parthus

1. 2. 3. 1. 2.

I a, um II Parthus, ī m.

Parthī, ōrum, m. (Πάρθοι), die Parther, eine szythische Völkerschaft südlich von Hyrkanien, nordöstlich von den kaspischen Pässen, als gewandte, wild umherstreifende Reiter und tüchtige Bogenschützen berühmt, den Römern furchtbar, s. Iustin. 41, 1 sqq. (Ursprung, Sitten usw. der Parther). Vgl. (über die Siege über die Römer) die Auslgg. zu Hor. carm. 3, 6, 9. Schmid Hor. ep. 1, 12, 27. p. 272 sq. – wegen ihrer Treulosigkeit berüchtigt, dah. Parthis mendacior. Hor. ep. 2, 1, 112. – Sing. Parthus = rex Parthorum, Vell. 2, 102, 1. – Dav.: A) Parthia, ae, f. (Παρθία), Parthien, das Land der Parther (s. vorher), Plin. u. Iustin. – B) Parthicus (Particus), a, um (Παρθικός), parthisch, bellum, mit den Parthern, Cic.: regnum, Plin.: equitatus, Flor.: pellis, parthisches (von den Parthern zubereitetes, scharlachrotes) Leder, Marc. dig.: sacculus, aus parth. Leder, Amm.: so auch cingula, Claud.: lasar Particum, Apic. 1, 31 u. 5, 199: pullus Particus, Apic. 6, 9. – Parthicus, Beiname röm. Kaiser als Besieger der Parther, Corp. inscr. Lat. 2, 2054 u. ö. – u. dav. Parthicārius, a, um, zu den parthischen Fellen gehörig, Partherfell-, negotiatores, Cod. Iust. 10, 47, 7: praetor, der den Partherfellhändlern Recht sprach, Corp. inscr. Lat. 2, 4110. – C) Parthiēnē, ēs, f. (Παρθυηνή) = Parthia, Curt. u.a. – D) Parthus, a, um (Πάρθος), parthisch, eques, Cic.: reges, Sen.: tellus, Prop.

fŭgax, ācis [fugio] [st2]1 [-] qui fuit facilement, fuyard. [st2]2 [-] fugitif (en parl. d'un esclave), en fuite. [st2]3 [-] qui fuit, qui court, rapide. [st2]4 [-] qui fuit, qui évite, qui cherche à éviter. [st2]5 [-] qui passe vite, éphémère, passager, de peu de durée, inconstant, fragile.    - fugax Parthus, Ov.: le Parthe qui se dérobe.    - ignavissimus et fugacissimus hostis, Liv. 5, 28, 8: l'ennemi le plus lâche, le plus fuyard.    - cura sequitur fugacem, Hor.: l'inquiétude le poursuit dans sa fuite.    - eheu fugaces, Postume, Postume, labuntur anni, Hor. O. 2, 14, 1: hélas, Postumus, Postumus, les années s’enfuient, elles s’écoulent.    - sollicitaeque fugax ambitionis eram, Ov. Tr. 4, 10: je cherchais à éviter la gloire qui cause des soucis.    - fugax gloriae, Sen. Ben. 4, 32, 4: qui fuit la gloire, cf. Ov. Tr. 4, 10, 38.    - fugacior aurā, Ov. M. 13, 807: plus rapide que le vent.    - bona fugacissima, Sen.: biens qui passent très vite. fŭgax, ācis [fugio] [st2]1 [-] qui fuit facilement, fuyard. [st2]2 [-] fugitif (en parl. d'un esclave), en fuite. [st2]3 [-] qui fuit, qui court, rapide. [st2]4 [-] qui fuit, qui évite, qui cherche à éviter. [st2]5 [-] qui passe vite, éphémère, passager, de peu de durée, inconstant, fragile.    - fugax Parthus, Ov.: le Parthe qui se dérobe.    - ignavissimus et fugacissimus hostis, Liv. 5, 28, 8: l'ennemi le plus lâche, le plus fuyard.    - cura sequitur fugacem, Hor.: l'inquiétude le poursuit dans sa fuite.    - eheu fugaces, Postume, Postume, labuntur anni, Hor. O. 2, 14, 1: hélas, Postumus, Postumus, les années s’enfuient, elles s’écoulent.    - sollicitaeque fugax ambitionis eram, Ov. Tr. 4, 10: je cherchais à éviter la gloire qui cause des soucis.    - fugax gloriae, Sen. Ben. 4, 32, 4: qui fuit la gloire, cf. Ov. Tr. 4, 10, 38.    - fugacior aurā, Ov. M. 13, 807: plus rapide que le vent.    - bona fugacissima, Sen.: biens qui passent très vite.

