 18: si mare intretur, promptam ipsis possessionem, Tac. ann. 2, 5.
-
10 possessio
Латинский язык: владение -
11 possessió
posesión -
12 possessió
n (f) possession -
13 possessio
possessor, possessorius см. possidere.Латинско-русский словарь к источникам римского права > possessio
-
14 possessio
possession, property. -
15 possessio
, onis fимение, владение -
16 possessio bona fide
юр.Н.П. добросовестное владение -
17 possessio bona tide
Латинский язык: полноправное владение -
18 possessio civilis
прил.юр. владение, получившее юридическую защиту -
19 possessio naturalis
прил. -
20 Possessor (possessor; 2. Possessio, possession, сокр. Poss.)
Религия: владелец, владениеУниверсальный англо-русский словарь > Possessor (possessor; 2. Possessio, possession, сокр. Poss.)
См. также в других словарях:
Possessio — • Possessĭo, фактическое обладание, в противоположность dominium, т. е. право пользования вещью без действительного права собственности. Таким possessio было, напр., отношение поселенца к Ager publicus. Для защиты такого possessio… … Реальный словарь классических древностей
Possessio — Possessio, lat., Posseß, Besitz (s. d.); possessor, Besitzer; possessorisch, den Besitz betreffend; Possessorische Interdicte, Rechtsmittel zum Schutze des Besitzes. Interdictae retinendae possessionis, für Erhaltung des Besitzes gegen Angriffe… … Herders Conversations-Lexikon
possessio — index domain (land owned), estate (property), holding (property owned), occupancy, possession (ownership) … Law dictionary
possessio — /pazesh(iy)ow/ Lat. Civil law. That condition of fact under which one can exercise his power over a corporeal thing at his pleasure, to the exclusion of all others. This condition of fact is called detention, and it forms the substance of… … Black's law dictionary
possessio naturalis — (Roman law.) Natural possession. Every other kind of possession not qualified for usucapion, whether mere detention or juridical possession, in contradistinction to civilis possessio, was termed naturalis possessio. See Mackeldey s Roman Law §… … Ballentine's law dictionary
Possessio juris — или juris quasi possessio. Для беспрепятственного фактического осуществления прав в чужой вещи и некоторых обязательственных, дающих власть над вещами, столь же необходима владельческая защита, как и для беспрепятственного фактического… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
possessio pedis — See pedis possessio … Ballentine's law dictionary
possessió — pos|ses|si|ó Mot Agut Nom femení … Diccionari Català-Català
POSSESSIO — possessione … Abbreviations in Latin Inscriptions
possessio — (Civil law.) That condition in which a person exercises his power over a corporal thing at his pleasure, to the exclusion of all others. The physical relation between a person and a thing which forms the basis of every notion of possession. See… … Ballentine's law dictionary
possessio paciflca per annos 60 facit jus — /pazesh(iy)ow pssifaka par snows seksajinta feysst jss/ Peaceable possession for sixty years gives a right … Black's law dictionary
