-
1 penetral
-
2 penetral
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > penetral
-
3 penetral
(редкое) pl святилище;
тайники - the *s of the harem внутренние покои гаремаБольшой англо-русский и русско-английский словарь > penetral
-
4 penetral
[ʹpenıtrəl] редк. = penetralia -
5 penetral
-
6 penetral
-
7 penetral
-
8 penetral
-
9 penetral
(n) святилище; тайники -
10 penetral
-
11 penetral
m.the interior or most retired part. (Poetry) -
12 penetral
pĕnē̆tral, ālis, v. penetralis fin. -
13 penetralis
penetrālis, e (v. penetro, s. Prisc. 4, 24), I) durchdringend, frigus, ignis, Lucr. 1, 494 u. 535: fulmineus multo penetralior ignis, Lucr. 2, 382. – II) innerlich, inwendig, A) adi.: focus, Cic. u. Catull.: tecta, Verg.: di, v. den Penaten (s. penātēs), Tac. ann. 2, 10. Sen. Oed. 265 (269) u.a. (vgl. Cic. de nat. deor. 2, 68). – B) subst., penetrāle u. apokopiert penetral, ālis, n., gew. Plur. penetrālia, ium, n., 1) das Innere, bes. v. Gebäuden, die inneren Räume, das innere Gemach, a) eig.: penetrale urbis, Liv.: penetralia regum, Verg.: penetralium callidi, vertraut mit dem Inneren der Stadt, Amm. – aurium penetralia, Augustin. – b) bildl., das Innere, Geheime, penetrale cordis et animae, Gell.: huius loci penetralia aperire, Quint.: penetralia sapientiae, Quint. – 2) insbes., v. Tempeln, Kapellen u.a. heiligen Örtl., das Heiligtum, bes. das der Penaten, a) eig. u. meton.: conditum in penetrali fatale pignus, Liv.: adesse penetrali deum, Tac.: Capitolini summum penetrale tonantis, Mart. – meton. = die Penaten, Ov. met. 15, 35. Sil. 13, 62: Plur., Sil. 1, 668. – b) bildl.: penetral philosophiae, Macr. sat. 7, 1, 5: penetral animi tui, Symm. epist. 2, 34. / Nbf. penetrālium, Vict. Vit. 2, 20.
-
14 penetralis
penetrālis, e (v. penetro, s. Prisc. 4, 24), I) durchdringend, frigus, ignis, Lucr. 1, 494 u. 535: fulmineus multo penetralior ignis, Lucr. 2, 382. – II) innerlich, inwendig, A) adi.: focus, Cic. u. Catull.: tecta, Verg.: di, v. den Penaten (s. penates), Tac. ann. 2, 10. Sen. Oed. 265 (269) u.a. (vgl. Cic. de nat. deor. 2, 68). – B) subst., penetrāle u. apokopiert penetral, ālis, n., gew. Plur. penetrālia, ium, n., 1) das Innere, bes. v. Gebäuden, die inneren Räume, das innere Gemach, a) eig.: penetrale urbis, Liv.: penetralia regum, Verg.: penetralium callidi, vertraut mit dem Inneren der Stadt, Amm. – aurium penetralia, Augustin. – b) bildl., das Innere, Geheime, penetrale cordis et animae, Gell.: huius loci penetralia aperire, Quint.: penetralia sapientiae, Quint. – 2) insbes., v. Tempeln, Kapellen u.a. heiligen Örtl., das Heiligtum, bes. das der Penaten, a) eig. u. meton.: conditum in penetrali fatale pignus, Liv.: adesse penetrali deum, Tac.: Capitolini summum penetrale tonantis, Mart. – meton. = die Penaten, Ov. met. 15, 35. Sil. 13, 62: Plur., Sil. 1, 668. – b) bildl.: penetral philosophiae, Macr. sat. 7, 1, 5: penetral animi tui, Symm. epist. 2, 34. ⇒ Nbf. penetrālium, Vict. Vit. 2, 20.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > penetralis
