Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

peg

  • 1 festa meî òvottaklemmum

    Íslensk-ensk orðabók > festa meî òvottaklemmum

  • 2 òvottaklemma

    Íslensk-ensk orðabók > òvottaklemma

  • 3 pinni, tittur

    Íslensk-ensk orðabók > pinni, tittur

  • 4 snagi

    * * *
    a, m. [Engl. snag], a clothes-peg; hengja upp á snaga: a nickname, Sturl.

    Íslensk-ensk orðabók > snagi

  • 5 blindingr

    m. hidden peg, dowel.
    * * *
    m. a blind or hidden peg, of pegs used to pin planks together edgeways, serving the same purpose as tongue and groove, Edda 232.

    Íslensk-ensk orðabók > blindingr

  • 6 HÆLL

    * * *
    I)
    (-s, -ar), m. heel;
    hlaupa (fara, ganga) á hæla e-m, to follow at one’s heels;
    hurð felir (lýkst) á hæla e-m, the door shuts (closes) upon one’s heels;
    fara aptr á hæli, to return immediately;
    hopa (fara) á hæl fyrir e-m, to retreat, recede before one.
    (-s, -ar), m.
    1) peg, pin;
    2) handle in a scythe-shaft (orf-hæll).
    * * *
    m. [Engl. heel, cp. Lat. calx: this is a Scandin. word, for the A. S. term is hóh, the Goth. fairzna,, the Germ. fersen]:—the heel, Bs. i. 423, Hým. 34, N. G. L. i. 339, Stj. 37, passim.
    2. in phrases, hlaupa á hæla e-m, to follow at one’s heels, Nj. 202; falla á hæla e-m, to shut upon one’s heels, of a door; fara, ganga á hæla e-m, Edda 2, Fms. v. 316, viii. 36; fara aptr á hæli, to return immediately, like the Gr. κατα ποδας, Gísl. 272; mod. um hæl, adverb., in return, e. g. skrifa um hæl aptr, to write by return of post; hopa, fara (undan) á hæli, or á hæl, to recede, draw back, Eg. 296, 506, Fms. vii. 70, 298, viii. 134, x. 139, xi. 95, Bret. 46, Nj. 258, Karl. 375; milli hæls ok hnakka, between heel and neck: brjótask um á hæl ok hnakka, to struggle heel and neck, of one restless in sleep:—proverb. phrases, hann stígr aldrei þangat tánum sem hinn hafði hælana, he will never reach with his toes where the other had his heels, i. e. he is far inferior to his predecessor; það er undir hælinn lagt, it is laid under one’s heel, i. e. ‘tis very uncertain.
    II. metaph., kjalar-hæll, ‘keel’s heel,’ the hindmost part of the keel; stýris-hæll, ‘rudder’s heel,’ the hindmost point of the rudder.
    COMPDS: hælbein, hælbítr, hældrepa, hældrepa, hælkrókr, hælsíðr, hælstaðr.
    B. A peg fastened in the earth, either for mooring a vessel (festar-h.) or by which a tent-rope is fastened (tjald-h.); jarðfastr hæll, Stj. 417, Korm. 86, Fms. vi. 334, Hkr. iii. 365, Blas, 48: the handle in a scythe shaft (orf-hæll), Fb. i. 522; hurðar-hælar, door pegs, N. G. L. i. 397, v. l.: belonging to a ship, Edda (Gl.)
    C. Prob. a different word, a widow whose husband has been slain in battle, Edda 108, cp. the pun in Eg. 763 (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > HÆLL

  • 7 KLAKKR

    (-s, -ar), m. heavy, peaked clouds; cf. úviðris-klakkr.
    * * *
    m. a peg, prop. the peg of a pack-saddle on which the packs are hung; setja, lypta á klakk, to lift to the k.; hrökkva upp af klökkunum, to be flung down from the k., freq.:—metaph. heavy, peaked clouds (ský-klakkar, klakka-ský), íllviðris-k., q. v.: in local names of peaks (two and two), Dimunar-klakkar in Breiðifjördr.