A. B. C. D. E. F.

A. B. C. D. E. F.

A. B. C. D. E. F.

A. B. C. D. E. F.

A. B. C. D. E. F.

A. B. C. D. E. F.

fugāx, ācis (fugio), flüchtig, I) eig. = gern-, leicht-, schnell fliehend, flüchtig dahineilend (Ggstz. tardus), Palmus, Verg.: Parthus, Ov.: caprea, Verg.: comes atra (cura) sequitur fugacem, Hor.: Pholoë, die die Freier fliehende, die spröde, Hor.: lympha, Hor. – veloci fugacior aura, Ov.: fugacissimus hostis, dux, Liv.: erimus inter fortes fugacissimi, inter fugaces tardissimi, Sen. suas. 2, 7. – als Schimpfwort, v. einem Sklaven, »Davonläufer«, Ausreißer, Plaut. Pers. 421. – II) übtr.: A) flüchtig, vergänglich, nur augenblicklich, anni, Hor.: blanditiae, Plin. ep.: haec omnia brevia, fugacia, caduca existima, Cic.: bona fugacissima, Sen.: mortalis et fugax substantia, Hieron. – B) mit Genet. = etw. fliehend, vermeidend, ambitionis, Ov.: gloriae, Sen.

fīdens, entis part.-adj. de fido. [st2]1 [-] qui se fie, qui a confiance. [st2]2 [-] confiant, assuré, rassuré, ferme, audacieux, hardi, résolu.    - fidentĭor, Amm. 30, 4, 19; fidentissimus, Amm. 27, 10, 12.    - fidentior in verba, Amm.: croyant trop facilement à la parole.    - fidens victoriā: comptant sur la victoire.    - erectum et fidentem animi ostendere, Tac. An. 4: montrer une âme élevée et confiante.    - fidenti animo atque infesto Romanis, Nep.: plein de confiance en lui-même et toujours acharné contre les Romains. fīdens, entis part.-adj. de fido. [st2]1 [-] qui se fie, qui a confiance. [st2]2 [-] confiant, assuré, rassuré, ferme, audacieux, hardi, résolu.    - fidentĭor, Amm. 30, 4, 19; fidentissimus, Amm. 27, 10, 12.    - fidentior in verba, Amm.: croyant trop facilement à la parole.    - fidens victoriā: comptant sur la victoire.    - erectum et fidentem animi ostendere, Tac. An. 4: montrer une âme élevée et confiante.    - fidenti animo atque infesto Romanis, Nep.: plein de confiance en lui-même et toujours acharné contre les Romains.

    ante adv. and praep.    [ANT-].    I. Adv., of space, before, in front, forwards: ante aut post pugnandi ordo, L.: positum ante pullum Sustulit, served, H.: non ante, sed retro.—Usu. of time, before, previously: nonne oportuit Praescisse me ante, T.: fructus ante actae vitae: ante feci mentionem: ut ante dixi: ut saepe ante fecerant: non filius ante pudicus, hitherto, Iu.: multis ante saeculis, many centuries earlier: paucis ante diebus: biennio ante: paulo ante, a little while ago: ante aliquanto: tanto ante praedixeras.—Followed by quam, sooner than, before: ante quam ad sententiam redeo, dicam, etc.: memini Catonem anno ante quam est mortuus disserere: ante quam veniat in Pontum, mittet, etc.: ante... Ararim Parthus bibet... Quam... labatur, etc., V.: qui (sol) ante quam se abderet, vidit, etc.: ante vero quam sit ea res adlata: nullum ante finem pugnae quam morientes fecerunt, L. — Rarely with a subst: neque ignari sumus ante malorum, earlier ills, V.: prodere patriam ante satellitibus, to those who had been, etc., L.—    II. Praep. with acc, before. —In space: ante ostium: ante fores, H.: ante aras, V. — Of persons: causam ante eum dicere, plead before his bar: ante ipsum Serapim: ante ora patrum, V.: ante oculos vestros: togati ante pedes, as servants, Iu.: equitatum ante se mittit, Cs.: ante signa progressus, L.—Fig.: pone illum ante oculos viam, recall: omnia sunt posita ante oculos, made clear. — Of esteem or rank, before: facundiā Graecos ante Romanos fuisse, S.: me ante Alexandrum... esse, superior to, L.: Iulus Ante annos animum gerens, superior to, V.: ante alios gratus erat tibi, more than, O.: (virgo) longe ante alios insignis specie, L.: felix ante alias virgo, V.: ante omnīs furor est insignis equarum, V.: longe ante alios acceptissimus militum animis, L.: maestitia ante omnia insignis, above all things, L.: dulces ante omnia Musae, V. — In time, before: ante brumam, T.: ante lucem venire: ante noctem, H.: ante lucernas, Iu.: ante me sententias dicere, S.: tot annis ante civitatem datam: ante id tempus duces erant, until, N.: neque umquam ante hunc diem, never till now, T.: iam ante Socratem, before the time of: qui honos togato habitus ante me est nemini, before my time: Ante Iovem, V.: ante Helenam, H.: per hunc castissimum ante regiam iniuriam sanguinem iuro, L.: ante mare et terras, O.: ante cibum, H.: Hoc discunt omnes ante alpha et beta, before learning ABC, Iu.: ante istum praetorem, before his praetorship: ante hanc urbem conditam, before the founding of this city: ante Epaminondam natum, N.: ante te cognitum, S.: ante conditam condendamve urbem, i. e. built or planned, L.—Poet., with gerund: (equi) ante domandum, before they are broken, V. — Esp. in phrases: factus est (consul) bis, primum ante tempus, before the lawful age: Filius ante diem patrios inquirit in annos, before the destined time, O.: Sed misera ante diem, prematurely, V.: dies ante paucos, a few days sooner, L.: nobis ante quadrennium amissus est, four years ago, Ta.— Ante diem (abbrev. a. d.) with an ordinal number denotes the day of the month, reckoned inclusively, e. g., ante diem quintum (a. d. V.) Kalendas Aprilīs means, by our reckoning, the fourth day before the calends of April: ante diem XIII. Kalendas Ianuarias, the 20th of Dec.: ante diem quartum idūs Martias, the 3d day before the Ides of March, the 12th of March, L. — The entire phrase, as the name of the day, may be preceded by a praep: in ante diem quartum Kal. Dec. distulit: caedem te optimatium contulisse in ante diem V. Kal. Nov., to the 28th of Oct. I II