-
15 penetrale
pĕnē̆trālis, e, adj. [penetro].I.Piercing, penetrating (ante-class.):II.frigus,
Lucr. 1, 494:ignis,
id. 1, 535:fulmineus multo penetralior ignis,
id. 2, 382.—Transf., inward, inner, internal, interior, innermost (mostly poet.):I.tecta,
Verg. G. 1, 379:aeternumque adytis effert penetralibus ignem,
id. A. 2, 297:abditi ac penetrales foci,
Cic. Har. Resp. 27, 57:di Penates... ab eo, quod penitus insideret: ex quo etiam penetrales a poëtis vocantur,
id. N. D. 2, 27, 68; so,per penetrales deos,
Sen. Oedip. 265; id. Phoen. 340: penetrale sacrificium dicitur, quod interiore parte sacrarii conficitur: unde et penetralia cujusque dicuntur;et penes nos, quod in potestate nostrā est,
Fest. p. 250 Müll.—As subst.: pĕnē̆trāle, is ( pĕnē̆tral, Macr. S. 7, 1; Symm. Ep. 2, 34), n.; usually in plur.: pĕnē̆trālĭa, ium, the inner part, interior of any thing, esp. of a building; the inside space, an inner room (mostly poet.; not in Cic. or Cæs.; cf. adytum).Lit.A.In gen.:B.penetrale urbis,
Liv. 41, 20, 7:in ipsis penetralibus (Britanniae),
Tac. Agr. 30:apparent Priami et veterum penetralia regum,
the inner chambers, Verg. A. 2, 484:in penetralibus regum ipsorum,
Vulg. Psa. 104, 30; so,penetralia alta medio tecti,
Verg. A. 7, 59:magni amnis penetralia,
Ov. M. 1, 574; Sil. 7, 501.—In partic.1.A sanctuary, esp. that of the Penates, a chapel:2.penetralia sunt penatium deorum sacraria,
Fest. p. 208 Müll.:Capitolini Tonantis,
Mart. 10, 51.—Transf., poet., the Penates, guardian deities:II.huc vittas castumque refer penetrale parentum,
Sil. 13, 62:avi penetralia Turni,
id. 1, 668.—Trop., an inner place, secret place, a secret (post-Aug.), Stat. S. 3, 5, 56:loci aperire penetralia,
Quint. 6, 2, 25:auxilia ex ipsis sapientiae penetralibus petere,
id. 12 prooem. §3: animus secedit in loca pura... Haec eloquentiae penetralia,
Tac. Or. 12:penetralia animi,
Ambros. in Luc. 1, 1, 12:mentis,
id. ib. 1, 5, 105.—With esp. reference to the signif. sanctuary (v. supra, I. B.):ut tantum intra suum penetral existimes adorandam (philosophiam),
Macr. S. 7, 1:sanctum penetral animi tui nesciunt,
Symm. Ep. 2, 34. — Adv.: pĕnē̆trālĭter, inwardly, internally (post-class.), Ven. Vit. S. Mart. 4, 597. -
16 penetralia
pĕnē̆trālis, e, adj. [penetro].I.Piercing, penetrating (ante-class.):II.frigus,
Lucr. 1, 494:ignis,
id. 1, 535:fulmineus multo penetralior ignis,
id. 2, 382.—Transf., inward, inner, internal, interior, innermost (mostly poet.):I.tecta,
Verg. G. 1, 379:aeternumque adytis effert penetralibus ignem,
id. A. 2, 297:abditi ac penetrales foci,
Cic. Har. Resp. 27, 57:di Penates... ab eo, quod penitus insideret: ex quo etiam penetrales a poëtis vocantur,
id. N. D. 2, 27, 68; so,per penetrales deos,
Sen. Oedip. 265; id. Phoen. 340: penetrale sacrificium dicitur, quod interiore parte sacrarii conficitur: unde et penetralia cujusque dicuntur;et penes nos, quod in potestate nostrā est,
