-
1 pchać
глаг.• вталкивать• мешать• пихать• подталкивать• спихивать• спихнуть• сталкивать• столкнуть• толкать• толкнуть* * *pcha|ć\pchaćny несов. 1. толкать;\pchać kulę спорт. толкать ядро;
2. совать, пихать;3. разг. посылать; \pchać kogoś na uniwersytet проталкивать в университет кого-л.;\pchać posiłki посылать (бросать) подкрепления; ● \pchać biedę горе мыкать, перебиваться с хлеба на квас;
\pchać do przestępstwa (zbrodni) толкать на преступление+2. wpychać 3. posyłać
* * *pchany несов.1) толка́тьpchać kulę — спорт. толка́ть ядро́
2) сова́ть, пиха́ть3) разг. посыла́тьpchać kogoś na uniwersytet — прота́лкивать в университе́т кого́-л.
pchać posiłki — посыла́ть (броса́ть) подкрепле́ния
•- pchać do przestępstwa
- pchać do zbrodniSyn: -
2 pchać
"pchać" — "push"
pchać nos w nie swoje sprawy — to poke lub stick one's nose into somebody else's business
* * *ipf.1. (= przesuwać) push, shove; Pchać ( napis na drzwiach) Push; pchnąć sprawę push ahead with a case, push on with a case.2. pot. (= zmuszać) urge, prod ( kogoś do czegoś sb to do sth); bieda pchnęła go do kradzieży he was driven to theft by poverty.3. (= wpychać) stuff, cram; pchać nos w nie swoje sprawy pot. poke one's nose into other people's business.ipf.1. (= tłoczyć się) crowd.2. (= przepychać się) push one's way; pchać się drzwiami i oknami throng; pchać się w ręce be for the asking.3. pot. (= zabiegać o coś) strive for; pchać się w górę ( na wyższe stanowisko) push one's way upwards.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pchać
-
3 pchać
to pchnęło go do ucieczki das hat ihn zur Flucht getrieben;pchać w siebie fam. in sich hineinstopfen, verschlingen;pchać się drängen;pchać się do autobusu sich in den Bus hineindrängen;pchać się do wyjścia sich zum Ausgang drängen;proszę się nie pchać! bitte nicht drängen! -
4 pchać
pchać [pxaʨ̑]pchnąć sprawę ( pot) eine Sache vorantreibenstrach pchnął go do ucieczki die Angst hat ihn zur Flucht getriebenchciwość pchnęła go do oszustwa die Gier hat ihn zum Betrug getrieben3) ( wpychać)\pchać śmieci do worka den Müll in einen Sack stopfenII. vr\pchać się drzwiami i oknami von allen Seiten [ lub scharenweise] eindringen2) ( usilnie dążyć)\pchać się do czegoś sich +akk um etw reißen ( fam) -
5 pchać
pousser -
6 pchać
1 brú 2 brúigh 3 fáscadh 4 rúisc 5 slua 6 sá -
7 pchać
itmek -
8 pchać
[пхачь]v.ndkпхати, штовхати -
9 pchać
штурхаць -
10 pchać
штурхаць -
11 pchać
пхати; штовхати -
12 pchać
etü -
13 pchać
1 itúlak2 manabig3 sagasà4 tabig5 tulak -
14 pchać
iteklemek; itelemek; itermek; itmek; sykmak; zomamak -
15 pchać
σπρώχνω -
16 pchać do przestępstwa
= pchać do zbrodni толка́ть на преступле́ние -
17 pchać do zbrodni
= pchać do przestępstwa -
18 pchać pch·ać
-am, -asz; pf - nąć1. vt1) [gwałtownie, brutalnie] to push2) (= wpychać) to thrust2.pchać się vr (przez tłum) to force one's way"pchać" — "push"
-
19 pchać się
несов.1) толка́ться, пиха́ться2) прота́лкиваться, пробива́ться3) (na jakieś stanowisko itp.) пробива́ться, лезть (куда-л.), pchać się się na dyrektora ме́тить ( лезть) в директора́•Syn:tłoczyć się 1), przepychać się 2) -
20 pchać\ się
несов. 1. толкаться, пихаться;2. проталкиваться, пробиваться; 3. (na jakieś stanowisko irp.) пробиваться, лезть (куда-л.), \pchać\ się się na dyrektora метить (лезть) в директора; ● ktoś, coś pcha się drzwiami i oknami отбою нет от кого-л., чего-л.+1. tłoczyć się 2. przepychać się
См. также в других словарях:
pchać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pcham, pcha, pchają, pchany {{/stl 8}}– pchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, pchnę, pchnie, pchnij, pchnął, pchnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działając na coś siłą,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pchać — biedę, przestarz. pchać taczkę (życia) «żyć w niedostatku i walczyć z nim, mieć ciągle kłopoty, zmartwienia życiowe, ale jakoś sobie z nimi radzić»: Jeden swoją biedę sam pcha, a drugi lata po prośbie. Polityka 22/1995. Pchać nos gdzieś, w nie… … Słownik frazeologiczny
pchać — ndk I, pcham, pchasz, pchają, pchaj, pchał, pchany pchnąć dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. «posuwać coś, rzadziej kogoś przed sobą; napierając na coś przesuwać» Pchać taczki, wózek. Pchnąć drzwi.… … Słownik języka polskiego
pchać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} siłą przeciskać się przez stłoczoną grupę ludzi; wpychać się, przepychać się; też: tłoczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pchać się przez zatłoczone drzwi. Pchać się do autobusu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pchać się jak świnia do koryta — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} być nachalnym, natarczywym, dążyć do czegoś, nie przebierając w środkach; pchać się na siłę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdzie tylko wywęszy jakąś korzyść, zaraz pcha się jak świnia do koryta. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pchać się [cisnąć się, walić, włazić] drzwiami i oknami — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przedostawać się gdzieś z wielką determinacją, szybko, w tłoku, licznie, gwałtownie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ludzie walili, cisnęli się drzwiami i oknami na koncert. Studenci pchali się drzwiami i oknami… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pchać się — Coś komuś samo pcha się do rąk, do ręki, w ręce zob. ręka 4. Ktoś pcha się jak świnia do koryta zob. świnia 3. Pchać się drzwiami i oknami zob. drzwi 4. Pchać się komuś do łóżka zob. łóżko 2. Pchać się komuś w oczy, przed oczy zob. oko 19. Pchać… … Słownik frazeologiczny
pchnąć — Pchać biedę, przestarz. pchać taczkę (życia) «żyć w niedostatku i walczyć z nim, mieć ciągle kłopoty, zmartwienia życiowe, ale jakoś sobie z nimi radzić»: Jeden swoją biedę sam pcha, a drugi lata po prośbie. Polityka 22/1995. Pchać nos gdzieś, w… … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
drzwi — blp, D. drzwi «ruchome zamknięcie otworu wejściowego do budynku lub jakiegoś wnętrza; sam ten otwór» Drzwi boczne, główne. Drzwi wejściowe, kuchenne. Drzwi do pokoju, do holu, do gabinetu. Drzwi od szafy, od kuchni, od pokoju. Drzwi na schody, na … Słownik języka polskiego
okno — n III, Ms. oknonie; lm D. okien 1. «otwór w ścianie (budynku, pojazdu itp.), w którym osadzona jest oszklona rama, służący do doprowadzania światła, zwykle także umożliwiający wentylację; potocznie niekiedy o szybie wprawionej w ramę okalającą… … Słownik języka polskiego