    Íslensk-ensk orðabók > KLAKKR

  • 8 KRÓKR

    (-s, -ar), m.
    1) hook (nef hans var mikit ok krókr á);
    2) barb, on a spear or arrow-head (cf. krókaspjót, krókör);
    3) peg (þeir tóku reip ofan ór krókum);
    5) curve, bend, winding;
    rista krók, not to go straight;
    gøra sér króka, to make a detour;
    6) corner (nú gangit þér í krókinn hjá húsinu).
    * * *
    m., krákr, Am. 45, Pm. 76; [Engl. crook; Dan. krog; Swed. krok]:—a hook, anything crooked; krókr þrí-angaðr, a three-pronged hook, a trident, Bret. 6: a barb on a spear or arrow head, Grett. 45, 109 new Ed.: of a fishing-hook, Lil. 60, 78, 82; tveggja króka hald í vatnit, Pm. 41; nú er úlfs-hali einn á króki, a saying, Band, (in a verse): a peg, þeir tóku reip ofan ór krókum, Hrafn. 20; brjóta spjót ór krókum, Sturl. iii. 188: a kind of crooked-formed box to carry peat in, torf-krókar: the coils like a dragon’s tail on a ship’s stern, opp. to the ‘head’ (höfuð) on the ship’s stem, fram var á dreka-höfuð, en aptr krókr ok fram af sem sporðr, Hkr. i. 284; þat var dreki, var bæði höfuðin ok krókar aptr mjök gullbúit, Orkn. 332; höfuðit ok krókrinn var allt gullbúið, Fb. i. 435: a kind of boat-hook, a brand-hook, Ísl. ii. 411 (v. l.), N. G. L. ii. 448: of a wrestling trick, see hæl-krókr; the phrase, láta koma krók á móti bragði: a game, trying the strength by hooking one another’s fingers, fara í krók: the phrase, leggja sig í framkróka, to exert oneself, plan and devise; stýris-krókar, a rudder’s hook, Fas. iii. 204; hence prob. the phrase, þar reis at undir króki, there rose ( a wave) under the rudder, Sturl. i. 47: an anchor fluke, Fms. vi. (in a verse).
    2. a winding; Máriu-súðin (a ship) reist langan krók er þeir skyldu snúa henni, Fms. viii. 222; svá var skipat mönnum með fé þessu at þar skyldi engan krók rísta, i. e. to go straight, Ld. 96; göra sér krók, to make a circuit, Fas. iii. 197.
    3. a device; ok hefir hann þat í hug sér at rétta þenna krók, Ld. 40, 260, Stj. 515; Króka-Refr, Ref the Wily, Krók.
    II. a nook; í krókinn hjá húsinu, Fs. 42, (krók-pallr); aka e-m í öngan krók, to put one into a corner, to entrap, a saying, Fms. vi. 132 (in a verse).
    III. a nickname, Landn.; whence Króks-fjörðr, a local name, Landn. króka-spjót, n. a barbed spear, Ld. 78, Eg. 726, Fbr. 11, and see Worsaae, No. 350.