Fest. p. 250 Müll.—As subst.: pĕnē̆trāle, is ( pĕnē̆tral, Macr. S. 7, 1; Symm. Ep. 2, 34), n.; usually in plur.: pĕnē̆trālĭa, ium, the inner part, interior of any thing, esp. of a building; the inside space, an inner room (mostly poet.; not in Cic. or Cæs.; cf. adytum).Lit.A.In gen.:B.penetrale urbis,
Liv. 41, 20, 7:in ipsis penetralibus (Britanniae),
Tac. Agr. 30:apparent Priami et veterum penetralia regum,
the inner chambers, Verg. A. 2, 484:in penetralibus regum ipsorum,
Vulg. Psa. 104, 30; so,penetralia alta medio tecti,
Verg. A. 7, 59:magni amnis penetralia,
Ov. M. 1, 574; Sil. 7, 501.—In partic.1.A sanctuary, esp. that of the Penates, a chapel:2.penetralia sunt penatium deorum sacraria,
Fest. p. 208 Müll.:Capitolini Tonantis,
Mart. 10, 51.—Transf., poet., the Penates, guardian deities:II.huc vittas castumque refer penetrale parentum,
Sil. 13, 62:avi penetralia Turni,
id. 1, 668.—Trop., an inner place, secret place, a secret (post-Aug.), Stat. S. 3, 5, 56:loci aperire penetralia,
Quint. 6, 2, 25:auxilia ex ipsis sapientiae penetralibus petere,
id. 12 prooem. §3: animus secedit in loca pura... Haec eloquentiae penetralia,
Tac. Or. 12:penetralia animi,
Ambros. in Luc. 1, 1, 12:mentis,
id. ib. 1, 5, 105.—With esp. reference to the signif. sanctuary (v. supra, I. B.):ut tantum intra suum penetral existimes adorandam (philosophiam),
Macr. S. 7, 1:sanctum penetral animi tui nesciunt,
Symm. Ep. 2, 34. — Adv.: pĕnē̆trālĭter, inwardly, internally (post-class.), Ven. Vit. S. Mart. 4, 597. -
17 penetralis
pĕnē̆trālis, e, adj. [penetro].I.Piercing, penetrating (ante-class.):II.frigus,
Lucr. 1, 494:ignis,
id. 1, 535:fulmineus multo penetralior ignis,
id. 2, 382.—Transf., inward, inner, internal, interior, innermost (mostly poet.):I.tecta,
Verg. G. 1, 379:aeternumque adytis effert penetralibus ignem,
id. A. 2, 297:abditi ac penetrales foci,
Cic. Har. Resp. 27, 57:di Penates... ab eo, quod penitus insideret: ex quo etiam penetrales a poëtis vocantur,
id. N. D. 2, 27, 68; so,per penetrales deos,
Sen. Oedip. 265; id. Phoen. 340: penetrale sacrificium dicitur, quod interiore parte sacrarii conficitur: unde et penetralia cujusque dicuntur;et penes nos, quod in potestate nostrā est,
Fest. p. 250 Müll.—As subst.: pĕnē̆trāle, is ( pĕnē̆tral, Macr. S. 7, 1; Symm. Ep. 2, 34), n.; usually in plur.: pĕnē̆trālĭa, ium, the inner part, interior of any thing, esp. of a building; the inside space, an inner room (mostly poet.; not in Cic. or Cæs.; cf. adytum).Lit.A.In gen.:B.penetrale urbis,
Liv. 41, 20, 7:in ipsis penetralibus (Britanniae),
Tac. Agr. 30:apparent Priami et veterum penetralia regum,
the inner chambers, Verg. A. 2, 484:in penetralibus regum ipsorum,
Vulg. Psa. 104, 30; so,penetralia alta medio tecti,
Verg. A. 7, 59:magni amnis penetralia,
Ov. M. 1, 574; Sil. 7, 501.—In partic.1.A sanctuary, esp. that of the Penates, a chapel:2.penetralia sunt penatium deorum sacraria,
Fest. p. 208 Müll.:Capitolini Tonantis,
Mart. 10, 51.—Transf., poet., the Penates, guardian deities:II.huc vittas castumque refer penetrale parentum,