    bibō bibī, —, ere    [BI-], to drink: vinum, T.: mella diluta, H.: lac, to suck, O.: gemmā, from a jewelled cup, V.: caelato (sc. poculo), Iu.: Quod iussi ei dari bibere, to be given her to drink, T.: ut bibere sibi iuberet dari, L.: Iovi bibere ministrare: sitis exstincta bibendo, O.: ab tertiā horā bibebatur: Graeco more (i. e. propinando): Xanthum, i. e. water from, V.: Caecubam uvam (i. e. vinum), H.—Prov.: aut bibat aut abeat (at a feast). —With the name of a river, to visit, reach, frequent, dwell in the region of: si Hebrum bibamus, V.: Ararim Parthus bibet, i. e. the Parthians will come to Germany, V.: Extremum Tanain si biberes, Lyce, H. — Bibere aquas, i. e. to be drowned, O. — Meton., to take in, absorb, imbibe: sat prata biberunt, have been watered, V.: (terra) bibit umorem, absorbs moisture, V.: Amphora fumum bibere instituta, H.—Of the rainbow: bibit ingens arcus, V. — Fig., to receive, take in, drink in: longum amorem, V.: Pugnas bibit aure, H.: animo sanguinem, thirst for: Hasta bibit cruorem, drew, V. I II

    sī-ve or seu     conj, or if (cf. vel si): postulo, sive aequomst, te oro, ut, etc., T.: ut mihi Platonis illud, seu quis dixit alius (i. e. vel si quis), or whoever else said it: Bis denas Italo texamus robore navīs, Seu plurīs complere valent, etc., V.: turdus, Sive aliud privum dabitur tibi, devolet illuc, H.— When, of two or more suppositions, it is indifferent which is true or accepted; in the formula, si... sive, or si... seu, if... or if: Si ista uxor sive amica est, T.: si nocte sive luce, si servus sive liber faxit, L.: si arborum trunci, sive naves essent a barbaris missae, Cs.—In the formula, sive... sive, or seu... seu (poet. also sive... seu, or seu... sive), be it that... or that, if... or if, whether... or: sive retractabis; sive properabis: sive regi sive optimatibus serviant: seu periculi magnitudine seu animi mobilitate inpulsi, S.: Sive deae seu sint dirae volucres, V.—Often more than twice: sive Sulla sive Marius sive uterque sive Octavius sive qui alius... eum detestabilem iudico.—With ellips. of sive in the first clause (poet.): Quo non arbiter Hadriae Maior, tollere seu ponere volt freta, H.—The suppositions are sometimes followed, each by its own conclusion: nam sive timuit, quid ignavius? sive meliorem suam causam fore putavit, quid iniustius?: eos seu dedi placeat, dedere se paratos esse, seu supplicio adfici, daturos poenas, L.—When the second supposition is presented as contrary to the first, it may be introduced, after sive, by sin or si vero: sive sensus exstinguitur... quis me beatior? sin vera sunt, etc.: sive enim abscedant, cui dubium esse quin... sin autem manendum ibi nihilo minus sit, L.: sive enim Zenonem sequare, magnum est efficere... si vero Academiam veterem persequamur, etc.—Correl. with aut or ne (poet.): (saxum) seu turbidus imber Proluit, aut annis solvit sublapsa vetustas, whether... or, V.: Substitit, erravitne viā, seu lassa resedit, Incertum, whether... or, V.—As a simple disjunctive, or: quid perturbatius hoc ab urbe discessu, sive potius turpissimā fugā?: remotis sive omnino missis lictoribus: te rogo... resistas sive etiam occurras negotiis.— Introducing an alternative which is preferred, or rather, or more accurately, or as I should say: eiecto sive emisso iam ex urbe Catilinā, ille arma misit: urbem matri seu novercae relinquit, L.: quam (sagittam) Parthus sive Cydon torsit, V.

I. B. II. A. B. C. D.