    Íslensk-ensk orðabók > KRÓKR

  • 9 REKA

    * * *
    I)
    (rek; rak, rákum; rekinn), v.
    1) to drive (r. hesta, fé, svín, naut); r. aptr, to drive back; r. aptr kaup sín, to recall, cry off from one’s bargains; r. af (ór) landi, to drive out of the land, drive into exile; r. af höndum, r. burt, to drive away; r. flótta, to pursue a flying host;
    2) to compel (segir, hver nauðsyn hann rekr til); þér vegit víg þau, er yðr rekr lítit til, ye slay men for small cause;
    3) to perform, do; r. hernað, to wage war; r. erendi, to do an errand;
    4) to thrust, push violently (hann rak hann niðr mikit fall); r. aptr hurð, to fling the door to; r. hendr e-s á bak aptr, to tie one’s hands behind the back;
    5) various phrases, r. augu skygnur á e-t, to cast one’s eyes upon, see by chance; svá langt, at hann mátti hvergi auga yfir r., so far that he could not reach it with his eyes; r. minni til e-s, to recollect; r. upp hljóð, to set up a cry, utter a scream;
    6) r. nagla, hæl, to drive a nail, peg;
    7) impers., to be drifted, tossed (skipit rak inn á sundit); e-n rekr undan, one escapes (bað þá eigi láta Gretti undan r.); of a tempest, þá rak á fyrir þeim hríð, a storm rose upon them;
    8) with gen., to pursue, take vengeance for (ef þér rekit eigi þessa réttar, þá munu þér engra skamma r.);
    9) refl., rekast, to be tossed, wander (ek hefi rekizt úti á skógum í allan vetr); r. landa á milli, to go from one country to another; r. á e-m, to intrude oneself upon; r. eptir e-m, to accommodate oneself to a person; r. undan, to escape (ef Kjartan skal nú undan r.); rekast (vrekast) at virði, to quarrel over a meal.
    f. shovel, spade.
    * * *
    pres. rek, rekr; pret. rak, rakt (mod. rakst), rak, plur. ráku; subj. ræki; imper. rek, rektú; part. rekinn; originally vreka; [Ulf. wrikan = διώκειν, ga-wrikan = ἐκδικειν; A. S. and Hel. wrecan; Engl. wreak; O. H. G. rechan; Germ. rächen; Dan. vrage; Swed. vräka; Lat. urgere]:—to drive; reka hross, fé, svín, naut, to drive horses, cattle, Eg. 593, Fbr. 30, Nj. 118, 119. 264, Grág. ii. 327, 332, Gísl. 20. Fms. x. 269, 421, Lv. 47, Glúm. 342; reka burt, to expel, drive away, Fms. i. 70, x. 264; reka ór (af) landi, to drive into exile, Nj. 5, Eg 417; reka af höndum, to drive off one’s hands, drive away. Fms. vii. 27; rekinn frá Guði, Grág. ii. 167; reka djöfla frá óðum mönnum, Mar.; reka flótta, to pursue a flying host, Eg. 299, Hkr. i. 238.
    2. to compel; at því sem hlutr rak þá til, in turns, as the lot drove them to do, 625. 84; segir hver nauðsyn hann rekr til, Fms. x. 265; ér vegit víg þau er yðr rekr lítið til, Nj. 154.
    3. with prepp.; reka aptr, to drive back, repel, Ld 112: reka aptr kaup sín, to recall, make void, Nj. 32: to refute, N. G. L. i. 240:—reka fyrir, to expel, cp. Germ. ver-treiben, hann görði frið fyrir norðan fjall, ok rak fyrir vikinga, Ver. 45; þá vóru villumenn fyrir reknir, 54; fyrir reka argan goðvarg, Bs. i. 13 (in a verse):—reka út, to expel.
    II. to perform business or the like; reka hernað, to wage war. Fms. i. 105, xi. 91; reka eyrendi, Ld. 92; þat er lítið starf at reka þetta erendi. Eg. 408; reka sýslu, to transact business, Grág. ii. 332; reka hjúskap, to live in wedlock, H. E. i. 450.