Sil. 13, 62:avi penetralia Turni,
id. 1, 668.—Trop., an inner place, secret place, a secret (post-Aug.), Stat. S. 3, 5, 56:loci aperire penetralia,
Quint. 6, 2, 25:auxilia ex ipsis sapientiae penetralibus petere,
id. 12 prooem. §3: animus secedit in loca pura... Haec eloquentiae penetralia,
Tac. Or. 12:penetralia animi,
Ambros. in Luc. 1, 1, 12:mentis,
id. ib. 1, 5, 105.—With esp. reference to the signif. sanctuary (v. supra, I. B.):ut tantum intra suum penetral existimes adorandam (philosophiam),
Macr. S. 7, 1:sanctum penetral animi tui nesciunt,
Symm. Ep. 2, 34. — Adv.: pĕnē̆trālĭter, inwardly, internally (post-class.), Ven. Vit. S. Mart. 4, 597. -
18 penetraliter
pĕnē̆trālis, e, adj. [penetro].I.Piercing, penetrating (ante-class.):II.frigus,
Lucr. 1, 494:ignis,
id. 1, 535:fulmineus multo penetralior ignis,
id. 2, 382.—Transf., inward, inner, internal, interior, innermost (mostly poet.):I.tecta,
Verg. G. 1, 379:aeternumque adytis effert penetralibus ignem,
id. A. 2, 297:abditi ac penetrales foci,
Cic. Har. Resp. 27, 57:di Penates... ab eo, quod penitus insideret: ex quo etiam penetrales a poëtis vocantur,
id. N. D. 2, 27, 68; so,per penetrales deos,
Sen. Oedip. 265; id. Phoen. 340: penetrale sacrificium dicitur, quod interiore parte sacrarii conficitur: unde et penetralia cujusque dicuntur;et penes nos, quod in potestate nostrā est,
Fest. p. 250 Müll.—As subst.: pĕnē̆trāle, is ( pĕnē̆tral, Macr. S. 7, 1; Symm. Ep. 2, 34), n.; usually in plur.: pĕnē̆trālĭa, ium, the inner part, interior of any thing, esp. of a building; the inside space, an inner room (mostly poet.; not in Cic. or Cæs.; cf. adytum).Lit.A.In gen.:B.penetrale urbis,
Liv. 41, 20, 7:in ipsis penetralibus (Britanniae),
Tac. Agr. 30:apparent Priami et veterum penetralia regum,
the inner chambers, Verg. A. 2, 484:in penetralibus regum ipsorum,
Vulg. Psa. 104, 30; so,penetralia alta medio tecti,
Verg. A. 7, 59:magni amnis penetralia,
Ov. M. 1, 574; Sil. 7, 501.—In partic.1.A sanctuary, esp. that of the Penates, a chapel:2.penetralia sunt penatium deorum sacraria,
Fest. p. 208 Müll.:Capitolini Tonantis,
Mart. 10, 51.—Transf., poet., the Penates, guardian deities:II.huc vittas castumque refer penetrale parentum,
Sil. 13, 62:avi penetralia Turni,
id. 1, 668.—Trop., an inner place, secret place, a secret (post-Aug.), Stat. S. 3, 5, 56:loci aperire penetralia,
Quint. 6, 2, 25:auxilia ex ipsis sapientiae penetralibus petere,
id. 12 prooem. §3: animus secedit in loca pura... Haec eloquentiae penetralia,
Tac. Or. 12:penetralia animi,
Ambros. in Luc. 1, 1, 12:mentis,
id. ib. 1, 5, 105.—With esp. reference to the signif. sanctuary (v. supra, I. B.):ut tantum intra suum penetral existimes adorandam (philosophiam),
Macr. S. 7, 1:sanctum penetral animi tui nesciunt,
Symm. Ep. 2, 34. — Adv.: pĕnē̆trālĭter, inwardly, internally (post-class.), Ven. Vit. S. Mart. 4, 597. -
19 святилище
1) General subject: delubrum, holy, holy mackerel!, naos, penetral, penetralia, penetralias, sanctuary, sanctum, sacrarium2) Religion: adytum, bethel, cella, delubrum (= sanctuary), gurdwara, holy place, jinja, most holy place, sacrarium (The most sacred part of a religious building), sanctuary (A consecrated place), sanctum (A sacred place), shrine, garbhagriha3) Architecture: temple4) Christianity: presbytery -
20 тайники
General subject: penetral, penetralia, penetralias, recesses
См. также в других словарях:
penetral — (del lat. «penetrālis») m., gralm. pl. Habitación o parte más retirada de una *casa o de otra cosa. * * * penetral. (Del lat. penetrālis). m. p. us. Estancia interior de un edificio. U. m. en pl. || 2. p. us. Parte retirada o recóndita de algo. U … Enciclopedia Universal
penetral — (Del lat. penetrālis). 1. m. p. us. Estancia interior de un edificio. U. m. en pl.) 2. p. us. Parte retirada o recóndita de algo. U. m. en pl.) … Diccionario de la lengua española
penetral — pen·e·tral … English syllables
penetral — noun see penetrale … Useful english dictionary
PENETRALE Sacrum — cuius mentio apud Ael. Lamprid. in Antonino Heliog. c. 6. Sacra P. R. sublatis penetralibus (simulacris vel coeteris rebus, quae pro simulacris colebantur; quae penetralia et inspexit et tractavit et loco etiam movit, in Dei Heliograbali templum… … Hofmann J. Lexicon universale
Ejército — Saltar a navegación, búsqueda El ejército (en su sentido más general) es el nombre que recibe en español la institución encargada de la defensa o ataque militar de un estado. Como tal, cada país define la estructura que debe tomar, así como el… … Wikipedia Español
Bilis — Biopsia de un hígado, donde se distingue la bilis (zonas amarillentas). La bilis es una sustancia líquida amarilla producida por el hígado de muchos vertebrados. Interviene en los procesos de digestión funcionando como emulsionante (parecido a… … Wikipedia Español
Casa — (Del lat. casa, choza, cabaña.) ► sustantivo femenino 1 ARQUITECTURA, CONSTRUCCIÓN Edificio o parte de él destinado a vivienda: ■ vivimos en una casa de alquiler; se han comprado una casa en el casco antiguo de la ciudad. 2 Familia o personas que … Enciclopedia Universal
lugar — (Del lat. localis < locus.) ► sustantivo masculino 1 Porción de espacio que puede ocupar o que ocupa un cuerpo: ■ he dejado las gafas en su lugar. SINÓNIMO sitio 2 Sitio, paraje o población, en especial si es pequeño. SINÓNIMO aldea 3 Parte de … Enciclopedia Universal
ocultar — (Del lat. occultare.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 No dejar que una persona, animal o cosa sea vista: ■ ocultó al ladrón en el desván; se ocultó tras el biombo. SINÓNIMO esconder ANTÓNIMO descubrir ► verbo transitivo 2 No decir una cosa de… … Enciclopedia Universal
Πενάτες — Οικιακές θεότητες των Ρωμαίων. Κάθε οικογένεια είχε τους δικούς της Π., τους οποίους κληρονομούσε μαζί με την πατρική περιουσία. Το όνομα Π. συνδέεται με τη λέξη penus (ή penetral), όρο που δήλωνε τα εσώτατα του σπιτιού και το μέρος όπου… … Dictionary of Greek