    III. to thrust, throw, push violently; hann rak hann niðr mikit fall, Fms. i. 83; rak hann útbyrðis. Eg. 221; rak hann at höfði í soðketilinn, Nj. 248; Flosi kastaði af sér skikkluni ok rak í fang henni, 176: of a weapon, to run, hann rekr atgeirinn í gegnum hann, he ran it through his body, 115, 119, 264; hann rak á honum tálgu-kníf, stabbed him. Band. 14: reka fót undan e-m, to back the foot clean off, Sturl. iii. 6.
    2. reka aptr hurð, dyrr, to bolt, bar, Eg. 749, Fms. ix. 518; þeir ráku þegar aptr stöpulinn, viii. 247; hón rak lás fyrir kistuna, Grett. 159; reka hendr e-s á bak aptr, to tie one’s hands to the back, pinion, Fms. xi. 146.
    IV. various phrases; reka auga, skygnur á e-t, to cast one’s eyes upon, see by chance, hit with the eye, Ld. 154: svá langt at hann mátti hvergi auga yfir reka, so far that he could not reach it with his eyes, Fms. xi. 6; reka minni til, to remember, vi. 256, vii. 35 (of some never-to-be-forgotttn thing); reka fréttir um e-t, to enquire into, i. 73; reka sparmæli við e-n, Grett. 74; reka ættar-tölur (better rekja), Landn. 168, v. l.; reka upp hljóð, skræk, to lift up the voice, scream aloud; these phrases seem to belong to a different root, cp. the remarks s. v. rekja and réttr.
    V. to beat iron, metal; reka járn, Grett. 129 A (= drepa járn); reka nagla, hæl, saum, to drive a nail, a peg (rek-saumr); selrinn gékk þá niðr við sem hann ræki hæl, Eb. 272.
    VI. impers. to be drifted, tossed; skipit rak inn á sundit, Fms. x. 136; skipit rak í haf út, Sæm. 33; rak þangat skipit, Eg. 600; rekr hann (acc.) ofan á vaðit, Nj. 108:—to be drifted ashore, viðuna rak víða um Eyjar, hornstafina rak í þá ey er Stafey heitir síðan, Ld. 326; ef þar rekr fiska, fugla eðr sela, ef við rekr á fjöru … nú rekr hval, Grág. ii. 337; borð ný-rekit, Fs. 25; hann blótaði til þess at þar ræki tré sextugt, Gísl. 140; hafði rekit upp reyði mikla, Eb. 292; fundu þeir í vík einni hvar upp var rekin kista Kveldúlfs, Eg. 129:—e-n rekr undan, to escape, Nj. 155:—of a tempest, þá rak á fyrir þeim hrið (acc.), a tempest arose, Fs. 108; rekr á storma, myrkr, hafvillur, þoku, to be overtaken by a storm, … fog.
    VII. reflex. to be tossed, wander; ek hefi rekisk úti á skógum í allan vetr, Fms. ii. 59; görask at kaupmanni ok rekask landa í milli, 79; lítið er mér um at rekask milli kaupstaða á haustdegi, Ld. 312; ok ef Kjartan skal nú undan rekask ( escape), 222; at hann rækisk eigi lengr af eignum sínum ok óðulum, Fms. ix. 443; hann bað yðr standa í mót ok rekask af höndum óaldar-flokka slíka, Ó. H. 213.
    VIII. with gen. to wreak or take vengeance; þér hafit rekit margra manna sneypu ok svívirðinga, Fbr. 30; en áttu at reka harma sinna í Noregi, Fb. ii. 120: ok ef þér rekit eigi þessa réttar, þá munu þér engra skamma reka, Nj. 63; þér vilduð eigi eitt orð þola, er mæltt var við yðr, svá at þér rækit eigi, Hom. 32; frændr vára, þá er réttar vilja reka, Eg. 458; mjök lögðu menn til orðs, er hann rak eigi þessa réttar, Ld. 250; átru vér þá Guðs réttar at reka, Ó. H. 205.
    IX. part., þykki mér ok rekin ván, at …, all hope past, that …, Ld. 216. 2. rekinn = inlaid, mounted; öxi rekna, Ld. 288; hand-öxi sína ina reknu, Lv. 30; öxi forna ok rekna, Sturl. ii. 220, Gullþ. 20.
    3. a triple or complex circumlocution is called rekit; fyrst heita kenningar ( simple), annat tvíkennt ( double), þriðja rekit, þat er kenning at kalla ‘flein-brag’ orrostu, en þat er tvíkennt at kalla ‘fleinbraks-fur’ sverðit, en þá er rekit er lengra er, Edda 122; cp. rek-stefja.

    Íslensk-ensk orðabók > REKA

  • 10 ÞOLLR

    m. fir-tree, tree in general.
    * * *
    m. [Ivar Aasen toll; cp. þöll, þella], a fir-tree, esp. a young fir, see Ivar Aasen, Edda (Gl.); but in poets of trees in general; er und þolli stendr, Vsp. (of an ash); ask-þollr, an ash-tree, Lex. Poët.; álm-þollr, an elm-tree, id.
    2. [A. S. þol; Engl. thole], a wooden peg, Hým. 13 (the peg on which the cauldron was hung): esp. the thole of a row-boat, the pin on which an oar works, árar leika í þollum (Dan. told).
    II. freq. in poët. circumlocutions of a man: poët. compds, hjálm-þollr, seim-þ., hring-þ., = a man, Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > ÞOLLR

  • 11 tjaldsnagli

    Íslensk-ensk orðabók > tjaldsnagli

  • 12 búðar-nagli

    a, m. a booth-peg, Stj. 388. Judges iv.

    Íslensk-ensk orðabók > búðar-nagli

  • 13 DARRAÐR

    (gen. -ar), m. = darr;
    vefr darraðar, web of spears, woof of war.
    * * *
    m., gen. ar, [A. S. dearod; Engl. dart; Fr. dard; Swed. dart]:—a dart, Hkm. 2 (in the best MSS.), cp. DL, where vefr darraðar simply means the web of spears; the common form in poetry is darr, n., pl. dörr, vide Lex. Poët., in mod. poetry dör, m., Úlf. I. 16, 4. 47, 7. 61; the word is probably foreign and never occurs in prose.
    2. a sort of peg, Edda (Gl.)

    Íslensk-ensk orðabók > DARRAÐR

  • 14 DUMBR

    a. dumb, mute (gaf hann dumbum mál, en daufum heyrn);
    dumbr stafr, a mute (letter).
    * * *
    adj. [Ulf. dumbs = κωφός; A. S. dumb; Engl. dumb; O. H. G. tumb; Germ. dum = stupid, whence Dan. dum; Gr. τυφλός and τυφος are kindred words, the fundamental notion being dusty, clouded]:—dumb, 656 C. 34; dumbir ok daufir, 623. 57: gramm. a mute letter, Skálda 176. In Norway dumine or domme means a peg inside doors or gates.

    Íslensk-ensk orðabók > DUMBR

  • 15 eikin-tjasna

    u, f. oak-peg (?), is the name of one of the bondmaids in Rm. from her stumpy figure.

    Íslensk-ensk orðabók > eikin-tjasna

  • 16 far-nagli

    a, m. the water-peg in a ship’s bottom, in mod. usage negla, Edda (Gl.); cp. var-nagli.

    Íslensk-ensk orðabók > far-nagli

  • 17 grindar-hæll

    m. a peg to keep the gate fast, Gþl. 383.

    Íslensk-ensk orðabók > grindar-hæll

  • 18 hnykka-stafr

    m. a kind of peg, = hnakkr, Ld. 116.

    Íslensk-ensk orðabók > hnykka-stafr

  • 19 hæla

    d, to kick with the heel, N. G. L. i. 164.
    2. to secure by a peg.

    Íslensk-ensk orðabók > hæla

  • 20 KEYRA

    * * *
    (-ða, -ðr), v.
    1) to whip, lash, prick on (hann keyrði þá hest sinn); keyra hest sporum, to put spurs to a horse;
    2) to ride (keyrir síðan sem harðast til sinna manna);
    3) to fling (S. bregðr honum á loft ok keyrir hann út á Rangá); keyra e-n útbyrðis, to fling overboard;
    4) to drive, thrust (keyra nagla, keyra sverð í höfuð e-m); Jórunn tók sokkana ok keyrði um höfuð henni, J. struck her about the head with the stockings;
    5) impers., e-n keyrir, one is driven, tossed, by the wind, waves (fundu þeir eigi fyrr en þá keyrði á land upp); e-t keyrir ór hófi, it exceeds all measure.
    * * *
    ð, [Dan. kjöre], to whip, lash, prick on; hann keyrði þá hest sinn, Nj. 55; villt þú at ek keyra hest þinn? 91; k. hest sporum, Edda 38; k. jóa oddum, Hkv. 2. 38; ok hörðum mik höggum keyrði, Gkv. 1; látið þá keyra upp (whip up, raise) fólkit, Fms. vii. 182; hann hafði svipu í hendi ok keyrði hana, Sd. 185; hann stígr á stafinn ok keyrir sem börn eru vön at göra, Fms. iii. 176.
    2. to drive, ride; keyrir siðan sem harðest til sinna manna, Karl. 241; keyra plóg, to drive a plough, Rm. 10.
    II. to drive; höggit ok leggit til þeirra ok keyrit þá í brott héðan, Nj. 247.
    2. to fling; þá greip bæjar-maðrinn Kjartan, ok keyrði í kaf, Fms. ii. 28; bregðr honum á lopt ok keyrir hann út á Rangá, Nj. 108; keyra e-n útbyrðis, to fling overboard, Fms. vi. 16: Grímr greip upp Þórð ok keyrir niðr svá hart, at hann lamdisk allr, Eg. 192.
    3. to drive, thrust, of a weapon; hann keyrði til spörðu, Ó. H. 95; hann skal taka kníf þann ok keyra í gegnum hönd þess er lagði, Gþl. 165; keyra nagla, to drive a nail, Líkn. 16; prestr keyrði hæl á bjarginu ( drove a peg into the rock) ok bar á grjót, Grett. 141 A; k. sverð í höfuð e-m, Gísl. 51; fundu þeir reyði nýdauða, keyrðu í festar ( forced ropes through it) ok sigldu með, Glúm. 391; eða ek keyri öxina í höfuð þér ok klýf þik í herðar niðr, Nj. 185; Jórunn tók sokkana ok keyrði um höfuð henni, J. struck her about the head, Ld. 36.
    III. impers. it drives one, i. e. one is driven, tossed by the wind, waves; lýstr vindinum í holit verplanna, ok keyrir (þá) út at virkinu, Fms. xi. 34; veðr stóð at landi, keyrir þar at skipit (acc.), Finnb. 242; keyrir skipit vestr fyrir Skálmarnes, Ld. 142; fundu þeir eigi fyrr en þá keyrði á land upp, Nj. 267: the phrase, e-ð keyrir úr hófi, it exceeds all measure, Fb. i. 417; veðrit keyrði úr hófi, it blew a violent gale: part., hreggi keyrðr, storm-beaten, Jd. 32; þjósti keyrðr, driven by anger, Glúm. (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > KEYRA

См. также в других словарях:

  • peg — [peg] verb pegged PTandPPX pegging PRESPARTX [transitive] FINANCE 1. to fix something such as prices or wages at a particular level, or fix them in relation to something else: peg something at something …   Financial and business terms

  • PEG — or Peg may refer to: Contents 1 See also Devices Clothes peg Tent peg Tuning peg, on a musical instrument Piton, in climbing Part of a flatland BMX bicycle Science, medicince and compu …   Wikipedia

  • Peg — Peg, n. [OE. pegge; cf. Sw. pigg, Dan. pig a point, prickle, and E. peak.] 1. A small, pointed piece of wood, used in fastening boards together, in attaching the soles of boots or shoes, etc.; as, a shoe peg. [1913 Webster] 2. A wooden pin, or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • peg — [peg] n. [ME pegge, prob. < LowG source, as in Du peg, wooden plug < IE base * bak , staff > L baculum, stick] 1. a short, usually tapering or pointed piece of wood, metal, etc. used to hold parts together or in place, or to close an… …   English World dictionary

  • peg — ► NOUN 1) a short projecting pin or bolt used for hanging things on, securing something in place, or marking a position. 2) a clip for holding things together or hanging up clothes. 3) chiefly Indian a measure of spirits. 4) a point or limit on a …   English terms dictionary

  • peg — (n.) mid 15c., from M.Du. pegge peg, a common Low Ger. word of uncertain origin (Cf. Low Ger. pigge peg, M.Du. pegel little knob used as a mark ). The verb meaning fasten with or as if on a peg is first recorded 1590s, from the noun. Slang sense… …   Etymology dictionary

  • Peg — Peg, v. t. [imp. & p. p. {Pegged}; p. pr. & vb. n. {Pegging}.] 1. To put pegs into; to fasten the parts of with pegs; as, to peg shoes; to confine with pegs; to restrict or limit closely. [1913 Webster] I will rend an oak And peg thee in his… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • PEG — ist die Abkürzung für: Flughafen Perugia im IATA Flughafencode Paul Ehrlich Gesellschaft für Chemotherapie e.V. PCI Express for Graphics, eine Computer Schnittstelle für Grafikkarten ein auslaufendes Kfz Kennzeichen des ehemaligen Landkreises… …   Deutsch Wikipedia

  • peg — [peg] noun [C] I 1) British a wooden or plastic object that you use for fastening wet clothes onto a line so that they will dry 2) an object that is fixed to a wall or door and used for hanging things on 3) an object that is used for fastening… …   Dictionary for writing and speaking English

  • peg — /peg/ verb to maintain or fix something at a specific level ♦ to peg a currency to fix an exchange rate for a currency which previously was floating ♦ to peg prices to fix prices to stop them rising ♦ to peg wage increases to the cost of living… …   Dictionary of banking and finance

  • Peg — Peg, v. i. To work diligently, as one who pegs shoes; usually with on, at, or away; as, to peg away at a task. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»